ภาพงานบุญต่อเนื่องของชมรมคนรักหลวงปู่ทวด

หมอฟอร์ดครับหายไปไหนครับ ไม่เห็นเข้าเว็ปเลย มีอะไรเข้ามาเล่าบอกกล่าวให้ฟังบ้าง

 

นั่งสมาธิไม่เห็นนิมิตอะไร..ทำอย่างไรดี?

บางคนเคยกล่าวว่า นั่งสมาธิเเล้วไม่เห็นนิมิตอะไรเลย
บางคนนั่งมาเป็นสิบปีไม่เห็นอะไรเลย
บางคนนั่งเเล้วอยากจะเห็นอย่างเดียว
บางคนนั่งเเล้วเห็นนิมิตกลับสงสัย
บางคนนั่งเเล้วเห็นนิมิตเเต่กลับไม่ได้ข้อคิดอะไรหรือธรรมอะไรจากนิมิตเลย
บางคนนั่งเเล้วเห็นนิมิตเเล้วยิ่งทำให้ตัวเองหลงตัวเอง
จริงๆเเล้วการนั่งสมาธิจุดประสงค์เพื่อความสงบมากกว่าไม่จำเป็นต้องเห็นนิมิตอะไรเลย
บางคนบอกว่านั่งสมาธิเเล้วจิตใส เเต่พอหลังออกจากสมาธิเเล้วก็กลับเป็นนิสัยเดิมๆ
ฉะนั้นการทำสมาธิสามารถทำได้ไปเรื่อยๆอย่าอยากเห็นนิมิตอย่าอยากส่งจิตไปดูโน่นดูนี่พระโบราณจารณ์บอกว่าให้ดูกายดูจิตเรานี้เเล...



<!-- / message --><!-- / message --><!-- / message --><!-- / message -->
<!-- / message -->
<!-- / message -->

 

พระที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกลืม
ก่อนที่จะให้ทุกคนเดากันไปหลายคนอาจจะเดาเป็นพระสงฆ์หลวงปู่องค์ดังๆที่สร้างพระเครื่องนิรันตรายบ้างที่สร้างพระเมตตามหานิยมบ้าง บางคนอาจจะเดาว่าเป็นพระพุทธรูปที่เก่าเเก่ที่มีคนบนบานศาลกล่าวบ้าง เเต่ที่ผมจะพูดถึงนั่นคือพระในบ้าน

พระในบ้านที่เเก่ๆที่คนหลายคนอาจลืมมัวเเต่ไปหาพระดังๆหลายคนไปอุปฐากพระสงฆ์ดังๆจนลืมพระพ่อพระเเม่ พระที่ศักดิ์สิทธิ์ที่กล่าวมานี้คงจะไม่เกินเลยไปนักเพราะพระพุทธเจ้าพระองค์ท่านสรรเสริญคนที่มีความกตัญญูด้วยเช่นกัน

เเละให้เห็นภาพระยะเวลาใกล้ๆกว่านั้นคือการไหว้ห้าครั้งที่สมเด็จเมืองชลที่ท่านนำมาเผยเเพร่บอกศิษย์ของท่านก็มีการกราบระลึกถึงคุณของพ่อเเม่ไว้ด้วย

บางคนไปทำสังฆทานกับพระบางคนไปปรณนิบัติกับพระสงฆ์อย่างดีเเต่พ่อเเม่ในบ้านนั่งอยู่อย่างเดียวดายไม่เคยเลยที่จะทำบุญกับพระในบ้าน

ถ้าจะให้ดีให้เริ่มทำบุญกับพระในบ้านก่อนน่าจะดีไม่ใช่น้อย

 

ศิษย์วงใน.........ศิษย์วงนอก

มีคำกล่าวคำว่าศิษย์วงใน ในหมู่ศิษย์เองที่สถาปนาตนเองที่มีโอกาสดีที่ใกล้ชิดครูบาอาจารย์ของเขาเหล่านั้น ทำให้หลายคนเกิดความคิดในเรื่องเเบ่งชนชั้น ซึ่งใครๆหลายคนรับรองว่าคงอยากเป็นศิษย์วงในกันทั้งนั้นเพราะดูเหมือนคำๆนี้จะเป็นที่ถูกจริตกับบรรดาคนที่เป็นเเฟนพันธ์เเท้ของอาจารย์ตนเองทั้งหลาย เเละเกจิอาจารย์หลายท่านก็มีเลขาส่วนตัวซึ่งหน้าที่ปกติควรจะอำนวยความสะดวกให้กับคนที่ศรัทธาเสมอภาคกันเเต่หลายท่านกลับกีดกันกันท่าก็มี

