เปิดตำนานหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ ภาค 2

สวัสดีครับพี่ ลีโอ ครับ วันนี้ผมเข้า office ครับ นั่งไล่อ่านกระทู้ย้อนตั้งแต่วันเสาร์อยู่ครับ ถ้านัดกัน สำหรับผมวันเสาร์ก็ช่วงบ่ายๆ (แฟนทำงานวันเสาร์ครึ่งวัน) หรือไม่ก็วันอาทิตย์นะครับ

เมื่อวานกลับถึงบ้านก็นำแชล็กขาวมาทาเคลือบพระ ก่อนนำแจกจ่ายให้เพื่อนๆผมต่อไปครับ คนที่รับจากผมไปก็จะได้นำไปเลี่ยมใช้ได้เลย ผมก็ไม่ต้องมานั่งกังวลว่าพระจะกระเทาะตอนเค้านำไปเลี่ยมกันหรือป่าว

 

ไอเดีย บรรเจิด ครับพี่

 

สวัสดีครับ น้องแหม่มจ้า ท่านส่างปา น้องพลอยสวยแลพี่ๆน้องๆอีกรอบ เสือของท่านสางปาสวยยนะครับ เดี๋ยวผมถ่ายรูปเสือ ท่านอธิบดีที่อยู่ที่เอวคู่กายมาให้ชมบ้างครับแบบลูกทุ่งๆ ครับ ไม่รู้ว่าจะถ่ายเอามาโชว์ดีไหม ท่านอธิบดีใหญ่(ใหม่มาก) ผมขึ้นหิ้งบูชาเพราะพกลำบากมากครับcatt3

 

อนุโมทนาครับ สร้างบุญกุศลต้องลงมือทำ อย่าแค่นึก เพราะแค่นึกบุญกุศลไม่เกิด ทำถวายหลวงปู่หลวงปู่ท่านก็ดีใจมีลูกหลานลูกศิษย์ลูกหาที่รักท่านจริงครับ น้องทำถูกต้องแล้วครับ สาธุ

 

หุหุ วันนั้นผมเห็นแค่โคน ท่านอธิการบิ๊กบึ้มของพี่ นี่ใหญ่สุดยอดจริงๆ ครับ วันนี้ขอเห็นเต็มๆหน่อยนะครับ

 

จัดไปครับ ขอถ่ายรูปก่อน55555 ครูอาจารย์ที่ระยองท่านให้มา ครับ คงเด่ออกนะครับว่าอาจารย์พี่เป็นใคร อิอิ

 

.... รอ ชม ครับ ... อลังการ แน่ ๆ เลย ...

 

มาแล้วครับ อิอิ ทั้งใหญ่มาก และใหญ่น้อย พร้อมเจ้าพ่อพญาสมิง ไม้ช่อฟ้าโบสถ์เก่าก็แบบนี้แหละครับกาลเวลาทำให้ไม้หดตัวแตกแต่คลาสสิก

 

กราบหลวงปู่ทิม หลวงปู่กราด ลุงสาย

สวัสดีลูกหลานหลวงปู่ทุก ๆ ท่านครับ​

 

(ping-love(ping-lovecatt3catt3 .... อลังการ จริง ๆ ด้วย ... So cool ....

 

ท่าน อ.วังน้ำบอกผมว่าครั้งหน้าให้ห้อยมาด้วย เหน็บแบบปืนยังลำบากเลยครับมีทางเดียว ใส่กระเป๋าเป้แล้วสะพายครับcatt3

 

กราบหลวงปู่ทิม คุณตาสาย แก้วสว่างครับ
คัดลอกมาให้อ่านกันครับ
หลวงปู่ทิมเป็นพระเถระที่ชาวระยองให้ความนับถือมาก วัตถุมงคลของท่านใครมีไว้เปรียบเสมือนมีเพชรอยู่กับตัว สมัยที่ผมปฏิบัติท่านอยู่นั้น พอยามว่างหลวงปู่จะเอาผงพุทธคุณต่างๆ รวมทั้งว่านยาที่มีอำนาจอยู่ในตัวนำมาตากให้แห้ง บางชนิดถูกแดดไม่ได้ ท่านจะนำมาแขวนไว้ในห้องนอนจนเต็มไปหมด บางทีท่านฉันจังหันเช้าเสร็จแล้ว ท่านจะเอาเศษข้าวที่เหลือนำมาปั้นเป็นก้อนๆ และตากแดดไว้จนกรอบ เมื่อรวบรวมได้มากๆ หลวงปู่จะให้ หลวงตารอดและหลวงตาพูน เอาเศษข้าวที่แห้งนั้นมาบดให้ละเอียดและนำไปเก็บไว้ในห้องนอน ผมเคยถามหลวงปู่ว่า เศษข้าวนั้นหลวงปู่เก็บเอาไว้ทำไม? ท่านบอกว่าเป็นของสูงเป็นเมตตา ข้าวนี้มีคุณใหญ่หลวงนัก ทุกคนต้องอาศัยกินเพื่อให้มีชีวิตอยู่ได้ ถ้าไม่มี เราคงแย่เหมือนกัน

ผมเคยไปกราบ หลวงพ่อทองอยู่ วัดบางเสร่ จ.ชลบุรี ไปเห็นท่านกำลังฉันเช้าอยู่ ขณะที่ท่านฉันอยู่นั้น ถ้าข้าวคำไหนที่มีรสอร่อยที่สุดท่านจะคายออกและเก็บไว้จนให้มากๆ จากนั้นท่านจึงนำไปตากให้แห้ง และนำมาสร้างเป็นพระเครื่องให้ลูกศิษย์ไว้ใช้ พระของท่านดีในด้านเมตตามหานิยม เวลานี้ในวงการพระต่างก็แสวงหากัน หลวงพ่อทองอยู่สร้างพระเครื่องไว้อยู่หลายรุ่นเช่นกัน โดยเฉพาะ พิมพ์ปิดทวาร เป็นพิมพ์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุด

เช่นเดียวกับหลวงปู่ทิม ยามว่างท่านจะชวนผมไปเดินหลังศาลาการเปรียญ ซึ่งเดิมเป็นที่ท่านเคยเดินจงกรมของท่าน และที่นั่นจะมีต้นไม้รกรุงรังเต็มไปหมด เมื่อไปถึงแล้ว หลวงปู่จะชี้ให้ผมดูว่าต้นไม้นี้ชื่ออะไร มีสรรพคุณเป็นยาและมีคุณสมบัติประจำตัวอย่างไร? นับว่าท่านให้ความรู้แก่ผมเป็นอย่างมากทีเดียว..โดยเฉพาะ ต้นไมยราพ ท่านว่าเป็นยาเย็น นำใบมาตำและผสมกับรากไม้อีกชนิดหนึ่ง สามารถรักษาแผลที่ถูกพิษได้ ต้นไมยราพเป็นต้นไม้ล้มลุก มีหนามอยู่ในตัว เวลาใครเหยียบถูกเข้า มันจะม้วนตัวและหุบใบทันที ผมเคยถูกหนามตำจนเท้าระบมไปหมดเพราะหลวงปู่เวลาเดินไปไหน ท่านไม่ใส่รองเท้า พอผมใส่รองเท้าท่านจะพูดเปรยๆ ขึ้นมาว่า คนบ้านนอกไม่นิยมใส่รองเท้าเพราะต้องการให้เท้าได้รับไอดินไอน้ำหรือธาตุดินและธาตุน้ำเข้าสู่ร่างกายบ้าง จะทำให้ร่างกายแข็งแรง คนในเมืองไม่เคยถูกธาตุดินธาตุน้ำเลย จึงมักจะเป็นคนขี้โรคกัน พอผมได้ยินเช่นนั้นก็เกิดความละอายใจ ลองถอดรองเท้าดูบ้าง..ผลหรือครับโดนทั้งเศษหิน หนามและเศษแก้วตำจนเท้าระบมไปหมด

มีอยู่วันหนึ่ง จู่ๆ หลวงปู่ก็เรียกให้ผมไปกับท่านพร้อมนำตะกร้าติดไปด้วย เมื่อไปถึงดงไมยราพ ท่านก็เดินลุยไปที่ดงไมยราพทันที โดยไม่ให้ผมรู้ตัวผมต้องร้องด้วยความเจ็บปวดกระโดดเต้นแร้งเต้นกาเหมือนถูกผีเข้า หลวงปู่หันมามองและพูดด้วยใบหน้ายิ้มๆ ว่า “เพียรเหยียบตามรอยที่นี่เหยียบ และให้ดูว่าต้นไหนที่ใบไม่หุบ ก็ให้เด็ดยอดต้นนั้นไว้ แต่ถ้าต้นไหนใบหุบ ก็ไม่ต้องเด็ดเพราะใช้ไม่ได้” กว่าจะเด็ดได้ตามที่หลวงปู่ต้องการ ก็เล่นเอาเข็ดหลาบไปหลายวันทีเดียว

เมื่อท่านให้ผมเก็บเสร็จแล้ว หลวงปู่จะนำมาดูอีกทีหนึ่งเพื่อความแน่ใจ ผมยังแปลกใจไม่หายว่า บางต้นที่ผมเผลอเด็ดผิดไป ด้วยอารามรีบและกลัวหนามจะตำเท้า จึงทำให้เด็ดมั่วไปหมด หลวงปู่จะเลือกออกจนหมด หลังจากนั้นท่านจะนำไปตากแดดให้แห้ง ท่านบอกว่า รู้ไหมของสิ่งนี้นำมาบดเป็นผง ปลุกเสกให้ดี จะเป็นผงที่ทรงคุณค่ามีอำนาจพุทธคุณสูงทางด้านกำบังตัว..ศัตรูเห็นจะมองเป็นคนหลายคนเลยทีเดียว..

เมื่อถึงวันเสาร์ หลวงปู่จะนำผงที่ท่านเตรียมไว้คลุกเคล้าให้ทั่วในกาละมังใหญ่ โดยมี ตาแมง เป็นคนควบคุม ท่านจะให้พระและเณรมาช่วยกันปั้นลูกอม ส่วนหลวงปู่ก็นั่งปั้นด้วย สำหรับเรื่องลูกอมหลวงปู่ทิมนั้น ผมอยากจะขยายความให้ท่านได้รับทราบเสียก่อนว่า ในยุคที่ทางวัด ทางไปแสนจะลำบากมากไม่เหมือนสมัยนี้ ตอนนั้นทางวัดจะมีแต่ผ้ายันต์, ตะกรุด, ลูกอม, สิงหารา ที่แกะด้วยไม้ที่เป็นมงคลไว้แจกแก่บุคคลที่ไปทำบุญที่วัด โดยเฉพาะลูกอมหลวงปู่จะแจกให้เด็กๆ ห้อยคอไว้เพื่อกันภยันตรายต่างๆ

ลูกอมยุคแรกที่ทางวัดสร้างนั้นเป็น ลูกอมเทียน หรืออีกนัยหนึ่งเรียกว่า “ลูกอมเทียนมัทรี” ภายในบรรจุด้วยกระดาษลงยันต์ เทียนที่นำมาหุ้มนี้ เป็นเทียนที่อยู่ในพิธีเทศน์มหาชาติ และบุคคลที่จะเก็บน้ำตาเทียนจะต้องเป็นสาวพรหมจารีที่เกิดวันเสาร์และวันอังคาร ก่อนพิธีเทศน์มหาชาติจะเริ่มขึ้น หลวงปู่จะบอกให้ลูกศิษย์คนหนึ่งคอยบอกกำกับหญิงพรหมจารีที่มาร่วมในพิธีนี้ว่าควรทำอย่างไร?

