มีผี!!...เป็นเพื่อน

ก่อนอื่นขอสวัสดีเพื่อนๆ ชาวพลังจิตดอทคอม ครับ วันนี้ผมมีประสบการณ์ที่น่าจดจำในครั้งหนึ่งในชีวิตของผมก็ว่าได้ ...

ผมเป็นนิสิตปีสองครับ ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ชีวิตในมหาลัยวิทยาลัย ทำให้ผมได้เข้าใจสิ่งต่างๆมากขึ้นเกี่ยวกับการใช้ชีวิต การอยู่ร่วมกับคนอื่น แต่แล้วความแตกต่าง ระหว่างความเป็นวัยรุ่น ม.ปลาย กับ ในช่วงวันรุ่นตอนปลายก็ทำให้ผมต้องปรับตัวอย่างรวดเร็ว จนบางครั้ง ก็เครียด...จนไม่อยากทำอะไร

ความเป็นเพื่อนมันดูกันที่ผลประโยชน์เสียแล้ว นิยามคำนี้เกิดขึ้นในหัวของผม ผมทำทุกอย่างที่เห็นว่ามันเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ร่วมชั้นเรียนของผม ผมไม่หวังอะไรมากเลย สำหรับการตื่นแต่เช้า มาคนแรก มาเตรียมห้องเรียน เปิดเครื่องใช้ทุกอย่างให้พร้อม และพร้อมที่จะเรียนในทุกๆวัน

ผมหวังแค่ว่า เมื่อเลิกคลาสแล้วจะมีใครสักคนหนึ่งหันหลังกลับมามอง แล้วชวนว่า เฮ้ยไปด้วยกันมั้ยเพื่อน หรือนายไปกับเรามั้ย แค่นี้ก็พอ

ผมเข้าใจในวินาทีแรกที่มีความรู้สึกนี้ว่า สักวันเราก็ต้องแยกย้ายจากกันไป ไปทำงานที่อื่นกัน ผมก็คงเป็นคนแรกที่มีความรู้สึกนี้ตั้งแต่ยังไม่ได้จากกัน

แต่มันก็กลับทำให้ผมเข้มแข็งมากขึ้น ไม่มีสิ่งไหนที่มีอิทธิพลเหนือความรู้สึกของผมได้ ผมสามารถไปไหนมาไหนได้คนเดียว ผมอยากไปในที่ที่ผมอยากไปโดยไม่ต้องห่วงคนอื่น ผมสามารถทำอะไรด้วยตนเองได้ ในชีวิตนี้เพื่อนสนิทจริงๆของผมคงหายาก แต่ผมก็ไม่ลืมว่า มนุษย์เราเป็นสัตว์สังคม จะยากอะไรกับการเปิดใจให้กว้างแล้วรับสิ่งต่างๆเข้ามา

เพื่อนๆที่ช่วยงาน เพื่อนเล่นเพื่อนเที่ยวมีเยอะแยะครับแล้วครับตอนนี้ แต่!!!!
เพื่อนที่มองไม่เห็นละ ???


เรื่องเกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เองครับ...

คืนนั้นเองผมฝันว่า ผมไปที่ๆแห่งหนึ่ง เป็นเหมือนบ้านใครสักคนที่ผมคุ้นตามากๆแต่นึกไม่ออก ในฝันผมอยู่ที่นั่นกับคนรู้จักซึ่งผมจำไม่ได้ครับ เรากำลังคุยกัน แต่แล้วในขณะนั้นเอง.....

ที่ข้างของคนๆนั้น ก็ปรากฎเป็นร่างเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ อายุก็ประมาณ 5 ขวบได้ ไม่ใส่เสื้อ แต่ที่จำได้แม่นๆคือ โจงกระเบนสีส้มแดงแสดตามาก ผิวไม่ขาวมากเท่าไหร่ ไว้โก๊ะด้วย ในวินาทีนั้น ภาพที่เห็นตอนน้องเขาปรากฎร่างมาต่อหน้าตาเลย ก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คน แต่ทำไมคนที่เราคุยด้วยเขามองไม่เห็น ในความฝันเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า เราฝันเห็นผีอีกแล้วเรอะ!! ตอนนั้นมีสติแผ่เมตตาให้เขาเลยทันที ด้วยความที่น้องเค้าเป็นเด็ก ตัวเล็กน่ารักดี ผมก็อุ้มน้องมา ความรู้สึกตอนนั้นมีความสุขมาก ผมคุยกับน้องว่าอะไรจำไม่ได้ ผมเล่นกับน้องเค้าเหมือนเป็นน้องชายผมเลยละคับ

ผมไม่มีความรู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย ผมจำได้ว่า ผมถามน้องอยู่เรื่องหนึ่งคือ "น้องอยู่กับใครหรอ" น้องบอกว่า"อยู่กัน 7-8 คนแต่ที่มา มากันสองคนครับ"

เท่านั้นแหละครับ มีบางสิ่งหล่นลงมาจากตัวเด็กชายคนนั้น ผมไม่รู้ว่าอะไร แต่ในขณะที่น้องนั่งตักผมอยู่ น้องก็ก้มไปเก็บ ปรากฎเป็นพระขันธ์สีเงินวาวมาก ชู้ขึ้นมาให้ผมดูผมใจหายวาบ ผมมั่นใจเลยมันทีว่า นี่มันผีกุมารนี้หว่า แต่โชคดีที่น้องเห็นเรากลัว น้องเขาก็เก็บไป