กลับมาถึงเรื่องสมัยพุทธกาลคงทราบดีว่าพระพุทธองค์มีพระเลขาคือพระอานนท์ซึ่งพระพุทธเจ้าเองทรงตรัสสรรเสริญว่าพระอานนท์เป็เลิศด้านการอุปฐากเเละรู้กาลเวลา

เเต่สมัยนี้ทำไมเราถึงไม่ค่อยเห็นอย่างพุทธประวัติ

หลวงพ่อทวดท่านเคยบอกกับบรรดาคนที่เคารพรักท่านว่าค่าไม่มีศิษย์วงในวงนอกหรอกทุกคนที่เชื่อฟังปฏิบัติตามธรรมที่ท่านสอนท่านบอกว่านั่นเเหละศิษย์ท่านเเละท่านยังบอกอีกว่า ท่านสอนให้เราเป็นครูคนไม่ได้สอนให้เราเป็นลูกน้อง หมายความว่าท่านอยากให้เราสามารถสอนสิ่งดีกับคนอื่นได้

บางคนเเบ่งสายครูบาอาจารย์ ฉันสายหลวงพ่อ..ฉันสายหลวงปู่.. ฉันสาย...
บางคนบอกว่าอาจารย์ฉันเก่งสุดเก่งกว่าใคร
บางคนบอกฉันนี่เเหละสายตรง...ทางอื่นๆผิดหมด

ท่านปัญญาชนทั้งหลายคงจะรู้คำตอบเเล้วโปรดทำในสิ่งที่ถูกต้องอย่าทำในสิ่งที่ถูกใจ
<!-- / message -->

 

ความอ่อนน้อมถ่อมตน
(เอ็งเก่งข้าเก่ง......)

ท่านเคยมีอาการนี้หรือไม่

เห็นนิมิตเเล้วดีใจเเล้วคุยไปอีกสิบวันเเต่หลังจากนั้นไม่เห็นอีกเลย

ชื่นชมครูบาอาจารย์อย่างมากเเล้วนำมาเปรียบกันว่าสายนี้ดีกว่าสายนั้นดีกว่า

ท่านเคยหรือไม่
ที่บอกว่าศิษย์เก่าศิษย์ในศิษย์ใกล้ชิด ส่วนเเกศิษย์ใหม่ศิษย์นอก
ส่วนฉันศิษย์เอก ศิษย์..............เเต่จะมีใครรู้บ้างว่าหลวงพ่อทวดท่านบอกว่าเอ็งไม่ต้องเป็นศิษย์เอกศิษย์วงในใกล้ชิดข้าหรอกข้าสอนให้เอ็งเป็นอาจารย์คนสอนให้เป็นผู้นำไม่ได้สอนให้เอ็งเป็นลูกน้อง


บางคนประมาทเนื่องจากสามารถจับพลังพระได้เเทนที่จะศรัทธาเเล้วปฏิบัติกับนำไปจับพลังพระเเบบไร้สาระเเห่งธรรมเเทนที่จะศรัทธาเเล้วเกิดวันหนึ่งจับพระเเล้วไม่มีพลังจะจิตตกหรือไม่หลวงพ่อดู่ท่านให้จับเพื่อเพิ่มศรัทธารู้เเล้วละวาง

อย่าได้หยิ่งยโสหากท่านปฏิบัติไปเเล้วมีเจโตรู้ใจคนเพราะนั้นยังเป็นโลกียฌาณมีได้เสื่อมได้

หากทำได้คุณวิเศษอะไรบางอย่างเเต่เที่ยวไปวิจารณ์เพ่งโทษคนอื่นอยู่โปรดได้สติเเล้วคิดว่าได้พิจารณากายเเละจิตตนเเล้วหรือยัง

อย่าอวดดีจึงได้ดีจำไว้ให้เเม่น คนเก่งเเล้วอวดตนยกตนข่มท่าน คงไม่มีใครชอบหรอก

เราต้องนอบน้อมครูบาอาจารย์

อาจารย์ที่ดีของผมไม่ต้องเก่งเเต่ต้องเป็นคนดี<!-- / message -->

 

คนฉลาดของหลวงปู่เเละเก่งที่น่านับถือ

คนเก่งคือคนที่เห็นนิมิตเยอะจริงหรือ
คนเก่งคือคนที่รู้ใจคนจริงหรือ
คนเก่งคือคนที่มีวิชชาเยอะๆหรือ
คนเก่งคือคนที่เหาะได้หรือ
คนเก่งคือคนที่พูดเก่งเเละโน้มน้าวใจคนเก่งหรือ
คนเก่งคือคนที่..........