เมื่อพระเริ่มพิธีการเทศน์มหาชาติ ทางหญิงพรหมจารีจะปักเทียนเต็มไปหมดหน้ากัณฑ์เทศน์และคอยใช้ผ้าขาวป้องไปที่เทียนปักอยู่ เพื่อป้องกันไม่ให้เทียนดับ และต้องตั้งใจฟังเสียงพระสวด พอถึงบทที่พระเวสสันดรกำลังยกลูกของตนให้เฒ่าชูชกและนางมัทรีมาเห็นเข้า เกิดการยื้อแย่งไม่ยอมให้ลูกของตนแก่เฒ่าชูชกและได้ร้องไห้ด้วยความเสียใจ ตอนนี้แหละครับ หญิงสาวพรหมจารี ที่อยู่ในพิธีจะต้องรีบเก็บน้ำตาเทียนกันใหญ่ แม้ว่าจะร้อนมือแค่ไหนก็ต้องใช้ความพยายามและความอดทนสูงมาก การเก็บน้ำตาเทียนจะเก็บไปเรื่อยๆ จนพระเสร็จพิธีก็รุ่งอรุณของวันใหม่พอดี และการเก็บแต่ละครั้งจะเก็บอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ ต้องฟังเสียงพระเทศน์ในแต่ละกัณฑ์ให้เข้าใจด้วยว่า ถึงบทไหนควรเก็บ บทไหนไม่ควรเก็บ

เมื่อได้น้ำตาเทียนมาพอสมควรแล้วหลวงปู่จะรวบรวมมาใส่ไว้ในขันสำริด ภายในก้นขันท่านจะลงเลขยันต์ไว้ เมื่อถึงวันเสาร์ หลวงปู่จะนำมาตากแดดและจะต้องให้พระอาทิตย์อยู่ตรงหัวทันที ท่านจะตากไว้ประมาณ 2 เสาร์ พอถึงครั้งที่ 3 หลวงปู่จะนำมาตากแดดในวันจันทร์ เมื่อน้ำตาเทียนเริ่มอ่อนตัวลงพอที่จะนำมาแผ่บางๆ ได้ท่านจะรีบลงเลขยันต์บนน้ำตาเทียน ต่อจากนั้นท่านจะนำมาตัดเป็นแผ่นเล็กๆ กะให้พอหุ้มกระดาษที่ลงอาคมไว้ แล้วจึงนำมากลึงเป็นลูกกลมๆ ตามที่ได้กำหนดไว้ ลูกอมเทียนมัทรีนี้จะสร้างไม่มากเพราะว่าจะหาสาวพรหมจารีได้แต่ละครั้งก็แสนจะลำบาก ยิ่งเป็นยุคนี้แล้วไม่ต้องพูดถึงหายากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรเสียอีก

ต่อมาท่านจึงดำริสร้างลูกอมโดยใช้ผงพุทธคุณเป็นส่วนใหญ่ ลูกอมผงพุทธคุณของท่านนั้น ท่านจะทาสีบรอนซ์ทองทับไว้อีกทีหนึ่ง จึงทำให้มีหลายสีแล้วแต่สภาพสีที่ทาไว้ ถ้าเก็บไว้นานๆ ทองที่ทามักจะหลุดติดมือเหมือนกับพระผงพรายกุมาร ลูกอมของท่านมีคุณวิเศษสูงมาก คนข้างวัดท่านเคยเป็นสมาชิกสภาจังหวัดระยอง ชื่อ นายธง สุขเทศน์ ถูกคนร้ายใช้ปืนเอ็ม 16 ยิงในระยะเผาขน ปรากฏว่ายิงไม่ถูกเลยสักนัดเดียว หลังจากเหตุการณ์สงบ และได้เคลียร์เรื่องจนสงบเรียบร้อยแล้ว คนยิงเคยไปเล่าให้ผมฟังว่าเห็นนายธงนั่งกินข้าวอยู่ในบ้าน จึงเหนี่ยวไกหวังปลิดชีวิตทันที แต่พอมองไปที่นายธงอีกครั้งหนึ่งกลับเห็นนายธงนั่งอยู่หลายคน จนไม่รู้ว่เป็นคนไหนก็เลยยิงกราดและรีบหนี ผมยังเคยไปเที่ยวบ้านนายธงกับเพื่อนที่เป็นท่านผู้พิพากษาท่านหนึ่ง และขอดูพระทีนายธงแขวนอยู่ปรากฏว่ามีลูกอมเลี่ยมพลาสติกอยู่เพียงลูกเดียวเท่านั้น

เมื่อก่อนนี้ ใครได้ของดีมา จะทำการทดลองเพื่อให้เห็นจริงอยู่เสมอ ผมก็เช่นกันได้ชื่อว่าเป็นนักทดลองมือฉมังทีเดียว ใครบอกว่าที่ไหนดี พอถึงเวลาจะพยักหน้ากับเพื่อนที่รู้ใจ เดินไปหลังวัดหามุมเหมาะๆ เพื่อทำการทดลองทันที เท่าที่ปรากฏ ส่วนมากจะเป็นแคล้วคลาด หรือบางที่ยิงไม่ออกเป็นส่วนใหญ่ ท่านคงไม่อยากให้ลูกศิษย์หรือบุคคลที่มีของของท่านเจ็บปวดกระมัง ท่านจึงลงแคล้วคลาดอย่างเดียว ใจจริงผมอยากให้ท่านลงมหาอุดมากกว่า เพราะถึงอย่างไร? มันไม่เสียว หรือท่านผู้อ่านมีความเห็นเหมือนผมหรือเปล่าล่ะครับ

