กรรมของกระผมเรื่องผิดศีล 5

ต้นไทร · 3 มีนาคม 2009

สู้ ต่อไป ก้าว ต่อไป คับ ผม .............อยากฝึกมั่งจังเลย

p_pand_j · 3 มีนาคม 2009

อนุโมทนามิ เพิ่งเริ่มปฏิบัติจริงๆจังๆค่ะ ยากเหลือเกินนะคะ

แต่ก็จะพยายามต่อไปค่ะ

มุ่งเต็มใจ · 3 มีนาคม 2009

อนุโมทนาสาธุกับบุญกุศลเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา ด้วยครับ ขอให้พระพุทธศาสนาดำรงมั่นอยู่ตราบสิ้นกาลนาน

อานิสงส์บุญกุศลใดจักพึงบังเกิด ขออุทิศให้แก่มารดาบิดา ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ โลก ผู้มีพระคุณ ญาติมิตร มนตรีบริวาร ในทุกภพทุกชาติ ตลอดจนถึงเทวดา เปรต สัตว์ในอบายทุคติ เจ้ากรรมนายเวร และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ขอจงได้รับรู้และอนุโมทนาโดยทั่วหน้ากัน ท่านที่มีทุกข์ ขอให้พ้นทุกข์ ท่านที่มีสุข ขอให้สุขยิ่งๆ ขึ้นไป เพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ด้วยเทอญฯ พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ปัจจโย โหตุ

   

"พุทโธ โพเธยยัง มุตโต โมเจยยัง ติณโณ ตาเรยยัง"
"เมื่อรู้แล้ว จักช่วยผู้อื่นรู้ด้วย เมื่อพ้นทุกข์แล้ว จักช่วยผู้อื่นพ้นทุกข์ด้วย เมื่อข้ามโอฆะแล้ว จักช่วยผู้อื่นข้ามโอฆะด้วย"
"พระสัมมาสัมโพธิญาณ ปัจจโย โหตุ"
"เมื่อได้พุทธภูมิ อภิเษกพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว จักช่วยให้ผู้อื่นได้พุทธภูมิ อภิเษกพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณด้วย"

  

  

  


;aa10

มุ่งเต็มใจ · 3 มีนาคม 2009

สวัสดีวันพระครับ

Pongroch · 3 มีนาคม 2009

อนุโมทนาด้วยค่ะ ในความพยายาม เรื่องศีล 5 ถ้าเราตั้งใจแล้วลองเริ่มเป็นเวลาสิค่ะแบบที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานบอกไว้ว่า เราตั้งใจไว้ตั้งแต่เช้านี้ถึงกี่โมงก็แล้วแต่เราจะถือศีล5 ให้ได้แล้วเมื่อทำได้เป็นประจำเวลาจะเริ่มยาวขึ้นและถือได้เป็นปกติเองค่ะ ที่ผ่านมาแล้วช่างมันเถอะค่ะ อนาคตที่ดีและพระนิพพานรออยู่ค่ะ

