มีแต่คนเคยเห็นผี แล้วมีคนเคยเห็นเทพบ้างมั้ยครับ

ครูจารย์(พระ) ที่บ้านท่านเล่าให้ฟังว่าเห็นผี,วิญญานบ่อย แต่ไม่เคยถามว่าท่านเคยเหนเทพป่าว ลักษณะเป็นแบบไหน

ในตำนาน ก็หาไม่เจอ อินเตอร์เน็ตก็ไม่รู้มีป่าว

อันนี้แค่ตั้งถามเล่น ๆ ครับ ประดับความรู้

 

มีคนเคยเห็นค่ะ มีหลายคนด้วยค่ะ

 

อยากทราบลักษณะของเทพอ่าครับ

 

อยากถามครูจารย์ แต่ไม่กล้ากลัวท่านจะตำหนิว่า ไปสนใจทำไมเรื่องไร้สาระ ไปหาแนวทางภาวนาจะดีกว่ามั้ย

 

นั่นสิ

 

อารมณ์จิตเป็นทิพย์(ละเอียด)ระดับใหนก็เห็นภพภูมิละเอียดระดับนั้น
อีกกรณีคือเทพสงเคราะห์ เมตตาให้เห็นเพราะแรงบุญและแรงกตัญญูของบุคคล​

