เรื่องเล่าของข้าพเจ้าความศักดิ์สิทธิ์พระคาถาชินบัญชร

[FONT=&quot][/FONT]


[FONT=&quot]คำนำ


หน้า1-8คงขอลบข้อมูลไปต้องขออภัยมา ณ ที่นี้เนื่องจากอยู่ระหว่างการจัดพิมพ์

ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้<o></o>[/FONT]​

มนุษย์ใช้ตาเนื้อดูย่อมไม่เห็นรัศมีคุณธรรมพระธาตุอริยเจ้า…….หน้า201
คำสอนดูจิตหลวงปู่เทสก์…………………..หน้า202
รูปหลวงพ่อรัตน์แห่งวัดแคมป์สน(มรณภาพแล้ว)………..หน้า203
รูปโบสถ์ที่ข้าพเจ้าบวชเรียน………………………..หน้า204
รูปพระประธานที่สร้างตอนบวช……………………หน้า205
รูปศาลาที่บ้านจัดสร้างตอนบวช…………………….หน้า206
รูปพระแก้วมรกตเรซิ่นที่ข้าพเจ้าสร้างถวายวัดแคมป์สน……..หน้า207
รูปพี่สาวที่สอนสมาธิตั้งแต่เด็ก…………………….หน้า208

รูปหลวงพ่อใหญ่ที่ตั้งจิตขอเอาไว้………………….หน้า209

อนุโมทนาเพื่อนๆที่เข้ามาอ่าน……………………หน้า210

เรื่องเมื่อฉันตื่นในฝันอันแสนสนุก…………หน้า211-220

เรื่องทดแทนคุณ………………………หน้า221-223
สัตว์ไม่รู้จักบุญบาปทำเพราะเคยชินในอดีตภพเก่า…………หน้า224
ทดแทนคุณ(ต่อ)………………………หน้า226-230

จิตภายในของมนุษย์และเทวดาต่างกันตรงที่………………หน้า231
นิหารต้นเหตุแห่งธรรมชาติ……………………หน้า235
ภาษา ปางมือ ตัวอักษรภาษาเทพ…………………หน้า236

เขตแห่งจิตทั้ง๓…………………………..หน้า240
เชื้อฟืน……………………………..หน้า243
กินกาแฟแล้วทำสมาธิมีผลเช่นใด………………หน้า254
ความภาคภูมิใจที่มีทุกข์………………….หน้า258
เห็นทุกข์เห็นธรรมปรากฏ……………………หน้า259
กายทิพย์ต่างจากกายมนุษย์ตรงไหน…………………..หน้า267

กายทิพย์ต่างจากกายเนื้อ…………………………หน้า268

เรื่องที่โม้เข้าขั้น ทำไมเหาะได้ มาอ่านดูก่อน…………….หน้า270

การเคลื่อนของกายทิพย์ทำอย่างไร………………….หน้า273
สร้างอุปกรณ์ดูสวรรค์และนรก……………………หน้า255
ตายแล้วไปไหน………………………………หน้า280
วิญญาณร้ายเวลามาเยือนมักเป็นเงาดำใหญ่………………หน้า284
ทำไมอัฐิพระธาตุจึงแตกต่างจากคนธรรมดามากมาย………….หน้า288
พลังงานแห่งความหดหู่มีพลังงานมากทำให้หยุดการพัฒนจิตภายใน….หน้า289

รัศมีคุณธรรมและแสงสีองค์ประกอบ…………………หน้า291
สิ่งที่อาจารย์ข้าพเจ้าสอนสั่ง…………………..หน้า295
จิตหนึ่งไม่มีสอง…………………………หน้า296
ทำอย่างไรจิตจะเป็นกลางถึงที่สุดได้………………..หน้า297

มนต์ขาว……………………………หน้า300

มนต์ดำ………………………………หน้า301
ความอ้างว้างเปล่าเปลี่ยววิญญาณคนและสัตว์ที่ติดรูปเดิม…………หน้า302

สัตว์นรกไม่ได้ตายเล่นๆแต่ตายจริงเจ็บจนสิ้นลมจริงๆ………….หน้า303
ตื่นในภพเดิม สถานที่เดิมเพราะแรงดึงดูดกันและกัน…………….หน้า304
ทำไมตายแล้วยังผุดในขุมเดิมได้…………………………..หน้า305

กรรมที่อ้องทำกับลูกหมาแล้วถูกทำโทษโดยมือที่มองไม่เห็นตัว……….หน้า308

ความหอมเกินบรรยายที่มาจากศีลจากเทพนางฟ้าและพรหม………….หน้า311
ความหอม3ชนิด……………………..หน้า312

นิพพานมีที่ไหนเข้าๆออกๆได้………………….หน้า315
คนฟังธรรมแล้วมีวิญญาณมาขอกุศลที่โรงแรมฮ่องกง…………..หน้า330
สมาธิของข้าพเจ้าใช้เหยื่อล่อมาติดเบ็ด………………..หน้า341

ทิพย์ธาตุ พลังงานที่เปล่งกระจายไปทั่วทุกภพภูมิ………….หน้า343
ทิพย์ธาตุแท้………………………..หน้า344

วิธีบูชาพระภูมิเจ้าที่ที่ได้ผลมาก…………………..หน้า345
ผีๆๆๆๆๆๆๆๆๆ…………………………………หน้า346
ทานที่มีอำนาจมาก……………………..หน้า347
ทิพย์อำนาจพลังงานของจิตที่ซ้อนเล้น……………….หน้า348

จิตมีเพ่ง แผ่ ส่ง หน่วงนำ ดึงดูด และควบคุม…………..หน้า351
มหัศจรรย์พระพิฆเนศ…………………..หน้า352-360
ของฝากธัญพืชของพระพิฆเนศ………………หน้า363
เตรียมตัวก่อนตายดีไม๊……………….หน้า364