phoch · 3 มีนาคม 2009

ศีล5ปฏิบัติครบดีแต่ถ้าขาดข้อใดข้อหนึ่งศีลยังเหลือ4 ข้อครับไม่ขาดหมดครับ

มุ่งเต็มใจ · 3 มีนาคม 2009

someone needs love said: ↑

อนุโมทนาสาธุกับ จขกท นะค่ะ ขอให้สู้ต่อไปอย่าท้อแท้ เราเองก็เคยมีเหตุการณ์เกี่ยวกับการถือศีล๕ แล้วทำไม่สำเร็จดังที่พูดไว้ ก็เจอเหตุการณ์ เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ร้ายแรงเหมือนคุณค่ะ เล่าเลยนะค่ะ เมื่อหลายปีก่อน เราได้ปักธูปหน้าบ้านกลางแจ้งหนึ่งดอก บอกเทวดาฟ้าดินให้เป็นพยาน ว่าเข้าพรรษา เราจะถือศีลห้าอย่างเคร่งครัด เราจะไม่กินเนื้อวัว ดื่มของมึนเมา ซึ่งเราก็ปฎิบัติจนจะครบ จะออกพรรษาอยู่ไม่กี่วัน ช่วงที่ถือศีลนั้นเคร่งมากค่ะ ใครเชิญไปทานอาหาร หรือเราไปงานเลี้ยง เราจะเลือกไม่ทานเนื้อ หรือบอกเจ้าของบ้านก่อนว่า เราไม่ทานเนื้อช่วงนั้น เขาก็จะจัดอย่างอื่นให้แทน ซึ่งแขกที่เชิญเราไปทานอาหารค่ำ ต่างก็ดีแสนดีค่ะ เข้าใจในเจตนาของเรา เราเล่าให้เขาฟังถึงเหตุผลที่ไม่ทานเนื้อหรือของมึนเมา ช่วงเข้าพรรษา เขาก็เข้าใจค่ะ
แล้ววันเกิดเหตุก็มาถึงค่ะ ก่อนออกพรรษาไม่กี่วัน เราได้รับเชิญไปงานเลี้ยง เป็นงานฉลองวันชาติของประเทศหนึ่งเราก็ไปร่วม ซึ่งในงานเขาจะมีอาหารว่าง ถือมาเดินบริการแขก เราก็ลองชิมดู มองดูแล้วว่าคงไม่ใช่เนื้อวัวแน่นอน ก็ชิมมาก้อนหนึ่ง เครื่องดื่มน้ำผลไม้ เขาผสมของมึนเมาเราก็ไม่รู้นะ เพราะมันไม่มีกลิ่นของเหล้าเลยนะ รสชาติก็ออกหวานๆ เราก็ดื่ม พอดื่มสักพักเริ่ม รู้สึกว่าตัวเองมึนๆ แค่นั้นแหละตกใจนะว่าเราดื่มเหล้า เข้าไป รู้สึกเสียใจมากนะ แต่ทำไงได้ด่มไปแล้ว ผิดสัญญา ที่ให้ไว้กับฟ้าดินแล้ว แล้วลูกชิ้นฝรั่งที่เขาทำมาเสริฟ กินเข้าไปครั้งแรกตอนเคี้ยวก็รู้ว่าเป็นเนื้อ แต่จะคายออกมาก็ไม่ได้ เพราะยืนอยู่ต่อหน้าแขกสำคัญทั้งนั้น และเจ้าของงานก็ยืนอยู่ด้วย แถมถามเราอีกว่า อาหารอร่อยมั้ย? เราก็บอกว่าอร่อยและจำใจต้องกลืนลงคอไป จะคายทิ้งในกระดาษก็น่าเกียจ ช่วงที่กลืนลงก็ได้ บอกขอโทษ ฟ้าดินที่ผิดสัญญานะ รู้สึกไม่ดีเลยวันนั้น
