หลวงปู่มีชัย กามฉินโท วัดปราการชัยพัฒนาราม สุรินทร์

ล็อคเก็ต รุ่นสอง หลวงปู่มีชัย กามฉินโท

2.รุ่นสอง ปี 2546 ฉากสีน้ำตาล
จำนวน 10,000 องค์ (มีฉากสีม่วง 100 องค์
และฉากสีต่างๆที่ทำมาเป็นตัวอย่าง
แบบละเหรียญอีกเล็กน้อยแจกเฉพาะ
กลุ่มศิษย์ที่ร่วมสร้าง

ล็อคเก็ตทั้งสามรุ่นส่วนใหญ่แจกที่ภาคใต้และ
ในมาเลย์เป็นส่วนใหญ่ มวลสารหลักแป้งเสก พระธาตุคนธรรพ์ จีวร เกษา
ผงแร่เหล็กไหลน้ำ และตะกรุด ตัวล็อคเก็ตสั่งทำมาจากโรงงานที่กรุงเทพฯ
และนำกลับมาบรรจุมวลสารกันเองทางใต้
โดยทำกันภายในถ้ำกระแชง และหลวงปู่ได้
ทำพิธีเสกให้ภายในถ้ำ

 

ล็อคเก็ต รุ่นสาม หลวงปู่มีชัย กามฉินโท

3.รุ่นสาม รูปหลวงปู่นั่งเต็มองค์สีแดง
ด้านหลังปิดด้วยแผ่นแสตนเลสปั๊มยันต์
จำนวน 20,000 องค์

ล็อคเก็ตทั้งสามรุ่นส่วนใหญ่แจกที่ภาคใต้และ
ในมาเลย์เป็นส่วนใหญ่ มวลสารเหมือนรุ่น 1-2 โดยหลักแป้งเสก พระธาตุคนธรรพ์ จีวร
เกษา ผงแร่เหล็กไหลน้ำ และตะกรุด ตัวล็อคเก็ตสั่งทำมาจากโรงงานที่กรุงเทพฯ
และนำกลับมาบรรจุมวลสารกันเองทางใต้
โดยทำกันภายในถ้ำกระแชง และหลวงปู่ได้
ทำพิธีเสกให้ภายในถ้ำ

หมายเหตุ เมื่อแกะแผ่นสแตนเลส์ด้านหลังออกจะมีแผ่นกระดาษสีน้ำตาลอีกชั้น

 

ล็อคเก็ตธุดงค์ หลวงปู่มีชัย กามฉินโท

ชุดล็อคเก็ตที่สร้างโดยศิษย์จังหวัดยะลา
ล็อคเก็ตรุ่นธุดงค์รูปหลวงปู่ยืนชุดธุดงค์
ฉากสีเขียวด้านหลังปิดแผ่นแสตนเลสปั๊มยันต์
พระลูกศิษย์หลวงปู่นำไปแจกทางจังหวัดพังงา
จำนวนมาก จำนวนสร้าง 5,000 องค์

 

เหรียญเหินฟ้ามีห่วง หลวงปู่มีชัย กามฉินโท

ชุดเหรียญที่สร้างโดยทางวัดหลวงปู่
เหรียญเหินฟ้ามีห่วงสร้างปี 2553 มี 2 แบบ
1.แบบด้านหลัง ระบุ พ.ศ.2545
จำนวนสร้าง ยังระบุไม่ชัด
ที่มีโค๊ต ฉินโท นี้ นำมา 3,000 เหรียญ มาชุบและยิงเลเซอร์ ออกให้บูชาที่วัดครับ

2.แบบด้านหลัง ระบุ พ.ศ.2553

เหรียญทั้ง 2 แบบ สร้างรวมกันทั้งหมดประมาณ 50,000 องค์ เพื่อแจกจ่ายให้ทั่วถึง

 

กล่องเก่าเหรียญเหินฟ้า ย้อยยุคปี 2553 ทั้งหมดที่เสียหายจากน้ำท่วม เมือนำเหรียญไป กล่องทั้งหมดยังคงเก็บรักษาไว้ เพราะความศรัทธาครับ

 

ประวัติการธุดงค์ หลวงปู่มีชัย กามฉินโท จากพังงา สู่ ถ้ำนางแก้ว

ประวัติการธุดงค์ หลวงปู่มีชัย กามฉินโท
จากพังงา สู่ ถ้ำนางแก้ว
ข้อมูลจากพี่เปรมชัย ต้นครองจันทร์

