ผมยกพระสูตรมาโพสต์ก็มาจากพระไตรปิฏก ใครจะตำหนิผมขอเชิญกระทู้นี้ครับ

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๘ หน้าที่ ๔๑๓/๕๑๗
อานิสงส์ในการเรียนวินัย
[๑๑๖๘] อุ. พระพุทธเจ้าข้า ในการเรียนวินัย มีอานิสงส์เท่าไรหนอแล?
พ. ดูกรอุบาลี ในการเรียนวินัยมีอานิสงส์ ๕ นี้. อานิสงส์ ๕ อะไรบ้าง คือ:
๑. กองศีลเป็นอันตนคุ้มครองรักษาไว้ด้วยดี
๒. เป็นที่พึ่งพิงของผู้ถูกความสงสัยครอบงำ
๓. เป็นผู้แกล้วกล้าพูดในท่ามกลางสงฆ์
๔. ข่มขี่ข้าศึกได้ด้วยดีโดยสหธรรม
๕. เป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความตั้งมั่นแห่งพระสัทธรรม

----
ผมขอแค่ข้อ ๕ ข้อเดียวพอ ใครตำหนิผมเชิญครับ

 

เป็นพระ หรอ ได้อนิสงส์ เรียนวิน้ย ศีลของพระ

 

แล้วคุณปฏิบัติตามที่โพสต์มาป่าวคับ ถ้าไม่ปฏิบัติตามสิ่งที่คุณอ่านมาเรียนมาก็สูญเปล่า สัจธรรมไม่ได้อยู่ที่ตำรานะครับ อยู่ที่ใจ สิ่งที่คุณโพสต์มามีความบริบูรณ์อยู่ในตัวอยู่แล้ว แต่คนโพสต์บริบูรณ์ด้วยศีลตามที่อ้างมาหรือยัง ระวังจะเป็นเถรใบลานเปล่านะ คนจะไปสวรรค์นิพพานไม่ใช่เพราะรู้มากนะคับ แต่อยู่ที่ปฏิบัติมาก ชำระใจมาก คุณหวังอะไรในการโพสต์ท้าทายใครแบบนี้ ชื่อเสียงเหรอ ต้องการอวดว่าตัวเองเก่งพระไตรปิฎกเหรอ คนจบพระไตรปิฎกตกนรกมาเยอะแล้วนะขอบอก คนดีเขาไม่อวดท้าทายใครหรอกครับ เขาถ่อมตัวตลอดเวลา ไม่ใช่เที่ยวท้าทายใครมั่วไปหมด แสดงว่าจิตหยาบมาก หันไปฝึกจิตฝึกใจให้มากกว่านี้นะครับ ขังลิงไว้ให้อยู่อย่าให้ออกมาเพ่นพ่านภายนอก ผมไม่ได้เป็นศัตรูกับคุณ แต่ผมเตือนด้วยความหวังดี อย่าเอากิเลสหยาบๆมาใช้กับการเผยแพร่พระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์เลย ถ้าเอาปริยัติมาอวดกันผมถามหน่อยว่าคุณจบด้านเปรียญธรรม 9 ประโยคเปล่า แล้วตีความหมายพระพุทธพจน์ละเอียดถี่ถ้วนมากน้อยแค่ไหน ใครก็โพสต์ได้พระไตรปิฎกน่ะเด็กป.1 ก็โพสต์ได้ แต่การอธิบายให้ถูกต้องตามพระพุทธประสงค์นี่สิสำคัญมาก คุณได้เรียนด้านบาลีมาเปล่า ถ้าไม่ได้เรียนมาอย่าเอามาอวดชาวบ้านเขามันน่าขายขี้หน้าชาวบ้านชาวเมืองเขา ถ้าคุณยังขืนโพสต์ท้าทายอยู่แบบนี้ผมก็จะตอบคุณแบบนี้ไปเรื่อยๆ หันไปปฏิบัติมั่งเด้อ อย่าให้มันวิ่งพล่านมากไปกว่านี้เลย สงสารคุณ ไม่เหนื่อยหรืออย่างไรวิ่งไปวิ่งมา น่าสงสาร หัดฝึกอานาปามั่งนะจะได้ไม่ฟุ้งซ่านมากกว่านี้ จะได้เห็นแสงสว่างในชีวิตกับเขาบ้าง

 

ผมเห็นว่ากระทู้ พระไตรปิฎกทั่วไป - PaLungJit.com ก็มีอยู่แล้ว ทำไมต้องมาโผสในนี้ หรือคงเป็นเพราะอยากให้คนในห้องนี้ได้อ่านได้ศึกษากันซินะครับ

แต่ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีนะครับ เรียนรู้จากพระไตรปิฏก ถึงแม้จะจำได้มั้ง จำไม่ได้มั้ง ทำตามได้มั้งไม่ได้มั้งก็ดีครับ

