เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

ลากระทู้นี้ยาวๆแล้วนะครับ เนื่องจาก โดนลบโพสไปมากมาย บางทีต้องมีวิจารณณาณ ในบางส่วนบ้าง แค่แผ่นจารก็ผิดกฏ ไปดีกว่า สังคมนี้ คนดีอยู่ยาก ต้องเอาเงินยัดปากเท่านั้น ถึงจะอยู่ได้อย่างมีสุขสดใส

 

อะไรไม่ว่าอย่างที่บอก ทำตัวเหมือนคนมีสมอง แต่คิดพิจารณาไม่เป็น โง่เป็นควายแท้ ๆ

 

เสียดายครับตามผมพยามตามอ่านอยู่ครับ ได้สาระ ได้สติ

 

ลาไปไหนคร้าบ พาผมไปด้วยสิ

 

ขอตามไปรับข่าวสารด้วยคนนะครับ
ขอลายแทงช่องทางการติดตามหน่อยนะครับ
เสียดาย....กระทู้แนวลึกแบบนี้ครับ

 

สืบเนื่องจากคุณ Phakphoom Fangmakk ได้โพสต์ใน FB บอกว่าพระปิดตาของหลวงพ่อลำเจียก วัดศาลาตึก และ หลวงพ่อเต้า วัดเกาะวังไทร สามารถใช้แทนพระปิดตารุ่นเก่า ๆ ได้ ผมก็ขอยืนยันว่าจริงครับ เพราะหลวงพ่อลำเจียก เรียนวิชามาจากหลวงปู่จันทร์ วัดบ้านยาง (หลวงปู่จันทร์ เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ดี วัดบ้านยาง) ซึ่งท่านได้สร้างพระปิดตาออกมาหลายรุ่น เป็นที่แสวงหากันมากใน จ.ราชบุรี จ.นครปฐม และ จังหวัดใกล้เคียง ปัจจุบันมีราคาแพงและหายากส์มาก ๆ ซึ่งก็เช่นเดียวกับพระปิดตา วัดห้วยจระเข้ ที่ปัจจุบันหาของแท้ยากส์ ถึงยากส์มาก และราคาก็แพง ถึงเลข 7 หลัก ในสายนี้ก็มีหลวงพ่อเต้า วัดเกาะวังไทร ได้ตำราการสร้างพระปิดตา มาจากหลวงปู่ล้ง วัดห้วยจระเข้ ซึ่งหลวงปู่ล้ง ได้เรียนวิชามาจากหลวงปู่สุข วัดห้วยจระเข้ (หลวงปู่สุข เป็นลูำกศิษย์หลวงปู่นาค) ซึ่งเรื่องได้ตำรานี้ อ.ยุทธ โตอดิเทพย์ ได้เคยเล่าให้ฟังว่า หลวงปู่ล้งพูดว่า "ตำราสร้างพระปิดตา ให้เต้าไปหมดแล้ว" ซึ่งหลวงพ่อเต้า ได้สร้างออกมาทัี้งหมด 2 รุ่น พอหมดจากยุคหลวงพ่อเต้า วัดเกาวังไทรแล้ว ขอบอกว่าไม่มีผู้ใดสืบทอดวิชาการสร้างพระปิดตาจากหลวงพ่อเต้า หากใครไม่เชื่อ ไปหลงเชื่อโฆษณาขายพระก็ไม่เป็นไรครับ ไม่ว่ากัน ส่วนทางสายหลวงปู่ดี วัดบ้านยาง จะมีคนสืบทอดต่อไปหรือไม่อย่างไร ไม่ขอยืนยันครับ ในรูปเป็นพระปิดตาหลวงพ่อลำเจียก วัดศาลาตึก และหลวงพ่อเต้า วัดเกาะวังไทร

 

มีพี่ไปตามตัวมาจากเฟส อิอิ ก็เลยมาดันกันหน่อย เดี๋ยวจะหาว่าทิ้งไปโดยไม่แยแส

ตอนนี้เกิดกระแส พระใหม่ แพงบรรลัยจักร ขึ้นมา แนะนำว่า ช่วงพระใหม่แพงๆ ให้ไปเก็บพระเก่ากันเด้อพี่น้อง ถ้าไม่ไหวก็เอายุคกลางๆ ขลังจริง เชื่อได้แน่นอน ยุคกลาง คือ ช่วง 2520 ขึ้นมาถึง 2540 ประมาณนี้ครับ ลุยเก็บกันเลย หลักร้อยเอง ถูกกว่าพระใหม่เยอะแยะ

