(ผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใคร) เลขเด่นงวดประจำวันที่ 16 ก.ค. 58 หน้าที่ 261 ...แชร์ความฝัน ^__^

SET2

ในอดีตชาติน้องอาจจะเคยเป็นผู้ชายก็ได้ หรือผู้หญิงที่เจ้าชู้มีมากรัก และทำให้เหล่าแฟนของน้องเสียใจผิดหวัง (น้องน่าจะเป็นผู้ชาย)
กรรมตรงนี้อาจส่งผลชาตินี้ เพราะมาชาตินี้น้องคบกับผู้หญิง ซึ่งอาจเป็นเพศที่น้องได้ทำไม่ดีไว้ ชาตินี้มีรักเลยต้องไม่สมหวัง ผิดหวังจากผู้หญิง เพศที่น้องเคยได้ทำกรรมไว้ ดังนั้นเจ้ากรรมหลายคนแบบนี้ จึงไม่แปลกที่กรรมดีจะมากกว่ากรรมชั่ว และเจ้ากรรมคงไม่อโหสิให้ เลยต้องทนทุกทรมานอยู่แบบนี้
การทำดี จะไม่ส่งผลเร็ว มันจะส่งผลของมันเอง ก็ไม่รู้เมื่อไหร่ กรรมชั่วเยอะกว่าก็จะส่งผลก่อน ให้เราหมั่นทำดีไปเรื่อยๆๆ ทำดีไม่ได้ดี เพราะกรรมไม่ดีมีอยู่ ยามใดที่กรรมไม่ดีน้อยลง สิ่งดีๆๆก็จะเข้ามาหาเราเอง ให้ตั้งใจทำดีต่อไป
ถ้าทำชั่ว ก็ยิ่งหนักกว่าเดิมเลย ฉะนั้นอย่าคิดฟุ้งซ่าน

"รู้ว่าทำดีแล้วได้ีดี ใยต้องท้อแท้ว่าไม่ได้ดี เรารู้อยู่แก่ใจ"

 

SET3


น้องลืมอะไรที่สำคัญไปรึเปล่า พ่อแม่เพื่อนที่รักเรา อย่าปล่อยทิ้งพวกเขาโดยไม่ใส่ใจ อย่ามั่วคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่เลย

"คนเราเจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
ความสัมพันธ์ พ่อ,แม่,พี่,น้อง,ญาติ,เพื่อน,ศัตรู,คนรัก ฯลฯ
ไม่ใช่ของเลื่อนลอย เมื่อมีวาสนา ไม่ต้องเรียกร้อง ถึงเวลาก็มาเจอกัน
เมื่อสิ้นวาสนาก็ต้องจากกัน รั้งยังไงก็ไม่อยู่
ในตอนที่ยังไม่จากกันนี้ คุณทำได้ทำดีต่อคนของคุณหรือยัง
เพราะถึงเวลาที่ต้องจากกันไม่ว่าคุณจะมีเงินหรืออำนาจล้นฟ้า
ก็เรียกมันกลับคืนมาไม่ได้
ทำดีต่อกันไว้ดีกว่าเพราะไม่มีใครรู้ว่าเราจะต้องจากกันเมื่อไหร่"

อย่าคิดเรื่องคนใกล้เมื่อสายไปแล้ว สาธุ

 

