ใครเคยฝึกจิตจนกระทั่ง จิตไวกว่าเวลาบ้าง ?

จิตเป็นเพียงนาม
นามว่าจิต
รู้สึกได้เมื่อเกิดการกระเพื่อม
(kiss)

 

ผมเคยได้ยินเรื่อง จากผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ท่านเป็นคนสวดมนต์ ไหว้พระมายาวนานมาก ทุกวันมิได้ขาดเลย เวลาทำงานก็มีสมาธิดีมากครับ ผลของการงานก็ดีมาก จนประสพความสำเร็จในชีวิตอย่างสูงคนหนึ่งในปัจจุบัน (เมื่อเทียบกับสมัยก่อนที่ไม่มีนะครับ)
*** ท่านเล่าให้ฟังว่า วันหนึ่งระหว่างขับรถกลับจากที่ทำงาน ซึ่งต้องไปกลับเช่นนี้ตลอดมาเป็นสิบๆปีแล้ว เว้นวันอาทิตย์ จากกาญจนบุรี กลับมา กรุงเทพฯ ความเร็วไม่ต้องพูดถึงครับ คนนี้ ส่วนตัวจะเงียบๆ ไม่พูดมากเลยครับ แต่ขับประมาณ 140 ครับเป็นปกติ วันหนึ่ง เวลาแซง ผมเคยได้ยินมาว่าเอารถลูกชายไปใช้ บอกว่าวิ่งได้แค่ 60 เอง เราคิดว่า 60 กม/ชม ที่ไหนได้ 160 กม/ชม ครับท่าน เพราะเขาล็อกความเร็วรถไว้เพื่อความปลอดภัย
*** ฟังดูแรกๆก็คิดว่าประมาทครับ ทำไม่ถึงขับเร็วปานนั้น เรื่องที่จะเล่ามีอยู่ว่า
ขณะที่ผู้ใหญ่ท่านนี้(เคยได้รับการเสนอชื่อเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาไม่ขอเปิดเผยนะครับ เพราะแอบเอาเรื่องท่านมาเล่า เกือบได้ครับ แต่อาวุโสยังไม่พอเท่านั้นเอง) ระหว่างขับรถ เบ็นซ์ S280 กลับจากที่ทำงานด้วยความเร็วสูงบนถนนเส้นกาญจบุรีกลับมายังกรุงเทพ หน้าโรงงาน FLY NOW (อาจสะกดผิด ต้องขออภัย) ขณะนั้น มีรถจักรยานยนต์ขับตัดหน้ากระทันหัน เพื่อกลับรถ ทำให้รถที่ขับมาทางตรงต้องหักหลบ เหมือนจะเสียหลัก เพราะต้องเบรค และบังคับพวงมาลัย ในความเร็วที่สูงๆครับ ฟังจากที่เล่า มันน่าจะเสียหายหนักนะครับเนีย แต่น่าเหลือเชื่อครับรถคันดังกล่าวแฉลบขึ้นไปอยู่แค่บนเกาะกลางถนน และที่น่าแปลกใจ คือ เกาะกลางถนนแถวนี้ จะมีเสาไฟฟ้าเป็นระยะ แต่รถกลับพุ่งเข้าไปเบียดระหว่างกลาง ที่เป็นที่ว่างของเสาไฟฟ้า สองต้นที่อยู่ไม่ไกลกันนักครับ
*** ฟังท่าเล่ามานะครับ ท่านบอกว่า เวลาเกิดเรื่อง รู้สึกเหมือนเหตุการมันช้าๆ รถนี่นะ มันหักหลบไป ซ้ายก็รู้ ขวาก็รู้ กี่ครั้งรู้หมดเลย ตอนนั้น บอกจำนวนด้วยแต่ผมไม่ถือเป็นสาระครับ แต่ที่สนใจคือ ท่านบอกว่าเหมือนเหตุการณ์จะช้าๆ และบังคับรถได้ด้วย และมีสติสมบูรณ์ดีมากด้วยเวลานั้น สติมันมาเอง ท่านว่าอย่างนั้น แว๊บเดียวรถมาอยู่บนเกาะกลางถนนแล้วครับ เท่าที่พอจะจำมาได้นะครับ เพราะ 2-3 ปีเห็นจะได้ครับ
*** นี่ครับ ตัวจริง แต่ชีวิตจริง ใครเล่าจะ มีกระแสจิตอย่างนี้ ตลอดเวลาจนคลื่นจิตมีความละเอียดสูงๆ เช่น ละเอียดมากกว่าแสง จนแทรกไปเห็น หรือรู้อีกมิติหนึ่งได้ละครับ ดังนั้นแล้ว เราจงตั้งอยู่บนความไม่ประมาทเถิดครับ แล้วจะข้ามพ้นจากความทุกข์ไปได้สักวันหนึ่ง ไม่ต้องมาอยากได้ อยากเป็น แบบหนังภาพยนต์เขาน่ะครับ ขอเป็นแค่คนที่มีความสุข บนโลกใบนี้ อันแสนวุ้นวายดีกว่านะครับ ผม
*** ท่าบขับเร็ว เพราะการงานบังคับ ด้วยนะครับ เวลาเกิดเรื่องก็ยังไม่มีใครบาดเจ็บ ซึ่งก็น่าแปลก

