เรื่องเด่น ตามรอยหลวงพ่อเงิน พุทธโชติ (กลุ่มหลวงพ่อเงิน)

มีพิมพ์ทรงนี้เหมือนกันครับ พึ่งได้มาเก็บไว้ศึกษาหนึ่งองค์ดูว่าพิมพ์ชัดดีแต่ไม่ทราบเนื้ออะไร ยังไม่ได้ส่องครับ พระยังมาไม่ถึงครับ

 

ขอรบกวนสอบถามครับหลวงพ่อเงินองค์นี้แท้ไหมครับแล้วเกจิท่านใดสร้างครับ(smile)(smile)

 

ขอถามอีกองค์ครับหลวงพ่อเงินหลวงพ่อเตียงองค์นี้แท้ไหมครับ(smile)(smile)

 

ท่าน SKUN หลวงพ่อเงินตอก ถ ไม่ทราบที่มาเลยครับ ส่วนหลวงพ่อเตียงเป็นพระล้างมาดูลำบากครับ เท่าที่เห็นจะเป็นอุดกริ่ง ที่ใช้ทองแดงอุดนะครับ
หลวงพ่อเตียง เดิมท่านชื่อว่า เตียง นามสกุล สวนสนิท บิดาชื่อนายเลี่ยม มารดาชื่อนางลำภู มีพี่สาว 1 คนชื่อนางซั่ว เกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 20 กุมภาพันธ์ 2444 ตรงกับวันขึ้น 13 ค่ำ เดือน3 ปีฉลู ณ. บ้านดงกลาง อ. เมือง จ. พิจิตร
ตะกรุดคู่ชีวิต เป็นตำหรับตะกรุดของหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ได้ถูกสืบต่อเนื่องมายังหลวงพ่อพิธ วัดฆะมัง และได้สืบต่อเนื่องมาถึงหลวงพ่อเตียง วัดเขารูปช้าง นี่แหละที่ชาวพิจิตรถือว่าเป็นสุดยอดในด้านการลงตะกรุด หลังจากหลวงพ่อพิธ ท่านมรณภาพไปในปี 2487 เป็นต้นมา
นอกจากหลวงพ่อเตียงท่านจะเก่งด้านตะกรุดแล้ว ท่านยังทำพระเครื่องออกมาอีกหลายรุ่น พระเครื่องที่ท่านได้ปลุกเสก และมีชื่อเสียงที่คนทั่วๆไปรู้จักนั้นก็คือ รูปหล่อหลวงพ่อเงิน ที่หลวงพ่อเตียงปลุกเสก ในปี 2500 และปี 2510 หลวงพ่อเตียงท่านมรณภาพในปี 2520
ข้อมูลบางส่วนนะครับ

 

ขอบคุณมากครับ(smile)(smile)

 

