พระวังหน้า ที่หลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดรเสก ถ้าต้องการที่จะได้.....

ปางทุกรกิริยา

คอลัมน์ รื่นร่ม รมเยศ

โดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก

˹ѧ



<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left border=0><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
</TD></TR></TBODY></TABLE>คงจะเคยเห็นผ่านตามาบ้าง คือ พระพุทธรูปผอมแห้ง เหลือแต่กระดูก มองเห็นเส้นเอ็นทั่วร่าง พระพุทธรูปปางนี้เรียกว่า ปางทุกรกิริยา หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า ปางทรมานกาย

เหตุการณ์เกิดขึ้นในถ้ำที่เรียกในปัจจุบันนี้ว่า ดงคศิริ ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นภาษาอะไร แปลว่าอย่างไร ท่านเจ้าคุณเจ้าอาวาสวัดไทยพุทธคยา (ทองยอด ภูริปญฺโญ) ที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ทรงขนานนามให้ว่า "ยอดบรรยาย" อธิบายให้ฟังว่าน่าจะมาจาก มาตังเคศวรี (มาตังค-อิศวรี = เขามาตังคอันยิ่งใหญ่) แล้วท่านก็หันมาถามผมว่า รู้ไหม "มาตังคะ" หมายถึงอะไร ผมเรียนท่านไปตามที่นึกได้ว่า มาตังคะ เป็นชื่อช้างตระกูลสูงตระกูลหนึ่ง ถ้าจะแปลก็แปลว่า "เขาพญาช้าง" หรือ "ภูพญาช้าง" อะไรทำนองนั้น มาตังคกร่อนลงเหลือแต่ ตังค แล้วเป็น "ดงค" ในที่สุด อิศวรีกร่อนเหลือแต่ ศิริ จึงเป็น ดงคศิริ ด้วยประการฉะนี้

ถ้ำดงคศิริ อยู่ฝั่งตะวันออกของตำบลพุทธคยา ปัจจุบันนี้มีพระทิเบตไปสร้างวัดคอยเฝ้าอยู่ ชาวพุทธน้อยคนจะเดินทางไปถึง เพราะไปค่อนข้างลำบาก ภายในถ้ำกว้างจุได้ประมาณ 8-10 คน มีพระพุทธรูปปางทุกรกิริยาตั้งอยู่ด้วย ณ ถ้ำแห่งนี้เอง ที่พระมหาสัตว์ได้ทรงบำเพ็ญทุกรกิริยา โดยมีพราหมณ์ห้าคน คือ โกณฑัญญะ วัปปะ ภัททิยะ มหานามะ อัสสชิ คอยเฝ้าปรนนิบัติอยู่

พราหมณ์ทั้งห้าคนนี้ เฉพาะโกณฑัญญะ เป็นพราหมณ์ที่หนุ่มที่สุดในแปดคนที่ทำนายพระลักษณะและขนานพระนามให้เจ้าชายสิทธัตถะ และเป็นคนเดียวที่ยืนยันว่าเจ้าชายสิทธัตถะจะออกผนวช และตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า ครั้นทราบภายหลังว่า เจ้าชายสิทธัตถะเสด็จออกผนวช จึงชวนพราหมณ์อีกสี่คนออกบวชตามด้วย

พระมหาสัตว์ได้ทำทุกรกิริยาเป็นขั้นตอนตามลำดับดังนี้

1.ทรงกดพระทนต์ด้วยพระทนต์ กดพระตาลุด้วยพระชิวหาไว้ให้แน่น จนพระเสโทไหลออกจากพระกัจฉะ ทรงได้รับทุกขเวทนาอันกล้า เหมือนมีใครมาบีบคอไว้แน่น แต่ในที่สุดก็ทรงเห็นว่าไม่ใช่ทาง จึงเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น

2.ทรงผ่อนกลั้นอัสสาสะ ปัสสาสะ เมื่อลมเดินทางช่องพระนาสิกและช่องพระโอษฐ์ไม่ได้สะดวก ก็เกิดเสียงดังอู้ทางช่องพระกรรณทั้งสองข้าง ทำให้เสียดพระอุทร ร้อนพระวรกายเป็นกำลัง แต่ก็ยังไม่สำเร็จ จึงทรงเปลี่ยนเป็นวิธีอื่น

