จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

พี่ภูกับครูเพ็ญ ขอขอบใจคุณนก(ญ.)มากๆจ้า ขอบใจจริงๆ

พี่ภูกับครูเพ็ญ ก็แค่มาทำหน้าที่ตรงนี้ แค่นี้เอง มิได้ไปคาดหวัง หรือต้องการสิ่งตอบแทนจากผู้ใด หรือใครเขาหรอก

แต่พี่ภูกับครูเพ็ญ ยินดีและเต็มใจ ทำหน้าที่เพื่อตอบแทน เพื่อกตัญญูท่านพ่อ หรือพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ หรือครูบาอาจารย์ของพวกเราทุกคน และเพื่อมาช่วยสงเคราะห์ หรือมาช่วยยกระดับจิตลูกหลานของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ หรือครูบาอาจารย์ทุกองค์ กลับเข้าสู่ทางสายกลาง หรือสายตรง โดยเฉพาะจูงมือกันกลับบ้านเก่า คือ พระนิพพาน

 

พี่ภู แค่กระทุ้งพื้นโลกเองนะ มันดังหรือมันร้อนไปถึงพระอินทร์เลยรึ ฮ่าๆ
ดีๆ เธอจะได้ระมัดระวังจิตตนเองมากขึ้น เพื่อความไม่ประมาท พยายามทำกิจให้จบก่อนลมหายใจตนเองจะหมดกันนะ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือนกัน หรือไม่รักกันจริง
แต่พี่ภูเอาใจช่วยเธอตลอดเลยนะครับ เอ๊า ฮึบๆ สู้ เธอทำได้อยู่แล้ว เธอเก่งออก

แต่พี่ภูไม่เป็นได้เป็นห่วงจิตของผู้กำลังปฎิบัติจิตเกาะพระกันอยู่ ณ เวลานี้
แต่เป็นห่วงจิตผู้ที่กำลังวิ่งไปตามกระแสกิเลสแห่งตน หรือวิ่งไปตามกระแสโลก
อันนี้น่าสงสาร น่าเวทนายิ่งนัก เพราะพระพุทธองค์ พระองค์ท่านอุตส่าห์ค้นพบพระธรรมหรือทรงตรัสรู้ธรรม มาให้กับพวกเรามาตั้งแต่ ๒๕๐๐ กว่าปีแล้ว มีไว้เพื่อให้พวกเราได้มีโอกาสศึกษา เรียนรู้พระธรรมหรือคำสั่งสอนของพระองค์ ให้พวกเราออกจากกิเลสแห่งตนได้ ออกจากกองทุกข์ของตนเองได้ หนีนรกได้ หรือไปพระนิพพานก็ได้

 

เรียน จิตบุญทุกท่าน

ท่านที่ได้เรียนจบจากการปฎิบัติจิตเกาะพระจากที่นี่แล้ว
ตราบใดที่พวกท่านยังครอง/ยังมีขันธ์๕อยู่ จึงยังไม่ถือว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ หรือบริสุทธิ์แค่จิตก็ตาม พวกท่านอย่าได้ประมาท

นอกจากจะยังต้องทรงพรหมวิหาร๔ อิทธิบาท๔ หรือทรงอารมณ์ฌาน อารมณ์พระนิพพานเป็นปกติแล้ว
ขอให้จิตบุญทั้งหลาย คอยหมั่นสร้างสติให้บ่อยให้ถี่ ไปจนกว่าจะละขันธ์ หรือคอยหมั่นสร้างอินทรีย์ ๕ ให้แก่กล้าอยู่เสมอๆ
หรือให้นึกถึงทุกลมหายใจเข้าออก(อานาปาน)(ถ้าเป็นไปได้) มรณานุสสติ หรือพยายามมีความรู้สึกตัวว่า ขันธ์๕หรือร่างกายนี้ มิใช่เรา มิใช่ของเรา แต่มันเป็นสมบัติโลก(วิชากันหลงกาย หลงใจตนเอง)
แต่ถ้ารู้ว่าตนเองสิ้นลมหายใจ(ตาย)ไปแล้ว ขอให้กำหนดจิตไป ณ ที่ตั้ง ที่จิตบุญได้กำหนดไปกันก่อนตาย นั้นก็คือ พระนิพพาน กันนะ คอยๆเตือนจิต เตือนใจของตนเองเข้าไว้ ที่พวกที่กำลังบอกว่ายุ่งกับการงาน การเงิน ความรักกันอยู่นั้น หรือเราเรียกกันว่า สิ่งสมมุติทั้งปวงนั้น เมื่อความตายของตนเข้ามาเยือน ทุกสิ่งทุกอย่างก็จบสิ้นลงพลันหายจากกันทันที อาการยุ่งหรือกำลังยุ่งๆกันอยู่นั้น ไม่ได้ยุ่งกับใครๆอีกต่อไปแล้ว และท่านหรือดวงจิตที่จะท่องเที่ยวไปยังโลกหลังความตาย(โลกทิพย์หรือโลกวิญญาณ) แต่เพียงผู้เดียว เท่านั้น