อีกจุดนึงที่น่าสนใจในรูปหล่อโบราณของหลวงปู่ คือลักษณะของผิวรูปหล่อครับรายละเอียดต่างๆที่เกิดขึ้นมีที่มา ใช้ในการแยกการหล่อได้อีกระดับนึง
เมื่อได้ถอกแบบของหุ่นขี้ผึ้งผสมชันออกมาแล้วที่เรียกว่าเป็นหุ่นเทียน ก็จะนำมาแต่งรอยเนื้อเกินต่างๆออกรวมถึงการที่มองไม่เห็นรอยประกบของหุ่นเทียนด้วยรวมถึงการแต่งหน้าหรือปากบางส่วนครับ จึงทำให้หน้าตาของพิมพ์นิยมละม้ายคล้ายกันแต่ไม่เหมือนกัน และยังเหลือเคล้าโครงไว้ มักจะแต่งเฉพาะด้านหน้าจากการสังเกตุจากหลายๆองค์ด้านหลังมักไม่แต่ง
รวมช่อจากก้านเล็กองค์ต่อองค์รวมเป็นก้านจากนั้นก็นำมาพอกด้วยดินผสมมูลวัวอย่างที่เราทราบกันดี แต่ต้องผึ่งให้แห้งโป๊ะให้เป็นก้อนนำลวดมารัดเพื่อไม่ให้แม่พิมพ์แตกแล้วต้องทิ้งไว้ให้แห้งได้แม่พิมพ์แล้วก็ถึงขั้นตอนสำรอกหุ่นเทียนออกโดยใช้ความร้อน ตั้งแม่พิมพ์คว่ำลง เพื่อให้น้ำเทียนไหลออกมา
ขั้นตอนนี้แม่พิมพ์ด้านในก็จะแห้ง ผิวบางส่วนก็จะขยายตัวออกบ้าง จึงทำให้พบว่าผิวของรูปหล่อเกิดรูและร่องรอยต่างๆเมื่อหล่อเสร็จแล้ว การเทน้ำทองเข้าแบบก่อนการเทน้ำทองก็จะมีการผสมสิ่งที่ได้ได้มาจากหลวงปู่ที่ท่านถือว่าเป็นสิ่งศักสิทธิ์ผสมเข้าไปในน้ำทองอยู่แล้วเช่นแร่เหล็กไหล เมื่อเทน้ำทองลงในแบบก็จะเกิดการสันดาษระหว่างน้ำทองที่มีส่วนผสมของแร่ต่างๆประกอบกับโลหะที่ถลุงแบบโบราณ กับแม่พิมพ์ที่ทำมาจากดินขี้วัวและขี้ผึ้งหุ่นเทียนที่เคลือบอยู่ภายในแบบ เมื่อทุบแบบออกมาจึงพบคราบที่ถูกสันดาษ มีลักษณะเป็นสีเปลือกมะขามและน้ำตาลเข้มๆ เสมอๆ ยากที่จะเลียนแบบให้เหมือนได้ ประกอบกับรูปหล่ออายุ100ปี จึงทำให้คราบและโลหะมีอายุ 100ปีตามไปด้วย ผ่านกาลเวลาขนาดนั้นโลหะก็มีการคลายตัว ผจญร้อนหนาวฝน ความชื้น การผุ การกินตัวเองของโลหะ สนิมที่มีอายุ จึงใช้แยกพระได้โดยง่ายจากสิ่งที่ผมพิมพ์มาคงจะมีประโยชน์แก่ท่านที่ผ่านมาอ่านเจอเข้า เพราะนี่คือเอกลัษณ์ของบางคลานครับ

 

ออกไปเที่ยวชมข้างนอก...กลับเข้ามาเจอพี่เจ้เปิดติวเข้มเรื่องการแยกแยะพิจารณาเนื้อผิว..เสริมสร้างภูมิคุ้มกันตังค์ในกระเป๋าให้เพื่อนผองน้องพี่...ดีครับๆ...ทีนี้เพื่อนๆที่ได้อ่านที่พี่เจ้เขียน ก็คงพอจะเข้าใจว่าทำไมผมถึงชอบเน้นที่ความแห้งของอายุโลหะที่หล่อหลวงปู่
ซึ่งมีเอกลักษณ์ที่ยากในการทำเลียนแบบ...เพราะต้องแห้งและฉ่ำอยู่ในที...ส่วนที่แห้งก็คือบริเวณผิวเปิดซึ่งเราจะเห็นเนื้อโลหะแท้ๆอายุ100กว่าปี ส่วนที่ฉ่ำก็คือส่วนที่อยู่ในบริเวณคราบไขซอกขี้เบ้าอายุ100กว่าปีเหมือนกัน...ดังนั้น ผมจึงไม่เคยเชื่อหนังสือพระ(บางเล่ม)ที่บอกว่า ส่องดูที่ผิวเปิดแล้วต้องมีประกายฟรุ้งฟริ้ง..สงสัยมุ่งแต่จะขายพระของเขาเอง ทำหนังสือออกมายังไม่บอกชื่อคนเขียนเลย บอกแต่ว่าทีมงาน(ใคร..ที่ไหนก็ไม่รู้)..เลยอยากให้พวกเราลองปรับวิสัยทัศน์ในการเก็บบูชาหลวงปู่...ไม่อยากให้หลงไปตามกระแสหนังสือขายพระ...เพราะพระเนื้อเก่าจริงๆแล้ว ผมขอยืนยันว่า เนื้อต้องแห้ง(แทบจะ)ไม่สะท้อนแสง...เมื่อได้ส่ององค์จริง...(ถ้าถ่ายรูปอาจเห็นวาวๆได้ ซึ่งเป็นต้นเหตุให้การดูผ่านภาพทางสื่ออิเลกทรอนิกส์มีโอกาสผิดพลาดได้มาก)...ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัว ใครจะไม่เห็นด้วยกับผมก็ได้...ไม่ว่ากันครับ .......