คนเก่งของหลวงปู่
ท่านบอกว่า
เมื่อไรที่เอ็งปฏิบัติธรรมเเล้วนำมาใช้ในชีวิตประจำวันเเก้ทุกข์ด้วยอริยสัจเเล้วปราศจากทุกข์ได้เมื่อนั้นเอ็งเก่งเเละปฏิบัติธรรมเป็น

ส่วนคนฉลาดคือ.........<!-- / message -->

 

พระที่ขลัง......เป็นอย่างไร

บางคนคิดว่าพระขลังต้องมวลสารดี พิธีเด่น เกจิเเน่ในที่นี้ทุกคนคงคิดว่าพระจะขลังเป็นเเน่เเท้เเต่ผมว่าไม่เป็นเช่นนั้นเพราะเเม้มวลสาร การอธิษฐานจิตจากพระ...เเล้วคิดว่าสูงเเล้วเเต่พระที่สำคัญที่สุดหาใช่วัตถุดังกล่าวไม่เพราะพระสำคัญที่สุดคือพระจิตพระใจโดยมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ คุณพระบิดาคุณพระมารดาเเละคุณครูอุปฌาอาจารย์ นี่ต่างหากที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้เเละสรรเสริญคนที่กตัญูเเละรู้คุณคนทำอย่างไรที่เราเสกตนให้เป็นพระทำอย่างไรให้ใจเราสูงเหมือนวัตถุมงคลที่เราได้รับที่เราใฝ่หาทำอย่างไรเราจะได้วิญญาที่มีจิตถึงพระรัตนตรัยคนที่เสกพระดีที่สุดคือคนห้อยหรือคนรับพระคนห้อยต้องเสกพระเองเสกทุกวันตลอดเวลานั่นคือเสกตนให้เป็นพระให้มีใจเป็นพระนั่นเอง

ฝากไว้ให้คิดพิจารณา

 

คนเราลางเนื้อชอบลางยา

บางคนชอบทำสมาธิเเบบยุบหนอพองหนอ
บางคนพุธโธ
บางคนสัมมาอะระหัง
บางคนก็เพ่งกสิน
บางคนก็นึกองค์พระ
บางคนตั้งจิตไว้ที่ฐาน

บางคนบอกว่าตัวเองฝึกสมถะ
บางคนบอกว่าตัวเองไม่ฝึกสมถะหรอกฝึก
วิปัสสนาดีกว่า

บางคนฝึกกายเบาจิตเบา
บางคนฝึกเเบบความว่างเป็นอารมณ์

บางคนเห็นนิมิตก็ว่าตนดี บางคนว่าไม่เห็นดีกว่า
บางคนว่าเคยคุยกับพรหมกับเทวดา
บางคนได้ท่องวิมานชั้นฟ้าเเละนรกอเวจี
บางคนว่าอย่างโน้นอย่างนี้สารพัดจะพูดจะกล่าว


สรุปเราปฏิบัติเเล้วเราได้อะไรจากการปฏิบัติ
มีความสุขมีความพอดีหรือไม่
อย่าไปพูดกันถึงนิพพานเลย(สำหรับผม)ให้ดูว่านำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันหรือเปล่าถ้าปฏิบัติได้ดีจริงชีวิตของฆราวาสวิสัยย่อมเป็นสุขเเละเเก้ไขปัญหาชีวิตด้วยปัญญาจากการปฏิบัติ
<!-- / message -->

 

ปัญหาที่ข้าพเจ้าสังเกตว่าเกิดขึ้นในหมู่ชนที่เรียกตนเองว่าเป็นผู้ปฏิบัติธรรม และพวกที่ใกล้ชิดครูบาอาจารย์มากจะมีปัญหาดังต่อไปนี้
<O</O
1.ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของครูบาอาจารย์ ทำให้เกิดปัญหา<O</O
-เกิดความคุ้นเคยและเกิดการล้อเล่นทำให้กลายเป็นปรามาศครูบาอาจารย์ไป<O</O
-จัดการทุกอย่างที่เป็นตัวท่าน ไม่ว่าจะเป็นการ กันไม่ให้เข้าพบครูบาอาจารย์บ้างแม้จะเป็นความหวังดีต่อครูบาอาจารย์บ้าง ทำให้ผิดใจกับศิษย์คนอื่นๆ ทำให้ใจขุ่นมัวแทนที่รับใช้ท่านจะได้บุญบางทีเลยบาปไป
<O</O
2.ทำไมยิ่งปฏิบัติธรรมแล้วครอบครัวบางครัวทำให้เกิดความ แตก แยก <O</O
-เกิดเนื่องจากการไม่เข้าใจกันของคนในครอบครัวและที่สำคัญบางครั้งอาจจะเป็นการปฏิบัติโดยตึงเกินไป<O</O
-เชื่อแน่ว่าคนพวกที่ยิ่งทำบุญหรือยิ่งปฏิบัติ และทะเลาะกับครอบครัวคนพวกนี้จะไม่ก้าวหน้าในทางธรรมเพราะระหว่างปฏิบัติอดคิดอดเครียดเรื่องทางบ้านไม่ได้ฉะนั้นการปฏิบัติจึงไม่ก้าวหน้า เท่าที่ควรจะเป็น