ทุกท่านทราบหมดแล้ว แต่พี่ภูจะพร่ำใครจะทำไม ฮ่าๆ (จบเฮ่)

 

คุณครูเพ็ญ ช่วยข้าน้อยด้วยเถิด กรรมตามทันแล้ว เพราะเจอลูกศิษย์ที่ไม่อยากส่งการบ้าน(เมื่อก่อนไม่ส่งการบ้านจนถูกตีก้นถึงยอมส่ง) ขอยืมไม้เรียวคุณครูหน่อยเถอะ

 

ยืมของจุ๋มก่อนมั้ยคะ?.. แต่ไม้เรียวม่ายมี.. มีตะไม้หน้าสามตอกตาปู... เหอๆๆๆ:d

 

เค้าส่งอยู่น๊าา ถึงแม้ว่าจะน้อยนิด อย่าเพิ่งตีหนูนะคะคุณครู:'(
ถึงจะไปช้า แต่อย่างน้อย เช้านี้ลืมตามาก็เห็นองค์พระอ่ะค่า

 

แสดงว่าเมื่อก่อนคุณพี่สุภาทรก็ดื้อ ใช่ไหม๊หล่ะ ฮ่าๆ ก็เลยมีลูกศิษย์ดื้อบ้าง ไม่เป็นนะ อาจจะเป็นเพราะวาระกรรม เป็นปัจจัยสำคัญด้วย เมื่อใกล้จะหมดสาระกรรม เดี๋ยวเขาจะกลับมากันเองนะครับ ไม่ต้องห่วง แต่ถ้าไม่กลับ ครูก็เข้าอุเบกขา ปล่อยให้ลูกศิษย์ตนเอง หลงมาเกิดกันใหม่ หรือจะให้หลงไปดูที่นรกกันบ้างก็จะดีนะ เพราะยังไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา

 

สวัสดีครับคุณจุ๋มเยอรมัน ซำบายดีบ่..
โหคุณพี่จุ๋มไม่โหดร้ายเกินไปรึ๊นี่ สงสัยเมื่อก่อนโดนมาแน่ๆ ฮ่าๆ
วันนี้ไม่มีกลอน ไม่มีประตู สงสัยจะขายหมดแล้ว

 

สวัสดีครับ
เอ๊ะ ท่านนี้ใครกันหว๋า...พี่ภูไม่รู้จัก
สงสัยเธออยู่ที่พระอินทร์แน่ ถึงได้ร้อนก้นเยี่ยงนี้
พยายามกำหนดช่วยจิตดูพระไปบ่อยๆถี่ๆนะ จิตเขาจึงจะจำได้ไว
ใครคอยหมั่นนึกถึงพระอยู่บ่อยๆถี่ๆนะ จิตจะจำพระได้ไว
สรุปแล้ว จิตเกาะพระ จะช้าหรือเร็ว ก็ขึ้นอยู่ที่ตัวผู้ปฎิบัติเท่านั้น
ว่ามีความพากเพียรเพียงใด

พี่ภูขอให้ใจช่วยนะครับ ขอให้จิตจำพระไวๆนะครับ

 

กราบสวัสดีค่ะ ท่าน ผ.อ เมื่อก่อนครูพี่ต้อยส่งแต่ปูมาหนีบ ยังม่ายเคยโดนไม้หน้าสามค่า..ถ้าจะใช้ก็คงเอาไว้ตีหัวตัวเองดีก่า 5555...
กลอนกับประตูยังขายไม่ออกค่ะ ครูภู จะซื้อมั้ยคะ ขายถูกๆ เอิ๊กๆ...:VO

 

