นิทาน เรื่อง "พญานาค"

แม่นแว้ววววว ศิษย์พี่
โห..กว่าจะมีคนมาตอบน้อง ตั้งนานนน
นึกว่าไม่มีใครรักคะรุทาเสียแล้ว 555:'(

 

พี่ปู หนูเป็นคนธรรมดาเดินดินค่ะพี่ อิอิ

 

อ้าว..! ไหง..ขาดความรักไปได้เนี่ย..ศิษย์น้อง สงกะสัย..แจกคนอื่นไปหมดแล้วสิท่า..

 

น้องเป็นธิดาคนเล็กของตระกูลครุฑค่ะ เลยเอาแต่ใจ..
นึกว่าใครๆๆก็ไม่รักหนู ขนาดพัดลม ยังส่ายหน้าเลย...:'(

 

คะรุทาผู้น่ารักซะขนาดนี้ ใครไม่รักก็บ้าแล้ว
น้อยอกน้อยใจอะไรคะ มาเล่นเกมส์ชิงรางวัลกันดีกว่า
ทายเลยค่ะ ต้องถูกแน่ๆ คะรุทาซะอย่าง

 

เหอ..เหอ.. ง้าน.นนน นู๋เอาพัดลมติดเพดาน ๔ ใบพัด ๑๘ นิ้ว..ละกัน มันจะไม่ส่ายหน้าให้นู๋เลย..อิอิ

 

จะเล่าตอบพระเดชพระคุณท่านคะรุฑา เดี๋ยวหาว่าไม่มีเพื่อน

ครั้งนั้นผมนั่งสมาธิดูจิตของคะรุฑาว่ามาจากไหนจิตเดิมเป็นอะไรภพที่ชัดที่สุด
ก็ไปเห็นพญาครุฑบินมา กายสีทองเลื่อมๆนั่นล่ะ
ก็สงสัยว่า เอ๊ เราเป็นพญานาคราชทำไมเห็นพญาครุฑก็ไม่ตกใจรึแปลกใจเลย
ทำไมเฉยๆ ปู่ก็ทำเสียงบอกมาไกลๆว่า ไปดูซิเจ้าเคยเป็นใหมครุฑน่ะ

ผมก็กำหนดย้อนไปย้อนมา ก็ไปปรากฏกายที่ภพๆนึง มองรอบๆข้างเป็นสีขาวสว่าง
ประกอบกันขึ้นด้วยแก้วใสบ้างขุ่นบ้าง ไม่มีสีอื่นๆแซมเลย พอผมปรากฏกายตรงนั้น
ก็เหมือนเรากลับมาบ้านเก่า ก็เดินไปวาร์ปไปบนหน้าผาเหมือนผาแก้ว ปากหน้าผามี
แท่งแก้วประดับ ก็พอเข้าไปเท่านั้นล่ะ ความทรงจำมันไหลพรึ๊บเดียวเหมือนดูหนัง
แบบความเร็วสูง ก็ร้องอ้อ นี่วิมาณเก่าเรา สวรรค์ชั้นนี้เรียกว่าฉิมพลี เอ๊ ไม่เห็นมันจะ
มีหนามๆเหมือนมนุษย์เค้าเล่าเลยนี่ มีแต่แก้วแวววาวประดับ
มองๆไปก็ทะลุออกมามองเห็นวิมาณคนอื่นๆ ก็ร้องอ้อในใจว่า วิมาณมันใกล้กันแค่นี้เอง
ไม่เหมือนชั้นอื่นๆที่อาณาเขตไกลกันมากๆมองกันไม่เห็นเลย

ก็มองไปเห็นจิตเค้าบินมาสีทองตอนบินนะมีรังสี รัศมีกางออก ก็ร้องในใจอีกว่า อ้อ
ที่แม้ไม่มีปีก มีแต่รัศมีเหมือนปีก คนไม่รู้เลยเอาไปปั้นเป็นปีกไปซะงั้น พอเค้าเข้า
วิมาณ เค้าก็กลายเป็นแบบไม่มีรัศมี เหมือนเทวดาปกติ จะมีปีกตอนบินเท่านั้นเอง