<O</O
3.บางคนเข้าใจแต่ว่าการทำบุญนั้นใช้แต่เงินอย่างเดียวมีรายหนึ่งกู้เงินเพิ่งจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้พ่อ แม่ครูบาอาจารย์ แล้วตัวเองเป็นหนี้เกิดความทุกข์อย่างนี้แสดงว่าไม่พอดีจึงเกิดทุกข์อีกรายหนึ่งทำบุญในเนื้อนาบุญที่ดี แต่ทว่าญาติพี่น้องไม่เห็นด้วย ก็ยังจะทำ ส่วนพี่น้องตนก็ปรามาศครูบาอาจารย์ไปอย่างนี้ก็ใช้ไม่ได้ เราต้องอธิบายด้วยอรรถด้วยธรรมให้เขาเข้าใจเสียก่อน หรือว่าที่เขาเตือนเพราะกลัวเราหลงบุญ บ้าบุญ ทำเยอะๆได้บุญเยอะอย่างนี้มันก็ไม่ถูกสะทีเดียว การทำบุญใจเราต้องปีติด้วย<O</O
4.เป็นอาการที่พบบ่อยมากที่สุดคือ เรียกตนเองว่า ปฏิบัติมาหลายปีถึงขั้นโน้นขั้นนี้<O</O
แต่กิเลสยังไม่ได้ลดลงเลย ยกตัวอย่างเวลาหลับตาใจผ่องใสมากๆเย็นกายเย็นใจบอกคนอื่นว่าละโกรธได้แล้วแต่พอมีอารมณ์มากระทบก้อโกรธอีกเหมือนเดิมไม่ได้ลดน้อยลงเลย แสดงว่า ต้องกลับไปพิจารณาตนเองใหม่ว่าจิตเดิมนั้นเป็นอย่างไรแล้วค่อยๆขัดค่อยๆเกลาให้ประณีตขึ้น จน กว่าจะจิตละเอียด จิตมีสติตามรู้เท่าทันไม่ใช่ฝึกกันวันสองวัน ฝึกกันปีสองปีแล้วจะได้ต้องว่ากันหลายปีหลายภพหลายชาติแต่ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับความพยายามของตนเองด้วยเป็นสำคัญ พยายามให้จิตอยู่แต่ในกายตนพิจารณาให้เห็นถึงสภาพสภาวะความเป็นจริงในขณะนั้น นั่นแหละสุดยอดของการฝึกจิตแล้วแหละ มองกาย มองจิตและ มีสติ แล้วพิจารณาให้เกิดปัญญาแก้ไขปัญหาไม่ว่าทางโลกทางธรรมได้หมด ไม่ใช่บอกว่าเก่งสมาธิแต่ยังแก้ปัญหาจากการงานไม่ได้ แสดงว่า ไม่ได้ใช้ปัญญาในการมาแก้ไขชีวิตประจำวันเลย <O</O
สรุปแล้วถ้าอยากเป็น แบบคำพูดที่ว่า ปฏิบัติธรรมแล้วร่มเย็นครอบครัวอบอุ่นการงานดี จิตผ่องใส ลูกๆหลวงปู่ต้องดูหลวงปู่ท่านเป็นตัวอย่างท่านเดินสายกลางในชีวิตสมณเพศของท่านอย่าง แท้จริงอย่าให้ตึงหรือหย่อนไปเท่านั้นก็พอข้อสังเกตง่ายๆว่าเราทำสิ่งต่างๆแล้วพอดีหรือไม่ให้ดูว่าเราเป็นทุกข์หรือไม่ กังวลหรือไม่ ไม่สบายใจหรือไม่ ก้อต้องกลับมาพิจารณาและมาปรับว่า อันไหนน้อยไปให้ทำให้มากขึ้น อันไหนมากไปต้องทำให้ลดลง คือทำให้พอดีนั่นเองนั่นแหละทางสายกลางถ้าอยู่ในขอบเขตที่ดีงาม

<O</O
5.ทำงานช่วยวัดเป็นประจำแต่ทำไมใจยังขุ่นมัว <O</O
เนื่องจากภาระที่เราเป็นหน้าที่นี่เองเปรียบเหมือนบ่วงหมือนกันคือหมายความว่าเมื่อทำงานให้วัดแล้วเหนื่อยกายเมื่อเหนื่อยกายแล้วก็พาลไปทะเลาะกับคนรอบข้างที่วัดพูดไม่เข้าหูบ้าง ความเห็นไม่ตรงกันบ้าง แล้วก็ไม่มีเวลาปฏิบัติ แล้วถามท่านทั้งหลายหน่อยว่าท่านได้อะไรกลับมาสู่ใจท่านบ้างหลังจากไปวัด ฝากท่านทั้งหลายช่วยคิด<O</O
<!-- / message -->

 

ทำความดีเเล้ว...ท้อใจทำอย่างไรดี?