สัจธรรมคือสภาวะที่มีที่เป็นอยู่ตามธรรมดาของมัน

ผู้ที่เห็นว่า สิ่งทั้งหลายไม่ยั่งยืน ย่อมเปลี่ยนแปลงไป จะทำอะไรไปทำไม แล้วปล่อยชีวิตให้เลื่อนลอยปล่อยอะไรๆเรื่อยเปื่อยไปตามเรื่อง แสดงถึงความเข้าใจผิด และปฏิบัติผิดต่อหลักอนิจจตา ขัดกับพุทธโอวาทที่เป็นปัจฉิมวาจาว่า "สังขารทั้งหลาย มีความเสื่อมสลายไปเป็นธรรมดา เธอทั้งหลายจงทำกิจให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท"

 

การให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง

พุทธศาสนาสุภาษิตบทหนึ่ง ซึ่งเป็นที่คุ้นหูคุ้นใจคนจำนวนมาก
คือบทที่ว่า..... “สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ”
แปลความว่า “การให้ธรรม ย่อมชนะการให้ทั้งปวง”

เพราะพุทธศาสนิกชนจำนวนไม่น้อย มีศรัทธาเชื่อให้คุณแห่งการให้ธรรมเป็นทาน จึงแม้สามารถก็จะพากันพิมพ์หนังสือธรรมะแจกเป็นธรรมทาน ซึ่งเชื่อว่าเหนือการให้ทั้งปวง ซึ่งจักเป็นบุญเป็นกุศล ยิ่งกว่าบุญกุศลที่เกิดจากการให้ทานอื่นทั้งปวง

นี้เป็นการถูก เป็นการดี เพราะการเผยแพร่ธรรมของ พระพุทธเจ้าเป็นความความดีอย่างยิ่ง ยิ่งผู้ได้รับนำไปปฏิบัติก็จะยิ่งเป็นการดีที่สุด เพราะการปฏิบัติธรรม ทรงธรรม ตั้งอยู่ในธรรม เป็นการนำให้ถึงความสวัสดีอย่างแท้จริง และไม่เพียงเป็นความสวัสดีเฉพาะตนเองเท่านั้น ยังสามารถแผ่ความสวัสดีให้กว้างไกลไปถึงผู้เกี่ยวข้องได้มากมาย

กล่าวได้ว่า ผู้มีธรรมเพียงคนเดียว ย่อมยังความเย็น ความสุข ให้เกิดได้เป็นอันมาก ตรงกันข้ามกับผู้ไม่มีธรรม.....แม้เพียงคนเดียว ก็ย่อมยังความร้อนความทุกข์ให้เกิดได้เป็นอันมาก

 

การแสดงธรรม

412 การแสดงธรรมแบบต่าง ๆ แก่คนประเภทต่าง ๆ

ปัญหา พระพุทธเจ้าทรงมีพระมหากรุณาแก่สัตว์ทั้งปวง แต่เหตุไฉนจึงทรงแสดงธรรมด้วยดีแต่คนบางพวก ไม่ทรงแสดงธรรมด้วยดีแก่คนบางพวก ?

พุทธดำรัสตอบ “ดูก่อนนายคามณี ถ้าอย่างนั้น เราจักย้อนถามท่านในข้อนี้ ท่านพึงพยากรณ์ปัญหานั้นตามที่ท่านเห็นสมควร ดูก่อนนายคามณีท่านจะเห็นความข้อนั้นอย่างไร นาขอคฤหบดีชาวนาในโลกนี้มี ๓ ชนิด คือ ชนิดหนึ่งเป็นนาดี ชนิดหนึ่งเป็นนาปานกลาง ชนิดหนึ่งเป็นนาเลว มีดินแข็งดินเค็ม มีเนื้อดินเลว คฤหบดี ต้องการจะหว่านพืช จะพึงหว่านในนาไหนก่อน ?
“พึงหว่านในนาดีก่อน แล้วพึงหว่านในนาปานกลาง ในนาเลว พึงหว่านบ้าง ไม่หว่านบ้าง เพราะเหตุไร เพราะในที่สุด จักเป็นเพียงอาหารโค
“ดูก่อนนายคามณี เปรียบเหมือนนาดีฉันใด เราย่อมแสดงธรรมอันงานในเบื้องต้น งามในท่ามกลาง งามในที่สุด ประกาศพรหมจรรย์ พร้อมทั้งความหมาย (อรรถะ) และตัวอักษร (พยัญชนะ) บริสุทธิ์ บริบูรณ์ สิ้นเชิง แก่ภิกษุและภิกษุณีของเราเหล่านั้นก่อนฉันนั้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะภิกษุและภิกษุณีเหล่านี้ มีเราเป็นที่พึ่ง มีเราเป็นที่หลบภัย มีเราเป็นเครื่องป้องกันมีเราเป็นสรณะ
“ดูก่อนนายคามณี เปรียบเหมือนนานปานกลางฉันใด เราย่อมแสดงธรรม
แก่อุบาสก อุบาสิกา ของเราเหล่านั้นฉันนั้น ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะอุบาสกอุบาสิกาเหล่านั้นมีเราเป็นที่พึ่ง
“ดูก่อนนายคามณี นาเลว มีดินแข็ง มีดินเลว ฉันใด เราย่อมแสดงธรรม แก่อัญญเดียรถีย์ สมณะ พราหมณ์ และปริพาชกเหล่านั้นฉันนั้น ข้อนั้นเพราเหตุไร เพราะถ้าอัญญเดียรถีย์ สมณะ พราหมณ์ และปริพาชก จะพึงรู้ทั่วถึงธรรมนั้นแม้บทเดียวความรู้นั้นพึงเป็นไปเพื่อประโยชน์สุขแก่เขาสิ้นกาลนาน...”