นรกนะไม่ใช่รีสอรท์ หรือสถานที่สงเคราะห์ สอบถามกรรม…………หน้า372
อสูรกายรูปร่างงู…………………………หน้า376<o></o>
สละชีวิตรักษาคุณธรรม………………….หน้า378<o></o>
ผ่านภวังค์เพราะสังเกตจิต หน้า 395<o></o>

กลิ่นสาบของกายมนุษย์เทพไม่มีกายเนื้อทำไมจึงได้กลื่นอีก 410<o></o>
สิ่งที่ใช้ตามนุษย์ดูไม่ได้ 411<o></o>
โกรธแบบรุนแรง อาฆาตแบบยาวนาน ระวังด้วย 413<o></o>

รับรู้ด้วยความรู้สึก ผุดขึ้นมาเหมือนเงาฉายแสง 416
พระคาถาไม่ได้ทำลายสรรพสัตว์ให้พินาศ 426<o></o>
เงาแห่งมายาลวงหลอกจิต 440<o></o>
สายน้ำไหลที่อ่อนโยน(บุญ) สายน้ำเชี่ี่ยวที่บ้าคลั่ง(บาป) 446<o></o>

แก้กรรม สะเดาะเคราะห์ สแกนกรรม 470<o></o>
เราจะหยุดกรรมเสียได้ด้วยการรู้จักกรรมไม่ใช่แก้กรรม 474<o></o>

<o></o>ประเมินการพัฒนาอบรมสติว่าถูกต้องหรือหลงทาง 484<o></o>
ตัวโน๊ตเตือนสติอ้องที่หน้าคอมพ์ 485
เรื่องเล่าของน้องที่คุยธรรมะในเว็บพลังจิต 488<o></o>
เรื่องเล่าของน้องที่คุยธรรมะในเว็บพลังจิต 494

<o></o>อธิษฐานและราคะ 505
การทำดีเพื่อหวังผลของนักการค้าที่หวังเก็งกำไร 506<o></o>
ตอบเพื่อนเรื่องวาสนาเดิม 510<o></o>
จิตเคลิ้มกับอารมณ์ในปิติ สุข 531<o></o>
<o></o>
ทางแห่งการแก้ไขอารมณ์ที่คิดปรามาสพระรัตนตรัย 567
จิตคือธรรมชาติที่รับรู้อารมณ์ 569<o></o>
<o></o>มิติภูต 570<o></o>
มิติภูต 572-630<o></o>

นรกมีที่เดียวหรือ 639<o></o>
ผีใจเย็นๆ 640<o></o>
ความฝัน 651<o></o>

<o></o>ทำไมเทวดาระลึกชาติได้มนุษย์ทำไม่ได้ 654<o></o>
การใส่บาตร การทำทานแบบมีปัญญา 655<o></o>
ปรามาสคุณแห่งพระอริยเจ้าแก้ไขเช่นใด 657<o></o>
ตื่นในฝัน 668<o></o>

<o></o>Super Lucid dreaming(เมื่อผมตื่นขึ้นในฝันแบบเต็มตัว) 671<o></o>
Lucid dreaming 672-679<o></o>
<o></o>คำสอนหลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ 681<o></o>
ไร้สิ่งตกกระทบบนพื้นผิว 687<o></o>

รู้จิต จับจิต ทันจิตตน ย่อมรู้จิตผู้อื่นด้วยการหยั่งถึงด้้วยคลื่นกระทบ 692<o></o>
อยู่กับหนึ่งไม่มีสอง ... สันติสุข(นิพพาน) จึงบังเกิด 697<o></o>
สมาธิของอ้อง 702<o></o>
คนเห็นผี 706<o></o>
ไม่ใช่หมอผีนะกั๊บ 707

<o></o>จับพรหมวิหารของแม่ 708<o></o>
ถ้าอ้องเลือกได้ อ้องจะขอรักแม่จนสิ้นลมหายใจ 712<o></o>
ธรรมชาติภายนอกกระทบธรรมชาติรู้ภายใน 715<o></o>

รัศมีกายหยาบของคนหยาบ 718<o></o>
รัศมีกายหยาบของคนหดหู่เป็นนิจลักษณะ 719<o></o>
รัศมีกายหยาบแห่งพยาบาทขั้นรุนแรง 721<o></o>
รัศมีความโกรธที่ซ้อนคุณธรรม 722

การเชิญชวนของราคะ 723<o></o>

<o></o>ลองเข้าLucid Dreaming 724<o></o>
รัศมีกายหยาบคนตระหนี่ถี่เหนี่ยวที่ขังใจภายใน 725<o></o>
กฎแห่งความบริสุทธิ์ผ่องใส 727
ปลุกเทพเจ้าในกายเราให้ตื่น 729-732<o></o>

<o></o>แสงสว่างแห่งรุ่งอรุณ 733
แสวงหาสัจจะธรรมขั้นสูงสุด 735<o></o>
ล้วนพบกันบนเส้นทางแห่งสันติ 738-739<o></o>
อำนาจของเซ็กส์ ราคะ ดึงดูดให้ลงต่ำ 740<o></o>

<o></o>ความรักของแม่ 742
ทำไมท่านนอนสมาธิจึงยาวนานกว่าท่านั่ง 743

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CJ3998%7E1.SUT%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><o:smarttagtype namespaceuri="urn:schemas-microsoft-com<img src=" http:="" palungjit.org="" images="" smilies="" omg-smile.gif="" border="0" alt="" title="Surprised" smilieid="34" class="inlineimg"></o:smarttagtype><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if !mso]><object classid="clsid:38481807-CA0E-42D2-BF39-B33AF135CC4D" id=ieooui></object> <style> st1\:*{behavior:url(#ieooui) } </style> <![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:&quot; panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0; mso-font-alt:"Times New Roman"; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-formatther; mso-font-pitch:auto; mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} h2 {mso-margin-top-alt:auto; margin-right:0cm; mso-margin-bottom-alt:auto; margin-left:0cm; mso-pagination:widow-orphan; mso-outline-level:2; font-size:18.0pt; font-family:Tahoma;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]-->

