จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

=====

ขอแสดงความคิดเห็นในเรื่องทางโลกหน่อยนะครับ พอดีว่าเห็นว่ามีคำถามของท่านครูวัฒ และด้วยประสพการณ์ในการทำงานจึงขอแสดงความเห็นในเรื่องนี้หน่อยหนึ่งว่า

เราสามารถเปิดบริษัทเพื่อขายของของเราให้บริษัทที่เราทำงานอยู่ สามารถทำได้ แต่ควรจะต้องมีเงื่อนไขด้วยเพื่อให้เกิดความเชื่อมั่นต่อผู้บริหารของบริษัทที่เราทำงานอยู่ อันเกี่ยวเนื่องด้วยจรรยาบรรณและหลักคุณธรรมในการทำงานที่เราต้องมีต้องยึดมั่นปฏิบัติเพื่อให้สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างถาวรและเกิดประโยชน์ร่วมกันอย่างแท้จริงคือ

1เราควรบอกกล่าวแก่เจ้านายหรือผู้บริหารที่เราทำงานอยู่ให้เขาทราบอย่างชัดเจนตรงไปตรงมาด้วยความบริสุทธิ์ใจและการซื้อขายที่จะเกิดขึ้นกับบริษัทเราที่ขายกับบริษัที่เราทำงานอยู่ต้องตรงไปตรงมา เอื้อประโยชน์แก่บริษัทเราทำงานอยู่ซึ่งเป็นผู้ซื้อ[อนึ่งผู้บริหารที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกลมักจะสนับสนุนดึงsupplierมาเป็นเสาหลักต้นหนึ่งและต้องผลักดันให้supplierโตไปพร้อมๆกับบริษัทเสมอ ร่วมพัตนาไปด้วยกัน เราควรทำหรือสร้างให้ผู้บริหารเข้าใจและเห็นว่าเราจะเป็นส่วนหนึ่งของเขา หรือให้เขายอมรับให้เราเป็นส่วนหนึ่งของเขาครับ ]

2 เราต้องยึดมั่นในหลักการของความเป็นมืออาชีพในการเป็นนักจัดซื้อและนักจัดการในการจัดซื้อ นั่นหมายถึง การจัดซื้อมิได้อาศัยแค่กลไกเรื่องของราคาและคุณภาพ เพียงแค่นี้แต่ต้องไม่ลืมองค์ประกอบอื่นๆอีกไม่ว่าจะเป็นเรื่องการจัดส่ง เรื่องการบริการด้านข้อมูลข่าวสาร ด้านลูกค้าและบริการ ตลอดจนการผูกขาดทางการจัดซื้อก็ไม่ควรมี บางครั้งเราก็จำเป็นต้องซื้อของที่แพงกว่า ทั้งที่คุณภาพหรือบริการก็ไม่ได้ต่างกัน เพื่อรักษาsupplierและการป้องกันการผูกขาด หรือการลดภาวะความเสี่ยงจากที่เราสั่งซื้อแค่จากsupplierรายเดียว เพราะหากรายนี้เกิดaccidenขึ้นมาการหาsupplierรายใหม่มาทดแทนอาจจะยากและไม่ทันกับการใช้งาน ส่วนนี้ต้องมองให้กว้างเช่นกัน

3 เราต้องยึดในหลักคุณธรรมในการปฏิบัติงาน ของเราที่ต้องรับผิดชอบงานของเรา อันไม่เกี่ยวข้องกับบริษัทของเราที่เราตั้งขึ้น บริษัทของเราต้องมีคนรับผิดชอบและตัดสินใจแทนเราได้จริง เราจะไม่ทำให้ผู้บริหารของบริษัทที่เราทำงานอยู่ขาดความเชื่อมั่นเชื่อถือ ในการทำงานของเรา เราไม่เอาเวลาการทำงานของเราไปยุ้งเกี่ยวในงานของบริษัทที่เราตั้งขึ้น เราจะไม่ใช้โอกาสของเราเพื่อเอาเปรียบsupplierรายอื่นๆ ข้อนี้จะเป็นเรื่องที่ต้องซื้อตรงต่อตนเอง ต่อบริษัท และต่อsupplierรายอื่นๆ ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากมากๆครับ เพราะด้วยสภาวะการขาย บีบบังคับ

