ภัยพิบัติในอนาคตที่กำลังจะมา... ท่านลืมเรื่องสำคัญอะไรไปหรือไม่

เพราะเราไปยึดติดกับคำทำนายมากเกินไป มัวห่วงว่าที่ไหนจะรอดไม่รอด กังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่ลืมไปจริงๆว่า คนรุ่นต่อไปนั้น ศีลห้า คือคุณสมบัติพื้นฐานที่จะต้องมีทุกคน เพราะฉะนั้นวันนี้ คุณรักษาศีลได้ครบห้าข้อหรือยัง?

 

โมทนาบุญสาธุ กัท่านเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ ในของการเตือนสติให้ตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท (ระลึกรู้ปัจจุบัน) ขอบคุณมากค่ะ ^^ และเห็นด้วยกับท่านค่ะ

 

โมทนาบุญสาธุ กับท่านเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ ในของการเตือนสติให้ตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท (ระลึกรู้ปัจจุบัน) ขอบคุณมากค่ะ ^^ และเห็นด้วยกับท่านค่ะ

 

รักษา ใจ และ สติ ไว้ให้ได้กันนะครับ
อะไรจะเกิดก้อเกิดไป ใครเล่าจะไปห้ามได้
สรรพสิ่งมีเกิด ดับ และเปลี่ยนแปลง เป็นธรรมดาครับ

 

"อิทธิฤทธิ์หรือจะสู้บุญฤทธิ์"
ชอบประโยกนี้มากๆเลยครับ
ส่วนตัวผมเชื่อว่าเรื่องร้ายๆคงจะเกิดแต่คงไม่หนักหนาสำหรับประเทศไทยอีกแล้วมั้งครับ วันนี้30/11/54(วันนี้) เค้ามีบวชพระถวายพระเจ้าอยู่หัวตั้ง7000กว่ารูป ถ่ายชีวิตโคอีก1000กว่าตัวทั้วประเทศประชาชนพร้อมใจกันทำถวาย นี่เราทำบุญกันหนักจริงๆ ผมว่าคนดีสบายไม่ต้องกลัวอะไร นี่เดี๋ยวเค้าจะหล่อพระใหญ่กันอีกเป็นหลายร้อยองค์ ถวายในหลวงวันที่4-5นี้ คนดีมีแต่ความเจริญรุ่งเรือง

 

http://a8.sphotos.ak.fbcdn.net/hpho...16223_203758469657615_991742_1334789250_n.jpg

 

ขออนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยครับ

ขอบคุณที่เตือนสติ ครับ

 

ขอขอบคุณที่เตือนครับ กำลังปวดหัวกับที่หลบภัยอยู่พอดี พูดไปก็ไม่มีใครเชื่อ หัวเดียวกระเทียมลีบ คงต้องปล่อยให้มันเป็นไป แล้วหันมาปฎิบัติภาวนาตามคำแนะนำ

 

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ค่ะ หากระทู้แบบนี้ได้น้อยมาก ขอให้ท่านเจริญในธรรมค่ะ

อิทธิฤทธิ์แพ้บุญฤทธิ์ บุญฤทธิ์แพ้กรรมฤทธิ์ แต่กรรมฤทธิ์ลดน้อยได้ด้วยบุญฤทธิ์เช่นกันค่ะ

 

ขอเข้ามาชื่นชมและอนุโมทนากับท่านเจ้าของกระทู้ด้วยเช่นกันครับ ^_^

 

เห็นด้วยค่ะ ดูข่าวมากทำให้ไม่ได้ภาวนา ขออนุโมทนากับทุกท่านที่ให้คำแนะนำดีๆค่ะ

 

ขออนุโมทนา..ในกุศลจิตอันเป็นมงคลในทุกๆโพสโดยเฉพาะเจ้าของกระทู้ครับ

 

Anumo...tana...satu..naka.

 

กล่าวออกมาดี ครับ

 

[FONT=&quot]โมทนากับทุกท่านที่ได้เข้ามาอ่านแล้วรู้สึกคลายกังวล และปลอดโปร่งมากขึ้น นั่นเป็นนิมิตรหมายที่ดีว่าท่านได้ใช้โยนิโสมนสิการ ในการรับรู้สิ่งต่างๆมากขึ้น และมีสติอยู่กับความเป็นจริงในปัจจุบันมากขึ้น[/FONT][FONT=&quot]



โดยส่วนตัวดิฉันเองเคยตื่นตระหนกกับเรื่องภัยในอนาคตเช่นเดียวกับท่านหลายๆ คน มีอาการหวาดผวา สับสน คิดว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อมิให้เกิดขึ้นหรือระงับยับยั้งไว้ให้เกิดน้อยที่ สุด เพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใหญ่และจำเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากอาการหวั่นวิตก ตึงเครียดรู้สึกว่าตนเองผิดปกติจึงเรียนถามพระอาจารย์ เกี่ยวกับเรื่องที่นิมิตรเห็นสิ่งที่รู้สึก ทว่าพระอาจารย์ของดิฉันท่านได้ตอบขึ้นมาประโยคหนึ่งว่า "แล้วที่เห็นมันเมื่อไหร่ แล้วตอนนี้เกิดแล้วยังถ้ายังไม่เกิดแล้วจะกลัวทำไม รู้ก็ไม่ประมาทเท่านั้นจะอะไรกับอนาคตมากมาย"


จากนั้นค่อยๆรวมสติ แล้วพิจารณาคำพูดของท่านด้วยเหตุและผล "ว่าสิ่งที่เรากังวลระส่ำระส่ายอยู่ตอนนี้ ณ เวลาปัจจุบันนี้ เพราะนึกถึงแต่อนาคตสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นแล้วปรุงแต่งต่างๆนานา หากเรายังหวาดผวากับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นเราจะหาความสุขจากชีวิตในปัจจุบัน นั้นไม่ได้เลย" และเมื่อทบทวนไตร่ตรองขึ้นไปอีกก็รู้สึกว่า


