ผิดไหม หากจะรักใครสักคน...โดยที่เขาเป็นเพศเดียวกับเรา

ผิด ถูก ไม่รู้ ใครเป็นผู้กำหนดบทบาททางเพศ โทษกรรม ก็น่าสงสารกรรม สงสารตัวเราอีกต่างหาก ทำไมเราไม่มอง กรรมดี ของเราที่กระทำแต่ปัจจุบัน เพื่อสร้างธรรมที่เกิดขึ้น
ทำไม่ดี เรามีสุข แต่ก็บาปติดใจไปแล้ว

/ เห็นนักแสดง ดารา นักร้อง เป็นตัวอย่างที่ดีก็มีให้เห็น
หลายท่านก็คงรู้ว่าใคร จริงไหม...

เพื่อนเรา มีทั้งเพศเดียวกัน ต่างเพศ สิ่งใดไม่ควรทำเราก็บอกเค้า เตือนเค้าได้ หากเป็นกั
ลยาณมิตร....กัน

 

เห็นด้วยกับคุณ อัคคิมุข ครับเราเลือกเกิดไม่ได้เพราะเป็นไปตามกรรม แต่เราเลือกที่จะกระทำแต่สิ่งที่ดีๆได้ครับ

 

ขอแสดงเห็นใจต่อท่านจขกท.นะคะ ขอให้มีกำลังใจที่เข้มแข็งหักดิบในรักครั้งนี้นะคะ หากไม่อยากให้มีวิบากกรรมอย่างนี้ ติดไปภพเบื้องหน้า

ความรักในเพศเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็นหญิงกับหญิง หรือระหว่างชายกับชายนั้น ล้วนเกิดจากวิบากกรรมผิดศีลข้อ ๓ ทั้งสิ้น

หากแต่ความรักระหว่างชายกับชายนั้น เป็นวิบากกรรมที่เบาบางกว่าความรักระหว่างหญิงกับหญิง ก่อนอื่นให้อ่านข้อความทั้งหมดนี้นะคะ

ในอดีตชาตินั้น ท่านที่เป็นทอมนั้นเคยเป็นชาย ลักลอบเป็นชู้กับภรรยาผู้อื่น ซึ่งหญิงผู้เป็นภรรยานั้น มีจิตพิสวาทกับชู้มากกว่าสามีของตน เคยอธิษฐานร่วมกันว่าจะเกิดมาพบกันและรักกันในทุกภพชาติ

หลังจากชาตินั้นแล้วทั้งคู่ก็ตกนรกขุมที่มีน้ำกามกรด กัดกร่อนร่างกายด้วยความทุกข์ทรมาน สัตว์นรกทั้งคู่ต่างก็ว่ายน้ำหากัน หวังเพื่อให้อีกฝ่ายช่วยให้ตนเองพ้นทุกข์

เมื่อว่ายน้ำมาหาเกือบจะถึงกัน ก็ถูกนายนิริยบาลดึงด้วยโซ่ที่คล้องคออยู่ให้แยกจากกัน เป็นอย่างนี้เรื่อยไป จากนั้นก็ถูกน้ำกามกรดกัดกร่อนจนตาย (ในนรก) และฟื้นขึ้นมาใหม่ เป็นอย่างนี้จนหมดกรรมจากขุมนี้ ก็ผ่านนรกขุมย่อย ๆ อีกหลายขุม

จากนั้นก็มาใช้กรรมในยมโลก ท้ายสุดคือ สิมพลีนรก คือ นรกปีนต้นงิ้ว จากนั้นก็ไปเป็นเปรตที่เที่ยวกินน้ำกามตามแหล่งอโคจรต่าง ๆ หลายชาติ

พ้นกรรมแล้วก็ไปเป็นสัตว์เดรัจฉานประเภทสุนัข ทุก ๆ ชาติทั้งคู่ต่างก็พบกัน และใช้กรรมร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นเปรต อสุรกาย และสัตว์เดรัจฉาน ต่างก็เคยทุกข์ทรมานมาแล้วนับชาติไม่ถ้วน

