ใครมีสัมผัสที่6บ้าง

เป็นธรรมดา ของเรื่องการเกิดแก่เจ็บตาย หรือลางสังหรณ์ คนส่วนใหญ่แล้ว จะมีหรือ รู้ ก่อนตายประมาณ ๑ อาทิตย์ ว่าตามครูบาอาจารย์ครับ ถ้าคนที่ไม่รู้จริงๆ นั่น ก็มีเหมือนกัน แต่จิตเขา อกุศลมันมาบังมากเกินไป จึงรับรู้ได้ยากมากครับ เทพสังหรณ์ หรือลางสังหรณ์ มีหลายรูปแบบต่างกันไป สำหรับผมก็เหมือนคล้ายกับทุกท่าน หรือเจ้าของกระทู้นั่นแหละ ฝันว่าฟันหัก ไม่ว่าข้างล่างหรือข้างบน ญาติของพ่อหรือฝ่ายแม่ตาย หรือญาติใกล้ชิด เป็นอยู่บ่อยๆ แต่ไม่ได้สังเกตุ ข้างบนข้างล่าง ญาติฝ่ายไหนเท่านั้นเอง

แต่เกิดขึ้นจริง ตามความฝันถึง ๙๙ เปอร์เซ็น สำหรับผมนะครับ สำหรับนกแสกนี่ ยังไม่เสมอไปครับ มีทั้งตายและไม่ตาย แต่มีแยกครับ ถ้าไม่ตาย ก็คือเจ็บหนักมากๆ เฉียดตายนั่นเองครับ นี่คือประสบการณ์ครับ นับว่าเกิดขึ้นกับผมบ่อยๆมากๆครับ เอาว่าเมื่อ พ.ศ.๒๖ แล้วกันครับ น้ำท่วม เกือบทั่วประเทศ ผมทำไร่ มันเทศ แตงกวา มะเขือเทศ ตก ๑๐ ไร่ น้องชายไปเลี้ยงเป็ดไร่ทุ่ง ๑,๕๐๐ ตัวเลี้ยงคนเดียว แบ่งงานกันทำครับ มีคืนหนึ่ง ตะขาบมากัด จ้วยผม บวมจนเดินไม่ได้ ต้องใช้มืออุ้ม แล้วเดิน ไข่บวมมากๆเลยครับ ใหญ่มากๆ

เป็นกิโลเลยครับ พอวันที่ ๓ เริ่มยุบ มาหน่อยหนึ่ง วันนั้น น้องผม ก็คงเลี้ยงเป็ดเหมือนเดิม มีห้างนา ที่น้องเลี้ยงเป็ด และมีหม้อหุงข้าวกินเอง หลายๆวัน น้องสาวต้องเอากับข้าวไปส่งครั้งหนึ่งครับ วันนั้นมันผิดปรกติครับคือ วันอื่นๆก็ไม่เป็น คืนนั้นนอนไม่หลับ คิดถึงน้องชายที่เลี้ยงเป็ด อย่างสุดซึ้ง ที่ไม่เคยเป็นมาก่อนครับ มันบอกไม่ถูก และนอนไม่หลับด้วย กะสับกะส่ายไปมา จนหลายทุ่ม ตอนนั้นไม่รู้กี่ทุ่ม อยู่ๆ มีรถมอไซต์ วิ่งเข้ามาในบ้าน เสียงคนตะโกนว่า น้องชายมึงถูกยิง ผมที่นอนกะสับกะส่ายอยู่นั้นกระโดดผึงออกจากที่นอนทันที ตอนนั้น ผมอายุแค่ ๒๕ เองครับ

