มุสลิมผ่านฮินดูเข้าสู่พุทธศาสนา (ประสบการณ์ตนเอง) อ.วอ

สวัสดีค่ะขอแนะนำตัวก่อน
ชื่อ ณภัทศอรญ์ นิ่มเจริญ ปัจจุบันตอนนี้กำลังสร้างสถานปฏิบัติธรรม(บ้านธรรมะพุทธโพธิญาณ) อ.สีคิ้ว จ.นครราชสีมา
...จะมาแชร์ประสบการณ์จากมุสลิม ผ่านเข้าสูฮินและจบที่ศาสนาพุทธทั้งผ่านผ้าขาว(แม่ชี)ผ้าเหลือง(สามเณรี) และปัจจุบันคือผ้าธรรมดา เพราะได้ศึกษาจนเข้าใจแล้วว่าทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยใจค่ะ...
...ขอย้อนไปเล่าตั้งแต่วัย 8 ตัว อ.วอ เองเป็นเด็กผู้หญิงค่อนข้างซนมากหัวรั้นแต่ความจำดี ทุกๆวันก็ต้องไปเรียนหนังสือทั่วไปหลังกลับมาจากโรงเรียนแล้วก็ต้องไปเรียนหนังสือทางศาสนาของอิสลาม ส่วนตัวเป็นคนที่มีสัมผัสตั้งแต่เล็ก สื่อวิญญาณได้ ชอบเห็นมิติต่างๆที่ซ้อนกัน ชอบเรียนรู้พวกวิชา คาถา อาคม จากพ่อและตา เพราะพ่อเป็นหมอต่อกระดูกช่วยคนโดยมีค่าครูแค่กาแฟดำ 1 ถุง และตามีคาถาอาคมลอยตัวได้ ซึ่งตัว อ.วอ เคยเห็นกับตาตัวเองมาแล้วครั้งนึงคือตาลอยตัวขึ้นไปจนติดเพดานจนผ้าขาวม้าหลุดออก มันเลยมีความคิดขึ้นมา ณ ขณะนั้นว่าเราอยากเก่งเราอยากช่วยคนบ้าง ในทุกๆวันก็ไปเรียนคาถาอาคมจากพ่อและตาซึ่งเป็นคาถาของอิสลาม ห ซึ่งได้มาหลายวิชาเหมือนกัน แต่วิชาสุดท้ายที่ไม่ได้มาคืออวิชากำแพงเจ็ดชั้น เพระตาเสียชีวิตเสียก่อน(คาถานี้มีอนุภาพป้องกันแม้แต่เวลาเรานอนหลับก็ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้)
....วันนี้พอมีเวลาแค่นี้ ไว้จะเล่าต่อนะค่ะ

 

ยินดีครับ..ผมจะตามอ่าน อย่าทิ้งช่วงนานนะครับ เดี๋ยวลืม...

 

ขอเล่าต่อค่ะ
ทุกๆตอนเช้าก่อนไปโรงเรียนก็ช่วยแม่เตรียมโจ๊กเพื่อนำไปขาย และตัว อ.วอ เอง เป็นพี่คนโต ซึ่ง มีน้องอีก 5 คน ก็ต้องช่วยพ่อแม่ดูแลน้องๆทุกวัน ...และตอนนี้จะมาเล่าเหตุการณ์ครั้งนึงหลังจากเรียนวิชาจากพ่อกับตาได้ประมาณ 1ปี ก็ ได้รู้ข่าวว่ามีบ้านหลังนึงมีกระสือ ความรู้สึกเราคือเราพอมีวิชาแล้วและอยากจับกระสือได้ซึ่งเป็นความคิดตอนเด็กๆเพราะกระสือทำไห้คนเดือดร้อน ก็เลยชวนเพื่อนๆประมาณ5 คน ไปจับกระสือกันจากนั้นก็ไปขอไส้ปลากับทวด(ทวดเป็นคนหาปลา) เมื่อเวลาประมาณ6 โมงเย็น ก็นำกล่องใส่ไส้ปลาไปตั้งโคนต้นไม้บริเวณหน้าบ้านของกระสือ และนั่งรอกับเพื่อนๆจนถึงทุ่มสองทุ่มหลับๆตื่นๆกัน ก็หันไปมองที่ต้นไม้มีแสงไฟเป็นดวงเเว๊บๆดวงใหญ่ เห็นไส้มีผมแต่ไม่เห็นหน้า พวกเพื่อนๆเมื่อเห็นก็วิ่งหนีกัน เหลือ อ.วอ กับ เพื่อนอีกคน อ.วอก็ท่องคาถา ว่า วะลิดดอม มินกุนไซตอน นิคลิค สามรอบ (ซึ่งเป็นคาถาไล่ผี แต่ผีก็ไม่ไป55555เพราะอาจจะท่องด้วยความกลัวไม่มีจิตใจที่ตั้งมั่น) เมื่อตั้งสติได้ก็เลยวิ่งไปเอาผ้าขาวมาพาดเสาร์ใกล้ต้นไม่นั้นเพราะคิดว่ากระสือจะมาเช็ดปาก และรุ่งเช้า อ.วอก็ไปดูผ้าซึ่งมีคราบเลือดเลยเอาไปให้พ่อ พ่อก็นำมาต้มและสวดคาถา ... ก็มีผู้หญิงใส่แว่นดำเดินมาในขณะที่ต้มซึ่งสันนิฐานว่าเป็นกระสือตนนั้น เขาก็พูดว่าใครทำ และเดินกลับไป เมื่อผ่านไปได้ 7 วันก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ตาย ก็เลยเข้าไปดูในบ้าน ปรากฏว่า ผู้หญิงคนนี้นอนตายในโลงศพซึ่งอาจจะเป็นที่นอนของเขา ตัวเเห้ง ในบ้านนั้นรก เหม็นกลิ่นอับไปหมด ทางหมู่บ้านเลยตัดสินใจทำศพให้เขา และเผาบ้านหลังนั้นเสีย
....เมื่อ อายุ 14 อ.วอ เป็นคนนึงที่อยู่ในเหตการณ์ น้ำป่าหลากที่วังตะไคร้ เหตุการณ์ครั้งนั้นทำไห้มีผู้เสียชีวิตหลายศพ ซึ่งตัว อ.วอ เองก็กำลังเล่นน้ำกับเพื่อนๆ 3 คน ล่องตามลำน้ำจากข้างบนลงมา และอยู่ๆกระเเสน้ำก็แรงขึ้นทั้งมีน้ำวน อ.วอ เองก็หล่นออกจากห่วงยางที่นั่งและพยายามจะขึ้นไปอีกรอบแต่เสียหลักทำไห้ห่วงยางพลิกและเพื่อนทั้ง 3 จมน้ำ เราเป็นคนจมคนสุดท้าย เมื่อลงไปถึงดินข้างล่างแล้วค่อยๆลืมตาดู (น้ำก็ขุ่นแต่พยายามมอง) ก็เห็นคนนอนอยู่เต็ม แล้วได้ยินเสียง อาที่ไม่จมน้ำซึ่งอยู่บนฝั่งตะโกนเรียกเราและได้ยินเสียงถฉุกเฉินต่างๆ (ความรู้สึกตอนนั้นมันเร็วมากและรับรู้ทั้งหมด) อยู่ๆก็ได้ยินเสีย ผู้หญิง ผู้ชาย พูดกันอยู่เหนือน้ำว่า "ต้นสายก็ตายเยอะเเล้ว ปลายทางก็ตายเยอะเเล้ว คนที่จมอยู่ตรงกลางปล่อยเขาขึ้นไป ยังไม่ถึงเวลา" (คิดว่าน่าจะเป็นเสียงยมบาล) พอ อ.วอ ตั้งสติได้เลยตั้งจิตอธิฐาน "หากข้าพเจ้าถึงอายัลของอัลเลาะห์ ก็ขอให้มารับไป หากยังไม่ถึง ก็ขอให้ข้าพเจ้ารอด" พอมีแรงก็เอาขาดันพื้นแล้วมือก็ขึ้นเหนือน้ำอาก็ดึงขึ้นไปบนฝั่ง และปั๊มหัวใจจนน้ำออกมาเป็นดิน แล้วก็ได้สติ....ตอนต่อไปจะเข้าเรื่องที่ชีวิตผันผวนจนข้ามจากมุสลิมเป็นฮินดูค่ะ

 

เจ้าของกระทู้หายไปไหนครับ...

 

รออ่าน...รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม...เข้าใจว่าหลายๆท่านก็รออ่านอยู่นะครับ..