ศูนย์รวมลูกหลานพญานาคศรีสัตตนาคราช

ขอบคุณท่านศรีสูรยราชที่นำรูปมาให้ได้ชมกัน

ในรูปนั้นมีภาพครูบาเหนือชัยอยู่ด้วย
ก่อนหน้านี้ปราญฯเคยสงสัยเรื่องราวเกี่ยวกับครูบาเหนือชัยเพราะทุกครั้งที่เอ่ยถึงคำว่าครูบาทีไร ชื่อครูบาเหนือชัยจะต้องผุดก้องขึ้นมาในหัวทุกครั้งโดยที่ไม่ทราบว่าสัญญาเดิมนี้ได้มาจากที่ใด จนก่อนหน้านี้ไม่นานก็ได้ความเมตตาจากพี่หลวงและคุณชาติช่วยหาประวัติของท่านมาให้ได้อ่าน (ขอบคุณพี่หลวงและคุณชาติมากๆค่ะ)

วันนี้มีโอกาสได้ค้นหาเรื่องราวของท่านดูอีกครั้ง เห็นว่ามีบทความดีๆเกี่ยวกับท่านจึงขออนุญาตนำเรื่องราวมาลงไว้ในกระทู้นี้ให้ญาติธรรมทุกท่านได้อ่านกันค่ะ

ปุจฉาวิสัชชนา ครูบาเหนือชัย... “นักบุญแห่งขุนเขา” ​

ภาพ "พระเณรขี่ม้าออกบิณฑบาต" นำโดย "ครูบาเหนือชัย โฆสิโต" นอกจากสร้างความประทับใจต่อพุทธศาสนิกชนไทยแล้ว ยังกระฉ่อนโด่งดังไปทั่วโลก เหตุที่พระ เณร และลูกศิษย์ต้องขี่ม้าบิณฑบาตเนื่องจากสำนักอยู่ห่างไกลจากชุมชนและถนนหนทางยังไม่สะดวก การใช้ม้าจึงมีความสะดวกในการเดินทางกว่า ๑๐ ปี ของการออกธุดงค์ เผยแผ่หลักคำสอนของพระพุทธเจ้าตามชายแดนไทย-พม่าโดยไม่แบ่งชาติพันธุ์ ในที่สุดท่านก็ได้รับการขนาน นามว่า "นักบุญแห่งขุนเขา"

นอกจากจะมีชื่อเสียงในรูปแบบ และวิธีการเผยแผ่พระพุทธศาสนาแล้ว นักบุญแห่งขุนเขา ยังมีชื่อเสียงในเรื่องของเครื่องรางของขลังด้านอยู่ยงคงกระพัน เมตตามหานิยม เกี่ยวกับการค้าขายให้มีความเจริญก้าวหน้าร่ำรวยอีกด้วย จนเป็นที่กล่าวขวัญของบรรดาชาวบ้านและพุทธศาสนิกชนทั้งในเมืองไทย และประเทศเพื่อนบ้าน ส่วนจะดีเพียงใดนั้น ต่อไปนี้คือบทสัมภาษณ์แบบ “คม ชัด ลึก”

"คำว่า “นักบุญแห่งขุนเขา” ใครเป็นผู้ตั้งให้ครับ ?"

“นักบุญแห่งขุนเขา” ฉายานี้ได้มาจากเจ้าหน้าที่ที่ร่วมงานกันในโครงการ “มิตรมวลชน คนชายแดน” ส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่ทหารจากกองกำลังเฉพาะกิจ กรมการทหารราบที่ ๑๗ กองพันที่ ๓ (ฉก.ร.๑๗ พัน ๓) ตั้งให้ เพราะเห็นว่าเราเป็นพระที่ใช้ชีวิตอยู่ในป่า เผยแผ่ธรรมะอยู่ในป่า"

"ปัจจัยส่วนใหญ่ได้มาจากไหนครับ ?"

"ส่วนใหญ่เป็นเงินรายได้ที่คนมาบูชาเครื่องรางของขลังวัตถุมงคลต่าง ๆ อีกทางหนึ่งได้มาจากการขายปุ๋ยอินทรีย์ คือ ปุ๋ยที่ได้จากม้า เด็ก ๆ ก็จะมีรายได้จากการทำงานด้วย วันหยุดเสาร์อาทิตย์เด็ก ๆ จะมีรายได้วันละ ๑๐๐ บาท เอาไว้เป็นเงินค่าขนมตอนไปโรงเรียน"

"นอกจากนั้นยังมีการชกมวยทุก ๆ วันเสาร์ การชกมวยไม่เหมือนมวยตู้ ไม่มีการพนัน ชกจบมีค่าขนมให้ทั้งคู่ คนชนะได้ ๗๐๐ บาท คนแพ้ได้ ๓๐๐ บาท เป็นการฝึกให้เด็ก ๆ ออกกำลัง แต่ไม่สนับสนุนให้เด็ก ๆ ชกมวยหาเงินนะ เพราะเป็นการพนัน เด็กจะเสียคน อีกอย่างผิดวัตถุประสงค์ของมวยที่ฝึกในวัด คือ มวยคู่แผ่นดิน ใช้สำหรับป้องกันตัว"

"ความคิดเรื่องขี่ม้าออกบิณฑบาตมาจากไหนครับ ?"

"ครั้งแรกเลยไม่เคยมีความคิดจะใช้ม้าในการออกรับบิณฑบาตหรอก แต่มีชาวบ้านบนขอให้หายป่วย พอหายป่วยก็เลยเอาม้ามาแก้บน ครูบาเห็นว่าเราอยู่ในป่าเขา ใช้ม้าเป็นพาหนะย่อมมีความสะดวกกว่า ม้าไม่ต้องใช้น้ำมันด้วย ก็เลยใช้ม้ามาตั้งแต่ตอนนั้น"

"ม้าตัวแรกได้มาจากไหนครับ ?"

"ก็ชาวบ้านเอาม้ามาแก้บนไงเลยต้องเลี้ยงไว้ เพราะเขาเอามาถวายเราเป็นพระไม่รับก็ไม่ได้ การขี่ม้าเพื่อออกบิณฑบาต นั่นก็เพราะแต่ละหมู่บ้านอยู่ห่างไกลกันมาก ต้องข้ามเขาเป็นลูก ๆ การเดินด้วยเท้าจะลำบาก ยิ่งหน้าฝนทางเดินลื่นมาก ใช้ม้าช่วยให้การออกรับบาตรสะดวกขึ้น และยังช่วยให้การเผยแผ่หลักธรรมตามหมู่บ้านชาวเขาในแนวชายแดนที่ห่างไกลสะดวกขึ้นด้วย ส่วนความเหมาะสมหรือไม่ที่พระขี่ม้า เห็นว่าน่าจะดูที่การปฏิบัติกิจของสงฆ์มากกว่า ครูบาได้ใช้ม้าเพื่อเผยแผ่ศาสนาในโครงการ "มิตรมวลชน คนชายแดน" ที่สมเด็จพระสังฆราชทรงรับเป็นองค์สังฆราชูปถัมถ์โครงการนี้ด้วย

"ครูบาสักยันต์เพื่ออะไรครับ ?"

"ไม่มีคำว่ากลัวตายหรอก ตายไวเท่าไรยิ่งดีเท่านั้น เพราะถ้ามีชีวิตอยู่ยิ่งนานเท่าไรก็ต้องแบกรับภาระทุกอย่างไว้
เหตุที่ครูบาสักยันต์เต็มตัวนี่เพื่อประกาศให้ทุกคนรวมทั้งโยมผู้หญิง(เมีย) รู้ว่าเราได้มอบร่างกายและจิตใจเพื่อพระพุทธศาสนาแล้ว เพราะในเมื่อใจเรามุ่งไปในพุทธรรมแล้วก็เหมือนได้ตายจากทางโลก รอยสักที่เห็นตามร่างกายก็คือคำสอนในพุทธศาสนา"
"ครั้งหนึ่งท่านเคยถูกรุมทำร้ายระหว่างเผยแผ่ธรรมจริงหรือเปล่าครับ ?"

"เป็นความจริง เหตุเกิดที่บ้านหัวแม่คำ มีคนมาทำร้ายประมาณ ๔๐ คน แต่ก็เอาตัวรอดมาได้"

"แสดงว่ามีของขลังเลยรอดมาได้สิครับ ?"

"(หัวเราะ) ไม่ใช่ด้วยของขลัง แต่เป็นเพราะมีสติและใช้วิชาความรู้ที่ได้เรียนมา เลยเอาตัวรอด"

"วิชาอะไร แล้วครูบาทำอย่างไรครับ ?"

"วิชาแม่ไม้มวยไทย แต่ไม่ได้หมายความว่าครูบาสู้กับคน ๔๐ คนนะ อาศัยว่าวันนั้นกำลังปฏิบัติธรรมอยู่ เราก็จุดเทียนใช้ตอนกลางคืน เมื่อมีคนเข้ามา เราก็ใช้วิธีดับเทียน ทีนี้มันก็มืดใช่ไหม แล้วคนตั้ง ๔๐ คน มองอะไรก็ไม่เห็น เราก็หมอบลงอยู่กับพื้นเฉย ๆ นี่แหละ บางคนก็วิ่งชนกัน ชกกันเอง กลายเป็นพวกเดียวกันจัดการกันเอง ก็เลยกลายเป็นที่เล่าขานกันมาจนทุกวันนี้"

"มีเหตุหนักกว่านี้ถึงขนาดมีคนจ้องทำร้ายถึงขั้นยิง วางยาสั่งกันเลย จริงหรือเปล่าครับ ?"