มาถึงน้องบอก กูตายแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ขาแข็งทื่อ เหยียดยาวตรงเปะ บอกกูถูกยิง ผมสั่งการ ให้น้องหรือใครจำไม่ได้ ไปหารถ พาไปหาหมอ ที่นครปฐม ระหว่างนั้นน้องค่อยเล่าให้ฟัง และมีเทพ เข้าสิงน้องผมที่ถูกยิงพร้อมกับพูดว่า มันทำร้ายลูกกู ทำร้ายลูกกู จะฆ่าลูกกู หลังจากนั้น น้องเล่าแบบเสียงริบหรี่เบา พ้อมร้องร้องครวนคราง ด้วยความเจ็บปวด ไอ้คนยิง มันโหดเหี้ยมมาก มันเอาปืนลูกซองยาว เบอร์ขนาด ๙ มายิง พร้อมเชือกมาพร้อม กะมันยิงทิ้งแล้ว เอาเชือกลากไปทิ้งคลองชลประทานเลยทีเดียว

ท่านที่เคารพทั้งหลาย น้องผมโดนยิง ลูกปืน ฝัง คาขาหัวเข่า ขาอ่อน ไม่เอาลูกออก อยู่จนทุกวันนี้ ผ่าเอาออก ที่หัวเข่า และที่ ต่ำลงมานิดเดียว โดนไข่แน่นอนครับ ถ้าเลยขึ้นไปอีกนิด โดน กะเพาะเยี่ยว หมอบอก ๑ ในหมื่นเท่านั้นที่จะรอดได้ นี่บุญแท้ๆ ที่รอดมาได้ราวปฏิหาริย์ เมื่อถึงโรงพยาบาล น้องเล่าว่า เขาก็ใช้ปืนลูกซองสั้น ที่ผมซ้อให้ในสมัยนั้น ยิงไม่ออก ใช้ฆ้อนตีก็ไม่ออก ถ้าออก คนที่มายิงคงไม่เหลือเหมือนกัน ผมซื้อปืนมาไม่ได้เคยลองยิงเลย ไกรมัน งอขึ้น จึง สับไก ไม่โดนตรงกลางครับ

น้องเล่าต่อว่า เหมือนมีคนช่วยเหลือ ยกตัวให้ลอยผิวน้ำ ลอยมาถึงบ้านคน หลายกิโล กระโดนข้ามล่องสวน ๑ วาได้ อ่ะครับ คนธรรมดา ยังกระโดดไม่พ้นเลย แต่นี่กระโดดตัวลอย ข้ามสบาย ถึงบ้านเขา ต้องอุมน้องผม ขึ้นรถมอไซร์ครับ ไปถึงบ้านผม ขายิ่งแข็งทื่อ ก่อนจะโดนยิง ผมสังหรณ์ ดังที่เล่ามา และนก แสกมาบินวนที่บ้านก่อนหน้า ทุกวัน ข้ามบ้านไปมา ร้อง แส๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆนี่คือลางบอกเหตุและตะขาบ กัดที่จ้วย วันที่ ๓ น้องโดนยิงครับนี่คือ ๑ ในหลายๆเรื่องครับ

 

และอีกเรื่อง น้องชายคนเล็กป่วยหนัก น้องแสกมาจับหลังคาบ้าน ผมต้อง ใช้ก้อนดิน ขว้าง ให้ไปให้พ้น แต่แล้วมันก็มาใหม่ น้องผมเกือบตาย เจ็บหนักมากๆ แต่ไม่ถึงกับชีวิต

เล่าต่อ ก่อนน้องชายถูกยิง ประมาณ ๒ เดือน ไม่ถึง ๓ เดือน พ่อผมป่วยมานานแล้วเป็นโรคกะเพาะ ลำไส้ กินแต่ของอ่อนๆ วันหนึ่ง แกไป ซื้อไก่ กางคือ ไปเดินข้ามสะพาน ล้มฟาด ไปหาหมาหมอบอก เป็นโรคมะเร็ง จริงๆไม่ใช่ ล้มฟาดตับมันช้ำ หมอไปผ่าตัดสอนหมอใหม่ ที่เรียน แพทย์ มันทำเหมือนพ่อผม เป็นสัตว์เมื่อก่อน เขาเรียกโรงพยาบาลฆ่าสัตว์ พ่อผมรู้ทุกคำ ที่มันสอนหมอใหม่กันครับ ไอ้นี่ตับ นี่ลำไล้ อะไรต่อมิอะไร พ่อผมปวดทนไมไหว ร้องครวนคราง มาโดยตลอด พ่อบอก เอากูกับบ้าน ไปตายที่บ้าน มันทรมาร มาบ้านทำอย่างไรไม่หาย พ่อบอก ให้ไปสอนลูกหลาน ไม่จำเป็นอย่าได้ผ่าเป็นอันขาด มันเอากูไปสอนหมอใหม่ เห็นกูเป็นสัตว์ สงสารพ่อ เป็นอันมากแต่ทำอะไรไม่ได้ ขอนอนตักแม่ก็ไม่หายปวด ผมไปกอด หนุนหลังให้ก้ไม่หาย หมดปัญญา ไปตามหมอ พวง แพทย์ปรำตำบล และหมอนงค์ มาฉีดยาแก้ปวด ก็ไม่ทุเลาเป็นบางครั้ง