[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

ความศักดิ์สิทธิ์พระคาถาชินบัญชร

[FONT=&quot]ตั้งแต่ผมอายุ ๕ ขวบ มาจนถึง ๒๓ ปี[/FONT]​

[FONT=&quot] พี่สาวผมขอเตี่ยแม่บวชชีไปตลอดชีวิตอยู่หลายครั้ง
[/FONT]

[FONT=&quot]แต่เพราะว่าความสวย ความสาว และขาวตามแบบลูกคนจีน เตี่ยกลัวว่าจะมีอันตรายเลยไม่ยอมให้บวชมาตลอด

[/FONT][FONT=&quot] เจ๊ก็ได้แต่วนเวียนเป็นคนเร่ร่อนไปเรื่อยตามวัดต่าง ๆ ส่วนผมตอนอายุได้ ๑๘ ปี ก็ขอเตี่ยบวชเพราะอ่านหนังสือธรรมะของเจ๊เยอะ รวมทั้งหนังสือโลกทิพย์ เห็นครูบาอาจารย์ท่านสละโลก ก็อยากทำบ้าง

มีวันหนึ่งก็เลยขอเตี่ยบวช

<o></o>[/FONT]​

[FONT=&quot] " เตี่ย ๆ[/FONT][FONT=&quot] อั๊วอยากบวชนะ" เตี่ยหันมามองหน้าแล้วก็ยิ้ม เพราะเตี่ยโดนแม่พาเข้าวัดบ่อย เตี่ยชอบทำบุญ และชอบช่วยเหลือคน
[/FONT]

[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "เออดีนะ ลื้อจะบวชให้อั๊วเหรอ เอาไว้ลื้ออายุ ๒๐ ก่อนนะ ดีจริง ๆ" เตี่ยยิ้มอย่างมีความสุขแต่พอฟังผมพูดต่อก็ชะงักตาค้าง[/FONT]

[FONT=&quot] <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "ไม่ใช่เตี่ย อั๊วจะบวชให้ลื้อตอนนี้เลย และจะขอบวชไปตลอดชีวิตด้วย" ผมพูดออกไป ด้วยคำพูดที่มุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว เตี่ยได้แต่ตกใจ[/FONT]

[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "ไอ๊หย่า ลื้อนี่จะทิ้งอั๊วเหมือนพี่สาวลื้ออีกคนแล้ว พี่น้องคู่นี้ ไม่ไหว ตั้งท่าจะบวชตลอดชีวิตลูกเดียวเลย ไม่เอาอั๊วไม่ให้ลื้อบวชแล้ว กลัวใจลื้อเลย"[/FONT]

[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] ครับ ผลก็เลยอดได้บวชกัน เวลาผ่านมาจนผมอายุได้ ๒๓ ปี เจ๊ผมโดนส่งไปเรียนที่อินเดียจบโทแล้วและกำลังต่อเอกอยู่ เจ๊ผมตอนนี้เป็นนางหมูไปแล้ว ไม่ใช่นางฟ้าอีกต่อไป
[/FONT]
[FONT=&quot]ตอนนี้เตี่ยยุให้บวชเจ๊ก็ส่ายหน้าแล้ว เพราะมีความรักเข้าให้ ส่วนผมก็มาอยู่กลับพี่สาวคนโตอีกคน ทำของกิ๊ฟชอปส่งขายเป็นพวกตุ๊กตาเซรามิก
[/FONT]
[FONT=&quot] ตลอดระยะเวลาตั้งแต่เด็กจนโตมาถึงอายุ ๒๓ ปี ๆ หนึ่งผมจะเข้าไปในโลกส่วนตัวของผมไม่เกิน ๑๐ ครั้ง <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]และในโลกของจิตทำให้ผมกับต้องเจอสภาวะของวิญญาณที่เป็นเทพ และพระภูมิเจ้าที่อยู่เสมอ ไม่ว่าไปนอนที่ไหนเป็นได้เจอในช่วงที่หลับไปพร้อมกับสมาธิ[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot]บางครั้งจะได้ยินเป็นเสียงเรียก บางครั้งก็เหมือนให้ลืมตาตื่นขึ้นมาดู แต่ละที่เจ้าที่ไม่เคยเหมือนกันซักเท่าไหร่ บางที่ก็เป็นชายผิวขาวผิวพรรณดี ใส่ชุดขาว หมวกทรงสูง
[/FONT]
[FONT=&quot]บางที่ก็เป็นลักษณะพราหมณ์ บางที่ก็ไทยแท้ ๆ เหมือนคนโบราณ แต่ส่วนมากจะมาดีและมายิ้มให้เสมอ <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]จะมีก็แต่บ้านเจ๊คนโตนี่หละมาอยู่ได้หลายเดือนละ[/FONT][FONT=&quot] ยังไม่เคยได้เจอเลย ช่วงนี้มีหนังสือพิมพ์ออกข่าวครึกโครมเรื่องของนายทหารท่านหนึ่ง
[/FONT]
[FONT=&quot]ชื่อพลเอกเสนาะ จินดารัตน์ ท่านมาเล่าเรื่องตายและฟื้นมา ๒ ครั้งและมาเล่าประสบการณ์ต่าง ๆ
[/FONT]
[FONT=&quot]รวมทั้งเรื่องพระคาถาชินบัญชรด้วย ตัวผมเองเกิดจิตศรัทธาก็เลยไล่ท่อง ๓ วันจนคล่องอยู่ในใจ และสวดก่อนนอนเป็นประจำ
[/FONT]
[FONT=&quot]ทุกอย่างก็ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่มีอยู่คืนหนึ่งก็ได้เรื่อง เวลาตอนนั้นก็ปาไปประมาณเกือบ ๕ ทุ่มแล้ว ในขณะที่ผมก้ม ๆ เงย ๆ วาดรูป และงานเขียนตุ๊กตาของผมอยู่
[/FONT]
[FONT=&quot]ผมก็ได้เห็นเงาลาง ๆ มาวนรอบตัวของผม บางทีหางตาเห็นเหมือนคนมายืนอยู่ข้าง ๆ แต่มองไปก็ไม่เจอใครหรอกครับ
[/FONT]
[FONT=&quot] เลยเวลาไป ๕ ทุ่มกว่าผมต้องไปนอนแล้ว บ้านพี่สาวที่อยู่เป็นครึ่งตึกครึ่งไม้ด้านบนเป็นไม้นะครับ[/FONT]
[FONT=&quot] ผมเดินขึ้นไปที่บันไดบ้านและไหว้ไปที่หัวบันไดบ้าน เป็นการให้อนุญาต

