ความคิดไม่ใช่จิต อย่าไปตามรู้ หรือรู้ตาม จะไม่มีเวลาตามทันเลยสักที เหมือนคนตามรอยโคไม่เห็นตัวมัน

นักปฎิบัติ ในทางพุทธ

ย่อมมีจุดมุ่งหมาย คือ นิพพาน

ฉะนั้นแล้ว

การศึกษา คำสอน ในส่วนของวิธีการทำ ว่าทำอย่างไรจะไปได้ถึงนิพพาน

ย่อมต้องศึกษาแผนที่ วิธีการเป็นอันดับแรก

เรียกง่ายๆคือ ศึกษาแผนที่ ให้เข้าใจ แล้วก็เดินตามไป

ฉะนั้น หากไม่เดิน ตามแผนที่ที่ถูกต้องแล้ว

มันลงคลอง แน่นอน



อย่างพุทธกาล พระภิกษุ จะมาเรียนศึกษาจดจำวิธีกับพระศาสดาก่อน
แล้วจึงไปหาที่สะบายในการภาวนา ตามป่า ถ้ำ โคนไม้ เรือนร้าง

หากจำคำสอนไม่ได้แล้ว ปฏิบัติไปแบบอื่น มันก็หลงทางได้ง่าย

 

หากจะว่าไปทุกสิ่งล้วนมีความสำคัญทั้งสิ้นครับ เอาเป็นว่า เราควรจะต้องทำทุกขั้นตอนให้ดี และไม่ประมาท ครับ ในขณะเดียวกัน ทุกสิ่งที่ทำทุกขั้นตอน ควรตริตรองทำความเข้าใจให้ดี อย่าสักแต่ท่องจำ แต่ต้องทำความเข้าใจให้ถูกต้องด้วย แต่มันก็อาจจะมีบ้าง วันนี้เราอาจจะไม่เข้าใจไม่รู้ แต่ถ้าเรามีความพยายาม ผมก็เชื่อว่า วันหนึ่งเราก็จะทำความรู้แจ้งให้เกิดขึ้นได้ ถ้าเราตั้งใจจริงไม่ย้อท้อครับ

 

ฉลากยานะมันแปะไว้ข้างขวดให้เราเข้าใจว่ายานี้ไว้กินแก้อะไร กินยังไงแต่นั้นมิได้หมายความว่ายานั้นจะกินแล้วหายนะยังมีอีกมากมายที่ในตำรานั้นไม่ตรงตามความเป็นจริงแต่จะโทษตำราก็ไม่ได้เพราะเริ่มแรกเดิมทีพระอรหันต์เป็นผู้เขียนแล้วก็สังคายนามาตลอดสุดท้ายมาแปลภาษาอีกจากมคตมาบาลีจากบาลีมาไทยแล้วคนแปลนะเค้าเป้นพระอรหันต์เรอะ? จึงแปลไม่ผิดจากความจริง. แต่จะว่าเค้าก็ไม่ได้เค้าได้ทำหน้าที่อย่างเต็มความสามารถแล้ว. เค้าแปลตามตัวอักษร. แต่นัยยะและความหมายในนั้นเค้าไม่รุ้เพราะเค้าไม่ใช่พระอรหันต์ผู้แจ้งโลกนิ เราเอาแผนที่ไว้เป็นไกค์ไลค์ได้แต่ยึดมั่นถือมั่นไม่ได้ ต้องมีสัทบุรุษชี้จึงสามารถก้าวข้ามสังสารวัฏนี้ได้ ปัญหาคือเราจะไปหาสัทบุรุษได้ที่ไหน? นั้นแหละจึงต้องอาศัยสัญญาเก่าๆที่สะสมมาก็อาจจะพบเจอได้ด้วยตนเอง
ป. ล. คำสอนหลวงพ่อชา. ฯหรือพ่อแม่ครูบาอาจารณ์ที่ท่านเขียนทิ้งไว้ก็ยังพอเป็นแนวทางได้บ้าง ทั้งนี้ทั้งนั้นมันต้องลงมือทำ. ธรรมมะมันอยู่ฝากตายไม่ได้อยู่ฝากเป็นเราพร้อมจะเอาชีวิตเข้าแลกรึเปล่าละแต่ต้องมีสติป้ญญาด้วยนะไม่งั้นจะตายฟรีอีกชาติหนึ่ง5555

 

ดิฉันยังไม่พร้อมภาวนาค่ะคุณคะน้า นี่กำลังได้งาน คงต้องตั้งใจเรื่องงานก่อน สมองดิฉันรับได้ทีละเรื่อง ไม่เก่งเท่าพวกคุณค่ะ

 

============

ภาวนาที่ไม่พร้อมเพราะเรามีสาเหตุหรือปัจจัยต่างๆไม่อำนวย แต่ความจริง

ส่วนใหญ่แล้ว สติเราก็อยู่กับจิตเราไม่ใช่หรอ เมื่อมันอยู่กับจิตเรา ทำไมเราไม่ฝึกฝนภาวนาฝึกสติ ให้มันทำงานละ ภาวนาไม่ต้องรอเวลา มันทำได้ทุกขณะจิตที่ท่าน มีสติอยู่กับกายใจของท่าน แล้วท่านจะรออะไรอยู่ละ ทำมันเริ่มตั้งแต่ลมหายใจเข้าออกขณะๆนี้แล้วพยายามประคองมันไปเรื่อยๆจนชำนาน ส่วนการนั่งภาวนา ก็แค่ก่อนนอนสละเวลาสักหน่อยไม่ได้เชียวหรือ หรือเวลานั่งยองในห้องน้ำ ผมว่ามันอยู่ที่ความพร้อมของจิตเรา อย่ารอเวลาเลย การภาวนามีค่าอย่างยิ่ง ผมทำมันไม่ว่างเว้นเท่าที่จะทำได้ ครับสาธุ

