เรื่องเด่น แชร์เล่าเรื่องหลวงปู่มีชัย กามฉินโธประสบการณ์ในสามจังหวัดชายแดนใต้ครับ

หลวงปู่คอยดูแลลูกศิษย์ตลอด

ช่วงเข้าพรรษาปีหนึ่ง หลายปีผ่านมาแล้ว ปีนั้นมีความมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัด ก็เลยคิดไปว่า ไปปวารณาตัวกับหลวงปู่ดีกว่า ว่าแล้วก็เตรียมดอกไม้ ไปกราบท่านก่อนเข้าพรรษา บอกท่านว่า เข้าพรรษาปีนี้จะปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดมาก มาปวารณากับหลวงปู่นะ ท่านก็โอเค

ช่วงเข้าพรรษาปีนั้น ปฎิบัติธรรมเคร่งมาก เช้ามาตืนมาตีสี่ ตีห้า มาเดินจงกรม นั่งสมาธิ แล้วก็ไปทำงาน พอตกเย็นก็รีบกลับมาบ้าน มาฟังธรรม เดินจงกรม นั่งสมาธิ มาเรื่อยๆ เออลืมบอกไปตอนนั้นตัวเองทำอยู่ที่ KL และตอนนั้นหลวงปู่ท่านจำพรรษาอยู่ที่ปีนัง วัดที่ท่านสร้างที่ปีนัง BM (Bukit Mertajam) บูกิตเมอร์ตาแจม (บูกิต ภาษามาเลย์แปลว่า ภูเขา)

ทีนี้ในระหว่างช่วงเข้าพรรษา มีอยู่วันหนึ่งทำงานกลับดึก ประมาณสี่ทุ่มได้ แล้วพอกลับมาแล้วเหนื่อยมาก เลยล้มตัวลงนอน (นอนกับพื้นห้อง) กะว่าเดี๋ยวจะลุกมาอาบน้ำและไปเดินจงกรม ทีนี้เรื่องของเรื่องคือ

...มันเผลอหลับไป หลับไปได้พัก มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เฮ้ย...!!! นี่มัน ring tone ของหลวงปู่นี่หน่า หลวงปู่โทรมาทำไมเนี่ยะดึกแล้ว ปกติท่านจะไม่เคยโทรมาเลย พอตื่นมารับโทรศัพท์ ได้ยินเสียงหลวงปู่เหมือนกำลังพึ่งจะออกจากสมาธิลึก (เสียงท่านจะผิดจากปกติจากเสียงธรรมดา จะเสียงทุ้มๆ ดุๆ หน่อย) หลวงปู่ถามว่า "ทำอะไรอยู่" ก็เลยอ้ำๆ อึ้งๆ บอกแบบเลี่ยงๆ ไปว่า นอน ประมาณนี้ แหะๆ... เท่านั้นแหล่ะ ท่านบอกว่า "ทำไมไม่ทำสมาธิ มาทำสมาธิได้แล้ว" แค่นี้แล้วท่านก็วางหูไป

โอ๊ย ... เหมือนถูกตีกลางหัวแรงๆ ตายหล่ะตู หลวงปู่รู้ได้อย่างไรหว่า.... ทั้งๆ ที่ทุกวันไม่เคยขาดตกบกพร่องเลย ถึงแม้เช้าๆ จะตื่นไม่ค่อยไหวแต่ก็พยายามตื่นแต่ ตีสี่ ตีห้าทุกวัน

เท่านั้นแหล่ะ รีบลุกไปอาบน้ำ มาปฏิบัติธรรมต่อเลย

มาจนถึงทุกวันนี้ยังงง มากจริงๆ

 

หลวงปู่ธุดงค์

เคยถามหลวงปู่ว่า ตอนหลวงปู่ธุดงค์เจออะไรบ้าง มีสัตว์ร้ายไหม

หลวงปู่เคยเล่าว่า เคยไปธุดงค์แล้วนั่งสมาธิ แต่พอตื่นมามีงูมาพันอยู่ที่ตัวเลย ครั้งหนึ่ง

