ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

สวัสดียามเช้าๆและยามสายๆครับบ คุณลุงง

 

เข้ามาทักทายคุณลุงหลังจากวันที่เลวร้ายผ่านไปครับ

 

..ขอบคุณครับ..คุณSareem..ที่ติดตาม..ผลงานผม..ความจริง..กระทู้..พระสมุห์ทองดี วัดบางด้วนนอก..เปิดก่อน..กระทู้นี้..ตอนนี้ผมเขียนอยู่..กระทู้เดียว..เขียนทุกวัน..กระทู้เดียว..ก็อ้วกแล้ว..กะว่าจะเขียนไปข้ามปีเลย..
ไม่รู้จะไหว..รึ..เปล่า

 

เขียนต่อเถอะค่ะคุณพี่ (เรียกลุงเดี๋ยวจะแก่ไป อิอิ)
มีแฟนคลับติดตามและให้กำลังใจมากมายค่ะ

 

ช่วงนี้ตามอ่านกระทู้ไม่ค่อยทันเลยครับ..เพราะมีแต่กระทู้ดีๆทั้งนั้นเลยอ่ะ....แต่ก็จะยังติดตามเหมือนเดิมนะครับ..(^_^)..

 

...ขอบคุณครับ..คุณLynn@nice(ผมเข้าใจว่า..เดี๋ยวนี้เขาจะเรียกแบบนั้น
ครับ)..คุณ น้ำดี๑..คุณ โอ ท่าซุง..คุณ๑๕ค่ำ..คุณSareem..คุณTrirut
คุณStep&time..คณNu_wa..คุณCoffeeMax..คุณSmileLunar..
คุณNorragate..ที่ชม..ให้กำลังใจ..และติดตามอ่าน..รวมทั้งท่านผู้อ่าน
ทุกท่านด้วย.......เริ่มที่..กรุงเทพ..ยุค..คลาสสิค..เลยครับ.......
.................................................................................
......พอเลย..วัดธาตุทองไป...ซักไม่นาน..ขอบกรุงเทพ..ก็วกลงใต้ที่
..ซอยกล้วยน้ำไท..ผมไม่ยืดไปถึง..ซอยสุขุมวิท๗๑..ที่ไปเชื่อมคลองตัน
..ถึงแม้จะมีคนอยู่มาก(สุเหร่า..มากด้วย)..เพราะวิถีชีวิต..คนแถบนั้น(ใน
ยุคนั้น)เป็น..ชาวบ้าน..ไม่ใช่ชาวกรุง..เหมือนปัจจุบัน...
...พูดถึง..ซอยกล้วยน้ำไท..คนรุ่นใหม่อาจจะ..งง..ก็..ปัจจุบัน..ถูกรวบหัว
รวบหาง..กลายเป็น..พระราม๔..ไปแล้ว..ซอยกล้วยน้ำไท...............
มีสถาบันการศึกษาขึ้นชื่อ..อยู่คือ วิทยาลัยกรุงเทพ(ม.กรุงเทพ..ปัจจุบัน
)...นี่คือที่กำเนิดเดิม...สมัยก่อน..ถ้าพูดถึง..สาวๆจาก..กล้วยน้ำไท..ก็คือ
นักศึกษาหญิง..จาก..วิทยาลัยกรุงเทพ..เมื่อ ๓๐กว่า ปี..ก่อนนี้ขึ้นชื่อเรื่อง
ความสวย..และทันสมัย(นุ่งกระโปรง..คืบกว่าๆ..งามหยด)...ที่มาของชื่อ
ซอยนี่..เป็น..พันธุ์กล้วยชนิดหนึ่งจริงๆ..แต่ผมว่าคงสูญพันธุ์ไปแล้ว...
ซอยกล้วยน้ำไทย..จะวกกลับไปทางทิศตะวันตก..ขอบเมืองก็จะเลาะไป
กับซอย..โดยฝั่งซอยด้านทิศใต้จะเป็นขอบเมือง...ก้นซอยกล้วยน้ำไท
..คือจุดบรรจบ..กับถนนเลียบทางรถไฟสายเก่า..ที่มีต้นทางมาจาก..