สุดท้ายการทำธุระกิจคือการแข่งขัน แต่หากมองว่า การทำธุระกิจ อันบริษัท ทุกบริษัทในเครื่อข่าย คือเพื่อนคู่ค้า เพื่อนคู่คิด เพื่อนร่วมพัตนาธุระกิจ เจริญเติบโตไปด้วยกันทั้งหมดอย่างยั่งยืน การแบ่งสรรปันorderกัน การบริหารการจัดการที่ต้องเอื้ออำนวยให้เป็นไปตามสภาวะการณ์ของฤดูกาล หรือการตลาด และสภาพเศรษฐกิจ อย่างเหมาะสมลงตัวแล้วและ ได้ประโยชน์ร่วมกันทุกฝ่าย หากทำได้ก็จะเป็นผลสำเร็จที่ดีเกิดขึ้นแก่ทุกฝ่ายครับ

ไม่ง่ายนะครับแต่ก็สามารถทำได้ครับ เรื่องทางโลกนี่ก็ต้องวุ่นวายเช่นนี้เสมอครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=XAFImgWVHgM.flv"]MV ?????????????? - ?????? - YouTube[/ame]

สำหรับท่านที่ยังเห็นกิเลสเป็นสิ่งสวยงาม ยังมีเผลอหล่อยให้กิเลสมาพาจิตไปเที่ยวลงนรก สตินะคร้าบสติ ( บอกตัวเอง )

 

จำนนวนคลิกที่หน้าบอร์ดหน้าห้องภัยพิบัติค่ะ อยู่ตรงช่องสุดท้ายอ่ะค่ะ อิอิ

พี่ภู อย่าลืมสัญญาใจที่บอกว่าตัวตนผมไม่มีเหลือหรอแล้ว ถ้าถึงวันที่ 15 ต.ค. 55 พี่ภูยังทำไม่ได้ เพ็ญก็จะวางอุเบกขาแล้ว แค่นี้ก็พอแล้ว ขอบคุณมากแล้วสำหรับความรักเมตตาและปรารถนาดีทุกอย่าง จะรออยู่จนถึงวันที่ 15 ถ้ายังไม่มีคำตอบก็พอแล้ว ไม่กวนใจท่านพี่แล้ว สาธุ

 

ความเข้าใจเพื่อนมนุษย์​

" จงทำกับเพื่อนมนุษย์โดยคิดว่า "
​

เขาเป็นเพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย ของเรา
​

เขาเป็นเพื่อนเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏสงสารด้วยกันกะเรา
​

เขาก็ตกอยู่ใต้อำนาจกิเลสเหมือนเรา ย่อมพลั้งเผลอไปบ้าง
​

เขาก็มีราคะ โทสะ โมหะ ไม่น้อยไปกว่าเรา
​

เขาย่อมพลั้งเผลอบางคราวเหมือนเรา
​

เขาก็ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไมเหมือนเรา ไม่รู้จักนิพพานเหมือนเรา
​