 

กลับมาประจำการอีกครั้งอ่ะป่าวครับ อยากติดตามครับ

 

กลับมาตามคำเรียกร้องครับ จะเอาเรื่องแบบประสบการณ์ และการแฉ เบาๆ หนักๆ สลับกันไปนะครับ อาจมีการสอดแทรกความรู้ฉบับเดิมๆ เท่าที่ผมพอจะมีละกันครับ พอเรื่องหนักๆ เดี๋ยวมารร้ายจะมาลบอีกนี่ซิ มันจะเหนื่อยเขียนป่าวๆ อิอิ

 

เดี๋ยวเอาเรื่องแบบเบาๆก่อน ด้วย ฆารวาสขมังเวทย์ VS พระผู้ทรงศีล จะใช้เครื่องรางของขลัง ใครดีหว่า .........

หลายๆท่าน อาจจะตอบแบบไม่คิดเลย ว่า เอาของพระดิ! หลายท่านก็บอกว่า เฮ้ย! ของฆารวาสก็เจ๋งนะ ได้ผลไว้ด้วย .......... ใครมีเหตุผลยังไง ก็ใส่กันมาได้เลย เดี๋ยวขออนุญาติ เขียนบทความอ่านเล่นๆกันครับ บางคนก็รู้อยู่แล้ว บางคนไม่ค่อยรู้ ก็อ่านสนุกๆ ร่วมแสดงความเห็นกันเล่นๆ ไม่ซีเรียสครับ เดี๋ยวจะเอาชีวะประวัติ ที่ผมเขียนไว้ ในกระทู้คุณอามด มาให้อ่านกันครับ วัยเด็กๆ ของผม อ่านกันเพลินๆ

 

ตามอ่านน่ะครับ ได้ความรู้ดีครับ

มาเล่นแนวผมก้ได้น่ะครับ ผมชอบพวกของฟรีครับ ...แจกฟรีตามวัด ขลังดีครับ

 

พอดีเดินเครื่องสร้างรูปหล่อเนื้อนวะเทดินไทย ถวายหลวงพ่อพิเชฐ กำลังจะจบครับ ก็เลยมาประจำการซักหน่อยครับ พี่ๆเขาตามมา บอกว่าเลิกงอลได้แล้ว อิอิิอิ
ตามแนวพี่พี ก็น่าสนครับ แต่ยังไงผมสนแน่ ของฟรีแจกตามวัด แต่เดี๋ยวขาดความหลากหลายทางพันธุกรรมครับ อีกอย่าง ยุคผมนี่ ไปวัดไม่ค่อยจะมีของฟรีแจกแล้ว น้อยครั้งนักที่จะได้ ถ้าไปวัดตามกระแส อืม........ เช่าไม่ลงกันเลยทีเดียวครับพี่พี เหรียญทองแดง 400-500 บาท ผมว่ามันเว่อร์ไปครับ รับไม่ได้ เลยทำบุญหยอดตู้ดีกว่า จะไปขอก็เจอทศกัณฑ์ อิอิ

 

สวัสดียามเย็นๆครับผม

มาเลียบๆเคียงๆคอยฟังเรื่องหลวงพ่อลำเจียกครับผม

ผมแขวนลูกอมโลกธาตุของท่านมาหลายปี แรกเริ่มไม่ได้รู้จักท่านดอกครับ อยากได้กะตุดลูกอมหลวงปู่ยิ้ม หรือหลวงปู่ใจ แต่ไม่มีกะตังค์ซื้อ ก็เลยหาของหลวงพ่อหยอด จนมาได้ของหลวงพ่อลำเจียก ก็แขวนบูชาติดตัวติดคอมาตลอด

ก็เรียบร้อยปลอดภัยเรื่อยมาครับผม บางทีเย็นๆค่ำๆไม่ได้แขวนอย่างอื่น แขวนลูกอมท่านลูกเดียว ก็รู้สึกว่าสบายใจดีเหมือนแขวนเครื่องรางใหญ่ๆ หนักๆ ราคาแพงๆ เป็นของดีที่น่าหามาลองแขวนอีกสำนักนึง

