ฐาณัฏฐ์

[IMG]

ต้นธรรม ต้นน้อย ต้นนี้
รากมี รากแก้ว รากนำ
ใจงาม บริสุทธิ์ ใจธรรม
น้อมนำ ธรรมมี กลางใจ

[IMG]

หรอคับ... คับ คับ... ขอบคุณค้าบ...
[IMG]

[IMG]

วันใหม่ ให้ใจ ได้ชุ่มชื้น
รวยรื่น ชื่นตา กับฟ้าใหม่
ให้ความสุข มากมาย ในใจ
มามอบไว้ คำอวยพร ก่อนนิทรา

หน้าคุ้นจังนะเรา
รับดอกไม้ยามเช้า.....สักช่อนะคะ
[IMG]

[IMG]

รับดอกไม้ยามเช้า.....สักช่อนะคะ
[IMG]

สวัสดีเช้าวันอังคาร พึงนำพาใจให้มีสุขครับ
[IMG]

สวัสดีเช้าวันอังคาร พึงนำพาใจให้มีสุขครับ
[IMG]

แหม๋ๆ คุณฐาณัฏฐ์ เข้าห้องพุทธภูมิเหมือนกันเหรอ5555

ไอต๊อง โรคจิต

ไอยาเส้น ไอติงต๊อง

[IMG]

แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ ปากใหญ่เน่าเหม็นมากกก

[IMG][IMG][IMG]

เฮ้อ เครียดไปหรือเป่า นี่

หานิพพาน หาไม่เจอหรอก ถ้าหา หา หา หา นะ

นิพพานไม่ได้มีไว้ให้หา

แวะเอาปัญญามาฝาก......ไปและ .....เจริญธรรมทุกๆท่าน

มุตโตทัย
บันทึกโดยพระอาจารย์วิริยังค์ สิรินฺธโร
( ปัจจุบันพระราชธรรมเจติยาจารย์ วัดธรรมมงคล กรุงเทพฯ )
ณ วัดป่าบ้านนามน กิ่ง อ. โคกศรีสุพรรณ จ.สกลนคร พ.ศ. ๒๔๘๖
ซึ่งประกอบด้วยหัวข้อธรรมดังต่อไปนี้
๑. การปฏิบัติ เป็นเครื่องยังพระสัทธรรมให้บริสุทธิ์
๒. การฝึกตนดีแล้วจึงฝึกผู้อื่น ชื่อว่าทำตามพระพุทธเจ้า
๒. การฝึกตนดีแล้วจึงฝึกผู้อื่น ชื่อว่าทำตามพระพุทธเจ้า
๔. มูลฐานสำหรับทำการปฏิบัติ
๕. มูลเหตุแห่งสิ่งทั้งหลายในสากลโลกธาตุ
๖. มูลการของสังสารวัฏฏ์
๗. อรรคฐาน เป็นที่ตั้งแห่งมรรคนิพพาน
๘. สติปัฏฐาน เป็น ชัยภูมิ คือสนามฝึกฝนตน
๙. อุบายแห่งวิปัสสนา อันเป็นเครื่องถ่ายถอนกิเลส
๑๐. จิตเดิมเป็นธรรมชาติใสสว่าง แต่มืดมัวไปเพราะอุปกิเลส
๑๑. การทรมานตนของผู้บำเพ็ญเพียร ต้องให้พอเหมาะกับอุปนิสัย
๑๒. มูลติกสูตร
๑๓. วิสุทธิเทวาเท่านั้นเป็นสันตบุคคลแท้
๑๔. อกิริยาเป็นที่สุดในโลก - สุดสมมติบัญญัต
๑๕. สัตตาวาส ๙
๑๖. ความสำคัญของปฐมเทศนา มัชฌิมเทศนา และปัจฉิมเทศนา
๑๗. พระอรหันต์ทุกประเภทบรรลุทั้งเจโตวิมุตติ ทั้งปัญญาวิมุตติ

