เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ลูกอมรายการที่ 4 ครับ โอนค่าทำบุญแล้ว ขอบพระคุณคุณอา และสมาชิกทุกท่านนะครับ

 

อ้อ...ที่แท้มีโพยเตือนกันล่วงหน้า หมู่นี้ไม่ค่อยได้เช็คข่าวกรมฯ ถ้าเป็นช่วงตีกอล์ฟถี่สมัยก่อน ต้องคอยดูหน้าฝนไปทางไหนดี หากไปตีเมืองนอกนี่พลาดไม่ได้เลย เช็คกันถี่ยิบกลัวหอบหิ้วพะรุงพะรังเป็นไอ้บ้าหอบฟางไปเก้อ เพราะก๊วนเราไม่เที่ยว ไม่ช็อปปิ้ง ที่ไหนไม่มีสนามกอล์ฟให้เล่น ไม่เดินทางให้เสียเวลา

 

โมทนาบุญครับน้องเทพ อย่าลืมที่อยู่จัดส่งด้วยถ้าไม่แน่ใจ ลูกอมหลวงปู่สุภาสร้างไม่เยอะนัก ท่านกินหมากปากแดงส่วนใหญ่ลูกศิษย์ใกล้ชิดเก็บหมด ผมไปกราบ3 หน ดันไปเวลาที่ท่านไม่ได้ฉันหมาก อดทุกที แต่วาระจิตท่านแข็งแกร่งมาก ดังที่ผมเคยเล่า ธูปอธิษฐานของท่านเป็นที่หนึ่ง ลงให้ใครกลับร้ายกลายดีทันตาเห็น(อันนี้ผมมีแต่ใช้หมดแล้ว)

เด่นอีกประการคือจระเข้เฝ้าบ้าน เพื่อนผมชาวภูเก็ตเจอะคาตา2-3 ที ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ แต่อีเป็นคนไม่สะสมพระหรือวัตถุมงคล ดันมีเพียงตัวเดียว ขอเท่าไหร่ก็ไม่ให้

 

เที่ยงแล้วแต่อากาศยังสบาย ทักน้องปราย
ด้วยใจยินดีก่อนพักเล็กน้อย พบกันช่วงบ่าย
เวลาดีทีไทม์ไปท่องตะนาวฯอีกสักยก!

 

ขอบคุณท่าน บ.ก. คุณอาวันวิ ที่มอบสิ่งดีๆค่ะ ดีใจมากเลย และก็ขอบคุณ อนุโมทนาบุญเพื่อนสมาชิกทุกท่านค่ะ

 

ขออนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลกับท่าน wanwi ท่าน suthamma และทั้ง 5 ท่านด้วยครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

 

เดินทางจากบางปะกง21.00น.ถึงน้ำพองขอนแก่น05.00น.โดยราบรื่นขอบคุณ
คำอวยพรจากเพื่อนสมาชิก อากาศที่นี่นึกว่าจะร้อนแต่กลับเย็นออกหนาวนิดๆ
นอนหลับสบาย ตื่นมาเห็นมีรายชื่อได้รับลูกอมหลวงปู่กลิ่นอีกหนึ่งลูกรู้สึกดีต่อใจ
มาก ขอบคุณท่าน บก.พี่วันและทีมงาน น้องต๊อด น้องเสฯ และขอบคุณเพื่อนสมาชิกครับ

 

เรียนพี่วัน ผมได้โอนค่าลูกอมหลวงปู่กลิ่นจำนวน500บาท
และได้แจ้งคุณน้ำฝนเรียบร้อยแล้วครับ

 

ลุ้นต่อน้องสไปฯ มีให้อีก2-3 ชิ้น หนนี้เป็นผ้ายันต์รอยมือ-รอยเท้า กับตะกรุดหนังเสือ

อย่างหลังเป็นของยุคใหม่ แต่หนังเสือแท้ได้มาอย่างถูกต้องตามกฏหมาย พิธีสุดยอดเยี่ยม จะมีให้ร่วมบุญถึง 5 ดอก ราคาเด็กอนุบาล มีใบสร้าง-ใบฝอยวิธีใช้ ซีร็อกส์ให้เสร็จสรรพไม่ต้องโม้มากน้ำท่วมทุ่งไร้สาระเหมือนพวกขายของเก๊ ยิ่งโม้ออกตัวมาก ก็ยิ่งเก๊ตั้งแต่ในมุ้งน่าสมเพชเวทนาคนซื้อจริงจิ้ง

---ว่างมากๆวันหน้าจะเขียนเล่าวิธีทำพระนับร้อยให้ดูดีเป็นพระเก่า ทำในบ้านนี่แหละง่ายๆ ผมมีเก็บไว้เป็นกระบุง ได้แต่เอาไปแจกพระที่มีวิชาที่นับถือตามวัดให้ท่านปลุกเสกซ้ำแล้วแจกลูกศิษย์ใช้ฟรีๆ มีแทบทุกพิมพ์ที่ขายกันในโลกโซเชี่ยลยุคปัจจุบัน...