*** ใครสนใจ มีอีกเรื่อง ว่างๆ จะเล่าให้ฟัง ช่วงนี้ ผมงานยุ่งมาก เลยหายไปนานเลย ทุกข์ นี่เกิดเพราะความเป็นคนแท้ๆ ครับ มิใช่เพราะงานที่มันยุ่งๆอย่างนี้เหรอก แต่เพราะการเกิดนี่เอง ตามที่พระท่านสอนมา แท้ๆเลยครับ

 

แล้วเห็นจิต เห็นความคิด ความอ่านในใจตนเองหรือเปล่าครับ นี่แหละท่านว่าเห็นธรรมได้ด้วยเหตุนี้ ดีกว่านะครับ

 

*** ถูกต้องแล้วครับ(good)

 

อะไรทำนองนั้นแหละค่ะ แหะๆ

ขอบพระคุณประสบการณ์จากทุกท่านนะคะ ใครมีก็แวะมาเล่าทิ้งไว้เป็นวิทยาทานบ้างนะคะ

 

เคยฟังท่านผู้ปฎิบัติธรรมท่านหนึ่ง ท่านว่า ท่านเคยประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ 2 ครั้ง รอดมาได้ทั้ง 2 ครั้ง
ท่านเล่าว่า ตอนเกิดเหตุท่านเห็นเหตุการณ์เป็นภาพ Slow motion ทั้งที่ความเร็วรถขณะนั้นประมาณ 120 กม.ต่อช.ม. ทำให้ท่านมีเวลาพอหักพวงมาลัยหลบสิ่งกีดขวางได้
ครั้งแรกท่านหลับในขับรถเสียหลักพุ่งเข้าหาต้นไม้ข้างทาง แตหักพวงมาลัยหลบได้หมด
ครั้งที่สองหักหลบรถที่วิ่งสวนมาเลนตรงข้าม

ความเห็นส่วนตัว ผมเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้ไม่ยากสำหรับท่านที่เจริญสมาธิจิต หรือเจริญสติอยู่เป็นกิจปกติ

 

ธรรมชาติของจิตเขาชอบวิ่งไปโน่นมานี่เสมอเร็วซะด้วยอยู่นิ่งไม่ค่อยเป็นแต่เราสามารถฝึกฝนใด้พระพุทธองค์ทรงเป็นเลิศมีกุสโลบายกรรมฐานตั้งหลายกองให้ค้นหาในสิ่งที่จิตเขาชอบอีกหน่อยเขาก็จาอยู่กับที่และเราก็จามีความสุขไร้กิเลสตันหาอุปปาทานคะ เดินตามพระพุธองค์ย่อมพบความสุขที่แท้จริง

 

ง่วงนอนก็นอนพักก่อนนะครับ
ขับที่ความเร็ว 120 กม/ชม ทั้งที่ง่วงนอน อันตรายทั้งตัวเองและผู้อื่น
มีสติ 'ก่อน' สตาร์ทครับ

 