เจริญพร​

เรื่องเทพหรือเทวดาที่ชื่อ "ท้าวหิรัญพนาสูร" หรือ "ท้าวหิรัญฮู" นี้เล่ากันมาตั้งแต่สมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 เทพองค์นี้บางคนก็เล่าว่า เป็นอสูรที่ตั้งอยู่ในสัมมาทิฐิ (ประพฤติในทางที่ดีงาม) คอยติดตามป้องกันภัยอันตรายไม่ให้มากล้ำกรายรัชกาลที่ 6 และข้าราชบริพารที่อารักขา มีผู้เคยเห็นร่างท่านเป็นยักษ์ดุร้ายน่าเกรงขาม แต่ในยามปกติเล่ากันว่า "ท่านท้าวหิรัญฮู" ตนนี้ เป็นเทพที่มีรูปงามเลยทีเดียว
ล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ 6 เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์หนึ่งที่ทรงสื่อกับบรรดา "โอปปาติกะ" หรือ "วิญญาณ" ได้บ่อยครั้ง ซึ่งผู้เขียนเคยนำมาเล่าให้ฟังแล้วว่าครั้งหนึ่ง พระองค์ท่านทอดพระเนตรเห็นผู้ที่ตายแล้วมาหา ซึ่งก็เป็นเรื่องที่เล่าต่อ ๆ กันมาจึงดูคล้ายกับว่าพระองค์ทรงมี "สัมผัสที่ 6" ในทางเร้นลับไม่น้อย
ในเรื่องของ "ท้าวหิรัญพนาสูร" เทพผู้อารักขารรัชการที่ 6 เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในสมัย ร.ศ. 126 ขณะที่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จประพาสเมืองลพบุรี เมื่อครั้งที่ยังไม่ได้เสด็จขึ้นครองราชย์ ในคืนวันเสด็จประพาสคืนหนึ่ง มีผู้ตามเสด็จท่านหนึ่งได้มีนิมิตฝันประหลาดเห็นชายหุ่นล่ำสันใหญ่โตมาหา บอกว่าชื่อ "หิรัญ" เป็นอสูรชาวป่า ที่มานี่จะมาบอกว่า ต่อแต่นี้เขาจะคอยตามเสด็จล้นเกล้าฯ รัชการที่ 6 ไม่ว่าจะประทับอยู่ที่ใด เขาจะคอยดูแลและระวังภัยไม่ให้เกิดขึ้นกับพระองค์ท่านได้ เมื่อรัชการที่ 6 ทรงทราบเหตุการณ์ในฝันจึงทรงมีพระราชดำรัสให้จุดเทียน จัดเตรียมอาหารเซ่นสังเวย "ท้าวหิรัญฮู" ในป่าเมืองลพบุรีนั้นทันที และทุกครั้งไม่ว่าจะเสด็จฯ ไปแห่งหนใด ในเวลาค่ำถึงยามเสวย พระองค์จะมีพระราชดำรัสให้จัดอาหารเซ่นสังเวย "ท้าวหิรัญฮู" ทุกครั้งไป
และเมื่อรัชกาลที่ 6 เสด็จขึ้นครองราชย์แล้ว พระองค์ก็ยังทรงระลึกถึง "ท้าวหิรัญฮู" อยู่เสมอ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ช่างหลวงมาหล่อรูปท้าวหิรัญฮูด้วยทองสัมฤทธิ์ จากนั้นก็โปรดเกล้าฯ ให้ข้าราชบริพารจัดเครื่องเซ่นสังเวย และเชิญ "ท้ายหิรัญฮู" เข้าสถิตในรูปหล่อนั้น พระราชนามให้ว่า "ท้าวหิรัญพนาสูร" แต่งองค์ทรงเครื่องสวมชฎาแบบโบราณ มีไม้เท้าเป็นเครื่องประดับยศ
มหาดเล็กคนสนิทของรัชกาลที่ 6 ผู้หนึ่ง คือ "จมื่นเทพดรุณทร" ท่านผู้นี้ได้เล่าให้ข้าราชบริพารฟังต่อ ๆ กันมาว่า "ในหลวง (ร.6) ทรงเรียกท้าวหิรัญพนาสูรว่า "ตาหิรัญฮู" ซึ่งคนในวังสมัย ร.6 จะรู้ถึงกิตติศัพท์ของ "ตาหิรัญฮู" ดีว่าสำแดงเดชและอภิืนิหารอย่างไรบ้าง จึงเล่ากันปากต่อปากเรื่อยมา อย่างเรื่องแรกเกิดขึ้นเมื่อรัชกาลที่ 6 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สร้างรูปท้าวหิรัญพนาสูร โดยให้พระยาอาทรธรศิลป์ (ม.ล.ช่วง กุญชร) เป็นผู้ดำเนินการ โดยมีมิสเตอร์แกลเลตตี นายช่างชาวอิตาเลี่ยนที่มาทำงานในกรมศิลปากรเป็นผู้หล่อ เมื่อหล่อเสร็จก็จะยกขึ้นตั้งบนฐานในพระราชวังพญาไท มิสเตอร์แกลเลตตีก็เอาเชือกผูกคอท้าวหิรัญฮูชักรอกขึ้นไป เสร็จแล้วมิสเตอร์แกลเลตตีก็ป่วยกะทันหันทำงานไม่ได้ เพราะคอเคล็ดโดยไม่รู้สาเหตุ พอพระยาอาทรไปเยี่ยม ท่านพอจะรู้สาเหตุจึงบอกว่าคงเป็นเพราะเอาเชือกไปผูกคอรูปหล่อท้าวหิรัญฮูให้เอาดอกไม้ ธูป เทียนไปขอขมาเสีย เมื่อนายช่างชาวอิตาเลี่ยนทำตามคอที่เคล็ดจึงกลับมาเป็นปกติอย่างอัศจรรย์
กับอีกเหตุการณ์หนึ่งเกี่ยวกับ "ท้าวหิรัญพนาสูร" ที่เล่ากันมา เกิดขึ้นเมื่อครั้งที่รัชกาลที่ 6​

 

เทพก็คือผีนั่นหละ....ผีชนิดหนึ่ง....

 

จิตที่มีความเป็นทิพย์ คือ จิตที่สะอาด = ว่างจากกิเลส (ชั่วคราว/ถาวร)