การทดลองปืนนั้น ผมเห็นมาหลายครั้งแล้ว ในครั้งนั้น นายจำลอง ทรัพย์สกุลเจริญ เจ้าของร้านทองทวีทรัพย์เคยไปกราบหลวงปู่ที่วัด รู้สึกว่าตอนนั้นนายจำลองจะไปขอเหรียญรุ่นนั่งพาน จากหลวงปู่ แต่ไม่ทราบว่าด้วยเหตุอันใดหรือยังไม่มีฤกษ์แจก ปรากฏว่าหลวงปู่ไม่แจกให้ด้วยความโมโห นายจำลองจึงเช่าปลัดขิก-ผ้ายันต์, ลูกอมและวัตถุมงคลอื่นๆ ที่อยู่ในตู้จำหน่ายของวัด เมื่อขับรถมาถึงครึ่งทาง นายจำลองก็จอดรถและบอกผมกับลุงอิน ช่างตัดผมหลังตลาดเก่าว่า อยากจะลองของหน่อย อยากรู้นักว่า ของของท่านจะแน่แค่ไหน นายจำลองจึงเอาถุงที่ใส่วัตถุมงคล อาราธนาและแขวนไว้ที่กิ่งไม้ จากนั้นจึงใช้ปืนพกที่ติดตัวมา ยิงไปทันทีที่ถุงนั้น

เสียงปืนตังเปรี้ยง ผมถึงกับใจหายวาบคิดว่าคงพังยับเยินอย่างแน่นอน เมื่อหายตกตะลึงแล้ว จึงรีบเก็บถุงที่ใส่วัตถุมงคลขึ้นมาดู ท่านผู้อ่านเชื่อไหมครับ? ถุงที่ใส่วัตถุมงคลยังอยู่เป็นปกติดีอยู่ทุกประการ ไม่มีรอยทะลุมีแต่เขม่าปืนจับที่ถุงเต็มไปหมด ทุกคนต่างยืนงงเป็นการใหญ่ เพราะไม่ทราบว่ากระสุนปืนที่ยิงออกไปนั้นหายไปไหน หลังจากนั้นต่างคนต่างก็รีบขึ้นรถกลับระยองอย่างรวดเร็ว โดยที่ทุกคนที่อยู่ในรถนั่งเงียบกริบไม่มีใครพูดจาสนุกสนานเหมือนกับตอนขามาเลย

ผมได้เห็นอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ของวัตถุมงคลของท่านแล้ว เมื่อมาวัดทีใด จะเอ่ยปากขอของดีจากท่านเสมอ หลวงปู่จะหยิบลูกอมให้ผมเป็นถุงปูนใหญ่และยังกำชับอีกว่าเก็บไว้ให้ดี ในยุคก่อนลูกอมจะเป็นวัตถุอาถรรพ์ที่ใครๆ ได้รับไปต่างหวงแหนเป็นพิเศษ และจะหวงยิ่งกว่าพระผงพรายกุมารเสียอีก แต่ใครล่ะ? จะทราบถึงอนาคตกาลข้างหน้าได้ ถ้าผมรู้ว่าต่อไปพระผงพรายต่อไปจะเป็นที่เสาะแสวงหาของบุคคลทั่วไป ก็คงจะขอหลวงปู่เก็บไว้ส่วนตัวสักถุงใหญ่ๆ หน่อยให้เหมือนที่ท่านให้ลูกอมแก่ผม แต่นั่นแหละครับ ถึงจะเป็นพระเครื่องหรือลูกอมของท่านก็ล้วนมีอานุภาพและความศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ผู้ปลุกเสก ฉะนั้นไม่ว่าวัตถุมงคลใดๆ ถ้าหลวงปู่ท่านทำ ก็ใช้ได้ทั้งนั้น

เมื่อก่อนนี้ผมยอมรับว่า มีลูกอมหลวงปู่ทิมมากทีเดียว นำไปถวายท่านอาจารย์สูตร วัดเนินกระปรอก ไว้ตั้งหลายกระป๋องเพื่อให้ท่านนำไปแจกให้คนที่มาทำบุญสร้างวัดกับท่าน ลองไปถามดูก็ได้ว่าจริงหรือเปล่า? เวลาเจ้าอาวาสวัดอื่นไปขอวัตถุมงคลจากหลวงปู่ หลวงปู่จะใช้ให้ผมหยิบลูกอมในกระบุงใหญ่ในห้องของท่านใส่ในกระป๋องใบชานำไปแจกบรรดาขรัววัดต่างๆ และท่านจะพูดว่า ของอื่นมันมีทุน เขาตั้งใจจะนำมาสร้างวัด เอาอย่างนี้ดีกว่าไม่มีทุนและนี่ก็ทำเอง ป้องกันอันตรายได้เหมือนกัน

นายดำ บ้านอยู่ที่เจ็ดลูกเนิน เป็นบุคคลที่เคยไปไหนมาไหนกับผมบ่อยที่สุด นายดำเคยได้ลูกอมไปจากผม 1 เม็ด และก็นำพกติดตัวอยู่เสมอ ประสพอุบัติเหตุตั้งหลายครั้งก็ไม่เป็นไร? จนมีอยู่วันหนึ่ง นายดำได้ไปหาผมที่บ้าน บอกว่าพรรคพวกที่รู้จักกันเอาพระเครื่องไปทดลองยิงที่ข้างเขาหลวงเตี่ย เห็นพระเครื่องหลายองค์รวมทั้งเครื่องรางต่างๆ พังสนิททุกราย มีอยู่รายหนึ่ง ปรากฏว่ายิงไม่ถูก ยิงตั้งหลายนัดเหมือนพระในถุงจะเดินหนีได้ ทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่นั้น รู้สึกแปลกใจก็เลยขอเปิดถุงดู ในถุงนั้นมีเหรียญเสมาเล็ก, ตะกรุดโทนและลูกอมอยู่ 2 เม็ด และสาลิกาแกะด้วยไม้อีก 1 ตัว สืบถามเจ้าของจึงรู้ว่าเป็นของหลวงปู่ทิมพ่อได้มาเมื่อคราวไปทำบุญฝังลูกนิมิตที่วัดของท่าน นายดำจึงเกิดความสนใจ อยากจะพิสูจน์ของในคอของตนเอง ประกอบกับได้รับแรงเชียร์จากเพื่อนๆ ก็เลยปลดลูกอมออกจากคอตนเองทันที พร้อมทั้งอาราธนาบอกหลวงปู่ว่า ไม่ได้ลบหลู่ท่านเพียงแต่จะเห็นของจริง ผลปรากฏว่า ในระยะใกล้ๆ ไม่มีใครสามารถยิงลูกอมนั้นให้ถูกเลย เดี๋ยวนี้นายดำก็ยังห้อยติดคออยู่เสมอ ในระยะหลังนายดำไปได้เมียสวย ก็โดนคู่แข่งลอบยิงตั้งหลายครั้ง แต่ก็แคล้วคลาดมาเรื่อย มาระยะหลังนี้ ผมกับนายดำต่างมีธุรกิจส่วนตัว ก็เลยไม่ได้พบกันอีก คิดว่าเจอกันอีกเมื่อไหร่ จะขอถ่ายรูปมาให้ท่านผู้อ่านได้เห็นตัวจริงกันเสียที

เมื่อก่อนนี้ หลังจากหลวงปู่ได้มรณภาพได้ไม่นาน ผมกับ คุณประชา ตรีพาสัย ยังเคยเดินเช่าซื้อลูกอมจากร้านทองทวีทรัพย์มาหลายลูก ตอนนั้นลูกอมราคาแพงกว่าพระผงพรายกุมารและเหรียญเจริญพรเสียอีก เช่น ถ้าลูกอมเม็ดละ 200 บาท พระผงพรายกุมารก็ราคาประมาณ 40-60 บาทเป็นอย่างสูง เพราะตอนนั้นใครมีลูกอมของหลวงปู่ทิมต่างหวงแหนมากพอๆ กับหวงลูกอมหลวงพ่อดิ่ง วัดบางวัว แปดริ้วทีเดียว เพราะถ้าเทียบถึงอำนาจพุทธคุณก็ไม่แพ้กันเท่าไร? ลูกอมหลวงปู่ทิมเนื้อในจะมีลักษณะคล้ายพระชุดเนื้อผงของท่าน บางลูกจะมีลักษณะใหญ่เป็นพิเศษ และมีห่วงทำด้วยลวดฝังอยู่ภายในเพื่อไว้คล้องคอ หลวงปู่เคยบอกว่า ถ้าจะทำลูกอมไว้ใช้สักเม็ดหนึ่ง บางทียังทำยากยิ่งกว่าทำพระใช้เสียอีก ผมได้ยินยังรู้สึกงงๆ อยู่เหมือนกัน เพิ่งมากระจ่างเมื่อตอนที่หลวงปู่แก้วสอนเรื่องธาตุทั้งสี่ให้ผม

หลวงปู่แก้ว บอกว่า การทำลูกอมที่คุณพ่อว่าทำยากยิ่งกว่าองค์พระนั้น เนื่องจากการทำพระเครื่องนั้น ไม่ยากเท่าไรเพราะเป็นรูปองค์พระอยู่แล้ว เพียงแต่ปลุกเสกให้ใส่อาการ 32 ลงไป และทำการปลุกเสกอีกครั้งหนึ่งก็ได้ผลแล้ว แต่การทำลูกอมนั้น เพราะลูกอมไม่ใช่พระเครื่องมีแต่ผงพุทธคุณล้วนๆ เวลาปลุกเสกจึงต้องตั้งนิมิตให้เห็นผงพุทธคุณนั้นสมมติเป็นองค์พระและใส่ธาตุทั้ง 4 คือดิน, น้ำ, ลม, ไฟ พร้อมทั้งหนุนด้วยแก้วมณีโชติเสร็จแล้วจึงนำมาเสกด้วยอาการ 32 อีกทีหนึ่ง หลังจากนั้นจึงนำมาปลุกเสกด้วยคาถามหาปลุกใหญ่ จนมั่นใจว่า ผงพุทธคุณนี้สามารถมีอำนาจอยู่ในตัวต่อต้านสิ่งชั่วร้ายได้ แล้วจึงลงบทพระธรรมคุณ พระสังฆคุณ และก็กำกับด้วยพระพุทธคุณเป็นลำดับสุดท้ายจึงจะสมบูรณ์แบบ เมื่อท่านจะแจกใครท่านจะภาวนาบทพระพุทธคุณอีกครั้งหนึ่ง