แปลกใจเหมือนกันว่าของๆท่านราคาค่อนข้างถูก ถึงถูกมากๆ

 

อิอิ มาตามกลิ่นครับผม
ได้กลิ่นอะไรก็ม่ายรู้ เลยตามมาครับ

 

กลินตุตุ บ่อ้ายพล

แฟนคลับยังพอมี ทำให้พอมีกะลังใจ

 

มาเป็นกำลังใจให้ครับท่าน..เอาแบบท้วมๆจะใด้ไม่โดนลบ..แบบเป็นคำใบ้เกมส์โชว์ให้ไปเดาไปหาข้อมูลเพิ่มกัน แบบนี้ก็ใด้....ของแจกฟรีแบบพี่พีว่านี่ดีแน่ยังมีอยู่ครับว่าแต่เราจะเจอหรือไม่เท่านั้นถ้าวัดที่ดังๆตามกระแสนี่ยากหน่อย...ส่วนเรื่องราคานี่เหมือนกันถ้าเหรียญทองแดงฝีมือธรรมดาราคาเกิน 200 นี่ผมไม่เช่าครับแล้ววัดที่มีไอ้พวกทศกัณฑ์นี่ผมไปครั้งเดียวจบ..บางหลวงพ่อผมไปตอนท่านยังไม่เป็นที่รู้จักมากนักเห็นมีแต่หลวงพ่อกับกรรมการวัดสูงวัยสองสามคน..พอท่านดังไม่รู้ไอ้พวกสายตรง สายโค้ง ลูกๆ หลานๆมาจากไหนเต็มไปหมดหลวงพ่อครูอาจารย์ท่านเมตตาไม่เคยเปลี่ยนมีแต่คนรอบๆท่านที่เปลี่ยนไปเป็นเช่นนี้เสียโดยมากครับ

 

ยอดเยี่ยมครับกระทู้นี้ตามอ่านยาวๆเลย แต่ เปลี่ยนชื่อกระทู้บ่อยผม ตามหาอ่านยากนิดแบบงงๆครับ 555 แต่อ่านทีไรมันส์ยังกับ FAST แถมได้ความรู้ยังกับ สำรวจโลก

 

เมื่อคืนเห็นข่าว3มิติ มีคนร้องเรียนเรื่องการหลอกลวงของหมอทำเสน่ห์ ตอนนี้ตำรวจตามหาตัวอยู่เพราะบุกไปถึงสำนักแต่ไม่เจอ การทำเสน่ห์ไม่ว่าจะเป็นการทำด้วยวิธีไหนๆ สุดท้ายผมว่ามันก็อยู่ที่ตัวคนเรานี่ล่ะครับ อยากให้เขามารักมาชอบแบบโงหัวไม่ขึ้น คนเรามีกิเลสกันทุกคนล่ะอันนี้ไม่เถียง แต่บางคู่ก่อนจะมาคบกันเห็นผู้ชายไม่มีรถ ไม่มีเงิน ไม่มีสมบัติอะไร ก็ดูถูกเขาด่าว่าเขาบ้าง ตัดความสัมพันธ์ พอนานๆเข้าไอ้คนที่เลือกตอนแรกมันก็มีทุกอย่าง ก็หมดทุกอย่าง จะกลับไปหาชายคนเก่าแต่ไม่รู้จะทำยังไง ก็หันไปใช้ไสยศาสตร์เข้าช่วย สุดท้ายไม่ได้ดังหวังแถมต้องเสียให้พวกหมอทำเสน่ห์อีกด้วยต่างหาก
ฝากเตือนนะครับพี่ๆน้องๆ ใครคนไหนที่คิดจะทำเสน่ห์ กับหมอเสน่ห์ ผมว่ามันไม่จีรังยั่งยืนหรอก สุดท้ายสิ่งที่ได้จะไม่ใช่อย่างที่หวังนะครับ

 

