เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

พักนี้ สามตา หายไป..
เข้า ร.พ. (ผ่าตาเปลี่ยนต้อกระจก ตาต้อ) บัดนี้เรียบร้อยแล้ว ทำงานได้ ตามปกติ

เมื่อวาน สมาชิก ชื่อ คุณ แววดาว จาก ลิเวอร์พูล อังดฤษ อ่านข่าว ศูนย์ 042 จะปิดตัว เพราะ ค่าใช้จ่ายติดลบ..จึงส่งเงิน ผ่าน ระบบWestern Union 100 ปอนด์ หรือ เทัียบเท่า 5000 บาท..มาให้ และได้ รับแล้ว.จึงขอขอบคุณ คุณ แววดาว เป็น อย่างยิ่ง ในจิตอันเป็ กุศล
ขอให้ มีชีวิต ที่ มีความสุบ ตลอด ปี 2553

 

ไม่ทราบว่าอาจารย์ไปผ่าตัดตา เปลี่ยนต้อกระจก เพิ่งเข้ามาเปิดเจอ ครับ

ขอให้อาจารย์มีดวงตาที่แข็งแรง เป็นปกติ
มีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์แข็งแรง
ช่วยสงเคราะห์ชี้แนะ ให้บรรดาเพื่อนพ้องน้องพี่
ประสบความสำเร็จทั้งทางโลกและทางธรรม ได้อย่างยาวนาน

สาธุครับ

 

ยินดีด้วยนะครับ

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>kittitpx, visnu </TD></TR></TBODY></TABLE>

หวัดดีครับพี่บาส ขอเก็บไว้หน่อยนะครับ :-D

 

ท่านอาจารย์สามตาคะ แววดาวไม่ทราบนะคะว่าว่าบู๊ทจะปิด แววดาวตามอ่านกระทู้การเปิดตาที่๓ ๗๔หน้า และตอนนี้ติดกระทู้เรื่องเล่าก่อนนอนฯอยู่ที่หน้า๓๒ค่ะ

ยินดีที่ได้มีส่วนร่วมช่วยเหลือค่ะ ถ้าท่านอาจารย์มีความประสงค์สิ่งใดแววดาวช่วยได้ ช่วยเต็มที่เจ้าค่ะ

วันนี้เพิ่งส่งชาขาวให้อ.สามตาเจ้าค่ะ

รักษาสุขภาพเจริญทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ

 