แม่ผมกับพี่ชาย บอกว่า พ่อผม ผีคงกินหรือเล่นงานแน่เลย ไปหาหมอ ผี ที่ไหนไม่ทราบ กับมา ท่านพ่อผมบอกพวกมึงนึกว่า ผีมันกินกูหรือ กูรู้ทุกอย่าง มึงไปหาใครกูก้รู้ มันเป็นไปไม่ได้ ที่ผีมันจะกินกู พระอินทร์ คุมกูอยู่ ท้าวมหาราชทั้ง ๔ ก็มา โดยเฉพาะ ท้าวเวสสุวัณ ท่านยืนถือไม้ตะบอง คุม ผีมันกล้ามากินกูหรือ ท่านพ่อพูดมาแบบนั้น ผมขนลุกซู่ซ่าไปทั้งตัว ผมเชื่อท่านพ่อผม ยิ้มอยู่ในใจ เอ่อ ค่อยยังชั่ว มีองค์สำคัญอยู่ อุ่นใจครับ พ่อผม กินอะไรไม่ได้เลย นอกจากน้ำอัดลมเท่านั้นครับ โอวัณติล ยังไม่ได้เลย ท้องพอง เหมือน คนท้องมาร ใหญ่ป่องขึ้น ผมภูมิใจ ที่ท่านพูดมาอีกว่า กูมีชีวิตอยู่ได้ เพราะอะไร มึงรู้กันไหม พระฤาษี ครูบาอาจารย์ของกู ที่เรียนมา อยู่ในกายของกูนี้ มึงรู้กันไหม ผมยิ่งขนลุก ขนพองสยองเกล้า เป็นล้นพ้น

ท่านพ่อผมอยู่ได้เดือนกว่า วันนั้นคนที่หมู่บ้านตาย ผมคิดในใจคิดพิเรณ ไปเผาเอาแรงไว้ก่อน เพื่อพ่อเราตาย เขาจะได้มา ก่อนออกจากบ้านพ่อผม มองดูผมในตาเขียวปั๊ด ผมทำไม่สนใจ เผาคนตายเสร็จ มาถึงบ้าน พ่อสั่งทันที ให้ทุกคนขึ้นมาหา ทุกคนมาหา เหลือน้องสาวคนเดียวที่ยังไม่มา ผมสั่งให้คนไปตาม น้องไปทำงานในเมืองนครปฐม ท่านบอก ให้จุดธูป เทียน ที่หิ้งพระบอก มันมืด กูมองไม่เห็น ผมรีบลุกขึ้นไปจุดทันที ผมให้ คนไปตาม ลุงซึ่งเป็นพี่ชายพ่อ คนโต มาหาด่วน ผมเห็นท่านพ่อ จะไปแล้ว ผมรีบ เออาธูป เทียนดอกไม้ ที่หาได้ เรียกแม่ น้องๆทุกคนพี่ชาย เข้าไปแล้ว กล่าวคำขอขมาท่าน กรรมใดๆ ที่ลูกได้ล่วงเกินท่าน ในอดีดถึงปัจจุบัน เมื่อกล่าวขอขมาจบ ผมส่งพานให้ท่าน ท่านรับ ทำท่าจะไป หลับตาลง ลุงมาถึง ให้ผมไปหาดอกไม้ธูปเทียนใส่มือท่าน