SET4 เรื่องเล่า

มีชายหญิงคู่หนึ่งรักกันมากคบกันมา 3 ปี ทั้ง 2 ตกลงจะแต่งงานกัน

เมื่อกำหนดวันเรียบร้อย ฝ่ายชายเองก็รอคอยวันที่จะแต่งงาน

ต่อมาไม่นานฝ่ายชายรู้ข่าวว่าคู่รักของตนแต่งงานกับคนอื่นอย่างกะทันหัน

โดยฝ่ายหญิงเองก็เต็มใจ ไม่ได้ถูกบังคับแต่อย่างใด

เมื่อได้ทราบข่าว เขาทั้งงงและเสียใจมากร้องไห้

ไม่กินไม่นอนไม่นานก็ป่วยหนักเพราะตรอมใจ

เวลาผ่านไป ฝ่ายชายป่วยหนักขึ้นเรื่อยๆ ไปหาหมอเท่าไหร่ ก้อไม่ดีขึ้น

ขณะที่นอนซมอยู่ที่บ้านนั้น มีหลวงตาแก่ๆผ่านมา

เมื่อมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน แล้วมองเข้าไปในบ้าน

จึงเคาะประตู เด็กรับใช้ออกมาเปิดประตูพบว่าเป็นพระจึงบอกว่า

ไม่ทำบุญนิมนต์ข้างหน้า หลวงตายิ้มอย่างมีเมตตา แล้วพูดว่า

"อาตมาไม่ได้มาบิณฑบาตร ในบ้านมีคนป่วยใช่มั๊ย"

อาตมาพอมีความรู้ทางด้านการแพทย์นิดหน่อย ไม่รู้จะพอช่วยได้รึเปล่า

เด็กรับใช้ได้ฟังก็อึ้ง แต่ก็บอกว่าตัดสินใจเองไม่ได้ ต้องขอไปถามเจ้านายก่อน

เด็กรับใช้เดินเข้าไปในบ้านถามเจ้านาย

เจ้านายตอบอย่างตัดรำคาญว่า "อยากเข้ามาก็เข้ามา!"

เมื่อหลวงตาเข้าไปพบที่ห้องนอน

พบว่าชายคนดังกล่าว นอนอย่างหมดอาลัยตายอยากอยู่บนเตียง

สีหน้าซีดเซียวร่างกายซูบผอมประหนึ่งครึ่งคนครึ่งศพ

เด็กรับใช้นำน้ำมาถวายหลวงตา

พร้อมจัดเก้าอี้ถวายข้างๆเตียงของชายคนนั้น

หลวงตายิ้มแล้วพูดว่า "อาการหนักเลยนะ"

ชายคนนั้นนิ่งเงียบไม่สนใจในสิ่งที่หลวงตาพูด

หลวงตาตรวจอาการพอเป็นพิธี "จึงกล่าวว่าโทรมมากเลยนะ"

ชายคนนั้นไม่สนใจ หลวงตาบอกว่า "ไม่เชื่อลองมองที่กระจกสิ"

ชายคนนั้นไม่สนใจ แต่ขณะที่หางตาชายไปที่กระจกแต่งตัวในห้องนอน

เขามองเห็นภาพของคนที่รักอยู่ในนั้น

ไม่นานภาพของคนรักก็ค่อยๆจางหายไป

กลายเป็นภาพทิวทัศน์ชายทะเล

ที่ชายทะเลแห่งนั้น เงียบสงบ ไม่มีคนผ่านไปมา

ขณะที่ชายคนที่ป่วยนั้น มองภาพในกระจกด้วยความสนใจนั้น

เขาพบมีศพหญิงสาวนอนเปลือยกายอยู่ที่ชายหาด

เวลาผ่านไปซักครู่มีชายคนหนึ่งเดินผ่านมา

เขามองเห็นศพหญิงคนนั้น ด้วยความรังเกียจแล้วเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ต่อมาพักใหญ่ มีชายอีกคนหนึ่งเดินผ่านมาเขามองเห็นศพนั้น

เขาสงสารจึงถอดเสื้อนอกออกมาคลุมร่างของหญิงคนนั้น แล้วเดินจากไป

พักใหญ่ๆอีกเช่นกัน มีชายอีกคนเดินผ่านมาเขาพบคนนอนมีผ้าคลุมอยู่

จึงเปิดออกดู เมื่อพบว่าเป็นศพด้วยใจสงสาร

จึงจะฝังให้เรียบร้อย แต่ก็ไม่มีเครื่องมือจะขุด

เขาจึงตัดสินใจใช้มือทั้ง 2 ข้าง ค่อยๆกอบทรายขึ้นมาเขาทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเย็น