เสียใจจริงๆ พออกจากงานเลี้ยงเราก็กลับบ้าน ขากลับเจอดีเลยค่ะ ช่วงที่ขับรถกลับบ้านสามีเป็นคนขับ ระหว่างทาง ลมแรงกระแทก กระชากรถแทบตกถนน ฝนก็ตกแบบกระชาก สาดไปมา เรารู้แล้วแหละว่า เขามาเตือน ชักเริ่มกลัวก็นั่งภาวนามาตลอดทางนะ ตลอดทางที่กลับบ้าน ต้นไม้หัก ปริ้วเขามาขวางทางรถก็มี เศษเล็กๆโดนรถก็มี เราสองคนใจหายหมดนะ สามีก็ยังพูดเลยว่า วันนี้แปลกๆ อากาศแปลกๆ มืดคลึ้มไปหมด ถนนก็ว่างเปล่า ไม่มีรถสวนมาเลย เหมือนเราหลุดไปอีกภพหนึ่งก็ว่าได้ รู้สึกว่าระยะเวลาที่ขับกลับบ้าน ทำไมมันช่างนานแสนนานนะ ทั้งที่ก็ไม่ไกลเท่าไหร่
ตลอดเวลาที่ขับกลับบ้าน สองข้างทางลมจะพัดกระโชกใส่รถเรามาตลอด จนเข้าหมู่บ้าน ไม่มีวี่แววว่า ลมตกหรือมีลมพายุเลยนะ พื้นดินแห้ง เป็นปรกติทุกอย่าง ไม่มีเศษไม้ กิ่งไม้หัก เหมือนที่เราโดนมานะ เราก็นึกแปลกๆแล้วแหละ ก็เลยโล่งอกคิดว่าคงเป็นแต่ช่วงทาง ที่เราขับผ่านมาก็ได้ แต่หมู่บ้านที่เราอยู่คงไม่มีฝน หรือลมพายุพัดเขาก็ได้ ก็ขับรถขึ้นเนินเขา ทางเข้าบ้านซึ่งห่างจากถนนใหญ่แต่สามร้อยเมตรมั้ง ระยะทางเข้าบ้านเรา สองข้างทาง ต้นไม้หัก ระเนระนาด เหมือนมีพายุลูกใหญ่พัดมาบ้านเรา เฉพาะบ้านเราหลังเดียวจริงๆค่ะ พอเข้ามาในสวนลูกเห็บ น้ำแข็งก้อนใหญ่ๆ ตกลงพื้นเต็มสวนไปหมด โดยเฉพาะหน้าบ้าน เป็นกองๆเลยค่ะ ขาวโพลนไปหมดเต็มสวนเลยค่ะ แต่ละก้อนใหญ่ๆนะ บางก้อนเท่าหัวเด็กเล็กเลยนะ ถึงขนาดทำให้ต้นไม้หักลมลงมา ต้นกล้วยที่ปลูกไว้ หักพัง เพราะแรงก้อนน้ำแข็งที่ร่วงใส่ เราสองคนมองหน้ากัน ไม่รู้จะพูดอะไร ได้แต่ถ่ายวิดีโอไว้ เรียกเพื่อนบ้านมาดู ต่างก็พากันแปลกใจ ที่ก้อนน้ำแข็ง หรือลูกเห็บตกใส่บ้านเรา เพียงบ้านเดียว เพื่อนบ้านก็บ้านติดกันแท้ๆไม่เจอ เป็นอะไรที่แปลกมากๆค่ะ ทั้งที่อากาศร้อนแสนร้อนนะค่ะ มีเราเพียงคนเดียวที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เราก็เอาธูปมาจุดบอกฟ้าดินว่า ขอโทษที่ให้สัญญาแล้ว ทำไม่สำเร็จ เพราะเราไม่ตั้งใจทำ ลมแรงที่กระชากก็หยุดนะ เรานี้ขนลุกเลยค่ะ
ไม่คิดว่าการบอกกล่าวฟ้าดินให้เป็นพยาน แม้ว่าจะบอกกล่าวที่เมืองนอก ก็ถึงเหมือนกันค่ะ
สิ่งศักดิ์สิทธิ ท่านรับรู้จริงๆค่ะ ต่อไปนี้เราไม่กล้าทำเล่นๆแล้วค่ะ แรกๆก็คิดว่าคงไม่เป็นไรมั้ง เพราะไม่ได้บอกล่าวต่อหน้าพระ ที่ไหนได้เจอดีเหมือนกันค่ะ ดีนะที่ท่านมาเตือน ไม่ทำให้เกิดอันตรายใดๆ แค่เตือนนะ สวนบ้านเราพัง ต้นไม้พังเป็นแถบๆ โชคดีที่ไม่ถึงแก่ชีวิต ถือว่ายังไม่ร้ายแรงเท่าไร..
Click to expand...

