จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

[

 

ธรรมเป็นโลกบาล ๒

ธรรมเป็นโลกบาล ๒
     ๑. หิริ ความละอายแก่ใจ ในทางทุจริต
     ๒. โอตตัปปะ ความเกรงกลัวต่อบาปทุจริต
     อธิบาย ธรรมคุ้มครองโลก ท่านหมายเอาหมู่สัตว์ที่อยู่ในปฐพีในโลกนี้
     หิริ คือ ความละอายแก่ใจของตนเอง ในการประพฤติทุจริต มีความขยะแขยงต่อการทำบาป
     หิริ นี้ กำจัด อหิริกะ คือ (ความไม่ละอาย) ความรู้จักผิด รู้จักถูกของตนเอง เป็นสมุฏฐานของหิริ
     โอตตัปปะ คือ ความกลัวต่อการกระทำความผิด หรือไม่กล้าทำความผิด ความสะดุ้งกลัวต่อบาป เป็นลักษณะของ โอตตัปปะ กำจัดกิเลส คือ (อโนตตัปปะ-ความไม่เกรงกลัว) บุคคลที่พอใจในทุจริตแต่ไม่ทำ ยังไม่ชื่อว่ามีหิริโอตตัปปะ
     บุคคลที่จงเกลียดจงชังต่อทุจริต อันนี้แหละชื่อว่า คนนั้นมีหิริโอตตัปปะ หิริโอตตัปปะนี้เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า เทวธรรม แปลว่า ธรรมของเทวดา เพราะเป็นคุณอุปถัมภ์ ผู้ประพฤติให้เป็นคนชั้นสูงในมนุษย์ และเป็นเหตุให้ไปเกิดในเทวโลก


ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

;aa34 jaahcatt3

 

สิ่งใดๆ สภาวะใดๆ ของใครก้อของคนนั้น หาใช่ของเราไม่
ตอนนี้เจ้าดูใจ ดูจิตเจ้าดีกันแล้วหรือ ถึงไปดูคนอื่น
เจ้ามั่นใจแล้วหรือว่าเจ้าสะอาดหมดจดจริงๆ
ไม่มีสิ่งใดน่าสนใจเท่าตัวเท่าจิตเท่าใจของเราเอง
ดูให้หมด .... แล้วดูสิในความว่างที่เจ้าคิดว่าว่างนั้น ว่างจริงหรือ
ดูให้ขาด รอบคอบ มีสตินะ ละเอียดมากนะ
อย่าทำแบบหยาบๆกับจิตของเจ้านะ ...
สติ+ปัญญาที่เกิดจากสมาธินะลูก ...

หันกลับมาที่ตนเองนะ ...


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

นี่แหละตัวเราที่ไม่ใช่เรา

เราจะช่วยพวกเจ้าจนกายนี้หมดลม

จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

เราบอกพวกเจ้าเสมอว่า...อยู่กับปัจจุบัน
อันอัตตามานะที่เจ้ามีอยู่กับปัจจุบันนี้ยังไม่มากพออีกหรือ
เจ้าจะเอาอดีตมาสร้างให้เกิดอัตตามานะใหม่อีกหรือ ... ยังไม่พอใช่ไหม

หยุด...อยู่กับอดีตนะ อย่าเก็บไว้ วางมันลงให้หมด จัดการให้เรียบร้อยนะ
อย่าสะสมให้พอกพูนในจิตในใจเจ้า

นิ่ง สงบ จบที่ปัจจุบัน

อดีตอันยิ่งใหญ่แค่ไหนก้อคืออดีต ไม่ควรยึด ...ควรวาง
อนาคตอันแสนสวยงาม ไม่ควรคิด ... มันจะฟุ้ง
ปัจจุบันเท่านั้นที่ควรอยู่ อยู่ด้วยปัญญาและสตินะลูก


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

กราบอนุโมทนา กับครูวิทย์ค่ะ สาธุ...

 

วันนี้คุณนึกถึงพระหรือยัง

 

ลูกขอกราบ น้อมรับคำสอนครับ

 

ทวิภพจบตอนที่กระจกแตก ชาติภพเหมือนความฝัน สุดท้ายก็ไม่มีอะไรที่เป็นของเราจริงๆ เมื่อจิตออกจากร่างไปเราก็คือผู้ที่ไม่มีอะไร กฎธรรมดาของโลกนี้ จบลงที่สังขารุเบกขาญาณ

 

สวัสดีคะ น้องครูเมิล น้องหมูเมธญา..
เรา จบ. จะผนึกกำลัง เตรียมพร้อมทั้งกาย และจิตเพื่อรับทุก ๆ สิ่งที่จะเกิดขึ้นนะคะ..