โดนผีอำ ครั้งที่ 2

ท่านผู้อ่านครับ ห้องบันทึกเสียงนั้น ประกอบด้วย ห้อง 2 ห้อง
อยู่ติดกัน ห้องแรก เป็นห้องที่มีอุปกรณ์ต่าง ๆ
เช่น มิกเซอร์ ลำโพง เอฟเฟกซ์ คอมพิวเตอร์
และอื่น ๆ อีกมากมาย ซาวด์เอ็นจิเนีย และโปรดิวเซอร์
จะควบควมการร้องเพลงหรือควบคุมการเล่นดนตรี
จากห้องนี้ เรียกว่าห้อง CONTROL
ห้องที่ 2 เป็นห้องที่อยู่ติดกัน มีหน้าต่าง
ใหญ่แต่เป็นกระจกเพื่อที่จะได้มองเห็นกันและกัน
นักร้องก็จะร้องที่ห้องนี้ นักดนตรี ก็จะมาบรรเลงดนตรีที่
ห้องนี้ เรียกว่าห้อง STUDIO ห้องนี้ มีความจำเป็นมากที่
จะต้องเป็นห้องที่เงียบมาก คือจะต้องเป็นห้องที่เสียงจาก
ด้านนอกไม่สามารถเข้ามาได้ และเสียงจากข้างใน
ก็ไม่สามารถออกมาได้ ห้องนี้ เมื่อเปิดแอร์เย็น ๆ เข้า
จึงเป็นห้องที่น่านอนเป็นอย่างมาก
ซึ่งเมื่อใดที่ห้องนีไม่ได้ใช้งาน ก็จะมีคนมาขอเปิดแอร์นอนเป็นประจำ
มีนักร้องคนหนึ่งชื่อดิเรก เป็นลูกน้องอีกคนของผม
เมื่อร้องเสร็จ ก็ไม่กลับบ้านเพราะดึกมากแล้วขอนอนที่
ห้อง STU สาย ๆ ถึงจะกลับ พอรุ่งเช้า ก็มาบ่นกับผมว่า
พี่ ๆ เมื่อคืน ผมนอนโดนผีอำทั้งคืนเลย
โดนอำกันไม่เว้นแม้แต่แฟนของผม
ผมทำงานที่ห้อง CONTROL เธอก็ขอไปนอนที่ห้อง STU
พอผมเสร็จงาน ก็ไปปลุก พอเธอตื่นขึ้นมา เธอก็บอกผมว่า
เธอดีใจมากที่ผมมาปลุก เพราะเธอโดนผีือำ เธอพยายามเรียกผม
แต่ก็เรียกได้แค่ในใจ ปากไม่ขยับ และโดนทับอยู่
ห้องนี้เฮี้ยนครับ ใครมานอนก็ต้องโดนกันทั่วหน้า
มีอยู่คืนหนึ่ง ผมทำงานดึกมาก เรียกว่าเกือบเช้า
ก็เลยคิดว่า นอนไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องตื่น 11 โมง มาทำต่อ
ก็ขี้เกียจขึ้นไปนอนบนชั้น 2 ก็เลยไปนอน ในห้อง STU
ก็ปิดไฟ ล้มตัวลงนอน ก็จับลมหายใจภาวนาพุทโธ ตามปกติ
พอเข้าสมาธิได้ซักพัก ผมก็เห็นคนตัวดำ ๆ สูงใหญ่
มายืนอยู่ที่ปลายเท้า ผมเห็นเช่นนั้น ทีแรกก็เฉย ๆ
อยากจะลองดูซิว่า เค้าจะว่าอะไร เพราะผมรู้อยู่แล้วว่า
มาแบบนี้ ก็ผีแน่ ๆ ครับ แต่ก็เฉย ๆ ไม่ได้กลัวแต่อย่างใด เพราะเห็นมามากแล้วแบบนี้
เค้าเองก็ไม่ได้พูดอะไร แต่ว่าเค้า
ค่อย ๆ โน้มตัวลงมาหมายจะทับผม ผมก็รำพึงว่า
เอาอีกแล้วเหรอ จะำอำกันเหรอนี่ ผมก็ยังไม่ว่าอะไร
จนเค้าค่อย ๆ โน้มตัวดำ ๆ ลงมาจนเหลือราว ๆ 1 ฟุต
จะทับผม ผมก็คิดด้วยเสียงอันดังว่า
เฮ้ย อย่ามาทำอย่างนี้น่ะ ไม่ชอบว่ะ เจ้าผี ก็ตกใจ
ก็เอนตัวขึ้นยืนตามปกติ แล้วก็ห้วเราะออกมาดัง ๆ ฮ่า ๆๆๆ
แล้วก็บอกว่า เออ กูชอบมึงว่ะ แล้วเจ้าผี ก็หันหลังเิดิน
หายลับไป นี้เป็นครั้้งที่ 2 แล้วครับ ที่โดนผีอำ แต่ครั้งนี้
ผีโดนด่าครับ ที่ผีเค้าบอกว่า ชอบ ผม ก็คงเป็นเพราะว่า
ไม่มีใครเคยเห็นมันอำซักที่ และก็คงไม่มีใครด่ามาก่อน
นั้นเอง ผมเป็นคนแรกที่ไม่ได้เป็นเหยื่อการอำของเค้า
เค้าเลยชอบใจ หลังจากนั้นเค้าก็เลยไม่อำครับ
เค้าเล่นโผล่หน้ามาให้เห็นจะ ๆ เลยครับ จะเล่าเป็นเรื่องต่อไปครับ:'(
​

 

ขอสวัสดีพี่ๆทุกคน โดยเฉพาะพี่คุรุทั้ง 2
พี่เม้าท์ตาอิน และพี่ชยา มารุตี กลับสู่กระทู้อีกครั้งนะครับ
กระผมเองก็พึ่งแวะไปกราบอาจารย์เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
ได้หนังสือของอาจารย์มา 5 เล่ม
แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้เจอพี่คุรุทั้ง 2
ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

กระผมขอฝากรูปท้าวหิรัญพนาสูรให้ทุกๆท่านได้มีโอกาสได้สักการะท่านกันนะครับ
เนื่องจากอาจารย์ได้ดูให้ผมเมื่อตอนไปกราบอาจารย์ที่บูทว่า
ท่านท้าวหิรัญพนาสูร เป็นเทพที่ดูแลพื้นที่บ้านของกระผมอยู่

 

กระทู้ เริ่มคึกคื้น อีกครั้งแล้ว

อ.สามตา ค่ะ ขอให้ สุขภาพ แข็งแรงนะคะ
ดีใจจัง! มิตรสหาย เก่าๆ เริ่ม ว่างเข้ามาคุยกัน แล้ว
ขออนุโมทนา บุญ กะคุณบาส ด้วย ขอให้ เจริญในธรรม ยิ่งๆขึ้นค่ะ

อยากไป ทัวร์ พระธาตุ นาดูน กะอาจารย์
แต่ตรงกับวันตรุษจีน เลยอดไปเลย....เสียดายมากๆ

 

ช่วงนี้ ใกล้ชิด หายเงียบไปนาน ไม่ได้ เวียน เข้าไปบูธอาจารย์
แต่ยัง ระลึกถึงอาจารย์ และมิตรสหายอยู่ เสมอ ค่ะ

ขอให้ ทุกท่าน เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นเจ้าค่ะ

 

ขอให้อาจารย์หายไวๆ เพื่อจะได้เขียนเรื่องดีๆให้ได้อ่านกัน

 

เอ จำได้ว่าเคยไปนอนในสตูดิโอพี่ชยานะคับ
แต่ไม่ได้โดนอำอะไรนะครับ คราวนั้น

สงสัยเขาเลิกอำไปแล้วแหงมๆ

 

ขอใ้ห้อ.ตาที่สาม สุขภาพแข็งแรงค่ะ และขอบคุณ คุณชยา ที่กลับมาสร้างความบันเทิงเชิงธรรมมะ อีกครา
แลสวัสดีทุกท่าน ยังติดตามอ่าน เก็บเกียวสาระธรรมอยู่ค่ะ สาธุ

 

สวัสดีทุกท่านค่ะ ดีจังเลยสมาชิกเก่า ๆ เริ่มกลับมาคุยกัน และให้ทั้งความรู้ สาระธรรมและความบันเทิง เหมือนเมื่อก่อนอีกครั้ง

 

ไม่ใช่บ้านหลังปัจจุบันครับน้องมง ในเรื่องที่เล่านี้ ยังเป็นบ้านที่พี่เช่าอยู่ที่สุทธิสารโน้นครับบบบบบ ......555

 

ผีขี้สงสัย

ห้องบันทึกเสียงของผมนี้ นอกจากผมจะทำงานของบริษัทของ
ตัวเองแล้ว ห้องอัดนี้ก็ยังว่างพอที่จะรับงาน
ของคนอื่นมาทำด้วย มีงานร๊อคของบริษัทฝรั่งวงหนึ่ง
มาทำที่ห้องผม เค้ามีโปรดิวเซอร์มาคุมงานด้วย ชื่อหนุ่ย
ซึ่งหนุ่ยก็เป็นเพื่อนของผมเอง พอเค้ารู้ว่าผมมีห้องอัด
เค้าก็อยากเอางานมาอุดหนุน ซึ่งก็เอางานมาลง
ห้องอัดผม หลายชุดที่เดียว


หนุ่ยนอกจากเก่งดนตรี
แล้วยังเก่งคอมพิวเตอร์อีกด้วย ซึ่งสามารถทำงานใน
ห้องอัดคนเดียวโดยไม่ต้องมีเอ็นจิเนียมาคอยช่วยเหลือ
นับเป็นความสบายอย่างหนึ่งของผม เวลาหนุ่ยมาทำงาน
ผมก็ไม่ต้องมานั่งทำงาน ผมก็ออกไปนั่งดูทีวีที่ห้องรับแขก
สบายใจ และคืนนี้ก็เหมือนเดิม 2 ทุ่ม หนุ่ยก็มาทำงาน
เหมือนเดิม ปกติแล้ว ก็จะมีน้อง ๆ นักดนตรีในวงร็อค
ที่หนุ่ยทำงานให้ มาให้กำลังใจ ซื้อข้าวของ ขนมต่าง ๆ
มากินกันอย่างอร่อย เรียกว่าทำงานไปด้วยกินไปด้วย
แต่วันนี้เจ้าหนุ่ยมาทำงานคนเีดียว เพราะเด็ก ๆ ติดสอบ
หนุ่ยก็เข้าทำงานในห้องอัดตามปกติ ผมก็ ดูทีวีเพลินไป



จนกระทั่งราว ๆ 6 ทุ่ม เจ้าหนุ่ยก็เดินหน้าตาตื่นออก
จากห้องอัดมาหาผม บอกว่า ไก่ ห้องอัดมีผี เราโดนผีหลอก
ผมก็คิดในใจว่า เอาอีกแล้ว โดนอีกรายแล้ว
ผมก็พูดกะหนุ่ยว่า หลอกยังไงเหรอ หนุ่ยบอกว่า
ขณะที่กำลังทำงานกะคอมอยู่ หน้ากระจกที่กั้นระหว่างห้อง
ก็มีหน้าคนโผล่มา โผล่มาไม่โผล่เปล่า
พี่แกเล่นโผล่ผ่านกระจก แล้วชะโงกลงมาดูที่หน้าจอคอม
คล้าย ๆ จะมาดูว่า กำลังทำอะไรอยู่ แล้วก็โผล่กลับคืน
ไปอีกห้องเหมือนเดิม เจ้าหนุ่ยก็ตกใจเล็กน้อยถึงปานกลาง
พร้อมกับอาการงง ว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคืออะไร
ก็คิดได้ว่าต้องเป็นผีแน่ ๆ เพราะถ้าเป็นคน
จะยื่นหัวผ่านกระจกมาได้อย่างไร จึงรวบรวมสติได้แล้ว
จึงเดินออกมาหาผมนี่ล่ะครับ .