พอได้หลุมใหญ่พอสมควร จึงได้ฝังศพผู้หญิงคนนั้นเรียบร้อยแล้วจากไป

จากนั้นภาพในกระจกก็เปลี่ยนเป็นภาพของศพหญิงคนนั้น

และก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นภาพของหญิงคนรัก

เขาได้เห็นก็ตกใจ พอซักพักก็ปรากฏเป็นภาพชายคนที่ 2 แล้วก็ค่อยๆจางหายไป

เหลือแต่เงาของตัวเองในกระจก

ทันใดนั้นหลวงตาพูดว่า "ทีนี้เข้าใจรึยัง

ศพนั้นคือคู่รักของโยม ชายคนที่ช่วยฝังศพเธอ

ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ ชาตินี้เธอเลยแต่งงานกับเขา

ส่วนโยมช่วยคลุมศพเธอ จึงผูกวาสนา 3 ปี ตอนนี้ครบ 3 ปี

วาสนาสิ้นแล้วก็ต้องจากกัน"

เมื่อชายคนนั้นฟังจบ ก็กระอักเลือดออกมา

เด็กรับใช้ตกใจมาก หลวงตายิ้มแล้วบอกว่า

"โยมรอดแล้ว เมื่อกี้โยมกระอักเลือด เอาเลือดเสียออกมาแล้ว"

ต่อมาไม่นานชายคนนั้นก็ได้ออกบวชในที่สุด


เมื่อโชคชะตาขีดเส้นให้คนสองคนมาพบกันแล้ว เมื่อถึงวันที่เส้นทางมันต้องแยกจากกัน เราต้องไม่เสียใจ และพร้อมที่จะ "ยิ้ม" ยอมรับความเป็นจริง .....จงเดินไปตามทางของตนเอง ผมเชื่อว่า ไม่แน่วันหนึ่งโชคชะตาอาจทำให้ได้เจอคนที่ใช่จริงๆๆก็ได้

 

สรุป

น้องไปสวดคาถาพาหุงให้ได้ โดยตั้งปณิธานว่าจะให้มอบบุญกุศลให้พ่อแม่ถ้าน้องทำไม่ได้แสดงว่าไม่ได้สนใจพ่อแม่ ถ้าน้องตั้งใจจริง น้องจะสวดได้จบบท
และแผ่เมตตาให้ทุกคน พยายามสวดทุกวัน สวดผิดก็ไม่เป็นไร การสวดมนต์เป็นการฝึกสมาธิของเรา ขอให้สวดให้จบ เด๋วหลัีงๆๆเราจะสวดได้เอง วันนี้มีโอกาสไปกราบพ่อแม่ซะ แล้วขอพรท่าน สวดมนต์ให้ท่านวันนี้ในห้องพระ สักวัน และถ้ารุ้สึกดีแล้วก็สวดทุกวันก็ได้ รู้สึกน้องเป็นคนที่คิดมากและฟุ้งซ่านมาก
ไม่ยอมตัดกิเลศ จิตนี้แหละเป็นตัวกำหนดให้คิด ถ้าจิตว่างไม่คิดมันก็ไม่ทุกข์



