เพียง๙๙บาทร่วมสร้างสมเด็จองค์ปฐม ถวายวัดถ้ำพระ แม่ฮ่องสอน

เชิญร่วมบุญกันนะครับ

 

เชิญร่วมบุญครับ

 

http://palungjit.org/posts/8733066

 

โอนแล้วแจ้งที่อยู่ด้วยครับ

 

การไหว้เทพเจ้าแห่งโชคลาภปีนี้๒๕๕๗

ฤกษ์กลางคืนวันพฤหัสบดีที่ 30 มกราคม 2557
เวลา 23.11 น. ห้ามปี วอก ชวด เถาะ ขึ้นธูปคนแรก (ใช้ธูป 12 ดอก)
ถ้าจำเป็นต้องเื่ลื่อน ไปใช้ฤกษ์เวลา 03.03 น. (ตีสาม สามนาที)

ตั้งโต๊ะหลักหันไปทาง ทิศใต้ ( S )
เพื่ออัญเชิญ เทพเจ้าโชคลาภ เทพเจ้าสิริมงคล เทพเจ้าอุปถัมภ์ ประทานพร

ปีนี้ เทพเจ้าโชคลาภ มาทางทิศใต้ ( S )
เทพเจ้าสิริมงคล มาทางทิศใต ( S )
เทพเจ้าอุปถัมภ์ ประทานพร มาทางทิศตะวันออก ( E )

กรณีพื้นที่จำกัด ตั้งโต๊ะไหว้หันออกหน้าบ้าน
จุดธูปไหว้ไปทางทิศใต้ ( S ) เพื่ออัญเชิญเทพ ฯ
เปิดประตูหน้าบ้าน ปิดประตูหลังบ้าน ( ไหว้บนดาดฟ้าก็ได้ )

ห้ามกวาดบ้านจนถึงวันเปิดงาน ( ถูบ้านได้)

ฤกษ์เปิดงาน ชิวสี่ วันจันทร์ที่ 3 กุมภาพันธ์ 2557
เอาชุดไหว้เจ้าที่และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองสถาพร
การงานราบรื่น มั่งมี ศรีสุข โชคลาภวาสนาไม่ขาดสาย
เครื่องสักการะ บูชาเทพเจ้าแห่งโชคลาภ มีดังนี้

1. รูปภาพ หรือรูปปั้น องค์ไฉ่ซิ่งเอี๊ย หากไม่มี เวลาไหว้ ก็ให้ระลึกถึง
2. แจกันดอกไม้สด 1 คู่
3. เทียนแดง 1 คู่
4. กระถางธูป 1 ใบ(ปกติให้ใช้แยกต่างหาก เพราะเมื่อไหว้เสร็จแล้ว ต้องอัญเชิญเข้าบ้าน และตั้งบูชาไว้ตลอดปี)
5. ธูป 3 ดอก ต่อหนึ่งท่าน
6. หงิ่งเตี๋ย 12 ชุด
7. กิมหงิ่งเต้า 1 คู่
8. เทียงเถ้าจี๊ 1 ชุด
9. ผลไม้ 5 อย่าง
10. สาคูแดงต้มสุก 5 ถ้วย (ต้มสาคู แล้วใส่น้ำแดงเฮลบลูบอยลงไป)
11. น้ำชา 5 ถ้วย
12. ข้าวสวย 5 ถ้วย
13. เทียบเชิญแดง 1 แผ่น (สำคัญมาก)
14. ขนมจันอับ 1 จาน
15. กระดาษสีเขียว 1 แผ่น (เทียบเชิญสีเขียว)
16. เจไฉ่ 5 อย่าง (เช่น เห็ดหอม, เห็ดหูหนู, ดอกไม้จีน, วุ้นเส้น, ฟองเต้าหู้)
17. ธัญพืช5ชนิด 1 ห่อ(โหงวเจ๋งจี๊)
ที่ สำคัญที่สุด คือต้องมีเทียบเชิญสีแดง และสีเขียว สองอย่างนี้ จำเป็น เพราะเราต้องเขียนชื่อและที่อยู่ของเราลงไป รวมถึงเขียนเชิญ องค์ไฉ่ซิ่งเอี๊ย