ปากน้ำ.สมุทรปราการโน่น..สมัยนั้น..จะเห็นรางรถไฟ..แยกออกอย่างชัด
เจน..รางรถไฟทั้งเส้นยังไม่ได้รื้อ..ไปจนถึง..ปากน้ำ..หน้าโรงเรียนนาย
เรือ..ยุคนั้น..ยังมีราง..และไม้หมอนอยู่..ครบ..ทางรถไฟ..สายนี้..ไปจบ
ที่บริเวณ..คลองเตย..ซึ่งเป็นสิ่งที่อำนวย..ความสะดวก..กับคนปากน้ำ..ที่
..จะเข้า..มา..เรียน..ทำงาน..ค้าขาย..ในกรุงเทพ..มาตั้งแต่สมัย..ร.๕
.........ถนนพระราม๔..จริงๆ..ก็มีุจุดสิ้นสุด..ที่มา..บรรจบ..กับ..ถนนเลียบ
ทางรถไฟสายเก่านี่เอง...ขอบเมือง..ก็เลาะไป..กับ..ถนนพระราม๔..
..ซึ่งฝั่งใต้ของถนนไปหน่อย..จะเป็น..ชานเมือง..มีต้นไม้หนาแน่นสลับ
กับ..พวกตึกแถวไม้บ้าง..ปูนบ้าง..จนข้ามทางรถไฟ(ก็เส้นเดียวกับที่ตัด
กับ..ถนนสุขุมวิท..)..เมื่อข้ามแล้ว..ฝั่งด้านเหนือ..นับจากทางรถไฟ..ไป
..ยัน..สนามมวยลุมพีนี..นั่นคือ..ชุมชนบ่อนไก่..สมัยนั้น..ยังไม่มีแฟลต
ที่เป็นของอาคารสงเคราะห์..เป็น..บ้านไม้อยู่ติดๆกันเต็มไปหมด..และมี
..บ่อนไก่ถูกกฏหมาย..ขนาดใหญ่..ของกรุงเทพ..คนอยู่กันหนาแน่นมาก
..คล้ายๆชุมชนคลองเตย.......
.........เอาละครับ...วันนี้จบที่..บ่อนไก่....ไว้ตามต่อ..ตอนหน้า........
..................................................................................
...เมื่อถึง..ปี๒๕๐๘..ครอบครัว..เราก็..ย้ายไปอยู่บ้านของตัวเองที่สร้าง
ใหม่..ในซอย..ที่อยู่ใกล้ๆปากทางลาดพร้าว..ก็เขยิบใกล้ขอบเมืองเข้ามา
หน่อย..ผมยามว่าง(พ่อ..แม่..ไม่อยู่)..ก็รื้อ..กล่องพระเหมือนเดิม....
...เจอเหรียญ..แปลกมากอยู่เหรียญหนึ่ง..ความจริงจะว่าเหรียญ..ก็ไม่ใช่
...เพราะ..เป็น..พลาสติก..สีขาว..มีรูปพระ..อยู่ด้านหนึ่ง..ไม่มีตัวหนังสือ
ด้วย..ด้านหลัง..มีแต่เครื่องหมาย..กากะบาทหาง..งอ..ผม..งง..ว่าจะห้อย
ได้ยังไง(ผมคงไม่ต้องบอก..นะครับ..ว่า..เหรียญอะไร..เดี๋ยวจะดูถูกกัน..
เกินไป)..ห่วงก็ไม่มี..ก็เลยไม่คิดจะใส่..สีขาวแหงแก๋..แ่ต่..ณ..ขณะนี้..
..ผมกำลังพิมพ์อยู่นี้..ผมห้อยอยู่ครับ...เพราะ..ผมมาประจักษ์จริงๆกับ
คาถา..ของท่าน..ตอนไฟลุกท่วมมือผม..เหมือน..นักกีฬาโอลิมปิค..วิ่งคบ
เพลิง..แต่ที่ไฟลุกโชตืช่วง..ไม่ใช่คบเพลิง..แต่เป็น..มือผมเอง..ทั้งมือ
เลย..อันนี้ผมขอเล่าหน่อย..เพราะเป็นอันเนื่อง..มาจากตอนนั้น..คือการพบ
เหรียญนี้ครั้งแรก..แต่จุดปลี่ยนความคิด..เป็น..เหตุการณ์..เมื่อ ๗-๘ ปี..