จะสามารถรับสัมผัสที่เป็นทิพย์ได้ครับ


เรื่องการเห็นผี เห็นเทวดา เห็นพรหมนั้น จะเห็นได้ก็ต่อเมื่อจิตสะอาด ว่างจากกิเลส


ภพภูมิพวกนี้มีอยู่จริงตามพระไตรปิฎก ซึ่งจำแนกไว้อย่างละเอียดละออ

ว่า ผี เทวดา พรหม มีทั้งหมดกี่ประเภท แตกต่างกันอย่างไร


ส่วนเรื่องการถามครูบาอาจารย์ (พระ) เรื่องผีสางเทวดานั้น ก็ถามได้ตามสมควรครับ

ท่านไม่น่าจะว่าอะไรหรอก คือ บอกท่านว่า อยากรู้เพื่อให้หายสงสัยในคำสอนของ

พระพุทธเจ้านะครับ เพื่อการเข้าถึงไตรสรณคมณ์ กราบเรียนท่านอย่างนี้ คอยดูสิ

ท่านเมตตาตอบให้แน่ๆ พระท่านต้องทราบบ้างอยู่แล้ว ถ้าท่านศึกษาพระไตรปิฎกนะ

เพียงแต่ที่ท่านไม่ค่อยสอนให้คนสมัยนี้ฟังกัน เพราะคนไม่ค่อยมีศรัทธาในเรื่องภพภูมิ

พูดไปพูดมา คนจะพาลหาว่าพระโกหก

 

ใคร ๆ ก็เคยเห็น เทพ

 

ถ้าให้ผมตอบว่ามีไหม ก็ต้องตอบว่ามีเยอะแยะไปครับ แต่เรื่องพวกนี้เป็นปัจจัตตังครับ รู้เห็นได้เฉพาะตน คุณฟังไว้แต่ไ่ม่จำเป็นต้องเชื่อครับ เพื่อนๆผมหลายคนก็เห็นกันเป็นเรื่องธรรมดา โดยเฉพาะผู้ที่ฝึกสมาธิได้ระดับหนึ่งเป็นต้นว่า ได้ทิพจักขุญาณหรือเรียกง่ายๆว่าตาทิพย์ มโนมยิทธิ อภิญญา ลองอ่านหนังสือของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (ฤาษีลิงดำ) ดูนะครับมีมากมายหลายตอนที่ท่านกล่าวถึงเทพ เทวดา ที่ท่านเจอ
นอกจากนี้เทพเทวดาก็มีทั้งอยู่บนพื้นดินเหมือนเรา และอากาสเทวดา จำพวกที่อยู่ใกล้เราก็คือ เจ้าที่เจ้าทาง ภุมเทวดา รุกเทวดา เป็นต้น ดังนั้นจึงมีอยู่ทั่วไป ส่วนอากาสเทวดาก็มีวิมานอยู่บนสวรรค์ ทั้งหกชั้นตามกำลังบุญบารมี นอกจากนี้ ประัวัติของพระเถระดังๆ โดยเฉพาะพระสายปฎิบัติ สายป่า ออกธุดงค์ ท่านก็มีประสบการณ์เหล่านี้มาแล้วทั้งนั้น
ถ้าอยากเห็นเองก็ต้องฝึกสมาธิล่ะครับ
ลักษณะของเทพคร่าวๆนั้น ก็แตกต่างกันไป ตามบุญบารมีครับ ดูเหมือนมนุษย์นี่แหละครับ แต่ดูเหมือนอายุราวๆ 15 16 ปีแถวๆนี้ีครับสวยงาม ไม่เด็กและไม่แก่ มีรัศมีกายตามกำลังบุญ มีเครื่องแต่งกายตามกำลังบุญเป็นชุดไทย เป็นทอง เป็นแก้ว เพชร แก้วประกายพฤกษ์ แล้วแต่บารมีครับ อีกอย่างการจะมาให้เห็นของเทพนั้นบางทีท่านก็มาในรูปแบบต่างๆ ท่านที่เคยเป็นมนุษย์ ก็อาจจะมาในร่างมนุษย์ก่อนตาย เพื่อให้ลูกหลานจำได้ครับ
นอกจากนี้ถ้าไปร่วมงานใหญ่ๆสำคัญก็อาจจะมาในชุดเต็มยศ เป็นทางการสวยงามมากครับ เคยมีคนบอกผมว่า ที่ชั้นดาวดึงส์มีนางฟ้ามากมายสวยงาม ใส่ชุดหลากสี ลักษณะของชุดก็เหมือนชุดนางละครรำแหละครับ ที่เขารำแก้บนที่พระพรหมเอราวัณนั่นแหละ
ท้ายนี้อยากบอกอีกหน่อยว่า การบูชาเทพไม่ใช่เรื่องผิดนะครับ พระพุทธศาสนาไม่ได้ปฎิเสธเรื่องเทพเทวดา เพราะมีจริง มีกล่าวในพระไตรปิฎกหลายตอนมากมาย แต่เพียงเทพเทวดาไม่ใช่ที่พึ่งอันเป็นสรณะสูงสุดนั่นเอง พระรัตนตรัยต่างหากคือสรณะที่แท้ แต่การที่เราบูชาเทพเทวดาคือเราบูชากราบไหว้ในความดีของท่าน พระสงฆ์ก็ไหว้ได้ ไม่ใช่ติดในเทพพหรม ต้องแยกให้ออกครับ คนละประเด็น
เพราะถ้าเรามีเทวดาเป็นพวก จะทำกิจใดๆ ก็ย่อมง่ายครับ สำเร็จเป็นอัศจรรย์ เพราะว่าพวกเขาก็จะช่วย โดยเฉพาะงานบุญกุศล พวกเทพก็อยากได้บุญและค้ำจุณพระพุทธศาสนาเหมือนกัน แต่ทำุบุญแล้วอย่าอธิษฐานแค่สวรรค์นะครับ ให้ัตั้งใจไปพระนิพพาน สวรรค์เป็นเพียงที่พักระหว่างทางที่เกษมสำราญเท่่านั้นไม่ใช่จุดหมายปลายทางแห่งการพ้นทุกข์ครับผม