ประวัติก่อนหน้านี้ไม่ทราบ จึงขอเริ่มต้นจากพังงา
เริ่มต้นจากสำนักสงฆ์ป่าโพธิวาส เขาหลัก จ.พังงา หลวงปู่มีชัย สร้างสำนักสงฆ์และสร้างถาวรวัตถุไว้ที่นี้หลายอย่าง ที่สำคัญคือ พระพุทธรูปองค์ใหญ่ เพื่อเทิดพระเกีรยติถวายพระเจ้าอยู่หัว พระพุทธรูปองค์นี้เมื่อครั้งเกิดสุนามิ ไม่เสียหายแม้แต่น้อย จากคำบอกเล่าว่าคลื่นได้แหวกออกไม่กระทบองค์พระ แต่บริเวณอื่นเสียหายหมด เมื่อหลวงปู่มีชัย จำพรรษาอยู่ที่สำนักสงฆ์แห่งนี้เป็นระยะเวลาหนึ่ง ชาวบ้านก็จะนิมนต์ท่านเป็นเจ้าอาวาส หลวงปู่ เมื่อทราบเจตนาของชาวบ้านเช่นนี้จึงธุดงค์หนี้เดินเลียบชายทะเล เพราะท่านบอกว่าถ้าเดินบนถนน ชาวบ้านก็จะตามท่านเจอ เมื่อชาวบ้านทราบว่าหลวงปู่ หนี้ไปก็ร้องห่มร้องไห้ด้วยความอาลัยและออกตามหา แต่ไม่เจอ ช่วงหลวงปู่ออกจากพังงา มาท่านได้เดินธุดงค์มาเรื่อย ๆ จนไปถึง อ.เบตง .จ.ยะลา แล้วออกธุดงค์เข้าป่าใหญ่ดงดิบ จากเบตงเดินในป่าอยู่ 4 วัน 3 คืน มาถึง บ้านกุมุง อ.จะแนะ จ.นราธิวาส ซึ่งมีชาวไทยพุทธ อาศัยอยู่กลุ่มหนึ่ง นอกนั้นจะเป็นไทยมุสลิมชาวบ้านจึงได้นิมนต์ให้หลวงปู่อยู่ ที่บ้านกุมุง หลวงปู่ก็รับปากและเริ่มสร้างสำนักสงฆ์ขึ้นมาชาวบ้านช่วยงานอย่างแข็งขันจนมีศาลาไม้หลังใหญ่ หลังจากนั้น หลวงปู่ท่านก็ได้ออกธุดงค์ต่อมาที่ อ.ศรีสาครครับ แล้วก็สร้างที่พักสงฆ์ขึ้นมาอีกแห่งซึ่งปัจจุบัน ยังคงอยู่ทั้ง 2 แห่ง และหลวงปู่ ท่านก็ธุดงค์ไปอำเภอศรีสาคร จังหวัดนราธิวาส ท่านสร้างที่พักสงฆ์ที่นี้และจำพรรษาประมาณ 2 ปี ที่นี้ที่เจอกระดูกช้างคู่บารมีเก่าของหลวงปู่ กระดูกช้างนี้อยู่ในเนินดินมานาน แต่ชาวบ้านแถวนั้นไม่ทราบมาก่อนว่าเนินดินนี้มีกระดูกช้างฝังอยู่ ระยะห่างจากที่ท่านพักหลวงปู่ไม่ไกล อยู่ในบริเวณที่พักสงฆ์ของหลวงปู่ อยู่มาวันหนึ่งฝนได้ตกหนัก ชะล้างเนินดินนั้นจะเห็นกระดูกช้าง ชาวบ้านจึงกราบเรียนหลวงปู่ ท่านจึงให้นำกระดูกช้างมากองรวมกันที่ในศาลา แต่ไม่มีใครเห็นงาช้าง รุ่งเช้าหลวงปู่ ท่านจึงเดินไปเก็บงาช้าง ขนาด 1 ฟุต เป็นช้างงาเดียว และหลวงปู่ ก็ซื้อเลื่อยตัดเหล็กมานั่งตัดงาช้างเอง หลวงปู่จำพรรษาที่ศรีสาคร ได้ระยะเวลาอันสมควรหลวงปู่ใหญ่เทพโลกอุดร ก็มาบอกให้ท่านไปอยู่ถ้ำกระแซง อำเภอบังนังสตา จังหวัดยะลา