ท่านลืมตามาดูพร้อมกล่าวว่า ไอ้จุ่น ท่านเรียกผม มึงเป็นผู้จัดการนะ ให้ดูแล แม่มึง กับน้องคนเล็ก ซึ่ง ๕ ขวบเห็นจะได้ ที่มี ๒ แปรงหนึ่ง ๑๐ไร่ ๒ งาน ในหมู่บ้าน อีก ๗ งานครึ่ง ให้แบ่งสันปันส่วน ท่านสั่งหมด ผมรับคำท่าน ทุกถ้วยคำผมจะทำตามครับ ผมจำได้ทุกถ้วยคำ หลังจากนั้น ท่านวางมือลง ไปอย่างสงบ ครับ กว่าจะไปได้ ท่านทรมารเหลือเกินครับสงสารท่านมาก ที่ผมพิมอยู่นี้ พ่อผมตายไม่เคยร้องไห้สักแอะเดียวกับหัวเราะร่าเริง ป้าบอก ทะลึ่ง พ่อ ตายควรร้องไห้ นี่กับหัวเราะ พ่อผมไปดีแล้ว อยู่ก็ทรมาร ตั้งเดือนกว่า โดยอยู่ได้ แค่น้ำอัดลม อย่างเดียวเท่านั้น ตอนนี้ผมกับร้องไห้ คุมใจไม่อยู่ ตอนที่พิม ให้ท่านอ่านกันครับ ผมไม่เคยร้องไห้ จะ ๓๐ ปีแล้วครับ กับมาร้องไห้ตอนนี้แปลกไหมพี่น้อง

ตายแล้วหลายชั่วโมง ตัวท่านนิ่ม อ่อนปลวกเปียก ไม่แข็ง พี่เปีย ลูกป้ามาบอก เฮ้ย ไปตามหมอมาฉีดยาสพ สิ ผมบอกเอาไว้ดีไหมเผื่อฟื้น พี่เขาบอกเดี๋ยวเน่า ขนาดฉีดยาศพ ตัวแทบจะไม่แข็ง มีพี่น้อง ตาย เขาจะทำงานศพ เลยศพไว้ ๓ คืน จริงๆท่านสั่งผมไว้ ถ้าท่านตาย ให้เอาไว้ ๓ ปีก่อนให้ทำโกดังศพไว้ในไร่ แล้วค่อยเผา หรือมีเงินเมื่อไหร่ค่อยเผา ผมตัดสินใจด่วนเกินไป ตัดใจ เผาเลยครับ เมื่อเผาเสร็จ ผมคิดได้ว่า กระดูกพ่อ คงมีอะไร ให้เราไว้แน่นอน เมื่อ ทุกอย่า เย็นลง ผมไปค้นหาใน ขี้เถ้ากระดูก

ทันใดได้ กระดูก เหมือนกระเบื้อง แผ่นใหญ่เท่าฝ่ามือได้ ออกใสๆ ผมรีบเก็บใสห่อทันที แล้วหาต่อ ได้กระดูกอีกเหมือน เหมือนรูปปั้นพระฤาษี ชฎามีเม็ดใสๆกลม ผมเก็บทันที แล้วออกมาอวดลุง น้องชายคนที่ถูกยิง เห็นเข้า กระโดดเข้าใส่ แย่งผมๆ โมโห จะต่อยอยู่แล้ว มาหักครึ่ง ของผม ลุงผมดุแบ่งกันไปแย่งกันทำไม ผมบอก ผมเป็นคนได้คนหา ต้องเป็นของผมสิ ลุงด่าอีกจึงตัดใจให้น้องไปหมดเลยครับ เหลือรูปฤาษี ยังดี ผมไปอวดลุง ที่ใกล้ วัดพระแท่นดงรัง เลยหล่นลงมาแตก เสียดายมากๆเลยครับ แต่ก็ยังเก็บไว้อยู่ เลี่ยมไว้ แตกเกือบละเอียด เพราะไปอวดลุงนี่เอง ของดี เราเองมันชอบอวด ถึงเป็นแบบนั้น ขอจบแค่นี้ก่อนครับ เรื่องมันเยอะมีหลายเรื่อง สวัสดี