จากนั้นก็มาเกิดเป็นคนในชาตินี้ ขณะชายชู้นั้นก็เกิดเป็นหญิงแต่มีจิตเป็นชาย จิตที่เคยรักและผูกพันกัน มาพบกันในชาตินี้ ทำให้มีจิตปฏิพัทธิ์กันอย่างรุนแรงด้วยกรรมเก่า

ยังมีวิบากกรรมอีกหลายอย่างที่ยังไม่ส่งผลในชาตินี้ แต่จะส่งผลในชาติเบื้องหน้า ขอไม่นำมากล่าวนะคะ

หากยังไม่แก้ไขวิบากกรรมนี้ ก็จะต้องใช้กรรมอีกหลายร้อยชาติ เพราะยังไม่พบกับเจ้ากรรมตัวจริงคือ อดีตสามีในชาติก่อนมาทวงคืน (ซึ่งทำไว้กับเขาอย่างแสนสาหัส)

ขอให้หมั่นทำบุญอุทิศให้แก่เจ้ากรรมนายเวรบ่อย ๆ และหมั่นถืออุโบสถศีล (ถือศีล ๘ วันพระ) เพื่อให้วิบากกรรมเบาบางลงนะคะ

อนึ่ง การรักเพศเดียวนั้น ผิดหรือไม่ หากเป็นการรักกันด้วยใจ โดยไม่มีทางกิจกรรมทางกายเข้าไปเกี่ยวข้องคงไม่ผิด

ด้วยแรงกรรม และจิตพิศวาทที่มีมาแต่อดีต คงห้ามเรื่องนี้ยาก และจะมีการสร้างกรรมใหม่โดยการผิดศีลข้อ ๓ ซ้ำในชาตินี้อีกครั้ง กรรมเก่ายังใช้ไม่หมด เมื่อสร้างกรรมใหม่เพิ่มไป ก็ไม่ทราบว่า เมื่อไรจะหมดกรรมดังกล่าว

ขอให้ท่านจขกท.โปรดใช้วิจารณญาณพิจารณาไตร่ตรองดูนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

บุญรักษาค่ะ

Numsai

 

ไม่ต้องรักใครสักคน อยู่เป็นโสดจนตายดีกว่า

 

ที่ทั้งคู่ตกลงใจชอบกันนั้นเพราะหลงในรูป หญิง-ชาย ก็ติดในรูป
แล้วก็สร้างความดีร่วมกัน ก็อยู่ด้วยกันได้
ทอม-ดี้ ก็เหมือนกัน สร้างความดีร่วมกัน ก็อยู่ด้วยกันได้
เพราะใครๆก็ติดในรูปทั้งนั้น ถ้ายังไม่ไปขั้นสูงๆ
ถ้ากระเทยหรือทอมที่ฟังธรรมะแล้วเข้าใจเป็นประเภทดอกบัว 3 เหล่าแรก
มันก็เลิกเป็นกระเทยเป็นทอม เพราะไม่ต้องแสดงออกว่าเป็น
มันก็ปกติไม่ต้องถือว่าตัวเป็นกระเทย เป็นทอม เป็นหญิง เป็นชาย
ทั้งนี้ทั้งนั้นหากมีฉันทะ ศรัทธา และมีปัญญาไม่ทรามก็บรรลุได้
แต่ก็ถือว่าไม่ได้บรรลุตอนลักเพศ แต่บรรลุตอนปกติเพศ
ยังไงสุดท้ายก็คนเหมือนกัน เกิด แก่ เจ็บ ตาย คือกัน
พูดไม่ค่อยเก่ง ไม่รู้จะเข้าใจคนละแบบอีกรึเปล่า ;k06
อ้อไปหาเจอนิดหน่อย เห็นเขียนว่า สาเหตุที่ไม่ได้มรรคผล เพราะเป็น "ผู้ถึงพร้อมด้วยกิเลสาวรณ์"
ลองคิดดูว่าเวลาจะตัดเรื่องความยึดติดในตัวตนเนี่ย
คนธรรมดาหรือคนที่เป็นอย่างหนึ่งแต่อยากเป็นอีกอย่างหนึ่ง คนไหนจะตัดได้ง่ายกว่ากัน
ไม่ถนัดยกพระไตรปิฎกมาเถียงนะคะ ไม่ได้อ่านยกเล่มเพื่อมาเถียงใคร
แต่เคยอ่านเจอมาผ่านๆ จำไม่ได้หรอกค่ะว่าอยู่บทไหนบรรทัดไหนเนี่ย