ก่อนเอง..ไอ้ตัวต้นเหตุคือ..ไฟแช็ค..จุด..ยาเส้น..ของพ่อผม..ที่ต้องเติม
น้ำมันไฟแช็ค(กระป๋องเหลือง-น้ำเงิน..สมัยนี้คนไม่ค่อยได้ใช้)..ไอ้ไฟแช็ค
นี่..ก็จะเรียกแบบนั้น..ก็ไม่ได้..เพราะความจริง..มันเป็น..ไม้ขีดไฟแบบ..
เติมน้ำัมัน..ของจีน..มันจะไม่มีตัว..สำลีอุ้มน้ำมันแบบ..ZiPPo(ขออภัย..
สำหรับ..คนที่ไม่รู้จัก)..มันจะต้องเอาน้ำมันเติมลงในรู..แต่..ความซวย
..เป็นของผม..โชคดี(หรือ..พระเขาดีกว่าผมก็ไม่ทราบ)..พ่อเติมน้ำมัน
ไปเยอะมาก..และปิดเกลียวสนิท..พี่ชายผม..ซึ่งวันนั้นไปเยี่ยมพ่อ......
เหมือนกับผม..นั่งอยู่ที่โต๊ะ..เขาหาไฟแช็คเขาไม่เจอ..พอดี..ผมนั่งอยู่ใกล้
..ไอ้ไม้ขีดตัวดีนี่..ผมก็ยื่นให้..แต่พี่ชายผมไม่เคยใช้ก็..งง..ก็ถามผม..
..เฮ้ย..มันใช้ยังไงวะ..ผมก็ขี้เกียจ..อธิบาย..ก็เลยจะเอามาจุดให้...
...วิธีการคืิอ..ต้องคลายเกลียว..เอาก้านจุดออกมา..ไอ้ตรงนี้แหละครับ..
ที่ไม่ได้สังเกต..ว่าน้ำมันๆปริ่มรูอยู่..ก็เอาปลายก้านมาขีดกับ..ด้านข้างที่
ตัวกล่อง..มันเป็นตัวทำให้เิกิด..ประกายไฟ..จังหวะที่จุด(นึกถึงแบบเดียว
กับ..จุดไม้ขีดนั่นแหละครับ)..น้ำมันที่ตัวมันกระฉอกมาราดมือผม....จังหวะ
เีดียวกับที่ไฟติด..มันก็..พรึ่บเลย(..ผมก็..งง.ว่าทำไม..พ่อถึง..เติมเยอะ
ขนาดนั้น)..น้ำมันๆเลอะทั้ง..ฝ่ามือ..ข้ามไปหลังมืด้วย..ผมเอง..ก็ตะลึง..
ยกมือขึ้นดู..เหมือนคบเพลิงเลย..เปลวไฟ..หุ้มทั้งมือ..ผมแต่ก็ยังมีสติที่ไม่
สะบัด..ถ้าสะบัด..พ่อผมอยู่ใกล้ๆ..ผมยืน..พ่อนั่ง..เปลวไฟที่ไปกับ..น้ำมัน
ต้องไปโดน..หน้าพ่อแน่..ผมก็ยกมือซ้ายที่ติดไฟ..วิ่งไปที่โซฟานอนเล่นที่
..มีหมอนอยู่..ถึงผมจะมองหาหมอน..แต่หางตาผมก็เห็นเปลวไฟที่มือ...ลู่
ไปกับลม..แบบนักวิ่งคบเพลิง..ผมเอามือวางที่โซฟา..แล้วเอาหมอนทับ
เลย..ทับอยู่ ๒-๓ที..ไฟถึงดับ(น้ำมันไฟแช็ค.ดับยาก)..แล้วผมก็วิ่งไปที่
ห้องน้ำ..เปิดก็อก..แล้วเอาน้ำรดมือ..ตอนนี้..ความปวดแสบปวดร้อนมันวิ่ง
ไปทั่วมือ..ผมตะโกนบอก..คนใช้พ่อให้ไปตัด..ว่านหางจรเข้ที่แม่ปลูกไว้
เอามา..เพื่อจะเอาวุ้นมาทา..ขณะนั้นในความคิดว่า..เรื่องใหญ่แล้ว...
ความคิดก็แว็ป..ถึง..คาถาดับไฟ..ของหลวงพ่อโอภาสี..ในสมอง
...อิติสุคโต..อะระหัง..พุทโธ..นะโมพุทธายะ..ปะฐะวีคงคา..พระ
ภุมมะเทวา..ขะมามิหัง..............................