เขาโง่ในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยโง่
​

เขาก็ตามใจตัวเองในบางอย่าง เหมือนที่เราเคยกระทำ
​

เขาก็อยากดี เหมือนเรา ที่อยาก ดี-เด่น-ดัง
​

เขาก็มักจะกอบโกย และเอาเปรียบเมื่อมีโอกาสเหมือนเรา
​

เขามีสิทธิ ที่จะบ้า ดี-เมาดี-หลงดี-จมดี เหมือนเรา
​

เขาเป็นคนธรรมดา ที่ยึดมั่นถือมั่นอะไรต่าง ๆ เหมือนเรา
​

เขาไม่มีหน้าที่ ที่จะเป็นทุกข์ หรือตายแทนเรา
​

เขาเป็นเพื่อนร่วมชาติ ร่วมศาสนากะเรา
​

เขาก็ทำอะไร ด้วยความคิดชั่วแล่น และผลุนผลันเหมือนเรา
​

เขามีหน้าที่รับผิดชอบ ต่อครอบครัวของเขา มิใช่ของเรา
​

เขามีสิทธิ ที่จะมีรสนิยม ตามพอใจของเขา
​

เขามีสิทธิ ที่จะเลือก (แม้ศาสนา) ตามพอใจของเขา
​

เขามีสิทธิ ที่จะใช้สมบัติสาธารณะ เท่ากันกับเรา
​

เขามีสิทธิ ที่จะเป็นโรคประสาท หรือเป็นบ้าเท่ากับเรา
​

เขามีสิทธิ ที่จะขอความช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจจากเรา
​

เขามีสิทธิ ที่จะได้รับอภัยจากเรา ตามควรแก่กรณี
​

เขามีสิทธิ ที่จะเป็นสังคมนิยม หรือเสรีนิยมตามใจเขา
​

เขามีสิทธิ ที่จะเห็นแก่ตัว ก่อนเห็นแก่ผู้อื่น
​

เขามีสิทธิ แห่งมนุษยชน เท่ากันกับเราสำหรับจะอยู่ในโลก
​

ถ้าเราคิดกันอย่างนี้ จะไม่มีการขัดแย้งใด ๆ เกิดขึ้น
​

 

พี่ภู กรรมเป็นสิ่งไม่ควรยึด แต่ก็ไม่ควรหลบนะจ๊ะ ขุดมันขึ้นมานะ เอามันออกมาทำลายซะ อย่าทำเพียงแค่ฝังกลบ อย่าทำเป็นมองไม่เห็น แต่จงดูมันอย่างมีสตินะจ๊ะ รักและเคารพพี่ชายใหญ่เสมอ

 

ก่อนที่จะทำสิ่งใดที่ยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน หรือ เราคิดว่าเราทำไม่ได้ ขอให้ .....

1.จงเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม อย่าให้มีจุดอ่อน ตั้งมั่นว่าเราจะทำสิ่งใด เพื่อผลอันใด
2.สร้างความเชื่อมั่น ความฮึกเหิมให้ตนเอง
....เมื่อข้อ 1 และ 2 พร้อมเต็มที่แล้ว

3.จงตะลุย ทำๆๆๆๆๆๆๆ อย่างคนมีปัญญา มีสติ รู้หนัก รู้เบา และที่สำคัญ รู้ตนเอง .... อย่าท้อ ถ้าท้อ ให้ไปดูข้อ 1 และข้อ 2 ใหม่
4.เมือพบเจอปัญหา มีทุกข์..... จงมองปัญหา ให้เกิดปัญญา อันการงานทุกสิ่งย่อมมีปัญหา แม้แต่พระพุทธองค์ยังมีปัญหา แล้วเราเป็นผู้ใด จึงจะไม่พบปัญหา ไม่พบทุกข์
5.ทำไป ทบทวนตนเองไป ผิดพลาดสิ่งใดให้แก้ไข มิใช่แก้ตัว เราหลอกคนทั้งโลกได้ แต่หลอกความจริงที่เกิดกับเรามิได้
6.ทำให้ต่อเนื่องที่สุด สบายที่สุด เป็นธรรมชาติที่สุด ทุกสิ่งอย่างเมื่อทำด้วยใจรักและเป็นธรรมชาติ ไม่ฝืนธรรมชาติแล้ว ย่อมนำมาซึ่งความไม่กดดัน
7.อย่าไปสนใจผู้อื่น เรามีทางของเรา เค้ามีทางของเค้า ไม่เกี่ยวกัน ..... กรรมใครกรรมมัน บุญใครบุญมัน บารมีใครก้อของคนนั้น ไม่เกี่ยวกัน แล้วจะไปสนใจสิ่งภายนอกทำไม สนใจตนเองสิ ดูเค้าแล้ว เราสำเร็จได้รึ ทำด้วยความเป็นสมาธิ ม่สติทั่วพร้อม ไม่วอกแวก หลง สงสัย
8.ทำไป เมื่อถึง แล้วจะรู้เอง ..... ก้มหน้าก้มตาทำไป(ด้วยปัญญานะ) มิใช่บ้าพลังอย่างเดียว ..... ปัญญาเท่านั้น ที่จะชนะได้ทุกสิ่ง