การประกอบพิธีไหว้

1.ให้ จัดเตรียมของไหว้ทุกอย่างลงบนโต๊ะพร้อมทั้งหันหน้าไปทางทิศที่องค์ไฉ่ซิ่ง เอี้ย จะเสด็จมา โดยให้ทุกคนอยู่หน้าโต๊ะ และผู้ที่ไหว้ หันหน้าไปทาง ทิศใต้
ให้นำเทียบเชิญสีเขียว(เพื่อเชิญเทพเจ้า) มาวางไว้บนโต๊ะในทิศที่อัญเชิญเทพเจ้า
2.แล้ว นำเทียบสีแดงมาเขียนขอพรจากเทพเจ้า(ตามต้องการของแต่ละบ้าน) และให้ลงชื่อ นามสกุล และวันเดือนปีเกิด ของแต่ละคน ของทุกคนในบ้านลง
ไป(รวมถึงคนที่อาจไม่ได้มาร่วมไหว้ในวันนี้ แต่เป็นคนในบ้านของท่าน) และเขียนคำขอที่ต้องการให้เทพเจ้าแห่งโชคลาภ ประทานมาให้ในปีนี้
3.ให้ เจ้าบ้านจุดธูป 12ดอกไหว้เทพยดาฟ้าดิน และหากมีห้องพระให้จุดธูปบูชาพระ9ดอกก่อน จากนั้นไหว้เจ้าที่5ดอก ศาลตายาย5ดอก และปักหน้าประตูบ้านบูชาหมึ่งซิ้งเทพประตูอีกด้านละ1ดอก
4.เมื่อ ถึงเวลาให้จุดธูปแจกคนในบ้านท่านละ3ดอก โดยเจ้าบ้าน จะนำสวด นโมสามจบ และสวดเป็นคาถาไฉ่ซิ่งเอี๊ยว่า โอม ชัมภาลา จาเลน ไนเยน สวาหะ 9จบแล้วเริ่มกล่าวคำอัญเชิญอธิษฐานขอพรสำหรับคำกล่าวอัญเชิญเทพเจ้าไฉ่ซิ่ง เอี้ย ให้เปล่งเสียงหรืออธิษฐานในใจ กล่าวว่า “วันนี้ ข้าพเจ้าชื่อ….. นามสกุล….. เกิดวันที่……(บอกกล่าววันเดือนปีเกิดของท่านเอง) อาศัยอยู่บ้านเลขที่…………. ขออัญเชิญเทพเจ้าแห่งโชคลาภ(ไฉ่ซิ้งเอี๊ย)เทพเจ้าอุปถัมภ์ (กุ้ยซิ้ง) เทพเจ้าแห่งความปิติยินดี (ฮี่ซิ้ง) โปรดเสด็จมารับเครื่องสักการะบูชาของข้าพเจ้าทั้งหลาย เมื่อรับแล้วโปรดประทานพร ให้ข้าพเจ้าและครอบครัว ประสบแต่สรรพสิริมงคล อุดมโชคลาภ โปรดอภิบาลให้ข้าพเจ้าและครอบครัวปราศจากภัยอันตรายทั้งปวงและสิ่งอัปมงคลจง อย่าได้แผ้วพาน ขอให้ข้าพเจ้าครอบครัวของข้าพเจ้าประสบแต่ความสุขสวัสดิ์พิพัฒนามงคลสมบูรณ์ พูนผลก้าวหน้าสมปรารถนาด้วยมงคลทั้งปวงมีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์และมีความสุข ตลอดไปเทอญ (หากท่านมีขอสิ่งใดเป็นพิเศษ ก็ขอต่อไปได้) จากนั้นปักธูปลงในกระถาง
5.เจ้า บ้านหยิบเมล็ดธัญพืชโหงวเจ๋งจี๊1กำมือสาดเข้าบ้านโดยให้เหลือติดในมือเล็ก น้อยเพื่อใส่ทุกกระถางธูปในบ้านเพื่อความเป็นสิริมงคล เคล็ดคือให้บ้านอุดมสมบูรณ์เต็มไปด้วยมูลผลาหาร
6.ให้เจ้าบ้านไปจุด ธูป9ดอกในห้องพระอีกครั้ง และแล้วอัญเชิญองค์ไฉ่ซิ่งเอี๊ย กระถางธูป เทียนแดง นำเข้าบ้าน เพื่อให้องค์งค์ไฉ่ซิ่งเอี๊ยเข้าสถิตย์ในบ้าน อธิษฐานจิตต่อหน้าแท่นบูชาพระเพื่อเป็นการเชิญ เทพเจ้าแห่งโชคลาภ(ไฉ่ซิ้งเอี๊ย)เทพเจ้าอุปถัมภ์ (กุ้ยซิ้ง) เทพเจ้าแห่งความปิติยินดี (ฮี่ซิ้ง)ว่า วันนี้ เป็นวันดีปีดีข้าพเจ้าขอเชิญเทพเจ้าแห่งโชคลาภ(ไฉ่ซิ้งเอี๊ย)เทพเจ้า อุปถัมภ์ (กุ้ยซิ้ง) เทพเจ้าแห่งความปิติยินดี (ฮี่ซิ้ง)เข้ามาสถิตย์ในบ้านด้วย เพื่ออำนวยพรให้ข้าพเจ้าและครอบครัวประสบแต่ความสุขอุดมด้วยทรัพย์ศฤงคารไป ในทศทิศทุกที่ทาง ประกอบการงานใดก็ขอให้ก้าวหน้า เจริญรุ่งเรือง ศัตรูขอให้เพ่ายแพ้ไป บรรลุผลตามที่ข้าพเจ้าปรารถนาทุกประการ เทอญ
7. และ เทียนแดงที่ทำพิธีไหว้เทพเจ้าแห่งโชคลาภ(ไฉ่ซิ้งเอี๊ย)เทพเจ้าอุปถัมภ์ (กุ้ยซิ้ง) เทพเจ้าแห่งความปิติยินดี (ฮี่ซิ้ง)นั้นต้องให้เหลือแท่งเทียนไว้นิดนึงอย่าให้เผาหมด เมื่อทำพิธีเสร็จให้เก็บเทียนนั้นไว้ที่หิ้งพระในบ้าน(ไม่ต้องจุดอีก)เพื่อ เป็นเคล็ดให้โชคดีมีเหลือกินเหลือใช้อุดมสมบูรณ์
หลังจากทำพิธีเสร็จแล้ว ให้นำของไหว้ที่เป็นกระดาษทั้งหมด รวมถึงเทียบเชิญสีแดง และสีเขียว ไปเผาไฟในภาชนะที่เตรียมไว้ จึงจะสัมฤทธิ์ผล
ส่วนของที่รับประทานได้ จะทานเลย หรือเก็บไว้ทานวันหลังก็ได้ แต่ไม่ควรทิ้งไป เพราะถือเป็นของมงคล (มีเคล็ดว่าให้กินของหวานหรือขนมจันอับก่อนเคล็ดคือเจอแต่ความหวานชื่น)
หาก ไม่สะดวก หรือไม่มีเวลาจัดเตรียม แต่มีแรงศรัทธา ก็ใช้เพียงธูปเทียน จุดธูปกล่าวอัญเชิญท่าน ตามฤกษ์และทิศทางที่ท่านจะเสด็จมา โดยตัวคุณต้องหันหน้าไปทาง ทิศใต้ และกล่าวคำสักการะและขอพรจากเทพเจ้าแห่งโชคลาภ จากนั้นปักธูปลงในกระถาง แล้วกล่างอัญเชิญท่าน ตามข้อที่ 4 6และ7
- See more at: http://www.พุทธคุณ.net/การไหว้เทพเจ้าแห่งโชคล/#sthash.i4bkwSAE.dpuf