ผมเคยมีปรากฏการณ์คล้ายกันเมื่อนานมาแล้วครับ ไม่ทราบว่าสถานที่ของคุณ อยู่ในประเทศทางยุโรปตะวันตกเหมือนผมหรือเปล่า ผมมีเหตุให้ได้ทุนต้องไปอยู่แถวประเทศทางยุโรปตต.พักหนึ่ง ตอนนั้นก็ติดพยายามรักษาศีล5จากประเทศไทยมาพอสมควรแล้ว(เพราะบารมีวันเฉลิมพระชนมพรรษาองค์ในหลวง) โดยเฉพาะไม่กินเหล้านี่ปฏิบัติได้ง่ายที่สุด

เมื่อพึ่งไปถึงทางประเทศเจ้าบ้าน เขาก็ให้มีการเข้าโปรแกรมสังสรรค์ทำความรู้จักกับวัฒนธรรมของเขา ผ่านครอบครัวอาสาสมัครที่ทางการเขาแนะนำไว้ ผมได้ไปทานอาหารเย็นแล้วทำความรู้จักสมาชิกในครอบครัว ฯลฯ ตอนทานอาหารเขาคะยั้นคะยอให้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ ซึ่งเป็นสัญญลักษณ์สำคัญประเทศเขา ถ้าใครไม่ได้ดื่มแทบเรียกว่าไปไม่ถึงประเทศเขา ท่าทางเขาถือมาก ตอนนั้นผมนึกหาทางปฏิเสธไม่ได้พึ่งไปประมาณไม่ถึงอาทิตย์ ก็ได้ดื่มลงไป
เสร็จอาหารมื้อนั้นแล้ว ผมก็ลากลับ เดินทางไปตามรางรถรางไฟฟ้าผ่านบ้านเรือนแฟลต ถนน

บรรยากาศคืนนั้นเย็นมาก แม้ฝนไม่ตก แต่มีลมแรงกระโชก เป็นระยะๆ
ที่น่าแปลกใจ คือมีรถที่จอดใกล้บริเวณบ้านอยู่ไฟลุกท่วมเครื่องขึ้นมาเฉยๆ
ตอนนั้นผมประมาณรู้สึกว่า เดินไป ติดใจไปอยู่กับศีลข้อดื่มแอลกอฮอลล์(แม้นิดหน่อย)อยู่ในใจผมยัง(สัมผัส?)คิดขึ้นมาเลยว่า ที่ไฟลุกรถยนตร์นี่เพราะเราผิดศีลข้อ5(...กระมัง?) เราไม่ควรจะกินเลย (ตอนนั้นไม่กินเหล้ามาประมาณ5ปีแล้ว ครั้งสุดท้ายนั้นก็แค่กินเลี้ยงอำลา ผู้จัดการญี่ปุ่นของบ. ที่ไปฝึกงานด้วย นิดเดียว แต่ตอนนั้นก็ตัวขึ้นผื่นแดง ไม่มึนไม่เมาไม่กลัวแต่เกิดความรู้สึกว่าไม่ควรกินขึ้นมา) เอแล้วมันจะเกี่ยวข้องกับการกินเหล้าของเราไหมหนอ รถนั้นก็ไม่ใช่ทรัพย์สินของเรา เราก็ไม่ได้รับอันตราย อย่างไรก็ตาม ก็เกิดความรู้สึกว่าเราจะไม่ดื่มเหล้าอีกตอนพักอาศัยอยู่ต่างประเทศในช่วงนี้(เท่าที่จะทำได้) (อยากจะบอกว่าตลอดชีวิตแหละแต่กลัวผิดสัจจะ)

ตอนหลังเพื่อนๆจะรู้ว่าไอ้หมอนี่มันไม่ดื่มเครื่องดื่มที่เป็นสัญญลักษณ์ประเทศเรา ขนาดไปเยี่ยมชมโรงงานผลิตผมไปดูไปศึกษา ถามเขาเยอะแยะมาก แต่ตอนเขาให้ชิม เราก็กลับไม่ยอมชิม คนอื่นนี้เร่เข้าหาเลย พรีเซนเตอร์ลูกสาวเจ้าของโรงงานผมทองตาสีฟ้า นี้มองตาเยิ้มเชียว สงสัยอยากรู้จักนักศึกษาทุนผิวเหลืองโทรมๆขี้สงสัยไม่มีรสนิยมแอลกอฮอลล์ว่าเป็นยังไงกระมัง? ความไม่โลภก็มีเสน่ห์นะครับ แหะๆ (เอ หรือว่าศีลทำให้งามสง่า)

ที่น่าสนใจก็คืออาการปรากฏการณ์ทางธรรมชาติมีลักษณะคล้ายกัน คือลมแรงอากาศหนาวเย็น แม้ของผมไม่มีฝนตก(ช่วงนั้นเป็นช่วงฤดูใบไม้ร่วงใกล้หน้าหนาว) ถ้าเป็นเทวดา(ประจำถิ่น?) ที่มาอนุโมทนาศีลน่าจะเป็นกลุ่มเดียวกันกระมัง?ครับ

เดี๋ยวนี้กังวลได้น้อยลงแล้วครับ เผลอกินไปแบบไม่เจตนาก็ไม่ทุกข์ (เช่นเจือในน้ำผลไม้ ในไอศกรีม อาหาร ฯลฯ พอรู้ก็หาวิธีหยุดได้ละเอียดแยบยลขึ้น)

