การฝึกสมาธิที่ถูกต้องตามหลัก พุทธวจน..

เอ้า เจ้าของกระทู้มาตอบหน่อยเร็ว ไหนๆก็จั่วหัวมาแล้ว จะได้ประดับสติปัญญา มันเกิดตรงไหน ดับที่ไหน ดูยังไง อยากฟังเหมือนกันครับ

 

มองเห็นเมฆเคลื่อนไหว มองเห็นท้องฟ้าเคลื่อนไหวไหม
มองเห็นสรรพสิ่งเคลื่อนไหว ใยไม่เบื่อ
หากเป็นเช่นนี้มีหรือจะเห็น พยัปแดด
คมดีมั้ยครับ
อิอิ

 

ก็ไปเอา อภิธรรม มา พินา จิฮับ

เขาระบุชัด จิต กับ เจตสิก เกิด ดับ พร้อมกัน

ดังนั้น หาก กระทำไว้ในใจให้ถูกวิธี ก็ไม่ต้องไปเมื้อยตุ้ม ดูจิตดับ

อาศัย เห็น เจตสิกดับ ก็ได้

พอชำนาญ เจตสิกไหน สักตัว พอฝึกมากๆ เข้า ความที่เห็นเจตสิก
ด้วยความเป็นไตรลักษณ์(ควบกันการเห็น จิตเป็นไตรลักษณ์นั่นแหละ
แต่อาสัย อุบายอบรม) มันจะเกิดการ งอไปรู้ที่จิต(ว่าเกิดดับ)

ทีนี้ ก็จะเหลือ สัมปชัญญะ ในการเห็น อาการไปเห็นจิตเกิดดับนั้น
จะดับทันที ที่งอกลับไป ไม่มีเรื่องค้างเติ่ง เราก็จะพูดว่า " รู้ และจบลงที่รู้ "

ก็จะเริ่มชมกันแล้วว่า เจริญสติพอใช้ได้ ให้ภาวนาต่อ

 

แหม ยุ่งยากเป็นบ้า! ถึงกับต้องกางตำรา อภิธรรม เจียว หรือ แต่ก็ประดับสติปัญญาได้นะ พอดีไม่ค่อยเก่งเรื่องบาลีไวยากรณ์ เลยต้องดู อัสสาสะ ปัสสาสะ ส่งจิตตามลม อย่างเดียวจบ

 

สมมตินะสมมติ สมมติว่า ดูปัสสาสะ อัสสาสะ
แล้วคราวหน้า เกิด กังขาขึ้นมาอีกว่า

จะดูยังไง ให้เห็น จิตเกิดดับ

หากภาวนาเห็น "สัญญาระลึกได้ในกองลมด้วยอาการใด ใน6อย่าง" มันดับ
ให้ลองถามว่า ทำไมมันตั้งอยู่ไม่ได้ ใครทำลาย ภาชนะ ของอุปทายรุป
อันเกิดจากวิบากให้ผลเป็นวัฏสงสารอยู่อย่างนี้

นะ

เห็นลมดับ แต่ไม่เจอ ใจ ก็ต้องตรึกช่วย

ถ้าไม่ไหว หมดความสามารถ หมดปัญญาอินทรีย ปัญญาพละ
ก็งัด เอา สมาธิอินทรีย์ สมาธิพละ กอง มรณะสัญญา มาพินาจิ

ยังมีอีกหลายตัวนะ ที่ทำให้ จิตงอกลับไปรู้เห็นจิต(เกิดดับ) เนี่ยะ

แต่ถ้า ไปเผลอเพลิน พอใจอยู่แค่ เอ้ย เห็นลมดับเหมือนเขาภาวนากันแล้วเว้ยเฮ้ย

ช่วยไม่ได้หนะฮับ ที่จะ จบ แบบ ตายเปล่า

 

ถั่วต้มนะ ฮับ...

 

ไม่กล้า ละซี่

กลัวอะไรบางอย่าง หายไปไม่เหลือ เดี๋ยว อันตรธานหายไป

ตกลง สติ กับ สัมปชัญญะ ในการภาวนา ที่อ้างว่าได้จากการภาวนา
ทำให้ แกล้วกล้า ที่จะ ว่ายน้ำต่อไปแม้นไม่เห็นฝั่ง หายจ้อย

กลัวขี้หด ตดหาย กลัวจิตหายไป จิตดับ แล้ว ซี้ม่องแซก

อ่อน !!!

