ไสยศาสตร์ฉบับชาวบ้าน..มี.สาระ แบบกันเอง

ใช้บทสวดอิติปิโส ๓ ห้อง(พระพุทธคุณ,พระธรรมคุณ , พระสังฆคุณ) ปลุกยันต์ทุกวัน

ข้อห้าม ใครมียันต์เกราะเพชรหลวงพ่อปานห้ามไว้ ๒ ข้อคือ
ห้ามลักขโมย และ ห้ามดื่มสุราและของมึนเมาครับ
โดยเฉพาะศีลข้อห้า ห้ามโดยเด็ดขาด
เว้นแต่เป็นโรคที่ต้องเข้าสุราเป็นกระสายยาท่านอนุญาติ

 

พี่อยู่เหนือแต่ก็เป็นจ้าวกรมสายหลวงปู่กวยได้ สุดยอดจริงๆ (ติดตามในเวปปู่กวยครับผม) อย่างนี้สายครูบาอินก็น่าจะมีเก็บเยอะสิครับผม คือจะได้ขอความรู้บ้างนครับ ทั้งหลวงปู่กวยและครูบาอิน

 

ยินดีให้คำปรึกษา ความรู้ ครับผม ขอบคุณครับ

 

ยังไม่คล้าย ครับ..บทนี้ น่าจะมาจากการถ่ายทอดมาจากตำราครับ

แต่ที่ผมเคยเห็น จะยาว และมี ๒ ท่อน ด้วยกัน

..ยาวเหมือน โองการเลยก็ว่าได้ ครับ

 

ขอบคุณที่มาร่วม แชร์ข้อมูลครับ..

อยู่ใกล้กันแค่ เอื้อม นะท่าน...ว่างๆ ก็มา ป้ะกันมั่งก่ะ

 

ขอขอบคุณพี่ศนิวารมากครับ^^

 

มีแต่เรื่องเล่าครับ คนเฒ่าคนแก่ พ่อ ครูบาอาจารย์ เล่าให้ฟังมาครับ

ทุกวันนี้ก็ยังสืบหาผู้สืบทอดวิชาต่างๆอยู่ครับ ส่วนมากลูกหลานไม่เอาครับ

ก็เลยหายไปมากครับ ช่วงก่อนนี้สืบหา ข่ามคง ข่ามทั้งเท้าทั้งมือเลยครับ

เอามีดวางง่ามเท้าถูไปมาได้เลย ถึงขนาดว่าถากท่อนไม้กับเท้าได้

พอดีไปถามครูบาท่าน ท่านห้ามปรามไว้ว่าอย่าเอาเลย ของมันร้อน ผมก็เลยลดทอนความอยากลงครับพี่

 

วิชาสายเหนือนั้นก็เหมือนสายภาคกลาง...นะเท่าที่สอบถามความรู้ครูอาจารย์ท่านมา..วิชาคงกระพัน โดยปกติทั่วๆไป..จะคุ้มไม่เลย ข้อมือ ข้อเท้า..บางคนโดนยิงไม่โดนตัวครับ แต่ มือฉีก บ้างก็นิ้วพิการ..แต่ก็มีวิชาคงกระพันทั้งตัว..(ผมหมายถึงวิชาคงกระพัน ยังไม่ได้พูดถึงวิชา แคล้วคลาด ชาตรี นะครับ)...แต่ จะร้อนรุ่ม..อย่างที่เคยได้ยินวิชามหาปัดทะมื่น.ถ้าบทใหญ่ ร้อนมาก เรียนแล้ว ทำมาหากินไม่ได้..ปลูกผัก ถั่ว งา ก็ตายหมด..เหนียวจริง ใช้มือฝ่าไม้ไผ่รวกได้ เวลาร่ายบริกรรมของขึ้นต้องวิ่งเข้าหาหนามไผ่ เห้นคนที่บ้านวิ่งใส่รั้วลวดหนามจนขาด.(เสียตังค์ค่าซ่อมให้เขาไปอีก)..

แต่ ถ้าจะเรียน ก็มีวิธีแก้..แต่ต้อง เพียร เรื่องการ ตั้งธาตุ คือ คุมธาตุไฟให้อยู่ และต้องใช้วิชากรรมฐาน เข้ามาช่วย..แต่ คนที่เรียนวิชานี้ ส่วนใหญ่ ยิ่งกินเหล้า ยิ่งของขึ้น มันเลย ค้านกันกับการจะ ข่มบังคับวิชาไว้ได้..จึงไม่น่าเรียน อย่างที่บอก..