3.ทรงอดพระกระยาหาร โดยเสวยวันละเล็กละน้อย จนไม่เสวยอะไรเลย จนพระวรกายเหี่ยวแห้ง พระฉวีวรรณเศร้าหมอง พระอัฐิปรากฏทั่วพระวรกาย เมื่อลูบพระวรกาย เส้นพระโลมาร่วงติดมือมา มีพระกำลังถดถอย จะเสด็จไปไหนก็ซวนเซล้ม แต่ก็ยังไม่สำเร็จอีก ทรงทำถึงขั้นนี้นับว่าถึงที่สุดแล้ว ก็ยังไม่บรรลุสัมมาสัมโพธิญาณที่ทรงมุ่งหวัง พอดีทรงได้คิดขึ้นมา แล้วทรงค้นพบทางสายกลาง จึงทรงเลิกทุกรกิริยา

ว่ากันว่า พระอินทร์มาเทียบเสียงพิณสามสายให้ฟัง พระมหาสัตว์ได้ยินก็เลยนำเอามาเปรียบเทียบกับการกระทำของพระองค์ ถ้าสายพิณตึงเกินไปเสียงก็ไม่ไพเราะ พาลจะขาดเอาได้ ถ้าสายพิณหย่อนเกินไป เสียงก็ไม่ไพเราะเช่นเดียวกัน แต่เมื่อขึงสายให้พอเหมาะพอดี เสียงพิณก็ไพเราะชวนฟัง ดุจเดียวกับการปฏิบัติ เคร่งครัดทรมานเกินไป หรือย่อหย่อนเกินไป ไม่มีทางสำเร็จได้ ต้องพอเหมาะพอดีจึงจะสำเร็จประโยชน์ ทรงคิดได้ดังนี้ จึงทรงเลิกทุกรกิริยาอย่างเด็ดขาด

ในช่วงนั้น พระมหาสัตว์ทรงคิดเปรียบเทียบการปฏิบัติของพระองค์กับท่อนไม้ลอยน้ำ 3 ข้อ คือ

1.ท่อนไม้สด ชุ่มด้วยยาง แช่น้ำ นำไปก่อไฟไม่ติด เปรียบเหมือนสมณพราหมณ์ทั้งกายใจหมกมุ่นอยู่ในกาม ถึงจะปฏิบัติเคร่งครัดทรมานตนอย่างไร ก็ไม่มีทางพ้นทุกข์

2.ท่อนไม้สด ชุ่มด้วยยาง อยู่บนบก นำไปก่อไฟไม่ติดเช่นกัน เปรียบเสมือนสมณพราหมณ์ที่กายออกจากกาม (ในรูปแบบนักบวช) แล้ว แต่ใจยังติดอยู่ในกามก็ไม่มีทางพ้นทุกข์ได้

3.ท่อนไม้แห้ง อยู่บนบก นำไปก่อไฟติด ดุจเดียวกับสมณพราหมณ์ที่ปลีกออกจากกามทั้งกายและใจ ย่อมบรรลุความหลุดพ้นจากกิเลสและกองทุกข์ทั้งมวลได้

เมื่อทรงค้นพบ "ทางสายกลาง" จึงหันมาเสวยพระกระยาหารให้มีพระกำลังแข็งแรงต่อไป เป็นเหตุให้ปัญจวัคคีย์ผิดหวัง เข้าใจผิดว่าพระมหาสัตว์คลายความเพียรเวียนมาเป็นคนมักมากเห็นแก่กินแล้ว ไม่มีทางบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณแน่ จึงชวนกันหนีไปอยู่ป่าอิสิปตนะมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี

การที่ทรงเลิกทุกรกิริยาและค้นพบทางสายกลางนี้มิใช่อยู่ๆ ก็เลิก ประสบการณ์ที่ทรงผ่านมาตั้งแต่ต้นนั้น เป็นข้อมูลให้พระองค์ทรงนำมาพินิจพิจารณาจนกระทั่งแน่พระทัยว่าเป็นแนวทางไม่ถูกต้อง เพราะถ้าถูกต้องพระองค์ก็น่าจะบรรลุเป้าหมายแล้ว เนื่องจากทรงกระทำจนถึงที่สุดแล้ว ครั้นแว่วเสียงใครบางคนเทียบพิณสามสายให้ฟังก็ยิ่งแน่ชัดว่าทางนั้น (การทรมานตน) ไม่ถูก ทางสายกลางต่างหากเป็นทางที่ถูกต้อง

ขอตั้งข้อสังเกตตรงนี้สักนิด ผู้มาเทียบเสียงพิณให้พระมหาสัตว์ฟังนั้น ตำนานว่าพระอินทร์ พระอินทร์ก็พระอินทร์ ไม่ว่ากระไร เพราะพระอินทร์ช่วงหลังนี้ ถูกเขา "ปลด" จากทำเนียบหัวหน้าเทพทั้งหลายแล้ว ยกพระพรหมขึ้นแทนมานานแล้ว จึงได้มา "อาศัย" อยู่ในร่มเงาพระพุทธศาสนา (และวรรณคดี โดยเฉพาะช่วงหลังๆ ในวรรณคดีไทย) จะเชื่อว่าพระอินทร์จริงๆ ก็ย่อมได้ หรืออาจหมายถึงหนุ่มภารตะคนใดคนหนึ่ง มานั่งดีดพิณอยู่ใกล้ๆ "ถ้ำเขาพญาช้าง" (มาตังเคศวรี) นั้นก็ได้ ด้วยว่า วีณาหรือพิณนั้นเป็นเครื่องดนตรีที่ชาวภารตะถือไปไหนมาไหนประจำ ดุจดังหนุ่มอีสานถือแคน หนุ่มเหนือถือซึง และหนุ่มภาคกลางถือกีตาร์ อะไรทำนองนั้น หรืออาจไม่มีใครมาดีดพิณ แต่ขณะนั้นพระมหาสัตว์ทรงเทียบการกระทำของพระองค์ดุจพิณสามสาย ทุกรกิริยานี้ดุจขึงสายพิณเสียตึงเปรี๊ยะ กามสุขัลลิกานุโยคก็หย่อนเหลือเกินดุจสายพิณที่หย่อนยาน ทั้งสองแนวทางนี้คงมิใช่ทางบรรลุโมกษธรรม ทางสายกลางดุจสายพิณที่ขึงพอดี น่าจะเป็นทางที่ถูกต้องกว่า ทรงฉุกคิดได้ดังนี้ จึงทรงเลิกอดพระกระยาหารมุ่งปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน บำเพ็ญเพียรทางจิตต่อไป ด้วยประการฉะนี้แล

 

เงินต้อง"หา"-สุขต้อง"เป็น"

˹ѧ

คอลัมน์ ร้อยเหลี่ยมพันมุม

โดย วีณา โดมพนานคร



เมื่อความพอเพียงกลายเป็นความไม่รู้จักพอ กลิ่นของความฉาวโฉ่จากโครงการกองทุนชุมชนพอเพียงจึงคละคลุ้งไปทั่ว

ทั้งที่โดยเป้าหมายแล้วโครงการนี้จะให้ "เงิน" ไปเพื่อสร้างทางในการดำรงชีวิตที่หลีกหนีจากการเป็นทาสความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือย ให้มีชีวิตที่ "สุข" จากการรู้จักความพอ

แต่เพียงแค่เริ่มต้นเงินกลับเป็นตัวล่อให้ผู้คนที่เกี่ยวข้องวิ่งเข้าหา แล้วช่วงชิงกันครอบครองให้ได้มากที่สุด ด้วยเหตุว่าต่างคนต่างมอบอำนาจให้เงินเป็นสิ่งบันดาลความสุขให้ชีวิต อยากมีความสุขมากจึงต้องมีเงินให้มากถึงมากที่สุด

