อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

สวัสดียามดึกครับคุณปู คุณโญ พี่ตี๋ใหญ่ พี่รุ่ง คุณเอ๊ะ คุณชาญ คุณบอย คุณภัทร์ คุณตุ้ม คุณนอร์ คุณเอ็ม คุณนาย คุณเคี้ยว คุณโอ๊ต น้องนิก และทุกๆท่านครับ

 

บทนี้หลวงพ่อท่านอรรถถาธิบายว่า "บุคคลที่สร้างกุศลบารมีด้วยวิทยาทานให้ความรู้ความฉลาดแก่ผู้อื่น ก็จะเป็นผู้มีสติปัญญาดีสมกับที่เกิดมาเป็นมนุษย์"

ที่มา: อมตธรรมหลวงพ่อวัดดอนยายหอม

 

เล่าเรื่องหลวงปู่อ่อนสา โดยครูนก
โพสต์ที่ 2523 หน้าที่ 253

นโม วิมุตฺตานํ

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่ท่านผู้พ้นแล้วทั้งหลาย

นโม วิมุตฺติยา

ขอความนอบน้อมของข้าพเจ้า จงมีแด่วิมุตติธรรมความหลุดพ้นของท่านเหล่านั้น

​

 

;aa44 อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตี๋ พี่วรรณ พี่ปูและทุก ๆ ท่าน

 

หลวงปู่เนียม วัดน้อย (4)

ถ่ายรูปไม่ติด

เล่าขานสืบกันมาอีกว่าตลอดระยะเวลาที่หลวงปู่มีชีวิตอยู่นั้น ไม่เคยมีใครถ่ายรูปท่านได้ -ขุนดอน เขียนไว้ว่าเมื่อครั้งพระประมาณฯ เจ้าหน้าที่กรมที่ดิน นำฝรั่งช่างรังวัด๒ คนมารังวัดที่ ในเขตเมืองสุพรรณ เพื่อออกโฉนดให้ราษฎร์ เมื่อรังวัดมาถึงท้องที่วัดน้อย ก็ได้ถือโอกาสเข้าขอถ่ายรูปหลวงปู่ โดยให้ฝรั่งเอากล้องถ่ายรูปของทางราชการช่วยถ่ายให้ ตัวคุณพระประมาณฯ นั้น เคยรู้กิตติศัพท์มาแล้วว่ามีคนเคยมาขอถ่ายรูปหลวงปู่หลายรายแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จสักราย คราวนี้มีกล้องฝรั่งอย่างดีมาด้วย ก็อยากจะลองพิสูจน์สักหน่อย มันก็น่าจะติด

คุณพระฯ ได้นิมนต์หลวงปู่และพระทั้งวัดมานั่งเรียงลำดับแล้วถ่ายรูปหมู่และถ่ายเดี่ยวด้วย แต่จะเป็นกี่รูปไม่ทราบ ครั้นเมื่อนำฟิล์มไปล้างอัดเป็นรูปออกมา ความอัศจรรย์ก็ปรากฏคือ ในทุกภาพที่อัดออกมาไม่มีรูปของหลวงปู่ติดอยู่ด้วยเลย ที่ถ่ายเดี่ยวข้างโอ่งน้ำมนต์ก็ติดแต่ตัวโอ่ง เล่ากันว่าทั้งตัวคุณพระประมาณฯ และฝรั่งทั้งสองคนต่างก็เลื่อมใสศรัทธาในตัวหลวงปู่ยิ่งนัก และได้ปวารณาตัวฝากตัวขอเป็นศิษย์หลวงปู่

อย่างไรก็ตามท่านผู้อ่านอาจสงสัยว่าแล้วรูปถ่ายที่ลูกศิษย์ลูกหาเอาใส่กรอบบูชาและที่เอาลงหนังสือกันนั้นมาจากไหน จึงขอเรียนว่า รูปของหลวงปู่ที่ได้มามีเพียงรูปเดียว เป็นรูปที่ถ่ายได้หลังจากที่ท่านมรณภาพแล้ว คือท่าที่เขาจัดให้ท่านนอนตะแคงบนตั่งเตียง ส่วนรูปท่านั่งนั้นเล่ากันว่า ช่างได้เอารูปหน้าของท่านไปตัดต่อสวมกับส่วนลำตัวของพระภิกษุรูปอื่น โดยมีการตกแต่งส่วนใบหน้าที่ไม่ชัดขึ้นมาโหม่ ทำให้ดูเป็นหน้าค่อนข้างกลมและศีรษะล้านไปหน่อย