..เอาเข้าแล้วไง เจ้าหนุ่ยกว่า
จะทำใจมาทำงานต่อได้นี่ก็ใชเวลาหลายวันครับ
เดือดร้อนผมก็ต้องมานั่งคุยเป็นเพื่อนน่ะซิครับ
โธ่ นึกว่าจะได้สบายหน่อย ก็ต้องมานั่งในห้องอัดเหมือน
เดิมครับ ก็ได้แต่ อธิฐานจิตขอร้องผีเค้าว่า
ให้หลอกให้อำแต่คนในบ้านได้ไหม
อย่าหลอกแขกคนที่เค้ามาทำงานเลยเดี๋ยวจะไม่มีใคร
มาใช้บริการห้องอัดผมน่ะซิครับ
เฮ้อ ...ชีวิต ยุ่ง ๆ แต่กับผีกับวิญญาณนี่ล่ะครับท่านผู้อ่าน....:'(
​

 

มโนมยิทธิ

เรื่องมโนมยิทธิ หรือว่าเรื่องเกี่ยวกับตาทิพย์นี่
ยังคงเป็นที่สงสัยแก่คนทั่วไปที่ไม่เคยได้ปฏิบัติธรรม
หรือผู้ที่ปฏบัติมานานแต่ไม่เคยได้สัมผัสสิ่งที่เป็นทิพย์เลย
ก็เลยเป็นที่สงสัยว่า มีจริงหรือเปล่าแล้วทำได้จริงหรือ
เห็นจริง หรือคิดไปเองรึเปล่า... ตัวผมเองก็คงไม่ขอตอบอะไร
ว่ามีจริงหรือไหม แล้วทำได้หรือเปล่า
แล้วก็คงไม่ไปพิสูจน์ให้ใครรู้และเชื่อว่า มีตาทิพย์
คนที่รู้ว่าผมเห็นผีได้ อะไรทำนองนี้ ก็คงมีแค่เพื่อน ๆ
ที่สนิทกัน ก็จะมาถามโน้น ถ้านี่บ้าง ผมก็ตอบไปตามกำลัง
ศรัทรา ได้บ้างไม่ได้บ้าง ถูกบ้างไม่ถูกบ้าง
ก็ตามแต่กำลังจิตในขณะนั้น ไม่มีถูกต้อง 100 %
สักครั้งหรอกครับท่านผู้อ่าน ตราบใดที่ยังเป็นโลกีย์ฌาณอยู่
ยังไม่เป็นโลกุตระฌาณแล้ว กำลังจิตของเราก็จะมีขึ้นมีลง
ไม่แน่นอน ช่วงใดที่ปฏบัติได้ดี ศีลไม่บกพร่อง
จิตตั้งมั่นได้เร็ว มโนมยิทธิ ก็แม่น ถ้าศีลขาดก็จบกัน
ไม่ใช่ว่าวิชามโน ของหลวงพ่อท่านไม่ดี
...เรานั่นละไม่ดีเอง


...บางคนเคยทำได้ จิตเคยเป็นทิพย์
มาก่อน ทำนายได้แม่นยำ และเห็นผี เทวดาได้ แล้วต่อมา
ศีลบกพร่อง และกำลังจิตไม่อยู่ตัว ก็ทำไม่ได้
และยังพยายามที่จะอยากเห็น จิตก็จะสร้างภาพ
ขึ้นมาเองจากความจำของตัวเอง นั่นละครับจะเริ่มไม่แม่น
จิตก็เริ่มหลงไปต่าง ๆ นา ๆ ไปใช้วิชามโน ไปอ้างโน้นอ้างนี้
คนอื่นเค้าไม่รู้ เค้าก็ว่าวิชามโนไม่น่าเชื่อถือ
เป็นวิชาที่จิตคิดไปเอง อันนี้ผิดหมดครับ
ถ้าของจริง เห็นจริง ๆ ของวิชามโนนี้
จะต้องเป็นภาพที่จิตไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้มาก่อน
ไม่ใช่จิตคิดล่วงหน้าเอาไว้

..... เรื่องนี้ ผมเอง
ก็เคยโดนลองจากเพื่อน ๆ คนใกล้ชิดเป็นประจำว่า
ทำได้จริงหรือไม่ ผมไม่เคยโกรธคนที่มาลองเลยครับว่า
เค้าไม่เชื่อไม่ศรัทรา แต่ชอบที่ว่า เราจะได้รู้ว่า
ศีลเราจิตเรายังดีอยู่ไหม ถ้าทำได้ถูกต้อง ก็แสดงว่า
จิตเราดี ศีลเรายังดีอยู่ ถ้าไม่แม่น เราก็มาดูที่ตัวเรานั่นล่ะครับ
ว่า ศีลบกพร่องตรงไหน ต้องดูที่ศีลก่อนเป็นอันดับแรกครับ
เพราะศีลทำให้เกิดสมาธิครับ ศีลดีทำให้จิตสะอาด
ภาพที่เห็นจะชัด สมาธิเป็นกำลังส่งให้เห็นได้ ไกล
ทะลุทะลวง ไปไกล เปรียบเหมือนความสะอาดของจิต
เป็นตัวปรับโฟกัส สมาธิเป็นเครื่องส่งกำลังสูง นั่นล่ะครับ