ยังค้างกันต่อเมื่อกี้ที่คำถาม น้องก็บอกว่า มากับพี่สาว ที่นี้ผมเริ่มกลัวแล้วดิ เฮ้ย!! ผีอีกตัวจะเป็นงัยหว่า น้องก็จูงมือผมไปหาพี่สาวของเขา ผมมองไปรอบๆตัว ก็ไม่เห็นมีอะไร

สักพักปรากฎร่างแบบเมื่อกี้อีกแล้วครับ คราวนี้เป็น เด็กผู้หญิงน่าตาน่ารักครับ ในฝันผมโล่งใจมากๆ อายุประมาณ 7 ขวบได้ สวมเสื้อผ้า ประมาณแบบตุ๊กตาชาววังแบบนั้นครับ ผมอธิบายไม่ถูก รัดเกล้ากลมเรียบร้อย น่ารักครับ

แล้วทันใดนั้นเอง!! น้องหญิงคนนั้นก็เอ่ยมาว่า "พี่ เหงามั้ย ม๊ะหนูจะดูดวงให้"
แล้วน้องก็ขอดูลายมือของผม น้องบอกว่า "พี่อะเป็นคนเรียนดีนะ เครียดบ่อยอะ เวลาเครียดๆ ชอบโทรไปหาน้าใชมั้ย" ผมตกใจมากครับ เพราะที่น้องเขาทายมาก็ตรงจริงๆ แล้วน้องก็บอกอีกครับว่า "ระวัง!!นะ จะเรียนไม่จบ" เท่านั้นผมถึงกับเครียดขึ้นมาจริงๆ แต่แล้วสีหน้าของน้องที่ดูจริงจังเมื่อกี้ก็เปลี่ยนไป แล้วบอกกับผมด้วยรอยยิ้มว่า "ฮ่าๆๆ หนู ล้อเล่น"

จบเลยครับผมโดนผีหลอกจริงๆเลย น้องเขารู้ว่าถ้าเป็นเรื่องเรียนผมจะเครียดมาก ทำไมผมถึงรู้ได้ ว่าน้องเค้ารู้ละครับ...

เช้ามาผมรีบโทรไปหา แม่ กับยาย เพื่อที่จะเล่าความฝันนี้ให้ฟัง แต่ติดต่อไม่ได้เลยสักคน แล้วผมก็นึกถึงน้าของผม

ผมติดต่อกับน้าได้ครับ "น้าปู ผมมีเรื่องเล่าอีกแล้ว" ทุกครั้งที่ผมฝันเห็นสิ่งแปลก บุคคลแปลกหน้าหรือมีเรื่องแปลกๆ เรื่องเครียดๆ น้าปูจะมีคำตอบมาให้ผมเสมอ เพราะน้าปูของผมเป็นหมอดูไม้ขีดครับแฮะๆ

แล้วทันใดนั้นเองที่ผมกำลังเล่าเรื่องความฝันถึงตอนที่เห็น โจงกระเบนสีส้มแดงแสด น่าถึงกับอุธาน "ว๊าย ลูก วางสายก่อนเดี๋ยวน้าส่งรูปอะไรให้ดู"


เดี๋ยวผมมาเล่าต่อนะครับ

 

รออ่านค่ะ

 

มาแล้วครับ

น้าของผมเขาส่งรูปกุมารที่เขา เลี้ยงไว้มาให้ครับ แต่โทรศํพท์ของผมไม่สามารถรับข้อความภาพได้ น้าก็โทรกลับมาแล้วเล่าว่าที่บ้านน้า เลี้ยงไว้เยอะ แล้วเด็กที่ใส่โจงกระเบนสีส้มนั้น มีอยุ่จริง น้องเค้าชื่อ "ข้าว" น้าพยามยามอธิบายลักษณะหุ่น แล้วส่วนผู้หญิงนั้นก็ มีหุ่นอีกเหมือนกัน เป็นพี่สาวชื่อน้อง "มะลิ" ผมได้ยินถึงกับขนลุกขึ้นมาทันทีเลย

น้องเค้าคงทราบว่าผมเครียด เหงา ผมก็ชอบโทรหาน้า อย่างไรก็ขอขอบคุณน้องทั้งสองคนไว้ตรงนี้ด้วยนะครับที่ เห็นใจแล้วก็เป็นห่วงพี่ ขอบคุณคับเด็กน้อย

 

หน้ารักดีครับเด๊กผมว่า

ผมก็เลี้ยงเหมือนกันกุมาร นานๆ จะฝันเขามาเล่นด้วย เป้นเด๊กๆ ขาวน่ารัก

 

อยากมีผีเป็นเพื่อนเหมือนกัน เบื่อคนหลอกได้หลอกดี

 

อ่าจ่ะ ผมเลี้ยงทั้งพรายทั้งกุมาร
คิดดูละกันพรายที่ผมเีลี้ยงนับถือกันเหมือนพี่สาวแท้ๆ พี่แกก็ห้ามผมกินเหล้า มีมาวันนึง
ผมไปซื้อเรามากินกับเพื่อน ผมอยู่บนเตียง พัดลมตั้งอยู่บนเตียงตรงปายเตียงผมกินเหล้าเล่น
และแล้วพัดอยู่ก็ตกเตียงเหมือนมีคนมาปัดให้ล้มลง ผมรู้ทันทีเลยว่าพีแกเขาคงไม่ให้ชอบให้กินเหล้า แล้วก็ไปคุยกันสื่อสารกันทาง(ขอไม่บอก...)ถึงได้รู้ว่าพี่ไม่ชอบให้กินเหล้า

และยังมีอีกหลายเรื่องไว้จะมาโพส โม้ให้ฟังเด้อโย่ๆๆๆ

 

จะรอ

จะรอติดตามจ้าาา