ภายใต้โลกที่นิยมทุน ไม่เฉพาะแต่ในบางกลุ่มของกองทุนชุมชนพอเพียงเท่านั้นที่เห็นเช่นนี้ แต่คนส่วนใหญ่ก็มองเช่นนั้นด้วยเหมือนกัน

เพราะวางความสัมพันธ์ระหว่างเงินและความสุขไปในทิศทางเดียวกัน มองว่าสองสิ่งนี้เอื้อต่อกันแบบเบ็ดเสร็จ ไม่เปิดช่องให้ความสุขของตัวเองเป็นอิสระจากเงิน

เมื่อชีวิตต้องการความสุขจึงมีความต้องการเงินเป็นเงาตามตัว

ถ้ารู้จักความสุขให้ดีๆ มองความสุขให้ลึกซึ้ง จะรู้ว่าความสุขไม่ได้มีเงินเป็นเงา เงินก็ไม่ได้มีความสุขเป็นเงา เพราะฉะนั้นจึงไม่สามารถสะท้อนซึ่งกันและกันได้

หากเมื่อทุกคนตกลงร่วมกันออกใบอนุญาตให้เงินมีคุณสมบัติในการใช้แลกเปลี่ยนแทบทุกสิ่งที่เป็นความต้องการของผู้ครอบครองได้ จึงยากที่จะแหวกม่านบังตาไปได้

ถ้ายังรู้สึกสุขได้เพียงเพราะว่าได้ในสิ่งที่ต้องการ หรือเพราะความอยากที่ได้รับการตอบสนอง แน่นอนว่าเงินย่อมมีสถานะเป็นพระเจ้าผู้บันดาลความสุข

เมื่อยังเป็นสุขที่ต้องไขว่คว้า อยากได้มาจึงต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน เรียกว่าเป็นสุขที่ต้อง "หา" ยังเป็นสิ่งที่อยู่ภายนอกตัวเช่นเดียวกับเงิน ที่อยากได้ต้องหาให้ได้สถานเดียว

ถ้าไม่อยากต้องไล่ล่าไปทั้งชีวิต หาช่องออกจากทางบังคับนั้นบ้างก็ย่อมได้ เพราะสุขที่ไม่ต้องหานั้นรออยู่

ชื่อเหมือนกันแต่มีที่มาต่างกัน ถ้าดูให้ดีๆ ก็ไม่เหมือนกัน แล้วถ้าจะดูให้ดี-ดูตรงไหน ?

ในหนังสือ "ความสุข คู่มือพัฒนาทักษะชีวิตที่สำคัญที่สุด" ของ "มาติเยอ ริการ์" ให้ข้อสังเกตเรื่องของความรู้สึกพึงพอใจในหลายๆ ลักษณะที่เราอาจคิดว่ามีอยู่แบบเดียว นั่นคือ ความต้องการได้รับการตอบสนอง ซึ่งแทบทั้งหมดมาจากภายนอก

...ความเพลินพอใจเป็นแค่เงาของความสุข ซึ่งเป็นผลโดยตรงจากผัสสะที่น่าเพลิดเพลิน ความสวยงาม หรือสิ่งกระตุ้นเร้าปัญญาความรู้ ความเพลิดเพลินที่ไม่จีรังนี้ขึ้นอยู่กับสภาวะแวดล้อม ณ สถานที่ใดที่หนึ่งหรือเวลาใดเวลาหนึ่ง ที่โดยธรรมชาติแล้วมันเปลี่ยนแปรได้ตลอดเวลา ไม่ช้าไม่นานผัสสะที่เกิดกับอารมณ์นี้ก็จะกลายเป็นสิ่งกลางๆ หรือถึงขั้นไม่น่าพอใจ และถ้าทำซ้ำๆ ซากๆ มันจะกลายเป็นความจืดชืดไร้รสชาติ

ความเพลิดเพลินหมดได้ถ้าใช้มากๆ เหมือนเปลวเทียนที่กินตัวมันเอง เพราะส่วนใหญ่ความเพลิดเพลินสัมพันธ์กับกิจกรรม ซึ่งถ้าทำซ้ำๆ ก็ทำให้เบื่อได้...