............ผมได้มีโอกาสได้พบกับเพื่อนเก่าตั้งแต่สมัยมัธยมคนหนึ่ง
ชื่อเจ้าหำ (หำ ในภาษาอีสานเป็นคำน่ารัก ใช่เรียกเด็ก ๆ
ครับ เช่น เจ้าหำน้อย เป็นต้น)
ก็ตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันนาน ก็ไปทานข้าวกันบ้าง
พากันไปเที่ยวบ้าง ตามประสาเพือนครับ หลายเดือนผ่านไป
เจ้าหำก็โทรมาบอกข่าวร้ายว่า
แม่เจ้าหำที่ป่วยเป็นมะเร็งอยู่หลายปี ตอนนี้เสียชีวิตแล้ว
ศพตั้งอยู่ที่วัด เอ วัดอะไรผมก็จำไม่ได้แล้วครับตอนนี้
จำพอลาง ๆ ได้แต่ว่า อยู่ซอยเพชรเกษม 33 หรือ 36
นี่ล่ะครับ ผมกับแฟนก็ไปฟังสวดครับ เมื่อไปถึงก็เข้าไป
เคารพศพตามระเบียบ การไปงานศพนี้ ผมชอบมากครับ
ชอบมากตั้งแต่เด็ก ๆ ตั้งแต่ยังต้องเป่าแตรงานศพอยู่โน้น
และชอบดูศพด้วยครับ ว่า ศพนี้ตายยังไง เละหรือไม่
อะไรทำนองนี้ล่ะครับ ที่ชอบเพราะเราได้ปลงชีวิตครับว่า
เราเกิดมาตัองตายอย่างนี้แน่นอน ไม่วันใดวันหนึ่ง
ช้าหรือเร็ว ก็ต้องตายแน่ ๆ ไม่มีรอดได้สักรายแน่ ๆ
เมื่อปลงใจได้ จิำตก็สะอาด เจ้าหำเอง เห็นผมมาก็ดีใจ
เข้ามานั่งคุยด้วย ก็คุยกันสัพเภเหระ จนก็ทั้งมาเข้าเรื่องจน
ได้ว่า

.. ไก่ ได้ข่าวมาว่ามึงเห็นผีได้ด้วยเหรอ
ไหนมีลองดูแม่กูซิว่าอยู่ที่ไหน..... เอาละซิครับ
โดนลองของแบบกระทันหันเลย ..ผมเองก็ไม่ได้คิดว่า
เพื่อนมันจะลองของอะไรหรอกครับในขณะนั้น
เจ้าหำมันคงอยากรู้จริง ๆ ว่าแม่ที่เสียชีวิตแล้วไปอยู่ที่ไหน
ผมก็จึงเข้าสมาธิ และใช้จิตดูแม่เจ้าหำว่าไปอยู่ที่ใด
ปรากฏว่า เป็นไปนางฟ้าอยู่ดาวดึงค์ครับท่านผู้อ่าน
เมื่อรู้แล้ว ก็มาพิจรณาว่า ถ้าบอกไปแค่นั้น
เจ้าหำอาจยังไม่เชื่อ จึงได้ใช้จิตดูศพในโลงศพ
ก็เห็นเป็นร่างของหญิงสูงอายุ แต่ผมยังดำอยู่
ศพหันหัวไปทางขวา แขนแนบลำตัวไม่พนมมือ
ไม่มัดตราสังข์ ใส่เสี้อแขนกระบอกสีขาว นุ่งผ้าซิ่น สีน้ำเงิน
แต่ความยาวผ้าซิ่งยาวลงมาแค่ ครึ่งหน้าแข้ง



เห็นดังนั้นแล้วก็คลายจิตออกจากสมาธิ
ก็ได้บอกตามที่เห็นทั้งสองเรื่อง เรื่องแรกที่เห็นแม่เป็น
นางฟ้า เจ้าหำก็เฉย ๆ แต่เรื่องที่ 2 นี่ซิครับ
เจ้าหำถึงก็ตาเหลือก เพราะเจ้าหำมันเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้า
ให้แม่มันเอง และบรรจุแม่ลงโลงเอง
มันถึงก็อุทานออกมาว่า เฮ้ย ..มึงรู้ได้ยังไงว่ะ ...
...ตรงแป๊ะทุกอย่างเลย ..ผมก็ไม่ตอบว่ากระไร
ก็ได้แค่หัวเราะเบา ๆ ......การถูกลองในลักษณะอย่างนี้
ผมถูกลองไม่เว้นแม้กระทั่งคนใกล้ตัว อย่างเจ้าต๊ะน้องรัก
ของผมเอง นี่ ก่อนที่ผมจะชักจูงมานั่งสมาธิ
และพาไปฝึกมโนมยิทธิได้ มันก็ลองผมเหมือนครับท่านผู้อ่าน