 

ลำดับผลของทาน

ดูกรคฤหบดี บุคคลให้ทานอันเศร้าหมองหรือประณีตก็ตาม แต่ให้ทานนั้นโดยเคารพ
ทำความนอบน้อมให้ ให้ด้วยมือตนเอง ให้ของที่ไม่เหลือ เชื่อกรรมและผลของกรรมให้ทาน
ทานนั้นๆ บังเกิดผลในตระกูลใดๆ ในตระกูลนั้นๆ จิตของผู้ให้ทานย่อมน้อมไปเพื่อบริโภค
อาหารอย่างดี ย่อมน้อมไปเพื่อบริโภคผ้าอย่างดี ย่อมน้อมไปเพื่อบริโภคยานอย่างดี ย่อมน้อมไป
เพื่อบริโภคกามคุณ ๕ อย่างดี แม้บริวารชนของผู้ให้ทานนั้น คือ บุตร ภรรยา ทาส คนใช้
คนทำงาน ก็เชื่อฟังดี เงี่ยหูฟัง ไม่ส่งจิตไปที่อื่น ข้อนั้นเพราะเหตุไรทั้งนี้เป็นเพราะผล
ของกรรมที่ตนกระทำโดยเคารพ ฯ
ดูกรคฤหบดี เรื่องเคยมีมาแล้ว มีพราหมณ์ชื่อเวลามะ พราหมณ์ผู้นั้นได้ให้ทานเป็น
มหาทานอย่างนี้ คือ ได้ให้ถาดทองเต็มด้วยรูปิยะ ๘๔,๐๐๐ ถาดถาดรูปิยะเต็มด้วยทอง ๘๔,๐๐๐
ถาด ถาดสำริดเต็มด้วยเงิน ๘๔,๐๐๐ ถาด ให้ช้าง ๘๔,๐๐๐ เชือก มีเครื่องประดับล้วนเป็นทอง
มีธงทอง คลุมด้วยข่ายทองให้รถ ๘๔,๐๐๐ คัน หุ้มด้วยหนังราชสีห์ หนังเสือโคร่ง หนัง
เสือเหลือง ผ้ากัมพลเหลือง มีเครื่องประดับล้วนเป็นทอง มีธงทอง คลุมด้วยข่ายทอง
ให้แม่โคนม ๘๔,๐๐๐ ตัว มีน้ำนมไหลสะดวก ใช้ภาชนะเงินรองน้ำนม ให้หญิงสาว ๘๔,๐๐๐ คน
ประดับด้วยแก้วมณีและแก้วกุณฑล ให้บัลลังก์ ๘๔,๐๐๐ ที่ ลาดด้วยผ้าโกเชาว์ ลาดด้วยขนแกะ
สีขาว เครื่องลาดมีสัณฐานเป็นช่อดอกไม้ มีเครื่องลาดอย่างดีทำด้วยหนังชมด มีเครื่องลาด
เพดาน มีหมอนข้างแดงทั้งสอง ให้ผ้า๘๔,๐๐๐ โกฏิ เป็นผ้าเปลือกไม้ ผ้าแพร ผ้าฝ้าย
เนื้อละเอียด จะป่วยกล่าวไปไยถึงข้าว น้ำ ของเคี้ยว ของบริโภค เครื่องลูบไล้ ที่นอนไหลไปเหมือนแม่น้ำ
ดูกรคฤหบดี ก็ท่านพึงมีความคิดอย่างนี้ว่า สมัยนั้น ผู้อื่นไม่ใช่เวลามพราหมณ์ผู้ที่ให้ทานเป็นมหาทานนั้น
ดูกรคฤหบดี แต่ท่านไม่ควรเห็นอย่างนี้ สมัยนั้นเราเป็นเวลามพราหมณ์ เราได้ให้ทานนั้นเป็นมหาทาน
ก็ในทานนั้นไม่มีใครเป็นพระทักขิเณยยบุคคล ใครๆ ไม่ชำระทักขิณา(ทานเพื่อผลอันเจริญ)นั้นให้หมดจด
ดูกรคฤหบดี ทานที่บุคคลเชื้อเชิญท่านผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่าทานที่เวลามพราหมณ์ให้แล้ว
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิร้อยทานบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิผู้เดียวบริโภค
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระสกทาคามีผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้ท่านผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิร้อยท่านบริโภค
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระสกทาคามีร้อยท่านบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระสกทาคามีผู้เดียวบริโภค
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระอนาคามีผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระสกทาคามีร้อยท่านบริโภค