 

,k มาว่าต่อครับ เรื่องจริง ไม่อิงนิยาย มีส่วนไม่จริงอยู่บ้างก็น้อยนิดครับ และเราตีไม่แตกครับ ก่อนที่ท่านพ่อผมจะตาย ประมาณครึ่ง เดือน เพราะท่านป่วยอยู่เดือนกว่า ผมได้ เอาพระพุทธรูป ไตรจีวร ของคราวหวาน นิมนต์พระมา ถวายสังฆทาน ให้ท่านพ่อ ท่านได้ ได้อนุโมทนาสาธุ ท่านยินดีด้วยเป็นอย่างยิ่ง ด้วยวัยเบจเพศ ประสบการณ์ ก็ยังไม่มาก จึงทำได้ที่ทำได้ เมื่อพ่อตาย ตัวผมเอง ก็เหมือนหัวหน้าครอบครัว สั่งการให้ทุกคนไปทำหน้าที่ ของแต่ละคนครับ จัดงานเป็นสัตว์ส่วน

พ่อตาย ไม่ถึง ๓ เดือน น้องชายถูกยิง ๆ ไม่กี่เดือน ยังไม่หายเลย แม่มีผัวใหม่ ไร่ล่มสลาย เพราะน้ำ ท่วม ขาดทุน เป็ดขายส่งโรงเชือด ได้กำลัยนิดหน่อย ผมเคลียด ไปเที่ยวภาคเหนือ เกือบเดือน ทั้งเที่ยว ไปกราบหลวงปู่หลวงพ่อ ต่างๆ ได้ประสบการณ์ มากมายในชีวิตครับ ไม่ขอเล่าไปเล่าไว้กระทู้อื่นบ้างแล้งครับ พ่อตายเหมือนถ่อหัก แม่มีผัวใหม่ เหมือนแพแตก น้องชายถูกยิง ไร่น้ำท่วม ท่านทั้งหลาย ลองใช้ใจ ตามไปดูครับ ว่าทุกข์ขนาดไหน ทั้งเจ็บปวด อยู่ในใจ ของผม ได้แต่สลดใจเป็นยิ่งนัก ใช้ธรรมะมากล่อม ขัดเกราว จิตใจได้ชั่วคราวเท่านั้น

พูดไปไหน ไม่เข้ากับลางสังหรณ์เลย ที่ผมพิมมานี้ มีทุกรส ให้ท่านทั้งหลายได้พิจรณาดู เถิด ต่อไปนี้ จะเอานำมาพูด ให้ทุกท่านได้พิจรณา มันเป็นไปตามนั้น จริงๆ ทุกวันนี้ ผมจะฝันวันต่อวัน และจะเป็นไปตามที่ผมฝันเสียส่วนใหญ่ นี่ ที่จะเรียกได้ว่า เทพสังหรณ์ หรือลางบอกเหตุ ได้ทั้งสิ้น ผมเป็นมาเกือบ ๓๐ ปีแล้วครับ ไม่ว่าเรืองอะไร ผมจะฝันทุกคืน ที่เกี่ยวกับชีวิต ประจำวันของผม หากินทางฝัน ว่างั้นเถอะ ไม่มียงญาณอะไรแบบคนอื่นเขา เท่านั้นเอง หากินแบบดิบๆครับ ไม่ว่าใครไปใครมา ฝันก่อน แตตีไม่แตก เรื่อง เกิดขึ้นแล้ว ถึงนึกออก ว่าเมื่อคืน ฝันแบบนั้น ๆ และถ้าเรื่องป่วย ฝันเตือน แต่ตีไม่ออก เรื่องเกิดถึงตีออก