...............ผมท่องไปสัก..๒๐..จบแล้วมั้ง...กว่า..จะได้วุ้น..ของใบหาง
จรเข้..มาถู..พอไปสักจบที่๑๐..ผมก็รู้สึกได้เลย..อาการปวดแสบปวดร้อน
ลดลง..แต่มันยังค้างข้างใน..เพราะเวลาที่..ไฟมันติดอยู่ที่มือจนดับเลย
มากกว่า ๑๐วินาที..ขณะที่..ผมถูวุ้นหางจรเข้..ผมก็ว่าคาถาตลอดเวลา..
ผมว่า..ผมท่องไปสัก..๒๐๐..จบได้..นึกถึงหน้า..หลวงพ่อโอภาสีไปด้วย
..ตอนนั้น..พี่ชาย..ผมจะพาไป..โรงพยาบาล..แต่..ผมบอกว่า..ค่อยยังชั่ว
แล้ว..ทั้ง..พ่อ..และ..พี่..ก็บอกว่า..เดี๋ยวหนังมันจะเละนะ...
................ผมลืมบอกไปว่า..ผมแทบไม่กล้า..ดูมือตัวเอง..ตอนที่เปิด
น้ำก็อกราด...มือมันแดงมากๆ....
............ผมคงไม่ถามว่า ..."เชื่อมั้ยครับ...."..แต่ผมจะบอกว่า....
.."...เชื่อผมเถอะ...."...เพราะ..มือผม..ไม่มีร่องรอย..อะไร..เลย...
ไม่พอง..ไม่เกรียม...อีก๑อาทิตย์..ผมไปเยี่ยมพ่ออีก...พ่อยัง..งง..ผมเลย
..เล่าให้ฟัง...สมัยตอนเด็ก..ผมห้อย..หลวงพ่อโอภาสี..เพราะสวย...
แต่ปัจจุบัน..ผมกลับมาห้อย..เหรียญพลาสติก..ของท่าน..เพราะ..ศรัทธา
(ผมขี้เกียจ..เลี่ยม..ผมก็เลย..เจาะรู..แล้วร้อย..เอ็น..ซะ)
............ความจริงผมเคยใช้สิ่งศักสิทธิ์อีก..อย่าง..ดับพิษร้อน..จาก..
การที่..แม่เดินแล้วสะดุด..กาน้ำร้อนที่เพิ่งต้มเดือดๆลงจากเตา..หกรด
..เท้าแม่ผม..ผมอยู่ในเหตุการณ์พอดี..แต่แปลกตอนนั้น..คิดไม่เหมือนกัน
...ร้อนขนาด..ควันไอน้ำออกมาจากเท้าแม่เลย...ผมรีบเข้าไปห้องน้ำ..
เอาน้ำใส่ขันใหญ๋..แล้วให้แม่เอาเท้าจุ่ม..สักพัก..แม่ก็บอกว่า..ปวดมาก
..ผมก็นึกขึ้นมาเอง..เอา..เหรียญหลวงพ่อสุข..วัดโตนดหลวง..ที่
ด้านหลังมี..ชันนางโรงแปะอยู่..เอาด้านชันนางโรง..แปะกับหลัง
เท้า..แม่แล้ว..อาราธนา..ขอ..ให้..หลวงพ่อสุข..ช่วย..ไม่นาน..แม่
ก็..หายปวด..แล้ว..ก็เอา..วุ้นหางจรเข้..มาทาทีหลัง..แต่ตอนที่ทา
..แม่..หายปวดแสบปวดร้อนแล้ว..แม่ก็ไม่พอง..ไม่มี..ร่องรอย...
อะไร..เช่นเดียวกัน....
.........เรื่องก็ไม่ค่อย..จะไปไหน..เพราะชีวิตผม..๕๐กว่าปี..มันมี
..เรื่องไอ้โน่น..ไอ้นี่..เยอะ..ก็จะทยอยไป..เรื่อยๆ..ครับ......
..............ขอบคุณทุกท่านที่..ติดตามอ่านกัน..โดยตลอด.........
..............ขอบคุณ..จากใจ..........ครับ........
.........................สว้สดี...............................................

 

มาดึกเลยครับพี่ แว๊ปมาเจอพอดี ยิ่งอ่านยิ่งสนุก อ่านแล้ว ก็ ไปเปิดภาพ กรุงเทพ ครั้งอดีต ดูไปด้วย ได้ บรรยากาศจริงๆ ...

 

สนุกดีค่ะ เล่าเรื่อย ๆ ค่ะคุณลุง ไม่ต้องรีบเร่ง จะได้ละเอียดครบถ้วน

 

แวะมาดูก่อนไปไห้วพระ นอนหลับค่ะ เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะคะ

 

เขียนเลยครับน้าผมเชียร์เต็มที่ครับ...ค่อยๆเป็นค่อยๆ ไปก็ได้ครับไม่ต้องเร่งรีบวันไหนเหนื่อยก็เอาซักนิด...วันไหนสบายๆ ก็เอาเยอะๆ หน่อย...ก็พักผ่อนเยอะๆ ล่ะกันครับน้าน้องๆ พี่ๆ ในเว็บนี้เค้าเอาใจช่วยน้ากันเต็มที่เลยครับ

 

เข้ามาติดตามเหมือนเคยครับ สนุกดีมีสาระทุกตอนเลย ขอบคุณครับผม ^^

 

สวัสดียามเช้าครับลุง

 

สวัสดียามเช้าเช่นกันครับคุณ 15 ค่ำ....(^_^)...

 

สวัสดีตอนเช้าครับ ขอขอบคุณครับ....ยิ่งอ่านยิ่งติด(ตาม)ครับ

 

ติดตามอ่านอยู่ครับ คุณอา modpong สนุกมากๆ เห็นภาพเป็นฉากๆเลย

ยังไงก็รักษาสุขภาพบ้างนะครับ จะได้มีอะไรดีๆมาเล่าให้ฟังนานๆ

 

มาปูเสื่อรออ่านเหมือนกันครับ

 

โอย...ตื่นเต้นครับ.... ไฟลุกท่วมมือ....

รอติดตามอ่านต่อนะครับ

 

...ขอบคุณครับ..คุณNut1663..คุณLynn&nice..คุณSareem..
คุณTrirut..คุณNorragate..คุณTakon..คุณSpecialiZed..คุณ น้ำดี๑
คุณCoffeeMax..คุณ๑๕ค่ำ..คุณ โอ ท่าซุง...ที่..ชม..เชียร์..และติดตาม
รอ..รวมถึงท่านผู้อ่านทุกท่าน......................................
.................กรุงเทพ..ยุค..คลาสสิค...............................
....เลย..บ่อนไก่..ไปนิดเดียว..ก็ถึง..สนามมวย..เวทีมวยสวนลุมพีนี...
สถานที่..ที่เป็นทั้งที่..หย่อยใจ..บันเทิง..การพนัน..ชักดาบ..สนามกีฬา..
..ที่ทารุณกรรมมนุษย์..ฆาตกรรม..ปล้น...ฯลฯ..มันรวมหลายๆอย่างไว้ด้วย
กัน..ชื่อเล่นก็คือ.."วิกสังกะสี"..เพราะ..หลังคาเป็น..สังกะสี..ที่นี่คือ....
โรงละครแห่งชีวิต..ตัวจริง...ผมคุ้นเคย..ที่นี่..ตั้งแต่เล็ก..เพราะ..พ่อ..จะ
สอน..ให้..ลูกชายทุกคน..เป็นนักสู้..ซื้อนวมให้ลูก..ต้งแต่เล็ก..มี..กระสอบ
ทราย..แขวนไว้ที่บ้าน..สอนลูกต่อยมวย..แล้วก็..พาลูกมาดูมวย...พ่อผม
เป็นคนชอบมวย..คือทั้งต่อยมวย..และดูมวย..วันไหนมี..โปรแกรมใหญ๋
พอ..ก็จะพามาดู..ดูที่"ริงก์ไซด์"..คือติดขอบเวทีเลย..เพราะ..ดูฟรี..เนื่อง
จาก..สนามมวยลุมพีนี..ดำเนินการโดย..ทหารบก..พ่อผม..ได้รับสิทธ์..
พิเศษ..และพาคนอื่นเข้าไปดูได้ด้วย..ผมและพี่ๆโชคดี..ได้ไปดูกันบ่อย
..เพราะฉะนั้น..มวยดังๆในยุคนั้น..ผมก็ผ่านตาหมด..ตั้งแต่..แชมป์มงกุฎ
เพชร อดุลย์ ศรีโสธร...สมเกียรติ เจริญเมือง..แดนชัย ยนตรกิจ.....
..อภิเดช..ศิษย์หิรัญ(จอมเตะแห่งบางนกแขวก)..ราวี เดชาชัย (คนนี้..
พิเศษ..ฉายา..จรวดทัพฟ้า..เป็นที่มา..ของคำยอดฮิต..สำหรับบรรดา..
ลูกผู้ชายทั้งหลาย..เป็น..คำเชียร์ให้เดินหน้า..แล้วฆ่ามัน..เริ่มที่สนามมวย
ก่อน..เวลาที่ต้องให้..มวยที่เรา..เชียร์(ถือหาง..พนัน)ไว้..เดินหน้าบุก..
..ก็..จะตะโกน..พร้อมๆกันว่า..ราวี..ราวี..ราวี..เพราะมาจาก..ราวีเดชาชัย
นี่..บ้าเสียงเชียร์..ก็เรียกชื่อแก..ดังๆพร้อมๆกันเมื่อไหร่..พอดีได้ยินปุ๊บ..
พี่แก..ขนาดโดนยำอยู่..แกจะมีพลังฮึดเหมือนได้..ยาโด๊ป..เดินหน้า..ลุย
ฟันศอก(..อาวุธทีเด็ด..ประจำตัว)..คู่ต่อสู้..จะเตะ..จะต่อย..แกไม่สน...
ได้ผล..ประมาณ ๘๐ %...ตอนหลัง..ระบาด..ออกนอกสนามมวย...
...การกีฬา..ทุกชนิด..โดยเฉพาะ..ฟุตบอล..ถ้านักฟุตบอล..ฝ่ายเราโดน
เจตนาเตะ..กองเชียร์สมัยก่อน..จะไม่โห่..แบบปัจจุบัน..แต่จะพร้อมใจกัน
..ตะโกน..ราวี..ราวี..ราวี..ความหมายง่ายๆ..คือให้ไอ้คนที่ถูกเตะ..ไปลุย
ไอ้คนที่เตะ..ส่วนใหญ่ได้ผล..เกือบ ๑๐๐ %..ก็คือ..โดดถีบเลย..แล้ว..
กองเชีย์ทั้งสองฝั่ง..ก็พร้อมใจกัน..ตะลุมบอน(สมัย..ผมเรียน..อำนวยศิลป์
พระนคร..ใช้กันบ่อย)......
........มวยเมื่อ ๔๐ กว่าปีก่อน..ต่างจากสมัยนี้มาก..เพราะ..ตั้งแต่..เก๊ง
..ยก๑..ก็ลุยกันเลย..ไม่มีคำว่า..ถอยวน..หรือ..รอจังหวะสอง..ยก๑ถึง๕
เดินหน้าซด..กันทั้งคู่..มันหยด..๓๐ปีหลังมานี่..ผมเลยเลิกดูมวย...เพราะ
หาความมันไม่เจอ.........แหม..ผมเผลอตัวไปหน่อย..ล่อเรื่องมวยซะยาว
..................เลยจาก..สนามมวยลุมพีนี..ก็เป็นที่..ตั้งของ..โรงเรียน
เตรียมทหาร..ที่มีอาณาเขตไปถึง..สี่แยกพระรามสี่..หรือ..สี่แยกวิทยุ
(ถนนวิทยุ..มาตัด..ถนนพระรามสี่)..ปัจจุบันโรงเรียนเตรียมทหาร..ย้ายไป
อยู่..นครนายก..ที่นี่..กลายเป็น..สวนลุมไนท์บาซาร์..ไปซะแล้ว...ยุคนั้น
ตอนที่..ไรงเรียนเตรียมทหารอยู..ตรงหัวมุมแยก.จะมี..เครื่องบินไอพ่น..
จอดเด่น..เป็นสง่า...พี่ชายคนโตผม..ก็เรียนที่นี่..รุ่น๙..ก่อน..ทักษิณ ๑
รุ่น..........
........เอาละครับ..จะถึงสวนลุมฯ..แล้ว..ต้องไปรอ..ต่ิิอ..ตอนหน้า..ครับ
....................................................................................
....แล้ววงการพระ..ที่เป็นส่วนของกลุ่มคนที่มี..รสนิยมเดียวกัน..คนนอก
จะไม่เคย..รู้ความเคลื่อนไหวใดๆ...คนทั่วไปที่ไม่เล่นพระ..จะรูจักพระสงฆ์
รุ่นเ่กาๆ..ถึงเวลานั้น..อยู่ไม่กี่องค์(หมายถึง..ตั้งแต่ปี ๒๕๐๙ ย้อนกลับ
ขึ้นไป)..สมเด็จโต..หลวงปู่ทวด..พ่อท่านคล้าย..(สำหรับ พ่อท่านคล้าย
เป็น..พระองค์เดียวที่มีชีวิต..อยู่ตอนนั้น..ท่านมีเรื่องลงหนังสือพิมพ์บ่อยๆ
.เกี่ยวกับปาฎิหารย์..ของท่าน)..หลวงพ่อโอภาสีท่านก็..ลงหนังสือพิมพ์
เหมือนกัน..แต่(ผมว่า)ท่านดังน้อยกว่า..พ่อท่า่นคล้าย วาจาสิทธื์....
........ตอนนั้น..สนามพระที่..พระนคร(..เราเรียกกันว่า..ฝั่งพระนคร..คือ
ตะวันออกของเจ้าพระยา..ฝั่งธนฯ..คือตะวันตกฯ)..คือที่..วัดมหาธาตุ..ที่
เป็น..สนามพระเป็นทางการแห่งแรก..ของไทย...คือมีการซื้อขาย..จริงๆ
จังๆ..แต่ยังไม่เฟื่อง..คนนอกไม่รู้จัก..(ตอน..สมัย ป๓-ป๔..เดินเล่น....
สนามหลวง..แล้วเดินเลาะไปข้างกำแพงวัดมหาธาตุ..เห็น..คนเอาพระมา
ใส่กาละมัง..นั่งพิงกำแพง..ผมก็ดูไป..เรื่อยๆจนถึง..ประตูทางเข้า..
เห็น..คน..ข้างใน..ถือพระ..ส่องพระอยู่..แต่ก็ไม่ได้เข้าไป..เดินเล่นดีกว่า)
....สนามฯของฝั่งธนฯ..อยู่ที่..วงเวียนใหญ่..แต่ไม่ค่อยเป็นทางการ..
อยู่ในตลาด..กลุ่มเล็ก..กว่าวัดมหาธาตุ..ส่วนหนึ่งก็นั่งกินไป..ดูพระไป...
....คล้ายๆกับ..ตามต่างจังหวัด...ส่วนใหญ่..ก็ร้านกาแฟ..ที่เจ้าของร้านคอ
เดียวกัน..คนเล่นส่วนใหญ่..ก็..คนสูงวัย(แก่)..นั่งแช่..คุยกันไป..ส่องพระไป..แลกกันมั่ง..ซึ้อกันมั่ง..จิบกาแฟ..กับ..ปาท่องโก๋.....บางจังหวัดก็ไป
อยู่..ร้านกาแฟตาม..ตลาดสด..สำหรับต่างจังหวัด..หลังจากวงการพระ
เริ่มเฟื่องฟูแล้ว..ก็ยังไม่ค่อยเปลี่ยน.......
..................วงการเริ่มเปลี่ยนแปลง..คึกคัก..จริงๆ..เมื่อปี..๒๕๑๐...
.....เมื่อรัฐบาล..ได้รับคำขอร้อง..จาก..อมริกา..ให้ส่งหน่วยทหารไปร่วม
รบ..กับทหารอเมริกัน..ที่..ประเทศเวียตนาม..ทางส่ง..หน่วยทหารไป..
๑ กองพัน(ขนาดกำลังพล..มากกว่า..กองพันปกติทั่วไป)..ลักษณะเป็น
กองพันผสม...ที่ทุกคน..รู้จักกันว่า..กองพันจงอางศึก..(ตอนไปเกาหลี
..เรียกว่า..กองพันพยัคฆ์น้อย)..ทหารที่ไปทุกคน..ก็จะมีการได้รับแจก..
พระเครื่อง..ก็ได้..จาก..หลายแห่ง..ยกตัวอย่างคือ..พระอู่ทองออกศึก..
(พระพิมพ์แบบ..พระผงสุพรรณแต่..นั่งสมาธิ..ด้านหลังปั๊มพ์..เป็นรูปเจดีย์)
ที่ได้รับการพุทธาภิเษก..จากยอดอาจารย์..หลายท่านในยุคนั้น.....พระอู่
ทองออกศึก..ยังมีทำออกมาอีกหลายรุ่น..ก็เอาไว้แจก..ทหารที่ไปเวียต
นาม..ในนามของ..กองพล อสส.(กองพลทหารอาสาสมัคร)กองพลเสือ
ดำ...ที่มีหลาย..ผลัด..ด้วย.............................
เหล่าจงอางศึก..บางท่าน..ก็..ได้รับแจกเป็น..การส่วนตัว..หรือ..เป็นหมู่
คณะ(..อย่างพวกที่เป็นนายทหาร..)..ที่เอาไปเอง..ก็..เยอะ.......
........เมื่อกาลเวลาผ่านไป..หนังสือพิมพ์..จะคอยรายงานผลการรบ...
..อยู่ตลอด..พวกนี้ก็จะได้รับ..การยกย่อง..จากไอ้กัน..พอลง..หนังสือพิมพ์
เวียตนามใต้ที..เขาก็จะส่งมากรุงเทพ..ทางหนังสือพิมพ์ไทย..ก็เอามาแปล
..แล้วใส่ไข่..เพิ่มเติม..อีกนิด..จนกลายเป็น.ทหารเทพ...คนไหน..เหนียว
ก็..ส่งข่าวมา..ห้อยพระอะไร.....แต่ที่ีดังจริงๆตอนนั้น(..ถ้าบางท่านได้
ข้อมูลบางอย่างมา..ไม่ตรงกับผม..ก็ไม่ว่ากัน...แต่ผมนี่..เป็นคนที่
ไม่มีพุทธพาณิชย์มาเกี่ยว..และผมอยู่ในยุคนั้น..จริง..บางท่าน..เพิ่ง
เดินได้..หรือ..ยังไม่เกิด..แต่รับทราบข้อมูลใดมา..ก็เชื่อของท่าน..
เถอะ..ครับ..แต่ผมบอกแล้ว..ว่า..นั่งเทียน..ไม่ใช่คนอย่างผม..)
.........เหรียญหลวงพ่อแดงรุ่นแรก..ปี๒๕๐๓...และ..เหรียญหลัง
เต่า(รุ่นแรกที่เป็นรูปท่าน)..เจ้าคุณนรรัตนราชมานิตย์.ปี.๒๕๑๐
(บางคนไปเข้าใจผิด..ว่าเป็นสมเด็จหลัง..จงอางศึก..เรียกกันซะ
ดิบดี..ว่า..สมเด็จจงอางศึก..แล้วไป..ผนวก(ปั้น)เอาเองว่า..แจก
ทหารไป..จงอางศึก...สมเด็จรุ่นนี้..สร้างปี..๒๕๑๒..จงอางศึกเขา
กลับ..มาเมืองไทย..เป็นปีแล้ว..ตอนนั้นที่เวียตนาม..เป็น..กองพล
เสือดำ..ผลัดที่๑..แล้วพระรุ่นนี้..ที่เป็นรูป..งู..เพราะเป็น..ปีเกืด..
ของ..ผู้สร้างที่..เกิดปี..มะเส็ง..ท่านไป..หาอ่านประวัติของจริงได้
...จาก..WEB..ที่เป็นสายเจ้าคุณนรฯ..แท้ๆได้............
..................................................................................
.............นั่นแหละครับ..เมื่อหนังสือพิมพ์ลงข่าว..วงการก็ตื่นตัว..ทันที
...บางคนที่ไม่เคย..สนใจพระเครื่อง..ก็หันมาสนใจ...พวกเสี่ยๆหลายคน
ที่ชีวิตอาจมีการเสี่ยงภัย..ก็เริ่มสนใจ...ตามหลักเศรษฐศาสตร์..เมื่อมี
DEMAND(ความต้องการในสิ่งหนึ่ง).....ย่อมต้องมีSUPPLY(การเสนอ
สิ่งนั้นเพื่อรองรับ..ความต้องการ)มาสนอง..กลไกทางเศรษฐกิจของแวด
วงพระเครื่อง..ก็เริ่มหมุน(เดิน)ทันที...เกิด..อะไร..หลา่ยๆอย่างขึ้นมา..
..และเกืด..การเปลี่ยนแปลงใน..หลายๆอย่าง..........................
.....................เอาละครับ...วันนี้พอแค่นี้..ก่อน...ไว้ต่อกัน..ตอนหน้า..
...............ขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตามอ่านกัน..ขอบคุณ..ครับ....
..................................สวัสดี...................................

 

ขอบคุณครับ สำหรับเรื่องดีๆๆมีสาระยิ่งอ่านยิ่งมันส์ รอตอนต่อไปครับผม ^^