 

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

... ในอนัตลักขณสูตร กล่าวถึง สิ่งใดแปรปรวน สื่งใดไม่คงสภาพ สิ่งนั้นทนอยู่ได้ยาก เอามายึดถือไม่ได้
เป็นธรรมที่สอนปถุชน เพื่อให้ดวงตามองเห็นธรรม เข้าสู่ประตูแห่งโสดาบุคคล...

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
... เคยเห็นแว๊บๆ ในตอนที่ พระพุทธเจ้าไปโปรดพุทธบิดาที่กำลังป่วยหนัก
สรรพสิ่งทั้งหลายเกิดขึ้นเป็นธรรมดา ตั้งอยู่เป็นธรรมดา และดับไปเป็นธรรมดา นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ ... ไม่มีสตรี ไม่มีบุรุษ ไม่มีตัวตน เราเขา

เป็นธรรมที่สอนอริยะบุคคล เพื่อสลัดทิ้ง ความยึดถือทั้งหมดเพื่อความหลุดพ้น

 

โมทนาสาธุ น้องเมิล

 

เข้ามาเกาะขอบกระทู้.(ยิ้ม) ช่วงนี้เอาจริงค่ะ ไม่เข้าพลังจิตเลย.555++(ฝึกสัจจะค่ะ.อดทนไว้ๆ) อิๆ. ระลึกถึงผู้มีพระคุณทุกๆท่าน ฝากความห่วงใยให้พี่ภูด้วยล่ะกัน..เทคแคร์ตัวเองค่ะ.
ปล.อยากเจอของจริง ต้องเอาใจเข้าแลก..(ยิ้ม)

 

กราบโมทนาด้วยค่ะ..สาธุๆ

 

จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ
มาเช็คจิตของเรากันว่า พร้อมกันดีมั้ยที่จะรับภัยพิบัติต่างๆที่จะเกิดขึ้น
หรือกำลังเกิด หรือเกิดแล้วแต่ผลก็ยังไม่หมดไป ภัยพิบัติในที่นี้ โดย
มวลรวมอาจหมายถึงภัยพิบัติจากต่างๆในโลก จากนอกโลก และจากในจิตตน
อย่ามัวแต่ไปพร้อมรับกับภัยพิบัติข้างนอกเกินไป ภัยพิบัติข้างในจิตในใจเรา
นี่สำคัญยิ่งนักหนา มัวแต่ก้มหน้างกๆมองคว้านหาสิ่งที่จบไปแล้ว
เอามาขย่ำคร่ำเครียดใหม่ เหมือนเอาอาหารเย็นของเมื่อวานซืนที่มีแต่
หนอนไต่ยุบๆยิบๆกลับมากินโดยหารู้ไม่ว่า นั่นมันเน่าแล้ว ทิ้งได้แล้ว
ปัญญาอยู่ไหน งัดออกมาใช้กันบ้างสิ เห็นแล้ว รู้แล้ว แต่ไม่จบนี่
ยังถือว่า เป็นเต่าโข่ง ไม่ใช่หอยโข่ง โง่งมซมซก อยู่กับน้ำคลองอัน
เน่าเหม็น แม้บัวซักดอกก็ยังไม่สามารถคลอดออกมาให้ได้ชื่นชม
ด้วยความเน่าของน้ำ เต่าโง่เง่ายังจะหลงว่ายวนอยู่อย่างนั้นอีกหรือ
นี่แหละอีกหนึ่งภัยแห่งพิบัติในจิตตน กลับมาเดินทางตรง ตามทาง
แห่ง สติและปัญญา กันได้หรือยัง พระพุทธองค์ ไม่ได้สอนให้
พากันหลงไปกับสิ่งที่จบไปแล้ว หรือ อนาคต อนางอ ใดๆ
ไหนพากันบอกนักบอกหนาว่าเป็นลูกพ่อ แล้วไฉนจึงไม่เดินตาม
ทางที่พ่อวางไว้ คือ อยู่กับปัจจุบัน กันเล่า อย่าพากันโง่ซมเซา
อีกต่อไปเลย ขอจงพากันพิจารณากันให้ถ้วนถี่
ภัยพิบัตินอกกาย มันยังไม่ร้ายเท่าแพ้ภัยในใจตน
โมทนาสาธุ

 

=========================>

สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่พอใจ ...จับมือไว้แล้วไปด้วยกันค่ะ...
;aa21 จะเกิดอะไรขึ้นเราจะไม่ท้อ ไม่หวั่นไหว .ถ้าท้อเราก็จะเป็นเพียงถ่าน แต่ถ้าผ่านเราก็จะเป็นเพชร.

ถ้าท่านกำลังได้รับความกดดันอยู่ จงอดทน จงอดทน
ถ้าท่านกำลังถูกเคี่ยวถูกสับอยู่ ให้คิดว่าเพียงแค่นี้จะทำให้เป้าหมายเราสั่นคลอนได้หรือ ?