หลายท่านเคยเป็นบ้างไหมที่ทำความดีเเล้วท้อใจ
ท้อใจเพราะคิดว่า
เราทำดีเเล้วทำไมความดีไม่ตอบเเทนเรา
เราทำดีเเล้วทำไมคนอื่นถึงวิจารณ์ในทางเสียหาย
เราทำดีเเล้วความดีถึงไม่ปรากฏ
เราทำดีเเล้วทำไมถึงเป็นที่เพ่งเล็งเเละเป็นที่หมั่นไส้ของผู้อื่น
เราทำดีเเล้วทำไม.........

คำตอบคือ........

วิธีเเก้ไขตอบง่ายเเต่ทำยากคือทำดีไปเรื่อยๆไม่ต้องคิดอะไรว่าผลจะดีหรือเป็นอย่างไรทำดีเเละไม่เดือดร้อนตนเองเเละผู้อื่นเป็นใช้ได้
<!-- / message -->

 

จากวันสู่เดือนจากเดือนสู่ปี

จากความสงสัยสู่ความศรัทธา..........คนวังหน้า

สิ่งที่กล่าวคือการได้สัมผัสเเห่งความเมตตาของพระเมตตารูปหนึ่งผ่านจากปลายปากกาสู่อดีตอันยิ่งใหญ่เเห่งมหาบารมีของท่านหนึ่งที่เเม้เป็นสมณะเเต่
กลับมีส่วนในการค้ำเเผ่นดิน ท่านผู้นี้มิใช่ใครอื่นไปได้นอกจาก

