ข้อความจาก กลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)(ปิดกระทู้)

อันนี้ไม่ใช่ภาพลวงตาครับ

 

ภาพจริง เหตุการณ์จริง จากเฮติ

 

น่าสงสารเค้าจังนะคะ ขอให้ทุกดวงวิญญาณไปสู่สุคติคะ

 

ขอทุกดวงวิญญาณจงไปสู่สุคติ

 

คุณหนุ่ยคร้าบ เว้ปอะไรลง มรณานุสสติเหรอ
เห็นรูปแล้วละค่ะ มันจริงและน่าสังเวชยิ่งกว่าวัดย่านยาว
สาวที่รอดในวันแรกๆ ผู้สื่อข่าว CNN ไปสัมภาษณ์วันนี้ แกเสียสมาชิกในครอบครัวไปสิบคน ตอนนี้แกนอนไม่ได้ทุกคืนเลย ขาก็เจ็บ

เขาเป็นเมืองหลวง โดนเข้าหน่อยยังอ่วม
มีใครให้ระวังแผ่นดินไหวเชียงใหม่...
อุแม่เจ้า ถ้าไหวจริงละก้อ ทั้งเสื้อแดงเสื้อเหลืองวิ่งวุ่นแน่
ใครจะบินมาช่วยจากดูไบไหมหนอ...

ดูเขา แล้วมาดูเรา
ไปดุกระทู้ห้องภัยพิบัติบ้างนะเอย
กระทู้ความฝันเทพสังหรณ์..
ฝันเขื่อนศรีนครินทร์แตก ฝันน้ำท่วม สึนามิ แผ่นดินไหว..
มีทุกอย่าง
ถ้าไม่ใช่เทพสังหรณ์ก็ต้องงดข้าวเย็นกันแล้ว
หันไปกินมันติดเหงือก กินเผือกติดฟัน... กันบ้างดีไหม...
ปีนี้จะแล้งถึงกค. อาจปลูกข้าวนาปรังล็อตสามไม่ได้ เพราะไม่มีน้ำจริงๆ
ปีนี้ลานิโย่พาความชุ่มชื้นไปบราซิล



ข้าวคงจะแพง นะเอย....
ภาพจากอินเตอร์เน็ต

 

ภาพเหตุการณ์ที่เฮติน่าสลดสังเวชเป็นอย่างยิ่ง หันมาดูบ้านเรายังมีผู้คนอีกเป็นจำนวนมากที่ยังใช้ชีวิตลื่นไหลไปตามกิเลส หรือตามแรงกรรมก็คงจะใช่ เมื่อไหร่จะตื่นกันเสียที แม้แต่ความสามัคคีก็ยังมีให้กันไม่ได้ แล้วจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้อนุชนรุ่นหลังได้อย่างไรกัน ขอบ่นผ่านกระทู้สักครั้งท่านสมาชิกผู้ทรงเกียรติคงไม่ว่ากันนะคะ

 

สาธุ.....วันหน้า นู้น ก็พบกันที่......สุญตานะครับ ......สาธุ

 

อ่านแล้ว(ผม)สะอึกเลย


รู้ทั้งรู้ว่าเขา(อุปทาน)หลอกก็ยังให้เขาหลอก
ก็เขารู้กับเรามาหลายล้านชาติแล้วนี่ตัวเธอ
......................
..................

 

ต้องขอขอบคุณ คุณหนุ่ย มากนะคะที่เอาภาพสยดสยองมาลงให้ดูกัน
เพื่อเป็นการเตือนสติ และเป็นอุทาหรณ์ให้กับผู้คนที่ยังไม่ตื่นจากความฝัน

ภัยพิบัติที่กำลังคืบคลานเข้ามาสู่ชาวโลกเรา เป็นภาพจริง เสียงจริง จึงสามารถนำมาเป็นอุทาหรณ์เตือนสติให้กับผู้ที่ยังไม่นึกถึงเรื่องภัยพิบัติที่ใกล้เข้ามาทุกวันๆแล้ว

อย่ามัวหลับใหลกับสิ่งมายาจอมปลอมทั้งหลายที่ถูกสมมุติขึ้น ให้เราต้องหลงระเริงกับแสงสีเสียงในโลกมายานี้อีกเลย หันหน้าเข้าวัดปฏิบัติธรรมกันเถิด พี่น้องทั้งหลาย เข้ามาอยู่ในโลกแห่งความหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด จะได้ไม่ต้องมาพบเจอกับเหตุการณ์ร้ายๆ เช่นที่ประเทศ เฮติ กำลังได้รับอยู่ในขณะนี้

เรามาร่วมสร้างพลังบุญ ให้สมกับที่ได้เกิดมาชาติหนึ่งที่ได้เกิดในใต้ร่มเงาพระพุทธศาสนา จงมาเป็น ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ในชาตินี้ ทุกคนทุกท่านเทอญ

 

แวะมาทักทายกัน พร้อมกับ อัพ กระทู้ครับ

 