 

อย่างนี้ทำได้ แต่ถ้าจะให้ฟิกว่าต้องปฏิบัติทุกวัน ครั้งละ30นาที-1ชม. อย่างนี้ทำไม่ได้

 

ใครปฏิบัติธรรมแล้วต้องกำหนดเวลา. นั้นมันโง่หลายไม่มีหรอกเวลามันสมมุติตามที่โลกมันหมุนรอบตัวมันเองแล้วไปกำหนดกันเองถ้าจะปฏิบัติจิตสงบเมื่อไรทำได้ทุกเมื่อไม่จำเป็นต้องกำหนดกฏเกณ์ฑอะไรไอ้ที่กำหนดนะพวกโชว์
พาวส์มั่ง555555
ปฏิบัติธรรมมันเรื่องของจิตข้างในไม่ใช่รุปข้างนอกที่ตาเห็น. จิตมันนิ่งมันก็นิ่งต่อให้รุปจะอยุ่ในอิริยาบทใดก็ตามแต่ถ้านั่งตัวแข็งทื่อเหมือนคนตายแต่จิตมันฟุ้งไม่นิ่งมันก็เสียเวลาเปล่าเมื่อยด้วยไปชะ. ชะ. ชาดีกว่า55555

 

การโพสบอร์ดสาธารณะ
หรือการนำคำสอนจากพระไตร หรือจากพระสงฆ์มาโพส

หาก ผู้ใด มีจิตใจสนใจ มีความตั้งใจจริงอยากพ้นทุกข์ น้อมนำไปศึกษา
มันก็จะเกิดประโยชน์เฉพาะตน

ในบอร์ดสาธารณะ มันจึงไม่มีการยัดเยียดหรือบังคับ จากใครได้


จะได้ดีได้ชั่ว มันเป็นเรื่องเฉพาะตนล้วนๆ

 

ดิฉันก้อจะปฏิบัติตามกำลังค่ะ

 

" อา วา ท่า "

ปริศนาธรรมมุมซ้าย....ตัวสุดท้าย

 

คนธรรมดา ทิฐิ กับ ความคิดมันจะสวนทางกัน
ถ้าเป็นพระอริยะเริ่มจะไปในแนวทางเดียวกัน
บางคน ทิฐิตรง แต่ความคิดยังแล่นไปหาอกุศลก็มี

บางคนความคิดดีไปในทางกุศล แต่ไม่มีทิฐิตรงก็มี

 

ทำไมดิฉันปฏิบัติตามแนวทางของลป. ที่คุณซาเบ้อพิมไว้ไม่ได้ ดิฉันปฏิบัติแบบข้างล่างใครเป็นบ้างคะ

https://m.youtube.com/watch?v=A_wNlX-y0vg

ดิฉันเพิ่งศึกษาคำสอนหลวงพ่อพุธ ก่อนหน้านี้อ่านธรรมะจากหลากหลายครูบาอาจารย์ แต่พอรู้ว่าจริตตัวเองมาทางมหาสติ แต่ไม่ถนัดบริกรรมยุบหนอ พองหนอ ก้อมาพบลพ. พุธที่อธิบายการเจริญสติปัฏฐานและการทำสมาธิได้ลึกซึ้งครอบคลุม สติ ไม่ใช่การเอาจิตอีกดวงไปรู้ทันจิตที่เกิดดับก่อนหน้า อย่างที่ดิฉันเคยเข้าใจจากพระอาจารย์ยุคปัจจุบันท่านนึง แต่สติในการปฏิบัติธรรม คือการกำหนดรู้อยู่ที่จิต เพราะเมื่ออะไรผ่านเข้ามาทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ สติที่กำหนดอยู่ ย่อมรับรู้โดยไม่คลาดเคลื่อน ยุคปัจจุบันมีพระรูปนึงสอนว่าให้รู้ทันความคิด แต่ลพ. พุธจะสอนชัดเจนว่า ถ้ามีความคิดผุดขึ้นมาต่อเนื่องไม่หยุด และไม่สามารถทำให้สงบลงได้โดยวิธีกำหนดอานาปานุสติ ให้ใช้ปัญญาอบรมสมาธิคือ กำหนดสติดูความคิดที่เกิดดับไปเรื่อยๆ ดิฉันเคยปฏิบัติจนจิตเกิดปิติค่ะ ลพ. ท่านสอนว่า กำหนดสติตามดูไปไม่ต้องไปบังคับให้สงบ ในท้ายที่สุดจิตจะสงบลงเอง

 

แสดงว่าดิฉันตีความคำว่า รู้ทัน ผิดแผกไปจากที่คนอื่นๆเข้าใจกัน รึเปล่า

 

สายปัญญาอบรมสมาธิไงครับ

คือการที่ พิจารณาธรรม ไปเรื่อยๆ เพราะจิตไม่เป็นสมาธิ ไล่ไปเรื่อยๆ จนจิตเป็นสมาธิ

 

ไม่ผิดหรอกครับ
ปฏิบัติไปเถอะครับ
หลวงพ่อพุธท่านก็เป็นพระอรหันต์
คำสอนท่านตรงทางแน่ครับ
สบายใจได้
อย่าไขว้เขวครับ

 

ขอบคุณทั้ง2ท่านค่ะ