ตัวอย่างเช่น บางคนอาจ จะมาทำให้เราไม่สบายใจ มันจะเตือนแบบนี้ จิตขุ่นมัน เศร้าหมอง ไม่สดใสกระปี้กระเป่า บางทีปวดหัวไม่มีปี่มีขุ่ย เมื่อเหตุมาถึง อ๋อ เรื่องนี้เอง หรือจะมีเรื่องอะไร เหตุมันเตือนก่อน บางครั้ง ก็ตีแตก ว่าวันนี้ เกิดอะไรขึ้นหนอ แต่ร้อนมาก ๆความดันมันขึ้นเอง ถ้าใคร มาทำให้ ไม่พอใจ หรือถึงทะเราะกัน จะปวดหัวเตือน บางครั้งเต้น ถ้าได้ลาภ พอสมควร จะฝันลุยขี้ เยอะน้อย อยู่ที่ลุยขี้ แต่ถ้าว่าฝันจับขี้นี่ได้เยอะมากๆครับ แต่ถ้าฝันเห็นเลือด มาก ในตัว จะเสียเงิน มาก เลือดน้อยเสียน้อย จะเสียด้วยอะไรก็ตาม คือเสียเงินแน่ๆ ถ้ายิ่ง เหตุการณ์ ดิบ เช่น บังเอิญ เราไปอยู่ใกล้ สถานีตำรวจ หรือใกล้ศาล จะมีเรื่องเกิด เกี่ยวกับขึ้นโรงขึ้นศาล เราก็ไม่ได้ ว่าจะไปอยู่ตรงนั้นๆ สถาการณ์มันพาไปเองครับ เรื่องแบบนี้ ถ้าผมเป็นดังเล่ามา เจอของดิบนะ เรื่องจะเกิด ไม่กี่วัน จะรู้ ถ้าส่วนใหญ่ จริงๆ หากินทางฝัน

ไม่รู้เหมือกันว่าทำไม เกิดแบบนี้ครับ จึงเล่ามาเป็นเครื่อง อุทาหรณ์ สอนใจ และพอ จะเป็นอุทาหรณ์ ให้พี่น้อง ได้หายเลือบแคลง สงสัย หรือ เป็นปสบการณ์ หรือแลกเปลี่ยนความรู้ ประสบกับพี่น้องทุกท่านได้ มีโอกาศอันควร ไม่มากกน้อยแหละครับ ฉนั้นจึงเล่าประสบการณ์ มาพอหอมปากหอมคอ ด้วยประการฉนี้แล

 

มีสัมผัสที่6รึเปล่าก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ
เคยได้ยินเสียงตอนไปเรียนพิเศษค่ะ ตอนนั้นไปนั่งรอครูอยู่ในห้องใต้ดินบ้านครูแล้วก็อยู่คนเดียวไม่ได้เปิดเครื่องไฟฟ้าใดๆเลยมันเเป็นเสียงแบบคลื่นวิทยุที่มันซ่าๆอะค่ะ ดังอยู่ข้างๆหูเลยทั้งๆที่ในห้องนั้นเงียบมากแล้วหลังจากเรียนพิเศษเสร็จก็ถูกรถชนค่ะแต่ไม่บาดเจ็บใดๆเลยเหมือนแค่ล้มลงไปนอนเฉยๆ เหมือนเสียงนั่นเค้าจะมาเตือนรึเปล่าก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะแต่ไม่ได้ยินแบบเป็นเสียงของคนนะค่ะ

 

แล้วแบบนี้มันคือ

คือผมสงสัยในตัวของผมว่าแบบนี้เขาเรียกว่าบ้าหรือเปล่า
เวลาผมเจอเพื่อนหรือเจอคนที่เขากำลังมีปัญหาอยู่ ตัวผมเองมักจะรู้สึกว่าความรุ้สึกของคนที่ผมเจอนั้นมันเข้ามาที่ตัวผมด้วยทั้งๆที่ผมไม่ได้ไปยุ้งเกี่ยวหรือไม่ได้ถามและไม่รุ้ปัญหาที่เกิดขึ้น แต่ทำไมผมถึงรู้ว่าคนๆนี้ทำไมเขาต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ แล้วยังรุ้ไปถึงการใช้ชีวิตเบื่องหลังของเขาอีกทั้งๆที่ผมไม่เคยรู้ แบบนี้มันคืออะไรสับสนไปหมดแล้ว แต่ผมก็ยังช่วยให้คำปรึกษาเขานะเพราะเห็นบางครั้งก็อดที่จะบอกจะช่วยไม่ได้