---ตอนนี้เหลืออยู่ 2 กล่องใหญ่ๆ ค่อยๆเอาทำบุญสุนทานไป อย่าไปสร้างเวรกรรมซ้ำเติมคนรักพระเครื่องรุ่นหลังที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่

---ไอ้พวกแต่งนิยายขายพระเก๊ ยังไม่ทันตายก็เป็นเปรตไปค่อนตัวแล้วท่านเอ๋ย!

 

คุณสุวินไปทำบุญ เอาภาพดีมาฝาก
เห็นแล้วอิ่มใจ ใส่กวีประกอบนิด...

กราบ"ปู่ชา".......ศรัทธางาม
ธาตุอร่าม.........เรืองบัวหลวง
เมืองแห่งบุญ.....สุนทานทรวง
จิตทุกดวง.........เหนี่ยวหน่วงธรรม!

ให้ทุกท่านพบพระ-พบพุทธะ
สุขกายสุขใจปีใหม่ไทยเทอญ

 

ต่อด้วยวิถีธรรมชาติจากน้องมากิ
ภาพเย็นตาสบายใจให้อารมณ์ดี...

ฝนปนหนาว.......ไล่ราวร้อน
ดอกหญ้าร่อน.....โอนอ่อนอ้าว
ขาวข่มเขียว........กรูเกรียวกราว
คิมหันต์เคล้า.......คลุกเหมันต์!

 

เดินทางปลอดภัย แถมเจออากาศเย็นทั้งกาย
สบายใจเมื่อตื่นพบว่าลป.กลิ่นจะตามไปสมทบ

 

โมทนาครับคุณพงศ์ฯ พรุ่งนี้ดำเนินการจัดส่งครบทุกท่าน มีลูกมือช่วยเหลือหลายคนก็ดีไปอย่าง งานยากกลายเป็นง่าย ยิ่งงานบุญแค่บอกย้ำว่า ทำกันหน่อยบุญคอยอยู่ แค่นั้นแหละ พรึบเดียวเสร็จ!

 

คุณสบวเพิ่งรำพันงวดที่แล้วว่าได้แค่ร่วม
อีกตามเคย ผมก็ได้แต่ปลอบใจว่า เดี๋ยวก็ได้...

แล้วก็ได้จริงๆเป็นสิ่งที่ทุกคนมั่นหมาย
ในชุดนีี้ โมทนาครับ โชคดีปีใหม่ไทย

 

ขอบคุณบุญโมทนาลัดฟ้ามาไกลจากแมสซาฯ

เอาละ...ไหนๆท่านก็ปูเสื่อกันแล้ว อย่าเพิ่งม้วนเก็บ ไปเที่ยวตะนาวศรี ในวันฟ้าแจ่ม อากาศดีเดี๋ยวนี้ ซดชา-กาแฟสำราญไปก่อนครับ

 

แจ้งโอนเงินร่วมบุญผ้ายันต์เงินล้าน จำนวน 1055 บาท ครับสาธุ อนุโมทนาบุญกับทุกท่านและคุณอาวันวิและคณะด้วยครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ผมได้แต่ภาวนาขอให้มันจงมีอิทธิฤทธิ์ซ่อนเร้นเหมือนตะเกียงอาละดิน ขัดถูแล้วปล่อยเจ้ายักษ์จินนี่ออกมา หาวิธีช่วยพวกเราสู้รบปรบมือเจ้าถ้ำคืนนี้!!!
====================

น้ำมวกธรรมชาติหลังถ้ำขุ่นขาวราวน้ำนมแม่พระธรณีประทาน รสหวานปะแล่มติดปลายลิ้นยามดื่มกิน ใช้อาบก็เย็นฉ่ำชุ่มใจ คืนความกระปรี้กระเปร่าสดชื่นแก่เราทั้งคณะ

คาราวานล่าเหล็กไหล แต่ดันกลับตาลปัตรเป็นทีมถูกตามล่าตามทวงเหล็กไหลเสียเอง หอบหิ้วกันกลับถ้ำใหญ่โดยสวัสดิภาพ...