 

อย่าที่บอกครับถ้าเลือกที่พิมพ์อย่างเดียวโดยลืมเรื่อง เนื้อ/คราบ/อายุ/สนิม/สภาพที่ควรจะเป็นในปัจจุบัน บอกได้เลย นายตายแน่
ถ้ามีใครเอาพระมาให้ดู ถ้าดูไม่รู้ บอกเขาไปเลยว่าไม่รู้ ไม่ต้องกลัวเสียหน้าว่าเราไม่มีความรู้เรื่องพระ หรือถ้าไม่แน่ใจว่าแท้รึเปล่า ก็บอกเขาว่าไม่แน่ใจนะครับ เพราะไม่มีใครรู้เรื่องพระทุกองค์ทุกพิมพ์ แต่ถ้ารู้และดูแน่ใจแล้วว่าใช่ ก็บอกเขาไปเลยว่า ดีครับ ใช่ครับ เก็บได้ ห้อยคอได้ เขาจะได้นำไปเหลี่ยมทอง หรือนำขึ้นบูชา ก็จะทำให้คนที่ดูให้เขา ได้รับแต่สิ่งดีๆไปด้วย เนื่องจากเขานำพระองค์ที่ท่านดูว่าดีนำไปบูชา ข้อควรระวังอย่าตีพระแท้ให้เป็นพระเก๊ ต้องสอนตัวเองไว้ว่า แม้ว่าเราจะไม่มีโอกาสได้พระดีๆ ไว้ครอครอง ต้องประคับประคองเพื่อนร่วมทาง อย่างน้อยก็สายเดียวกัน
อยากสะสมพระแท้ๆ แบบสบายใจ ต้องสะสมความรู้ก่อนครับ เมื่อสะสมความรู้ได้มากพอแล้ว พระแท้ๆ มักจะมาเองครับแล้วคราวนั้นการเก็บก็สบายใจ แขวนบูชาก็สบายใจ การไหว้พระก็จะเปี่ยมไปด้วยศรัทธา แน่นอนครับปาฏิหาริย์ก็ย่อมเกิดครับ
เส้นทางข้างหน้าลำบาก แต่ก็ต้องไป ถึงไม่ถึงค่อยว่ากันใหม่ จะหยุดอยู่กับที่หรือจะเดินเพื่อหาประสพการณ์กันต่อ
เดินตามเส้นทางสายพุทธโชติ....

 

ขอบคุณแนวทาง ข้อมูลดีๆ ครับ จะแวะเวียนมาอ่านอย่างกระชั้น ชิด

 

ช่วงนี้ยังยุ่งๆ อยู่นะครับ ดูรูปไปก่อนนะครับ. ออกความเห็นได้ พระของผมเอง ชอบไม่ชอบไม่ว่ากัน

 

รบกวนเจ้ตุ้มเเละพี่ๆเพื่อนๆช่วยดูองค์นี้ว่าหลวงพ่อวัดใหนครับผม.. ผมเด็กใหม่ครับอ่านกระทู้ตั้งเเต่หน้า 1 ถึงหน้าสุดท้าย( 332 ) ได้ความรู้ดีมากเลย..องค์นี้ผมใช้พู่กันเล็กๆปัดทำความสะอาดเบาๆ.ดูองค์พระผิวเหมือนจะเเห้ง. เเต่พอส่องกล้องหรือถ่ายรูปทำใมผิวช่ำเหมือนมีความชื้นก็ไม่รู้. ตอนส่องดูองค์พระเห็นเม็ดเล็กๆ คล้ายทองระยิบระยับ หลายๆจุดครับ...ขอบคุณครับ

 

ขอโทษครับลืม upload รูปครับ

 

จะให้ตอบทางไหนดีน๊อ

 

เจ๊คงลำบากใจที่จะชี้ชัดใช่ม๊ะ...เพราะลักษณะแบบนี้ออกได้หลายแนวทาง...แต่ละทางที่ออกก็ไม่ค่อยจะสวย...เจ๊ก็เลยเอารูปมาให้เพื่อนสมาชิกได้ใช้วิจารณญาณ...พินิจ วิเคราะห์ด้วยตนเอง....
ผมเลยแกล้งๆลองเดาใจพี่เจ๊ดู...ถ้าเดาผิดเจ๊จะต้องมาเฉลยคำตอบด้วยนะ...
เพราะผมคิดว่า..ผมก็มองคล้ายๆที่เจ๊มองนั่นแหละ

