สติขั้นฝึกฝน VS สติปัญญาขั้นอัตโนมัติ

ซ๊อต นะ ครับ นะ

ซ. โซ๊ นะ ครับ นะ ไม่ ได้ ใช้ ช.ช้าง นะ ครับ นะ

เจ ตะ นา นะ ครับ นะ

ง ง ให้ รู้ ว่า ง ง นะ ครับ นะ

สติ ขั้น พื้น ฐาน นะ ครับนะ

 

^

ซ๊อต มันเป็นยังไงล่ะ อ่านแล้ว ซ๊อต

วัยรุ่น งงครับ

 

อาการ ช๊อต คือ อาการตัดกับดัก

อย่างคุณ อนาจ ท่าจะชิน เขาเปลี่ยนชื่อมาหาช๊อต
พอดีเพื่อนๆ รู้แกว มะช๊อต มีแต่ปราบ นี้แระ ที่ช๊อต อยู่ตัวดำๆ ไง

 

ปราบคนซื่อ ใครหรอกก็ง่าย :'(

 

เขาไม่ได้ว่า ซื่อ หรอก แบบนี้

 

เอาสติอัตโนมัติ หรือ สติพ้นเจตนา ของแท้มาให้ดูอีกที
ใครที่สำคัญตนผิด ก็คิดแก้ไขตนเองซะ

 

ปราบๆ พวกเราไปเท่ห์ที่อืนต่อกันเถอะ

 

หลบภัยไปนอนได้แล้ว

 

นี่สติที่หลวงตาท่านเคยอธิบายไว้

 

หลวงตาก็ยังบอก
ความจงใจเป็นเืรื่องของสติ

แล้วที่บอกว่าตั้งใจมีสติ เป็นมิจฉาสติ
มันเป็นความโง่หรือฉลาดของตนล่ะ

 

สุโข ปุญฺญสฺส อุจฺจโย - การสั่งสมบุญนำสุขมาให้

 

โง้งฉี่หาย

อจ. พวกมะอึง สอนนักสอนหนาไม่ใช่เหรอว่า ภาษาปริยัติ แปลเอาความ
เอาตัวหนังสือ กับ ภาษาปฏิบัติ มันฟ้ากับเหว

แล้วนี่อะไร ยกการสะสมบุญเหรอ นี่อย่าบอกนะว่า เข้าใจว่า บุญสะสม
ได้ เหมือน สะสมเงิน ธนบัตรจริง ธนบัตรปลอม ของพวกมะอึงนะ

นี่ๆ

ไม่เคยสังเกต ตอนปฏิบัติเหรอว่า เวลาทำบุญเนี่ยะ มัน สะสมแล้วได้
สิ่งเดิมตอบแทนมาหรือเปล่า สะสมเงินมันก็ได้เงินสะสมไว้ แต่นี่
พวกมะอึงสังเกตหรือเปล่าว่า สะสมบุญแล้ว บุญมันคาอยู่หรือไง

มันคาอยู่ในไหกะลาส่วนบนหรือไง

แล้ว มันหยิบจับ จับต้อง เอามาใช้ได้อย่างใจหรือเปล่า หรือว่า ทำบุญ
ไปแล้วก็ไม่รู้ว่ามันไปอยู่ที่ไหน มันจะให้ผลเมื่อไหร่ ก็กะเกณฑ์ไม่ได้
ได้แต่รู้อย่าง ยายสายบัว รู้ว่า ได้ผลตอบแทนแน่ๆ แต่ไม่รู้ว่า มาในรูป
ไหน

เอ้า ไหนหละ สะสมบุญได้ สะสมแล้ว มัน ถอนออก เบิกเข้า โอนให้
ใครก็ไม่ได้ หรือว่า มาวันนี้จะผลิก ไปยกย่อง ถอนออก เบิกได้ โอนได้ขึ้นมา !

อุจจโย เขาแปลว่า ก่อสร้าง ก่อให้เกิด คือ ทำให้มี ปัจจัย ในการได้รับ
อานิสงค์ ซึ่ง จะได้รับเมื่อไหร่ ไม่มีใครกะเกณฑ์บังคับได้ ทวงถามยิ่ง
กยิ่งไม่ได้ ทำไว้แล้วรอเป็นส้มตำทิพย์ ขนนกยูงทิพย์ แบบนั้น ก็เอานะ
สร้างภาพ ฝันกันไป ................

เฮ้อ เรียนธรรมะกันยังไงว๊า สุดท้าย ธรรมปิด ได้แค่ ตัวหนังสือ

ไปทำกรรมอะไรไว้เนี่ยะ ธรรมถึงได้ปิดขนาดนั้น !!!

**************

แปลให้ดีๆ นะ

แปลแบบโง้งๆ ละก้อ ติดอดตติดอนาคต หนึบหนับ เมือนคนไม่คยปฏิบัติธรรมะ

แต่ถ้าแปลถูก เอ้า เขาหมายถึง ปัจจุบัน ณ ธรรม เท่านั้นแหละ ที่นำมาเพ่งได้

พอสิ้นกระแสปัจจุบันธรรมแล้ว ยังเผลออมยิ้มคิดว่า สะสมได้หละก้อ อันนี้
ก็อย่ามาทำเป็น สู่รู้เรื่อง ภาวนา เลยนะ เชิญกลับเข้า โอ่ง ไปได้เลย

 

แล้ว สมมติว่า เข้าใจจริงๆว่า " บุญสั่งสมได้ แล้ว นำสุขมาให้แน่นอน "

มีทิฏฐิเห็นว่า สุขบรรดามี ต้องได้รับทั้งหมด หาก สะสมบุญเอาไว้

ก็ถ้า เกิดนิพพานไปก่อนหละ คนที่นิพพานก่อน บุญที่ทำเอาไว้
จะได้รับผลตอบแทนทั้งหมดอีกหรือเปล่า หรือว่า ยังมีอีกจำนวน
มากที่ ส่งอานิสงค์มาไม่ถึง ........

ก็ถ้า มันมีบางส่วน ส่งอานิสงค์มาไม่ถึง และ จะยังปรารภในเชิง
เห็นว่า ต้องได้รับอานิสงค์เชิงสะสม หรือเปล่า หรือว่า นิพพาน
แล้วก็ไม่สนใจแล้ว คืนให้กับโลกเขาไป ......

แล้วไหนหละ " สุโข "

อย่าบอกนะว่า มาถึงตอนนี้ ก็ไม่สนใจ สุโข แล้ว เพราะว่า สุคโต ดีกว่าเยอะ

แล้ว สุคโต หรือ นิพพาน นี่ได้ เพราะ สะสมบุญ หรือเปล่า !?

หรือว่า สละคืนกันแน่

 

การสะสมบุญอยู่ที่การปล่อยวางของจิตที่เกิดความสุข วางคลายความยินดี ยินร้าย
ไม่ใช่การสะสมการกระทำ อันนั้นเป็นการสร้างเหคุซึ่งมันไม่ใช่ และก็ไม่ได้ใกล้เคียง

 

เอ้อ...โง้งไม่โง้ง แต่ผู้ที่เขาสั่งสมการกระทำ สร้างเหตุยินดีในกุศล มีอินทรีย์ภาวนามาดี

ทำบุญก็เพื่อยินดีกุศล เพื่อเป็นบริขารของจิต เพื่ออบรมจิตไม่ให้มีเวร ไม่ให้มีความเบียดเบียน

พอได้ฟังพระคาถาจากพระศาสดา เพียงเท่านี้ ได้สำเร็จพระโสดาบันเลย เช่น ใน "เรื่องของนางลาชเทวธิดา"

แต่กับผู้เมีย มัวแต่โง้งไม่โง้ว สั่งสมมาดีหรือไม่ พอได้ยินได้ฟัง เรื่องการสั่งสมบุญ

ก็จะต้องออกโลง ไปตามประสาปุถุชนผู้ครองเรือน จับโยงไปเรือนนั้นเรือนนี้เป็นธรรมดา เสมือนไม่รู้จักบุญกิริยา

กรรมกระทำแท้ๆ จะบังภูใครได้ ย่ำใฝ่ไปตามออโต้

ว่าง ว่าง ...ลอยน้ำ ลอยไปๆ ไม่มีจุดหมาย ส่วน โอ่ง ที่มีน้ำเติมเสมอๆ แต่มิได้นำมาเป็นภาระ ย่อมไร้ล่องลอย ในเร็ววัน

โดยความพึงพอใจ อุตสาหะ อันเป็น บาทฐานแห่งความสำเร็จ

ฉะนั้นแล้ว การสั่งสมบุญย่อมนำสุขมาให้เสมอ ตราบสู่พระนิพพาน

"ทำบุญก็เพื่อยินดีกุศล เพื่อเป็นบริขารของจิต เพื่ออบรมจิตไม่ให้มีเวร ไม่ให้มีความเบียดเบียน" ดังกล่าว

หากไม่ใช่แล้ว จะพิมพ์ จะก่อร่าง สร้างทื่อๆ ไปทำไมกิน หากยังแสวงในความใกล้เคียง

 

แล้วรู้จัก บุญสิกขา ป่ะล่ะ

 

เห็นม่ะ พอสนทนาอย่างนี้ก็พรานไปไม่ครบเรื่อง

ลักษณะของคนพรานมือถือดาบกระบี่ ก็มักแสวงให้หมอลงพังงา เป็นธรรมดา

แต่กลับไปใส่ใจ ในเรื่องอื่น ว่าข้านี้ อดเวทนา นั้นได้

คนละเรื่อง

 

เหรอจ๊ะ เมื่อกี้พูดผ่านใจตัวเอง ออกมา ช่ายมะ

 

เลอะเทอะ ป่วยการ

 

นั้นซินะ เลอะเทอะและป่วยการ ใจเป็นประธานทั้งหมด หากภาวนาได้
มันจะมองแ่ต่ตัวเอง ไม่โทษผู้อื่น