ขอเลื่อนบทความนิดนึง อ่านชีวประวัติตอนเด็กๆของผมเล่นๆละกันครับ

เมื่อครั้งยังเด็ก .........(1)
การเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ไม่ได้จะระบุว่า ตัวผมเองเป็นผู้วิเศษ พิเศษ กว่าคนอื่นแต่อย่างใด เพียงแต่วิถีแห่งชีวิตมันเป็นไปเอง ไม่ทราบจะด้วยกรรมเก่า หรืออะไรก็ตามที จึงเป็นแบบนี้ ก็จะขอเริ่มเรื่อง เหมือนเล่าประวัติตัวเอง เกี่ยวกับ ผีๆ แล้วก็การเอาชนะความหลอน ได้ยังไง ก็จะพยายามเขียนให้ต่อเนื่อง ไปเรื่อยๆ นะครับ เริ่มตั้งแต่วัยเยาว์ อายุ 2 ขวบกว่าๆ ยังไม่เกี่ยวกับผี
ด้วยเกิดมานั้นเป็นเด็กสลัมคนนึง เติบโตมาท่ามกลาง น้ำคลำเน่าๆ บ้านเกิดของแม่ อยู่ที่ลพบุรี ในยุคนั้นผมยังได้ทันนั่งเกวียนที่ลพบุรีอยู่เลย ผมเกิดปี 2526 (ใครที่เรียกผมว่าพี่สำรวจอายุด้วยนะครับ หุหุ) ........ เรื่องเกิดตอนผมประมาณ สองขวบกว่าๆ แม่มาเล่าให้ฟังตอนโต ประมาณ ม.ปลาย นั่งๆอยู่บ้านในสลัม กับแม่ อยู่ๆ แม่ก็บอกว่า ไอ้เล็ก!.....(ผมเป็นลูกคนสุดท้องคนที่7 แม่คลอดผมตอนอายุ 38 ปีได้ คนโบราณจะเรียกลูกคนสุดท้องว่าไอ้เล็กไม่ค่อยเรียกชื่อ) ............ มึงรู้มั้ย ว่ามึงน่ะไม่ใช่ลูกแม่น่ะ .........ไอ้ตัวผมก็งง ไปนิดนึง ก็เลยถามแม่ว่า ทำไมอ่ะแม่ ...... ก็ตอนเด็กๆ...สองขวบกว่า มึงยังพูดไม่ชัดเลย มึงบอกว่ามึงไม่ใช่ลูกแม่........แล้วแม่ก็เข้าเรื่องยาวๆ .......... ตัดภาพให้นึกถึงเด็กสองขวบกว่า พูดเป็นเรื่องเป็นราวยาวๆ ได้ ก็เป็นเรื่องแปลกๆอย่างนึงที่แม่เล่าให้ฟัง ........... แม่เล่าต่อ....ตอนผมเป็นเด็กพูดกับแม่ว่า............แม่! ๆ ๆ แม่รู้ป่าวว่า หนูหน่ะ ไม่ใช่ลูกแม่หรอก......(แม่ขำ) ......... แล้วบอกว่า อ้าว! แล้วมึงลูกใครหล่ะ...............เด็กน้อยตอบว่า.................ก็หนูอ่ะเป็นลูกคนนี้..ชื่อ .......ตระกูล......... มาตายที่ตรงทางโค้งแถวๆ ธรรมศาสตร์ ตายทั้งครอบครัวเลยนะแม่..........(แม่คงจะอึ้ง) .แม่ก็ถามว่าตายยังไง .......เด็กน้อยก็บอกไปว่า รถคว่ำซิแม่ ตายทั้งคัน......... ซึ่งสอดคล้องกับ ตอนแม่ฝันก่อนท้องผม ..........ว่า มีฤาษีแก่ๆเอาเด็ก มาให้ เด็กคนนั้นอยู่ใครครอบแก้วใสๆ ลอยมาจากยอดแหลมๆของตึก ธรรมศาสตร์ และแล้ว แม่ก็ข้องใจ ว่าเด็กอะไรพูดเป็นตุเป็นตะได้ขนาดนี้ และเรื่องราวตอนฝันก่อนจะมีลูกก็สอดคล้องกัน แม่ก็เลยสืบๆดูแถวๆนั้น ช่วงๆ ก่อนตั้งท้อง ถามๆย้อนหลังเอา สรุปว่า นี่คือเรื่องจริง เกิดขึ้นจริงๆ ........... นี่อาจจะเรียกว่าการระลึกชาติตอนเด็กๆ ก็ได้ และมันอาจเป็นเหตุเป็นปัจจัยที่ติดตัวมา ทำให้ผมสัมผัสกับผีอยู่เนืองๆ และช่วง ประถม พอจำความได้ ก็มีเรื่องราวมากมายหลายอย่างเกิดขึ้น แต่อยากจะบอกว่า แม่ผมนี่จอมคาถาเลยครับ ดับพิษไฟ ธรณีสาร ทำน้ำมนต์ เดี๋ยวจะกล่าวถึงแม่ผมในโอกาสต่อไปครับ