 

ผมเองเคยแต่แขวนตะกรุดแล้วลองฟัน โดนไป 13 ที จุกเลย 55555 เป็นของฆราวาส ที่เชียงใหม่

 

ธาตุไฟ โทสะ สูง ต้องคุม ดีนะผมไม่กินเหล้า

ขอบคุณสำหรับความรู้ข้อมูลครับ กลัวทำมาหากินไม่ขึ้น

เห็นว่ามีวิชาชาตรีอีกที่ทราบมา รู้แล้วว่าอยู่ที่ใคร แบบว่าโดนแม้วชาวเขาทุบแหลกคาที่ เอาไปฝังใต้ต้นกล้วย อีกวันมายังนั่งอยู่เหมือนเดิม จนชาวเขากลัว แต่ก็ยังไม่ไปเอาครับ

 

ครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร

ในโอกาสต่อไปผมจะขออนุญาติสมาชิกลงชีวประวัติ ครูบาบุญชุ่มฯ ครูบาอาจารย์สายปฏิบัติของผมให้กับท่านสมาชิกได้รับทราบข้อมูลไว้บ้าง...เพราะผมนั้นได้มีโอกาสกราบท่านหลายครั้งเนื่องจากได้ปฏิบัติในตามแนวทางของ ลป.ดู่(จากหนังสือเพียงเล่มเดียว)...ทิ้งวิชาไสยศาสตร์ไว้เบื้องหลังเป็นเวลา ๗ ปี เต็ม..ก็ได้รับรู้รับทราบเกี่ยวกับวิธีปฏิบัติมาบ้างตามความเพียรของตัวเองที่มี
แต่ปกติธรรมดาของคนทั่วไปถ้ายิ่งมีหน้าที่การงานที่ต้องทำไปตามหน้าที่ราชการแล้ว การปฏิบัตินั้นก็ย่อมลดน้อยถอยลงไปตาม วาระโอกาส ตัวผมนั้น ตอนนั้นต้องเดินทางไปปฏิบัติหน้าที่ที่ จ.ยะลา จึงจำเป้นต้องหวนคืนรื้อหีบตำราไสยศาสตร์มาปัดฝุ่นอีกครั้ง..เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง และลูกน้องในบางสถานการณ์เราจำเป็นต้องใช้จริงๆ..
ก่อนเดินทางไปผมก้ไปกราบลา พระผู้ปฏิบัติดีหลายๆรูปทั้งสายอาคม และสายปฏิบัติ รวมทั้งครูบาบุญชุ่มฯ เป็นรูปสุดท้ายก่อนลาไป จ.ยะลา ท่านยังบอกว่าไม่อยากให้ไป เพราะอยากให้ช่วยงานการดูแล สถานที่ปฏิบัติธรรมที่ บ้านเวียงแก้ว อ.เชียงแสน จ.เชียงราย ผมบอกว่าผมเป็นทหารครับ ต้องทำหน้าที่ และผมก้อยากจะลงไป..เพื่อจะได้พิสูจน์ความจริงในสถานการณ์ ซึ่งส่วนตัวผมนั้นมีลางสังหรณ์ ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ประมาณเกือบปีแล้ว ในระหว่างปฏิบัติธรรมในป่า..ชอบระลึกถึงแต่สถานที่แห่งหนึ่งที่อยู่ในภาคใต้ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเป็นที่ใด..ในใจก็นึกว่า เอ เราไม่ได้มีภารกิจที่ภาคใต้ทำไมจิตมันเห็นแต่ตรงนี้หนอ หรือว่าเราจะโดนให้อาสาไปจริงๆ..พอไปแล้วก็ไปพบจนได้ สถานที่แห่งนั้นคือ วัดถ้ำคูหาพิมุข อ.เมือง ยะลานั่นเอง..

ผมกราบขอพร ท่านครูบาฯ ด้วยการ ถวายผ้าไตรจีวร และถวายเงิน ๕,๐๐๐ บาท ท่านเปิดซองดูท่านก็ว่า ทหารไม่ค่อยมีเงิน เอ้า ฉับรับปัจจัยไว้แล้วนะ..อันนี้ของฉันให้เธอ ท่านก็ให้คืน ๓,๐๐๐ บาท แล้วท่านก็รับไว้ ๑,๐๐๐ อีก ๑,๐๐๐ ส่งไปให้โยมคนแก่คนหนึ่งชาวไทยใหญ่ที่เดินทางมากราบท่าน บอกว่าครูบาให้ค่ารถ. แล้วท่านก็ให้พระเครื่อง(กรุวัดนก)ให้ ๑ องค์บอกว่า เก็บไว้นะองค์นี้สร้างมาหลายร้อยปี..
ผมได้ชีวประวัติที่ท่านเขียนด้วยลายมือท่านเอง ตอนท่านเข้าถ้ำอยู่ ๑ ปี ...แล้วผมจะ ทยอยลงไว้ให้ทุนท่านได้อ่าน...เพื่อได้ศึกษาว่า พระสงฆ์ที่บำเพ็บบารมีตามแนวทางโพธิสัตว์นั้นเป็นอย่างไร..และท่านได้ผจญกับ สิ่งมหัศจรรย์ ที่เราอาจจะเคยได้ยินแต่คำบอกเล่า ว่า ในดินแดนคำว่าป่าหิมพานต์นั้นมีจริงหรือ..เมื่อท่านได้อ่านแล้วจะทราบเองครับว่า อะไรคือเครื่องยืนยันแบบนั้น..