ทดสอบวิชากับหลวงปู่ปาน วัดบางเหี้ย

ขุนดอน เล่าว่า วันหนึ่งท่านให้ชาวบ้านเตรียมภัตตาหารเลี้ยงพระไว้ ๕๐ สำรับ ซึ่งยังความแปลกใจให้ชาวบ้านมาก เพราะหลวงปู่ไม่เคยบอกว่าพรุ่งนี้จะมีงานอะไร วันที่ว่าก็ไม่ใช่วันพระ พระเณรในวัดก็มีแค่ไม่ถึงสิบรูป สงสัยเป็นหนักหนาก็พากันไปกามท่าน ท่านก็ยิ้มๆ แล้วบอกว่า พวกมึงทำมาเถอะน่า ชาวบ้านไม่กล้าซักไซ้มากกลัวท่านจะเอ็ดเอา

วันรุ่งขึ้นต่างก็พากันนำอาหารมาตามที่ท่านขอ ดูชุลมุนวุ่นวายราวกับมีงานใหญ่ ครั้นพอถึงเวลาเพล ก็ไม่เห็นมีพระเณรที่ไหนจะมาฉัน ต่างซุบซิบกันว่าท่านจะเล่นอะไรอีกละนี่ แต่ครู่เดียวก็พากันตกตะลึงด้วยความอัศจรรย์ใจ เพราะเห็นพระเณรจำนวนมาก แบกกลดเดินตามพระแก่ ๆ รูปหนึ่งเป็นแถวเข้ามาในวัด ชาวบ้านเห็นหลวงปู่ออกไปปฏิสันฐานทักทายกับหลวงพ่อองค์นั้นแบบคนรู้จักกัน ทั้งๆ ที่ไม่เคยพบเห็นกันมาก่อน แล้วหลวงปู่ก็นำพระเณรทั้งหมดขึ้นไปบนหอฉัน ภายหลังชาวบ้านก็ทราบว่าหลวงพ่อรูปนั้นคือ หลวงปู่ปานแห่งวัดบางเหี้ย คลองด่าน จังหวัดสมุทรปราการ เจ้าของเขี้ยวเสือที่ศักดิ์สิทธิ์ของนักเลงพระในปัจจุบัน ซึ่งท่านนำพระเณรสานุศิษย์เกือบร้อยรูปธุดงค์ลัดเลาะตามทางเกวียนผ่านมาเพื่อไปกราบนมัสการหลวงพ่อโตวัดป่าเลไลย์ เมื่อจวนเวลาเพลก็ธุดงค์มาใกล้วัดน้อย และพอได้ยินกลองเพลดังขึ้น ก็เกิดลมพายุขึ้นอย่างแรงจนพระเณรที่แบกกลดพะรุงพะรังแทบจะทรงตัวไม่อยู่ เล่ากันว่าหลวงปู่ปานแปลกใจในปรากฏการณ์นี้มาก ท่านยืนหลับตาสงบเงียบอยู่ชั่วครู่ แล้วก็บอกพระเณรลูกแถวของท่านว่า จะต้องแวะฉันเพลที่วัดน้อยซะแล้ว เพราะเจ้าวัดท่านนิมนต์ให้แวะ ไม่ควรขัดศรัทธา และทันใดนั้นเองพายุนั้นก็สงบลงทันที

ที่มา: dharma-gateway

 

สวัสดียามเช้า กิจการรุ่งเรืองคร๊าบบ

 

;aa44 ช่วงนี่ไม่ค่อยว่างหาภาพและเรื่องราวต่าง ๆ มาลงด้วย

ขอตามอ่านของพี่ปูก่อนนะครับ

 

ขอบพระคุณภาพจาก

https://th-th.facebook.com/LPSomboo...1535577012831/256861881146866/?type=1&theater






พระปิดตา"สมบูรณ์ธรรม"


















​

 

อย่าได้กังวลคร๊าบบ แต่ละคนก็มีภาระกิจว่างแล้วค่อยมาหนุกหนานกันคร๊าบบ

 

ขอบพระคุณภาพจาก

https://th-th.facebook.com/LPSomboo...1535577012831/256861881146866/?type=1&theater