ช่วยด้วยคนจะ

 

เมื่อวานนี้(๒๖/๑/๕๓) ได้มีโอกาสคุยกับคุณป้าวัย ๗๐ เศษ
คุณป้าแนะนำตัวเอง ได้อย่างรวดเร็วว่องไว จนฟังไม่ทัน
เลยจำชื่อคุณป้าไม่ได้ ต้องขออภัย มา ณ ที่นี้ด้วยครับ

ประโยคแรกที่คุณป้าปรารภขึ้นมาคือ
คุณป้า ได้ซื้อหนังสือพุทธามหาเวท ฉบับเดือนมกราคม ๕๓
ได้อ่านพบเรื่อง การสแกนกรรม ของ เม้าตาอิน (คนเดียวกับ MOUNTAIN)
จึงมีความสนใจ เพราะรู้ว่าความสามารถพิเศษนี้ เกิดจากการปล่อยวาง
ละการยึดมั่นในอุปทานขันธ์ห้า
ตามแนวการให้ข้อมูลการปฏิบัติจาก อาจารย์สุดใจ ชื่นสำนวน

คุณป้าบอกว่า ตนเองมีความทุกข์ใจ คือ ปฏิบัติสมาธิไม่ค่อยได้
ทั้งๆที่ไปทำบุญที่วัดบ่อยๆ ลูกชายก็ตกงานมา สามปีแล้ว
จึงอยากขอคำแนะนำ

ได้นัดคุณป้า ให้ไปพบกับกลุ่มประสานงานเพื่อการเตือนภัย(เขากะลา)
ที่บ้านพุทธามหาเวท ในวันอาทิตย์ที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๕๓
ตั้งแต่เวลา ๙.๐๐ น. ถึง ๑๗.๐๐ น.
เพื่อจะได้มีเวลาสนทนาธรรมกับอาจารย์สุดใจ
และตรวจดูกรรมให้กับคุณป้า พร้อมกับลูกชาย ด้วย

ซึ่งโอกาสเช่นนี้ คงเกิดขึ้นไม่ได้ง่ายๆ
จึงใคร่ขอเรียนเชิญผู้สนใจทุกท่าน ไปพบปะสนทนาธรรม
กับอาจารย์สุดใจและคณะ เพื่อก่อเกิดประโยชน์ตน
สามารถนำพาชีวิตให้พบกับความสุขอันแท้จริง
และมีความกระจ่างแจ้ง เข้าใจจริงในขันธ์ห้า


แจ้งมาเพื่อทราบครับ

 

เริ่มจากศูนย์ เหลือเพียงแค่ศูนย์
มีเรื่อง เล่าเกี่ยวกับชายที่ชื่อ "นาจา" ว่า ตอนเด็กๆ
เขาเป็นเด็กกำพร้าที่รับจ้างเลี้ยงวัวไปวันๆ
เขายากจนถึงขนาดต้องแบ่งขนมปังที่ได้รับเป็นค่าจ้างเก็บไว้กินในวันถัดไปด้วย
แม้นาจา จะมีชีวิตลำบากแต่เขากลับมีจิตใจที่ประเสริฐ
ชอบช่วยเหลือคนที่อดอยากและลำบากกว่า ความดีของนาจาเป็นที่กล่าวขานไปทั่ว
จนวันหนึ่งมีนักบุญท่านหนึ่งเดินทางมาตามหานาจา
และต้องการรับนาจาเป็นศิษย์เพื่อสอนวิชาต่างๆ ให้
เพื่อที่เขาจะได้นำไปใช้ให้เกิดความก้าวหน้าในชีวิต
เมื่อ นาจาร่ำเรียนวิชาความรู้จากอาจารย์ จนหมด
ก็ถึงเวลาที่อาจารย์ต้องปล่อยให้ลูกศิษย์อย่างนาจานำวิชาความรู้ที่ได้
ร่ำเรียนมาไปใช้ให้เกิดความเจริญก้าวหน้าแก่ชีวิตของตนเอง
ก่อนไปอาจารย์มอบกระดาษแผ่นหนึ่งที่มีตัวเลข ๑๐ ให้แก่ศิษย์รัก และให้พรว่า
"ในแต่ละเดือน ขอให้นาจามีรายได้ไม่น้อยกว่า ๑๐ เหรียญทอง
เพื่อที่นาจาจะได้แบ่งเงินไปช่วยเหลือคนอื่นๆ
ได้เหมือนก่อนโดยที่นาจาไม่เดือดร้อน"
วันหนึ่งมีนักบุญคนหนึ่งเดินทางผ่านมา
นาจาเห็นนักบุญท่านนี้ก็อดที่จะนึกถึงอาจารย์ของตนไม่ได้
จึงเชิญท่านนักบุญท่านนี้เข้าบ้านและจัดหาอาหารมาให้รับประทานจนอิ่มหนำ
เสร็จแล้วนักบุญก็ถามนาจาว่าทำไมถึงชอบช่วยเหลือคนยากจน นาจาตอบว่า
"เพราะเขาเคยยากจนมาก่อน และเข้าใจว่าความหิวโหยเป็นอย่างไร
จึงอยากให้คนที่เป็นเหมือนเขาได้รู้จักคำว่าอิ่มท้องกับเขาบ้าง"
รวมไปถึงเรื่องพรจากของอาจารย์ที่ได้มอบกระดาษที่เขียนเลข ๑๐ ไว้ให้ด้วย
หลังจากฟังจบนักบุญก็ขอดูแผ่นกระดาษแผ่นนั้น
พร้อมกับเขียนเลขศูนย์เพิ่มไปอีกหนึ่งตัว
อีกไม่กี่วันต่อมานาจาก็มีลูกค้าเข้ามาให้เขาทำงานเป็นจำนวนมาก
เมื่อมีรายได้มากขึ้นนาจาก็มีเงินแบ่งปันให้กับคนยากจนได้มากขึ้นเช่นกัน
แต่เพราะความร่ำรวยที่เข้ามาหานาจาไม่ขาดสาย
ทำให้นาจาเริ่มหลงลืมแก่นแท้ของตนเอง เขาเริ่มไม่ใส่ใจคนยากจน จนวันหนึ่ง

ผู้เป็นอาจารย์ได้เดินทางมาเยี่ยมศิษย์รัก
และได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของลูกศิษย์ไปในทางที่ไม่อาจรับได้
เขาจึงขอกระดาษแผ่นนั้นจากนาจาแล้วก็เขียนอะไรบางอย่างลงไป
เมื่อนาจารับกระดาษแผ่นนั้นมาดูก็ตกใจแทบสิ้นสติ
เพราะแทนที่อาจารย์จะเขียนเลขศูนย์เพิ่มให้
แต่กลายเป็นว่ากระดาษแผ่นนั้นเหลือเพียงเลขศูนย์ตัวเดียว นับจากนั้นนาจา
ก็กลายเป็นคนยากจนอีกครั้ง เพราะงานที่เคยมีคนมาจ้างให้ทำก็ไม่มีใครมาจ้างอีก
ทรัพย์ สมบัติที่เคยมีก็ถูกโกงไปจนหมด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คงเป็นเรื่องยาก
ถ้าเราจะทำตนให้เป็นเหมือนเมื่อตอนที่เรายังไม่มีอะไรเลย
ชื่อเสียงเงินทองล้วนเป็นกิเลสที่หลอกลวงให้เราลุ่มหลงอยู่กับความเป็นมายา
และละทิ้งตัวตนของเราได้ง่าย ดังนั้นอย่า หลงลืมตน
อย่าลืมชาติกำเนิดอย่าลืมสิ่งที่เราเคยเป็น
เพราะการลืมตัวจะลบคุณค่าความเป็นคนของเราออกไปทีละน้อย
จนสุดท้ายก็เหลือแค่เลข๐

 

เห็นด้วยกับอาจารย์เป็นอย่างยิ่งครับ

 

แผนที่บ้านพุทธามหาเวท

 

ได้เห็น ได้รับรู้ เรื่องเฮติเมื่อไหร่ ก็รู้สึกสลดใจเมื่อนั้น
ขอให้ดวงวิญญาณทุกดวง จงไปสู่สุขคติค่ะ

 

ขออนุญาตพี่เม้าท์ปรับรูปใหม่
เดี่ยวจะมีใครคอเคล็ดโดยไม่ตั้งใจ

 

ขอบคุณครับ ผมเคล็ดไปแล้วครับ ไม่ทันจริงๆ

 

เรื่องการเดินทางไปบ้านพุทธามหาเวท ผมขออธิบายเพิ่มเติมนะครับ

บ้านพุทธามหาเวท ถ้าจะไปโดยรถเมล์
ให้ไปสายที่ไป มีนบุรี นะครับ
และถามกระเป๋ารถเมล์ว่า ผ่านวัดบางเพ็งใต้ไหม
ถ้าไม่ผ่านก็ห้ามไปครับ
ถ้าผ่าน ก็คงต้องบอกกระเป๋ารถเมล์ว่า ถ้าถึงแล้วให้บอกด้วย

เมื่อลงที่วัดบางเพ็งใต้
ตรงข้ามจะเป็น ชุมชนธรากร มีป้ายบอกครับ
ซึ่งเป็นซอย ก็เข้าไปครับ มีวินมอเตอร์ไซต์อยู่ปากซอย
จะเดินไปก็ได้ครับ หรือนั่งวินก็ได้
แยก 14 อยู่ค่อนข้างลึกหน่อยครับ

พอถึงแยก 14 เดินเข้าไปหน่อยก็จะเจอบ้านพุทธามหาเวทครับ อยู่ทางซ้ายมือ

ที่ผมรู้ เพราะผมไปดูมาแล้วครับ :-D

*** สอบถามเส้นทางรถเมล์ โทร 184 ครับ