ปล.ดิฉันเป็นพวกโทสะจริตหนักหน่อย ขออโหสิกรรมด้วยค่ะ

 

รักคนที่ใช่ ไม่แย่งใครมา ช่วยดูแลกัน ประคับประคอง มุ่งสร้างความดี คิดดี พูดดีไป

 

ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของกรรม

กรรมที่เกิดมาในชาตินี้ก็เพราะชาติก่อนได้ทำไว้เป็นเชื้อแล้ว

ทุกอย่างมีเหตุมีผลของมันเสมอ จะเกิดขึ้นเองหรือลอยๆไม่ได้

เมื่อเป็นดังนี้แล้วก็ก้มหน้ารับกรรม พยายามทำแต่กรรมดี

เจ้ากรรมนายเวร เป็นผู้ถูกกระทำก่อน

 

การปล่อยวาง การไม่ยึดติด การไม่ยึดถือ การทำจิตให้ว่างจากกิเลส

หัวใจพุทธศาสนา

สิ่งที่หลายทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ที่มีพุทธพจน์นี้เพราะธรรมชาติของจิตชอบไปยึดโน้นยึดนี่อยู่เป็นประจำ แล้วก็เกิดทุกข์เพราะสิ่งที่ไปยึด

การที่เราไปยึด เพราะจิตไม่เป็นกลาง จิตเอียงไปในทางที่ชอบ ก็เกิดโลภะ อยากได้มาเป็นของตน ไม่ชอบก็เกิดโทสะ อยากผลักออกไปไกลๆ

การจะทำให้จิตเป็นกลาง ไม่เอียงไปทางชอบไม่ชอบ มีอย่างเดียวคือ
ต้องมีสติ

สติปัฎฐาน4 เป็นทางลัดสั้นที่สุดที่จะนำพาหมู่สัตว์ให้ถึงความบริสุทธิ์หลุดพ้นได้

1 กายานุปัสสนา มีสติจดจ่อที่การเคลือนไหวของกาย
2 เวทนานุปัสสนา มีสติจดจ่อกับ สุข ทุกข์ เฉยๆ ให้รู้ตามจริงว่าขณะนี้ สุข หรือ ทุกข์ หรือเฉยๆ แค่รู้ จิตก็กลับมาเป็นกลางแล้ว
3 จิตตานุปัสสนา ดูจิต ว่ากำลังคิด นึก หรือสร้างกิเลสอะไรอยู่ ให้รู้ทัน จิตก็กลับมาเป็นกลางแล้ว
4 ธรรมานุปัสสนา ดูการ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ของสภาวะธรรมที่กำลังเกิดขึ้น

 

กิเลสตัณหา พาใจเคลื่อนไหว ทำใจเป็นทุกข์

 

ความรักเป็นสิ่งสวยงามค่ะ... ไม่ผิดสักนิด ถ้าคุณจะรักคนเพศเดียวกัน

แม่ก็รักเราได้นิค่ะ ไม่แปลกสักนิด ^__^

 

ความรัก

รักมี 2 แบบ

1 แบบเมตตา เช่น พ่อแม่รักลูก
2 แบบความใคร่ทางกาม

รักของพ่อแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์ไม่ได้เจือด้วยกิเลสทางกาม

 