ถ้ายังนึกไม่ออกก็ลองกับเรื่องง่ายๆ

...การรับประทานอาหารที่อร่อยย่อมให้ความพอใจเป็นแน่ แต่ถ้าเริ่มเสียแล้วก็จะรู้สึกเฉยๆ กับอาหารนั้น และถ้ายังรับประทานต่อไปก็จะเกิดอาการเอือมหรือท้องไส้ปั่นป่วนไม่สบายได้ เช่นเดียวกับฟืนที่ติดไฟได้ดี ถ้าเราหนาวการได้อยู่ใกล้ฟืนที่กำลังติดไฟทำให้ร่างกายอบอุ่น แต่ถ้านานๆ เข้าเราก็ต้องขยับออกห่าง...

แล้วสุขที่ไม่ต้องหาล่ะจะมาจากไหน ?

ถ้าไม่แขวนความสุขไว้กับความต้องการ ก็จะไม่ต้องหา เพราะเพียงใช้ชีวิตไปตามปกติที่เป็นไปได้ ที่ไม่ใช่การปล่อยปละละเลย รับมือกับความต้องการที่เป็นไปไม่ได้ให้ถูก รู้วิธีจัดการใจให้คล้อยไปในทิศทางเดียวกับสิ่งที่เกิดขึ้นให้เป็น

เมื่อไม่เปิดโอกาสให้ความรู้สึกเป็นทุกข์ ความสุขก็แสดงตัวได้โดยอัตโนมัติ เรียกว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นและ "เป็น" อยู่ด้วยตัว-ด้วยใจเราแท้ๆ

ที่แน่ๆ ไม่ต้องใช้เงินแลกเปลี่ยนแต่อย่างใด!

ผู้เขียนหนังสือเล่มเดียวกันนี้บอกว่า

...ความสุขที่แท้ไม่เชื่อมโยงอยู่กับกิจกรรม แต่เป็นภาวะการเป็นอยู่ เป็นอารมณ์สมดุลสุดลึกซึ้งที่เกิดจากการทำงานของจิต

การอยู่ดีมีสุขที่ยั่งยืนเป็นสิ่งที่สัมผัสได้เมื่อเรากลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติภายในของเรา ซึ่งเนื้อแท้ของมันคือความไร้ตัวตนที่เปล่งออกมาจากภายใน ไม่ใช่การยึดถือตัวตน

ความเบิกบานที่แท้ แตกต่างจากความเพลินพอใจตรงที่ แม้จะเกิดจากสภาพแวดล้อม แต่มันไม่ขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมนั้น จะไม่กลายพันธุ์ไปอย่างตรงกันข้าม แต่เป็นประสบการณ์ที่เติบโตไปชั่วกาลนาน เป็นความอิ่มเอิบใจที่เมื่อเวลาผ่านไปมันจะกลายเป็นธรรมชาติที่สองในตัวเรา...

ถ้าจัดวางความสัมพันธ์ระหว่างเงินกับความสุขใหม่ ทำความรู้จักชีวิตที่มีความสุขให้มากกว่าที่เห็นและเคยชิน จะทำให้เห็นความต่างของเงินที่อยู่ภายนอก ถ้าอยากได้ต้องหา กับความสุขภายในที่ไม่ต้องหาก็เป็นได้

ถ้ายังแยกไม่ออก-มองไม่เป็น ความพอเพียงก็จะกลายเป็นความไม่รู้จักพออยู่ร่ำไป

ใหม่ๆ อาจจะยังไม่คล่องตัวคล่องใจ แต่ลองชิมไปเรื่อยๆ จะรู้ว่า "เป็นสุข" นั้นรสอร่อยล้ำ-หล่อเลี้ยงชีวิตได้ฉ่ำชื่นกว่าสุขที่หาได้เป็นไหนๆ

เพียงมีสุขที่แท้จะทำให้ความรู้สึกพอเกิดขึ้นที่ใจได้โดยไม่ต้องใช้เงิน

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 13 คน ( เป็นสมาชิก 5 คน และ บุคคลทั่วไป 8 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>sithiphong, JATO, ดอกไม้บูรพา, เซลซี, nongnooo+ </TD></TR></TBODY></TABLE>

อ่า สวัสดีครับคุณnongnooo

ตกลง เมื่อเช้านี้ สนิมแดงเป็นไงครับ เหอๆๆๆ



.