ผมเคยฝึกแต่วิชา กสิณ คือการเพ่งจิตรวมที่จุดหนึ่งจุดใด โดยกสิณมี10อย่าง ซึ่งการซึ่งได้อภิญญานั้นแล้วแต่บุญวาสนาที่เคยทำกันมา โดยผมเคยฝึกมา 2 ปี ทำทุกวันวันล่ะไม่มาก 1.30 นาที สิ่งที่ได้จากการฝึกคือใจที่มีสมาธิ แล้วก็พอสำเร็จก็ลองวิชา ในกรณีของผมฝึกกสิณน้ำ อาโปกสิณ ทำให้น้ำนิ่งมองผืนน้ำ ฟังดูง่ายไม่เชื่อก็ลองดู รับรองจิตได้คิดเรื่องอื่น แต่ของผมหลุดฝนเคยลองทำมาหลายครั้ง ก็หยุดได้แบบค่อยๆหยุดจากหนักแล้วเบาไม่เกิน 10 นาที แต่ต้องใช้กสิณลมช่วย ผมฝึก3กสิณในตอนนั้น แต่ปัจจุบันไม่ได้ฝึกเลย แค่เคยฝึกและรู้ว่ามีจริง ผมโชคดีได้เจอพระท่านสอนไม่งั้นจิตได้ฟุ้งส่าน คิดว่าตัวเราเป็นผู้วิเศษ หากคิดแบบนั้นรับรองจิตมารแทรกหรือนิวร จะพาเราไปหาสิ่งที่เราชอบ แต่ไม่ป็นจริง ผมเคยนั่งมาครั้งหนึ่งจิตไปโผ่ลที่ป่าหินมพาน(ฟังดูเหมือนโม้) แต่ตอนนั้นผมว่าจิตผมไปไกลแล้วเลยลองปล่อยดู ไปเจอคชสิงห์คือ หน้าเป็นช้างตัวเป็นสิงห์แต่มีปีก พอยืนตัวเท่าหน้าอกเรา พอก็ลองคุยดูแต่การคุยไม่ขยับปากนะ คุยทางจิตเอาแล้วก็ผ่านไป 30 นาทีผมรู้สึกเหนื่อยเลยออกจากสมาธิ แล้วนอนคิดกับตัวเองว่าวันนี้คงฟุ้งส่านแต่ก็สนุกดีไม่คิดไร แล้วก็ไม่ได้บอกใครเพราะจะไม่เชื่อสิ่งที่เห็นแปลกๆในสมาธิ เพราะหาข้อพิสูจน์ไม่ได้ แต่มาวันหนึ่งผมไปหาอ่านหนังสือในห้องสมุด บังเอิญไปเจอหนังสือป่าหินมพาน ในนั้นบอกเรื่องสัตว์ในป่าหินมพาน ผมก็ไปพบว่าสิงห์มี4ชนิด สิ่งที่ผบพบลักษณะตรงกับที่เห็นในสมาธิ แล้วจะอธิบายได้ไงว่าไปเจอมา โดยที่เราไม่เคยมีความรู้เรื่องนี้ไม่รู้จัก รู้จักแต่สิงห์ที่ข้างขวดเบียแค่นั้น แต่ก็ลองนั้งไปอีกแต่ไม่พบอะไรนอกจากป่าไผ่สีอทอง ยังมีอีกมากที่ไปเห็นแล้วมาเจอเอาเขาเขียนแล้วค่อยเล่าให้ฟังอีก

 

จิตที่บริสุทธิ์มีอนุภาพมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งจิตของพระอรหันต์ เช่น พระสารีบุตรสามารถนับเม็ดฝนได้ ท่านลองนึกดูแล้วกันว่าจะเร็วขนาดไหน

 

ฝึกสติด้วยการตีปิงปองเห็นผลง่ายดี แต่ต้องตีเป็นเวลานานหน่อยนะกว่าสติจะตั้งมั่น และต้องระวังตกภวังค์ด้วยเมื่อเพ่งนาน ๆ เมื่อสติตั้งมั่นดีแล้ว ลูกปิงปองจะลอยมาช้า เราจะตี

มันง่ายกว่ามาก ๆ คนที่ตีปิงปองเก่งเป็นคนที่ฝึกฝนมากและมีสมาธิอยู่กับการตีและมองดูการวิ่งไป-มา ของลูกจนเห็นเป็นเรื่องธรรมดาคาดการณ์ได้ถูกต้องในทิศทางของลูก สามารถ