ทานที่บุคคลเชื้อเชิญพระอนาคามีร้อยท่านบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญพระอนาคามีผู้เดียวบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้พระอนาคามีร้อยท่านบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ร้อยท่านบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ผู้เดียวบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้ารูปเดียวบริโภคมีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันต์ร้อยรูปบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้าร้อยรูปบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้ารูปเดียวบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระปัจเจกพุทธเจ้าร้อยรูปบริโภค
ทานที่บุคคลถวายให้ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขบริโภค มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าบริโภค
การที่บุคคลสร้างวิหารถวายสงฆ์ผู้มาจากจาตุรทิศ มีผลมากกว่าทานที่บุคคลถวายให้ภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุขบริโภค
การที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสถึงพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์เป็นสรณะ มีผลมากกว่าทานที่บุคคลสร้างวิหารถวายสงฆ์อันมาจากจาตุรทิศ
การที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสสมาทานสิกขาบท คืองดเว้นจากปาณาติบาต ฯลฯ จากการดื่มน้ำเมาคือสุราและเมรัยอันเป็นฐานะแห่งความประมาท
มีผลมากกว่าการที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสถึงพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์เป็นสรณะ
การที่บุคคลเจริญเมตตาจิตโดยที่สุดแม้เพียงเวลาสูดดมของหอม มีผลมากกว่าการที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสสมาทานสิกขาบท คือ งดเว้นจากปาณาติบาต ฯลฯ
ดูกรคฤหบดีทานที่บุคคลเชื้อเชิญให้ท่าน ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฐิผู้เดียวบริโภค มีผลมากกว่ามหาทานที่เวลามพราหมณ์ให้แล้ว …
การที่บุคคลเจริญเมตตาจิต โดยที่สุดแม้เพียงเวลาสูดดมของหอม มีผลมากกว่าการที่บุคคลมีจิตเลื่อมใสสมาทานสิกขาบท คือ งดเว้นจากปาณาติบาต …
และ การที่บุคคลเจริญอนิจจสัญญา(ทำสมาธิ)แม้เพียงเวลาลัดนิ้วมือ มีผลมากกว่าการที่บุคคลเจริญ เมตตาจิตโดยที่สุดแม้เพียงเวลาสูดดมของหอม ฯ

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๓๑๖/๓๗๙
- See more at: http://www.พุทธคุณ.net/ลำดับผลของทาน/#sthash.8MuMdZN4.dpuf

 

ฮก ลก ซิ่ว เป็น 3 เทพเจ้าจีน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แทนความเป็นมงคล 3 ประการของจีน แห่งการอวยพร ปัจจุบันนิยมสร้างเป็นเทวรูปประดับตั้งวางอยู่ภายในบ้าน นิยมให้เพื่อเป็นของขวัญขึ้นบ้านใหม่หรือให้เป็นของฝากแก่ผู้ใหญ่ ซึ่ง ฮก ลก ซิ่ว สามารถตั้งในห้องทำงาน หรือห้องโถง ห้องนั่งเล่น ได้ครับ ที่ห้ามคือห้องนอน ไม่เหมาะสม และควรตั้งแยกจากรูปเคารพอื่น คือแยกโต๊ะที่วาง ตั้งในที่เหมาะสม และให้สูงกว่า โต๊ะทำงาน
ฮก (แปลว่า โชคดี เทพยดาองค์ซ้าย)

ท่าน “เจี่ยวช้ง” เป็นพ่อค้า มหาเศรษฐี ในสมัยราชวงศ์ถัง ที่ร่ำรวยจากการค้าขายที่สุจริต และ คนในครอบครัว ลูกหลาน ล้วนแล้วแต่เป็นคนดี ไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้ใด มีเรื่องเล่าขานกันว่า บ้านพักของท่านเจี่ยวช้งนั้น ห่างจากพระราชวังถึง 20 ลี้ เพียงท่านก้าวพ้นจากเขตที่ดินของท่าน ก็เป็นเขตพระราชวัง ด้วยความที่ท่านมีทรัพย์สมบัติมาก กอปรกับท่านเป็นใจบุญ ให้ความช่วยเหลือกับทุกคนที่ทุกข์ยาก จนเป็นที่นับถือของชาวบ้าน และสร้างคุณความดีต่อแผ่นดินอย่างใหญ่หลวง จนได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์จากฮ่องเต้ในสมัยนั้น ใน มือถือ เล่งจื้อ ซึ่งเป็นสมุนไพรที่หายากมากที่สุด

ลก (ยศถาบรรดาศักดิ์ เทพยดาองค์กลาง)

ท่าน “ก๋วยจื่องี้” เป็นข้าราชการระดับอัครเสนาบดี (ข้าราชการระดับสูง) ที่จงรักภักดี ซื่อสัตย์ ยุติธรรม รับใช้ราชการนานหลายแผ่นดิน ความซื่อสัตย์ และ จงรักภักดีต่อแผ่นดินนั้น เป็นที่ประจักษ์ต่อ ฮ่องเต้หลายพระองค์ จึงมีราชการโองการ ให้อยู่ในตำแหน่งตลอดทั้ง 4 แผ่นดิน และได้รับมอบ ดาบหยก และ เข็มขัดหยก ให้สามารถทำการใดๆ แทนฮ่องเต้ก่อน แล้ว ค่อยทูลถวายภายหลังได้ ท่าน ก๋วยจื่องี้ เป็นข้าราชการที่อยู่ในตำแหน่ง นานที่สุดในประวัติศาสตร์จีน มือซ้ายถือ ยู่อี่ โดยถือว่าเป็นหยกอิสสริยาภรณ์ สูงสุดชั้นพิเศษ

ซิ่ว (อายุยืน เทพยดาองค์ขวา)
ท่าน “แผ่โจ้ว” เป็นบุคคลที่กลัวความแก่ และความตายมากที่สุด จึงรักษาสุขภาพ ร่างกาย และ จิตใจของตนเองให้มีความสุข แข็งแรง ตลอดเวลา ครอบครัวของท่านเป็นครอบครัวใหญ่ มีภรรยา และ ลูกหลานมากมาย และเป็นที่กล่าวขานกันว่า ท่านแผ่โจ้วนั้นมีอายุยืนกว่า 800 ปี มีภรรยาเสียชีวิตก่อนท่านทั้งสิ้น 49 คน และ บุตรหลานเสียชีวิตก่อนท่านทั้งสิ้น 154 คน

จะเห็นว่าทั้งสามอย่าง เป็นเรื่องมงคลที่ทุกคนอยากเป็น เมื่อนำมาตั้งแล้ว ก็เตือนใจให้ตัวเอง ให้ประพฤติตัวให้ดี ทำงานด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต ซื่อตรงต่อหน้าที่ ย่อมได้มาซึ่งเกียรติ หรือ ฮก ทำงานด้วยความขยัน ขันแข็ง รู้จักเก็บออม รู้จักใช้จ่าย ย่อมได้มาซึ่งทรัพย์สิน หรือ หลง และเมื่อมีพร้อมทั้งเงินทองและชื่อเสียง ย่อมได้มาซึ่ง ซิ่ว คือมีอายุยืนยาว

ดังนั้น คนจีนจึงนิยม ให้ ฮก ลก ซิ่ว ให้เป็นของขวัญเหมือนเป็นคำอวยพร จึงกลายเป็นวัตถุมงคลที่คน ชอบ และ มีความหมายที่ลึกซึ้ง ดังนั้น คนที่มีฐานะดีก็จะหามาไว้ครอบครอง คนที่มีฐานะยากจนก็อยากจะมีไว้ครอบครอง ด้วยหวังว่าจะดลบันดาลความร่ำรวยมาให้กับตนได้เช่นกัน

ฮก (แปลว่า โชคดี เทพยดาองค์ซ้าย)

ท่าน “เจี่ยวช้ง” เป็นพ่อค้า มหาเศรษฐี ในสมัยราชวงศ์ถัง ที่ร่ำรวยจากการค้าขายที่สุจริต และ คนในครอบครัว ลูกหลาน ล้วนแล้วแต่เป็นคนดี ไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้ใด มีเรื่องเล่าขานกันว่า บ้านพักของท่านเจี่ยวช้งนั้น ห่างจากพระราชวังถึง 20 ลี้ เพียงท่านก้าวพ้นจากเขตที่ดินของท่าน ก็เป็นเขตพระราชวัง ด้วยความที่ท่านมีทรัพย์สมบัติมาก กอปรกับท่านเป็นใจบุญ ให้ความช่วยเหลือกับทุกคนที่ทุกข์ยาก จนเป็นที่นับถือของชาวบ้าน และสร้างคุณความดีต่อแผ่นดินอย่างใหญ่หลวง จนได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์จากฮ่องเต้ในสมัยนั้น ใน มือถือ เล่งจื้อ ซึ่งเป็นสมุนไพรที่หายากมากที่สุด