 

อ่า...แจ๋วครับ ต้องใช้ความรู้หลายเรื่องเลยนะครับทั้งทางรูปธรรม และนามธรรมครับ มีกรุหนึ่งก็ต้องมีก่อนกรุหนึ่ง อ่ะงงมั้ยครับ หุ หุ

 

เหอๆๆๆ ไว้เรื่องนี้ ผมจะนำไปคุยกันในการประชุมชมรมรักษ์พระวังหน้า เป็นองค์ความรู้ที่คุณnongnooo ได้พิสูจน์มาแล้ว

ขอขอบคุณ คุณnongnooo ที่ช่วยให้ความกระจ่างนะครับ

.

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 17 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 15 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>แหน่ง, sithiphong </TD></TR></TBODY></TABLE>
ดีครับท่านเลขา
สบายดีนะครับ

 

สบายดีครับ

ปัจจุบัน มีองค์ความรู้ใหม่ๆเข้ามาเยอะ ต้องเรียนรู้ ให้รุ้เท่าทัน

แต่ค่อยๆเรียนรู้กันไปครับ

 

นำมาฝากช่วงเย็นๆ



<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=400 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=400> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>[URL="http://palungjit.org/posts/2370987[/URL]

"

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 21 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 19 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>แหน่ง, มูริญโญ่ </TD></TR></TBODY></TABLE>


ดีครับพี่มูริญโญ่
สบายดีไหมครับพี่

ยังงัยวันทอดผ้าป่าเจอกันอีกครั้งนะครับ

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=headline vAlign=baseline align=left>ระวังมะเร็ง หากส่ง"แฮม"เข้าปากลูกบ่อยเกินไป
Life & Family - Manager Online
</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc height=1></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left>โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์</TD><TD class=date vAlign=baseline align=left>23 สิงหาคม 2552 10:24 น.</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=center align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=body vAlign=baseline align=left><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 align=left border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=300 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top align=middle width=300> </TD></TR><TR><TD class=Image vAlign=baseline align=left>ขอบคุณภาพประกอบจาก insidesocal.com</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD width=5></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle height=5></TD></TR></TBODY></TABLE> ไม่เฉพาะแฮม หรือไส้กรอกรมควัน แต่รวมถึงเนื้อสัตว์แปรรูปทุกชนิดที่กำลังทำให้หลายหน่วยงานเกิดความหวั่นวิตกว่า หากให้รับประทานตั้งแต่เด็กจนติดเป็นนิสัย จะทำให้เด็กคนนั้นมีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดโรคมะเร็งลำไส้เมื่อเป็นผู้ใหญ่

กองทุนวิจัยมะเร็งโลก (The World Cancer Research Fund) เปิดเผยว่า พ่อแม่ผู้ปกครองควรระมัดระวังไม่ให้ลูกได้ลิ้มรสผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์แปรรูปเหล่านี้มากเกินไป เนื่องจาก ในช่วง 10 กว่าปีที่ผ่านมานี้ ทางทีมนักวิจัยพบความเกี่ยวโยงกับการเกิดมะเร็งลำไส้ที่มากขึ้นผิดปกติ ซึ่งแม้จะเป็นการเกิดมะเร็งในผู้ใหญ่เป็นหลัก แต่ทีมนักวิจัยก็เชื่อว่า มันเกิดจากพฤติกรรมการกินที่ไม่ถูกต้องตั้งแต่ยังเล็ก และมาส่งผลตอนโตมากกว่า

ขณะที่หน่วยงานด้านมาตรฐานอาหารของสหราชอาณาจักรเองนั้นก็ได้มีการเตือนเช่นกันว่า เด็ก ๆ ไม่ควรรับประทานเนื้อสัตว์แปรรูปเหล่านี้ "บ่อยเกินไป" โดยควรจำกัดปริมาณไม่เกิน 70 กรัมต่อสัปดาห์ หรืออาจเปรียบเทียบได้กับเบคอน 3 ชิ้นบาง ๆ เท่านั้น