"เรื่องนี้ไม่เคยคุยกับใครเลยนะ รู้มาจากไหน ครูบาเป็นพระป่าอยู่ในพื้นที่นี้ ซึ่งก็ทราบกันดีว่าเป็นพื้นที่ชายแดน และก็ต่อต้านเรื่องยาเสพติดอยู่แล้ว เราก็อาจจะไปขวางทางใครเข้าก็ไม่ทราบเลยโดน ครูบาก็มีครูบาอาจารย์ เขาใช้วิธี ฟัน แทง ยิง ไม่ได้ผล ก็เลยโดนยาสั่งตอนปลายปี ๒๕๔๓ แทบแย่ ตอนนี้ก็ยังรักษาตัวอยู่เลย ร่างกายก็ฟื้นมาได้ซัก ๘๐ เปอร์เซ็นต์"

"ครูบาโดนยาสั่งได้อย่างไร และมีอาการอย่างไรบ้างครับ ?"

"มีศรัทธามาทำบุญตักบาตร เราก็นำมาฉัน ก็เลยรู้ว่าโดนยาสั่ง เวลาโดนจะอาเจียนออกมา ครั้งนั้นเต็มถังน้ำ อาเจียนจนหมดแรงเลย ก็ต้องใช้วิธีนั่งเข้ากรรมฐานแก้พิษ"

"แล้วยาสั่งนี้เขาทำกันอย่างไรครับ ?"

"เขาก็จะใช้หมูตัวผู้มาทำยาสั่ง เริ่มด้วยเลี้ยงหมูด้วยพิษจากงู เห็ด ว่านต่าง ๆ หรือคางคก เอาให้กินทีละน้อย ๆ พอโตได้ที่ก็ฆ่า แล้วนำไปย่างไฟแดง ๗ วัน ๗ คืน แล้วนำมาตากน้ำค้างอีก ๗ วัน ๗ คืน เสร็จแล้วนำมาบดให้ละเอียด แล้วก็ปลูกฟักแฟงในป่าช้า เอาเมล็ดออก แล้วนำผงที่ได้จากหมูมายัดใส่แทน จนลูกฟักลูกแตงตาย แล้วจึงเอาลูกฟักลูกแตงไปทำพิธีบนกิ่งไม้ใหญ่ เวลาทำพิธีต้องอยู่เหนือลม เวลานำฟักแตงมากินก็จะเกิดอาการทันที"
"ของขลังของครูบาดีด้านไหนครับ ?"

"เครื่องรางของขลังปลุกเสกขึ้นเพื่อเอาไว้ใช้ป้องกันตัว คนที่นำติดตัวต้องมีพุทธรรมอยู่ในใจจึงจะเกิดผล แต่หากคิดไม่ดี ทำไม่ดี พุทธะไม่อยู่กับตัว และหลักพุทธรรมก็เป็นหลักธรรมที่ใช้เผยแผ่ให้กับพุทธศาสนิกชนทั่วไป ครูบาจะบอกเสมอว่าพุทธะอยู่ที่ตัวเรา หากกินเหล้าก็เหมือนกับเราเอาเหล้ามารดพระที่อยู่ในตัวเรา หากเราคิดจะฆ่าผู้อื่นก็เหมือนเราคิดจะฆ่าพระในตัวเรา แล้วอย่างนี้พระจะอยู่กับเราได้อย่างไร เครื่องรางจะขลังได้อย่างไร"

"เรื่องการสอนศิลปะมวยไทยมีมาตั้งแต่ตอนไหนครับ ?"

"เดิมครูบาเผยแผ่ศาสนาให้กับชาวเขาตามแนวตะเข็บชายแดนมีลูกศิษย์มากมาย และได้ออกติดตามครูบาเพื่อช่วยในเผยแผ่ศาสนาในหลายพื้นที่ ซึ่งบางพื้นที่เราไม่สามารถที่จะคาดเดาได้ว่าเขาคิดอะไรกับเราอย่างไร ซึ่งลูกศิษย์บางคนก็ถูกทำร้ายร่างกายกลับมา ครูบาจึงได้ถ่ายทอดวิชาศิลปะมวยไทยที่ตนเองได้รับการถ่ายทอดมาจากบรรพบุรุษและอาจารย์อีกหลายท่านก่อนที่ครูบาจะบวชเป็นพระ ได้เคยร่ำเรียนมาจากบรรพบุรุษ เป็นวิชาที่สืบทอดมาจากบุคคลที่เป็นทหาร ในการรักษาขาช้างที่พระมหากษัตริย์ได้ทรงช้างออกไปทำศึก จึงเป็นศิลปะที่มีความแข็งแกร่ง ยากที่จะมีผู้ที่ต่อกรแต่อย่างไร"

"ทำไมครูบามีความคิดที่จะฝึกสอนมวยให้กับเด็ก ๆ ครับ ?"

"อยากให้เด็ก ๆ ที่อยู่ในพื้นที่และเด็กกำพร้าที่รับอุปการะไว้ มีวิชาความรู้เกี่ยวกับแม่ไม้มวยไทย เอาไว้ป้องกันตนเอง ป้องกันประเทศชาติ ก่อนจะฝึกทุกคนต้องบวชก่อนเพื่อจะได้ซึมซับหลักธรรมและมีธรรมะอยู่ในใจ การฝึกเป็นการฝึกแม่ไม้มวยไทยคู่แผ่นดิน ไม่ต้องการให้ฝึกเพื่อไประรานผู้อื่น"

 

ประวัติพระขี่ม้าบิณฑบาต
'อาชาทอง' ม้าหนุ่มร่างกำยำ ควบตะบึงพา 'พระครูบา' ข้ามเขาลูกแล้วลูกเล่าเพื่อรับบาตรจากญาติโยมผู้มีจิตศรัทธา และเผยแผ่ธรรมะของพระพุทธองค์ อาหารที่เหลือจากการบิณฑบาตถูกแจกจ่ายให้ชาวเขาผู้ยากไร้ กว่า ๑๓ ปีแล้วที่ 'พระครูบาเหนือชัย' พากเพียรให้ความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรมแก่ชาวเขาเผ่าต่าง ๆ ที่อาศัยอยู่ตามแนวตะเข็บชายแดน จ.เชียงราย เพื่อเปลี่ยนพวกเขาจากกลุ่มผู้ลักลอบขนยามาเป็นชาวไร่ผู้หวงแหนและร่วมพิทักษ์ผืนแผ่นดินไทย 'พระครูบาเหนือชัยโฆสิโต' เจ้าอาวาส 'วัดป่าอาชาทอง' อ.แม่จัน จ.เชียงร ได้เปลี่ยนฐานะจาก "นายเสายมอชัย ใจบินตา" หนุ่มวัย ๒๙ ปีที่ชอบวิชาหมัดมวยมาบวชเป็นภิกษุเพื่อศึกษาธรรมะ ท่านตัดใจจากภรรยาและลูกน้อยชาย-หญิงทั้ง ๒ คน หลังจากมีครอบครัวได้เพียง ๘ ปี ด้วยเห็นทุกข์ของชีวิตทางโลก จะบวชเพียง ๗ วัน แต่นับจากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลากว่า ๑๓ ปีแล้วที่ท่านมุ่งศึกษาและเผยแผ่ธรรมะแก่บรรดาชาวเขาตามแนวตะเข็บชายแดน หลังครองผ้ากาสาวพัสตร์ได้เพียง ๑ วัน ท่านก็ออกธุดงค์เพื่อแสวงหาความสงบ โดยยึดโอวาทจากพระอุปัชฌาย์ว่า 'บวชเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง' ท่านเดินทางมาจนถึง 'ดอยผาม้า' และเห็นว่าเป็นสถานที่ ๆ เหมาะสมจึงยึดเป็นที่ปฏิบัติธรรม พระครูบานั่งสมาธิ พิจารณาขันธ์ ๕ ด้วยใจมุ่งมั่นที่จะบรรลุธรรม ครั้งหนึ่งท่านนอนหลับและว่า 'หลวงปู่สด' วัดปากน้ำภาษีเจริญ มาสอนวิชาธรรมกาย ให้ท่านทำใจใส ๆ กำหนดองค์พระอยู่ศูนย์กลางกาย ท่านไม่มั่นใจว่าฝันนั้นเป็นจริงหรือไม่ จึงอธิษฐานจิตว่าหากหลวงปู่สดมาพบในฝันจริงขอให้มีญาติโยมนำปัจจัยมาถวาย ๑,๐๐๐ บาท พอรุ่งเช้าก็มีนักข่าวของสถานีวิทยุท้องถิ่นนำปัจจัยมาถวายตามคำอธิษฐาน และขอสมัครเป็นศิษย์ ท่านจึงให้ญาติโยมดังกล่าวพาท่านไปยังวัดปากน้ำ และนำเงิน ๑,๐๐๐ บาทที่ได้ทำบุญกับทางวัด จึงนำคำสอนของหลวงปู่สดมาใช้ในการนั่งสมาธิเรื่อยมา

ครั้งหนึ่งท่านนั่งสมาธิบนโขดหินโดยอธิษฐานว่า "จะขอนั่งอยู่ตรงนี้จนกว่าจะบรรลุธรรม แม้ตายก็จะไม่ลุกจากที่นี่" ท่านนั่งนิ่งอยู่ ๑๕ วัน จนผึ้งมาเกาะทำรังตามเนื้อตัว ท่านรู้สึกเจ็บจึงพยายามแยกความรู้สึกของกายออกจากจิต แม้กายจะเจ็บแต่จิตนิ่งใสสว่าง ความเจ็บก็ทุเลาลง ท่านนั่งจนหมดสติไป และในฝันท่านเห็น 'หลวงปู่เกษม' ซึ่งศึกษาฌานสมาบัติอยู่ ณ สุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง มาบอกว่า นี่คือการเข้านิโรธสมาบัติ แยกจิตกับกายและให้มั่นเพียรนั่งสมาธิ ซึ่งจะทำให้เกิดปัญญา อันเป็นหนทางแห่งการบรรลุธรรม

 

รูปพระขี่ม้า





​

<!-- / message --><!-- sig -->

 

บทความทิ้งท้าย

" ...ขณะใดที่ใจของลูกยังรักษาอภิญญาสมบัติไว้ รักษาปฏิปทาสาธารณะประโยชน์ ขณะนั้นลูกจงภูมิใจว่า พ่ออยู่กับลูกตลอดเวลา ถึงแม้ว่าร่างกายกายาของพ่อสลายไป แต่ใจของพ่อยังอยู่กับใจของลูก ลูกจะไปไหนก็ชื่อว่าพ่อไปด้วย ช่วยลูกทุกประการ... "

(คำสอนหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ)
​

ที่มา ​

 

สวัสดีค่ะพี่พิทธ สวด 108 จบครบ 3 วันรึยังค่ะ
เห็นว่าจองคิวรอรับลูกแก้วมณีนพรัตน์จากพี่โคมอยู่

น้องสวดครบ 7 วันช่วงวันแม่แล้ว ต้องขอบคุณพี่ปราญด้วยค่ะที่ได้ลงชื่อรับให้น้อง พอดีช่วงที่ผ่านมาติดเรื่อง IT นิดหน่อย

และที่สำคัญต้องขอบคุณพี่โคมที่ได้นำลูกแก้วมณีนพรัตน์มาเป็นกำลังใจในการปฏิบัติด้วยค่ะ
ขอโมทนา สาธุ

ช่วงนี้มีทริปงานบุญเยอะนะคะ แต่น่าเสียดายน้องอยู่ต่างจังหวัดหยุดวันอาทิตย์วันเดียวจึงไม่สามารถไปร่วมทริปได้ ก็ขออนุโมทนาบุญกับพี่ๆ ทุกท่าน ทุกหมู่ด้วยนะคะ;aa2

 

ใจมันเรียกร้องโหยหา เชียงรายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แดนพระอริยะ

 

พี่อาร์ททททททททท
ตอนนี้ใจน้องปราญฯ อยากไปไกลกว่าเชียงรายอ่ะ
แต่ยังไม่มียานพาหนะเลย
รถราก็ไม่มี เครื่องบินก็ไม่มี เงินทองก็ไม่มี
มีแต่จุดหมาย กับสองเท้าที่ปราศจากรองเท้าดีๆรองรับ พร้อมด้วยสัมภาระที่แบกไว้เต็มบ่า
หลับตาทีไรก็เห็นตัวเองนอนหลับอยู่ที่นั่น แต่พอตื่นขึ้นมาเราก็ยังอยู่ที่เดิม

หวังว่าวันนี้การงานของพี่อาร์ทจะลุล่วงไปด้วยดีนะ

ป.ล.เมื่อคืนฝันดีด้วยล่ะ

 

น้องสาวคนสวยของพี่ปราญฯสบายดีนะคะ
ไม่ต้องขอบคุณพี่ปราญฯหรอกจ้ะ เพราะนั่นคือสิ่งที่น้องสมควรได้รับ
คำขอบคุณทั้งหมดทั้งมวล ยกให้พี่หลวงผู้เป็นคนนำมาแจก ยกให้ผู้สร้างลูกแก้วขึ้นมา และยกให้ครูบาอาจารย์ผู้เมตตาแก่พวกเราเนาะ

 

หายไปนานเลยนะครับน้องกร วันพระที่ผ่านมาไม่เห็นเข้ามาเริงร่ากับคุณเพชรเลย อิอิ

เย้ๆ สวดครบ 3 วันแล้ว กว่าจะผ่านไปได้ แค่สามวันเอง แต่คุณปราญ สวดตั้ง 3 อาทิตย์ โมทนาด้วยครับ

เห็นวัดทางเหนือ แล้วอยากไปบ้าง มีแต่จุดหมายเหมือนคุณปราญเลยครับ ไม่รู้เมื่อไรจะมีโอกาสได้ไปซักที

คุณปราญฝันอะไรดีๆ หรือครับ เล่าให้ฟังบ้างจิ

 

เมื่อวานงานเยอะแยะลืมโอยเงินร่วมถวายผ้าป่าท่านจิตโต เสียดายงวดนี้อดไปทุกทีไปพลาดฮือๆ พี่คมยังแถมวันเป็นเมื่อวานก่อนหกโมงเย็นเลย โอนร่วมทัน โมทนาด้วยกันนะครับ

พี่แอ้จัดรถไปกันไหมหน่า ไปเชียงรายก็ไปวัดที่ผมเคยว่าด้วยเลยดีไหม อิอิ ดีใจ ครับ อยากไปนานแล้ว รถต้ไปถูกกว่าเยอะครับ

คุณส้มจี๊ด ผมไม่ค่อยได้ไปบ้านนู้เลย งานชุ่ม สบายดีนะครับ

คงจะหายเงียบแล้วหลังจากวันจันทร์นี้แน่ๆเลยอิอิ เอาที่อยู่มาซะดีๆ จะได้ส่งไป

วันเสาร์ไม่ไดหยุดงานชุ่มเลยแอบหยุดวันจันทร์แทนครับพี่ ไปไหนไม่ครับช่วงนี้ บ้านพี่ใกล้วัดฉลองเลยดีจังครับ เคยไปครั้งเดียว พาแฟนไปถวายสังฆทาน อิอิอิ พอดีไปเยี่ยมครอบครัวเค้าอะ อิอิอิ

สบายดีนะครับ เช่นกันนะครับ

เรียกยังไงหัวใจอาร์ท ฮาๆๆๆๆๆๆ

พี่ศรีครับ นั้นแนได้วันสืบชะตาหลวงพี่เล็กด้วยสินะครับ ผมก็ไปแต่เข้าไม่ถึง อิอิอิ พอจำได้แล้วครับ ที่แท้ก็เคยเจอท่านแล้วที่นี่เอง ขอบคุณนะครับ พระท่านครูบาวันนั้นผมถวายปัจจัยที่เก็บมาระยะนึงอย่างปิตมากเพราะเจอแต่ละพระองค์ยากมากครับ ได้ร่วมถวายน้ำผึ้งไปด้วยทุกๆพระองค์

 

เมื่อคืนฝันแปลกครับว่า นั้งต่อพระบูชาคอหักอยู่เป็นปรางจักพรดิ ต่อยังไงก็ไม่ได้ ต่อแล้วหลุดเพราะบูชาไม้ด้วยครับแกะสลัก ต่อไปต่อมา ไม่ได้เสียที หลวงตามานั่งข้างๆแล้วบอก บางคำ ........ จุดๆๆๆ เราก็กราบท่านแล้วก็ จุดๆๆ.... น้ำตาซึม เลยให้พยายามต่อไป ครั้งหน้าคนจะเข้าใจมากขึ้นวาเราพยายามทำอะไร นิ่งไว้ดีแลว เราก็เลยลืมตาเพราะกึงหลับกึ่งตื่น

จบครับ อิอิ ฝันนะครับ เดี๋ยวคนจะเอาไปเม้าส์เราอีก ^^

 

โมทนาครับผม จะต่ออีกสี่วันไหม สองลูกพดี ไหนๆก็ไหนๆ อิอิอิ

ช่วงนี้คนแจกจิตตก หลับตาสวดสงบๆนั่งนิ่งๆไป เรื่องราวต่างๆเวียนในหัวเต็มไปหมด คำว่าพอดีก็นึกขึ้นมาในหัวครับ อะไรมากไปก็มีโทษเช่นกันครับ
ถึงจะโดนโจมตีแบบไม่ทราบสาเหตุทุกด้าน ทั้งคนสนิดและคนนอกก็ตาม ผมคิดอย่างเดียวว่าหากได้ทำในสิ่งที่ถูกแล้วสมควรแล้วก็พอแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรมากครับ กราบขอบคุณทุกท่าน
โครงกราสร้างเจดีย์ใกล้จะเสร็จแล้วครับ ^^ ขอบคุณที่ช่วยเหลือครับ ตอนนี้ก็รอซองอีกมีครับ

 

ขอบคุณมากที่ซู๊ดดดดด ค่ะ พี่โคม น้องส่งที่อยู่หลังไมค์นะคะ

พอถึงวันจันทร์น้องก็คงเงียบหายไม่ได้ Meeting กับพี่ๆ เลยเพราะใช้ Net ที่ทำงานไม่ได้ ส่วนใหญ่เข้าอ่านทางมือถือ บางวันเข้าอ่านได้แต่โพสไม่ได้ ต้องรอมาใช้ Net ที่บ้านตอนกลางคืน พอเข้ามาปุ๊บ พี่ๆ ก็ไปกันแล้ว ... ฮือๆๆๆๆๆๆ

เฮ้ย ... เหมือนเราเป็นคนกลางคืนเลย.... โป๊ง แง่ว...:boo::boo:

 

ฮ่าๆ ถ้ากายพร้อมใจพร้อมก็คงสวดไปเรื่อยๆ ครับ แต่ยังไงก็ขอรับหนึ่งลูกครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ

 

คงจะเป็นน้ำผึ้งคณะน้องหญิง บึงลับแลสินะครับ ผมก็ร่วมถวายเช่นเดียวกัน โมทนาด้วยทุกประการครับ

 

สวัสดีพี่ศรีสูรฯ ค่ะ
พวกเราเป็นญาติกันหมดเหรอคะ
ทำไมหนูจำใครไม่ได้ซักคน อิอิ

หลวง พี่สวด 108 จบได้ 2 รอบแล้วแหละ

น้องส้มจี๊ดส์ พี่จำหนูได้จ้ะ น้องพญานาคตระกูลสีรุ้ง
ย้ายมาประจำห้องนี้ก็ได้นะ

 