 

555+

 

แล้ว อะไร ไม่เกิด ไม่ดับ ไม่อันตรธานหายไป ? สาธยายให้ฟังหน่อยจิ กล้าป่าว หืมๆๆๆ

 

เชย ระเบิด ระเบ้อ

คุณคร้าบ ไฟมันไหม้เรือน คุณก็ไป อุปทานว่า มันไม่ดับ

จิต หากหมดอาหาร หรือ ภาวนาจนพ้นได้ การพ้นการเวียนว่ายมันต้องมี

แต่ที่มันดับไม่ได้ เขาเรียกว่า กรรมมันยังให้ผล

หากกรรมมันยังให้ผล ท้าวสักกะ คนมีฤทธิ์แค่ไหน ก็ ดับจิตของคุณไม่ได้

แต่ถ้า วันไหน จังหวะไหน กรรมที่มันไม่มีใครไปบังคับได้มันให้ผล
ภาวนาโง่ดักดาน เมาเวรกรรมที่มันยังให้ผลมีวิปลาสเห็นจิตเที่ยง ไม่เกิดไม่ดับ สันติ !!! ก็ตาย ฮ่าน ตายเปล่า แน่นอน

 

ฮั่นแน่ นอกเรื่อง เฉไฉ ตอบไม่ตรงคำถาม อ่อน+++เนอะ 555+

 

แป่ว

ตอบ ซะละเอียด แจงด้วยเหตุผล ครบ

ว่า ทำไมมันไม่ดับ เพราะ วิบากกรรมยังส่งผลถึงอยู่

จิตก็มีอาหาร ดังนั้น สภาวะจิตหมดอาหาร ก็ต้องภาวนากันเข้าไปเห็นว่า มีอยู่จริง

ก็ชี้เป้าครบหมดแล้ว ก็ยังทะลึ่ง สงวน จิตเที่ยง หลอกตัวเอง

 

ศิษย์โง่เหมือนเคยอ่านของหลวงพ่อพุธ มาแว๊บๆนะ

อาหารของจิต คือความคิด เมื่อจิตมันจะคิดปล่อยให้มันคิดไป เมื่อมันคิดจนพอใจจนอิ่มของมันเดี๋ยวมันก็กลับมา อย่าไปห้ามความคิด อย่าไปบังคับความคิดปล่อยให้มันคิดไป
เมื่อมันคิดจนได้ที่มันจะกลับมาที่ฐาน กลายเป็นพลังให้แก่จิต


ศิษย์โง่จับใจความได้ประมาณนี้ ซึ่งมันก็ตรงหลักการที่ศิษย์โง่มิมีข้อโต้แย้งใดๆเลย

 

ตรงนี้ พระท่านอื่น ก็กล่าวเหมือนกัน แต่ ใช้ "พยัญชนะ" อื่น

หรือ บทบัญญัตอื่น

จริงๆ ก็เป็น ภวสวะ หรือ สภาวะของ ภพ

ภพ เวลามันเกิด ยังไงมันก็ต้องดับ สายความคิดที่เกิดจากเหตุ "ภพ"
มันมาให้ผลลงที่จิต พอถึงคราวมันหยุดส่งผล ภพมันดับ อะไรที่เป็น
ปัจจัยตามวิบาก อาการไหลไปคิด หรือ โมหะมูลจิตมันให้ผล ส่งเวรกรรม
มันก็ต้อง จบ ไม่สามารถคงทนอยู่ได้ เพราะ เหตุ มันดับ

ถ้าเป็น ท่านพุทธทาส ท่านจะยกเรื่อง ปฏิจสมุปบาทข้ามภพข้ามชาติไหม
นี่แหลมคมไปอีก คนเขาฟังก็อัดท่าน คิดว่า ท่านไม่กล่าวเรื่องการมี ภพ
และ การมีชาติ

แต่ถ้าเป็นดูจิต เราจะหมายเอา ภาวชนะ มันไม่เที่ยง ตัวเหตุใหญ่มันดับ
จะภพ จะชาติ ก็หาที่หยั่งลงไม่ได้ [ ซึ่งตรงนี้ต้อง เข้าใจใน การมีสิกขา-การอาสัยระลึก
ถ้าไม่เข้าใจ บอกจิตดับ นี่เก่งกระเด้งเลย คิดว่า สอนผิด พูดเรื่อง จิตพ่องมันเนยบึ๊ม ]

 

ศิษย์โง่อ่านแล้วก็พอจะ said ได้ว่า อะเครแหละ
แต่ท่านพี่ปรารภมาแบบนี้ต้องระหว่างหน่าา ระวังอะไรอย่างนั้นฤา?
ท่านพี่ต้องอย่าลืมว่าคนที่ยังมีปัญญาทึบแบบศิษย์โง่ยังมีอยู่มาก บางคนยังพึ่งจะเริ่มเป็นเพียงศิษย์โง่ฝึกหัด ตัวอย่างที่ศิษย์โง่ยกวาทะกรรมของหลวงพ่อพุธมาแสดง นั่นชี้ให้เห็นว่าเป็นการสอนคนที่พึ่งจะเริ่มเป็นศิษย์โง่ ควรวางจิตวางใจอย่างไรเมื่อเริ่มต้นการภาวนา
โวหารที่ท่านพี่เลือกนำมาใช้ เช่นคำว่า"กรรมของจิต" มันดูไม่ค่อยสมเหตุสมผล
ศิษย์โง่รุ่นใหม่บางคน อาจจะมีความคิดว่าหมายถึง ชาติที่แล้ว กรรมเก่า ก็เป็นได้