ทั้งนี้ ทาง World Cancer Research Fund เล็งเห็นว่า กระบวนการผลิตเนื้อสัตว์แปรรูปเหล่านี้มีการใช้เกลือ วัตถุกันเสีย ฯลฯ เพื่อถนอมเนื้อสัตว์ให้สามารถเก็บไว้ได้นาน ๆ และนั่นเป็นตัวการทำให้เกิดโรคมะเร็งลำไส้ได้ในที่สุด

อย่างไรก็ดี การกระตุ้นให้ผู้บริโภคทั้งเด็กและผู้ใหญ่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการรับประทานเนื้อสัตว์แปรรูปเหล่านี้ ยังเป็นเรื่องที่ทำได้ยากในประเทศตะวันตก ซึ่งมีอาหารการกินให้เลือกรับประทานได้ไม่หลากหลายมากนัก โรงอาหารในโรงเรียน หรือแม้กระทั่งมหาวิทยาลัยก็ยังเต็มไปด้วยแฮมเบอร์เกอร์ พิซซ่า หรือแม้จะมีอาหารเพื่อสุขภาพ เช่น สลัด ก็ยังมีการใส่แฮม ไส้กรอก หรือผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์แปรรูปชนิดอื่น ๆ ลงไปมากมาย

นอกจากนั้น อาหารว่างที่วางจำหน่าย ณ ตู้หยอดเหรียญอัตโนมัติตามจุดต่าง ๆ ของโรงเรียนก็ยังคงมีแต่น้ำอัดลม มันฝรั่งทอด ถั่วทอดเคลือบน้ำตาล หรือเกลือ ซึ่งล้วนแล้วแต่ไม่เป็นผลดีต่อร่างกายทั้งสิ้น

หันกลับมามองที่เมืองไทย อาจเป็นความ "โชคดี" ที่บ้านเราทางเลือกมากกว่า ทั้งผักผลไม้ตามฤดูกาลที่สามารถปลูกได้เอง หรืออาหารต่าง ๆ ที่มีการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปในแต่ละฤดู ที่ช่วยให้ร่างกายได้รับสารอาหารใหม่ ๆ อยู่ตลอดเวลา

แต่สำหรับครอบครัวที่ชื่นชอบผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์แปรรูปเหล่านี้ซึ่งเริ่มมีมากขึ้นในปัจจุบัน ไม่ว่าจะมาจากข้อดีที่เตรียมได้ง่าย หรือมีรสอร่อย ก็อาจต้องพึงระวัง และหลีกเลี่ยงการบริโภคไม่ให้มากเกินไป เพราะบางครั้งโรคร้ายก็อาจเริ่มต้นได้ง่าย ๆ จากครอบครัวค่ะ

เรียบเรียงข่าวจากบีบีซีนิวส์

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ผมล่ะ อิจฉา น้องรักจริงๆครับ มีนะเมตตาดีมากๆ ใครเห็นก็รักปายหมด อยู่ใกล้กันน้องเค้าได้ผมยังอดของดีเลยครับ หุ หุ

 

มาแจ้งเรื่องเค้ก

ขอบอกว่า เนื้อเค้ก อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกก หากทำรูปแบบให้สวยกว่านี้ ตกแต่งหน้าอีกหน่อย รับรองว่า เยี่ยมครับ ขายได้เป็นเทน้ำเทท่าแน่นอน

 

อ่า ทำบุญมาต่างกันครับ

วาสนาผิดกัน

อย่างคุณnongnooo และผม ต้องเหนื่อยมากๆๆๆๆเป็นธรรมดา เพราะเป็นจับกัง อิอิ

 