 

ก่อนวันพระเมื่อสองปีก่อน เห็นแวบๆค่ะ ตัวโตๆ ท้วมๆ สูงราว 1.90 m ใส่เสื้อสีนํ้าเงินอ่ะค่ะ เห็นแค่ด้านหลัง หันไปดูอีกทีหายแวบ พี่ชายบอกว่าพระอินทร์ค่ะ

 

คนที่ปฎิบัติดี ปฏิบัติชอบ..หมั่นไหว้พระสวดมนต์ นั่งสมาธิ..บ่อยๆ เชื่อว่าจะต้องได้เห็นแน่ๆค่ะ..

 

ดิฉันเคยเห็นเทวดาค่ะ ไม่ได้เห็นด้วยตาเนื้อตอนตื่น
แต่เห็นตอนหลับอยู่ คาดว่าท่านน่าจะมาเข้าฝัน

ก็สวยงามตามที่เคยได้ยินมาค่ะ
ที่ดิฉันเห็นท่านเป็นเทวดาผู้ชาย
เสื้อผ้าวิจิตรปราณีต สวยงาม
ชุดประมาณ พญาแรกนาขวัญ
มีชฎาบนศรีษะ
เสื้อสีขาวเดินดิ้นทอง ไม่มีผ้าคลุม
และกางเกงเป็นแบบสามส่วนสีดำเดินดิ้นทองอ่ะค่ะ
ส่วนรองเท้าจำไม่ได้
แต่น่าจะเป็นแบบปลายรองเท้างอขึ้น

เนื้อผ้าสีขาวมีออร่า
ประมาณโฆษณาผงซักฟอกโอโม่จริงๆ
ชุดเดินดิ้นทอง คาดว่าน่าจะเป็นทองจริงๆ เพราะสวยงามมาก
ส่วนผิวพรรณท่านผุดผ่อง ขาวใส ท่านไว้หนวดค่ะ หนวดท่านมีสีขาว
หน้าตาท่านดูมีอายุประมาณ 50 ปี แต่ผิวพรรณท่านเหมือนรุ่นๆ ค่ะ
งดงามมากจริงๆ และรู้สึกว่าท่านจะมากับใครไม่ทราบ
อีกองค์นึง คือเห็นไม่ชัดเลย
แต่เท่าที่จำได้คร่าวๆ
คือท่านมีกายสีคราม ออกฟ้า-น้ำเงิน นุ่งผ้าสีแดงค่ะ ตัวออกใหญ่หน่อย
ที่จำได้คร่าวๆ เท่านี้

 

เคยเห็นด้วยตาเนื้อ ไม่ได้ฝัน เพราะเพิ่งตื่นมาเข้าห้องน้ำ แล้วนั่งในห้องนอน มองไปที่หน้าต่าง เห็นเทวดาเหมือนในภาพวาดตามผนังโบสถ์เลย ทรงอาภรณ์แก้วแวววับ งดงามมากมาย องค์ก็เป็นแก้ว ลอยมาที่หน้าต่าง แล้วจิตเราบอกว่า เป็นท้าวเวสสุวรรณ ท่านจะมารับใครสักคน สามีเรานอนหลับอยู่บนเตียง เราก็กลัวว่า ท่านจะมารับสามีเรา เราอธิษฐานจิต (เหมือนคุยกับท่าน แต่ผ่านทางจิต) ว่า ขออย่าได้นำผู้ใดในบ้านเราไปเลยนะเจ้าคะ เราขอสัญญาว่า ทุกคนในบ้านนี้จะเป็นคนดี จะทำความดี ท่านก็ยิ้ม จะว่านานก็นาน จะว่าไม่นานก็ไม่กี่วินาที แต่เราเห็นแน่ๆ ใจเรายังคิดเลยว่า สงสัยต้องมีคนเสียชีวิตแน่ๆ ตอนนั้นก็น่าจะประมาณ เที่ยงคืน ตีหนึ่งประมาณนี้ เราก็นอนต่อ....
รุ่งขึ้น เด็กรับใช้มาบอกว่า เมื่อคืนดึกๆ บ้านเยื้องๆ สามีเขาขี่มอไซค์โดนชนหน้า รพ. เซนต์หลุยส์ แล้วตายในเวลาต่อมา เราขนลุกเลย เพราะน่าจะเป็นเวลาใกล้เคียงกัน ทุกวันนี้เราจะสวดบูชาท้าวเวสสุวรรณและอุทิศผลบุญให้ท่านทุกครั้งด้วย องค์ท่านสวยมาก หน้าตาใจดี เหมือนในภาพวาดเลย อายุก็ประมาณนั้น

 

เมื่อก่อนฝึกมโนยิทธิ แต่ไม่คล่องเท่าไรจะเห็นเฉพาะตอนใกล้ตื่น จำได้ติดตาว่า ผมไปนอนอยู่บนตักพระรูปหนึ่งจีวรสีเหลืองแต่ผมไม่รู้ว่าท่านเป็นใคร ตัวท่านใหญ่มาก เหมือนผมตัวเล็กนิดเดียว แล้วท่านก็ยิ้มให้ผม ในใจก็ถามว่าใครอ่าๆ แต่ตัวเองไม่คล่องในมโนยิทธิเลยไม่ได้รับคำตอบว่าท่านเป็นใคร

 

เทพกับผีคนละชนิดกันนะคะ เทพคือเทวดา มีสองฝ่ายคือ สัมมาทิฐิ กับมิจฉาทิฐิ ผีก็คือผี คนละเรื่องกัน ภูมิต่างกัน บุญต่างกัน เพียงแต่ไม่มีกายสังขารเหมือนกัน เทพมีรูปเป็นทิพย์ ส่วนผีไม่มีรูป มีแต่วิญญาณ

 

น้องเห็นทั้งผีทั้งเทพค่ะ ก็เหมือนคนนี่ล่ะ ผีดีก็มี ผีแย่ก็มี
เทพดีเทพแย่ก็มี

เป็นผีเพราะบุญไม่พอค่ะ เป็นเทพเพราะรักษาศีลมาดี

 

ไม่เคยเห็นแต่เคยได้ยินค่ะ ช่วงที่นั่งสมาธิบ่อยๆ ตอนเช้ามืดจะได้ยินเสียงใครไม่รู้คุยกันบริเวณห้องพระดังมาก ไม่ใช่ภาษาคน แต่จิตรู้สึกได้เองค่ะว่าเป็นภาษาเทพ พอเดินไปดูเสียงก็หายไปแล้วค่ะแปลกดี