" ทำไมเราจะต้องกังวลกับสิ่งที่ยังมิได้เกิดขึ้น แล้วน้อมพิจรณาถึงกฏไตรลักษณ์ ว่าทุกสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ไม่นานแล้วก็ย่อมดับไปเป็นธรรมดา หากเราปรารถนาจะช่วยคนอื่นให้รอดพ้นจากภัยพิบัติแล้ว เราจำเป็นต้องมีสติให้แกร่งและหาอุบายบอกพวกเขาให้รู้สึกถึงคุณของศีล เพราะศีลนั้นคือความเป็นมนุษย์ และการภาวนา(ซึ่งจะทำให้กรรมนั้นเบาบางลง)เราทำได้แค่นั้น


เราไม่สามารถช่วยคนทั้งหมดให้รอดพ้นจากเหตุการณ์ในอนาคตได้ แต่เราสามารถเตือนสติให้เค้าระลึกรู้และมีความสุขกับปัจจุบันได้"



การรู้และตื่นตระหนกหากเป็นเช่นนี้จริงๆ ยามนั้นสติก็อาจจะวิปลาศได้ แล้วทำไมจะต้องหวาดกลัวหวั่นวิตกกับเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น แค่รู้และไม่ประมาทเป็นพอ อย่าลืมว่าชีวิตพวกเราตั้งอยู่ในความไม่เที่ยง พึงใช้สติรู้ปัจจุบัน รู้ลมเข้าออก รู้ทันทุกอิริยาบถของร่างกาย เราจะรู้สึกผ่อนคลายและเย็นลง แล้วเมื่อรู้เช่นนี้เราจะเลือกให้จิตร้อนรุ่ม หรือสงบเยือกเย็น!


ดิฉันไม่มีอะไรแตกต่างจากพวกท่าน ยังเป็นปุถุชนคนธรรมดาไม่มีอภิญญาหรืออะไรสักอย่าง เพียงแต่ไม่ยึดติดกับอดีตและไม่กังวลกับอนาคต อยู่กับปัจจุบันให้จิตอิ่มเอม ไม่ร้อนรุ่ม เย็นเบาสบาย เพราะตัวดิฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจได้ว่าจะมีชีวิตอยู่ถึงวันที่มีภัยนั้นหรือไม่


[/FONT]

[FONT=&quot]ขอโมทนากับทุกท่านที่อ่านแล้วไตร่ตรอง [/FONT][FONT=&quot] และขอให้ทุกท่านมีความสุขในทุกๆวัน[/FONT]​

 

อนุโมทนากับทุกประโยช์ ที่ทำให้ผมรู้สึกศรัทธาในพุทธรรมมากขึ้น
ผลบุญจงบังเกิดกับบุคคลนั้นๆ และทุกคนในโลกใบนี้ครับ สาธุ

 

อนุโมทนากับทุกประโยช์ ที่ทำให้ผมรู้สึกศรัทธาในพุทธรรมมากขึ้น
ผลบุญจงบังเกิดกับบุคคลนั้นๆ และทุกคนในโลกใบนี้ครับ สาธุ

 

อนุโมทนาบุญกับธรรมทานนี้ค่ะ
ความตายของร่างกายนั้นเป็นของเที่ยง อยู่ที่ไหนก็ต้องตาย หากมีความพร้อมที่จะตายแล้ว จิตก็จะไม่เศร้าหมอง เตรียมพร้อมทุกวันที่จะตาย คือให้จิต คิดดี ทำดี ใฝ่ดี
สาธุ

 

สาธุ เราแค่พยายามรู้สึกลมหายใจ รู้อิริยบถทั่วร่างกาย(อาจจะใช้บทสวดต์หรืออย่างไรเป็นอุบายก็ได้ให้ใจสงบ) เราจะค่อยๆนิ่งความฟุ้งซ่านหวาดวิตกจะน้อยลงๆ ทำบ่อยเข้าให้เกิดความเคยชิน เพราะเมื่อจิตเคยชินกับสิ่งใดย่อมทำให้เรามีนิสัยเคยชินกับสิ่งนั้น ทำบ่อยเข้าจนเป็นนิสััยโดยมีศีล ซึ่งเป็นรากฐานอันสำคัญของการภาวนา



จิตสุดท้ายเราย่อมส่วนใหญ่จะนึกแต่เรื่องที่ทำอยู่เป็นประจำ หากเราพยายามรู้สึกตัว รู้สึกว่ามีลมเข้าออก(ลมหายใจธรรมชาติ) หากจิตสุดท้ายยังคงทำอยู่เป็นนิจ สิ่งที่แน่นอนที่สุดคือภพภูมิต่อไปที่เราจะก้าวข้ามอบายภูมิอย่างแน่นอน





ขอให้กุศลที่ดิฉันได้ทำให้ท่านทั้งหลายเกิดการรู้จักการภาวนาในชีวิตปัจจุบัน เป็นเหตุให้ครูบาอาจารย์ทั้งหลายมีสุขภาพแข็งแรง มีอายุยืนเพื่อแนะนำสั่งสอนยามที่ติดขัด และขอให้เป็นเหตุให้ท่านทั้งหลายก้าวล่วงจากกระแสความหวั่นวิตกของภัยในอนาคต ที่ยังมิได้เกิดในปัจจุบันด้วยเถิด สาธุ

 

ปัจจุบัน ณ ทำ(ธรรมะ)
รู้เท่า ต้องรู้ทันด้วย

โมทนาด้วยนะครับ