อ่านครบแปดข้อแล้ว ก้อไปทำต่อครับ ขอเอาใจช่วยทุกท่านครับ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

มีผู้ถามผมเสมอว่า ครูครับ ทำไมฝึกแล้ว มีสมาธิแล้ว .... ทำไมยังทุกข์ครับ

ช่วยกันตอบสิทำไม ..... ผมตอบเค้าไปว่า คุณเป็นใคร ทำไมถามเช่นนี้ (ดุไปไหม อิอิ)

ตอบผมสิ พระพุทธองค์ก่อนตรัสรู้ หรือแม้แต่ตรัสรู้แล้ว ท่านยังคงเผชิญกับทุกข์กับอะไรต่อมิอะไรมากมายใช่ไหม .....
แล้วคุณเป็นใครถึงจะต้องไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข ไม่มีอะไรเลย .....

ทุกข์ สุข สนุก เศร้า หนัก เบา นั้น ...... ล้วนมีอยู่แล้วเป็นธรรมดา
ไม่มีใครหนีพ้น .....

คนที่จะหนีพ้น คือ ไม่มี
มีเพียงแต่ คนที่อยู่กับสิ่งเหล่านั้นได้ด้วยความเป็นปกติ เข้าใจมัน ว่า มันมีอยู่แล้ว ..... แต่ เราไม่เอามัน ไม่ยึดมัน ไม่เอามาเป็นภาระทางจิตให้เรา ของไม่ดีทั้งนั้น ของไม่เที่ยง แล้วจะเอามาทำไม

ไม่หนี ไม่หลบ ..... อยู่กับมันอย่างองอาจ ด้วยความเข้าใจว่า มันเป็น ธรรมชาติ
เราต้องอยู่กับธรรมชาติ มิใช่เอาชนะธรรมชาติ ใครที่คิดว่าเอาชนะธรรมาติได้ .... คิดผิด ไปคิดใหม่ โดยใช้ปัญญาเยอะๆ


จิตที่พ้นแล้ว หมดแล้ว ..... มิใช่จิตที่ไม่มีสิ่งเหล่านี้ ไม่มีกิเลส .....
แต่เป็นจิต ที่เข้าใจแล้ว แจ้งแล้ว ว่าสิ่งใด คือ ของดี สิ่งใด คือ ของไม่เที่ยง ควรละ ควรวาง อยู่กับมันได้ แต่ไม่เอามัน

จิตสงบ จบทุกอย่าง ..... กิเลสสยบ เมือจิตพบปัญญา
จิตเห็นธรรม คือ จิตที่เห็นธรรมชาติ เข้าใจธรรมชาติ



ขอให้เจริญในธรรม




จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

เราผู้แจ้ง คือ ผู้วิ่งเข้าหา
เราผู้แจ้ง มิใช่ผู้หนี

เจ้าจะหนีไปทั้งชีวิต คิดว่าพ้นหรือ ..... ไม่มีทาง

ทางเดียวที่เจ้าจะพ้น คือ ปัญญา ความรู้แจ้ง

ข้าฝากให้จิตบุญ เป็นใครน่าจะรู้ดี


สู้ด้วยปัญญา แม้บาดเจ็บ เหน็ดเหนื่อย ลำบาก ..... แต่เมือผ่านแล้ว มันก้อ จบจริงๆ ...
หนีจนสุดขอบฟ้า จนตายแล้วตายอีก ชั่วกัปชั่วกัล ก้อไม่มีทางพ้น ..... ไม่มีทางจบจริง