หลวงปู่ ท่านก็ธุดงค์ต่อไปเดินผ่านป่าเขา ถามชาวบ้านไปเลื่อย ๆ ว่าถ้ำกระแซงอยู่ที่ไหน ซึ่งหลวงปู่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าถ้ำอยู่ไหน แต่หลวงปู่ใหญ่เทพโลกอุดรบอกให้ไปอยู่ถ้ำกระแซง จนเจอถ้ำกระแซง เป็นถ้ำที่อยู่ด้านล่าง ในถ้ำนี้มีพระสงฆ์องค์หนึ่งชื่อพระบุณส่ง ได้จำพรรษาอยู่ในถ้ำก่อนแล้ว และไม่ค่อยพอใจที่หลวงปู่ จะมาอยู่ด้วย ให้หลวงปู่ไปอยู่ถ้ำด้านนอก ซึ่งเป็นบริเวณไม่ค่อยเหมาะสม หลวงปู่ท่านก็ออกมาจากถ้ำกระแซง แต่มาเจอคนแก่ชุดขาวเดินผ่านหน้าหลวงปู่ไปทางขวามือ หลวงปู่ท่านก็เดินตามคนแก่ชุดขาวไป ขึ้นเขา 1 ลูกและเดินลงเขาอีกหน่อยก็เจอถ้ำนางแก้ว ถ้ำนี้เป็นถ้ำขนาดใหญ่ ถายในถ้ำโล่งเป็นโดมสูงมาก ความกว้างประมาณ ครึ่งสนามฟุตบอล มีเสาหินงอกหินย้อยขนาดใหย่ อากาศภายในถ้ำเย็นสบาย ไม่มีกลิ่นอับ ไม่มีขี้ค้างคาว ไม่มีแมลงและยุง แต่ออกมาแค่ปากถ้ำยุงเต็มไปหมด

พี่เปรมชัย เล่าว่าตอนที่เจอหลวงปู่มีชัย เนื่องจากเฮียเคี้ยง รู้จักหลวงปู่มีชัย สมัยท่านอยู่ศรีสาครและตามมาถึงถ้ำนางแก้ว ตอนนั้นพี่เปรมชัย เป็นผู้รับเหมาก่อสร้างโรงพยาบาลบันนังสตา อ.บันนังสตา ห่างจากตัวจังหวัดยะลา ประมาณ 50 กม
และโรงพยาบาลบันนังสตา ห่างจากถ้ำกระแชงประมาณ 5-6 กม

เฮียเคียงมาบอกว่าจะพาไปกราบพระธุดงค์องค์หนึ่งท่านเก่งมาก เมื่อไปเจอหลวงปู่ ที่ถ้ำนางแก้วหลวงปู่ อยู่ในถ้ำนี้ประมาณ 4 วัน ภายในถ้ำไม่มีอะไรเลย อัฐบริขารหลวงปู่ มีแต่บาตร กับหม้อ 1 ใบ หลวงปู่ ท่านนั่งอยู่กับพื้นถ้ำ สบงจีวรเปี้ยกหมดเนื่องจากความชื้นภายในถ้ำ พี่เปรมชัย กราบเรียนถามหลวงปู่ว่า กรดของหลวงปู่ ไม่มีหรอ หลวงปู่ท่านตอบว่าจะแบกกรดมาทำมัย แต่แบกสังขารก็หนักพอแล้ว วันต่อมาพี่เปรมชัยและเฮียเคียง ก็ซื้อเสื่อน้ำมัน เตาแก๊สปิกนิค ที่มีหัวต้มและเปลี่ยนหัวเป็นตะเกียงได้ ถ้วย ช้อน จาน ชาม โต๊ะญี่ปุ่นไว้วางของ แบกขึ้นเขาไปถวายหลวงปู่ในถ้ำ

เรื่องหมาสีขาวนำทาง หมาตัวนี้แปลกมา จะอยู่ตีนเขาก่อนถึงถ้ำกระแซง เมื่อมีคนเดินถือถุงถือของมาเพื่อจะขึ้นไปกราบหลวงปู่ หมาสีขาวตัวนี้จะวิ่งมาจากไหนไม่รู้จะเดินนำหน้าคนตลอด ทิ้งระยะห่างประมาณ 5 เมตร เมื่อคนเหนื่อยหยุดพัก หมาก็จะหยุดรอ เมื่อคนเดินต่อ หมาก็จะเดินต่อ ไปส่งจนถึงถ้ำระหว่างทางเป็นป่า ถ้าไม่มีหมานำทาง ต้องมีคนหลงทางแน่นอน

กลับมาเล่าเรื่องพระบุญส่ง องค์นี้มีวิชาอาคมเก่งมาก เสกของ เช่น ตะปู เข็ม ด้าย หนังวัว เสกส่งมาทำร้ายหลวงปู่เป็นประจำ แต่มิสามารถทำอะไรหลวงปู่ได้ เสกมาก็ตกลงพื้นในบริเวณที่หลวงปู่นั่งสมาธิ

เรื่องการยกพระพุทธรูปองค์ใหญ่ ขนาดหน้าตัก 1.5 เมตร สูงประมาณ 3 เมตร หนักประมาณ 400 กิโลกรัม พี่เปรมชัย ได้ขอกำลังพลทหารพรานประมาณ 50 คน มาช่วยยกไม้ที่พี่เปรมชัย ขนมา 1 คันรถสิบล้อ และอีกส่วนหนึ่ง ช่วยกันยกพระพุทธรูป
พระองค์นี้ใหญ่และหนักมาก ยกขึ้นเขาเข้าป่า แต่ที่อัศจรรย์ใจและน่ากลัวที่สุดคือตรงบริเวณหน้าฝาลึก ที่ใช้ท่อน้ำ PVC ขนาดใหญ่พาดเป็นสะพานข้าม ทหารช่วยกันยกข้ามทีละศอก ทีละศอก เนื่องด้วยช่องทางที่แคบและอันตรายมาก หลวงปู่ท่านสร้างขึ้นมาเลียบไปกับหน้าผากว้างประมาณ1.5 เมตร ยาวระยะทางร่วม 250-300 ม.
ซึ่งตอนทหารยกข้ามมาบนสะพาน PVC ท่อก็จะดังเอี๊ยด อ๊าดๆๆๆ ตลอดผมนั่งใจตุบตับๆๆ กลัวสะพานหัก แต่หลวงปู่ท่านบอกว่าไม่เป็นไรดอกมาเด้อ ๆ ในครั้งนั้นหลวงปู่มีชัย เดินนำหน้าขบวนตลอดทาง

เรื่องเครืองดนตรี หลวงปุ่ ท่านซื้อเครื่องดนตรี เช่น ระนาด กลอง ฆ้อง ฉิง ฉาบ ต่าง ๆ ตอนแรกก็อยู่พื้นถ้ำนางแก้ว แต่วันต่อมา เครืองดนตรีชุดนี้ ขึ้นไปอยู่บนหน้าฝาสูง ด้านบนถ้ำนางแก้ว ได้อย่างไรไม่มีใครทราบ เพราะมีแค่หลวงปู่ อยู่องค์เดียว บันไดก็ไม่มี แต่ใครยกขึ้นไปก็ไม่ทราบ เครื่องดนตรีชุดนี้ หลวงปู่ท่านบอกว่าให้เหล่าคนธรรณ์ไว้ใช้เล่น คนธรรณ์เหล่านี้ชอบสนุกสนาน ชอบดนตรี

ระยะทางการธุดงค์ของหลวงปู่มีชัย จากพังงา ไปถ้ำนางแก้ว ระยะทางประมาณ 600 กม

ขอบคุณข้อมูลพี่เปรมชัย ต้นครองจันทร์​

หมายเหตุ ข้อมูลนี้อาจมีข้อผิดพลาด จาดตกบกพร่อง เนื่องจากเป็นการรับฟังเรื่องบอกเล่าเรื่องจริงจากพี่เปรมชัย ผู้รับข้อมูลอาจจะจดจำได้ไม่หมด จึงขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ท่านใดมีข้อมูลที่จะเพิ่มเติม กรุณาช่วยแก้ไขให้ถูกต้อง เพื่อเป็นประโยชน์เป็นวิทยาทานให้แก่คนรุ่นหลัง

 

ประวัติหลวงปู่ธุดงค์ (เพิ่มเติม)
ข้อมูลจากพี่กมล นิ้วน้อย บุตรเขยหลวงปู่มีชัย
ท่านเล่าให้พี่กมล ดังนี้

หลวงปู่ ตอนออกจากเบตง
ท่านเล่าว่าจะไปนราธิวาส ออกเดินทางรูปเดียว เดินไปเรื่อยตามทางของทหาร แต่ระหว่างทางมีต้นไม้ใหญ่ล้มขวางทาง มันใหญ่ข้ามไม่ได้ท่านจึงไต่ขึ้นตามต้นไม้ ไปลงอีกที่ แต่หลวงปู่ เล่าพอลงไปกลับหลงทาง ท่านเลือกเดินต่อไป พบลำธารเล็กๆ จึงตัดสินใจเดินลำธารตื้นๆ เพราะไม่มีทางมีแต่ป่า ยิ่งเดินน้ำยิ่งลึกลง ๆๆ จนอัฐบริขารลอยน้ำ หลวงปู่ลอยคอ หาที่ขึ้นไม่ได้ ท่านไม่ยอมถอยหลัง อธิษฐานจิตว่าตายเป็นตายจะไม่ยอมถอย ถ้ามีโอกาสรับใช้พระศาสนา ขอให้รอดมีทางขึ้นจากน้ำได้ ตลอดข้างนั้น น้ำไหลแรงเรื่อยๆ ในที่สุดก็จับเถาวัลย์ ปีนขึ้นอย่างทุลักทุเล ทุกอย่างเปียกหมด

 

สรีระสังขารของหลวงปู่
ไม่มีการฉีดยา
เหมือนท่านหลับอยู่ครับ
ล่าสุดวันที่ 26/09/2558

 

หลวงมีชัย ท่านเมตตา ทุกคน ไม่เลือก ไม่เสร็จไม่เลิก อึด ทน เพื่อคนที่ไปกราบท่าน ถ้าไม่เข้าใจท่านทำเองให้หมด แกะกล่องจารย์ทุกกล่อง ท่านเมตตามากๆๆ ธาตุขันธ์ก็ใช้หนัก ถึงต้องมีผู้เข้าใจอยู่ใกล้อย่างหลวงพี่เลิศ คือต้องให้ท่านคอยจารอย่างเดียว เราจะแกะกล่องเรียงให้พร้อม ท่านต้องการอะไรต้องรู้ถวายส่งใส่มือท่าน จะได้เร็ว คนเยอะมากต้องช่วยท่าน จัดเวลาถวายให้ท่าน แต่ถ้าไม่หมดไม่เลิกๆๆๆๆๆ ผมว่า "เทพเจ้าแห่งความเมตตา"
ใครเข้าไปท่านเห็นจะได้ยินคำว่า "เชิญๆๆ"จากน้ำเสียงของท่านทุกครั้ง ยิ่งถ้าเป็นพระ จะกุลี กุจอ เป็นธุระทันที.

หมายเหตุ พระชุดนี้เป็นภาพตัวอย่างที่หลวงปู่ท่านจารให้ผู้ที่นำพระมาให้ท่านจาร

 

แผ่นยันต์ลายมือของหลวงปู่มีชัย

 

เรื่องเล่านกแก้วตัวนี้ของเฮียหมี กับ หลวงปู่
หลวงปู่ ท่านถามเฮียหมีว่า จับได้มั้ยนกแก้ว
เฮียหมีบอกได้ครับหลวงปู่ และยื่นนกที่เกาะบนไหล่เฮียหมี
หลวงปู่ท่านก็ยื่นมือจะจับนกแก้ว แต่นกแก้วจิกมือหลวงปู่เบา ๆ
หลวงปู่ตกใจ และอุทานว่า "อุ๊ตะ"
ท่านยื่นมือจะจับ 2 ครั้ง ก็อุทานว่า "อุ๊ตะ" ทุกครั้ง

หลวงปู่เราท่านทันสมัยนะ ใช้ภาษาสมัยใหม่ ด้วย

 

พระนาคปรก องค์นี้เป็นของศิษย์ชาวมาเลเซีย
ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นครั้งแรกที่เห็น ครับ

Thang You Mr.Lui Thong Seng

 

ขอแสดงความคิดเห็นส่วนตัวว่า เรื่องไม้เท้าหรือของใช้ส่วนตัวอื่นๆของหลวงปู่นั้น ไม่ควรที่จะขอหรือนำมาไว้เป็นสมบัติส่วนตัวของใครคนใดคนหนึ่ง
ควรที่จะเก็บรักษาไว้เพื่อเป็นสมบัติของสงฆ์หรือของวัด เพื่ออนาคตข้างหน้าในกาลต่อๆไป อาจจะมีการสร้างเจดีย์เพื่อบรรจุพระสรีระสังขาร
หรือเครื่องอัฐบริขาร เครื่องอุปโภคบริโภคใช้สอยต่างๆของหลวงหลวงปู่ เพื่อให้สาธุชนผู้เลื่อมใสศรัทธาได้บูชากราบไหว้เพื่อระลึกถึงหลวงปู่ในโอกาสไป
ก็น่าจะเหมาะสมมากกว่านะ

 

กราบขอบพระคุณครับ
ไม้เท้าของหลวงปู่
มีหลายอัน ได้จัดเก็บเป็นชุดอัฐบริขารเรียบร้อยแล้ว

ที่สำคัญ ตอนนี้ ไม่มีหลวงปู่ให้เป็นที่พึงที่วัดแล้ว
การสร้างถาวรวัตถุต่าง ๆ เพื่อสนองเจตนารมณ์ของหลวงปู่
ไม่มีใครมีใครที่จะสานต่อ จึงจะอยากบอกบุญทุกท่าน
ที่เคารพและศรัทธาหลวงปู่ ร่วมแรงกันคนละเล็กน้อยตามแต่ศรัทธา

ผมเชื่อว่าสมาชิกพลังจิต มีความศรัทธาหลวงปู่มีชัย มากหลายคน
จากปฎิทาและวัตรประฎิบัติของหลวงปู่

 

วันอาทิตย์ ที่ 27 กันยายน 2558
วันพระขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10
ประเพณีสาร์ทน้อยของสุรินทร์
ที่วัดปราการชัยพัฒนาราม สุรินทร์

 

ศิษย์ผู้ที่เคารพศรัทธาเลื่อมใสในปฏิปทาและความเมตตาขององค์หลวงปู่นั้น ยังมีอยู่มากมายทั้งในประเทศและต่างประเทศ
ขอเพียงสรีระสังขารของค์หลวงปู่ยังคงสถิตอยู่ที่วัดปราการชัยพัฒนารามเท่านั้น (ขอเพียงไม่ด่วนทำเรื่องขอไฟพระราชทานเพลิงไปซะก่อน
เหมือนกับกรณีพระสรีระสังขารของหลวงพ่อโหน่ง วัดอัมพวัน สุพรรณบุรีแล้ว) ขอเพียงคณะศิษย์ผู้เคารพศรัทธาเลื่อมใสในองค์หลวงปู่
ยังคงรวมตัวสมัครสมานสามัคคีกัน ไม่แตกแยกกัน กิจที่จะต้องทำเพื่อสานต่อตามเจตนารมณ์ขององค์หลวงปู่ ต้องสำเร็จลงอย่างแน่นอนในวันข้างหน้า
ไม่ว่าจะเป็นขยายพื้นที่วัด สร้างพระอุโบสถเพื่อเฉลิมพระเกียรติถวายในหลวง หรือสร้างซุ้มประตูปากทางเข้าวัด
ถึงแม้องค์หลวงปู่ท่านจะไม่อยู่เป็นหลักละจากไปแล้วแล้วก็ตาม ก็เชื่อว่าองค์หลวงปู่ท่านคงไม่ละทิ้งจากวัดไปไหน
ยังคงอยู่เป็นกำลังใจให้คณะศิษย์ระลึกถึงอยู่เสมอ

 

กราบนมัสการพระคุณเจ้า
มีมติในที่ประชุม และคำสั่งเสียของหลวงปู่มีชัย
ให้เก็บสรีระสังขารของหลวงปู่
ไว้ที่วัดปราการชัยพัฒนาราม จ.สุรินทร์

ขอบารมีของครูบาอาจารย์และหลวงปู่มีชัย
ช่วยส่งเสริมให้คณะศิษย์ทั้งหลายที่ศรัทธาหลวงปู่
ทำงานสนองเจตนารมณ์ของหลวงปู่ ให้สำเร็จด้วยเทอญ

 

พระอุปคุตนาคเกี้ยว

หลวงปู่มีชัย วัดปราการชัยพัฒนาราม เสก มีเกศา จีวรหลวงปู่ทุกองค์ บางองค์มีอุดหินกันระเบิด แก้จนด้วย....

ภาพจากเวปอำพลเจนดอมคอม...

 

"คนที่มีความเชื่อมั่น และศรัทธาอย่างแท้จริง ย่อมไม่แกว่งไกว ไปตามลมปากคน"

คิดดี พูดดี ทำดี ไม่แบ่งแยก.......ทำถวาย และบูชาคุณหลวงปู่กัน นะครับ

 

วันที่ 29/09/2558
พระลูกวัดปราการชัยพัฒนาราม สุรินทร์
ทำวัตรเย็น ตามแบบฉบับหลวงปู่มีชัย

เห็นภาพนี้แล้วนึกถึงหลวงปู่ ทุกครั้งท่านจะนั่ง
ด้านหน้านำพระสวดทำวัตรเช้า เย็น มิเคยขาด