;aa10

ธรรมะสวัสดีครับ

my_mild · 3 มีนาคม 2009

อย่าท้อน้าค้า เป็นกำลังจายช่วยคะ

เกลี่ยง · 3 มีนาคม 2009

อนุโมทนา สาธุ
ธรรมดาการเดินทางต้องมีสะดุด หกล้ม มีข้างทางมายั่วยวนให้หลงลืมจุดหมาย
เรามีเครื่องมือนำทาง (ธรรมะ) แล้ว
เดินต่อไปเรื่อยๆ อย่าเพิ่งท้อใจ อย่าเพิ่งเลิก
เป็นกำลังใจให้นะ...เพื่อนร่วมทาง

Vanguard · 4 มีนาคม 2009

โมทนากับคุณ guitarhero ด้วยครับ

ไม่ทราบว่าคุณมุ่งเต็มใจหมายถึงแดนไวกิ้งหรือเปล่าครับ? เพราะตอนนี้ผมก็ศึกษาอยู่ในโปรแกรมแลกเปลี่ยนที่นี่ครับ พอได้อ่านประสบการณ์ของคุณมุ่งเต็มใจ ทำให้ผมนึกถึงข่าวที่ชาวเดนส์ชอบเผารถตัวเองเพื่อจะเอาประกันน่ะครับ - -''

ผมเห็นด้วยนะที่ว่าพวกอาหารหรือน้ำผลไม้ผสมแอลกอฮอล์เนี่ย มันหลบยากจริงๆ ผมเกือบพลาดกับช๊อคโกแลตหลายครั้งและ ฮาๆ

NooF · 4 มีนาคม 2009

สู้ๆครับ เป็นกำลังใจให้

ตอนอกหัก ผมก็มาฝึกดูจิตตัวเอง ทำใจไม่ได้มาเป็นปีๆ
ทำตามหนังสือ รักสลายกลับกลายเป็นดูจิต

Nud · 9 มีนาคม 2009

เหตุการณ์ที่เราเจอนะ เจอที่ประเทศออสเตรียค่ะ เจอมาคล้ายๆกันนี้ครั้งแรกที่รุนแรงแบบนี้ ครั้งที่สองไปผิดคำพูดกับเจ้าแม่กวนอิม ว่าไม่ทานเนื้อ สามเดือนแต่หลุดทานไปเพราะ เหตุการณ์มันบังคับค่ะ ไม่รู้จริงๆ พอรู้ก็อยู่ในปากแล้ว จะคายทิ้งก็ทำไม่ได้ เพราะนั่งร่วมกับแขกที่มีเกียรติทั้งนั้นค่ะ ก็เลยต้องทานค่ะ พอทานเสร็จก็แค่คำเดียวนะ แต่ก็รู้สึกผิดค่ะ และก็ขอประทานอภัยจากท่าน แล้วก็มาเริ่มต้นไม่ทานเนื้อ เพิ่มอีกวัน เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยกล้า ล้อเล่นกับสิ่งที่เรามองไม่เห็นนะค่ะ เมื่อก่อนไม่เชื่อเดี๋ยวนี้เชื่อแล้วค่ะ ขึ้นเขา เข้าป่า หรือไปเล่นสกีที่เขาไหน เราจะบอกเจ้าป่า เจ้าเขาก่อนทุกครั้ง ให้ท่านคุ้มครอง พูดไทยนี้แหละค่ะ
นี้ก็อีกเรื่องหนึ่งที่ประสบมาค่ะ ลูกเรารอดมาได้ที่ไปเล่นสกี ในครั้งนั้น เราเชื่อว่า เป็นเพราะเราบอกกล่าวเจ้าป่า เจ้าเขาให้ช่วยคุ้มครองนะ นึกแล้วยังใจหาย วันนั้นสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้ เราก็เลยกล่าวบอกเจ้าเขาให้คุ้มครองครอบครัวเขา
ปรกติไม่เคยบอกเลยนะ เพราะไม่เชื่อว่าที่เมืองนอก จะมีเจ้าป่าเจ้าเขา
เหมือนเมืองไทย ทุกวันนี้เชื่อแล้วว่าที่ไหนๆ ก็มีหมดค่ะ อย่าประมาท..