ปัญญานะปัญญา
สตินะสติ





จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ธรรมะหลั่งไหล เมื่อใจสงบ จบทุกสิ่ง

ผู้แพ้วันนี้ แม้เพียงผ่านมาเพียงเศษเสี้ยววินาที มันก้อเป็นอดีตไปแล้ว ไม่ควรจำ ไม่ควรยึด
ผู้แพ้วันนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ชนะในวันหน้า

คนเลววันนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะดีไม่ได้ในวันหน้า


อยู่กับปัจจุบันกันนะลูก
มีสติ สมาธิ .... แล้วปัญญาจะตามมาเอง


ขอให้เจริญในธรรม


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

พี่ขอนะครูวิทย์

ส่งต่อให้พี่ภูพิจารณาค่ะ

 

พี่ขอนะครูวิทย์

ส่งต่อให้พี่ภูพิจารณาค่ะ

 

ขออนุโมทนากับจิตบุญและคุณครูจิตบุญด้วยค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

สงสัยญาติโยม คงจะงงไปหลายตลบ ฮ่าๆ พี่ภูก็งงเหมือนกัน ว่าครูเพ็ญพร่ำอะไรน่ะ เมล์ผมก็มีนะ ทำไมไม่ส่งมา
มีหรอคนอย่างพี่ภูจะหนี จะหลบ ผิดคนแล้ว เน็ตล่มเมื่อไหร่โน้นแหล่ะ
ดีเหมือนกันยามว่าง เล่นกันเองนี่แหล่ะดี จะได้รู้ว่า อัตตา มานะมันยังหลงเหลืออยู่ไหม
ไม่มีอะไรหรอก ทุกอย่างล้วนเป็นธรรมทั้งสิ้น แต่ถ้าใครมองให้ดีๆนะ
จัดหนักๆกว่านี้หน่อย คนคิดต่างเรา จะได้หัวเราะเยาะผมเยอะๆ
นี่ผมกำลังดูที่จิตตนเองนะ ไม่เกี่ยวกับใคร
ที่ออกมาพูดเนี๊ย ไม่ใช่อะไร ให้พวกเราดูเป็นตัวอย่าง
อนัตตา นั้นคืออะไร จิตมองเห็นอนัตตา ทุกอย่างก็จบ
กรรมนั้นทำได้แค่ร่างกายเท่านั้น ถามว่าใครไม่มีกรรมยกมือขึ้น?
พูดได้วิจารณ์ได้นะพี่ภูน่ะ แถมด่าได้ด้วยถ้าพี่ภูเลวจริง บางทีไม่มีอะไรมากระทบจิตนี่ เราก็ไม่รู้หรอกนะ แต่เมื่อไหร่เราเผลอสติกัน ก็เสร็จกิเลสตนเองเมื่อนั้น ไม่ใช่กิเลสคนอื่น

ท่านอื่นๆไม่ต้องงงนะ เพราะครูเพ็ญมาช่วยกระทู้งกรรมของผมเท่านั้นเอง ท่านนึกว่าผมอุเบกขากรรม
ท่านอื่นอุเบกขากรรมได้เป็นดี แต่ผมไม่ได้ ขอโทษนะที่บอกกับพวกเราแบบนี้
มันมีเหตุต้องให้ผมพูดก็พูดไป จิตใส จิตโล่ง จิตโปร่งเหมือนเดิม ไม่มีปัญหา
ผมกำลังบอกคนที่ไม่เข้าใจ เด๊๋ยวหาว่าเราทะเราะ ฮ่าๆ พวกเราไม่มีวันทะเราะกันได้หรอก
เพราะต่างจิตยกอยู่เหนือขันธ์๕ กันหมดแล้ว คงไม่ใครหันหหลังกลับไปเก็บกิเลสตนเป็นแน่แท้ พวกเราคงจะเข้าใจกันเน๊อะ เพราะพี่ภูเป็นได้ทุกอย่างสำหรับลูกหลานพระพุทธเจ้า และเป็นเกินกว่าที่ใครจะคาดคิดด้วย
เป็นต้องเป็นห่วงผมนะ...พี่ภูเกิดมาเพื่อทุกๆท่าน (เว่อร์ไปป่ะ)

คุณลินดา คุณแนทมาช่วยพี่ภูหน่อย ครูเพ็ญแกล้ง

 

สาธุครับท่านพี่
แต่ว่าตอนนี้ผมขอให้พี่ภูไปพักผ่อนได้แล้วครับ ดึกมากแล้วครับ ....