ผมเคยเรียนถามหลวงปู่ว่า หลวงปู่ท่องคาถาบทไหน ท่านบอกว่า นะโม ๓ จบ
สัพพะพุทธานุภาเวนะ สัพพะธัมมานุภาเวนะ สัพพะสังฆานุภาเวนะ
อานุภาเวนะ ๆ ๆ จงอยู่ใต้พุทธบารมี
ท่านบอกว่าต้องทำให้ดี เพราะของที่เราให้เขาไปนี้เปรียบเสมือนสิ่งที่คอยคุ้มกันภัยให้แก่ผู้ที่นับถือนี่ ถ้าของนั้นไม่ดีจริงบาปนั้นจะตกอยู่ที่ตัวท่าน แต่ถ้าบุคคลนั้นมีของท่านหมดอายุขัยแล้ว ท่านก็ช่วยไม่ได้เช่นกัน และถ้านำของของท่านไปใช้ในทางทุจริต เป็นผู้ร้ายหรือบุคคลที่ไม่ดี ของของท่านก็ไม่สามารถคุ้มได้เช่นกัน ฉะนั้นถ้าท่านผู้อ่านได้พบลูกอมหลวงปู่ทิม ก็ให้เก็บรักษาไว้เถิดครับ บางที่ลูกอมเม็ดเล็กๆนี้ จะช่วยชีวิตท่านในยามคับขัน หรือท่านจะนำไปแจกให้ลูกหลานไว้ใช้ ก็จะเป็นมหากุศลเป็นอย่างยิ่ง

ที่มาจาก วัตถุมงคลยอดนิยม หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ ร่มโพธิ เล่มที่ 68 เดือนธันวาคม พ.ศ. 2538
โดย อาจารย์เพียรวิทย์ จารุสถิติ
วิธีใช้วัตถุมงคลของหลวงปู่ให้เกิดผลตามที่ปรารถนาได้อย่างรวดเร็วการที่มีวัตถุมงคลของหลวงปู่ทิมท่านติดตัวแล้ว วัตถุมงคลของท่านจะคุ้มครองหรือบันดาลให้เกิดผลตามที่ปรารถนาได้อย่างรวดเร็วตามต้องการหรือไม่นั้น ต้องประกอบด้วยเงื่อนไขที่หลวงปู่ทิมท่านมักสอนให้ประพฤติปฏิบัติตนเสมอด้วยหลักธรรม ดังนี้

ต้องมีศรัทธาแน่วแน่ จริงจัง ไม่มีวิกิจฉา (ข้อสงสัย) หรือใจโลเล เหมือนหัวเต่าที่ผลุบเข้าผลุบออกอยู่เสมอ ความเชื่อมั่นอันนี้จะส่งผลให้เกิดพลังอันแก่กล้าเชื่อมต่อไปหาวัตถุมงคลของท่านได้อย่างรวดเร็ว
ต้องมีศีลห้า เพราะศีลห้าเป็นเครื่องป้องกันภัยได้ดีที่สุด แม้จะประพฤติปฏิบัติได้ไม่ครบ ก็ขอให้ถือได้มากที่สุด เพราะเป็นการทำให้พลังจิตที่มอยู่ในวัตถุมงคลนั้นมีอำนาจพลานุภาพมากขึ้น
ต้องมีสัจจะ เพราะหลวงปู่รักษาสัจจะยิ่งกว่าชีวิต แม้ช่วงท่านป่วยเข้าโรงพยาบาลท่านก็ยังฉันเจ ดังนั้นเมื่อมีพระของท่านก็ควรที่จะรักษาสัจจะ เพื่อที่จะได้เสริมพลังในวัตถุมงคลของท่าน
ควรหมั่นทำทาน เพื่อเพิ่มทานบารมีเพราะการให้ทานและแบ่งปันให้กับผู้อื่นนั้น โดยเฉพาะกับผู้ที่กำลังเดือดร้อนจะทำให้เกิดบารมีในตัว
มีคำพูดคำจาที่ไพเราะ มีสัมมาคารวะ ให้เป็นหลักแห่งความเมตตาเบื้องต้น
ให้ทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ตัวเองและผู้อื่น ให้เป็นหลังแห่งอำนาจในตัวเอง
ให้เป็นคนอ่อนน้อม ถ่อมตน และเสมอต้นเสมอปลาย พร้อมหลักเมตตาธรรม เพราะหลวงปู่บอกว่าเมื่อมีหลักเมตตาธรรมติดตัวแล้วผู้ที่มีพระเครื่องของท่านติดตัว ก็ไม่ต้องกลัวว่าจะมีอาวุธมาตกต้องถึงตัว เพราะคนเรานั้นเมื่อเขามีเมตตาเสียแล้ว ย่อมไม่คิดทำร้ายใคร ส่วนอุบัติเหตุนั้นเป็นเรื่องของความไม่ประมาท แต่หากเกิดขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจที่หลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว พระท่านก็จะผ่อนหนักให้เป็นเบาได้

ถ้าจะหวังผลทางโชคลาภ ร่ำรวย ก็ให้ประพฤติปฏิบัติดังนี้

๑. ต้องมีความขยันหมั่นเพียร
๒. เมื่อหาทรัพย์ได้ทรัพย์มาแล้ว ต้องรู้จักรักษาทรัพย์นั้นไว้ด้วยความประหยัด ตัดความฟุ่มเฟือย ฟุ้งเฟ้อ
๓. คบเพื่อนดี อย่าคบคนพาลเป็นเพื่อน เพราะคนพาลย่อมชอบนำทางเราไปในทางอบาย เสียหาย
๔. ใช้ชีวิตเหมาะสมตามฐานะของตนเอง อย่าฟุ้งเฟ้อ