มุ่งเต็มใจ said: ↑

ผมเคยมีปรากฏการณ์คล้ายกันเมื่อนานมาแล้วครับ ไม่ทราบว่าสถานที่ของคุณ อยู่ในประเทศทางยุโรปตะวันตกเหมือนผมหรือเปล่า ผมมีเหตุให้ได้ทุนต้องไปอยู่แถวประเทศทางยุโรปตต.พักหนึ่ง ตอนนั้นก็ติดพยายามรักษาศีล5จากประเทศไทยมาพอสมควรแล้ว(เพราะบารมีวันเฉลิมพระชนมพรรษาองค์ในหลวง) โดยเฉพาะไม่กินเหล้านี่ปฏิบัติได้ง่ายที่สุด

เมื่อพึ่งไปถึงทางประเทศเจ้าบ้าน เขาก็ให้มีการเข้าโปรแกรมสังสรรค์ทำความรู้จักกับวัฒนธรรมของเขา ผ่านครอบครัวอาสาสมัครที่ทางการเขาแนะนำไว้ ผมได้ไปทานอาหารเย็นแล้วทำความรู้จักสมาชิกในครอบครัว ฯลฯ ตอนทานอาหารเขาคะยั้นคะยอให้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ ซึ่งเป็นสัญญลักษณ์สำคัญประเทศเขา ถ้าใครไม่ได้ดื่มแทบเรียกว่าไปไม่ถึงประเทศเขา ท่าทางเขาถือมาก ตอนนั้นผมนึกหาทางปฏิเสธไม่ได้พึ่งไปประมาณไม่ถึงอาทิตย์ ก็ได้ดื่มลงไป
เสร็จอาหารมื้อนั้นแล้ว ผมก็ลากลับ เดินทางไปตามรางรถรางไฟฟ้าผ่านบ้านเรือนแฟลต ถนน

บรรยากาศคืนนั้นเย็นมาก แม้ฝนไม่ตก แต่มีลมแรงกระโชก เป็นระยะๆ
ที่น่าแปลกใจ คือมีรถที่จอดใกล้บริเวณบ้านอยู่ไฟลุกท่วมเครื่องขึ้นมาเฉยๆ
ตอนนั้นผมประมาณรู้สึกว่า เดินไป ติดใจไปอยู่กับศีลข้อดื่มแอลกอฮอลล์(แม้นิดหน่อย)อยู่ในใจผมยัง(สัมผัส?)คิดขึ้นมาเลยว่า ที่ไฟลุกรถยนตร์นี่เพราะเราผิดศีลข้อ5(...กระมัง?) เราไม่ควรจะกินเลย (ตอนนั้นไม่กินเหล้ามาประมาณ5ปีแล้ว ครั้งสุดท้ายนั้นก็แค่กินเลี้ยงอำลา ผู้จัดการญี่ปุ่นของบ. ที่ไปฝึกงานด้วย นิดเดียว แต่ตอนนั้นก็ตัวขึ้นผื่นแดง ไม่มึนไม่เมาไม่กลัวแต่เกิดความรู้สึกว่าไม่ควรกินขึ้นมา) เอแล้วมันจะเกี่ยวข้องกับการกินเหล้าของเราไหมหนอ รถนั้นก็ไม่ใช่ทรัพย์สินของเรา เราก็ไม่ได้รับอันตราย อย่างไรก็ตาม ก็เกิดความรู้สึกว่าเราจะไม่ดื่มเหล้าอีกตอนพักอาศัยอยู่ต่างประเทศในช่วงนี้(เท่าที่จะทำได้) (อยากจะบอกว่าตลอดชีวิตแหละแต่กลัวผิดสัจจะ)

ตอนหลังเพื่อนๆจะรู้ว่าไอ้หมอนี่มันไม่ดื่มเครื่องดื่มที่เป็นสัญญลักษณ์ประเทศเรา ขนาดไปเยี่ยมชมโรงงานผลิตผมไปดูไปศึกษา ถามเขาเยอะแยะมาก แต่ตอนเขาให้ชิม เราก็กลับไม่ยอมชิม คนอื่นนี้เร่เข้าหาเลย พรีเซนเตอร์ลูกสาวเจ้าของโรงงานผมทองตาสีฟ้า นี้มองตาเยิ้มเชียว สงสัยอยากรู้จักนักศึกษาทุนผิวเหลืองโทรมๆขี้สงสัยไม่มีรสนิยมแอลกอฮอลล์ว่าเป็นยังไงกระมัง? ความไม่โลภก็มีเสน่ห์นะครับ แหะๆ (เอ หรือว่าศีลทำให้งามสง่า)