 

ตัวอย่าง ประวัติ ท่านครูบาฯ ครับ

ผมจะลงให้เป้น แบบลายมือท่าน ให้ ทยอยอ่านกันเองนะครับ..

 

ตัวอย่างบางตอนที่ท่านเขียนถึง ป่าหิมพานต์

 

ครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร(ตอนที่๑)

 

บางคำ อาจจะต้องใช้การเดา..เพราะ เป็น ภาษาเหนือผสมไทยใหญ่ และ ท่านเขียนตามความเข้าใจในอักษรของท่านครับ

 

ถ้าท่านใด พึ่งเข้ามาอ่าน..อาจจะสงสัยว่าท่านอยู่ วัดไหน สำนักไหน..ขอเรียนว่า จริงๆท่านครูบาบุญชุ่มฯนั้นท่านจะชอบอยู่ตามสถานที่สงบเช่น ในถ้ำ หรือสถานที่ผู้คนไม่พลุกพล่าน..สถานที่ท่านสร้างไว้อยู่นั้นจะพำนักชั่วคราว เพื่อให้ญาติโยมได้มากราบไหว้ และลูกศิษย์ในทุกทั่วแดนได้พบปะกันเท่านั้น เมื่อพูดคุยพบปะแล้วท่านจะหลีกเร้นเข้าไป ปฏิบัติธรรมของท่านอีกที่หนึ่ง..และในปัจจุบันท่านยัง ปลีกวิเวกอยู่ ณ ถ้ำพระโพธิสัตว์ อ.งาว จ.ลำปาง..จะมีเพียง ญาติ โยมอุปฐาก และศิษย์ที่ทราบข่าว ก็จะเวียนไปกราบท่านที่หน้าถ้ำในวันพระ..ซึ่งท่านก็ไม่ได้ออกมาแต่อย่างใด จะมีเพียงส่งข้อความเป็นกระดาษที่เขียนไว้แล้วนำติดไว้ที่ประตูหน้าถ้ำว่าต้องการสิ่งใด และต่อไปจะให้ทำอะไร เท่านั้น..

 

ผมเคยได้ยินเรื่องราวของท่านอยู่เหมือนกันครับ แต่ลางๆ แล้ว

 

เมื่อก่อนในพื้นที่สามเหลี่ยมทองคำเชียงแสนใครไปต้องไปกราบท่านที่เมืองพง ฝั่งพม่า..ตอนหลัง พม่าได้ยึดวัดท่านไปแล้ว เนื่องจากคิดว่าเป็นที่ ซ่องสุมกำลังทหารไทยใหญ่ และ โจรลำน้ำโขง

ซึ่ง จริงๆท่านนั้น คือพระผู้เดินแนวทางพระโพธิสัตว์ จึง เมตตาต่อผู้มาอย่างไม่แบ่งชั้น วรรณะ..บางคนอาจจะได้ข่าว ได้ยินเรื่องราวจากคนอื่นมาในทางไม่ดีบ้าง...รวมถึงตัวพี่เองก็ได้ยินมาแบบนั้น.
สุดท้ายจึงเข้าไปพิสูจน์..จึงรู้ว่า พระผู้ปราถนาพุทธภูมิ เป็นอย่างไร..มี ญานสมาบัติ๘..สามารถหยั่งรู้วาระจิตผู้อื่น..เพียงแต่ต้องเข้าไปสัมผัสท่านอย่างจริงจัง.จะรู้ด้วยตนเอง...และท่านยังคงปฏิบัติของท่านอย่างที่เราไม่มีโอกาสจะรู้..

เคยนำวัตถุมงคลต่างๆ ที่ท่านแจกให้ ไปให้ ผู้ทรงศีลดูแต่ละรูป แต่ละท่าน ต้องออกปาก..ว่า...ใส สว่าง ปราศจาก มลทิน จริงๆ..

จึงไม่แปลกใจที่ภายในห้องนอนของท่าน จะมีสิ่งของ เครื่องใช้ไม้สอยที่ เจ้าชายจิ้กมี่ ถวายท่านเมื่อครั้งท่านไป แสวงบุญที่ภูฏาน
เพราะภูฏาน นั้นศรัทธาพระโพธิสัตว์ยิ่งนัก..