เมื่อทำได้ตามที่บอกแล้วนี้ พระท่านก็จะช่วยให้มีความอุดมสมบูรณืและศักดืสิทธิ์มากขึ้นเป็นทวีคูณ แต่หากว่าเราเห็นผลช้าก็อย่าไปคิดน้อยใจหรือท้อถอยว่าท่านไม่ช่วย ให้จงระลึกว่าคนเรามีกรรมเก่าต่างกันออกไป ซึ่งกรรมนั้นก็จะให้ผลดีมากน้อย ช้าเร็วต่างกันอย่าไปมองว่าคนอื่นที่ทำชั่วแล้วได้ผลดีเป็นอันขาด เพราะเป็นการผิดหลักกฎแห่งกรรม
หลวงปู่สอนว่า ผู้ใดยึดถือพระเครื่องในแบบวัตถุนิยมที่ว่า แขวนพระแล้วไม่ต้องขวนขวายทำดีนักก็ได้ เพราะพระย่อมคุ้มครองอยู่แล้ว โดยธรรมของพระนั้นเป็นความเชื่อที่โง่และหลงผิด “พระไม่เคยช่วยคนเกียจคร้านและคนชั่วเลย เหตุแต่ว่าเขายังอยู่ได้เพราะกรรมกุศล กรรมเก่าของเขายังหล่อเลี้ยงอยู่ได้”
นอกจากนั้นท่านยังได้บอกถึงเคล็ดลับในการอาราธนาพระเครื่องหรือวัตถุมงคลของท่านไว้ดังนี้ ซึ่งในตอนนี้จะบอกเกี่ยวกับคาถาอาราธนาที่เป็นของท่าน ซึ่งคณะผู้เขียนได้นำมาสอบทานกับบันทึกที่เป็นลายมือของโยมสาย แก้วสว่าง ที่เป็นศิษย์ใกล้ชิดของหลวงปู่แล้วพบว่ามีข้อความตรงกัน ดังนี้

บูชาหลวงปู่ทิม นะโม 3 จบ

อะระหังสัมมาสัมพุทโธ นะชาลีติ อะนัตตา อะกุสะลาธัมมา นะโมพุทธายะฯ

อาราธนาพระเครื่อง ตะกรุด ลูกอม และวัตถุมงคลต่างๆ ของหลวงปู่ฯ ให้ว่า นะโม ๓ จบ แล้วว่า

พุทธัง รัตนานัง อานุภาเวนะ กุเลมาโส โสมาเลกุ ลึงกะระนัง
ธัมมัง รัตนานัง อานุภาเวนะ กุเลมาโส โสมาเลกุ ลึงกะระนัง
สังฆัง รัตนานัง อานุภาเวนะ กุเล มาโส สมาเลกุ ลึงกะระนังฯ

ซึ่งบทบูชาและอาราธนาดังกล่าวเป็นชองเก่าที่สืบทอดมาจากที่หลวงปู่ทิม ท่านมอบให้ลูกศิษย์ที่ท่านได้ประสิทธิ์ประสาทวัตถุมงคลจากมือท่านให้โดยตรง ซึ่งบทคาถาอาจต่างจากที่ท่านผู้อ่านอาจจะได้อ่านพบจากนิตยสารพระเครื่องอื่นๆ มามาก แต่ทางคณะผู้เขียนก็ยินดีนำมาเผยแพร่ เพื่อให้สามารถสื่อถึงพลานุภาพของวัตถุมงคลของหลวงปู่ทิม อิสริโก ได้สมบูรณ์แบบต่อไปในวันข้างหน้าสืบไป

บทความนี้ผมคัดลอกบางส่วนมาจากหนังสือลานโพธื์ ฉบับที่ ๑o๗๘ (ขออนุญาติท่านเจ้าของหนังสือและผู้เขียนมาณที่นีด้วย)


คาถาบูชาพระขุนแผนผงพรายกุมาร,พรายเดี่ยว,พรายคู่ ของหลวงปู่ทิม อิสริโก

{ตั้งนะโม3จบ}

พุทธัง อาราธะนานัง ธัมมัง อาราธะนานัง สังฆัง อาราธะนานัง
นะเมตตาจะมะหาราชาเทวีราชะ บุตรตราบุตรตรี
สะมะณะพราหมณ์ชี ทาสาทาสีกระสตรีทายะราชะอิถี
นารีสัพพะ เอหิมุชิสัพพัง สัพพะโกธัง วินาสสันติ
ปิโย เทวะมะนุสสานัง ปิโย พรหมานุตตะโม
ปิโย นาคะสุปิบินสิยัง นะมามิหัง วิกะริงคะเร

อิติสุคะโต อะระหัง พุทโธ นะโมพุทธายะ มะอะอุ ทุกขัง

อนิจจัง อนัตตา พุทโธ พุทโธ 3 จบ

หรือ

"เวลานำติดตัวให้ว่า" นะโมฯ 3 จบ แล้วต่อด้วยคาถานี้

@@ สัพพะพุทธานุภาเวนะ สัพพะธัมมานุภาเวนะ สัพพะสังฆานุภาเวนะ อานุภาเวนะ ๆ ๆ จงอยู่ใต้พุทธบารมี @@

ว่าดังนี้แล้วนำติดตัวไปลูกอมจะมีอิทธิฤทธิ์แรงและเห็นผลเร็วครับ แต่จงเชื่อมั่นในองค์หลวงปู่ทิมและ ลูกอมประคำผงพราย-ประคำมหาภูติ ที่เรามีอยู่ อย่าลังเลสงสัย อย่าไขว้เขวแล้วจะบังเกิดผลอย่างแน่นอน ถ้าท่านอยากจะขอพรอะไรควรขอ "หลังเที่ยงคืน"

 

ใหญ่อลังการมากๆๆ ครับ ทำให้พานพี่เล็กไปเลยครับพี่

ปล วันนั้นได้เห็นใหญ่น้อยของพี่ ใหญ่ก็ใหญ่กว่าของผมซะอีก

 