 

สองพี่น้องเราก็คล้ายๆคุณ ใครมีทุกข์จะเดินผ่าน หน้าหรือหลัง รู้จักหรือไม่รู้จักคนๆนั้นก็ตาม เราสองคนจะเจ็บทรวง แบบแน่นหน้าอก
หรือรับเงินจากคนๆนั้นรวมทำบุญ จะแน่นหน้าอกแบบเจ็บๆทรวง

 

เเล้วมาสัมผัสในเว็ปนี้ทำไมในเมื่อรู้ทุกอย่างเเล้วอ๊ะ

 

มีแบบความรู้สึกอ่ะ/มีอาการปวดหัวก่อนที่เหตุจะเกิด 1 คืน เช่นรถยางรั่ว:'(

 

ไม่รุ้

เราว่าคนที่มี เซ้นคือ คนที่มีบุญเก่ามาก หรือ ชาติ นี้ ปฏิบัติมาก คนที่มีกิเลสจะไม่มีเซ้น คนที่จิตว่างเท่านั้น จึงจะปรากฎ มีเซ้น เราก็เพิ่งรู้ว่าเรามีเซ้น เหมือนกัน แต่ไม่ชัด แต่ฝันทีไร เป๊ะ ทุกที

 

ผมทำงานอยู่โรงพิมพ์ ส่วนใหญ่งานของผมจะเกี่ยวกับหนังสือพระพุทธศาสนาบ้าง บทสวดมนต์ บางครั้งก็ได้ยินเสียงคอยเตือนเสมอว่าให้ติดตามงานในการผลิต เหมือนมีลางสังหรณ์ บางก็ได้ยินเหมือนคอยเตือนเรื่องภัยต่างๆ อุบัติเหตุ ผมถือว่าเป็นความโชคดี และผมก็ทำบุญเสมอครับ ผมไม่ทราบว่าท่านที่คอยเตือนหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่มองไม่เห็นนี้คืออะไร แต่ผมก็จะรำลึกสิ่งที่ดีเสมอครับ และจะรักษาสิ่งเหล่านี้ไว้ หากท่านใดที่มีสัมผัสแบบนี้ ก็ขอให้ท่านรักษาสิ่งที่ดีๆเหล่านี้ไว้ครับ ถึงแม้ว่าบางครั้งบางโอกาสจะมาให้เห็น แต่ผมเชื่อว่าเขาอาจมาขอส่วนบุญครับ ^^

 

แวะมาอ่าน

 

มีหรือไม่มีไม่รู้ รู้แต่ไม่อยากอยู่ในห้วงวัฎสังสารนี้ไปนานกว่านี้

 

สงสัยผมต้องอัพสเตตัสใหม่แล้ว จะได้มีสำผัสกับเขาบ้าง จะอัพ int สัก 5 str 8 แล้วก็...

 

จะ ฤทธิ ก็ดี เดช ก็ดี อันนี้ผมว่าไม่รู้ก็ดีเหมือนกันนะ ถ้าเกิดรู้วันตายของตัวเอง รู้วันตายของคนในครอบครัว รู้ว้าคนอื่นคิดร้ายต่อเรา มันยิ่งไม่ทุกข์หรือ ...

 

ถ้ามีไว้กำหราบพวกไม่มีความละอายในบาบก็เป็นของดี แต่ถ้ามีไว้โอ้อวด อันนี้ไม่ดีแน่ ขอให้ทุกท่านมีกำลังใจในการละความชั่วแล้วประพฤติดี กันถ้วนหน้า ขอ อนุโมทนา

 

รวมพล คนมีญาณ >>> หน้าแรก ญาณทิพย์ - Powered by Discuz!

