ซัดดัมเป็นพระโพธิสัตว์ ?

จะใส่ใจใยดีอะไรไปกับซัดดัมเล่า...ยิ่งดูคนอื่นยิ่งออกห่างจากมรรคผล ยิ่งมาเปรียบเทียบใครดีกว่าเรา เสมอเรา แย่กว่าเรา

นั้นแล้วจิตส่งออกนอกกายใจตนไปดูทั้งสิ้น ต่อให้ดูสรรพสัตว์ไปอีกทั้งสามโลกธาตุในเวลาเดียวกันก็ไม่ได้ประโยชน์อันใด เพียงแค่เห็นวิบากกรรมของเหล่าสรรพสัตว์

และยังคงได้แค่ซักเพียงรู้เพียงดูคนอื่นเขา

แต่ลืม....ดูตัวเอง ลืมดู กาย และ ใจ ของตนเองเสียสนิทมิดชิด

 

บางคนคิดว่าการทำความดี คือการอยู่เฉยๆ บางคนคิดว่าการทำความดี ต้องไม่มีส่วนชั่ว บางคนคิดว่าการทำความชั่วจะไม่มีส่วนดี

 

อ่านไปแล้วนึกถึง พระอภิธรรม "กุสลาธัมมา อกุสลาธัมมา อัพยากตาธัมมา"

สงสัยคงต้องไปเรียน "พระอภิธรรม" กันเสียหน่อยกระมัง ฮ่า ๆ ๆ

 

พระนิตยโพธิสัตว์ หรือ พระมหาโพธิสัตว์

ท่านคือผู้ที่มีเมตตา หาประมาณมิได้ และหาที่สุดไม่มี

ท่านสละได้ทุกอย่าง อย่างไม่มีอาลัย ทั้งทรัพย์ สมบัติ เลือดเนื้อ

อวัยวะ หรือแม้กระทั่ง ชีวิต แม้จะต้องเฉือนเนื้อตัวเอง

เพื่อให้ผู้อื่นเป็นทาน จิตของพระองค์ ก็มีแต่ความปิติยินดีในทาน

ที่พระองค์ทรงสร้าง แม้จะถูกตัดแขน ตัดขาเพื่อเป็นทานให้ผู้อื่น

จิตใจของท่านก็มีแต่ความยินดีมิเคยเสียดาย แม้จะต้องถูกควักดวงตา เพื่อผู้อื่น

พระองค์ท่านก็มิเคยหวาดหวั่นหรือลังเล แม้จะต้องให้ชีวิตเป็นทาน ท่านก็ยังยินดีสละชีวิต

เพื่อทานนั้นอยู่เสมอ อย่างมิรู้อิ่ม รู้เบื่อ ที่จะต้องเกิิดมาเพื่อผู้อื่น มีชีวิตอยู่เพื่อผู้อื่น

และต้องตายเพื่อผู้อื่นอยู่เสมอ ตลอดกาลนาน

จิตของพระองค์ มีมุ่งหวังแต่จะสร้างคุณงามความดีอยู่เสมอชั่วชีวิต และตลอดเวลา

เพื่อประโยชน์ของมหาชน และสรรพสัตว์ ถึงแม้ถูกทรมานทำร้ายร่างกายจนตาย

จิตของพระองค์ ก็หาความเศร้าหมอง ไม่มี

มีแต่ทรงจิตเอาไว้ด้วยความเมตตาต่อสรรพสัตว์ จวบจนลมหายใจสุดท้ายของท่าน

และผมเองก็มองไม่เห็น หนทางที่จะทำให้จิตใจของพระองค์ ต้องเศร้าหมอง

หรือหมองหม่นลงไปได้เลย แม้ว่าท่านจะยากดีมีจน แม้ว่าท่านไม่มีกิน เพื่อให้ผู้อื่นได้กิน

แม้ว่าท่านจะป่วยไข้ไม่สบายปางตาย แต่จิตใจของท่านก็ยังคงไว้ซึ่งความสุขเกษม

มีเมตตาอันหาประมาณไม่ได้อยู่ตลอดเวลา

ท่านรักชีวิตของผู้อื่น มากยิ่งกว่าชีวิตของตัวเองเสียอีก

ผู้ที่มีจิตเช่นนี้ตลอดเวลา จะตกนรกได้เชียวหรือครับ

ผมขอฝากให้ทุกท่านได้คิดด้วย

 