ลก (ยศถาบรรดาศักดิ์ เทพยดาองค์กลาง)

ท่าน “ก๋วยจื่องี้” เป็นข้าราชการระดับอัครเสนาบดี (ข้าราชการระดับสูง) ที่จงรักภักดี ซื่อสัตย์ ยุติธรรม รับใช้ราชการนานหลายแผ่นดิน ความซื่อสัตย์ และ จงรักภักดีต่อแผ่นดินนั้น เป็นที่ประจักษ์ต่อ ฮ่องเต้หลายพระองค์ จึงมีราชการโองการ ให้อยู่ในตำแหน่งตลอดทั้ง 4 แผ่นดิน และได้รับมอบ ดาบหยก และ เข็มขัดหยก ให้สามารถทำการใดๆ แทนฮ่องเต้ก่อน แล้ว ค่อยทูลถวายภายหลังได้ ท่าน ก๋วยจื่องี้ เป็นข้าราชการที่อยู่ในตำแหน่ง นานที่สุดในประวัติศาสตร์จีน มือซ้ายถือ ยู่อี่ โดยถือว่าเป็นหยกอิสสริยาภรณ์ สูงสุดชั้นพิเศษ

ซิ่ว (อายุยืน เทพยดาองค์ขวา)
ท่าน “แผ่โจ้ว” เป็นบุคคลที่กลัวความแก่ และความตายมากที่สุด จึงรักษาสุขภาพ ร่างกาย และ จิตใจของตนเองให้มีความสุข แข็งแรง ตลอดเวลา ครอบครัวของท่านเป็นครอบครัวใหญ่ มีภรรยา และ ลูกหลานมากมาย และเป็นที่กล่าวขานกันว่า ท่านแผ่โจ้วนั้นมีอายุยืนกว่า 800 ปี มีภรรยาเสียชีวิตก่อนท่านทั้งสิ้น 49 คน และ บุตรหลานเสียชีวิตก่อนท่านทั้งสิ้น 154 คน

จะเห็นว่าทั้งสามอย่าง เป็นเรื่องมงคลที่ทุกคนอยากเป็น เมื่อนำมาตั้งแล้ว ก็เตือนใจให้ตัวเอง ให้ประพฤติตัวให้ดี ทำงานด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต ซื่อตรงต่อหน้าที่ ย่อมได้มาซึ่งเกียรติ หรือ ฮก ทำงานด้วยความขยัน ขันแข็ง รู้จักเก็บออม รู้จักใช้จ่าย ย่อมได้มาซึ่งทรัพย์สิน หรือ หลง และเมื่อมีพร้อมทั้งเงินทองและชื่อเสียง ย่อมได้มาซึ่ง ซิ่ว คือมีอายุยืนยาว

ดังนั้น คนจีนจึงนิยม ให้ ฮก ลก ซิ่ว ให้เป็นของขวัญเหมือนเป็นคำอวยพร จึงกลายเป็นวัตถุมงคลที่คน ชอบ และ มีความหมายที่ลึกซึ้ง ดังนั้น คนที่มีฐานะดีก็จะหามาไว้ครอบครอง คนที่มีฐานะยากจนก็อยากจะมีไว้ครอบครอง ด้วยหวังว่าจะดลบันดาลความร่ำรวยมาให้กับตนได้เช่นกัน
- See more at: http://www.พุทธคุณ.net/ตำนานเทพเจ้าฮกลกซิ่ว-สั/#sthash.Erl03sHP.dpuf

 

http://palungjit.org/posts/8738270

 

เชิญร่วมบุญครับ

 

เชิญร่วมบุญครับ

 

ตายจากคนซึ่งรักษาอุโบสถศีลเพียงครึ่งวัน
ไปเกิดเป็นรุกขเทวดาสวรรค์เขตจาตุมหาราช
โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง

ในสมัยพระพุทธเจ้า เวลานั้นมีมหาเศรษฐีท่านหนึ่งมีนามว่า “อนาถบิณฑิกเศรษฐี” บ้านนี้เวลาวันพระทุกคนในบ้านต้องรักษาอุโบสถ ปรากฏว่าวันพระวันหนึ่ง มีคนจนคนหนึ่งเข้ามาขอเป็นลูกจ้างของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ท่านก็ถามว่า “เธอทำงานอะไรได้บ้าง” เขาก็ตอบว่า “ทำทุกอย่างตามที่ท่านจะใช้” ท่านก็บอกว่า “งานอย่างอื่นก็มีเจ้าหน้าที่เต็มหมดแล้ว ที่ยังมีพร่องอยู่ก็คือคนตัดฟืน” (เพราะที่บ้านนี้ต้องเลี้ยงพระมาก เลี้ยงคนมาก) เธอก็ยอมรับทำ