 

สัมผัสทีุ่6หรือThe Sixth sense

สวัสดีครับเพื่อนๆสมาชิก พลังจิตดอทคอมทุกๆท่าน
วันนี้ผมจะมาเฉลยความจริงของพลังจิตว่าด้วยเรื่องสัมผัสที่6 ให้ท่านทั้งหลายได้เข้าใจอย่างถ่องแท้ครับท่าน อันที่จริงแล้วมันก็คืออภิญญาหรือ ฤทธิ์ทางใจน้่นเองครับซึ่งทุกๆท่านก็มีกันได้นะครับขึ้นอยู่กับการฝึกฝนจิตว่าชอบทางด้านไหนถนัดแบบใดสุดแล้วแต่ละบุคคลครับ บางทีก็เรียกว่าญานหยั่งรู้ครับท่าน ทีนี้บางท่านก็บอกว่าเขาไม่ได้ฝึกและไม่เคยเรียนรู้จากที่ไหนมาก่อนเลยแต่ว่ามันมีของมันเองเป็นเองตั้งแต่จำความได้ ซึ่งที่จริงแล้วเจ้าดวงจิตของเรานี้มันเคยถูกฝึกฝนมาก่อนในอดีตและติดตัวมาเรื่อยตามลำดับของภพชาติและภูมิจิตภูมิธรรมปัญญาญานของแต่ละท่านพูดตรงๆก็คือชาติที่แล้วเคยเป็นใครมาก่อนเช่นเป็นฤาษีชีไพรหรือนักบวช เช่นพระภิกษุหรือเป็นฆราวาสที่มีใจใฝ่ในธรรมและชอบศึกษาเล่าเรียนในสำนักของครูบาอาจารย์ต่างๆพอตายจากภพภูมืเดิมแล้วจิตเดิมก็ได้อภิญญานั้นๆติดตัวมาด้วยจึงทำให้มีสัมผัสพิเศษในด้านต่างๆครับ เช่น รู้เห็นเหตุการณ์ต่างๆล่วงหน้า รู้ถึงความคิดของคนอื่น รู้ถึงที่มาที่ไปของสัตว์อื่นๆ รู้และสัมผัสกับวิญญาณต่างๆได้ฯลฯ เหล่านี้เป็นต้น เพราะฉนั้นจงทำการปฎิบัติภาวนาต่อไปให้มีความเข้มข้นขึ้นชัดแจ้งขึ้นตามลำดับอย่งหยุดหรือทอดทิ้งไปเสีย ส่วนผู้ที่ไม่มีไม่ใช่ว่าจะมีไม่ได้ครับ ถ้าหมั่นฝึกฝนอบรมจิตไปเรื่อยๆโดยไม่ย่อท้อสักวันก็จะประสพความสำเร็จอย่างแน่นอนครับและผู้ที่มีอยู่แลัวในตัวก็พยายามใช้ในการช่วยเหลือสังคมอย่างเช่นคุณ ริว จิตสัมผัส เป็นต้นก็จะเป็นประโยชน์และได้บุญกุศลไปในตัวครับ แสดงความคิดเห็นกันมาบ้างนะครับ ยินดีรับฟังคำติชมและชี้แนะทุกท่านครับ สวัสดีครับท่าน

 

สัมผัสที่ หก นี้ก็มีกันทุกคนแหละขึ้นอยู่ว่าจะสัมผัสได้เรื่องใด ต่างกันอย่างไร

 

1.ฝันเห็นเหตการณ์ล่วงหน้า
2.พูดหรือแค่คิด แล้วต่อมาเป็นจริงตามนั้นโดยไม่มีจิตตั้งใจที่จะประสงค์ดีหรือร้ายให้เกิด
3.ก่อนข้อ1และข้อ2ตอนเด็กๆราวๆอายุ3ขวบเคยเห็นจิตวิญาณ (ไม่ขอเรียกว่าผี) เดินมาเหมือนคนปกติธรรมดาในบริเวณบ้าน แล้วก็หายไปต่อหน้าต่อตา

 

ไม่มีครับ และก็ไม่อยากมีด้วยครับ