สมเด็จพระราชมุณี หรือ นามเต็มคือ สมเด็จพระราชมุณีสามีรามคุณูปมาจารย์

นามเดิมว่าเด็กชายปูเป็นเด็กชายที่ยังวิ่งเล่นสมัยเมื่อกว่าสี่ร้อยปีที่เเล้วได้บวชเณรกับหลวงลุงของตนเองคือหลวงลุงจวง วัดดีหลวงเป็นวัดที่หลวงลุงจวงเองท่านได้สร้างจากความศรัทธาของชาวบ้านซึ่งเดิมเเล้วหลวงลุงจวงท่านได้อยู่ที่วัดพะโค๊ะซึ่งเดิมชื่อวัดเต็มมีชื่อว่าวัดพะโค๊ะลังกาชาติอันได้รับอิทธิพลมาจากลัทธิลังกาวงศ์ หลวงปู่ทวดเองท่านก็มีครูบาอาจารย์เหมือนกัน เหมือนกับเราเกิดมาก็ต้องมีพ่อมีเเม่ มิใช่เกิดมาเเล้วเก่งเองหามิได้ ทุกคนก็มิพ้นกฏเดียวกันหลวงพ่อทวดหลังบวชเณรเเล้วก็ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนจนเป็นที่รักของอาจารย์ท่านจึงได้ไปเรียนพระธรรมหรือมูลกัจจายน์ต่อที่วัดสีคูหยังหรือวัดสีหยังในปัจจุบัน หลังจากที่วัดสีหยังเเล้ว เณรปูได้ไปบวชท่านกลางเเม่น้ำหรือคลองเเห่งหนึ่งที่เรียกว่า ท่าเเพ นครศรีธรรมราช เป็นการบวชท่ามกลวงโบสถ์น้ำ หรืออาจอนุมานได้ว่า การบวชของมหาโพธิสัตว์พระองค์นี้ยังควากระเทือนทั้งสามเเดนโลกธาตุเป็นอัศจรรย์เนื่องจากทั้งน่านฟ้าเเละมหานทีท่ามกลางป่าเเละสัตว์นานาเป็นพยานเเห่งการสร้างมหาบารมีในครั้งนั้นเป็นอย่างยิ่งหลังจากบวชเเล้วท่านได้พำนักที่วัดเสมาเมืองก่อนที่ท่านจะไปอยุธยาหลังจากนั้นเมื่ออายุได้22ปี2พรรษาท่านได้ไปลงเรือเพื่อไปเรียนพระธรรมตามคตินิยมสมัยนั้นขณะที่เเล่นเลือไปถึงน่านน้ำชุมพร บ้างก็ว่าอำเภอขนอม นครศรีธรรมราช ได้เกิดเหตุเเห่งการสร้างมหาปาฏิหาริย์อันเป็นที่มาของคำว่าเหยียบน้ำทะเลจืด ท่านได้เอาเท้าซ้ายจุ่มไปในน้ำทะเลเนื่องจากเรือติดพายุเเละน้ำกินน้ำใช้หมดท่านจึงต้องสงเคราะห์ (เท้าซ้ายของพระสามีราโมหรือหลวงพี่ปูที่ต่อมาคือหลวงพ่อทวดเท้าซ้ายของท่านมีลักษณะเท้าปุ้มเวลาเดินท่านอาจเดินไม่ตรงซักทีเดียว)ขณะที่ท่านนำเท้าซ้ายจุ่มน้ำท่านอธิษฐานถึงพ่อเเม่ครูอาจารย์รวมทั้งพระรัตนตรัยเเละบารมีเเละความปรารถนาดีของท่านขอให้น้ำนั้นจืดสนิทปรากฏว่าจืดสนิทจริงๆ คิดดูขนาดหลวงพ่อทวดเเล้วท่านยังต้องอธิษฐานถึงพ่อถึงเเม่เลยเเล้วเราซึ่งเป็นลูกศิษย์ใยกลับไม่สนจในบุพการีหรือพระในบ้านเสียบ้าง หลังจากที่เกิดมหาปาฏิหาริย์เเล้วเรือล่องมาถึงกรุงศรีอยุธยาเมืองีท่ไม่สิ้นคนดีท่านได้พำนักประจำที่อยุธยาอยู่หลายวัด อาทิ วัดเเคราชานุวาส
วัดพุทไธสวรรค์ วัดราชบูรณะ วัดใหญ่ชัยมงคล วัดหน้าพระเมรุ เเต่วัดที่ปรากฏว่ามีในประวัติพงศาวดารคือวัดราชานุวาส หรือ วัดเเค ตำบลหัวรอ อำเภอเมือง อยุธยา อันเป็นวัดที่พระภิกษุปูได้เรียนพระธรรมไปๆมากับสำนักสมเด็จพระพันรัต สมัยนั้นอันว่าสมเด็จพระพันรัต อาจเป็นคนละองค์กับ พระอาจารย์สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เนื่องจากพระพันรัตเป็นสมณศักดิ์ของพระอรัญวาสี ฉะนั้นจึงมีได้หลายองค์ เเละเมื่อประมาณไม่กี่ปีถัดมาไม่ปรากฏปีที่เเน่ชัดมีพระเจ้าเเผ่นดินของกรุงลังกาส่งฑูตมาท้าเรียงพระไตรปิฏกเพื่อพนันด้วยชื่อเสียงของเมืองหรืออาจเรียกว่าท้าพนันชิงเมืองกันเลยทีเดียวพระเจ้าเเผ่นดินได้เสาะหาพระที่เก่งที่สุดในสมัยนั้นที่มีปัญญาเเก้อันโดดเด่นที่สุดกลับเป็นภิกษุหนุ่มจากศรีวิชัย นั่นคือพระปู ขณะที่เรียงพระธรรมนั้นมหาปัญญาปรมัถบารมีที่ศรีอาริยเมตไตรโพธิสัตว์ที่อยู่ในตัวของท่านได้จรัสเเสงออกมาด้วยการเรียงพระธรรมจนครบขาดเเต่อักษรเจ็ดตัวคือ สัง วิ ธา ปุ กะ ยะ ปะ หรือหัวใจอภิธรรม เจ็ดคัมภีร์ที่พวกท้าพนันซ่อนไว้เเละท่านพระปูก็รู้ด้วยญาณทัศนะที่บำเพ็ญมาดีเเล้วทำให้พวกนั้นยอมเเพ้ นำความปลามปลื้มใจเเก่พระเจ้าเเผ่นดินเเละมหาชนสมัยนั้นอย่างมากท่านได้รับการถวายการครองเมือง7วันโดยเจ็ดวันนี้ท่านได้นั่งบรรลังค์พระเจ้าเเผ่นดินเสนาทั้งเมืองเมื่อครบราตรีเเล้วท่านเองได้กลับอารามสถานวัดเเคร่ำลาพระเถระใหญ่น้อยเพื่อกลับบ้านเกิดไปพัฒนาศาสนสถานที่ท่านตั้งใจไว้คือวัดพะโค๊ะ วัดอื่นๆที่เคยมีพระคุณกับท่าน จำเนียรกาลผ่านไปยาวนานถึงท่านอายุเกือบ90พรรษาท่านได้มีสามเณรคู่บารมีชื่อเณรบุญรอดอันมีนิวาสถานอยู่นครศรีธรรมราชมาตามหาท่านสมเด็จหลวงพ่อปู(หลวงปู่ทวด)เเละท่านเเละเณรได้โละจากไปจากวัดพะโค๊ะหรือนัยว่าธุดงค์จากไปปรากฏอีกครั้งที่รัฐทางมาเลเซียในปัจจุบันเเละถึงเเก่กาลมรณภาพที่มาเลเซีย ปัจจุบันได้มีที่พักพระศพที่มีพระบุพโพหรือที่ที่น้ำเหลืองท่านหยดอยู่นับ10จุดที่ตอนนี้กลายเป็นวัดหรือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์หลายเเห่งเลยทีเดียว
<!-- / message --><!-- edit note -->
<!-- / message -->
<!-- / message -->