 

ได้หลวงปู่องค์ใหม่มาครับ รบกวน เจ๊ตุ้ม และท่านอื่นๆด้วยครับ

 

สวัสดียามเย็นครับ พี่ๆ เพื่อนๆ สมาชิก เข้ามาศึกษาหาภูมิคุ้มกัน กัน ครับ

 

ตามความเห็นส่วนตัวดูว่า...ท่าจะรอดยากแล้วครับ เพราะลักษณะต่างๆเข้าข่ายผู้ต้องสงสัยเป็นพระสนามแต่งผิว...เริ่มจากเนื้อโลหะ ยังดูสดใหม่ ถ้าจะตีเป็นพระเก่าก็คงไม่ผ่านด่านแรกแล้ว...ต่อมาก็พิมพ์ทรง...คงไม่ต้องพูดถึงมาก ถ้าผมเห็นด้านข้างลีบๆแบนๆ ผมก็ขอวางที่เดิมแล้วครับ ด่านสองไม่ผ่าน...ต่อมาเรามาจับผิดข้อพิรุธในการหล่อโบราณ(ตามเจตนาของคนทำพระที่อยากให้เรานึกคิดตามเขาว่า เป็นพระหล่อโบราณ)...สังเกตก้นองค์พระ ปรากฏร่องรอยของการเป็นพระโรงงานหล่อฉีด(เหวี่ยง) รวมถึงรอยตะไบร่องใหญ่ๆที่บริเวณรอบๆก้นฐาน เป็นรอยตะไบที่น่าจะเกิดจากแบบหล่อที่ต้องการแสดงให้เราเห็นว่า รอยตะไบล้ม ซึ่งก็มาขัดแย้งกับรอยตะไบที่ก้นใต้ฐานที่รอยเล็กกว่า คล้ายรอยหินเจียร์...สรุปตามความเห็นของผมถ้าจะตีเป็นพระหล่อโบราณทุกวาระ...ผมมองว่าไม่ผ่าน...แต่ถ้าจะตีเข้าเป็นพระใหม่สร้างย้อนยุค ผมยังไม่มีข้อมูลครับ คงต้องรอฟังพี่ๆท่านอื่นๆที่อาจมีมุมมองที่แตกต่างจากผม หากผิดพลาดทำให้ไม่สบายใจก็ขออภัยด้วยครับ

 

ขอบคุณ คุณ bhothale มากครับ สำหรับขัอมูลและความติดเห็นสำหรับองค์นี้ครับ ความเห็นส่วนตัวของผม คิดต่างออกไปนิดนึงครับ ดูว่าน่าจะไม่ใช่พระสนาม พระน่าจะมีอายุอยู่บ้าง ส่วนโลหะที่ดูสดใหม่หรือแสงสะท้อน ก็น่าจะเกิดจากการถ่ายภาพหรือปรับแสงให้สว่างขึ้นเพื่อเห็นรายละเอียดในซอกลึก (พอดีผมมีพิมพ์นี้อีกองค์มาเปรียบเทียบมุมภาพอาจต่างกันนิดหน่อยนะครับ) องค์นี้สภาพยังเดิมๆคราบผิวไฟต่างๆ ยังพอมองเห็นได้ชัด (ส่วนตัวผมดูว่าเป็นพิมพ์เดียวกันไม่ได้ถูกถอดพิมพ์มาถ้าผมมองผิดต้องขออภัยครับ) ถ้ามีข้อมูลเพิ่มเติมถือเป็นการเพิ่มความรู้ให้แก่พี่น้องสมาชิกครับ ขอบพระคุณครับ

 

1. ฐานบานใหญ่ ใต้ฐานคล้าย ใต้เท้าช้าง
2. ทำเก่าตะไบใหม่
3. สนิมเขียว/เคลือบฉ่ำๆ
4. ยิ่งประกอบการ บรรยาย หลังคาโบสถ์ โรงวัว โรงช้าง

น่ากลั๊วน่ากลัว น่ากลัว

เคยนำพระทำผิวไปแช่ น้ำมะกรูด เข้มข้น ไม่ถึงนาทีซึ้งในรสพระธรรม /ไม่เชื่อลองดู

 

ติ ตำหนิ วิเคราะห์ได้ครับ แชร์กันชม