หลังจากนั้นเธอกินข้าวเช้าเสร็จ ก็ถือขวานเข้าป่าไปตัดฟืน แล้วกลับมาตอนเย็น พอมาถึงปรากฏว่าคนที่บ้านนั้นเงียบสงัด ไม่มีเสียงฉันขอข้าว ฉันขอแกง ฉันต้องการอย่างนั้นอย่างนี้เหมือนตอนเช้า เธอก็เข้าไปที่โรงครัว แม่ครัวก็จัดอาหารเฉพาะเธอ

เธอจึงถามว่า “วันนี้ทุกคนในบ้านเขากินข้าวกันหมดแล้วหรือ เห็นเงียบไป” แม่ครัวก็บอกว่า “วันนี้เป็นวันพระ ที่บ้านนี้หมดทุกคน วันพระต้องรักษาอุโบสถ แม้แต่เด็กที่กำลังกินนมอยู่ ท่านมหาเศรษฐียังให้บ้วนปากและกินนํ้าผึ้งหรือนมใสนมข้นแทน”

ชายตัดฟืนก็ถามว่า “อุโบสถเป็นอย่างไร” แม่ครัวตอบว่า “ถ้าอยากจะรู้ก็ไปถามท่านมหาเศรษฐีก็แล้วกัน ทุกคนทำตามคำสั่ง แต่ความรู้ไม่มี”

ชายผู้นี้ก็เข้าไปหาท่านมหาเศรษฐี ท่านก็แนะนำว่า “อุโบสถศีล ก็คือศีล ๘ แต่รักษาวันหนึ่งกับคืนหนึ่ง เขาเรียกว่าอุโบสถศีล”

ชายผู้นี้ก็ถามต่อว่า “ตอนเช้ามืดไม่ได้สมาทานอุโบสถศีล ตอนเย็นจะสมาทานได้ไหม” ท่านมหาเศรษฐีก็บอกว่า “ถ้ารักษาเต็มวันไม่ได้ รักษาครึ่งวันก็ใช้ได้” เขาก็สมาทานอุโบสถศีลกับท่านมหาเศรษฐี และท่านก็แนะนำอุโบสถศีลมี ๘ ข้อตามศีล ๘

หลังจากนั้นเมื่อสมาทานศีลแล้ว เขาก็ไม่ได้กินข้าวเย็น เขากินแต่ข้าวเช้าและข้าวกลางวันที่ห่อไป งานตัดฟืนมันก็หนักและไม่ได้กินข้าวเย็น พอตกดึกเข้าลมดันขึ้นมา มีอาการจุกเสียดมาก มีคนมารายงานท่านมหาเศรษฐี

ท่านก็ไปแนะนำและนำอาหารที่มีรสเลิศ ๕ อย่างไปให้กิน บอกว่า “กินเสียเถอะ วันนี้ไม่เป็นไร ถ้าเรายังมีชีวิตอยู่วันอื่นยังรักษาได้” ชายผู้นี้ก็ใจเด็ดบอกว่า “ความดีเต็มวันผมทำไม่ได้ แต่ผมรักษาได้แค่ครึ่งวัน ถ้าผมจะตายเพราะความดีครึ่งวันผมยอมตาย” ท่านมหาเศรษฐีจะแค่นเท่าไรเขาก็ไม่ยอมกินอาหาร

-> อานิสงส์รักษาอุโบสถศีลครึ่งวัน

พอวันรุ่งขึ้นเขาก็ตาย ตายเพราะกำลังใจที่พอใจในอุโบสถศีล เป็นอันว่าเขามีโอกาสได้ทำบุญคราวนั้นคราวเดียว เมื่อตายจากความเป็นคนก็ไปเกิดเป็นรุกขเทวดา

ในเวลานั้นมีฤๅษี ๖๐ ท่านตั้งใจจะไปบ้านท่านโฆษกเศรษฐี ซึ่งอาราธนาไว้ว่าถ้าเวลาหน้าแล้งขอให้ไปรับภัตตาหารที่บ้านเขา แต่ท่านฤๅษี ๖๐ ท่านไม่ได้อภิญญา พอไปถึงต้นไม้ใหญ่มีพุ่มใหญ่ก็คิดว่า ต้นไม้นี่มีพุ่มใหญ่มีร่มเงาดี เรานั่งพักสักครู่หนึ่งดีกว่า

พอนั่งพักไปสักครู่หนึ่งหัวหน้าฤๅษีก็มีความรู้สึก คือท่านไม่ได้ทิพย์จักขุญาณ แต่มีความรู้สึกคิดว่าต้นไม้นี้อาจจะมีรุกขเทวดาที่มีบุญมาก เพราะต้นไม้มีพุ่มใหญ่เหลือเกิน จึงนึกในใจว่า “เวลานี้เราเดินมาเหนื่อยมีความกระหายนํ้า ถ้าหากว่ารุกขเทวดาจะเมตตาเรา บันดาลนํ้าที่ใสสะอาดให้เรากินก็จะดี” เทวดาก็บันดาลนํ้าให้กิน