เมื่อครั้งยังเด็ก ..(2)
จากเดิมก็จะเกริ่นว่า มาเล่าถึงประวัติแม่ผมก่อน.........คุณแม่จอมขมังเวทย์ ของผมเอง ......... เริ่มจากคุณยายผม เป็นน้อง ของ หลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โก่งธนู (ใครอยากทราบประวัติว่าเก่งยังไง ก็ไปค้นอ่านในกระทู้เรื่องจริงผลัดกันเล่าครับ เขียนไว้หลายเรื่อง) และแม่ผม ก็ไปรับใช้ใกล้ชิดหลวงตาพริ้ง อยู่หลายปี แม่ชอบเล่าว่า เวลาท่านปลุกเสกวัตถุมงคลเสร็จ เขาก็เอาปืนมายิงใส่กันเหมือนปืนเด็กเล่น บนศาลาการเปรียญเลย ออกมั่ง ไม่ออกมั่ง ออกก็ไม่เข้า............ถามว่าผมเกิดทันมั้ย หลวงพ่อพริ้ง ผมเกิดทัน พอผมเกิดไม่กี่เดือน ท่านก็มรณภาพไปก่อน แต่เรื่องเล่าท่านในพื้นที่บริเวณลพบุรี ในยุคนั้น เขาบอกว่า หลวงพ่อพริ้งนี่แหละ สุดยอดแห่งเมืองละโว้แล้ว.......... เรียกได้ว่า ไปภายในอำเภอเมือง ภายในตำบลใกล้ๆ ไม่เคยต้องนั่งรถ ไม่ต้องนั่งเรือ ให้คนมารับกลับไปก่อนตลอด แล้วท่านก็รับแขกที่วัด จนหมด แต่ก็ถึงก่อนรถและเรือ ทุกทีไป ................... นี่หลวงตาพริ้ง จัดเป็นหนึ่งในครูบาอาจารย์ของแม่ผม และเป็นลุงแท้ๆด้วย อีกท่านนึง คือ หลวงพ่อเฮ็น วัดดอนทอง องค์นี้ผมทัน และรู้เรื่องแล้วด้วย นี่ท่านก็เป็นอาจารย์อีกรูปนึง แต่อาจารย์ที่สำคัญสุดของแม่ผมคือ ตาผมเอง ............. (ที่ลพบุรี เขาจะเรียกคุณตาว่า แก่ใหญ่ คุณยายเรียกว่า แก่เล็ก ผมจึงจะขอเรียกคุณตาว่า แก่ใหญ่ครับ) ..........แก่ใหญ่ ผมเกิดทัน และให้เห็นความมหัศจรรย์ของแก่ใหญ่อยู่หลายที..... ท่านเสียไปตอนผมประมาณ ประถม 5 อายุ 90 กว่า ปี ได้ ถ้าจำไม่ผิด ท่าน ชีวิตของจอมขมังเวทย์ตอนจบ ไม่ค่อยสวยงามเท่าไรครับ ท่านต้องรับกรรมแทนคนที่ท่านช่วย แล้วไม่รักษาสัญญา ทำตามที่ครูท่านสั่งไว้ ขาแก่ใหญ่ จากเข่าลงไป เป็นสีดำเขียวๆ ส่งกลิ่นเหม็น ทั้งที่ตัวยังไม่ตาย ก็น่าจะเน่าขณะที่ยังมีชีวิตอยู่คงทรมารน่าดูผมไปทันดูใจแก่ใหญ่....................แก่ใหญ่เป็นคนสำคัญของตำบลเลยครับ ........... ใครเจ็บไข้ได้ป่วย ผีเข้า กระดูกหัก .......แก่ใหญ่ช่วยหมด.......แต่ ต้องทำตามคือ ให้ใส่บาตร ด้วยตัวเองให้ครบ 7 วัน ต่อเนื่อง แล้วอุทิศให้ครูแก่ใหญ่ .......ค่าครู ก็คือบุหรี่ เงินหกสลึง ดอกไม้ธูปเทียน ถ้าจำไม่ผิดน่าจะมีเพียงแค่นี้ครับ แล้วก็ใส่บาตรให้ครบ ................ จำได้ว่า คุณปิยะพงษ์ ก็ยังมารักษาเลย ............ ใครสนิทกับคุณปิยะพงษ์ ลองถามดูครับ ...... ท่านเป็นคนอารมณ์สุนทรีย์มากๆ ผมอยู่กับแก่ใหญ่ตอนเด็ก ด้วยความที่เป็นลิเกเก่า แกก็ร้องลิเกทั้งวัน ดูดยาเส้น ใบตอง ก่อนดูด ก็เป่าๆ ที่ใบตอง ตอนเด็กๆ ก็ไม่รู้ว่า แก่ใหญ่ จะเป่าทำไม ............. แก่ใหญ่เป็นผู้เข้มขลังมากๆ .............. ขนาดจะยิงปืนข้ามหลังคาบ้าน ยังไม่ได้ ..............ลูกปืนจะตกลงบนหลังคาแล้วกลิ้งตามลอนสังกะสีกลับมาเลย........... จากปากคำพี่ชายผม ก็อายุสี่สิบกว่าๆ ......เขาบอกว่า แก่ใหญ่น่ะ เป็นศิษย์ หลวงปู่กลั่น........... วัดพระญาติ ............ อยู่ด้วยกันกับหลวงปู่ตั้งแต่เป็นเณร และธุดงค์กับหลวงปู่ด้วย ..... อันนี้เขาเล่ามาครับ ผมตอนนั้นเด็กมากๆ อยู่ในสลัม กทม. ปีนึงก็จะกลับลพบุรี ซักสองครั้ง ตอนเด็กๆ .......ถนนลูกรังแดงๆ หัวแดงเลย เวลากลับไป .......... และก็ยังเป็นบุญ ที่ได้เคยนั่งเกวียนอยู่บ่อยๆ ............ ส่วนใหญ่ก็จะกลับไปช่วงสงกรานต์ ทุกปี ช่วงนี้แหละเป็นช่วงสำคัญ สงกรานต์ทุกที่ จะเป็นการทำความสะอาดหิ้งพระ แก่ใหญ่ ก็จะเอากระถางธูป ออกมาเททุกปี ................. จังหว่ะนี้แหละ ลูกหลาน จะมามุงดูกันทุกปี เพราะบรรดาพระเครื่องพวกตะกูลลพบุรี สุโขทัย จะมาอยู่ในกระถางธูป ที่แปลกคือ ................มาเอง!..................... แก่ใหญ่ ไม่เคยออกไปไหนเลย......... ไม่เคยมีเงินเดินสนามพระ........... กินแค่ข้าวไปวันๆ ................และก็หวานเย็นบ้างนิดหน่อย............ แล้วแก่ใหญ่เอาพระมาจากไหนทุกปี..........ผมก็เห็นคาตาอยู่เหมือนกัน ...................แก่ใหญ่จะบอกว่า สวดมนต์บ่อยๆ ทุกวัน ท่านก็มาเอง....................อันนี้เป็นเพียงส่วนนึง.......จากความขลัง ของแก่ใหญ่ของผม...........ซึ่งแม่ผม ก็ได้รับบางอย่างมาบ้าง แม่บอกว่าไม่เคยเรียน ได้ยินแก่ใหญ่สวด แล้วก็จำได้เอง.........ผิดกับผม สวดทุกวันก็ยังจำไม่ได้เลย................เล่าไปคือ สามอาจารย์ ที่สอนแม่ผมมา คือ 1. หลวงตาพริ้ง 2. หลวงพ่อเฮ็น 3. แก่ใหญ่......ต่อไปก็จะเล่าเรื่องแม่อีกนิดหน่อยครับ วันนี้ยาวแล้ว......จบก่อนครับ


ขอภัยด้วย เวลาเขียนยังไม่มีครับ

 

ดีใจที่พี่กลับมาเล่าอีกครั้งค่ะ