อีกหนหลวงปู่เล่าว่า เคยไปปักกรดอยู่ในป่าแห่งหนึ่ง ก็นั่งสมาธิ แล้วก็ได้ยินเสียงรบกวนจากภายนอก ท่านก็ออกจากสมาธิ แล้วลืมตามาพร้อมทั้งได้ยินเสียงกร๊วบ กร๊าบ แต่พอมองออกไปก็เห็นฝูงช้าง มาหักต้นไม้กิน มีทั้งช้างใหญ่และเล็กรอบกายท่านไปหมด แล้วถามว่าแล้วหลวงปู่ทำอย่างไรหล่ะ? ท่านก็ตอบว่าก็ไม่ทำอะไรพิจารณาไป แล้วท่องพุทโธ พุทโธไป เรื่อยๆ .... ต้องรอให้พวกเค้าเดินทางออกไปเอง หลังจากนั้นประมาณก่อนรุ่งสางได้มั้ง (ถ้าจำไม่ผิด) ช้างพวกนั้นก็เดินออกไปที่อื่น

หลวงปู่บอกว่า เวลาไปเที่ยวสวนสัตว์ ให้ไปสังเกตสัตว์นะ ว่าเวลามันหิวมันมีอาการอย่างไร มันโกรธมีอาการอย่างไร พอเข้าป่าเจอสัตว์ป่าจะได้สังเกตพวกมันได้...

 

ฮาร์ดดิสก์หาย

วันหนึ่งรถโดนทุบ เผอิญลืมกระเป๋าไว้หลังรถโดยไม่ได้ตั้งใจ โจรคงเห็นคงคิดว่ามีของมีค่าข้างใน (ข้างในมีฮาร์ดดิสก์ สมุดธนาคาร และ พวกสายต่อคอมพิวเตอร์อะไรต่างๆ) และกระเป๋า

เสียดายที่สุดคือ ฮาร์ดดิสก์ ไอ้เราอุตส่าห์แยกออกจากกระเป๋าโน๊ตบุ๊ค เพื่อเวลาหายจะได้ไม่หายสองอัน เฮ่อ ในนั้นมีทั้งรูปอะไรเยอะมาก (รูปถ่ายติดอะไรแปลกๆ ก็เยอะ) แถมยังมีไฟล์ที่อัดเสียงคนที่โดนผีญี่ปุ่นเข้า (วันหลังค่อยมาเล่า) เอาไฟล์เสียงนี้ไปให้เพื่อนญี่ปุ่นฟัง เพื่อนถามว่า เฮ้ย ยูไปเอามาจากไหน นี่มันภาษาญี่ปุ่นโบราณ ไม่ค่อยมีคนจะได้ยินกันเยอะนักหรอก แล้วก็มีไฟล์อะไรอีกหลายๆ อย่าง ชอบถ่ายรูปเลยเก็บรูปไว้เยอะเหมือนกัน

ตอนนั้นรู้สึกเสียดายมาก แต่ในใจก็คิดไปว่า เอ่ เราจะไปทุกข์กับมันทำไมหว่า... จริงๆ ของมันอยู่ที่ของมันนี่แหล่ะ พอมันอยู่ตรงหน้าเราเราก็ไม่ทุกข์ พอมันเปลี่ยนที่ไปอีกที่ ความปรุงแต่งของเราก็ทำให้เราทุกข์ (หาว่ามันหายไป แต่มันแค่เปลี่ยนสถานที่เอง)

ตอนนั้นย้ายกลับมาเมืองไทยแล้ว แต่หลวงปู่ท่านยังอยู่มาเลย์ อยู่ๆ หลวงปู่ก็โทรมาหา แล้วถามว่า สบายดีไหม? บอกท่านว่า ไม่ค่อยสบาย ทำของหาย หลวงปู่ถามว่าอะไร บอกท่านว่าฮาร์ดดิสก์ที่เก็บพวกรูป พวกอะไรต่างๆ ที่ต่อกับคอมพิวเตอร์ประมาณนี้ หลวงปู่ถามว่า แล้วเราทุกข์ไหม ตอบท่านว่าแรกๆ ก็ทุกข์ แต่พอคิดได้บอกว่า จริงๆ มันแค่เปลี่ยนที่ของมัน เราก็ทุกข์ไปเองเพราะความปรุงแต่งของเราเอง ท่านก็เลยบอกว่า เออดีแล้วแหล่ะ แต่บอกท่านว่าเสียดายรูป เสียดายของที่อยู่ในนั้น ท่านบอกว่า ก็ถ่ายใหม่ หาใหม่ ก็เลยทำใจได้...

