ใบไม้ในกำมือ คือสิ่งที่จำเป็นต้องรู้เมื่อเกิดมาในโลกนี้ ศาสนาพุทธสอน เรื่องใบไม้ในกำมือ...
ไม่เบียดเบียนคำเดียวก็ครอบคลุมศีลหลายข้อแล้ว ไม่เบียดเบียน ครอบคลุม ศีลหลายข้อ หากจะให้ครบถ้วน ก็ต้องเพิ่ม สิ่งที่ควรทำ กับ สิ่งที่ไม่ควรทำ...
ทำดีอย่างเดียวทุกอย่างดีหมด อย่าทำชั่ว ทำแต่กรรมดี ทำจิตให้ผ่องใส
เรียนรู้โลก ให้เข้าใจโลก แต่ไม่ยึดติดกับโลก โลกนี้ มีแต่สิ่งไม่แน่นอน จะไปคาดหวังอะไรไม่ได้ อย่าไปยึดติดกับมัน เดี๋ยวจะทุกข์เปล่าๆ
สอนคนชั่ว ให้เป็นคนดี สอนเท่าไหร่ เขาก็ยังชั่ว ไม่ยอมดี เพราะเขาเสียดายความชั่วของเขา เปลี่ยนไม่ได้ ก็ต้องมาเปลี่ยนที่ตัวเรา คือ ปล่อยเขาไปซะ...
โลกนี้ก็เป็นอย่างที่เขาเป็น แต่เราไปคาดหวังอยากให้เป็นอย่างใจเรา โลกมันก็ไม่ยอมเป็นอย่างใจเรา มันจะเป็นของมันอย่างนั้น เราเลยต้องผิดหว้งมีทุกข์...
เมื่อพบแล้วต้องจาก ไม่อยากจากก็อย่าพบ การจากกันมี 2 แบบ 1 จากกันโดยยังมีลมหายใจอยู่ทั้งสองคนหรือยังมีชีวิตอยู่ 2...
มีคู่แล้วคิดว่ามั่นคง แต่คิดผิด คุณฐิตินาถ ณ พัทลุง มีสามีที่ขยันทำมาหากิน สร้างหมู่บ้านขาย กำลังมีลูกตัวเล็กๆน่ารัก วันหนึ่ง...
มารมีในใจของทุกคนจะกำเริบต่อเมื่อมีผัสสะ ทุกคนมีมารอยู่ในใจ คือ กิเลสมาร ๆ จะเกิดขึ้น เมื่อมีผัสสะ คือ รูป มากระทบ ตา เกิด ชอบ ไม่ชอบ (เผลอสติ)...
ความรัก รักมี 2 แบบ 1 แบบเมตตา เช่น พ่อแม่รักลูก 2 แบบความใคร่ทางกาม รักของพ่อแม่เป็นรักที่บริสุทธิ์ไม่ได้เจือด้วยกิเลสทางกาม
บาปหมดหากมีเจตนา ทำชีวิตให้ตกล่วงและมีเจตนา บาปหมด ไม่มีไม่บาปนะ
มีอะไรก็ทุกข์กับสิ่งที่มี เพียงแต่จะทุกข์มากหรือทุกข์น้อยเท่านั้นเอง จะไม่ให้ทุกข์เลยเป็นไปไม่ได้ เหมือนอยากมีลูก พอมี ก็คิดว่ามีสุข...
กรรมเหมือนหมาไล่เนื้อ หากทำบุญอยู่เสมอ กรรมชั่วที่เคยทำไว้จะตามไม่ทัน แต่หากไม่เพิ่มเติมบุญไว้เรื่อยๆแล้ว สักวัน กรรมชั่วที่เคยทำจะตามมาทัน...
การปล่อยวาง การไม่ยึดติด การไม่ยึดถือ การทำจิตให้ว่างจากกิเลส หัวใจพุทธศาสนา สิ่งที่หลายทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น...
ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของกรรม กรรมที่เกิดมาในชาตินี้ก็เพราะชาติก่อนได้ทำไว้เป็นเชื้อแล้ว ทุกอย่างมีเหตุมีผลของมันเสมอ...
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา
