มีพ่อดุโหดร้ายชอบทำร้ายร่างกายต้องทำไงดีครับ

คุณนวลไม่โดนซ้อมก็นับว่าสบายแล้ว
ทนไปเถอะ
อยากทำสบู่มาทำกับผมแล้วกัน
ปีที่แล้วชวนคนทำสบู่ไม่มีใครทำด้วย
มีมือโปรสอนด้วยนะ
เดี๋ยวไปหลอกมาสอน

 

ให้ท่านกราบอโหสิกรรมต่อบิดาและ ถวายอภัยทานแก่พระพุทธเจ้า
โดยให้ท่านกล่าวต่อหน้าบิดาว่ากรรมอันใดที่เคยทำไว้ด้วยกายวาจาใจก็ดี ตั้งแต่อดีตชาติถึงปัจจุปัน ขอยอมรับผิด และให้อโหสิกรรมถ้าท่านเคยทำร้ายเรา ต่อจากนี้่เวลาเจอท่านให้ท่านภาวนาว่า พุทธัง สรณัง คัจฉามิ เป็นภาวนา

 

ขอทราบข้อมูลส่วนตัวก่อนนะ
อายุเท่าไหร่
ชายแท้หรือไม่
เรียนอยู่หรือเปล่า ถ้าเรียน เรียนชั้นไหน
แม่ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า
มีตังค์เก็บมั้ย มีเท่าไหร่

ถ้ารู้ข้อมูลพอจะให้คำแนะนำได้

 

แต่ล่ะคนก็มีปัญหาแปลกๆๆต่างกันไปน่ะ ยายก็เจอมาก่อน และก็โดนคล้ายของคุณแต่ไม่รุนแรงมาก สมัยเด็กๆๆ พอพ่อจะตีก็วิ่งหนี และไปซ่อน พอกะว่า นานพอที่พ่อจะหายโมโห ก็ออกมา สุดท้ายก็ไม่โดนตีแต่โดนว่าและคาดโทษไว้
บางครั้ง คุณพ่อทั้งหลายก็รักลูกไม่เท่ากันน่ะ อันนี้ยืนยันและนอนยัน เพราะ ทุกวันนี้ก็เจอลักษณะนี้ ตอนนี้ ยายก็ทำใจและพยายามช่วยตัวเองให้มาก ขืนง้อพ่อมาก เคยตัว เราเองก็อายุมาก แต่พ่อยังคงคิดว่า เรายังเด็ก ก็คงความรักแบบเด็กๆๆ
อยากบอกว่า พยายามดูว่า ท่านไม่ชอบอะไรก็หลีกเลี่ยง ไม่เข้าใกล้ เวลาท่านเดินมาหรือมองเราอยู่ หากว่า อยู่ไกลก็ช่าง แต่ถ้าเราอยู่ในสายตาที่มองเห็น ให้รีบไปไกลๆๆ คือ อย่าให้ท่านเห็นว่าเราทำอะไร เพราะต่อให้คุณทำงานที่มีประโยชน์มากแค่ไหน ก็แค่ทำงาน ไม่ได้เป็นผลงานที่ท่านจะชอบมาก คนเราเวลาลงได้เกลียดแล้ว ต่อให้ทำดีแค่ไหน เออ มันก็ทำได้แค่นั้น ไม่มีการชมหรือชอบอะไรเป็นพิเศษ
ก่อนนี้ พ่อของยาย ลำบากมาก ยายก็ไม่ได้ร่ำเรียนสูง เพราะมีน้องๆๆต้องเรียนตั้ง6ตัว และก็คิดว่า ฉันจะอยู่กะพ่อไปจนตาย คิดว่า หากพ่อสบาย เราก็คงสบายไปด้วย 555555ทุกวันนี้ คิดผิดมาตลอดเลย เพราะ ยายไม่ได้เก็บเงินไว้ ห่วงทุกคนในบ้านจนไม่กล้าใช้เงิน
อยากบอกว่า หัดทำตัวให้ลำบาก อย่าใช้จ่ายเกินตัว อะไรที่ไม่จำเป็นก็อย่าซื้อ
และหากมีเงินเก็บ อยากให้ปล่อยปลาทุกเดือนน่ะ 100บาทหรือ200ก็พอ เวลาปล่อยก็อย่าได้อยากได้อะไร ขอให้คิดว่า วันนี้ ฉันไถ่เธอไปเที่ยวน่ะ ขอให้เที่ยวให้สนุก 5555555 แก่จนป่านนี้ ยายได้เที่ยวไม่กี่ที่เอง เพราะขอพ่อไปเที่ยวทีไร พ่อบอก เดินไปเที่ยวในซอยให้พอ และจำให้ได้ว่า ร้านไหนขายอะไร เออ แต่ยายเป็นคน ความจำสั้น ได้หน้าลืมหลัง เดินแทบขาหัก จำได้แค่ร้านแรกเท่านั้น เค้าขาย..........ข้าวมันไก่.........
อย่าลืมน่ะ ขอให้ปล่อยปลาทุกเดือน......
ทุกวันนี้ แม้ยายจะไม่ได้อย่างที่อยากได้ แต่ยายก็คิดว่า เออ ใกล้แล้ว ...ใกล้ลงหลุมไง..........

 

5555ได้ทั้งสาระและความฮา.

 

----------

ท่อง "พระอรหังสุคโตภควา นะเมตตาจิต"

อานุภาพพระคาถาตามนี้
http://www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?t=2576

http://palungjit.org/threads/%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%96%E0%B8%B2%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%95%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B9%81%E0%B8%8A%E0%B9%88%E0%B8%A1-%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%89%E0%B8%A5%E0%B8%AD%E0%B8%87.481326/

 

ให้สวดมนต์บทธรรมจักรทุกวันกรรมจะเบาเทาลงได้ สมาทานศีล 5 ก่อนแล้วอธิษฐานว่าข้าพเจ้ามีพ่อแม่เป็นผู้ให้ชีวิต ขออานิสงส์การสวดมนต์นี่ส่งผลให้พ่อแม่ของข้าพเจ้าพ้นจากอบายภูมิ แลเวก็สวดธรรมจักรไป สวดเสร็จก็ตามด้วยบทกรวดน้ำ ไม่ก็เดือนก็เห็นผล

 

ระดับความทนได้ของแต่ละคน ไม่เท่ากัน ระดับความรุนแรงที่เจอก็แตกต่างไป แต่ถ้ามาถึงขีดที่จะต้องตายไปข้างหนึ่ง ลองมองหาวิธีห่าง ๆ กันสักนิด เช่น ไปบวชช่วงปิดเทอม หรือมีเวลาว่าง

หากอยู่ในวัยเรียน ถ้าที่บ้านชอบให้หาความรู้ ก็ขอไปเรียนพิเศษในแบบที่ ทางบ้านยอมรับได้ เช่น หากเขารับได้ที่เราจะเรียนดนตรี แล้วเราชอบ ขอแนะนำว่า เลือกที่ชอบสักอย่างแล้วเอาจริงไปเลย หรือ ถ้าเขาชอบให้เรียนทางสายวิชาการ เน้นเรียนวิชาที่ชอบเลย เอาให้เก่ง เอาให้เทพ ยิ่งถ้ามาสายวิทย์นะ คุณหาทุนได้ไม่ยากนัก โดยเฉพาะในต่างประเทศ

เอาใจช่วยนะคะ หากจะออกมา ให้ออกมาแล้วไม่ลำบากนะคะ โลกภายนอกบางทีก็อาจจะไม่ได้โหดร้ายกับเรา แต่ควรเป็นทางที่จะพาเราไปสู่แสงสว่าง

 

ถ้าเป็นผม ผมจะเลือกหนี เพราะคนเราไม่ใช่พระผู้หลุดพ้น ทำใจว่าท่านเป็นบุพการีผู้มีพระคุณในฐานะผู้ให้กำเนิดจำต้องทนหรือว่าเป็นเพราะเคยเป็นคู่เวรกรรมกันมาก่อนจึงต้องตามมาชดใช้กันต่อไปอีก ทำใจไม่ได้หรอกครับ ผมก็เคยอยู่ในสภาพคล้ายๆ กันมาแล้ว ชนิดเริ่มจำความได้ก็เจอปัญหาต่อเนื่องมาตลอด ผมเคยคิดจะตามพระธุดงค์เข้าป่าไปโดยไม่หวนกลับมาอีกเลยแต่พระท่านก็บอกว่ายังเด็กเกินไป เคยคิดจะเดินให้รถไฟทับตายแต่มีคนมาผลักออกก่อน เคยคิดจะผูกคอตายแต่มีคนมาเห็นก่อน จนผมเข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัยจึงได้ห่างไปบ้าง แต่ผมก็ไม่ได้ทุนการศึกษาจากท่าน ต้องหารายได้เลี้ยงตนเอง ถึงจะห่างกันแต่เพราะมันฝังใจตั้งแต่เด็กๆ แล้ว จึงเป็นแผลที่ไม่มีทางหายสนิท มันรบกวนแม้ในความฝัน สวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิได้ไม่นานเพราะตัดเรื่องอดีตไม่ได้ ยิ่งจะให้สงบลืมอดีตยิ่งกลับไปคิดถึงมันปวดหัวปวดตามร่างกายไปหมด ผมตั้งความหวังไว้ว่าผมจะทำบุญให้มากและนั่งสมาธิให้ได้ถึงจุดที่ผมนำบุญไปถึงท่านได้โดยตรงและรู้ว่าท่านไปอยู่ภพภูมิที่สุขสบายแล้วผมจะได้หลุดวิบากกรรมจากท่าน เพราะผมทำบาปเป็นครั้งสุดท้ายก่อนท่านตาย ขณะที่ผมบวชให้ท่านผมก็อธิษฐานว่าขอให้เกี่ยวข้องกันในชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย....ผมเกรงว่าถ้าคุณยังคงอยู่ในสภาพเดิมๆ อยู่ คุณอาจจะทำเรื่องรุนแรง หรือเรื่องมันจะฝังใจคุณไปตลอดชีวิต...

 

คนถามนั่นเขาไม่ได้โดนกระทืบ
ไปอยู่ที่อื่นถึงจะโดนเหมือนกัน
แต่สวนกลับแล้วกรรมไม่หนัก
พลาดพลั้งถึงตายก็ไม่เป็นอนันตริยกรรม

 

เอาแบบนี้ดีกว้ามั้ย คือไม่ต้องอยู่กับเค้าแค่มาเยี่ยมเอาเงินมาให้บ้าง และอโหสิสวดมนต์ให้ท่านบ่อยๆกรวดน้ำให้ทั้งเจ้ากรรมนายเวรท่านและเทวดาประจำตัวท่าน คือยังไงต้องน้อมธรรมะเข้ามานะ ถึงจะหนีก้อยิ่งต้องปฏิบัติเพื่อตนเองและให้ท่านด้วย

 

เงินส่งเอาก็ได้
บวชพ่อแม่ก็ได้โดยตรง
บุญอย่างอื่นอุทิศไปถ้าไม่โมทนาก็ไม่ได้

 

ให้ไปขออโหสิกรรมกับ พ่อ แม่ แล้วให้ พ่อ แม่ เอ๋ยปาก ยอมรับ ตกลง อโหสิกรรม ให้กับตัวเรา ครับ

จะแก้กรรมที่เคยมีเวรมีกรรมกันมา จองเวรจองกรรมกันมาจากอดีตชาติได้ครับ

ส่วนในอนาคตใครสร้างกรรมใหม่ ก็เป็นกรรมของบุคคลนั้น เราก็อย่าไปสร้างกรรมใหม่เพิ่มครับ


ส่วนตัวเองก็ปฏิบัติ ทำ ทาน ศีล ภาวนา ทำสมาธิ สร้างบุญกุศลกรรม ส่งเสริมตัวเราเองให้ดีขึ้น

บุญกุศลกรรมช่วยเราได้ครับ อย่างน้อยก็ควรทำสมาธิ ก็จะสามารถระงับสิ่งต่างๆที่กระทบจากภายนอกได้ ดูแลรักษาจิตใจตัวเอง ไม่ให้เกิด อกุศลกรรม เกิดกรรมชั่วในจิตใจตัวเราเองครับ

เรื่องบางเรื่องเป็นเรื่องของกฏแห่งกรรม เคยสร้างกรรมเคยมีเวรกรรมกันมา กรรมส่งผล ก็ต้องรับผลกรรมไปตามกฏแห่งกรรม

.
.