ดักทางไม่พลาด แต่คนอื่นมองดูเป็นเรื่องแปลกอัศจรรย์ เหมือนการฝึกการควงกระบองของนักกายกรรม การควงปากกาบนนิ้วมือ และกระทั่งการตีกอล์ฟ ที่เรามองแล้วคิด

ว่า"ฟลุ๊ก" นั่นเอง จิตอยู่ที่อุปกรณ์ สติตั้งมั่นตามรู้ บังคับสิ่งที่กำลังทำอยู่ให้เป็นไปได้อย่างที่ต้องการ.....ส่วนผู้ดู"ทำได้ไงวะ" .....เป็นงง. ใครเข้าใจถึงเคล็ดวิชาได้....สำเร็จ.

 

ถ้าสวรรค์มีจริง ผู้ปฏิบัติดีแล้ว ย่อมได้เลื่อนฐานะตนเองโดยลำดับ
หรือหากสวรรค์นรกไม่มีเลย ผู้ปฏิบัติดีแล้ว ย่อมไม่ไร้ประโยชน์
ย่อมอยู่เป็นสุข เป็นมนุษย์ชั้นเลิศ
ข้อคิดธรรมจาก "หลวงปู่ดูลย์ อตุโล"

 

*-* ทำได้ก็ดีสิ

เคยแต่ฝันเห็นอนาคตอ่ะ

 

แว๊...

ตกใจ หน้า เจ๊ rep บน อ่ะ

เฮ้อ....ใจหาย

 

ดีครับ

 

ผมเคยนั่งหน้าหิ้งพระ ทันใดเมือ่จิตใจผมเป็นหนึ่งเดียวกับตัวเอง ผมเลยลอง มองที่ธูป 3 ดอกที่กำลังจุดอยู่ แล้วออกคำสั่งว่า ถอย แล้วควัญธูป ก็ ถอยหลัง แล้วสั่ง หยุด ควัญธปก็หยุด สั่งเดินหน้าก็เดินหน้า แล้วผมก็เข้าใจว่า เราควบคุมธรรมชาติได้ ถ้าพลังจิตเราสูงพอ พอถึงจุดนั้น ก็เลย หยุดสั่งธรรมชาติ แล้ว ลุกขึ้นเดินลงมาจากบนบ้าน แล้วมา ธรรมตัวให้ พูดคุยกับคนอื่นๆ ปกติ เป็นธรรมชาติ แล้วรู้ว่า เราอยู่ในธรรมชาติ เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ ไม่ใช่ควบคุมธรรมชาติ ไม่ใช่หน้าที่ สิ่งที่เราเห็น ด้วยตาเราเอง เราเชื่อตัวเอง ว่าเห็นจริง รู้แล้วว่าธรรมชาติอย่าไปควบคุมจงอยู่กับธรรมชาติ แบบธรรมดา แค่รู้จักตัวเองก็พอ ชนะตัวเอง ก็ชนะคนทั้งโลก และรู้ว่า สันติ นั้น สมควรใช้ในชีวิตปัจจุบัน

 

อยู่นี่เองพี่โก้

 

สาธุ สาธุ สาธุ
เวลาผมนั่งสมาธิ คิดว่าตัวเองนั่งแป็บ..เดียว
แต่พอดูนาฬิกาผ่านไปเกือบชั่วโมง

 

ในอายตนะภายนอกทั้งห้า เมื่อวิญญาณธาตุรับรู้อารมณ์ จะเกิดเป็นเวทนา สัญญา สังขาร ในจิตทันที
สติต้องตามดูตรงนี้ หาใช่การปิดหู ปิดตา ซึ่งเป็นเพียงการลดอายตนะลง
นั่นไม่ได้ช่วยให้รู้ธรรมมากขึ้น
หากไม่เช่นนั้นแล้ว คนหูหนวก ตาบอด ก็มีโอกาสบรรลุธรรมมากกว่าคนปกติหน่ะสิ
ความจริงแล้ว หาเป็นเช่นนั้นไม่
การรับรู้อารมณ์ อย่าไปห้ามมันไว้
มีสติรู้เท่าทันอารมณ์ต่างหาก เป็นสิ่งที่ควรฝึกฝนอย่างยิ่ง