ตกลงผมเองก็เคยเป็นพญาครุฑนะเนี่ย วิมาณก็ยังคงอยู่ไม่ได้รกรุงรัง คิดจะกินอะไรมัน
ปรากฏบนแท่นข้างๆตรงเรานั่งเลย อยากกินมันมาทันที ยังไม่ได้นึกเลยว่าจะเอาแอบเปิ้ล
แค่นึกอยากผลใม้มันมาละ ก็หน้าตาแปลกๆลองกัดดูก็หวานหอม กลิ่นหอมติดคอน่ะ
ติดตัวออกมาจากสมาธิเลย ออกจากสมาธิกลิ่นหอมผลใม้ยังหอมกรุ่นคอ จนเค้าถามว่า
ทานอะไรมาทำไมกลิ่นหอมๆ

ก็ออกจากชั้นนั้นก็มานั่งต่อที่เก่า ท่านก็ว่าเป็นไงล่ะทีนี้จะเข้าข้างใคร พญานาคก็เป็น
ครุฑก็เคยเป็นจะเอายังไง ท่านก็เสียงเหมือนยิ้มๆหัวเราะ
ผมเลยบอกปู่ผมเอาแบบนี้ละกัน ปลง เป็นกลาง (พอดีดูกรรมของคะรุฑาด้วยตอนนั้น)
จบละ
ไปเที่ยวบ้านเก่าสมัยเป็นครุฑ คะรุฑากายสีทองเลื่อมพราย แต่ของผมสมัยเป็นครุฑ
กายสีทองออกส้มสีโอรสนะคร้าบ คะรุฑาผู้ยิ่งใหญ่.ไม่ต้องเหงา.

 

วะ..วะ...ว๊าว.วววว ศิษย์น้องไปไหนเนี่ยะ.. พูดถึง ขุนเดช ขุนศึก ขุนพลก็มา..อิอิ..

 

โอ้ว อยากรู้หนอ แล้วของผมเป็นไงบ้างครับ ท่าน ขุนพล

 

เมื่อขุนพลมา...ดาว* ก็คงได้เวลาไปทำงานแล้วนิ.. แต่ว่า ??
ไปที่ไหนดีหล่ะ เริ่มสับสนแล้ว บนท้องฟ้า ภูเขา ถ้ำ หรือท้องทะเล..
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เหมือนเดิม คือ ขอให้สมาชิกทุกท่าน สุขกาย สบายใจ ทุกทุกคนนะจ๊ะ..ดาว*

 

จ่ายมา3ร้อยล้านจะดูให้ อิอิ
จะรู้ไปทำไมน๊อ

 

ก็ผมมันไม่รักดี ตัดทิ้งก็ถูกแล้วนี่
เรื่องไฝก็ไม่ยากพบแพทย์...จบ
ข้อสุดท้ายเนี่ย...หมูตู้ง่ายมาก
ก็คุงคู คลานอยู่บนหลังคาซ่อมเสาทีวีอ่ะจิ อ๊ะเอิ๊ก...อ๊ะเอิ๊ก

 

อ้าวววว..ไรกันเนี่ย จุดธูปเรียกเรามา...พอเรามาคุงครูดาว (ฮ่า) หนีเฉยเลยอ่ะ :boo:

 

ว้าววว.งั๊นหายเหงาละจ้า ท่านขุนพล..
นึกว่าใครๆๆก็ไม่รักครุฑ อิอิ.....
ปลงนะจ๊ะ..

 

สวัสดีค่ะ คุณปู่ขุนพลมาดูแลลูกหลานเหรอคะ
ยินดีต้อนรับค่ะ ทุกคนสบายดี

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ขุนพล.
จ่ายมา3ร้อยล้านจะดูให้ อิอิ
จะรู้ไปทำไมน๊อ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
อยากรู้หนอด้วยคนอ่ะคะ...แต่ไม่มีตังค์จ่าย...ทำไงดี...

 

เด๋ว..ครูขอกลับมาให้คะแนนนู๋นุ๊กก่อน...นู๋ตอบผิด ๑ ข้อ ไฝครูหายไปตั้งแต่เด็กแล้ว เพราะแม่ใช้ทองวัดขนาดตอนวันพระสิ้นเดือน
ตอนนี้มันปรากฏให้เห็นเป็นสีแดงลางๆ
สรุปแล้ว..นู๋ตอบถูก ๒ ข้อ...ครูให้ ๑๐ คะแนน ..เลย เอ้า รวมเป็น ๑๒ คะแนนนะ..
แต่ว่านู๋..แอบดูครูปีนหลังคา แล้วไปเล่าให้เพื่อนฟัง พากันหัวเราะครู
ครูหักคะแนนความประพฤติ..๑๑ คะแนน นะจ๊ะ.. สรุป งัยหว่า.. อ้อ นู๋มี ๑ คะแนน..นะจ๊า..นะจ๊า ลงชื่อ ...ครูดาว*