ครูบาหน่อแก้วฟ้านี่ประทับใจมากค่ะอาจารย์นิ
ปราญฯเคยได้ร่วมทำบุญกับท่านตอนงานนิโรธกรรมของท่านเมื่อปีที่แล้วค่ะ
นั่งอ่านประวัติไปก็ร้องไห้ไป น้ำตาไหลตลอด
ยิ่งเห็นภาพตอนออกนิโรธกรรมครั้งแรก ยิ่งปีติใจมากมายทีเดียวค่ะ

ไม่รู้จะมีวาสนาได้ไปกราบพระอริยะเหมือนพี่ๆหรือเปล่านะคะ
ขอบคุณอาจารย์นิมากค่ะสำหรับข้อมูลดีๆ

 

ปราญฯฝันแปลกๆมา 2 คืนแล้วค่ะท่านพิทธฯ
เมื่อคืนวันศุกร์ ปราญฯฝันว่ามีคนขอให้ปราญฯช่วยทำบายศรี พญานาคให้ค่ะ เป็นบายศรีพญานาค 9 เศียรค่ะ สวยงามมากมาย ประติแล้วเวลาเราเห็นบายศรีทั่วไปจะเป็นในลักษณะขดอยู่ใช่ไหมคะ แต่ในความฝันเป็นแบบกำลังเลื้อยอยู่ค่ะ แต่บังเอิญในความจริงปราญฯทำบายศรีไม่เป็นเลย งานใบตองเป็นงานฝีมือที่ไม่ถนัดอย่างยิ่ง ในความฝันก็มีพราหมณ์ผู้หนึ่งมาช่วยสอนวิธีทำบายศรีให้ค่ะ ปราญฯลืมตาตื่นมาตอน 4.44 น.พอดี

ส่วนเมื่อคืนก็ฝันค่ะ ฝันว่ามีคนๆหนึ่งในกระทู้นี้มอบพระให้ปราญฯ 6 องค์เป็นพระเก่า เนื้อคล้ายอิฐมอญ(ขอโทษค่ะปราญฯเรียกไม่ถูกจริงๆ)มีพระต่างๆดังนี้
-พระที่ท่านแบกร่มน่ะค่ะ แบบยืน ลักษณะเป็นองค์เรียวยาวเหมือนกระสุนปืน(เรียกไม่ถูกค่ะ ใครพอทราบช่วยอธิบายหน่อยนะ)
-พระสมเด็จฯ
-พระนางพญา เนื้อสีแดงเหมือนอิฐมอญค่ะแต่ลวดลายพระแทบไม่มีเลยค่ะ
-พระสังกัจจายณ์
-พระปิดตา องค์เล็ก น่ารักมากค่ะ
-พระนาคปรก(พระประจำวันเกิดเราเองค่ะ)
ในฝันได้รับมา ดีใจมากมาย ขอบคุณผู้ที่ให้มาด้วยนะคะ
ปราญฯลืมตาตื่นมาตอน 4.09 น.ค่ะ


หากไม่ใช่อุปาทาน ครูบาอาจารย์ท่านก็คงรู้ว่าตอนนี้ปราญฯต้องการกำลังใจในการดำเนินชีวิตอย่างมาก ปรกติปราญฯเป็นคนคิดมากและอ่อนไหวกับคำพูดและการกระทำของคนรอบข้างง่ายมาก ยิ่งในช่วงที่ร่างกายไม่แข็งแรง ปราญฯยิ่งเหมือนคนงี่เง่าไปเลย ท่านคงจะเมตตาสงเคราะห์ปราญฯในความฝัน เพื่อให้ปราญฯยังพอมีแรงเดินหน้าต่อไป

 

ตกลงค่ะจะมอบพระ 6 องค์ให้คุณปราญ
บอกที่อยู่ในกระทู้นี้ โดยไม่ต้องบอกชื่อจริงก็ได้ จะใช้ชื่อปราญชลี..
แล้วจะแวะมาดูที่อยู่ แล้วคุณปราญค่อยลบที่อยู่ทิ้งทีหลังก้ได้

-พระที่ท่านแบกร่มน่ะค่ะ แบบยืน ลักษณะเป็นองค์เรียวยาวเหมือนกระสุนปืน(เรียกไม่ถูกค่ะ ใครพอทราบช่วยอธิบายหน่อยนะ)
จะมอบพระสีวลีให้ค่ะ แต่ไม่ทราบผู้สร้าง

-พระสมเด็จฯ
มีพระสมเด็จของหลวงปู่ปุดดา ที่จริงมีอีกแต่ไม่ทราบว่าของใคร คือไม่เก่งเรื่องพระเครื่อง

-พระนางพญา เนื้อสีแดงเหมือนอิฐมอญค่ะแต่ลวดลายพระแทบไม่มีเลยค่ะ
เป็นพระนางพญา สีแดงคล้ายอิฐมอญไม่มีลวดลาย ของหลวงปู่ปุดดา

-พระสังกัจจายณ์
พระสังกัจจายณะ ของวัดสุทัศน์ ดังพอควรนะ คิดว่าอย่างนั้น องค์เล็กๆ น่ารักมาก ที่จริงพระปิดตากับพระสังกัจจายณ์ ถ้าในเรื่องโชคลาภใช้แทนกันได้ค่ะ

-พระปิดตา องค์เล็ก น่ารักมากค่ะ
พระปิดตาองค์เล็ก องค์เล็ก น่ารัก เอาที่เราอธิษฐานจิตเองได้ไหม คือทำพระผงจักรพรรดิโดยผสมผงจักรพรรดิของหลวงปู่ดู่อยู่ช่วงหนึ่งเหมือนกัน เวลาอธิษฐานจิตก็ขอให้หลวงปู่ดู่มาปลุกเสกให้ ตอนนั้นที่ทำ อิทธิบาทสี่ยังแรง ตั้งใจมาก พลังงานลงมาที่กระหม่อมแล้วแผ่ออกมามากมาย ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้วค่ะ สมาธิแบบนั้นก็คงทำไม่ได้แล้ว เพราะขี้เกียจแล้วก็ไม่ได้ทำมานานแล้ว มีอยู่ช่วงที่ทำพระผงจักรพรรดิทุกวัน ส่งพระไปบรรจุตามวัดค่ะ..

-พระนาคปรก
เป็นพระนาคปรก เป็นพระเจ็ดกษัตริย์ ของหลวงปู่สอ ก็ดังพอดูนะ ซึ่งพญานาคก็คือพระศรีสัตตนาคราชตามกระทู้นี้นี่เอง ( 7 เศียร)

การทำพระผงจักรพรรดิของเรานั้น ทำโดยอธิษฐานขอให้หลวงปู่ดู่มาปลุกเสกพระให้มีพุทธานุภาพ ธรรมานุภาพ สังฆานุภาพ เมตตาและแคล้วคลาด ประดุจพระของหลวงปู่เอง .. ฯลฯ (ฉลาดมากใช่ไหม..ที่อธิษฐานจิตแบบนี้... เพราะอะไรรู้ไหม เพราะตัวเราคงไม่มีบารมีจะทำพระเองได้ ก็ต้องขอหลวงปู่มาทำให้ มีคนมาจับพลังพระแล้ว เขาว่าสว่างไสวยิ่งนัก.. เราก็ไม่เข้าใจนะ แต่รู้ว่าตอนทำนั้นสว่างไสวจริงๆ เขาเก่งนะเนี่ย..)

เลข 6 เป็นเลขประจำตัวของเราเองค่ะ

 

-โมทนาทุกท่านเลยที่ได้สวดมนต์ 108 จบ

-เราเองอาศัยเปิดเสียงจากมือถือเอา ต้องตอนที่ไม่มีคนอยู่ด้วย เดี๋ยวคนในครอบครัวจะเคืองเอา อิอิ

-ทีแรกคิดว่าวันอาทิตย์จะไม่ได้ออกไปไหน แต่พ่อกับแม่มาบ้าน แม่ชวนไปทำสังฆทานให้ญาติผู้ใหญ่ที่นับถือ เลยได้ไปที่วันอินทร์ฯ เป็นวัดในกรุงเทพที่ไปบ่อยที่สุดแล้วมั้ง

แต่ไปคราวนี้ต่างจากคราวที่แล้วมากมาย เนื่องจากกำลังจิตใจในการได้ฝึกวิป้สสนากรรมฐาน จึงอธิษฐานขอเมตตาพระท่านน้อมนำบารมีมาสู่ตน ก็ประจักษ์แจ้งแก่ใจว่า การทำบุญกุศลใดๆนั้น กำลังของจิตใจนั้นเป็นประธานจริงๆ ^^

-ได้อ่านเรื่องคุณปราญอยากเคี้ยวหมาก ก็ตลกดี เพราะตอนขับรถกลับมากับแม่ แม่ขอชานหมากพระท่านมาเคี้ยว เราแอบขำปนแปลกใจนิดๆ แม่ก็เคี้ยวหมากหงุบหงับตลอดทาง

-อืม....ใครสักคนโพสต์ไว้นะ ว่าพวกเราก็เป็นคนคุ้นเคยกันมาก่อน เจอ พบ และเห็นอะไรคล้ายๆกัน ^^

-มีคืนนึง ฝันเห็นผู้ชายคนนึง ผิวขาว ผมสั้น ผอมๆหน่อย หน้าตาท่าทางเหมือนเด็กวัยรุ่นม.ปลาย อธิบายไ่ม่ถูก เพราะเป็นคนที่ไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน ตลกดีไหม ให้วาดก็วาดไม่ถูก เพราะวาดรูปไม่เก่ง

-ปล แถมท้าย เรื่องความเชื่อที่เคยบ่นๆไป ก็คงไม่ได้เป็นปัญหาเพิ่มหรอก รักใครชอบใครศรัทธาใครก็ทำไปตามนั้น เหมือนก๋วยเตี๋ยวยังมีให้เลือกตั้งหลายเส้น หลายแบบ แต่ทานแล้วก็อิ่มท้องเหมือนกัน ~~