๑๕. สัตตาวาส ๙
เทวาพิภพ มนุสสโลก อบายโลก จัดเป็นกามโลก ที่อยู่อาศัยของสัตว์เสพกามรวมเป็น ๑ รูปโลก ที่อยู่อาศัยของสัตว์ผู้สำเร็จรูปฌานมี ๔ อรูปโลก ที่อยู่อาศัยของสัตว์ผู้สำเร็จอรูปฌานมี ๔ รวมทั้งสิ้น ๙ เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ ผู้มารู้เท่าสัตตาวาส ๙ กล่าวคือ พระขีณาสวเจ้าทั้งหลาย ย่อมจากที่อยู่ของสัตว์ ไม่ต้องอยู่ในที่ ๙ แห่งนี้ และปรากฏในสามเณรปัญหาข้อสุดท้ายว่า ทส นาม กึ อะไรชื่อว่า ๑๐ แก้ว่า ทสหงฺ เคหิ สมนฺนาคโต พระขีณาสวเจ้าผู้ประกอบด้วยองค์ ๑๐ ย่อมพ้นจากสัตตาวาส ๙ ความข้อนี้คงเปรียบได้กับการเขียนเลข ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ ๖ ๗ ๘ ๙ ๐ นั่นเอง ๑ ถึง ๙ เป็นจำนวนที่นับได้ อ่านได้ บวกลบคูณหารกันได้ ส่วน ๑๐ ก็คือ เลข ๑ กับ ๐ (ศูนย์) เราจะเอา ๐ (ศูนย์) ไปบวกลบคูณหารกับเลขจำนวนใดๆ ก็ไม่ทำให้เลขจำนวนนั้นมีค่าสูงขึ้น และ ๐ (ศูนย์) นี้เมื่ออยู่โดยลำพังก็ไม่มีค่าอะไร แต่จะว่าไม่มีก็ไม่ได้ เพราะเป็นสิ่งปรากฏอยู่ ความเปรียบนี้ฉันใด จิตใจก็ฉันนั้นเป็นธรรมชาติ มีลักษณะเหมือน ๐ (ศูนย์) เมื่อนำไปต่อเข้ากับเลขตัวใด ย่อมทำให้เลขตัวนั้นเพิ่มค่าขึ้นอีกมาก เช่น เลข ๑ เมื่อเอาศูนย์ต่อเข้า ก็กลายเป็น ๑๐ (สิบ) จิตใจเรานี้ก็เหมือนกัน เมื่อต่อเข้ากับสิ่งทั้งหลายก็เป็นของวิจิตรพิสดารมากมายขึ้นทันที แต่เมื่อได้รับการฝึกฝนอบรมจนฉลาดรอบรู้สรรพเญยฺยธรรมแล้ว ย่อมกลับคืนสู่สภาพ ๐ (ศูนย์) คือ ว่างโปร่งพ้นจากการนับการอ่านแล้ว มิได้อยู่ในที่ ๙ แห่งอันเป็นที่อยู่ของสัตว์ แต่อยู่ในที่หมดสมมติบัญญัติคือ สภาพ ๐ (ศูนย์) หรืออกิริยาดังกล่าวในข้อ ๑๔ นั่นเอง

ในนี้พอมีผู้ที่สัมผัสนิพานมาบ้างแล้ว ถ้าจะอธิบายมันก็ไม่ต่างจากคำหลวงปู่หลวงพ่อหรอก
แต่ถ้าจะให้จำแนกจิตเป็นดวงๆตามอภิธรรมกลับยิ่งเพิ่มสงสัยเปล่าๆ
ลองตามคำสอนหลวงปู่ดุลย์สิ

จึงอธิบายได้ว่า นิพพานมีอยู่
แต่ใช้พาหนะไปก็ไม่ได้ เดินไปก็ไม่ได้ คิดเอาก็ไม่ได้ แต่รู้ว่าถึงแล้วด้วยความเป็นที่สุด
ครั้งบอกว่านิพพานเป็นอย่างไรกลับอธิบายไม่ได้
ถ้าเปรียบจิตคือพุทธะ ก็เหมือนกับสิ่งที่กว่าสูญกาศในจักวาล คือไม่มีอะไรเลยแต่รู้ว่ามี งงไหมหุหุ

..
แต่ก็น่าสงสัยการทำงานของพระอรหันต์อนุปาทิเสสนิพพานอยู่นะ และคิดว่าทุกอย่างอธิบายได้

ที่จริงมีพี่คนนึง อภิญญาสูงมาก (ไม่ธรรมดามากๆ) บอกเจอปู่มั่นเป็นตัวคนตัวเล็กๆ ท่านมาทักทาย แล้ว่ทานก็กระโดดหายไป พี่คนนี้เขาเข้าไปช่วยพระอรหันต์ที่เจ็บป่วยอยู่ทางเหนือบ่อย เพราะพลังมาก ตอนฟังคราวนั้น ยังอึ้ง เรียกว่าฟังหูไว้หู ตอนนี้คาดว่าจะหาคำตอบได้..

ถ้าเห็นจากนิมิต เรื่องนิมิตนั้น อาจจะว่าปลอมก็ได้ แต่เห็นแบบนี้ ก็น่าค้นหา

เมื่อวานก็อ่านอภิธรรมนะ สางจนถึงเจตสิก จำไม่ได้ว่าหมวดที่9 อะไรนี่แหละ