ต่อมาเธอก็คิดว่า “เรากินนํ้าแล้ว และก็หิวข้าวหิวลูกไม้ ถ้าเทวดาบันดาลอาหารให้เรากินได้ก็จะดี” เทวดาก็บันดาลให้กิน

ต่อมาเธอก็คิดว่า “เราเดินมาไกลมันร้อน ถ้ามีสระอาบน้ำได้ก็ดี” เทวดาก็บันดาลสระอาบน้ำให้อาบ เมื่อความประสงค์ของท่านฤๅษีเป็นไปตามประสงค์ ท่านก็คิดว่า “เทวดาองค์นี้ต้องมีอานุภาพมาก” ดังนั้นจึงขอร้องด้วยวาจาว่า “ขอเทวดาผู้มีคุณ ได้โปรดแสดงตนให้ปรากฏ” เทวดาก็แสดงตนให้ปรากฏ

ท่านฤๅษีก็บอกว่า “ท่านรุกขเทวดาท่านมีบุญญานุภาพมาก ข้าพเจ้าต้องการอะไร ท่านก็บันดาลให้ได้ทุกอย่าง และเวลานี้ก็เห็นวิมานท่านใหญ่โตมโหฬารสวยสดงดงาม ตัวท่านก็มีความสง่า มีเครื่องประดับสวย มีแสงสว่างออกจากกาย อยากจะทราบว่าในสมัยที่ท่านเป็นมนุษย์ ท่านทำบุญอะไรไว้”

พอท่านฤๅษีถามอย่างนี้ ท่านเทวดาก็อายบอกว่า “อย่าถามผมเลยขอรับ ผมอายเหลือเกินเพราะบุญผมน้อย” ในเมื่อท่านฤๅษีคะยั้นคะยอหนักเข้าขอร้องมากขึ้น เทวดาก็ยอมตอบว่า “ผมมีบุญน้อยเป็นรุกขเทวดา เพราะรักษาอุโบสถศีลครึ่งวัน”

ก็เป็นอันว่ารักษาอุโบสถศีลเพียงครึ่งวันครั้งเดียวในชีวิต ตายจากคนไปเกิดเป็นรุกขเทวดา มีบุญญาธิการมาก ฉะนั้นถ้าหากว่าเทวดาหรือนางฟ้าองค์ใดที่ท่านอาศัยต้นไม้ต้นใดต้นหนึ่งและมีบุญญาธิการมากอย่างเทวดาองค์นี้ ต้นไม้ต้นนั้นถ้านำมาเป็นเสาหรือนำมาเป็นพรึงหรือนำมาเป็นตงหรือคานก็ตาม คงจะตกนํ้ามันเหมือนกันเพราะมีอานุภาพมาก…”
- See more at: http://www.พุทธคุณ.net/รักษาอุโบสถศีลเพียงครึ/#sthash.rvf9DcU8.dpuf

 

อนุโมทนาครับ

 

การรักษาศีลให้สมบูรณ์(หลวงปู่ดู่)

* หลวงปู่ดู่ท่านเคยบอกไว้ว่า… การรักษาศีลให้สมบูรณ์ ต้องมีจิตเป็นสมาธิอยู่ทุกยาม (…สมาธิ ยามิ) เมื่อรักษาศีลได้สมบูรณ์ จิตจะสว่างไสว ดุจแก้วมณี (…เวรมณีสิกขา…) เมื่อนั่งสมาธิจนเห็นแสงสว่าง ให้ทำความศรัทธาในแสงนั้นให้มากเข้า อย่ามีความลังเลสงสัย แสงนั้นเป็นแสงของพระ เป็นแสงทิพย์ ไม่ใช่แสงอาทิตย์ทั่วไป พบเห็นได้ยาก โน้มจิตศรัทธาในแสงนั้นให้มาก จะพบพระ เมื่อพบพระแล้ว อย่าลังเลสงสัย กำหนดจิตกราบท่าน ขอให้ท่านเป็นครูบาอาจารย์ ให้ท่านนำในการปฏิบัติ กราบอาราธนาขอศีลกับท่าน “ศีลใน” (ศีลที่ตั้งจิตขอจากพระที่เห็นภายในใจ ) นี้ประเสริฐกว่า “ศีลนอก” (ศีลที่เอ่ยปากสวดอาราธนาทั่วๆไป) มาก อาราธนาแล้วขอให้รักษา “ศีลใน” นี้ไว้ให้ดีๆ หมั่นปฏิบัติภาวนาไว้เสมอ - See more at: http://www.พุทธคุณ.net/#sthash.QbmoeFS8.812nIZke.dpuf

 

ขอเชิญร่วมบุญครับ