กระทู้นี้ ต้องปิดตำราคุยกันครับ....ไม่งั้นคุยกันยาว 55

 

อย่าเลยครับน้า
กำลังอ่านมันส์เลย 555
(ping-love

 

โกวเล้ง หรือเปล่าครับหลวงปู่ท่านเป็นพระปฏิบัติ ท่านคงไม่เอาสังขารศพมาวัตถุมงคลมั้ง ไม่รู้ว่าข้อมูลจากไหน อย่างนี้มีหลักฐานให้เชื่อถือหรือเปล่าเอ่ย 55555555

 

คิดว่าคนอยู่ในเหตุกราณ์ตายหมดแล้วมั้งครับ ที่เหลืออยู่ก็มี และก็มีหลักฐานด้วยเท่าที่รู้มา ถ้าคิดว่าเป็นอย่างนั้นทำไมไม่โชว์หลักฐานมาให้ดูบ้างละครับ พูดลอยๆหาความเชื่อถือไม่ได้ ขนาดเซียนพระงามวงศ์วานบางคนยังพูดถึงแก็งค์นี้เลย โม้มาตั้งแต่ทำพระขาย

 

น่าจะไปสาบานต่อหน้ารูปหล่อหลวงปู่นะครับว่าสิ่งที่พูดเป็นเรื่องจริง ตอนนี้บางคนที่ผิดต่อหลวงพ่อก็เดินไม่ได้ก็มีไม่ใช่เหรออออ..55555

 

อ๊าว...โพสนวนิยายเสร็จหนีไปเลย โอ๊ย...แบบนี้ก็มีด้วย ไม่ตอบหน่อยล่ะครับ หรือหาทางออกไม่ได้ อัดพระเสริมทำเองเข้าไป ตอนนี้เขาคงเอามาคืนเลยหน้ามืด555555 ยังมีหลักฐานเด็ดๆอีกนะครับถ้าว่างก็มา รอ

 

หลวงปู่ทิมเป็นพระเถระที่ชาวระยองให้ความนับถือมาก วัตถุมงคลของท่านใครมีไว้เปรียบเสมือนมีเพชรอยู่กับตัว สมัยที่ผมปฏิบัติท่านอยู่นั้น พอยามว่างหลวงปู่จะเอาผงพุทธคุณต่างๆ รวมทั้งว่านยาที่มีอำนาจอยู่ในตัวนำมาตากให้แห้ง บางชนิดถูกแดดไม่ได้ ท่านจะนำมาแขวนไว้ในห้องนอนจนเต็มไปหมด บางทีท่านฉันจังหันเช้าเสร็จแล้ว ท่านจะเอาเศษข้าวที่เหลือนำมาปั้นเป็นก้อนๆ และตากแดดไว้จนกรอบ เมื่อรวบรวมได้มากๆ หลวงปู่จะให้ หลวงตารอดและหลวงตาพูน เอาเศษข้าวที่แห้งนั้นมาบดให้ละเอียดและนำไปเก็บไว้ในห้องนอน ผมเคยถามหลวงปู่ว่า เศษข้าวนั้นหลวงปู่เก็บเอาไว้ทำไม? ท่านบอกว่าเป็นของสูงเป็นเมตตา ข้าวนี้มีคุณใหญ่หลวงนัก ทุกคนต้องอาศัยกินเพื่อให้มีชีวิตอยู่ได้ ถ้าไม่มี เราคงแย่เหมือนกัน

ผมเคยไปกราบ หลวงพ่อทองอยู่ วัดบางเสร่ จ.ชลบุรี ไปเห็นท่านกำลังฉันเช้าอยู่ ขณะที่ท่านฉันอยู่นั้น ถ้าข้าวคำไหนที่มีรสอร่อยที่สุดท่านจะคายออกและเก็บไว้จนให้มากๆ จากนั้นท่านจึงนำไปตากให้แห้ง และนำมาสร้างเป็นพระเครื่องให้ลูกศิษย์ไว้ใช้ พระของท่านดีในด้านเมตตามหานิยม เวลานี้ในวงการพระต่างก็แสวงหากัน หลวงพ่อทองอยู่สร้างพระเครื่องไว้อยู่หลายรุ่นเช่นกัน โดยเฉพาะ พิมพ์ปิดทวาร เป็นพิมพ์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุด

ผมก็มีความเชื่อเช่นเดียวกัน การเอาข้าวหรือน้ำข้าว เพราะข้าวมีคุณอันใหญ่หลวงนักโดยเฉพาะข้าวที่พระฉันแล้วหรือที่เหลือจากก้นบาตรพระมาเป็นส่วนผสมในการทำพระเครื่องนั้นเป็นสูตรตำรับที่มีมาแต่ดั้งเดิมของเกจิอาจารย์ต่างๆในยุคเก่าๆ ฉะนั้นทุกท่านที่ได้รับพระที่ทำมาจากสูตรโบราณนี้ไปจงมีความเชื่อมั่นเถอะครับเป็นของที่วิเศษที่หลวงปู่ทิมท่านได้เสกตามจุดประสงค์ของท่านเอง ผมก็เพิ่งได้รับพระแล้ว หลังจากที่ผมได้หยิบสัมผัสพระขึ้นผมก็มีอาการขนลุกขนพองขึ้นมาอย่างทันใด แปลกมากครับ พระหลวงปู่ท่านศักดิ์สิทธิ์จริงๆเหมือนท่านรับรู้ได้กับเจ้าของที่จะนำมาใช้ได้ มีประสบการณ์ใดๆจะมาเล่าสู่กันฟัง ขอบคุณอาจารย์แก้วสว่างที่ได้นำสิ่งที่ดีให้นะครับ