ที่น่าสนใจก็คืออาการปรากฏการณ์ทางธรรมชาติมีลักษณะคล้ายกัน คือลมแรงอากาศหนาวเย็น แม้ของผมไม่มีฝนตก(ช่วงนั้นเป็นช่วงฤดูใบไม้ร่วงใกล้หน้าหนาว) ถ้าเป็นเทวดา(ประจำถิ่น?) ที่มาอนุโมทนาศีลน่าจะเป็นกลุ่มเดียวกันกระมัง?ครับ

เดี๋ยวนี้กังวลได้น้อยลงแล้วครับ เผลอกินไปแบบไม่เจตนาก็ไม่ทุกข์ (เช่นเจือในน้ำผลไม้ ในไอศกรีม อาหาร ฯลฯ พอรู้ก็หาวิธีหยุดได้ละเอียดแยบยลขึ้น)

;aa10

ธรรมะสวัสดีครับ
Click to expand...

rossarin555 · 11 มีนาคม 2009

แค่มีการเริ่มต้นเข้าสู่ธรรมะก็ดีแล้วค่ะ แล้วค่อยพัฒนาไปเรื่อยๆค่ะ
ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านธรรมใดที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงพบแล้ว ขอธรรมนั้น จงสำเร็จแก่ท่านทั้งหลายโดยเร็วด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ

อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ เจ้ากรรม นายเวร ทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้วแต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอ เจ้ากรรม นายเวร ทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ขอจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่บัดนี้ ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานและขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ เทพเจ้า ทั้งหลายที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า และ เทพเจ้า ทั้งหลาย ทั่วสากลพิภพ และ พระยายมราช ขอเทพเจ้าทั้งหลายและ พระยายมราช จงโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงเป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศลของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิดและขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ท่านทั้งหลาย ที่ล่วงลับไปแล้วที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี ขอท่านทั้งหลาย จงโมทนาส่วนกุศลนี้พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้าจะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิดหากท่านทั้งหลายยังไม่มีโอกาสได้อนุโมทนาเพียงใดขอเทพเจ้าทั้งหลายและ พระยายมราช จงเป็นสักขีพยานให้แก่ข้าพเจ้าด้วย เจอเธอเมื่อใดขอให้เธอได้ อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ด้วยเถิดผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติจนถึงปัจจุบันชาตินี้ ขอผลบุญนี้ จงเป็นปัจจัย ให้ข้าพเจ้า ได้เข้าถึง ซึ่งพระนิพพาน ในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเถิด หากแม้นยังไม่ถึง พระนิพพาน เพียงใดขอคำว่าไม่รู้ ไม่มี ไม่สำเร็จ ในสิ่งที่ดี จงอย่าได้บังเกิดแก่ ข้าพเจ้าเลยขอผลบุญทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้า ได้กระทำแล้ว ตั้งแต่ ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติจงบังเกิดผล ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้ เถิด<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
จาก รสริน รอดไทยแก้ว และ กิตติ์ชวิน สีอุด<o></o>
สมชัย ,พิมพรรณ รอดไทยแก้ว , เสงี่ยม , จรูญ สีอุด
น้ำเพชร , มารวย , ทองคำ 1 ,ทองคำ

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

กรรมของกระผมเรื่องผิดศีล 5

ต้นไทร เป็นที่รู้จักกันดี

p_pand_j Active Member

มุ่งเต็มใจ เป็นที่รู้จักกันดี

มุ่งเต็มใจ เป็นที่รู้จักกันดี

Pongroch เป็นที่รู้จักกันดี

phoch Active Member

มุ่งเต็มใจ เป็นที่รู้จักกันดี

my_mild สมาชิกใหม่

เกลี่ยง เป็นที่รู้จักกันดี

Vanguard สมาชิกใหม่

NooF เป็นที่รู้จักกันดี

Nud เป็นที่รู้จักกันดี

rossarin555 เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

กรรมของกระผมเรื่องผิดศีล 5

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา