118.เก็บเรื่องมาเล่า : ขึ้นภูกระดึง หนึ่งครั้ง คงยังไม่พอ

118

... ขึ้นภูกระดึง หนึ่งครั้ง คงยังไม่พอ ...
​

เมื่อหลายปีที่แล้วเคยชวนเพื่อนเดินขึ้นภูกระดึง แต่ไม่มีใครไปด้วย จนสร้อยฟ้ามาลาเริ่มสะสมตราสแตมป์ของอุทยานแห่งชาติ แต่อย่างที่บอกสร้อยฟ้ามาลาเคยปั๊มตราที่ น้ำตกพลิ้ว ดอยอินทนนท์ เขาใหญ่ มาแล้วแต่ทำ passport หาย ก็เลยต้องเริ่มสะสมใหม่ กลุ่มเพื่อนจึงเริ่มสนใจจะสะสมบ้าง ก็เริ่มปั๊มตราที่ดอยผ้าห่มปกเป็นที่แรก ดอยผ้าห่มปกถือเป็นที่ทดสอบร่างกายก่อนขึ้นภูกระดึง พอลงจากดอยผ้าห่มปกมาแล้ว คิดว่าน่าจะเดินขึ้นภูกระดึงไหว แต่ต้องฟิตร่างกายมากกว่านี้

ก่อนจะเดินขึ้นภูกระดึง 1 เดือน
เข้าฟิตเนส ปั่นจักรยานตอนเย็น 1 ชั่วโมง เดินขึ้นเดินลงทางลาดตึก 19 ชั้น วันแรกๆ เหนื่อยมาก พอหลายๆ วันเข้าเริ่มอยู่ตัว ความเหนื่อยน้อยลง การหอบหายใจดีขึ้น และหายเหนื่อยได้ไวขึ้น...

ไปเที่ยวเดินขึ้นภูกระดึง กลุ่มของเรามีทั้งหมด 7 คน แต่เดินขึ้น 5 คน อีก 2 คนคอยอยู่ข้างล่างเพราะป่วย ในกลุ่มของเรานี้มีเพื่อนมาใหม่ 1 คน เป็นรุ่นน้อง พวกเราตั้งชื่อว่า “แมงดีด” เพราะแรงดีเหลือเกิน ดีดตั้งแต่ตีนภูยันยอดภูแถมแบกเป๋สะพายหลังเองไม่ฝากลูกหาบ



​

​

 

​

คืนวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 1 ทุ่ม

รถตู้ที่จ้างเหมาให้มารับที่บ้านนนทบุรีแล้วไปรับเพื่อนที่หมู่บ้านใกล้ๆ กัน จนไปรับเพื่อนที่สุดท้ายแถวๆ บางกะปิตอน 3 ทุ่ม จากนั้นก็ขึ้นทางด่วนออกไปอยุธยา แวะทานก๋วยเตี๋ยวเป็นอาหารค่ำ อิ่มแล้วมุ่งหน้าสู่จังหวัดเลย โดยใช้เส้นทางแยกสี่คิ้ว ไปออกชุมแพ ไปผานกเค้า

​

 

เช้าวันที่ 24 กุมภาพันธ์
ก่อนเข้าอุทยานแห่งชาติภูกระดึง แวะเข้าร้านสะดวกซื้อกักตุนขนมเสบียงกันก่อนเข้า พวกเราถึงที่ทำการอุทยาน 7 โมงเช้า

​

 

​

 

​

 

เข้าไปติดต่อเรื่องเสร็จแล้ว ก็รีบไปหาลูกหาบเพื่อขนสัมภาระของพวกเรา ซึ่งวันนี้ทราบมาว่ามีนักท่องเที่ยวมาเป็นพันคน แต่ลูกหาบมีจำกัด ลุ้นมากๆ กลัวลูกหาบหมด

​

 

พอฝากของได้เสร็จแล้วก็โล่งใจ พากันไปหาอะไรลองท้องกันก่อนออกเดิน อิ่มแล้วก็เตรียมตัวเดินขึ้น

​

 

​

 

​

 

​

 

แต่ก่อนจะเดินขึ้นพวกเราไปไหว้พระ และไหว้ศาลเจ้าปู่ภูกระดึงขอพรให้อย่าเกิดอุบัติเหตุเจ็บป่วยใดๆ

​

 

​

 

ไหว้พระเสร็จแล้วไปลงทะเบียนที่ซุ้มประตูตอน 8 โมงครึ่ง ได้เวลาสตาร์ท

​

 

​

 

​

 

ทางเดินไป ซำ แรกจะชันขึ้นเรื่อยๆ

​

 

​

 

​

 

ผ่านไป 800 เมตรเวลา 09.15 ก็มาถึง ปางกกค่า จะมีบันไดปูนชันๆ หลายสิบขั้นให้เดินขึ้นมา พอหมดบันได ก็เป็นพื้นดิน รากไม้ ให้ค่อยๆ ย่างก้าวขึ้นไป ตรงนี้ถ้าเดินไม่ไหวถอดใจง่ายๆ เลย แต่ว่าฟิตร่างกายมาแล้ว แม้จะเดินๆ หยุดๆ พักเหนื่อย พักหายใจ แป๊บเดียวก็เดินต่อไปได้

​

 

​