 

หลวงปู่สอนธรรมะ...........คนวังหน้าบันทึก

หลวงปู่ท่านสอนว่า

คนเราให้มองกายมองจิตตน ท่านไม่นิยมในการที่เรามองกายมองจิตผู้อื่น


ท่านบอกว่าจริงๆเเล้วหลักการพิจารณาธาตุสี่ในการสร้างพระเครื่องนั้นหากผู้มีปัญญาสามารถน้อมนำมาพิจารณากายพิจารณาจิตให้เกิดปัญญาในตนเอง


ท่านบอกว่าคนเราเกิดเป็นคนต้องอดทนถ้าเราอยากได้ดีต้องมีขันติต้องทนในสิ่งที่ทนได้ยากเอ็งถึงจะเป็นยอดคน


ท่านสอนว่าคนเราเกิดเป็นมนุษย์ต้องกตัญญูตอนท่านอธิษฐานเพื่อชาติบ้านเมืองท่านอธิษฐานพระคุณของเเม่เเละพ่อ


ท่านสอนว่า การปฏิบัติธรรม ธรรมะเป็นอกาลิโกคือทำได้
ตลอด เช่นการสวดมนต์ได้ทุกสถานที่ยิ่งดีเหมือนถ้าเรามีสติทุกที่ก็ยิ่งดีเป็นต้น


หลวงปู่ท่านบอกว่าการสัมผัสพลังงานบางอย่างได้นั้นท่านให้เรารู้เเล้วละวางไม่ให้ยึดติด

หลวงปู่ท่านไม่ได้สอนให้เราเป็นเทวดา ไม่ได้สอนให้เราเป็นพรหม อย่างเดียวเเต่สอนให้เราเป็นพุทธะคือพระในใจเรา


หลวงปู่ท่านบอกว่าคนเรานั้นชีวิตนี้สั้นนักให้เราหมั่นทำความดีสร้างบารมีให้มากให้เรานึกถึงการทำดีเพื่อให้สังคมเเละบุญของเราจะตกอยู่ที่ตัวเรา
ท่านบอกอีกว่าสิ่งที่ข้าสอนเอ็งตอนนี้พวกเอ็งไม่รู้ตอนนี้ เเต่จะไปรู้อีกทีตอนตายไปเเล้ว


ข้าจะช่วยเอ็งต่อเมื่อเอ็งทำดีเเละไม่มีกรรมหนักจริงๆ
เวลาหลวงปู่ท่านบอกอะไรทำไมถึงถูกทุกครั้งเพราะท่านมองอย่างฉลาดคือ
ท่านมองกระเเสรวมของกรรมฉะนั้นไม่มีใครใหญ่เกินกรรม


หากมีอะไรให้นึกถึงข้าข้าไปช่วยเอ็งทุกที่นั่นเเหละ
ไม่มีใครหรอกที่เกิดมาไม่เคยลำบาก เอ็งต้องอดทน

หลวงปู่ทวดท่านสอนว่า
เมื่อเรารู้อะไรเเล้วสอนคนอื่น เป็นสิ่งที่ดีเพราะสิ่งที่เอ็งสอนไปนั่นเเหละจะเป็นธรรมที่สอนเอ็งเพื่อพัฒนาตนเองทำสิ่งดีๆเพื่อคนอื่นเเต่คนที่จะได้คือตัวเอ็งเองนั่นเเหละถ้าเอ็งเข้าใจในเหตุเเละปัจจัยเเล้วเอ็งจะเป็นสุขไม่มีทุกข์เพราะเข้าในในเหตุเเละผลของเหตุนานๆไปเอ็งจะเข้าใจในสิ่งที่ข้าพูด


หลวงปู่ท่านสอนว่าเวลาทำความดีเราทำไปเรื่อยๆเเละไม่ต้องท้อเเท้เวลามีปัญหาในชีวิตใช้สิ่งที่เอ็งสอนคนอื่นนั่นเเหละมาเเก้ไขที่ตัวที่ตนเอ็งเเล้วเอ็งจะพ้นจากทุกข์นั้น บางคนเขาอธิษฐานถึงข้าเเล้วไม่สัมฤทธิ์ผลเเล้วหาว่าข้าไม่ช่วยจริงๆเเล้วข้าช่วยเขาเเล้วเเต่มันเป็นวาระกรรมของเขาพวกนี้เขาไม่เข้าใจเรื่องของกรรมใครจะใหญ่เหนือกรรม บางครั้งบางคนพอไม่สำเร็จถึงขั้นปรามาสพระรัตนตรัยเลยก็มี พวกเอ็งระวังให้ดี คนพวกนี้อีกหน่อยจะเยอะ