"ทุกสิ่งที่บังเกิดขึ้นล้วนมีเหตุผลทั้งนั้น ดั่งต้นไม้ที่เกิดจากผลและผลก็เกิดจากต้นไม้ มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
แมลงที่ช่วยผสมเกสรดอกไม้มันจะรู้ไม๊ ว่าตัวมันทำอะไรอยู่ มันก็แค่ตอมน้ำหวาน แมลงที่ช่วยผสมเกสรดอกไม้
มันจะรู้ไม๊ว่าตัวมันทำอะไรอยู่ มันก็แค่ตอมน้ำหวานหาอาหารที่ต้องการเท่านั้นเอง ส่วนการผสมเกสรนั้นเป็้นแค่
เรื่องบังเอิญหรือไม่....
หากแต่ความเป็นจริงการผสมเกสรนั้นเป็นหน้าที่ที่ถูกกำหนดมาแล้วโดยไม่รู้ตัว โดยมีดอกไม้เป็นผู้กำหนดให้
การที่คนเรามาเกิดและการพบเจอกันนั้นก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เราทั้งหลายต่างถูกกำหนดด้วยกรรมกันทั้งนั้น
ผู้้ที่มีกรรมดีร่วมกันก็จะได้เจอกันเพื่อสร้างกรรมดีและส่งเสริมกันและกัน ส่วนผู้ที่ทำกรรมชั่วนั้นก็เจอกัน เพื่อชดใช้
กรรมกันไป ตราบใดที่มนุษย์ยังเป็นสัตว์สังคมอยู่ กรรมก็จะก่อเกิดต่อกันและต้องตามชดใช้กันไปไม่จบไม่สิ้น
ชาติที่แล้วเขาฆ่าเรา ชาตินี้เราฆ่าเขา...แล้วเพราะอะไรเราจึงต้องฆ่าเขาล่ะ เหตุเพราะความเขลาของมนุษย์นี้เอง
พระศาสดาจึงด้องบังเกิดแก่โลกเพื่อชี้ทางสว่างในการลดละกรรมของผู้คน เช่น การให้อภัย คือการลดละกรรมต่อกัน
และไม่เป็นการสร้างกรรมใหม่่ขึ้น ส่วนตัวเจ้าของกรรมนั้น ผลกรรมจะเป็นตัวลงโทษเอง
พระพุทธองค์ทรงสอนให้รักในความสันโดษ ยินดีในความสงัด การวางเฉย ฯลฯ
ส่ิงเหล่านี้ทำให้เราไม่ก่อกรรมใหม่เพิ่มขึ้น ส่วนกรรมที่ติดตัวมานั้นก็ต้องชดใช้กันไป เมื่อใดที่หมดกรรมก็จะสามารถเข้า
ถึงนิพพานได้โดยไม่มีอุปสรรค
มนุษย์เราก็เกิดมาเพื่อมีหน้าที่ใช้กรรมเท่านั้นเองแต่คนส่วนใหญ่ยังคงไม่รู้ตัว ยังขวนขวายสร้างกรรมใส่ตัวต่างๆ นานา
เขาเหล่านั้นก็ต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่อย่างนี้ไปไม่จบไม่สิ้น ไม่สามารถหลุดพ้นได้...
เราไม่สามารถลบล้างกรรมให้หมดไปได้ เราทำได้แค่ทำให้ผลกรรมนั้นเบาบางลงไป และชดใช้ให้หมดไป ส่วนกรรมดีนั้น
เปรียบเสมือนทรัพย์ที่นำไปใช้ส่งเสริมให้เกิดในภพภูมิที่ดี มีความพร้อมในการสร้างกรรมดีต่อไปเรื่อยๆ....
ผู้รู้เท่าทันกรรมเท่านั้นจึงจะได้ไปสู่ความสุขสงบอย่างแท้จริง ไม่ปล่อยตัวไปตามแรงกรรม มีสติในการดำเนินชีวิต
ใช้ปัญญาส่งเสริมตัวตนให้หลุดพ้นจากวัฎจักรแห่งกรรม... แม้ว่าจะไม่ได้หลุดพ้นในชาตินี้แต่กรรมที่น้อยลงก็จะช่วยให้เข้า
ถึงได้ง่ายยิ่งขึ้น...ในชาติต่อๆ ไป"

 

ดีใจจังเลยมีหลานๆ เป็นเพื่อนและคอยให้กำลังใจกัน เราไม่เคยเห็นหน้ากันไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ญาติก็ไม่ใช่
แต่สิ่งที่ทุกท่านมอบให้ป้า และสมาชิกฯ ที่เข้ามาในห้องนี้ ป้าไม่เคยได้รับจากญาติ หรือพี่น้องเลยค่ะ
อิ่มใจจริงๆ

 

ขอบคุณนะค่ะ เวลาฟุ้งซ่าน จะนำเอาคำพูดของพี่มาอ่านเรื่อยๆ

จะพยายามปลงให้ได้ วางให้เป็น และรับความจริงให้ไว ในที่สุด

 

ป้าอ่านแล้วป้าคงเข้าใจแล้วนะครับว่าทุกสิ่งถูกกำหนดไว้แล้ว

เช่นการได้พูดคุยกัน เขาก็ลิขิตไว้แล้ว

 

"ทุกข์ทั้งหลายเกิดจากใจก่อนทั้งสิ้น"