กลายเป็นว่าสอนคนจากง่าย กลายเป็นยากไปเลยหน่า

การเลือกเฟ้นโวหารที่เหมาะสม เป็นสิ่งสำคัญ ศิษย์โง่คิดแบบนี้

 

คราวหน้า ถ้ามี ปัญหา "เลือกเฉพาะที่ พอรับไหว"

แทนที่จะไป เชื่อมันอยู่

เอาอย่างนี้สิ

เมื่อจิตมันจะรั้งๆ ทิฏฐิที่พอใจรับไหวเอาไว้ ไม่ยอมให้ดับ
ก็ดูมันไป จนกว่า จะกำหนดรู้ทุกข์เพื่อหาอุบายนำออก

พิสูจน์ดูสิ กำหนดรู้ทุกข์แล้วกอดเอาไว้ มันจะตั้งอยู่ได้ไหม

แล้ว กำหนดรู้ทุกข์ที่หาอุบายนำออกนั้น ไม่เที่ยงด้วย

เกิดอยู่สองอย่าง สลับไป สลับมา กลางคือ กลางวัน


ปล.ลิง หากเกิด ทิฏฐิทำนองว่า " ความพยายามใดๆสูญเปล่า รึ? "
ให้รีบยกพิจารณา ปฏิภาคนิมิต อุคหนิมิต คือการสิ้นตัณหา สิ้นอุปทาน
เข้าพิสูจนสัจจที่ตนเพียรมา ฟาดเข้าไปเลย

 

เรื่องที่ยกตัวอย่างมานี้ไม่ได้มีปัญหากับศิษย์โง่คนนี้ในปัจจุบันดอก ทำได้เท่าที่ทำ รู้ได้เท่าที่รู้ มิมีฝืน

ท่านพี่มีความรู้ดีหน่า ศิษย์โง่คนนี้มิอาจเทียบได้ เพียงแค่ท้วงติงเรื่องโวหารของท่านพี่เปลี่ยนคำพูดแค่ไม่กี่คำ
แหล่มเลย!!!!! (ไม่นับรวมที่เพี้ยนๆ ธรรมมั่วนิดๆบางอันนะ เท่าที่ปัญญาของศิษย์โง่จะพอแยกแยะออก แหะๆ)

 

นี่ อย่าทำที เป็นว่า ตามอวยกัน ให้มากนักนะ....

ตอนที่นิวรณ์ มันบอกว่า ขันธ์5เป็นของกลาง....ทำไมไม่ ว่า มันมั่งล่ะ

หรืออยู่สำนักกะลา ทองแดง เหมือนกัน

 

เขาให้มองเห็นความไม่เที่ยง ในตน ไตรลักษณ์ใน กายใจจิต ของตน มันถึงจะเกิดปัญญาลดละ การยึดมั่นถือมั่น ในตัวของตน

อย่ายก ตัวอย่าง เหมือนพวก..ไม่มีเป้าหมายสิครับ
พูดแบบนี้ เด็กๆอนุบาลก็เห็นครับ..

 

กำ!!! ตอนที่บอกขันธ์ 5 เป็นของกลาง ศิษย์โง่เหมือนจำไม่ได้นะว่ายังไง เหมือนเห็นถกๆกันแล้วอ่านเร็วๆ แต่ศิษย์โง่ก็บอกแล้วนิ ว่าท่านพี่ก็มีมั่วๆบ้างนิดๆเท่าที่ปัญญาพอจะแยกแยะได้
แยกแยะได้คืออะไร?

จุดอ่อนของศิษญ์โง่มีเยอะ ยอมรับไว้ตรงนี้ เช่นเรื่อง แม่นพระไตร แม่นบัญญัติ ศิษย์โง่อ่านแค่ผ่านๆ เอาเท่าที่ตัวเองเกี่ยวข้อง ไม่ได้ใส่ใจมาก เลยเป็นจุดอ่อน
จุดอ่อน2 ถ้านอกเหนือจากสายอานา ศิษย์โง่จะงดแสดงความคิดเห็นซะส่วนใหญ่ นอกจากว่าจะมีเฉี่ยวๆมาทางสายอานา ศิษย์โง่ไม่รู้จริงจึงงดแสดงความเห็น

จุดอ่อนเยอะ จึงกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นศิษย์โง่

แต่ถ้ามาหมวดที่ศิษย์โง่ถนัด ถ้ามีอารมณ์แสดงธรรม บอกได้คำเดียว


สู้ตายฮะ!!!