เทศนาสูตร สฬา. สํ. (๖๐๓-๖๐๖)
ตบ. ๑๘ : ๓๘๗-๓๘๙ ตท. ๑๘ : ๓๔๕-๓๔๗
ตอ. K.S. ๔ : ๒๒๑-๒๒๒


ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

ไม่ใชค่ะ น้องแตนทําดีแล้วค่ะ

====================================
น้องใหม่ค่ะท่านอาจารย์

 

แหม ก้อคนมันหล่ออะนะ แซวนิดหน่อยเองท่านพี่ 5555
ก้ออยากเกิดมาเหมือนพี่โจวเหวินฟะ ทำไมอะค้าบบบ

แซวกันนี่ทำให้ขันธ์หลั่งสารแห่งความสุขนะท่านพี่ ... ขำทั้งวัน ไม่เครียด มะเร็งก้อหนีแล้วแหละ มันบอก ทำอะไรไม่ได้เลยเฟ้ยยยย

ขอแชร์นิดนึงเรื่องมะเร้งลำไส้นะครับ ...
หัวหน้าผมตอนนี้พักไป 4 เดือนกว่าแล้ว เค้าเจอเนื้อร้ายที่ลำไส้ใหญ่
ก่อนหน้านี้3ปี ก้อเจอและตัดทิ้งไปแล้วพร้อมลำไส้ใหญ่ส่วนนึง
พอปีนี้มันก้อมาอีก(พอกับกิเลสเลยอะ ไม่ยอมตาย ดื้อจริงๆ)
คราวนี้หมอบอกว่า มันคือมะเร็งสายพันธ์ลำไส้ใหญ่ ถ้าตัดแค่บางสว่น เดี๋ยวมันก้อลามอีก ... ถ้าจะเอาให้ขาดต้องตัดลำไส้ใหญ่ทิ้งทั้งบวง ถึงจะขาด(คล้ายๆกับผู้หญิงที่ต้องตัดมดลูกทิ้งแหละครับ ป้องกันการกระจายต่อ)
ตอนนี้ก้อตัดลำไส้ใหญ่ทิ้งไปแล้ว หมอต่อท่อขับถ่ายออกมาทางหน้าท้อง(รอให้แผลภายในหายสนิท ถึงจะต่อเข้าลำไส้เล็กแทน)
ถ้าแผลภายในไม่ดี ก้อต้องมีท่อขับถ่ายโผล่ออกมาภายนอกตลอดชีวิต ...

ที่เล่านี่เพื่อให้ทุกท่านได้ทราบไว้นะ ... ไม่มีใครพ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย ได้จริงๆ ...
ถ้าไม่อยากอยู่ในวงเวียนแห่งทุกข์นี้อีก ... มีทางเดียวเท่านั้น คือ ไม่ต้องกลับมาเกิด

อ้าวววว ..... ว่าจะแซวหน่อยๆ ไหงมาเครียดอีกแล้วววว 55555

ความตายอยุ่กับเราทุกขณะจิตจริงๆ ... รอเพียงเวลาเท่านั้น
ถ้าจิตยังไม่พร้อม ก้อจบกัน ... มาทนทุกข์กันใหม่ในชาติถัดไป ... สาธุ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ขอบคุณคุณนก ญ และพี่น้องชาวจิตบุญ จิตบำเพ็ญ จิตเกาะพระทุกท่าน ขอบารมีสมเด็จพ่อองค์ปฐมโปรดดลบันดาลให้ทุกท่านจงประสบความสุขความเจริญทั้งทางโลกและทางธรรม ขอสิริมงคลทุกประการจงสำเร็จถึงทุกท่านเทอญ