ผมพูดออกไปว่า<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]“ถ้ามีอะไรให้ผมได้ช่วยบ้างก็ยินดี แต่ขอให้มาดี ๆ นะครับ” <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ผมขึ้นไปนอนจน ๖ โมงเช้าเป็นช่วงเวลาที่ผมตื่นแล้ว ช่วงนั้นเป็นช่วงหน้าหนาวอากาศที่พิษณุโลกยังหนาวเย็นอยู่เลย[/FONT]
[FONT=&quot]
ผมเองตอนนี้กำลังนอนขดตัวในผ้าห่ม ในขณะที่ฟ้าข้างนอกก็ยังครึ้มอยู่ ผมนอนห้องด้านหน้าติดริมหน้าต่างหน้าบ้าน[/FONT]
[FONT=&quot] เตียงของผมเป็นเตียงใหญ่ แต่ตอนนี้ผมนอนอยู่ที่ริมเตียงห่างจากหน้าต่างออกมาหน่อยเพราะช่วงนี้อากาศค่อนข้างจะเย็น ผมคิดในใจว่า [/FONT][FONT=&quot]<o></o>>[/FONT]
[FONT=&quot]“เออ ไม่มีอะไรแฮะ หลับสบายเลย”
[/FONT]
[FONT=&quot]จากท่านอนตะแคงผมหันมานอนหงาย ทันใดนั้นเองผมมีความรู้สึกว่ามีคนมาทับหน้าอกผมอย่างแรงจนแน่น
[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot]หายใจไม่ออกเอาเลย แล้วเขาก็ใช้จิต กดผมจนกระดิกตัวไม่ได้เลย เวลานี้ผมไม่ได้ฝันแน่นอนผมตื่นอยู่แล้ว ผมคิดในใจว่า[/FONT]

[FONT=&quot] <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "เอาเข้าแล้ว เจอเข้าจนได้ ก็บอกให้มาหาดี ๆ นี่นา ไม่ใช่แล้ว" แค่คิดในใจ แค่นี้เอง สิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นมาจนแทบตั้งตัวไม่ทัน บทสวดของพระคาถาชินบัญชรบทที่ ๑ ออกมาจากปลายนิ้วชี้ของผม[/FONT]

[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "ชะยาสะนากะตา พุทธา เชตะวามารังสะวาหะนัง จะตุสัจจาสะภังระสัง เยปิวิงสุนะราสะภา"[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

[FONT=&quot]แต่ไม่ใช่เป็นการท่องออกมา เป็นเหมือนพระคาถาทำการปกป้องโดยผมไม่ได้ไปนึกถึงเลย ผมรู้แต่ว่าจิตมันสัมผัสได้นี่คือคาถาชินบัญชร
[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot]ในขณะที่นิ้วชี้ของผมยกชูขึ้นมาผมก็ได้เห็น ความศักดิ์สิทธิ์ของพระคาถาชินบัญชรบทที่ ๑ ครับ
[/FONT]
[FONT=&quot]ผมเห็นเป็นเม็ดแสงพรูออกมาจากปลายนิ้วชี้เป็นสีสันต่าง ๆ กัน ไปกระทบเอากับจิตที่กดผมอยู่
[/FONT]
[FONT=&quot]สิ่งที่เกิดขึ้นตามมาก็คือ อทิสสมานกายของผมโดนผลักออกมาจากกายเนื้อ

เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่ไม่ได้ไปภูมิอื่น
[/FONT]
[FONT=&quot]แต่นี่คือห้องของผมเลยทีเดียว ตัวผมโดนผลักเลื่อนมาอยู่ติดกับริมหน้าต่าง เวลานั้น ผมมีสติเต็มร้อยแน่นอน เพราะผมเห็นตัวผม กายเนื้อ นอนห่างออกไปไม่เกินเมตร และที่บนหน้าอกของกายเนื้อของผม ๆ เห็นสภาพของกายวิญญาณ
[/FONT]
[FONT=&quot]ที่พร่า ๆ เลือน ๆ เป็นลักษณะโปร่ง ๆ ใส ๆ และด้วยเพราะโดนพระคาถาปัดออกไปเต็มแรง
[/FONT]
[FONT=&quot]กำลังบิดกายด้วยความเจ็บปวดอยู่ตรงหน้าของผมนั้นเอง<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ผมได้แต่ตะลึงเมื่อมองเห็นจิตวิญญาณนั้นชัดเจนขึ้น[/FONT][FONT=&quot] ครับของจริงเลยทีนี้ ตัวผอมกระหร่องจนเห็นซี่โครงเลย[/FONT]
[FONT=&quot] หัวก็โตกว่าคนปกติซักเท่าหนึ่ง ผมบนหัวแทบมองไม่เห็นเลย ผิวกายก็ดำคล้ำ

