สัมมาสมาธิ แตกต่างกับ สมาธิทั่วไปอย่างไร

เอาพระสูตรมาให้อ่าน เอ็งอ่านไม่รู้เรื่อง ก็อธิบายความให้
จะเอาหลักฐานอะไรอีก
เรื่องที่เอ็งจะว่า สอนส่งเดช มันก็แน่อยู่แล้ว เพราะเอ็งไม่มีพื้นฐานพอที่จะเข้าใจว่า เขาพูดอะไรกัน เอ็งก็ว่าไม่มีหลักฐาน แต่คนที่เขาเจริญสติ เจริญวิปัสสนามาดี เขาก็เห็นด้วยตัวเขาเอง ไม่ต้องมีหลักฐาน
สมัยพระศาสดาสอนสาวก หรือ พระสอนกรรมฐาน ก็ไม่ต้องมานั่งใช้หลักฐานอะไร
มีแต่คนบ้าอย่างเอ็งเท่านั้นแหละ ที่หาความจริงในปัจจุบันไม่เจอ จนต้องควานหาหลักฐาน
แล้วไอ้หลักฐานที่เอ็งไปควานมา นั่นก็ใช่ว่า จะเชื่อได้เสียเมื่อไร เอ็งเอาอะไรมายืนยันว่าหลักฐานที่เอ็งอ้างมา มันเชื่อได้
พระศาสดาก็สอนอยู่ปาวๆ ว่า อย่าเชื่อว่ามันมีในตำรา หรือ เชื่อว่า คนนั้นคนนี้เป็นอาจารย์
ให้เจริญสติ ปฏิบัติ ดูด้วยตนเอง จะเห็นความจริงไปตามลำดับ
นี่อะไร หลับหูหลับตา ขอหลักฐาน ปฏิบัติธรรม ไม่ใช่นักโทษ ไม่เชื่อ ก็ไม่มีใครว่า
พระศาสดากล่าวเอาไว้ในเรื่องแบบนี้ว่า เวลาไปหาหมอ จะถามชื่อโคตรหมอก่อน หรือให้หมอรักษาก่อน
หัดฟังบ้าง เอาไอ้ที่เอ็งเที่ยวสอนคนอื่นนั่นแหละ มาสอนตนเอง

 

น่าขบขัน เที่ยวไปอ้าง ตำราเล่มนั้นเล่มนี้ บ้างก็เที่ยวไปอ้าง อาจารย์คนนั้นคนนี้
ข้าหละตลก ไม่เคยไปกินไปนอนบ้านเขา แต่เชื่อเป็นตุเป็นตะว่า อาจารย์คนนั้นเชื่อได้ คนนี้เชื่อได้ คนนั้นเก่ง มันก็แห่ตามกระแสกันทั้งนั้นหละวะ

ทีนี้ คนเรา หากเรามาปฏิบัติแล้ว เห็นเองแล้ว ก็ของมันเห็นตรงหน้า เช่นเห็นช้างตรงหน้า มีคนบอกว่า นั่นหมา เอ็งจะเชื่อไหม

นี่พอฝึกเข้าไป ศรัทธา มันไม่คลอน มันจะชัดเจน ไม่ต้องถามใคร ดังที่หลวงตามหาบัวว่า พระพุทธเจ้ามาอยู่ตรงหน้าก็ไม่ถาม ถามหาอะไร
นี่เอ็งยัง อ่านตำรา ตอบ ก ข ค ง จะไปเข้าใจอะไร