ถ้าไม่ไป ผมจะเชิญครูดัช ครูลินดา และขาโหดทั้งหลายมาจัดหนักนะครับ ....อิอิอิ


จิตบุญเรา ไม่มีขัดกัน มีแจ่ขัดกันเพื่อให้ยิ่งเหนียวแน่นในธรรม ในกิจที่ท่านพ่อมอบให้

ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรม



จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

​

ขอขอบคุณคุณศักดิ์สิริ มีสมสืบ.
กวีซีไรต์กับกำลังใจที่่มองไม่เห็นด้วยตา แต่สัมผัสได้ด้วยใจ
แม้ว่าเราทุกคนจะเหมือนว่าใช้ชีวิตตัวใคร ตัวเรา
เดินด้วยเท้าของเราเอง แต่กำลังใจนั้นก็สำคัญที่สุด...
"มุ่งมั่นในพลังตน"
"มุ่งมั่นด้วยเท้าของเราที่มั่นคง" ต่อไป
ใครทำ ใครได้
ใครกิน ใครอิ่ม
กำลังใจไม่ได้หามาจากที่ไหน เพราะมันอยู่ที่ตัวเรานั่นเอง
กว่าจะได้เพชรมาต้องใช้เวลาเจียระไนหลายครั้ง
ต้องใช้เวลาและความพิถีพิถัน กับความตั้งใจ
ถ้าทำอะไรต้องทำจริง ไม่ลังเล
เดินต่อไป
ตอนกินข้าวอยู่เราไม่รู้หรอกว่ามันจะอิ่มตอนไหน
แต่พอเราได้กินเข้าไป หรือทำไปแล้ว
นั่นล่ะ มันจะอิ่มเอง มันจะถึงที่หมายเอง...​

 

ดู๊ ดู มาหาว่าครูเพ็ญแกล้ง แต่ตัวเองน่ะดื้อเก่งขนาดไหน
ใครไม่เกี่ยวก็ถอยไป ถ้างานนี้ครูเพ็ญกระชากจิตพี่ภูออกจากกรรมไม่ได้
ครูเพ็ญขอประกาศว่าครูเพ็ญจะเลิกสอนธรรมะตลอดชีวิต
แล้วก็จะขอลาสัจจะขึ้นนิพพานทันที

ถ้าช่วยพี่ภูออกจากหลุมฝังศพไม่ได้
หนูก็คงไม่มีหน้าจะไปช่วยใครได้อีก
แรงไปป่าว แต่รู้สึกว่าจะเบาไปหน่อยนะ

 

ช่วงนี้จิตพิจารณาขันธ์
ขันธ์นี้เป็นทุกข์อย่างยิ่ง หรือมี 2 อย่าง คือ ทุกข์มาก กับ ทุกข์น้อย
ขันธ์ก็เหมือนเปลือกของดักแด้ รอวันลอกคราบ ทิ้งไป
ถ้าไปยึดมั่นในขันธ์ ซึ่งมีเกิดแก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดา
ก็ทุกข์ไม่สิ้นสุด
ไม่ แก่ ป่วย ตาย วันนี้ ก็ มาถึงวันหน้าอยู่ดี
ทุกครั้งที่ครบรอบวันเกิดคือ อายุเหลือน้อยลง 1ปี
ไม่ว่าเด็กผุู้ใหญ่ มีสิทธิ์ไปเหมือนกันทุกคน

พระพุทธเจ้าเลยมีปัจฉิมโอวาทว่า
"อัปปมาเทนะ สัมปาเทถะ"
“ท่านทั้งหลายจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม” ..​