พิกล...ลุงพรานเฒ่ารำพึงทำนอง ประหลาดใจที่ไร้การรบกวนจากสิ่งแปลกปลอม!

"พายุมักมาหลังทะเลเรียบ"!

ผมว่าง่ายๆ กับแกด้วยภาษิตชาวเรือ ชาวดอยเยี่ยงลุงผ่านโลกและชีวิตมามาก คงพอเข้าใจ

หีบวิเศษถูกผมเปิดตามคำอนุญาตเจ้าของ ดวงดาวช่วยยกวางข้างกองไฟที่ไม่เคยมอดดับในถ้ำ กลางสายตาทุกคน คุณนงกับคู่หมั้นดูสนใจเป็นพิเศษ

ลักษณะหีบก็คล้ายคลึงกำปั่นเหล็กโบราณ ที่คหบดีคนมีเงินใช้เก็บงำของมีค่า หรือโจรสลัดใส่สมบัติที่ปล้นได้ แต่หีบใบนี้ทำด้วยไม้อย่างดี ขนาดย่อมกว่ากำปั่นเหล็กมาตรฐานสัก 1 ใน 3 สองข้างเจาะใส่ห่วงเหล็กทำเป็นหูหิ้ว

ผมเลื่อนสลัก ดึงฝาหีบเปิดช้าๆ ให้เกียรติเหมือนเปิดกล่องแพนโดร่า กล่องที่นำความพินาศฉิบหายวอดวายมาสู่โลกมนุษย์ ด้วยมันบรรจุไว้ซึ่งความชั่วร้ายสุดขั้วทุกประการ ที่เหล่าปวงเทพเทวีเสกสรรค์ปั้นแต่งดลบันดาล นิรมิตใส่ลงไปเพื่อไว้ลงฑัณฑ์มนุษย์...

ยังดีที่นางแพนโดร่าคนเปิดหีบ รีบปิดในวินาทีสุดท้ายก่อนที่เจ้าตัว "ความสิ้นหวัง" จะถูกปลดปล่อยออกมาท้ายสุด!

"ความหวัง" จึงคงอยู่เคียงคู่ อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ไปกับมนุษยชาติเสมอ ตราบยังไม่สิ้นลมหายใจถูกแผ่นดินกลบหน้า เฉกเช่นผมกับหมู่คณะที่คงลมหายใจกรุ่นกลิ่นไอแห่งความหวังนี้ไว้...

หวังว่าจะพานพบอะไรก็ได้ที่เป็นสิ่งบรรเทาแรง เป็นพลังช่วยหนุนส่งใช้ยืนหยัดต่อกรกับเจ้าถ้ำอำมหิตในค่ำนี้!

ภายในกล่องไม้ ไม่มีกลไกหรือซอกสลับซับซ้อนลึกล้ำ ผนังกล่องบุด้วยผ้าหนาอย่างดีสีเทาทึม แบ่งเป็นช่องเล็กเก็บของ 2 ด้าน ตรงกลางวางเด่นด้วยหัวกะโหลกยิ้มยิงฟันขาวครบ 32 ซี่ ข้างเคียงเป็นก้อนด้ายสายสิญจน์พันม้วนเรียบร้อย ธูปหนึ่งห่อ เทียนขี้ผึ้งบริสุทธิ์เหลืออีก 2 เล่ม อุปกรณ์พิธีกรรมล่าเหล็กไหลอื่นๆ ขันน้ำมนต์ ขวดน้ำผึ้งวางเรียงไม่กินที่อยู่ในขัน

ช่่องข้างกล่องด้านหนึ่ง สอดหนังสือสวดมนต์ ผมดึงเล่มด้านขวามือขึ้นมาพลิกเอียงหาแสงจากกองไฟ เป็นมนตราทั่วๆ ไป ส่วนใหญ่ล้วนไสยเวทย์มนต์ดำ อีกเล่มเป็นหนังสือขอมเล่มน้อยที่ใช้เรียกเหล็กไหล

ช่องด้านซ้ายก็เป็นหนังสือเก่าคร่ำคร่า บรรจุตำราฤกษ์งามยามอุบากองดีร้ายทำนองหนังสือคู่มือดูดวง พิศทักษณาทำนายทายทัก ผมยื่นนิ้วยาวๆ กวาดเขี่ยไปก้นซอก ก็สะดุดวัตถุบางอย่าง จึงใช้นิ้วคีบขึ้นมาอย่างระวัง

เป็นองค์วัสดุแกะขนาดหัวแม่โป้งผู้ชาย เบาแบบไม้แกะ ขนาดไม่เล็กนัก รูปแบบราหู ผมถือชูขึ้นให้แสงสว่างกองไฟตกกระทบ...

"พระราหู หลวงพ่อจ้อย วัดบางเชือกเหนือ"!!!

อาจารย์เลิศซึ่งนอนมองเงียบๆพร้อมคนอื่น...พลัน เอะอะมะเทิ่งดีใจยังกับไม่เป็นคนป่วย...!

(ยังมีต่อ)

------------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

"นึกว่าหายจ้อยสมชื่อ เจอตรงไหนน้องพราน"?

ผมหัวเราะ..."ตกอยู่ในซอก เอานิ้วควานก็พบครับ" ว่าแล้วก็ยืดตัวยื่นแขนยาวส่งให้จอมขมังเวทย์ ที่รับไปทำท่าจบกับมือสองข้างในท่านอนท่วมหัว

"แก้อาถรรพ์ดีนัก พระราหูกะลาแกะของท่าน"!

คุณเทพหนุ่มใหญ่มิรอช้า รีบแบมือขอชมต่อ ในลำแสงไฟฉายที่เปิดส่อง เห็นชัดว่า การแกะองค์ราหูอมจันทรด้วยกะลา รังสรรค์อย่างประณีต องค์ราหูขนาดหัวแม่โป้งมือ แกะทรงครึ่งวงกลมคว่ำ ด้านข้างแกะโค้งมนไล่ตามลวดลายเว้าน้อยเว้ามากตามจินตนาการเชิงช่างวิลิศมาหรา...ปากอ้ากว้างอมจันทราแทบมิดดวง ส่วนลวดลายบนพื้นก็จำหลักถี่ห่างเป็นเกล็ดกะลา เน้นเห็นองค์ประกอบน่าทึ่ง

เห็นชัด ผลงานนี้ใช้เครื่องมือชิ้นเดียว เซาะ ถาก เกลา กลึง แกะ จนจบ!

"ท่านอยู่แถวไหน'จารย์?"...หนุ่มใหญ่หัวหน้าทีมถาม

"นครปฐม"...อาจารย์ตอบสั้นๆ แววตาที่เป็นประกายเพิ่มเติมความมีชีวิตชีวายิ่งขึ้น พูดช้าๆ เชิงแนะนำ

"ใส่กระเป๋าเสื้อไว้น้องพราน ไอ้ตัวกินเหล็กกินไม่ได้แน่ นี่เป็นไม้แกะด้วยกะลาตาเดียว"!

ผมตอบรับไม่คัดค้าน รับองค์ราหูที่ยังไม่รู้อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ใส่กระเป๋าเสื้อคนละข้างกับองค์ปู่ฤาษี นาทีนี้ผมมีอาวุธซ้าย-ขวา ผลงานคุรุอุปัชฌาย์อาจารย์ล้ำเลิศพรักพร้อม

ขวัญกำลังใจตนเองกับหมู่คณะเพิ่มพูน อำนาจพระราหูส่งใจร้อนรุ่มวูบวาบดังจิ๊กโก๋ของขึ้น อยากพุ่งทะยานออกไปดวลกับอันธพาลปากซอยเต็มประดา...

กล่องวิเศษอาจารย์เลิศไม่ใช่ตะเกียงอาละดิน มันเสกยักษ์จินนี่ออกมาช่วยไม่ได้ แต่ก็ส่งโคตรเทพกึ่งมารระดับตัวเบ้งให้แทน...

เทพอสุรินทราหูอันทรงฤทธิ์ แม้ดวงสุริยันจันทรายังยอมสยบ จะช่วยเสริมพลังรบกับไอ้ตัวกินเหล็กได้หรือไม่...?

อีกไม่กี่ชั่วโมงน่าจะรู้กันว่าหมู่หรือจ่า?...ด้วยว่าด้านนอกถ้ำ สนธยากำลังมาเยือน!

--------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

โอ ทราบครับท่านบก. นี่อาจเป็นของจำเพาะตนที่อาจารย์เลิศได้มาแบบมีดหมอซึ่งมีเพียง3 ด้าม

หลวงปู่จ้อยท่านเป็นพระร้อนวิชายุคเก่า อาจสร้างเพียงไม่กี่ตัวแบบลองวิชาให้ศิษย์ไปทดลองใช้ จึงไม่มีใครรู้จักและแพร่หลายเช่นลพ.น้อย ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ชัดเจน