เราควรมีศีลที่จิต

<CENTER>เรามีศีลคือจิต




</CENTER><HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->เรามีศีล ที่จิตใจ คือเรา เว้นจากศีล 5 ข้อ เป็นต้น(เรารักษาได้ทุกข้อ) โดยเจตนารักษาข้อ 1 อานิสงฆ์ ที่ได้คือ
ความเมตตาในใจสูงขึ้น และสัตว์มีพิษทั้งหลายไม่ทำร้ายเลย เว้นแต่เขาตกใจ
แม้ทั่งนั้นเราก็ไม่โกรธ นานเข้าจึงกลายเป็นเมตตาบารมี จุดประกายตนเองให้ อยากช่วยสัตว์อื่นๆให้มีความสุข เป็นอาทิ
ถ้าท่านมี ศีล 5 บริสุทธิ์ น้อบจิตสู่ อริยมรรค องค์ 8 ปราถนา อริยะภูมิของท่านก็จะเกิด
มรรค8 คือทางเดิน 8 ประการ
1. สัมมาทิฏฐิ เห็นชอบ เห็นว่านี่บาป นี่บุญ เราจะเลีอกทำอะไร
2. สัมมาสังกัปโป ดำริ คิดชอบ ในทางที่เป็น กุศล เมื่อคิดชั่วขึ้นมา ให้ดับลงไป
3.สัมมาวาจา เจารจาชอบ ไม่พูดเท็จ ส่อเสียด เพ้อเจ้อ เป็นสัจจะบารมี
4.สัมมา กัมมันโต การงานชอบ ทำงานที่สุจริต เว้นจากการฆ่าสัตว์ เป็นอาทิ
5. สัมมาอาชีโว เลี้ยงชีพชอบ
6. สัมมาวายาโม เพียรชอบ เพียรละความชั่วออกจากจิตเริ่มแต่คิดชั่ว และรักษาการทำความดี ใหเจริญมากขึ้น
7. สัมมาสติ ระลึกชอบ ระลึกถึงความดีที่ได้ทำแล้ว และจะเจริญให้มากขึ้น
8. สัมมาสมาธิ ตั่งมั่น ไม่หวั่นไหว อันเป็นเหตุให้ทำความชั่ว

และภาวนาน้อบจิตสู่ โสตะ คือ ผู้ถึงกระแสพระนิพพาน คือพระโสดาบัน
แต่ผมไปไม่ได้เพราะ จิตผมมีความเมตตา มาก ไม่ยอมเข้ากระแส แต่หวังจะช่วยสัตว์ทั้งหลายข้ามพ้นวัฏฏะ ในอนาคตะกาล
ปราถนา โพธิสัตว์ในกาลปจุบัน มุ่งสู่พุทธภูมิในกาลอนาคตกาล
ท่านผู้ทำได้ ขออนุโมทนา ด้วย
<!-- / message -->

 

ครับ ศีล แปลว่า ปกติ
ปกติ ของใจ คืออย่างไร ก็คือ สงบ ใจปกติ คือใจที่สงบ
เมื่อ ใจไม่สงบ นั่นเรียกว่าใจ ไม่มีศีลแล้ว ^^