..พอ..ใจรู้สึกว่าธรรมดาแล้ว อยู่ดีๆ ท่านก็มาถามว่า ถ้าหลวงปู่หาคืนมาให้ได้จะเอาไหม? ไอ้เราลิงโลดเลย บอกว่าได้ก็ดีหลวงปู่ (อิอิ แอบดีใจอยู่ข้างใน) หารู้ไม่ว่าท่านมาลองใจ หลวงปู่บอกว่า อือ หลวงปู่อนุโมทนานะ เราตัดอุปาทานได้เกือบหมด ยังติดอุปาทานอย่างละเอียดอยู่ บอกตรงๆ ว่าตอนนั้นก็งงๆ ว่า มันแปลว่าอะไรหว่า....!!! แต่ตอนนี้คิดว่าเข้าใจตรงนั้นแล้ว

ตอนนั้นรู้สึกดีใจสุดชีวิตเลย รู้สึกประมาณว่า จิตวิญญาณเรายังมีพี่เลี้ยง ไม่ได้ถูกทอดทิ้งโดดเดี่ยว ประมาณนั้ัน รู้สึกซาบซึ้งมากที่หลวงปู่ท่านยังห่วงใย โทรมาถามจากทางไกล...

 

เล่าอีกเรื่อง เดี๋ยวไปทำงานต่อแล้ว เพราะวันนี้มีงานค้างอยู่เลย :'(

เปลี่ยนใจแล้ว ทำงานก่อนดีกว่า เดี๋ยวงานไม่เสร็จ....ค่อยมาเล่าต่อเมื่อมีเวลาน๊า...

 

ไม่แน่ใจ แต่เท่าที่ทราบ รุ่นนี้มีมวลสารเป็นพระธาตุและธาตุที่เราๆ เรียกกันว่า แก้วสารพัดนึกแหล่ะ

มีอีกอันมาจากมวลสารเดียวกันแต่เป็นคล้ายๆ พระสมเด็จ
แบบว่าไม่ใช่เซียนพระ พูดไม่ค่อยเป็น ^-^ แหะๆ..

 

เดี๋ยววันหลังจะมาเล่าเรื่อง ผีหัวขาดสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง มาขอบุญหลวงปู่ เรื่องเด็กผู้หญิงคนหนึ่งโดนผีเข้า 5 ตัว (ที่บอกว่าอัดเทปมาให้เพื่อนญี่ปุ่นแปล) และเรื่องธรรมะของหลวงปู่ ที่ท่านสอนไว้...

 

หลวงปู่รู้อนาคต

เรื่องมีอยู่ว่า มีอยู่ช่วงหนึ่งหลวงปู่ท่านอยู่ป่าตรง Samanyih ซามานแยะ ใน KL (อ่านประมาณนี้ อิอิ) ช่วงนั้นกำลังจะย้ายกลับเมืองไทย เลยอยากไปอยู่ป่า ขอหลวงปู่ไปว่าอยากไปปฏิบัติธรรมในป่า หลวงปู่เลยให้ไปชวนเพื่อนมาอีกหนึ่งคน ก็ได้เพื่อนคนไทยมาหนึ่งคน เลยลางานไปอยู่ป่ามา 5 วันเต็ม..

พวกเราจะเอาเต้นท์ไปกางนอนกันคนละมุมป่า แต่เพื่อนบอกว่า อย่าไปไกลมาก เดี๋ยวไกลรัศมีหลวงปู่จะแย่ ก็เลยต่างคนต่างเอาเต้นท์ไปกาง ป่าตรงนั้นเป็นป่าดงดิบก็ว่าได้ มีฝนตกตลอด อากาศชื้น ต้นไม้ทึบ มีงูตัวใหญ่ มีตะขาบตัวแดงๆ และก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นแปลกๆ แต่ละวัน (ไว้ค่อยเล่า)

หลวงปู่ท่านมีพระรูปหนึ่งมาอยู่ด้วย และปกติจะมีโยมขึ้นเอาของมาถวายท่าน เกือบทุกวัน และก็จะมีคนขับรถขึ้นมาเพื่อถวายอาหาร ไอ้เราก็ได้อานิสงค์ไปด้วย แต่มีอยู่วันหนึ่งหลวงปู่เรียกไป บอกว่า ไปหุงหาอาหารให้ครบคนนะ ไอ้เราก็งง เอ่ ทำไมวันนี้หลวงปู่ท่านมาแปลก จะให้เตรียมทำไมหว่า...!!! คิดอยู่ในใจ แต่ก็ทำตามท่านสั่ง

พอเกือบๆ เพลแล้ว เอ่ วันนี้ทำไมไม่มีคนขึ้นมาสักคนหนอ?
ไอ้เราก็นึกได้ อ๋อๆ สงสัยเหตุนี้เองหลวงปู่จึงให้เตรียมอาหาร เลยเอาอาหารมาถวายท่าน และในที่สุดวันนั้นไม่มีคนขึ้นมาเลยจริงๆ แม้แต่คนเดียว....

ก็แปลกใจอีกตามเคย...