เวลานั้นผมขนหัวลุกตั้งชันเลย คาถาชินบัญชรบทที่ ๒ ออกมาโดยไม่ได้นึกถึงอีกแล้ว<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "ตัณหังกะราทะโย พุทธา อัฏฐะวีสะติ นายะกา สัพเพ ปะติฏฐิตามัยหัง มัตถะเก เต มุนิสสะรา"[/FONT][FONT=&quot] <o></o>[/FONT]

[FONT=&quot]คราวนี้ไม่ใช่การท่องอีกแล้ว แต่ผมมีความรู้สึกถึงแรงดันที่ท้องจนต้องเป่าเป็นลมออกมา เหมือนหมอผีเลยผมตอนนั้น เป่าพรวด
[/FONT]
[FONT=&quot]ผีตนนั้นร้องอย่างเจ็บปวดเลย จะว่าใจร้ายก็ใจร้ายละ ความตกใจขอให้สิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้หายไปซะก่อนเถอะ
[/FONT]
[FONT=&quot]เรื่องอื่นค่อยว่าทีหลัง คาถาชินบัญชรบทที่ ๓ ออกมาอีกจนได้<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง พุทโธ ธัมโมทะวิโลจะเน สังโฆ ปะติฏฐิโตมัยหัง อุเร สัพพะคุณากะโร"[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] ครับได้เรื่องเลย บทนี้เป็นอัญเชิญ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ มาที่ศรีษะ ดวงตาทั้งสอง และหน้าอก ครับ
[/FONT]
[FONT=&quot]ผลก็คือไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับผีตนนั้นเลย แต่ตัวผมเองซิ มันหายกลัวและเกิดเมตตาขึ้นมาทันที
[/FONT]
[FONT=&quot]จิตบอกว่าเขามาขอร้องให้ช่วยนะ ผมเลื่อนตัวเข้าไปจับมือที่ซูบกรังทันที <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot]"ขอโทษ ผมขอโทษจริง ๆ ผมตกใจ และไม่คิดว่าพระคาถาชินบัญชรจะออกมาปกป้องผมเช่นนี้" ผมมองไปที่หน้าเขาเหมือนคนที่สำนึกในสิ่งที่ผิดพลาดอย่างแรง <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]"เป็นไรมากไหมครับ" ผมมองไปที่หน้าของเขา ตาที่ลึกดวงตาที่ขาวขุ่น จมูกบี้แทบจะมองไม่เห็นรูจมูก
[/FONT]
[FONT=&quot]ผิวกายก็หยาบกระด้างและแข็ง หน้าตาเต็มไปด้วยคราบน้ำตาจนผมรู้สึกผิดมาก ๆ จริง ๆ
<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "ผมขอโทษอีกทีเป็นเพราะผมตกใจ และผมก็บอกพระภูมิเจ้าบ้านแล้วให้มาดี ๆ คุณเข้าหาผมไม่เป็นก็เลยกลายเป็นเรื่องเลย" ผมจำได้ตอนที่ไหว้หัวบันไดเมื่อคืน
<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "ไม่เป็นไรครับ ผมขอร้องท่านเองเมื่อคืน ว่าให้อนุเคราะห์ผมด้วย เพราะมีแต่ท่านที่จะช่วยให้ผมพ้นทุกข์จากตรงนี้ได้ และผมกับพระภูมิ เคยเป็นญาติกันมาแต่อดีตท่านก็เลยอนุเคราะห์ผม
[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot]แต่ไม่ให้รบกวนคุณตอนนอน ให้มาช่วงเช้า เวลาที่คุณตื่นนะครับ" เสียงของผีเปรตตนนี้ทั้งแหบพร่าและสั่น<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]"คุณชื่ออะไรล่ะ แล้วเพราะกรรมอันใดจึงได้มาทุกข์ทรมานอย่างนี้" ผมถามเขาไปเพราะอยากจะรู้

<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] "ผมชื่อ ณัฐพล ครับ ผมเป็นคนขี้เหล้า ตลอดชีวิตไม่เคยเชื่อเรื่องบุญกุศล แถมไปขโมยของวัด
[/FONT]
[FONT=&quot]ทั้งเงินและข้าวของใช้ เลยทำให้ผมเจอวิบากหนัก ผมตายมานานมากแล้วไปตกนรกมาอยู่ช่วงหนึ่ง[/FONT]
[FONT=&quot] และกรรมก็ซัดให้มาเป็นเปรตเที่ยวขอส่วนบุญแต่ไม่มีใครเห็นผมและช่วยผมได้เลย

ผมได้แต่กินน้ำหนองของตัวเอง หิวเหลือเกินไม่มีอะไรกินเลย ไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าของใช้ นั่นเพราะกรรมชั่วของผมเองแท้ ๆ”
[/FONT]
[FONT=&quot]ผมมองเขาด้วยความรู้สึกที่ประกอบไปด้วยเมตตา ก็เลยตัดสินใจจะทำอะไรให้เขาบ้างเลยพูดออกไปว่า<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]"เอาอย่างนี้นะคุณณัฐพล เช้านี้ผมจะไปทำสังฆทานที่วัดใหญ่ให้แก่คุณเลย อานิสงส์คงมากพอที่จะทำให้คุณพ้นจากสภาวะทุกข์ไปได้ และบุญที่ผมได้ปฏิบัติขอจงบังเกิดกับคุณโดยบัดนี้เถิด"
[/FONT]
[FONT=&quot]ผมอธิษฐานและจับมือเขาไปด้วย สิ่งที่ผมเห็นก็คือประกายตาเขาเกิดแจ่มใสขึ้นมาทันที ผมรู้ว่าเขาได้บุญในขณะนั้นแล้ว รอที่จะถวายให้พระสงฆ์ และกรวดน้ำให้เท่านั้น