มีวันหนึ่งผมนั่งอ่านหนังสืออยู่ รู้สึกว่าวันนั้นเจ้าต๊ะ
จะไม่ได้ไปเรียนครับ ตอนนั้นผมนึกอยากดื่มน้ำอัดลม ผมจึงวานเจ้าต๊ะบอก ต๊ะ ๆ
ไปซื้อน้ำอัดลมมากินกันดีกว่า เจ้าต๊ะ
ก็ใจดีรีบวิ่งแจ้นออกไปซื้อมา แต่ตอนเดินกลับเข้ามานี่ซิครับ
ก่อนที่จะส่งขวดน้ำอัดลมให้ผม ผมเห็นเจ้าต๊ะมันเอามือ
กำตรงปากขวดเพื่อไม่ให้ผมเห็นฝาขวด
แล้วมันก็บอกกะผมว่า พี่ไก่ ผมของลองวิชาพี่หน่อยน่ะ
ว่า เลขบนฝาขวดน้ำอัดลมนี้ มีตัวเลขอะไรบ้าง
(ที่ฝาขวดพลาสติดของน้ำอัดลมขวดลิตร
จะมีหมายเลขทุกขวดครับ) ได้ยินเจ้าต๊ะพูด ผมก็คิดว่า ..
.เอาอีกแล้ว โดนลองอีกแล้ว ......แต่อีกใจก็คิดว่า
ไม่เป็นไร ๆ ลองดู ๆ ลองดูว่าจิตเรายังดีอยู่รึไม่ .
.ผมก็ตอบไปว่า .......ได้.....


.... ผมก็หลับตาเข้าสมาธิ
ซักครู่หนึ่ง ...ตั้งความปรารถณาอยากจะรู้หมายเลขบน
ฝา ....ก็ก็เห็นเป็นเลขอารบิก หลายตัวมาก
แต่ผมก็จำเอาแค่ 3 ตัวหลัง เห็นเป็นเลข ... 357 ...
..ผมจึงคลายสมาธิออกมา แล้วตอบต๊ะไปว่า ..
..เอาแค่ 3 ตัวหลังน่ะ คือ ... 357 .....เจ้าต๊ะก็ปล่อยมือที่กำฝาออกมา แล้ว ดูไปที่ฝา ..
.เจ้าต๊ะถึงกะตาเหลือก 3 ตัวหลัง เป็น เลข 357 จริง ๆ
ตามที่ผมบอกไป ....เจ้าต๊ะยกมือไหว้ผม แล้วบอกว่า
..ผมเชื่อพี่แล้วครับ ...จากนั้นมา เจ้าต๊ะก็เลิกเหล้าเข้าวัด
และให้ผมพาไปฝึกมโนมยิทธิด้วยครับ .......


..................ท่านผุ้อ่านครับ อย่าเชียวครับ
อย่าคิดว่าผมเก่ง ผมมีตาทิพย์เชียวครับ
ไอ้ที่ผมเล่า ๆ มาี่นี่ผมเลือกเอาแต่ตอนที่แม่น ๆ มาเล่าครับ
ไอ้ตอนที่มั่ว ๆ ไมู่ถูก นี่็ก็มีเยอะครับ (555)
ก็เอามาเล่าให้ฟังพอให้ได้มีกำลังใจปฏิบัติธรรม
กันน่ะครับ
ได้ไม่ได้ แม่น ไม่แม่น ล้วนแต่ขึ้นอยู่กับตัวเราทั้งสิ้นครับ
ทำดีทำถูก ก็ได้เอง ทำไม่ถูกแล้วคิดเห็นโน้นเห็นนี้ แล้วคิดว่า
ตัวเองได้แล้วก็มีมากครับ ก็สุดแท้แต่บุญกรรม ถ้าจะให้ดี
ควรมีครูบาอาจารย์ท่านช่วยฝึก จะได้ไม่หลงครับ ผมเอง
ก็ได้ รวมคำสอนของหลวงพ่อที่เป็น mp-3 นั่นล่ะครับ
ประคับประคอง และเป็นกำลังในในการฝึก
และคิดเสมอว่า เราไม่เก่งน่ะ เรายังต้องฝึกจิตอีกมากน่ะ
อย่าประมาทน่ะ แต่ก็อย่างว่าล่ะครับ
เรายังไม่เป็นพระอริยะเจ้า กิเลศก็ยังเบียดเบียนเราได้


เรืองชนะบ้างแพ้บ้าง ก็ว่ากันไป แต่ไม่เคยท้อแท้
จุดหมายก็ยังไม่อยากมาเกิดอยู่ ...
.ได้แค่ไหนก็แค่นั้นละ่ครับท่านผู้อ่าน...........
​

 

[.เจ้าต๊ะถึงกะตาเหลือก 3 ตัวหลัง เป็น เลข 357 จริง ๆ

..................ท่านผุ้อ่านครับ อย่าเชียวครับ
อย่าคิดว่าผมเก่ง ผมมีตาทิพย์เชียวครับ
ไอ้ที่ผมเล่า ๆ มาี่นี่ผมเลือกเอาแต่ตอนที่แม่น ๆ มาเล่าครับ
ไอ้ตอนที่มั่ว ๆ ไมู่ถูก นี่็ก็มีเยอะครับ (555)
ก็เอามาเล่าให้ฟังพอให้ได้มีกำลังใจปฏิบัติธรรม
กันน่ะครับ

​

ท่านชยา พูด ถูกใจ ตรงนี้แหละ ........
เรื่องของจิต นั้น อ่อนไหว ว่องไว เกินว่า เจ้าจะจับทัน
ที่ผิดที่พลาด กัน ก็ ตรง นี้ แหละครับ

ที่ถูก ก็ ตรงนี้ ผิดก็ ตรง นี้................ แหละครับผม...............55​

 

......ครับท่านพี่ มีช่วงที่ผมไม่ได้เรื่องจริง ๆ ก็มี ก็มาเจอ อ. นี่ล่ะครับ ก็เลย กลับมาปฏิบัติอีกครั้งครับ ใกล้จะถึงตอนที่ ได้เจอ อ. อาชวิน แล้วล่ะครับ มีเรื่อง มันส์ ๆ เยอะเลยครับ ท่านพี่ 555...