​

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วรรณ พี่เอ๊ะ พี่กูน พี่ตี๋ พี่โญ พี่ช้าง พี่รุ่ง คุณบอย นอร์ น้องโอ๊ต น้องเอ็ม น้องเขี้ยว น้องนิก คุณตั้น คุณหมอ คุณhmoomoo คุณsellcat คุณEYEOFVENUS และพี่ๆน้องทุกท่าน ขอบคุณทุกภาพสวยๆและเรื่องราวดีๆจากทุกท่านครับ

ปล.พระปิดตาลอยองค์มีส่วนละม้ายหลวงพ่อเงินอยู่เหมือนกันนะคร๊าบบ

 

สวัสดีตอนเช้าคับพี่ปู และพี่ๆทุกๆคน

 

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ปู พี่กูล พี่โญ พี่ตี๋ พี่วรรณ คุณเอ็ม น้องเคี้ยวและทุกๆท่าน..

 

สวัสดียามสาย คุณปู คุณโญ คุณเอ๊ะ คุณเคี้ยว คุณวัน คุณนอร์ และทุกๆท่าน
พระภาคตะวันออก จ.ระยอง ลป.ทิม วัดระหารไร่

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
Wannachai001, jumbo_a44

สวัสดียามเที่ยงครับคุณเอ๊ะ คุณปู คุณโญและทุกๆท่าน

ยังไม่พักเที่ยงทานข้าวหรือครับคุณเอ๊ะ

 

เมื่อกลางเดือนที่ผ่านมามีเหตุให้ผมจำเป็นต้องขึ้นเวทีพูดต่อหน้าคนจำนวนมาก เป็นเรื่องที่ผมรู้มาก่อนล่วงหน้าเพื่อเตรียมตัว สำหรับผมแล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องหนักอกคับใจเป็นอย่างที่สุดเพราะเป็นครั้งแรกในชีิวิตก็ได้ที่ต้องขึ้นเวทีพูด สมัยยังเรียนหนังสืออยู่วิชาที่ต้องออกไปพูดหน้าชั้น หรือวิชาที่ต้องไปพรีเซ้นท์งานหน้าห้อง ผมเลี่ยงมาตลอด บางวิชาถึงกับโดดเรียนเป็นเดือนเพราะกลัวการขึ้นไปพูดนี่แหละครับ เคยมีอยู่ครั้งเดียวตอนเรียนจำได้ว่าประหม่าและสั่นพูดไม่ได้ศัพท์และจากนั้นก็หลบเลี่ยงมาตลอด เรื่องพูดบนเวทีต่อหน้าคนมากๆเป็นเรื่องที่ผมไม่ชอบและกลัวเป็นทีุ่สุด

พอมาครั้งนี้เป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้แล้ว ผมก็มาดูว่าวัตถุมงคลของหลวงพ่อมีรุ่นไหนบ้างที่มีอานุภาพด้านนี้ ก็มีพระหางหมากที่หลวงพ่อเคยบอกไว้ว่ามีอานุภาพพูดเป็นที่จับใจคน อีกองค์ก็เป็นสมเด็จองค์ปฐมเพราะจำได้ว่ามีคนมีประสบการณ์เรื่องพูดนี้เขียนเล่าไว้ในเวบวัดท่าซุง ผมก็เลือกพระหางหมากรุ่นพิเศษและสมเด็จองค์ปฐมรุ่น 3 ออกมาเตรียมไว้สำหรับห้อยบูชาติดตัวในวันนั้น ผมเลือกพระหางหมากรุ่นพิเศษเพราะมวลสารคือหางพลูจากหมากพลูที่หลวงพ่อฉันเหลือไว้แต่ละหางที่หลวงพ่อเสกไว้เช่นเดียวกับพระหางหมาก อีกทั้งพิธีปลุกเสกพิธีเดียวกันกับสมเด็จองค์ปฐมรุ่น 2

