ประสบการณ์ ธรรมะ พระเครื่อง หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก จ.อยุธยา

อย่างไรผมก็ขออนุโมทนาในจิตอันเป็นกุศลด้วยนะครับ ^^

สวีดัดคร้าบ

 

สวดตอนไหนก็ได้ แต่ถ้าเราสวดตอน 20.30 เอานัยยะของการรวมพลังใจ เช่นอธิษฐานให้บ้านเมือง ให้ในหลวง ก็เป็นการดีครับ เพราะพลังใจ พลังอธิษฐานมากกว่าย่อมเป็นผลดีนะครับ

 

หลวงปู่สงเคราะห์สาวคนทรงเจ้า



โดย พี่สิทธิ์

บ่ายวันหนึ่ง ในช่วงที่บรรดาลูกศิษย์ที่มาถวายเพลได้ทยอยกันกลับไปหมด คงมีแต่ “เฮียอู๋” โยมอุปัฏฐากอยู่ไม่ห่างจากหลวงปู่นัก ก็มีหญิงสาวรูปร่างหน้าตาดีคนหนึ่งเดินเข้ามาที่หน้ากุฏิหลวงปู่ พอกราบท่านเสร็จ อยู่ ๆ เขาก็ร่ายรำ แต่ไม่ร่ายรำเปล่า เธอถอดเสื้อเปลือยท่อนบนด้วย หลวงปู่ยังคงอยู่ในอาการสงบ แต่ที่ไม่สงบคือเฮียอู๋เฮียอู๋เล่าให้ฟังว่า จะสงบได้อย่างไร ก็เธอคนนั้นรูปร่างหน้าตีดีออกอย่างนั้น เฮียอู๋รู้สึกอายแทน จะห้ามปรามก็ไม่ฟัง รู้สึกตกใจมาก และตัวเฮียอู๋รู้สึกเก้อเขินแทนจนต้องละสายตามองไปทางอื่นแทน เธอมีอาการเหมือนไม่ปรกติ คล้าย ๆ กับที่เขาเรียกว่า ผีเข้า

หลวงปู่พูดอะไรกับเธอก็ไม่มีใครทราบ แต่ภายหลังหลวงปู่กำหนดจิตแผ่เมตตาให้เธอแล้ว เธอก็ได้สติสัมปชัญญะคืนมา รีบเอาเสื้อมาใส่ เฮียอู๋เล่าว่า ภายหลังเธอได้มากราบหลวงปู่อีกเป็นระยะ ๆ เพื่อขอบารมีท่านช่วยให้เธอมีสติสัมปชัญญะที่สมบูรณ์ขึ้น สามารถเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องแสดงกิริยาอาการใด ๆ อันไม่เหมาะสมโดยไม่เจตนา หรือด้วยอาการที่บังคับตัวเองไม่ได้

ความเมตตาสงเคราะห์ผู้มีอาการทำนองนี้ของหลวงปู่มีมากมายเหลือเกิน โดยเฉพาะช่วงท้าย ๆ ของหลวงปู่ที่ในอีกซีกหนึ่งของสังคมไทยกำลังมีความเฟื่องฟุ้งของธุรกิจการครอบขันธ์รับองค์ทรงเจ้า ซึ่งความทุกข์ใจนั้นมิได้เกิดขึ้นเฉพาะเจ้าตัวที่ไปรับขันธ์เท่านั้น หากแต่ยังรวมไปถึงพ่อแม่พี่น้อง สามีภรรยาและลูก ๆ อีกด้วย การสงเคราะห์ของหลวงปู่ จึงเท่ากับว่าสงเคราะห์และปัดเป่าทุกข์ให้กับเขาทั้งครอบครัวเลยทีเดียว

 

ซ้าธุ๊ๆๆๆๆๆๆๆ

ขอให้สมพรปากเถิ๊ดดดดดดดด เพี้ยงงง _/\_

 

มาเสริมให้ครับ

ถ้าเป็นลูกแก้วเนื้อผงมีรู ไม่ได้อยู่ในพิธีเปิดโลกครับ (แต่ของที่ตกค้างอยู่ในกุฎิก็คงจะมีแน่นอน แต่ไม่มีวิธีแยกแยะ)

ลูกแก้วพิธีเปิดโลกจะเป็นลูกแก้วใสสีๆแบบลูกแก้วเด็กเล่นครับ

 

555+ ตอนนั้นสุดท้ายผมก็ไม่ได้เป็นพระเอกนะครับ เพื่อนผมตะหาก

ส่งผีสายเดี่ยวมาตอนนี้ร้อยทั้งร้อยก็เสร็จครับ (ผมเสร็จนะครับ)

 

ฝากแกดูแลเขาด้วย



โดย พี่สิทธิ์

ครั้งหนึ่ง มีหมู่คณะใหญ่ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักศึกษา ได้พากันไปกราบนมัสการหลวงปู่ และในจำนวนนั้นรวมเด็กหนุ่มคนหนึ่งซึ่งตามไปวัดสะแกเป็นครั้งแรกด้วย

หลวงปู่จ้องมองเด็กหนุ่มคนนั้นชนิดทุกคนสังเกตเห็นได้ เมื่อสนทนากับหลวงปู่สุกพักหนึ่งแล้ว ทุกคนก็แยกย้ายกันปฏิบัติภาวนา ในตอนจะกลับหลวงปู่ได้เอ่ยกับผู้ที่เป็นหัวหน้าหมู่คณะนั้นว่า

"ข้าฝากแกดูแลเด็กคนนั้นด้วยนะ"

แล้วท่านก็มองไปที่เด็กหนุ่มคนนั้นอีกครั้ง เป็นการยืนยันว่าหมายถึงคนนั้นนะ ตอนนั้นไม่มีใครรู้เลยว่าเด็กคนนั้นผิดปรกติอะไร หรือมีปัญหาอะไร

กระทั่งในเวลาต่อมา ภาพจึงปรากฏชัดขึ้นว่า เขาเผชิญทั้งปัญหาครอบครัว และการเรียน จนเครียดมาก ๆ บรรดาศิษย์ผู้พี่ซึ่งหลวงปู่ฝากให้ดูแล ก็ได้ให้ความรักความเมตตา ช่วยกันประคับประคอง จนกระทั่งเด็กคนนั้นฝ่าวิกฤติชีวิตไปได้

นี้ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งถึงญาณหยั่งรู้ของหลวงปู่ที่ลูกศิษย์ทั้งหลายมิอาจคาดหมายหรือหยั่งถึงได้
พร้อมๆกับความเมตตาของหลวงปู่ที่หาประมาณมิได้

 

โอ้ว ล็อคเก็ตของที่ไหนหรือครับ ดูท่าจะจัมโบ้น่าดู