 

ไอ้ตัวเล็ก .....แมวตัวแรก

ในปัจจุบัน ถ้าใครได้มาเยี่ยมบ้านผมที่ลาดพร้าว 80
ก็คงจะเห็นว่า
ผมเลี้ยงแมวอยู่หลายตัว ก็มีคนเอามาให้เลี้ยงบ้าง
ไปขอเค้ามาบ้าง ซึ่งตอนนี้มีอยู่ 4 ตัว ผมเคยเลี้ยงมากที่สุด
พร้อมกัน 11 ตัว วิ่งกันให้เต็มบ้าน บางตัวก็ติดหญิงหนีออก
จากบ้านไม่กลับมา บางตัวก็ตายบ้าง จำนวนขึ้น ๆ ลง ๆ
ไม่แน่นอน คืนนี้ผมจะเล่าเรื่องที่ว่าทำไมผมถึงเลี้ยงแมว



มีเพื่อนของพี่ชายคนหนึ่ง ท่านมีค่ายเพลงลูกทุ่ง
และมีรายการทีวีเป็นของตังเองที่ดังมากรายการหนึ่ง
ขออนุญาติเอ่ยนามท่านเพื่อตอบแทนความดีที่ท่านได้แนะนำสิ่ง
ดี ๆ ให้แก่ผม พี่เค้าชื่อ สมบูรณ์ครับ ถ้าผมต่อนามสกุลท่านลงไปนี่
ทุกคนจะรู้จักทันทีครับ พี่สมบูรณ์รู้ข่าวจากพี่ชายผมว่า
ผมเปิดห้องบันทึกเสียงระบบใหม่เป็นระบบดิจิตอล
ก็อยากจะมาลองอัดเสียงดูบ้าง ก็เลย พานักร้องชาย 2 คน
มาอัดเสียงที่ห้อง ทำงานร่วมกันกะพี่เค้าก็เป็นเดือนก็เริ่มสนิทกัน
พี่เค้าก็ถามว่า ถามจริง ๆ น่ะไก่ ห้องอัดนาย มี งาน เยอะไหม
ผม ก็บอกไปตามตรงว่า ก็แค่พอมีงานครับ ไม่มากเท่าไร
พี่แกก็ถามผมต่อว่า ผมเกิดวันอะไร ผมก็ตอบว่า วันเสาร์ครับพี่
พี่เค้าก็ถามต่อว่า อยากรวยไหม .....อ้าว ...ใครจะไม่อยากรวย
ล่ะครับ...ก็ตอบไปว่า อยากครับพี่ ....พี่แกก็บอกว่า
ถ้าไก่อยากรวยน่ะ ให้ไปหาแมวมาเลี้ยง มันจะดูดงานเข้ามาให้



ผมก็งงว่า เลี้ยงแมว แล้วแมวมันจะหางานมาให้ได้อย่างไร ..
.แต่ก็ตอบพี่สมบูรณ์ว่า ....ครับ.......หลังจากเสร็จงานพี่สมบูรณ์
ได้หลายเดือนผมก็ลืมเรื่อง แมวไป ไม่ได้คิดจะหามาเลี้ยง
เป็นจริงเป็นจัง จนกระทั่งคืนหนึ่ง (สังเกตุไหมครับท่านผู้อ่าน
เรื่องของผมมันมักจะเกิดกลางคืน ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องแมว 555)
ตอนนั้นดึกมากแล้วราว ตี 2 ผมก็ทำงานตามปกติ
ทำงานคนเดียว ก็ปิดแอร์เพื่อประหยัดไฟ แล้วก็เปิดประตูไว้ตามเคย
ผมก็ได้ยินเสียง แอ๊บ ๆ.........ๆ...........ๆ.... ดังอยู่ไกล ๆ
.. ดังเป็นระยะ ๆ เสียงนี้ ผมฟังแล้ว ให้นึกถึง เสียง งู กิน เขียด
ซึ่งตอนเด็ก ๆ ผมจะได้ยินบ่อยมาก และผมก็จะคว้าไม้ไปตีงูเพื่อ
ช่วยเขียดให้รอดพ้นจากปากงูเป็นประจำ เพราะผมไม่ชอบการที่ไป
รังแกผู้ที่เค้าอ่อนแอกว่าครับ ผมจึงคว้าไฟฉาย และหาไม้ขนาด
เหมาะมือเดินตามหาเสียงนั้น เดินผ่านโรงรถออกไปประตูบ้าน
ผ่านหน้าบ้านของเพื่อนบ้านไปซัก 2 หลัง ก็ห่างจากหน้าบ้าน
ผมราว 15 เมตร ผมก็เห็นต้นเสียงครับ