ถ้าสถานการณ์กำลังบีบคั้น แสดงว่าชัยชนะกำลังรออยู่ข้างหน้า
ถ้ายังถูกโหมกระหน่ำอีกให้รู้ตัวว่า ท่านกำลังใกล้จะเป็นเพชรเต็มที่แล้ว....
ในสถานการณ์เช่นนั้น หากหยุดคิดพิจารณาอย่างมีสติย่อมจะเกิดปัญญาพบหนทางสว่างได้เสมอ
จงมุ่งมั่นอาจหาญสง่างาม เสมือนดั่งเพชร
แม้เพชรจะตกอยู่ในสภาวะทุกข์ยากลำบาก อ้างว้างและโดดเดี่ยวแต่เพราะเพชรไม่เคยย่อท้อต่อสู้เรื่อยไป

ให้ถือว่าทุกอย่างเป็นบทเรียนและบทฝึกตัวเองเสมอ จนกาลเวลาผ่านไป
เพชรจึงภูมิใจในตัวของมันเอง และด้วยความอดทนถึงที่สุดนั่นเอง
เพชรจึงเป็นอัญมณีล้ำค่า

วันนี้คุณต้องการเป็นเพชรอันเลอค่า
หรือต้องการเป็นเพียงเถ้าถ่านที่พร้อมจะมลายหายไปจากโลกนี้

เจริญในธรรมค่ะ

 

คุณวิท พี่ภูปลาบปลื้มจิตของคุณยิ่งนัก
จิตคุณถึงพุทธะจริงๆ(ตามที่บอกไปแล้ว)
คุณไม่เคยทำให้ผมผิดหวังเลย

พี่กำลังตามสอบจิตบุญทั้งหลาย ไม่ได้มีอะไร
ยิงปืนนัดเดียว ได้นกธรรมสองตัว

พวกเจ้าจงจำไว้นะว่า...สิ่งกระทบจิตของพวกคุณนั้นไงเล่า ก็คือ ข้อสอบของชาวจิตบุญ
เพราะไม่มีอะไรสอบจิต นอกจากสิ่งกระทบอยู่ ณ ขณะจิตของท่านเอง เท่านั้น
สอบผ่านหรือไม่ ก็อยู่ที่ความนิ่งของจิตตนเอง เท่านั้น มิใช่จิตผู้อื่น

อย่าห่วงผมไปเลย ห่วงจิตตนเองดีกว่า
ใครจะมารู้ดีกว่าจิตตนเองนั้น ไม่มี
มีคุณวิทท่านรู้จริง

ถึงผมตาย หรือ หลงไปทางอื่น พวกท่านจงปล่อยมันไป
เพราะถึงอย่างไร จิตเกาะพระ ไม่ตายแน่
เพราะมีจิตบุญหลายท่าน และกำลังจะมีจิตบุญอีกหลายท่านกำลังจะถึงจิตพุทธะแล้ว

เรือลำน้อย ที่ปล่อยลงสู่ท้องทะเล ย่อมปะปนคลื่นลม-คลื่นทะเล
เป็นธรรมดา เป็นธรรมชาติ
บ้างก็จม บ้างก็ลอย
เพราะอย่าลืมกันนะว่า โลกวัฎฎสงสารนี้ เป็นโลกแห่งความเที่ยง
ตราบใดยังมีการเกิด ตราบใดยังมีร่างกาย สังขารกัน
ก็หนีไม่พ้นคำว่า ทุกข์ กิเลส ความรู้สึกต่างๆ
แต่ถ้าผู้ใดสามารถแยกกาย แยกจิตออกจากันได้เด็ดขาด
หรือละขันธ์ ๕ ได้เด็ดขาดแล้ว
ภัยพิบัติจากธรรมชาติ หรือ ภัยจากคนเราก็ตาม ก็ไม่สามารถทำอะไรกับจิตได้เลย
ทำได้อย่างมากก็แค่ร่างกายเท่านั้น

เพราะฉะนั้น จงประพฤติตามที่คุณวิทแนะไป
ขอโทษที่ที่ทำให้ทุกท่านตกใจ

ขอให้ทุกท่านทำหน้าที่ของตนไป
เพราะผมก็กำลังทำหน้าของตนเองให้ดีที่สุดเช่นกัน
ผมสละได้ทุกอย่าง เพื่อถวายงานของท่านพ่อ เพื่อพวกเรา
ขอให้พวกท่านทำเพื่อท่านพ่อ เพื่อพวกเรา อย่าได้ทำเพื่อผมหรือตนเอง

ขอขอบพระคุณที่เป็นห่วง+ขอโทษทีี่ทำให้เข้าใจผิด
ภู..ทวิภพ