พี่เพ็ญ จบ.3

 

ใครอ่ะคะ พี่เพ็ญเห็นอยู่ 2-3 เมล แต่ยังไม่ได้ตามเก็บรายละเอียด เพราะจิตเข้าอุเบกขาอีกแล้ว เธอจะเรียนก็เรียนไม่เรียนก็ตามใจ จิตบุญเราสบายกันแล้ว เดี๋ยวครูยกขบวนลาพักร้อนยาว พวกเธออย่ามาวิ่งตามหาครูนะ ครูสอนคนที่สอนได้เท่านั้น ใครสอนไม่ได้ครูก็ปล่อย วางใจเป็นกลาง กรรมของเธอ ครูพยายามดึงพวกเธอออกจากปลัก แต่สันดา_นของพวกเธอมันชอบจมปลัก ครูเพ็ญจะพร่ำใครจะทำไม ขอยืมหน่อยนะพี่ภู แฮ่ (เอาไปดอกแรกก่อน ถ้ายังไม่สะดุ้งเดี๋ยวจะมีดอกที่ 2 ตามไป)

วางใจเป็นกลางครูต้อย ไม่ต้องไปวิ่งตามลูกศิษย์ ถ้าศิษย์ไม่วิ่งตามครู ก็ให้ปล่อยเชือกไปเลย ปล่อยให้จมปลักต่อไป แรงไปป่าวเนี่ย เหมือนจะเบาไปนิดนึงนะ สงสัยพักนี้ไม้อ่อนไปหน่อย เพราะจิตเข้าโหมดอุเบกขาอีกแล้ว

ครูดัชไม่สบาย ขอช่วยกันแผ่เมตตาให้ธาตุขันธ์ของครูดัชหน่อยนะคะ ขอให้หายไวไวกลับมา 555555555 เหมือนเดิมน๊า

 

ข้าพเจ้าขออาราธนาบุญบารมีของสมเด็จองค์ปฐมเสด็จพ่อ และพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์จวบจนกระทั่งพระสมณโคดมองค์ปัจจุบัน พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระอรหันต์เจ้าทุกๆพระองค์ครูอาจารย์จิตบุญและชาวจิตเกาะพระทุกๆท่านได้โปรดมารวมกันมอบให้ครูดัชจงปราศจากโรคภัยในกาลบัดเดี๋ยวนี้เทอญ สาธุ สาธุ สาธุcatt1

 

กราบลาคุณครูเพ็ญ ครูดัชและทุกท่าน"ราตรีสวัสดิ์"ค่ะ ขอให้ครูดัชหายเร็วนะคะ catt1

 

สวัสดีวันจันทร์
อะไรไม่ดียกมาให้พี่ภูหม๊ดเลย เอาตามสบายเลยนะครับเจ้ ฮ่าๆ

เข้าวันแรกของการทำงาน บางท่านถึงกับแบกกายมาทำงานกันเลยทีเดียว
บางท่านก็บอกว่าเมื่อไหร่จะวันศุกร์ เมื่อไหร่จะสิ้นเดือน หรือสิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจ
นี่ขนาดยังไม่ทันจะตายจริงนะ ยังซ้อมตายกันแล้ว

โฮ๊ะๆ ทามมัยครูเพ็ญมามาดกระทิงดุจัง เมตตามหานิยมนะโยมจ๋าๆ ศิษย์ดื้อ ไม่ส่งการบ้านน่ะดีแล้ว
พวกเขากำลังแบ่งเบาภาระหน้าที่ครูไง๊ ฮ่าๆ มองโลกในแง่ดีซะงั้น

อ๊าวเดี๋ยวก่อนๆ พี่ภูลืมป่วยไปเลย เห็นจิตยกครบ๙๙ และ๑๐๐ ดวงพอดี งั้นลาป่วยต่อนะ

จิตบุญรักษาขันธ์๕กันให้ดีเด้อ เดี๋ยวไม่มีคนช่วยงานท่านพ่อ อย่ารีบหนีขึ้นพระนิพพานกันนะ