แต่ไม่ใช่งูกำลังกินเขียดเหมือนที่คิดไว้ครับ
แต่เป็นเสียงของลูกแมวตัวเล็ก ๆ ผอม ร้องเสียงดังมาก
ดังและแหบ จนไม่เป็นเสียงแมว ผมเข้าใจว่า คงจะพลัดหลง
กะแม่แมว และคงหิวมาก .ด้วยความสงสาร ก็เลยอุ้มเดิน
ไป 7-11 ระหว่างทางก็ยังคงร้องไม่หยุด
ไปซื้อนมกล่องรสหวานมากกล่องหนึ่ง แล้วก็กลับบ้านมาอุ่นนมให้
แล้วเทใส่จาน หวังจะให้ลูกแมวเลียกิน แต่มันยังเลียไม่เป็นครับ
เพราะมันยังเด็กมาก ผมก็เลยใช้หลอดดูด
ดูดนมแล้วแห่ยเข้าปากแล้วปล่อยนมไหลลงคอเลย
พอลูกแมวได้รับรสนม ก็หยุดร้อง ดมหานมใหญ่เลยครับ
ผมก็วางลงข้าง ๆ จาน พอดมกลิ่นเจอนมเท่านั้นล่ะครับ
มันก็กินใหญ่เลยครับ ตอนแรกมันก็ดูด ซึ่งก็ทำให้สำลัก
พอหลัง ๆ มา เริ่มเลียเป็น โอโฮ้ เลียกินจนหมดเลยครับ
จากแมวผอมกระหร่อง ตอนนี้กลายเป็นแมวพุงโรท้องป่องเลยครับ
ผมคิดว่า เค้าคงอดนมมาหลายวัน


พอกินอิ่มหน่ำสำราญดีแล้ว
ผมก็อุ้มเดินออกไปหน้าบ้าน ไปวางเค้าไว้ที่เดิม
เพื่อที่จะให้แม่เค้ามาคาบไป ผมวางไว้แล้วก็เดินหันหลังกลับ
กำลังจะเดินเข้าบ้าน หันหลังกลับมาจะปิดประตูหน้าบ้าน
อ้าว ๆๆ เจ้าลูกแมว(พุงโรแล้ว) เดินตามผมมาตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้
มายืนอยู่ตรงหน้าผม ผมก็เลยอุ้มเดินออกไปหน้าบ้าน
ไปวางไว้ที่เดิมอีก พอหันหลังเดินได้สักครู่ มันก็ตามผมมาอีก
จนถึงหน้าประตูบ้านที่เดิม เอาไงกะตูว่าเนี๊ย เจ้าลูกแมว
พลันก็คิดถึงคำพูดของพี่สมบูรณ์ว่า ถ้าอยากรวยต้องเลี้ยงแมว



ผม ...ก็มาคิดว่า เอรึจะเลี้ยงดีหว่า
แต่ใจหนึ่งก็ไม่อยากจะพรากลูกพรากแม่เค้าครับ
ก็เลยอธิฐานจิตว่า จะเอาไปไว้ที่เดิมอีกครั้งน่ะ
ถ้าอยากจะให้เลี้ยงก็ให้เดินตามเข้าบ้านมา
ผมก็เลยอุ้มไปวางไว้ที่เดิมเป็นครั้งที่ 3
วางเสร็จผมก็เร่งเดินเร็ว แบบไม่หันมองจนถึงประตูบ้าน
แล้วหันกลับมาดูปรากฏว่า เจ้าลูกแมว
มันก็สปีดความเร็วตามผมมาอย่างกระชั้นชิด
แล้ววิ่งเลยเข้ามาในบ้านเลยครับควาวนี้



ทำไงล่ะครับท่านผู้อ่าน ก็ต้องได้เลี้ยงมันซิครับ
ด้วยความที่มันตัวเล็กมาก จึงตั้งชื่อมันว่าเจ้าตัวเล็ก
มันเป็นแมวที่เลี้ยงง่ายครับ ทุกคนในบ้านรักมันมาก
พอเลี้ยงได้ราว เดือนหนึ่ง มันก็ไปต้อนแมวมาจากแถว ๆ
หน้าบ้านมาให้ผมเลี้ยงอีกตัว เจ้านี่หน้าตามันบู้บี้มาก
จึงตั้งชื่อว่า เจ้าเกรมลิน ก็ดีเลี้ยง 2 ตัวก็จะได้เป็นเพื่อนเล่นกัน
จากนั้นมา ผมก็สังเกตุว่า งานผมมีมากขึ้น และมีงานใหญ่ ๆ
มาให้ทำมากขึ้น ผมก็มีเงินซื้ออุปกรณ์ใหม่ ๆ เพิ่มขึ้น
และจนกระทั่งผมมีความคิดว่าจะซื้อบ้านของตัวเองซะทีแล้วครับ..



.. คนเกิดวันเสาร์ อยากรวยเลี้ยงแมว ด่วนเลยครับ 55555(k)(k)(k)
​

 

พี่ชยาา
ได้โปรดบอกทีว่า
เกิดวันจันทร์ต้องเลี้ยงหมา ฮ่าๆ