มารมีในใจของทุกคนจะกำเริบต่อเมื่อมีผัสสะ

ทุกคนมีมารอยู่ในใจ คือ กิเลสมาร ๆ จะเกิดขึ้น เมื่อมีผัสสะ

คือ รูป มากระทบ ตา เกิด ชอบ ไม่ชอบ (เผลอสติ) ถ้าชอบจะปรุงเป็นกิเลสตัวโลภะ
อยากได้มาเป็นของตน ถ้าไม่ชอบจะปรุงเป็นกิเลสตัวโทสะ อยากผลักออกไปไกลๆตัว

เสียง มากระทบ หู ก็เช่นกัน
กลิ่น มากระทบ จมูก ก็เช่นกัน
รส มากระทบลิ้น ก็เช่นกัน
โผธัพพะ สัมผัสทางกาย ก็เช่นกัน
ธรรมารมณ์ กระทบ ใจ ก็เช่นกัน

ท่านพุทธทาส เคยแต่งกลอน มีข้อความหนึ่งว่า โง่ เมื่อผัสสะ

 

จะเป็นอะไรก็เป็นไปเถอะ ขอให้คิดว่าเราจะอยู่ในขอบเขตของศีลธรรม เป็นอันใช้ได้ อย่าได้แคร์สิ่งที่ทำให้เราไม่สบายใจอย่างอื่นก็พอ

 

ถ้าเราเกิดรักคนที่อายุอ่อนกว่า 30 ปี ผิดไหม และกรรมอะไรล่ะ

 

ความรักระหว่างเพศ

จะเป็นหญิงชาย ทอมดี้ แต๋ว ตุ๊ด

เก้ง กวาง อะไรก็แล้วแต่นะ

เีิ่ริ่มต้นก็คือ รัก

พอรักกันแร้ว มันก็ต้อง ร่วมรัก

พอร่วมรักกัน ก็เลย สมรัก

พอสมรัก คราวนี้ ก็กลายเป็นเจ้าข้า เจ้าของกันสิ

ลงท้ายของรักที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้น

ไงเสีย ก็หนี กิเลสกาม ไม่พ้น

อนุโมทนาครับ

 

..ไม่ผิดหรอกเราก็รักคนเพศเดียวกัน..อนาคตมองไม่เห็นหรอกว่าจะอยู่กันรอดอะป่าว.แต่สิ่งเดียวที่รู้คือทำวันนี้ให้ดีที่สุดให้กับคนที่เรารักหลังจากนี้อะไรจะเกิดก็เกิดแต่ก็หวังที่จะได้จับมือเค้าเดินไปด้วยกันทุกทีที่เราไป..

 

เป็นการให้ผลของกรรมอย่างหนึ่งครับ แต่ก็ไม่ผิดหรอที่จะรักเพศเดียวกัน ยืนยัน! เพราะอะไร เพราะบางคนที่กำลังใจยังไม่เข้มแข็งพอที่จะปล่อยวางได้จะให้ปล่อยวางไปเลยก็คงทำไม่ได้ใช่หรือไม่ มันเป็นกรรมของเขาก็คงต้องปล่อยไปตามวิถีของกรรม วันใดเกิดคิดได้ขึ้นมาว่าความรักแบบนี้มันทุกข์ นั่นแหละ พอที่จะพูดคุยสั่งสอนกันได้แล้ว

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ลองหาธรรมนิยายเรื่อง ลีลาวดีมาฟัง ดูนะคะ ติดตามสัญญาผูกกรรมกัน หลายภพชาติ

 

ผมคิดว่า ไม่ผิดนะครับ ถ้าจะให้พูดตามตรงแล้ว ความรักนั้นเกิดได้กับบุคคลทุกเพศทุกวัย อีกอย่างหากคุณได้ัรักใครไปแล้ว คุณก็คงยากที่จะตัดใจจากเขาใช่ไหมครับ ผมเข้าใจนะครับว่า คุณนั้นอาจลำบากใจที่ต้องมารักเพศเดียวกัน อาจเพราะความกดดันทางสังคม แต่ผมขอแนะนำคุณนะครับว่า หากคุณรักแล้วมีความสุขก็จงรักไปเถิด แต่หากรักแล้วมันทุกข์ใจก็ตจงปล่อยวางเถิดครับ