<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] " ขอบคุณมากครับ ผมจะไม่มารบกวนให้คุณตกใจอีก ผมขอบคุณในน้ำใจของคุณด้วยนะครับ" <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot] เขายกมือจบหัวและหายไปต่อหน้าของผม ส่วนตัวผมเองกะว่าจะดูอะไรที่มากกว่านี้ ไม่ได้แล้วครับ ไม่ได้ออกมาด้วยสมาธิ ออกมาด้วยฤทธิ์คุณอันศักดิ์สิทธิ์

[/FONT] [FONT=&quot] ตัวผมโดนใยเล็ก ๆ เหมือนเส้นผม (สายใยของตัณหาที่ยึดติดกายนะครับ) ดึงกลับเข้าไปที่ร่างกายทันที ในขณะที่ผมก็กระเด้งตัวลุกขึ้นมาเหมือนจะบอกว่าอย่าพึ่ง…โอ๊ย…หมดกัน ผมเล่าเรื่องที่เจอให้พี่สาวของผม
[/FONT]
[FONT=&quot]เจ๊ก็จัดอาหารและให้ผมไปซื้อของมาทำบุญให้แก่เขาครับ<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]คาถาชินบัญชรที่ออกมาปกป้องจริง ๆ แล้วคืนนั้นผมไม่ได้สวดเลย เพราะองค์พระคาถาจะคลุมตัวเราไว้
[/FONT]
[FONT=&quot]อะไรก็เข้าไม่ได้นะครับ แต่จิตที่เต็มไปด้วยศรัทธาเป็นสิ่งที่แนบแน่นไปแล้ว[/FONT][FONT=&quot] และที่สำคัญ ผมว่าใครสวด องค์พระคาถา จะเป็นการเรียกวิญญาณแถวนั้น เพื่อรอจังหวะมาขออานิสงส์ แหะ ๆ อยากเจออะไรแปลก ๆ ก็ตั้งใจเอาไว้ละกัน ลองทำอย่างผมนะ
[/FONT]
[FONT=&quot]เชิญเขาเข้ามา แต่ให้พระภูมิ เจ้าที่ท่านเลือกมาให้ด้วยนะ ไม่งั้นขืนเจอพวกแสบ ๆ ละก็แย่เลย ไม่ใช่คุณแย่นะ เจ้าพวกแสบ ๆ น่ะ เพราะถ้าลองผ่านบทที่ ๓ แล้ว จิตจะบอกเราเองเลยว่ามาดีหรือมาร้าย ถ้ามาร้ายบทที่ ๔ สงสัยวิญญาณธรรมดาก็ กระเด็นแน่
[/FONT]
[FONT=&quot]แล้วถ้าคุณลุยแบบไม่บันยะบันยังเลย ผมว่าจิตวิญญาณนั้นต้องได้รับผลแห่งความร่มเย็น[/FONT]
[FONT=&quot]อันเป็นสิ่งตรงข้ามกับจิตของเขาที่ยังเสวยอยู่กับความคับแคบอันเป็นสิ่งร้อนอยู่ครับ ความทรมานไม่ได้เกิดขึ้นจากพระคาถานะครับ <o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]พระคาถาไม่ได้ทำร้ายใครเลย เปรียบเหมือนหม้อต้มน้ำที่ร้อน ๆ ที่อยู่บนเตาไฟเฉย ๆ แต่กลับไปเอามือไปแตะเอง
[/FONT]
[FONT=&quot]เพียงแต่แตกต่างในเรื่องของใจที่ร้อนและเย็น จิตที่สวดพระคาถาประกอบไปด้วยศรัทธา มีศีลรักษาใจ ซึ่งเป็นความปกติของจิตที่ไม่เบียดเบียนผู้ใด
[/FONT]
[FONT=&quot]จิตจึงเป็นลักษณะที่ปลอดโปร่งโล่งเย็น กระจายปกคลุมสภาวะแห่งกายและจิต ด้วยกำลังแห่งคุณของพระรัตนตรัยที่รักษาในส่วนที่เรานำเอาความดีเป็นที่ตั้ง จิตประกอบไปด้วยคุณธรรมต่าง ๆ ที่รักษา
[/FONT]
[FONT=&quot]จึงมีสภาพของความเย็น ปลอดโปร่ง ซึ่งตรงข้ามกับจิตวิญญาณที่ยังรับสภาวะกรรม
[/FONT]
[FONT=&quot]จิตประกอบไปด้วยนิวรณ์ และกรรมไม่ดีต่าง ๆ อันเป็นสิ่งคับแคบเปรียบเสมือนของร้อน
[/FONT]
[FONT=&quot]จิตที่ปราศจากคุณธรรม ปราศจากศีล ปราศจากศรัทธา ย่อมเป็นธรรมดาเหลือเกินที่กำลังย่อมแตกต่างกันอย่างมากมาย ความร้อนที่มีกำลังน้อยเมื่อมากระทบความเย็นแห่งจิตที่มีกำลังมาก
ผลก็คือต้องรับกรรมอันที่ตนได้กระทำนั่นเอง [/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ขอให้เข้าใจกันด้วยว่าพระคาถาแห่งพระอริยะเจ้านั้นทำหน้าที่ปกป้องกายและจิตเท่านั้นนะครับ

ไม่ได้เอาไว้ใช้ทำลายสรรพสัตว์ให้พินาศ [/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

[FONT=&quot]ผลของพระคาถาชินบัญชรบทที่ ๑ นะ ทำเอาปลายนิ้วชี้ของผมร้อนอยู่ช่วงขณะที่ลำแสงปรากฏ และต่อมาปลายนิ้วชี้ที่ปกติเป็นวงขดธรรมดาเหมือนคนทั่วไป[/FONT]
[FONT=&quot] แต่ตรงปลายนิ้วชี้ตั้งแต่ตอนนั้น กลายเป็น เม็ด ๆ เล็ก ๆ ซักครึ่งเซ็นต์
เป็นของจารึกนะครับ ไม่รู้ว่าดีไหม[/FONT][FONT=&quot] (ดอกพิกุล)

<o></o>[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

สารบัญหน้าที่๑

[FONT=&quot]สารบัญ


ได้ย้ายไปที่หน้าที่1ทั้งหมดแล้วเพื่อการสดวกหาอ่านในจุดที่สนใจเพราะกระทู้ยาวมากครับ[/FONT]<o></o>​

<o> </o>








<!--[if supportFields]><![endif]-->

 

สารบัญหน้าที่๒

[FONT=&quot]จิตแรกเริ่มมาจากไหน[/FONT]………[FONT=&quot]หน้า183[/FONT]<o></o>
[FONT=&quot][/FONT]
<!--[if supportFields]><![endif]-->

 

สำหรับท่านที่ดูลมอยู่(ส่วนเรื่องการถอดจิตเดี๋ยวอ้องต้องขออธิบายก่อนที่จะเริ่มเล่าให้ฟังนะครับ)


ขึ้นชื่อว่าลมแล้วยังเป็นสิ่งคับแคบของใจอยู่

ผู้ที่เข้าณานเป็นผู้ตื่นอยู่เหมือนคนนอนหลับ
แต่ตื่นอยู่ในความจริงด้วยสติอยู่ภายใน

ในขณะจะเข้าจตุตถณานนั้น ลมเป็นสิ่งคับแคบมากเพราะมักจะมาคอยกวนใจให้เกิดอารมณ์สุขและทุกข์เกิดขึ้น

เพราะลมเป็นพาหะนำสุขและทุกข์โสมนัสมากวนจิต

 

เรื่องของการถอดจิต
กรุณาอ่านก่อนจะเข้าใจครับ

(จริงๆคือการเดินออกมาจากบ้าน บ้านมันมีช่องโพลง มีประตู
จิตมันอาศัยกาย กายก็คือบ้าน ขอลองมาฟังความเห็นกัน แต่อ่านด้วยการพิจารณา)


ในทางอภิธรรมบอกว่าจิตเกิดที่ไหนก็ดับตรงนั้น จิตถอดไม่ได้เด็ดขาดตรงนี้อ้องขอบอกว่าจริงครับ
เพียงแต่พวกฤาษีสมัยก่อนไม่ได้ศึกษา จึงไปเรียกว่า การถอดจิต

จริงๆจิตถอดไม่ได้หรอกครับ

แต่ไอ้เจ้าจิตนี่มันอาศัย กายหยาบเป็นฐานคือขันธ์เป็นบ้านเป็นช่องโพลงของมัน
มันเกิดช่องโพลงไหนก็ดับช่องโพลงนั้น

 

ถอดจิต

ถอดจิตหาเตี่ย (เตี่ยเสียนะครับ)<o></o>

[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

ขอเพิ่มเติมครับ

คำว่าไม่มีอ้องว่าอาจจะไม่ถูกนัก

ถ้าใช้คำว่ามีแต่ไม่ใช่น่าจะตรงกว่า(กายไม่ใช่เรา เป็นเพียงสภาวะธาตุ

จิตก็ไม่ใช่เราเป็นแต่เพียงตัวรู้อารมณ์และก็ดับไปเป็นอนัตตา)

เพราะการละสักกายทิฎฐิในเบื้องต้นนั้นเห็นว่ามีรูปนามแต่

ไม่ใช่ตัวตนเค้าเรา

ถ้าเห็นว่ากายนี้ไม่มีมีแต่เพียงรูปนามแค่นั้น ตรงนี้ก็ขออนุโมทนาครับ

(ผิดพลาดขออภัยเป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ ขออภัย)

 

ถอดจิตหาเตี่ย(เตี่ยเสียนะครับ)

[FONT=&quot]วันนี้ผมไปกราบหลวงพ่อแต่เช้า หลวงพ่อเป็นพระที่กลางคน อ้วน และผิวดำหน่อย เหมือนคนไทยโบราณ แต่ยิ้มเก่ง เป็นพระพัฒนาที่เก่งมากในเวลานั้น ท่านค่อนข้างจะสนิทกับพี่ชายผมมาก [/FONT]

[FONT=&quot]ผมก็เลยได้รับความเอื้อเฟื้อจากท่านไม่น้อย[/FONT][FONT=&quot] ท่านขอเจ้าคณะจังหวัดมาเป็นพระอุปัชฌาย์ให้ และเตรียมงานต่าง ๆ รวมทั้งบทสวดขอบวชให้กับผม [/FONT]

[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

ข้อสังเกตุ

เวลาที่จิตวิญญานชั้นต่ำมาเยือนจะมีลักษณะ เงาดำ กลุ่มควันดำ ลอดมาทางหน้าต่าง

 

ถอดจิตหาเตี่ย(เตี่ยเสียนะครับ)

[FONT=&quot]วันนี้เป็นวันบวชของผมแล้ว ช่วงเช้าญาติเริ่มทยอยมาที่วัด แต่บางตาลงไปมาก เตี่ยก็ไม่มา มาแต่แม่
[/FONT]
[FONT=&quot]พี่น้องของผมก็หายกันไปกว่าครึ่ง ผมถามหาเตี่ยทุกคนหันหน้าหนีผมกันหมด ไม่ยอมสบกับสายตาที่วิงวอนของผมเลย
[/FONT]
[FONT=&quot]จนเฮียคนโตมา ผมถึงรู้ เพราะเฮียพึ่งกลับมาจากพิษณุโลก[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

ถอดจิตหาเตี่ย(เตี่ยเสียนะครับ)

[FONT=&quot]ผมตั้งจิตและอธิษฐานเสร็จก็เริ่มเดินจงกรม[/FONT]


[FONT=&quot]เวลาตอนนี้ ๔ ทุ่มกว่าแล้ว ผมเดินจงกรมได้ครึ่งชั่วโมง และก็เริ่มนั่งสมาธิต่อ สมาธิเริ่มที่จะรวมตัวเหมือนเดิมแต่วันนี้แปลก กลับวิ่งเข้าหาความว่างและโปร่งแทนที่จะเห็น แสงสว่างเหมือนเคย [/FONT]



[FONT=&quot]ผมนั่งไปนานเกือบชั่วโมงกว่าโดยไม่รู้ตัว เพราะกายที่สงบระงับ มีสุขเป็นฐาน ทำให้ไม่มีอาการของเหน็บชาเกิดขึ้นมา แต่จิตที่มีกิเลสนำทำให้ผมไม่สามารถที่จะเจอเตี่ยได้ ผมถอนกำลังสมาธิออกมา เวลานี้ปาเข้าไปเกือบจะตี ๑ แล้ว คิดเอาไว้ว่าคืนนี้คงไม่ได้นอนละ <o></o>[/FONT]

[FONT=&quot]ผมหันไปนั่งพิงหมอนสามเหลี่ยมและปล่อยกายอย่างที่ไม่ได้คาดหวังอะไรอีก ซักพักหนึ่งเหมือนจิตตกภวังค์ไปแล้ว แต่ตัวผมกลับเข้าสมาธิต่อไม่รู้ตัว ซักพักหนึ่งกลับได้ยินเสียงคนมาเรียกอยู่ ข้าง ๆ<o></o>[/FONT]


[FONT=&quot]"หลวงพี่ครับ หลวงพี่" [/FONT]

 

รัศมีแห่งองค์พระประธาน

รัศมีแห่งองค์พระประธาน

[FONT=&quot]มาติดตามอ่านกันนะครับ[/FONT][FONT=&quot] เพราะผมกำลังจะต้องเจอเจ้าพวกจอมซนแห่งวัดเอาเข้าให้ ซนเป็นลิงขนาดไหน ก็ขอให้ติดตามกันนะครับ [/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]


[FONT=&quot][/FONT]

 

รัศมีแห่งองค์พระประธาน

สามจอมแสบแห่งวัดแคมป์สน

[FONT=&quot]ผมบวชมาได้ ๔ เดือนกว่าแล้ว วันนี้หลังจากสวดมนต์ทำวัตรเช้าเสร็จ แล้ว จิตเกิดความรู้สึกว่าบิณฑบาตวันนี้ ให้มีสติมากขึ้น [/FONT]

[FONT=&quot][/FONT]

 

รัศมีแห่งองค์พระประธาน

[FONT=&quot] มาติดตามกันต่อไปนะครับ จะเป็นเรื่องของการแผ่เมตตาจิตครับ จะดีจะสนุกกันอย่างไร ก็วางมันลง นะครับ ไม่ใช่ทางพ้นทุกข์ดอก โปรดอย่าลืมนะครับ เรามานับถือพระรัตนตรัยก็เพื่อทางแห่งการพ้นทุกข์
[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot]กรุณารักษา สัมมาทิฐิอันเป็นทางเดินที่ถูกต้องเอาไว้อยู่เสมอ การพบเจอในสมาธิต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นอาการของปีติต่าง ๆ ผมเรียกเขาว่าหนังเรื่องสั้นจบลงอย่างรวดเร็ว และสิ่งที่ไปเห็นด้วยจิตที่ละเอียดในสมาธิ หรือเห็น เทพ รัศมี วิญญาณ เปรต อสูรกาย พรหม การถอดจิต การระลึกชาติ การหยั่งรู้เหตุการณ์ในอนาคต ผมเรียกเขาว่า หนังเรื่องยาว[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

รัศมีแห่งองค์พระประธาน

[FONT=&quot]ช่วงหลังหลวงพ่อให้ผมเจริญเมตตาเป็นอารมณ์ เพราะท่านบอกว่าจิตของผมอ่อนโยนเหมาะกับการเจริญพรหมวิหาร ๔ ท่านสอนว่า[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot]"เมื่อสมาธิตั้งมั่นให้เพ่งที่อารมณ์ทำจิตให้อิ่มเอิบใจ เหมือนตัวเรามีความสุขมีสิ่งของที่จะให้คนได้ ประกอบไปด้วยเมตตาพละ กรุณาพละ มุทิตาพละ อุเบกขาพละ เป็นการปลูกคุณธรรมให้แก่จิต ทำให้จิตเกิดอารมณ์แจ่มใสที่ละข้อ แล้วแผ่น้ำใจด้วยกำลังของสมาธิ
[/FONT]
[FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

รัศมีแห่งองค์พระประธาน

การแผ่เมตตาแบบใช้ความรู้สึกไม่ใช้คิด

ผลของการแผ่เมตตา (อ่านด้วยการพิจาณา)

 

อนุโมทนาครับ อ่านแล้วมีกำลังใจปฏิบัติมากขึ้นเลยครับ

 

รัศมีแห่งองค์พระประธาน

[FONT=&quot]“การฝึกสมาธิ ไม่ใช่เป็นสิ่งไม่ดี เพียงแต่เป็นกำลังเอาไว้ใช้ในยามเจริญ วิปัสสนา เพื่อหาทางพ้นจากกองทุกข์ อันคือ ขันธ์ ๕ ของโลก ไม่ใช่ของเรา การทำความดี การสวดมนต์ ภาวนา และ การอุทิศ การแผ่เมตตา เป็นหน้าที่ เป็นธุระของสงฆ์ ที่ต้องช่วยเหลือเกื้อกูลศาสนิกชนด้วย"
[/FONT]


[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]

 

รัศมีแห่งองค์พระประธาน

[FONT=&quot] ผมเดินไปเรื่อย ๆ เพราะเห็นกระท่อมกลางนาที่ชาวบ้านเอาไว้เป็นที่หลบแดดอยู่ มีลานเล็ก ๆ อยู่ด้วย
[/FONT]
[FONT=&quot]เหมาะเลย เดินจงกรมได้เลยและจะได้นั่งสมาธิไปด้วย[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]