 

คงต้องมาทำความเข้าใจกับเรื่อง ศีล ข้อ 1 คือการไม่เบียดเบียนตัวตน
ตอนนั้นผมนั่งดูดบุหรี่อยู่ที่วัดแห่งหนึ่งกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่คนเดียว
ก็มีพระ 2 องค์ที่นั่งอยู่ที่กุฎิไม้ชวนผมไปนั่ง บอกมานั่งไกล้ๆสิ
ผมก็เดินไปนั่งอยู่ตรงหินหน้ากุฏิ พระท่านก็บอกว่าขึ้นมานั่งข้างบนสิ
ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรครับผมนั่งตรงนี้ดีกว่า พร้อมคิดในใจว่าเรานี้มีศีลน้อย
กิเลสนี้ก็เยอะจะไปนั่งในที่ๆเสมอกับท่าน ที่มีศีลมากกว่าก็คงไม่ดี ระหว่างนั้น
พระองค์หนึ่ง อุทานขึ้นมาว่า เฮ้อแมลงเยอะจัง แล้วก็เอามือตบโดยใช้สองมือ
ตบแปะและถูมือขยี้ ตบแปะและถูมือขยี้ ตอนนั้นผมนั่งหันหลังให้ท่าน
เพราะบุหรี่ที่ผมสูบอยู่หากหันหน้าไปหาก็อาจจะพ่นไปหาท่านได้
รับรู้ได้แต่เพียง อายตนะ 6 โดยอุปทานจากอารมณ์ที่เข้ามากระทบ
ที่อยู่ในใจผมจากเสียงที่ได้ยินจากข้างหลังตอนนั้นคือ
หากพระท่านตบโดน ตัวแมลง ศีลพระท่านนี้คงจะขาด
หากพระท่านตบไม่โดน ตัวแมลง ศีลพระท่านก็ยังคงอยู่ปรกติ
พอผมดูดบุหรี่เสร็จนั่งหันหน้าไปหาพระท่าน ผมไม่เห็นจะมีแมลงซักกะตัว
เห็นแต่พระองค์ที่หนึ่ง นั่งเอามือตบอากาศอยู่ตบแล้วขยี้ ตบแล้วขยี้
แล้วพระองค์ที่หนึ่ง ก็พูดว่า นอนก่อนดีกว่า
พระองค์ที่สอง ก็พูดขึ้นมาว่า สังขารนี้มันไม่เที่ยง คนแก่นี้หลับง่าย แล้วก็แยกย้ายกัน
ผมมาลองพิจรณาดู ศีล นี้เป็นของที่จับต้องไม่ได้ ใช้ตาดูก็มองไม่เห็น
การที่เรามีอารมณ์ จากธาตุ 4 แล้วถือเอา ดิน น้ำ ลม ไฟ อันใดอันหนึ่ง
มาเป็นตัวตนเพื่ออุปทาน ศีล ขึ้นมาเนี๊ย การที่เราจะไปรู้จักศีลข้อ 1 ได้อย่างแนบสนิทมันก็คงจะไม่ได้
ผมมาเล่าให้ฟัง ก็ไม่ใช่เพราะตัวผมนั้นดีเด่ อะไรในเรื่องนี้หรอกนะครับ
เพราะผมนั้นก็ไม่ได้เป็นคนมีศีลอะไร ผมเพียงแต่รู้จักศีลแบบเผินๆก็เท่านั้นหนะครับ
ขึ้นชื่อว่าคนนั้น ยิ่งมากคน บางครั้งก็กลายเป็นความมากเรื่องได้ครับ
การจะลดการปะทะกันระหว่าง คน กับ คน กับ คน กับ คน 5555 หลายคน นั้นๆ
เราก็ต้องรู้จักกับ อริสัจ 4 ครับ พอรู้จักแล้ว จำนวน คนหรือจำนวนตัวตน นั้นๆ
อาจจะค่อยๆลดลงไปได้ครับ พอมีคนน้อย เรื่องมันก็น้อยลง *-*
ส่วนเรื่องกรรมกับเรื่องตัวคนนี้ขอให้ท่าน patus ทำความเข้าใจว่าอยู่กันคนละส่วนนะครับ
กรรมจากปัจจุบันนั้นคือเจตนา ส่วนวิบากกรรมนั้นเป็นส่วนที่ไม่ได้เจตนา
ส่วนที่ไม่ได้เจตนา นั้น เราจะไม่ถือว่า เป็น พ่อ เป็น แม่ เป็น สัตว์ เป็น บุคคลใดๆที่ชี้เฉพาะ
วิบากกรรมจากที่เราทำมานั้น จะคนละความหมายกับ วิบากกรรมจากคนๆนั้น
ถึงแม้เราจะไม่เจอกับคนๆนั้น แต่เราก็ยังต้องเจอเรื่องนั้นๆได้อยู่ดี
การขอ อโหสิกรรม คือขออภัยจากการกระทำนั้นๆของเรา ผู้อื่นเพียงแต่เป็นผู้รับฟังเท่านั้นเอง
ไม่เกี่ยวกับว่าเขาจะให้อภัยรึป่าว เพราะเขาไม่ใช่เจ้าของกรรมเรา เราเพียงแต่เห็นจุดพิพลาดของเรา
แล้วไม่อยากไปทำกรรมแบบนั้นอีก แต่การที่เขาให้อภัยก็คือเขาให้อภัยตัวเขาเองนั้นหละ

 

เพราะโลกนี้คือละคร ถึงบทบางตอนก็ต้องรับอกุศลกรรม เราทั้งหลายเป็นผู้กระทำ อย่าซำ้เติมใจให้โทษผู้อื่นเลย ฟังธรรมจากท่านพระคุณเจ้าหลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมทโช จิตของท่านจะเติบโตคงไม่เกิน1อาทิตย์ ชีวิตของท่าน จะเปลี่ยนไป ได้อย่างง่ายดาย
อาศรมไผ่มรกต.com

 

ถ้าเรียนอยู่ก็กู้เงินเรียนได้นะครับ ออกไปอยู่ที่อื่นดีกว่า
แล้วตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้จบเร็วๆ อย่าไปสนเรื่องสิ่งเร้าทั้งหลายแหล่
หางานทำให้ได้ แล้วคุณก็จะเป็นไท ถึงเวลานั้น ค่อยไปสอดส่อง สถานการณ์
ยังงัย ท่านก็ยังเป็นพ่อ คอยดูอยู่ห่างๆก็ได้

 

เห็นหลายท่านบอกให้ไปอโหสิกรรม
บางครั้งผมก็สงสัยว่ามันช่วยได้จริงหรือ
การที่คนๆหนึ่งชอบทำร้ายลูกเมียอยู่เป็นประจำ
คงจะเรียกว่านิสัยไม่ได้แล้ว แต่ต้องเรียกว่ามันฝัง
ลึกอยู่ในสันดานเลย หากเจ้าตัวไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของตัวเอง แล้วการขออโหสิกรรมจะทำอะไรได้
ผมมีกรณีกลับกัน พี่ผมกับพ่อผม พี่ผมนี่ทำอะไร
ไม่สนพ่อผมเลย พูดจาก็ไม่ดี หลังๆนี่เจอหน้ายัง
ไม่ทักเลย... แต่มีอยู่ช่วงหนึ่งพ่อผมป่วยอาการไม่ค่อยดี พี่ผมก็ยกพานมาขออโหสิกรรม แต่พอพ่อหายดี ก็ทำตัวเหมือนเดิม นี่เห็นยกพานมาขออโหสิกรรม 2-3 รอบล่ะ เดี๋ยวคงมีมาอีก รอให้พ่อ
ผมป่วยหนักก่อน พี่ผมคงกะว่าจะทำชั่วกับพ่อ แต่ไม่อยากรับกรรมที่ตัวก่อ...
ขออโหสิกรรม ทางออกของคนรุ่นใหม่รึเปล่าเนี่ย

 

ทางออกของคนฉลาด