เจอผีครั้งแรกในชีวิต

ครั้งแรกในชีวิตที่ได้เจอผี ก็นานมาแล้ว ตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็ก อายุประมาณ 8 ปี ได้เดินทางไปเยี่ยมอา ซึ่งรับราชการเป็นตำรวจ อยู่ที่ จ.อุบลราชธานี โดยไปกับย่า ซึ่งเป็นบ้านพักของราชการ สมัยนั้น เป็นอะไรที่น่ากลัวน๊ะ แต่ตอนนั้นยังไม่กลัวอะไร เพราะยังเป็นเด็ก ก็ไปพักอยู่ที่บ้านอา พอตกเช้า เช้าจริงๆ น๊ะ ประมาณ ตี 4 ทุกคนก็ตื่นกันหมดแล้ว มีแต่เรานี้แหละ ที่ไม่อยากตื่น เพราะเคยแต่ตื่น หลัง 6 โมงเช้า น้องชายลูกอาเข้ามาปลุกแล้ว แต่ไม่ลุก นอนต่อ แต่มีความรู้สึกว่ามีใครมาเขย่ามุ้ง ก็นึกว่าเป็นน้องชาย เลยเปิดมุ้งออกมาดู กะจะเล่นงานน้องที่มาปลุก แต่พอเปิดมุ้งออกไป ก็ไม่เห็นใครเลย นึกเอะใจแล้วว่า ใครว๊ะ เลยเงยหน้าขึ้นไปดูที่หูมุ้ง โอ๊ย อะไรกันจ๊ะเนี่ย เห็นจ๊ะ จ๊ะ เลย เห็นมือ เห็นแต่มือจริง ๆ ยื่นแปรงสีพันมาให้ โอ๊ยไม่เอาแล้ว โกยสิท่านทั้งหลาย วิ่งแซงน้องชายที่เดินออกไปก่อนหน้านั้น จบข่าว

 

555 น่าจะยื่นมือไปรับแปรงก่อนนะครับ 555

 

เราก็เคยถูกหลอกนะ เห็นชัดๆจะๆเลย หลายปีผ่านมาแล้ว มีคำสั่งให้ไปอยู่ค่ายลูกเสือกับนักเรียน พวกผู้กำกับลูกเสือจะได้พักบ้านริมแควน้อย บรรยากาศโรแมนติกมาก บ้านเป็นไม้ที่ตัดผ่าครึ่งกลางจากต้นไม้ทั้งต้น ทำเป็นฝาบ้าน เสาเป็นต้นไม้ทั้งต้น ดูแล้วน่ากลัว มีคนเล่าต่อๆกันมาว่าบ้านหลังนี้ปรกติจะไม่ค่อยเปิดให้พัก เพราะแต่ละครั้งที่มีคนเข้าพักจะเกิดเหตุการณ์ที่น่ากลัว ได้เห็นอะไรแปลกๆร้องวี๊ดว๊ายกลางดึกบ่อยๆ วันนั้นหลังจากที่เหนื่อยมาทั้งวัน กินข้าวอาบน้ำ เข้านอน นอนเรียงกันประมาณ ๗ คน ทุกคนพอล้มตัวก็หลับเหมือนตาย ข้าพเจ้าตื่นมาตีสาม มีความรู้สึกหนาวๆ พอลืมตาก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เพราะมีเงาดำๆทมึนกึ่งนั่งกึ่งยืนอยู่ที่ปลายเท้า ข้าพเจ้าพยายามเพ่งมอง เงาดำนั้นก็สูงขึ้นสูงขึ้น แล้วส่ายหัวไปมาทางซ้ายและขวาช้าๆ กลัวจนแทบไม่หายใจแต่ก็กลั้นใจว่าเอาละวันนี้เป็นตายอย่างไรขอจับผีสักครั้ง ข้าพเจ้าค่อยๆเลื่อนตัว แล้วกระดกตัวขึ้นอย่างรวดเร็วมือก็คว้าไปที่เงานั้นทันที... และแล้ว ข้าพเจ้าก็อ้าปากค้างอยู่ท่านั้น เพราะที่จับไปคือพัดลมสูงที่ตั้งอยู่ปลายเท้านั่นเอง

 

แหม เข้าใจคิดนะครับ 55
ประมาณเดียวกับ ผีหางตา หันไปแล้วไม่เห้นใครแต่เป็นสีขาวๆปลายๆตา
จริงๆข้าวมันติดที่หางตาอะไรแบบนั้น