โพธิสัตว์ทุกพระองค์เริ่มต้นที่การตั้งความปรารถนาครับ ส่วนเมตตากรุณา กล้าหาญ เป็นผู้นำ เสียสละ ฯลฯ เป็นแนวทางปฎิบัติ

การที่คนอื่นคาดเดาว่า ใครเป็นพระโพธิสัตว์หรือไม่ โดยพิจารณาจากความเป็นผู้นำ ก็อาจเป็นไปได้เพราะ ความเป็นผู้นำเป็นคุณสมบัติข้อหนึ่งของพระโพธิสัตว์ครับ เนื่องจากพระโพธิสัตว์คือ บุคคลที่ปรารถนาเพื่อจะเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคต ดังนั้นถ้าไม่มีความเป็นผู้นำจะไม่อาจเป็นพระโพธิสัตว์ได้

<Oแต่ดังได้กล่าวแล้วว่า การคาดเดาโดยมองจากแนวทางปฎิบัติดังกล่าว มีความแม่นยำน้อยมาก เนื่องจากวิธีนี้ไม่ได้นำองค์ประกอบอื่นอีกนานับประการมาพิจารณา

<Oถ้าจะว่า ผู้นำที่ฆ่าคนเป็นจำนวนมากไม่อาจเป็นพระโพธิสัตว์หรือมหาโพธิสัตว์ได้ ก็ไม่มีเหตุผลครับเพราะถ้าเป็นเช่นนั้นพระโพธิสัตว์ก็ต้องไม่ตกนรกซิครับ แต่ในความเป็นจริง คือ ท่านตกนรกได้

<Oกรณีของซัดดัมนั้น เราฟังแต่ข่าวของชาติตะวันตกว่า ซัดดัม ชั่ว โหด เลว ฯลฯ แต่เราเคยได้ฟังข่าวอีกด้านหรือไม่? ซัดดัมในสายตาชาวอิรักจำนวนไม่น้อยถือว่า เขาเป็นวีรบุรุษทำเพื่อประเทศชาติ ต่อต้านการกดขี่ ครอบงำจากชาติตะวันตก ฯลฯ

<Oการตัดสินว่าใครดี หรือ เลว ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะคุณไม่อาจเห็นทุกด้านของเขาได้ เว้นแต่พระพุทธองค์เท่านั้นที่สามารถบอกได้ถูกต้อง 100 %ด้วยเหตุนี้จึงมีคำสอนให้พิจารณาตัวเอง อย่าไปเพ่งโทษผู้อื่น

<Oอย่าว่าแต่นิตยโพธิสัตว์เลย แม้แต่พระพุทธองค์ก็ไม่อาจพ้นบุพกรรมได้ ดังนั้นแม้ปกติ บารมีธรรมของนิตยโพธิสัตว์จะสูงมาก จนไม่ตกอเวจีนรก และโลกันตนรก แต่สำหรับนรกอื่น ยังตกได้ครับ คือ ในกรณีบุพกรรม และในกรณีที่ท่านปรารถนาเอง

ตัวอย่างกรณีบุพกรรม และกรณีที่ท่านปรารถนาเอง เช่น

<Oนาย ก. ให้นาย ข. ยืมเงิน ไปลงทุน 100 บาท โดยตกลงกันว่า เวลาจะใช้หนี้ นาย ข.ต้องเป็นคนเอาเงินมาคืนให้กับนาย ก.เท่านั้น ถ้าเป็นคนอื่น นาย ก.จะไม่ยอมรับ และไม่ถือว่าหมดหนี้สินต่อกัน

<O10 ปีให้หลังนาย ข.โชคดีทำธุรกิจสำเร็จ รวยเป็นเศรษฐีพันล้าน แต่นาย ข.ก็ได้ชื่อว่าติดหนี้นาย ก.อยู่

<O
ต่อมานาย ข.ต้องการใช้หนี้ แต่นายก. จะด้วยอิจฉา หรือ อยากได้ชื่อว่าเป็นเจ้าหนี้ของเศรษฐีพันล้าน ฯลฯ ก็ตาม นายก.พยายามหลบไม่พบหน้านายข. หรือนายก.ทำผิดกฎหมาย ถูกจับเข้าคุก กรณีนี้ ถ้านายข.ต้องการใช้หนี้ นายข.ก็ต้องไปใช้ในคุก(เทียบได้กับนรกขุมต่างๆ) นี่คือ บุพกรรม

<O
สมมติว่า นายก. ต้องการจะแกล้งให้นายข.ไม่ให้ใช้หนี้ได้ นายก.อาจแกล้งทำผิดมากขึ้น โทษต้องติดคุกที่ไม่อนุญาตให้ใครเข้าเยี่ยมได้(เทียบได้กับอเวจีนรก และโลกันตนรก) แต่นายข. เนื่องจากรวย มีคนรู้จักมาก รู้ทันว่า นายก. ต้องการจะแกล้ง นายข.จึงรีบเข้าคุก(เทียบได้กับนรกขุมต่างๆ)ไปใช้หนี้ก่อน นี่คือ ปรารถนาเอง

ผมยกตัวอย่างเทียบเคียงแบบกว้างๆเพื่อให้เห็นภาพได้แค่นี้ครับ<O

 

จากธรรมสโมธาน๘ คือคุณธรรมของนิยตโพธิสัตว์ ๘ประการ ๑.เกิดเป็นมนุษย์ร่างกายสมบูรณ์ ๒.เป็นบุรุษ ไม่เป็นกระเทย ๓.มีอุปนิสัยปัจจัยแห่งพระอรหันต์รุ่งเรืองอยู่ ถ้าละพุทธภูมิจะสำเร็จพระอรหันต์ได้ทีนที ๔.ได้พบพระพุทธองค์ขณะดำรงพระชนชีพอยู่ และได้สร้างกองบุญต่อหน้าพระพักตร์ ๕.เป็นนักบวช ที่เชื่อในกฏแ่ห่งกรรม ๖.ได้อภิญญาและฌานสมาบัติอย่าวเชี่ยวชาญ ๗.ได็ผ่านการอุทิศชีวิตเป็นทานเพื่อสัมมาสัมโพธิญาน ๘.มีฉันทะในพุทธภูมิเป็นกำลัง ก็ทั้ง๘ประการนี้อบายภูมิหรืจะมี นิยตโพธิสัตว์อยู่ จะคิด จะเชื่อ จะเดินทางใหน ก็ตามใจพระเดชพระคุณท่านทั้งหลายเทอญ
​

 

อบายภูมิจะมี นิยตโพธิสัตว์อยู่ได้หรือไม่

..... ด้วยธรรมสโมธาน๘ ของนิตยโพธิสัตว์ เป็นบารมี ทำให้ท่านสามารถท่องไปได้ในทุกภพภูมิครับ ดังนั้นถ้าท่านยังมีบุพกรรมหรือปรารถนาดังกล่าวแล้ว ทำไมท่านจะไปยังนรกภูมิไม่ได้?

เปรียบเช่น นายกรัฐมนตรี หากต้องการจะเข้าไปในคุกของกรมราชฑัณฑ์ ก็สามารถไปได้ แต่คุกของกรมราชฑัณฑ์ไม่อาจกักขังท่านได้ กรณีก็เช่นกัน ดังนั้นผมจึงเขียนไว้ในความเห็นเดิมว่า

"..แต่ทั้ง2กรณี ความทุกข์ในนรก ไม่ระคายเคืองท่านเลย อย่าลืมว่า ความทุกข์เกิดจากใจที่ยึดติด ในเมื่อท่านไม่ยึดติด ด้วยเพราะ มีอุปนิสสัยปัจจัยแห่งพระอรหันต์รุ่งเรืองอยู่ในขันธสันดาน ไฟนรกจึงไม่สามารถทำอะไรท่านได้...."

ขออนุโมทนา และยินดีที่ได้สนทนาธรรมกันครับ

 

อิๆ อุปนิสัยแห่งพระอรหันต์รุ่งเรืองในขันธสันดาน เชื่อในกฏแห่งกรรม ยอมสละไดแม้กระทั่งชีวิต มีฉันทะในพุทธภูมิเป็นกำลัง แล้วจาไปประกอบอกุศลกิจ เพื่อไปลงนรกทำให้เนิ่นช้าต่อพุทธภูมิทำไมกันล่ะท่านเนอะท่านเนอะ ยินดีที่ได้แลกเปลี่ยนความรู้กันครับ

 

http://palungjit.org/threads/สวดป้องกันน้ำท่วม.308168/