หลวงปู่ท่านเคยให้คำกลอนสอนใจไว้ในหนังสือพระประวัติหลวงปู่เองทางนิมิตว่า
ธรรมช่าววิสุทธิ์เเลผุดผ่อง
ใช่จิตว่องส่งออกกายนอกเขา
ให้เอาใจดูจิตที่ใจเรา
ใช่ใจเขาช่างเทิดจิตนอกกาย


หลวงปู่ท่านบอกว่าไม่มีใครจะอยู่เหนือกรรมไปได้เเละถ้าเอ็งเข้าใจในเหตุเเล้วเอ็งจะไม่ทุกข์จากผลอันนั้นเลย ตอนนี้ชาติบ้านเมืองกำลังเดือดร้อนถ้าอย่างไรเสียให้เอ็งเผยเเพร่คำสั่งสอนธรรมของพระพุทธเจ้าให้คนเข้ามีจิตใจที่ดีขึ้นด้วย

 

หลวงปู่ท่านบอกว่าไม่มีใครจะอยู่เหนือกรรมไปได้เเละถ้าเอ็งเข้าใจในเหตุเเล้วเอ็งจะไม่ทุกข์จากผลอันนั้นเลย ตอนนี้ชาติบ้านเมืองกำลังเดือดร้อนถ้าอย่างไรเสียให้เอ็งเผยเเพร่คำสั่งสอนธรรมของพระพุทธเจ้าให้คนเข้ามีจิตใจที่ดีขึ้นด้วย

 

อนุโมทนาครับ @ - @ http://www.itti-patihan.com @ - @<!-- / message --><!-- sig -->

 

ได้เห็นภาพก็ได้คลายจากความสงสัย ว่าคณะใดมาหล่อพระอยู่ตรงลานวัดหน้าพระเมรุ ตรงหน้าพระพุทธเจ้า 5 พระองค์ ก่อนที่จะเคลื่อนย้ายองค์พระไป จ. หนองคายไม่กี่วัน ก็ขออนุโมทนากับคณะผู้สร้างหลวงปู่ทวดครับ

ผมเองเป็นลูกหลานหลวงปู่ทวด บ้านอยู่ห่างจากวัดพะโค๊ะ ไม่กี่สิบโล แต่ก็ต้องมาทำหน้าที่สร้างพระพุทธเจ้า 5 พระองค์ให้กับภาคอีสาน

คราวก่อนผมถามหลวงปู่ใหญ่(หลวงปู่เทพโลกอุดร) เกี่ยวกับหลวงปู่ทวด ก็ได้ความรู้หลายอย่าง ก็ฝากคุณคนวังหน้า ถามหลวงปู่ทวดเรื่องของหลวงปู่ใหญ่ ผมมั่นใจว่าหากท่านให้คำตอบแล้วก็จะหัวเราะ ครับ

ผมเองเคยสนทนากับหลวงปู่ทวดอยู่บ้าง แต่เมื่อได้พบหลวงปู่ใหญ่แล้ว ก็ไม่ได้สนทนากับหลวงปู่ทวดอีกเลย

 

อนุโมทนานะครับ

 

ไว้จะนำภาพที่ไปถวายหลวงพ่อทวด9นิ้วตามวัดสายตรงหลวงพ่อทวด10กว่าวัดให้ชมโดยตอนนี้ถวายหลวงพ่อทวดที่วัด

วัดดีหลวง
วัดพะโค๊ะ
วัดต้นเลียบ
วัดสีหยัง

ถวายเรียบร้อยเเล้ว

 

<HR style="COLOR: #cccccc" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->

รุ่นปลดหนี้บูรณะเจดีย์ มอบให้กับผู้บริจาคให้วัดเชิงท่า ในการบูรณะพระเจดีย์วัดเชิงท่าพระเจดีย์สมัยอยุธยา ถวายไว้ที่วัด ปัจจุบันพระเจดีย์บูรณะเสร็จเรียบร้อยเเล้ว
<!-- / message -->

 

หลวงพ่อทวดรุ่นเเก้วสารพัดนึกสร้าง300องค์ออกให้ทำบุญเนื่องในโอกาสสร้างหลวงพ่อทวดหน้าตัก40นิ้วนำไปไว้ที่วัดสีหยัง อำเภอระโนด สงขลา วัดที่หลวงพ่อทวดเรียนพระธรรม
มีคนทำบุญครบใน6วันเป็นอัศจรรย์

<!-- / message --><!-- attachments -->