ไม่คิดว่า ผมเองจะโพส(หรือตั้งกระทู้) ในเว็บพลังจิตมากถึงขนาดนี้



ผมไปดูที่ ชุมชน-กลุ่ม


<TABLE cellSpacing=1 cellPadding=4 border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ลิงค์ของชุมชน</TD></TR><TR><TD class="vbmenu_option vbmenu_option_alink" style="CURSOR: default" target controlkey="community" islink="true" href="http://palungjit.org/group.php">กลุ่มชมรม</TD></TR><TR><TD class="vbmenu_option vbmenu_option_alink" style="CURSOR: default" target controlkey="community" islink="true" href="http://palungjit.org/members/albums.html">รูปภาพ& อัลบั้มรูป</TD></TR><TR><TD class="vbmenu_option vbmenu_option_alink" style="CURSOR: default" target controlkey="community" islink="true" href="http://palungjit.org/profile.php?do=buddylist">Contacts & Friends</TD></TR><TR><TD class="vbmenu_option vbmenu_option_alink" style="CURSOR: default" target controlkey="community" islink="true" href="http://palungjit.org/memberlist.html">รายชื่อสมาชิก</TD></TR><TR><TD class="vbmenu_option vbmenu_option_alink" style="CURSOR: default" target controlkey="community" islink="true" href="http://palungjit.org/misc.php?do=topposters">Top Posters</TD></TR></TBODY></TABLE>



ไปเห็นช่องสุดท้าย โอ้ โพสเยอะจริงๆเลยผม



โพสเยอะ แต่ไม่ค่อยมีสาระมากนัก

.

 

รูปภาพ อันตราย สาหร่ายปลอม จากจีนอีกแล้ว ปนเปื้อนพลาสติก

อันตราย สาหร่ายปลอม จากจีนอีกแล้ว ปนเปื้อนพลาสติก

<TABLE id=Table_01 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD> </TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_24.gif></TD></TR><TR><TD></TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_35.gif></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

<TABLE id=Table_01 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_10.gif></TD><TD></TD></TR><TR><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_22.gif></TD><TD> </TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_24.gif></TD></TR><TR><TD></TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_35.gif></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

<TABLE id=Table_01 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_10.gif></TD><TD></TD></TR><TR><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_22.gif></TD><TD> </TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_24.gif></TD></TR><TR><TD></TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_35.gif></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

<TABLE id=Table_01 cellSpacing=0 cellPadding=0 align=center border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_10.gif></TD><TD></TD></TR><TR><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_22.gif></TD><TD> </TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_24.gif></TD></TR><TR><TD></TD><TD background=http://202.183.165.44/images_play/box_w_35.gif></TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 5 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 3 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>แหน่ง, psombat </TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดีครับคุณสมบัติ สบายดีไหมครับ
เป็นงัยครับงานยุ่งไหม

ว่าแต่ตอนนี้ห้อย TOP หรือยังครับ

 

สวัสดีครับพี่แหน่ง+ <TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 9 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 5 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>psombat, chantasakuldecha, sithiphong+, เสียงตามสาย </TD></TR></TBODY></TABLE>
+ชาวรักษ์พระวังหน้าทุกท่าน ... สบายดี งานดีครับ, The TOP ยังไม่ได้ขึ้นคอเลย เนื่องจากที่คอก็แรงจะแย่อยู่แล้วครับ หุหุ ... ไว้หลังจากกลับจากงานทอดผ้าป่าที่จะถึงนี้เสียก่อนครับค่อยตัดสินใจว่าจะลองอาราธนา The TOP หรือกลักไม้ขีดดีครับผม ก็ขอให้ทำงานด้วยความสนุกกันถ้วยหน้า เจอกันวันงานฯคร๊าบ

 

อยากให้ทดลอง ห้อยเดี่ยว องค์เดียว ประมาณ 1 เดือน
แล้วลองดูว่า เกิดอะไรขึ้นบ้าง

ของจริง ต้องพิสูจน์ได้เสมอครับ

.

 

สำหรับท่านที่ห้อยหลายๆองค์ จะมีสองกรณีคือ

1.ไม่มั่นใจ ว่า ดี

2.หลายใจ รักหลายองค์

อย่างที่บอกไว้(หลายครั้ง)ว่า ต้องมีความศรัทธา ความนับถือ และใจที่มั่นคง ครับ

.

 

ถ้าแต่ละท่านมีหลายร้อยองค์ กว่าจะทดลองครบก็คงหลายสิบปี ครับ หุ หุ