พอถึงวันจริงก่อนเวลาจะขึ้นเวที รู้สึกเวียนหัวคล้ายจะเป็นลม น่าจะเป็นเพราะตื่นเต้นมากไปและประกอบกับนอนไม่หลับมาตลอดคืน รู้สึกตอนนั้นว่าตายแน่ๆแล้วยังไม่ทันขึ้นเวทีก็มีอาการแย่ขนาดนี้ ก็ตั้งสตินึกถึงภาพพระ นึกถึงภาพหลวงพ่อบนองค์พระที่ห้อยคออยู่ ขอพระขอหลวงพ่อท่านว่าขอให้ลูกอย่าได้เป็นอะไรลงไปให้อายคนเขาเลย ขอให้ลูกออกไปพูดได้ไม่ติดขัดพูดได้จับใจคนด้วยเทอด แล้วก็นั่งก้มหน้าว่าคาถาปลุกพระ " อิทธิฤทธิ พุทธะนิมิตตัง... ไปเรื่อย(มือไม่ได้ยกพนมนะครับ) สักพักอาการที่รู้สึกเวียนหัวคล้ายจะเป็นลมก็หายไป เริ่มรู้สึกเฉยๆไม่ใส่ใจกังวลกับการที่จะขึ้นไปพูด คิดเอาว่าไปพูดแล้วคนจะฟังก็ดีไม่ฟังก็ได้ ชอบหรือไม่ชอบก็ไม่เป็นไร พูดให้ดีที่สุดของตัวเองทำได้ก็แล้วกัน พูดแล้วถ้าจะมีติดๆขัดๆบ้างก็ไม่มีโทษหนักถึงติดคุกติดตารางอยู่แล้ว พอได้เวลาต้องขึ้นเวทีก็เดินขึ้นไปได้ไม่รู้สึกประหม่า ไม่สั่นอย่างที่เกรงไว้ พูดออกไปได้ตามที่เตรียมหัวเรื่องไว้ทุกอย่างและยังพูดเสริมนอกเหนือจากหัวข้อที่เตรียมไว้ออกไปอีก พูดไม่ถึงกับดีมาก แต่ก็ไม่ติดขัดไหลลื่น ไม่ช้าไม่เร็ว ชัดถ้อยชัดคำเท่าที่ตัวเองพูดได้ พูดไปด้วยยิ้มไปด้วยได้ไม่เก้อเขิน

ลงจากเวทีแล้วมานั่งนึกทบทวนแล้วก็มั่นใจในพระพุทธคุณของพระเครื่องของหลวงพ่อว่ามีอานุภาพด้านนี้อยู่จริง ตัวเองพูดไปได้ไม่ติดขัดตะกุกตะกักไม่ประหม่าอะไรเลยได้ไงกันในครั้งแรก อาการวูบเวียนหัวก็หายเพราะตอนเช้าทานน้อยตื่นเต้นและนอนไม่หลับตลอดคืนมาอีก บางท่านอ่านย่อหน้าด้านบนแล้วคงสงสัยบ้างว่าพระหางหมากรุ่นพิเศษหรือสมเด็จลอยองค์รุ่น 3 จะมีภาพหลวงพ่อบนองค์พระที่ผมนึกถึงได้ยังไงกัน คือเช้าวันงานเมื่อตอนผมจะหยิบสร้อยพระจะมาคล้อง ผมยังคงเลือกหยิบเส้นเดิมที่คล้องพระผงรุ่นที่ระลึก 100 วันหลวงพ่อมรณภาพองค์เดียวที่ผมคล้องคอประจำอยู่ทุกวัน เพราะมาคิดแล้วว่าพระผงรุ่นนี้ด้านหน้าก็เป็นสมเด็จองค์ปฐมเหมือนกัน อานุภาพจะต่างอะไรกับสมเด็จองค์ปฐมลอยองค์ มวลสารทุกอย่างหลวงพ่อปลุกเสกเอาไว้หมดและมีมากมายเข้มข้นกว่าทุกรุ่นที่ตัวเองรู้จัก นำมาผสมขึ้นเป็นรูปองค์พระแล้วยังเข้าพิธีพุทธาภิเษกอีกครั้ง และยังมีน้ำมันชาตรีผสมอยู่อีก หลวงพ่อเคยแนะว่าเอาน้ำม้นชาตรีแตะลิ้นเวลาจะไปพูดเจราจากับใครเพราะงั้นน้ำมันชาตรีก็ต้องมีอานุภาพด้านการพูดการเจรจา ผมจึงมั่นใจว่ารุ่น 100 วันนี้มีพุทธคุณด้านนี้อยู่ด้วยแน่และหลังงานวันนั้นผมก็ยิ่งมั่นใจว่าที่คิดเอาไว้ไม่ผิดแน่นอน

เป็นประสบการณ์นึีงที่ได้กับตัวเองไม่นานมานี้เองครับ