 

สาธุทั้งหมดทั้งมวลขอรับ แว้บเดียว 325 หน้า ขอฝากสักกลอนก่อนไปขอรับ

จิตบุญหนุนส่ง จิตงงส่งไม่ไหว

จิตเอ๋ยหนอจิตใจ ไหลเวียนเหมือนเทียนรวน

สักวันคงปั้นเหมาะ เข้าเกาะสักคนหมาย

ติดแล้วจักได้คลาย เข้าใจแล้วไปตรง

เดินตามไม่คร้ามคร้าน วันวานสะสมหนอ

อิ่มเอิบจนมากพอ สลัดหนอสู่ทางทัน

ขอสาธุทุกดวงจิต ผ่องผิดมีผู้ชี้หนอ

ทางไกลก็ไกล้พอ เอื้อมอาจนิพพานพลันฯ..........สาธุกะทุก ๆ ดวงจิตเกาะบุญนะขอรับ (ูู^^)

 

สวัสดีและขออนุโมทนาสาธุกับกลอนอันไพเราะด้วยนะครับ
หวังว่าสบายดีนะครับ ขอบคุณมากที่แวะเวียน มาเยี่ยมเยือนกัน นึกว่าลืมกันไปเสียแล้ว

 

ขอขอบพระคุณครูเพ็ญมากๆเลย ที่มาช่วยแก้กรรมที่ยังคั่งค้างอยู่ ขอบใจมากๆที่มาช่วยสอดส่องจิตให้กัน พี่ภูไม่ได้ตำหนิใครหรอก แต่กลับรู้สึกดีว่ามีคนเป็นห่วง เป็นใย พี่ภูเข้าใจดีว่าทุกท่านก็ทำเพื่อท่านพ่อเหมือนกัน พี่ภูยินดีทำทุกอย่างเพื่อท่านพ่อเหมือนกัน และไม่เคยคิดว่าจะทำเพื่อตนเองด้วย

555...ไม่แรงหรอก แรงนี่แหล่ะดี พี่ภูช๊อบชอบ เพราะพี่ภูก็จะได้ทำข้อสอบไปในตัวว่าผ่านหรือผ่าน แต่ถ้าไม่ผ่านพี่ภูก็เลิกสอนจิตเกาะเหมือนกัน และขอประกาศไว้ ณ ที่ตรงนี้เหมือนกันว่า ใจพี่ภูเกินร้อยครับ ไม่มีปัญหา ขอให้ทุกท่านสบายใจได้เลย พี่ภูจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด แต่อย่าเพิ่งไปคาดหวังกับผมมากนะ แต่พี่ภูก็พยายามแก้กรรมตนเองมาดีโดยตลอด ผมฏ้เหมือนผู้ปฎิบัติทุกท่าน ที่พยายามแก้ไขในสิ่งที่ไม่ดีให้กลับกลายเป็นดีให้ได้ ยกเว้นกรรมที่เขาที่ยังไม่ให้อภัยนี่ พี่ภูก็หมดปัญญานะ
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ใช่ถูกต้อง แต่ตอนนี้ผมแก้ไขกรรมตนเอง โดยเฉพาะในกรรมปัจจุบันไม่น่ามีปัญหาอะไร ยกเว้นกรรมในอดีตชาติ ผมก็พยายามแผ่อุทิศบุญกุศลไปให้เจ้ากรรมนายเวรมาโดยตลอดอยู่แล้ว และคิดว่าจะทำให้ดีที่สุดก็แล้วกัน เพราะในฐานะเป็นผู้นำบุญครั้งใหญ่นี้ ก็เลยถูกมองเป็นพิเศษ
พี่ภูยินดีรับฟังทุกท่าน และพร้อมน้อมรับไปปฎิบัติ และทุกท่านสามารถตำหนิหรือด่าว่าพี่ภูได้เสมอ ถ้าพี่ภูกระทำอันไม่สมควร หรือไม่ดี ไม่งาม