อะไรที่เป็นความทุกข์ของปัจจุบัน รูปธรรม นามธรรม กายกับใจเราเนี่ย เป็นตัวทุกข์ในปัจจุบันนี่เอง อย่างคนทุกข์ถึงอดีตใช่ไหม จริงๆ คือทุกข์ในปัจจุบัน ใช่ไหม คนกังวลถึงอนาคตก็คือกังวลอยู่ในปัจจุบัน งั้นถ้าเราอยู่กับปัจจุบันนะ เรามีสติ รู้จิตรู้ใจตัวเอง มันจะปรุงความทุกข์ขึ้นมารู้ทันมัน ความทุกข์ทางใจจะหายไป เหลือแต่ความทุกข์ทางร่างกาย เพราะงั้นความทุกข์ในปัจจุบันมีจริงๆ คือรูปธรรมนามธรรมมีจริงๆ ไม่ใช่ฝันๆเอา ไม่ใช่คิดๆเอา ไม่ใช่จำๆเอาแต่มันมีอยู่จริง

เวลามีความทุกข์นะ ไม่ได้ให้หนีทุกข์ พระพุทธเจ้าสอนให้เรารู้ทุกข์ อะไรเป็นทุกข์ กายนี้เป็นทุกข์ ใจนี้เป็นทุกข์ งั้นเราคอยรู้ลงในกายรู้ลงในใจบ่อยๆนะ

สาธุญาติธรรม



เลือกฟังดูในยามที่ฟุ้งซ่าน นำไปปฏิบัติได้ผลอย่างไร บอกด้วยนะครับ

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=sGyA6OKrsJg"]http://www.youtube.com/watch?v=sGyA6OKrsJg[/ame]

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=MN-kiMeDu1g"]http://www.youtube.com/watch?v=MN-kiMeDu1g[/ame]

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=SHbHKvlfDII"]http://www.youtube.com/watch?v=SHbHKvlfDII[/ame]

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=rFq2MQDCCYc"]http://www.youtube.com/watch?v=rFq2MQDCCYc[/ame]

 

ดีมากครับที่แชร์ความรู้ จะได้ใ้หน้องไปปฏิับัิติ

 

สาธุขอบคุณครับคุณบู๊

 

ยังไงก็ต้องได้ไปครับ ที่จิตบอกว่าจะได้ไป

 

จะได้เห็น คนแก่ คนเจ็บ คนตาย และนักบวช (จากโรงพยาบาลไปวัดต่อ)

 

ทำดีกันไว้ครับ เวลาของเรามีไม่มากนัก

 

พรนั้นให้มาช่วยคนใช่ไหมครับ

 

55+
เหมือนรุ้กันเลย

 

จริงเหรอคะ เอจะทำให้หายได้ยังไง?
หรือว่าจิตเราจะไปเพ่งที่ลมหายใจ
เปรียบเสมือนจะตาย หรือเปล่าคะ

 

ตามนั้นครับท่านบู๊ ว่าแต่อยากให้ผมพาเที่ยววัดเสน่หาไหมครับ
ว่าจะลงรุป

 

ตามนั้น อิอิ

 

โอ้โหสุดยอด...อีกแระ อยากจะอ้างอิงหลายๆข้อความของน้องเอกและคุณบู๊ แต่ทำไม่เป็น..ข้อความโดนใจและอิ่มใจ รวมถึงทั้งข้อความข้างบนนี้ด้วย สักวันเราคงได้มีบุญพาวาสนาส่งได้พบเจอกันแน่แน่ค่ะ..ความรู้สึกบอกอย่างนั้น สมเด็จนางพญางิ้วดำน่าสนใจมากค่ะคุณบู๊ถ้ามีโอกาสรอให้ลูกปิดเทอมก่อนจะไปไหว้ท่านด้วยค่ะ และนครปฐมด้วยค่ะ..อิอิ หายไป2-3วัน กระทู้มาถึงหน้า 40 แระ เด๋วว่างๆจะอ่านตั้งแต่หน้า 1 ใหม่เก็บข้อมูลดีดี save ใส่ไฟล์ดีกว่า เห็นว่าสวดพาหุงกับชินบัญชรกัน ส่วนตัวพี่ก้อสวดเหมือนกัน(แต่ไม่ประจำ) ต่อไปจะต้องสวดให้ได้ทุกคืน( ไม่รู้จะทำได้เปล่าหนอ)....รีบรีบสวดมนต์นะ เวลาของเรามีไม่มากนัก...อิอิ ขอcopy ข้อความนะจ๊ะ

 

ว่าแต่สบายนี้ ไปวัดเลยไหมท่าน 555+5