ถึงใครจะว่าเป็นใบลานเปล่า แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีใบลานครับ ถึงแม้จะตกนรก หรือ ขึ้นสวรรค์ก็ตาม แต่อย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ถูกต้อง สิ่งที่ควรเรียนรู้แล้วครับ เรียนรู้ให้ถูกต้องชาตินี้เพื่อไปปฏิบัติให้ถูกต้องชาติหน้าก็ได้ครับ

 

ธรรม ของพระพุทธเจ้า

เป็นไปเพื่อ ละ เพื่อวาง เพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อความคลายกำหนัด

พระไตรปิกฏเป็นปริยัติ เป็นสัญญา สัญญาแปลว่าจำได้หมายรู้

รู้แบบไหน แบบนกแก้ว นกขุนทอง

รู้พระธรรม พระไตร แต่ความประพฤติ ของผู้ได้ปริยัติจากไตร

ไม่ได้น้อนนำ ไปประพฤติ ปฏิบัติ ไห้เข้าลงไปในใจสักนิด สัดเล็กน้อย

เที่ยบได้กับช้อนแกง ตักแกงทุกวัน แต่ไมา่มัวันที่จะรู้รสแกง

ธรรมะต้องการคุณภาพ ต้องการความเป็นพระอริยเจ้า

พระพุทธเจ้า พระองค์ต้องการผลอย่างนี้

ก็คือ... พระพุทธองค์จึงได้ทรงแสดงพระธรรมเทศนา ชื่อ ธัมมจักกัปป์ปวัตนสูตรอันเป็นปฐมเทศนาแก่พวกเขา ในเวลาจบพระธรรมเทศนา โกณฑัญญะเกิดธรรมจักษุ คือดวงตาเห็นธรรมว่า สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งหมดมีความดับไปเป็นธรรมดา (ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาสุดท้ายต้องดับไป) ท่านได้บรรลุโสดาปัตติผล เพราะเกิดธรรมจักษุนี้ พระพุทธองค์ทรงทราบ จึงทรงเปล่งอุทานว่า โกณฑัญญะรู้แล้วหนอ ๆ ท่านจึงได้ชื่อว่า อัญญาโกณฑัญญะ เพราะรู้ธรรมก่อนใคร ๆ

พระศาาสนาต้องการผลแบบนี้

ถ้า....รู้แบบโลกๆ รู้พระสุตรนั้น พระสุตรนี้ ยกพระไตรข้อ ข้อนี

แบบนี้มีแต่สร้างความเห็นเป็นมิฉาทิฐิ

ยกมาเท่าไหร่ พระไตรมากน้อยแค่ไหน ก็พลาดจากความเป็นจริงมากเท่านั้น

อย่าลืมนะครับ ที่ยกมา เป็นยคำสอนของผู้ห่างไกลจากกิเลสแล้ว

เราปุถุชนเต็มขั้น ยากที่จะเข้าใจอย่างถ่องแท้

ยกมาสิบครั้ง ความเข้าใจคลาดเคลื่อ เข้าใจผิดก็เท่ากับสิบครั้ง

ขอไห้ทำไห้ได้ ไห้มีธรรมะในใจจริง จะมากหรือน้อย นั้นแหละ

เราถึงจะได้ชื่อว่า รู้ธรรมะ มีธรรมะ เข้าถึงธรรม มีธรรมเป็นเครื่งออยู่ของใจ

 

1.ท่านใช้รูปของท่านอาจารย์พุทธทาสแต่ท่านไม่ได้นำแนวทางของท่านอาจารย์มาใช้เลย(พุทธทาสเคยกล่าวไว้ว่าพระไตรปิฎกที่ใช้ในปัจจุบันผิดไปจากของเดิมเกิน50%)ผมขอให้ท่านเปลี่ยนรูป
2.อุรุเวลา(อุรุเวลาเสนานิคม)เป็นสถานที่เป็นสัญลักษณ์ของภิกขุที่ทำผิดพระธรรมแล้วยอมรับผิดประจานตัวเองด้วยการตักทรายมากองไว้ผมก็ยังไม่เห็นท่านทำตามชื่อที่ตั้ง

 

พระวินัย เป็นเรื่องของพระครับ

ฆราวาสเอาศีล5 พรหมวิหาร4 บารมี10 ทำให้ได้ ให้มั่นคงก่อนเหอะ

 

ศูนย์รวมคนมีพลังจิต, วิทยาศาสตร์ทางจิต, วิทยาศาสตร์มหัศจรรย์, เรื่องลึกลับ, มนุษย์ต่างดาว, สัมผัสที่หก, วิญญาณศาสตร์, UFO, ศาสตร์และประสบการณ์อันลี้ลับ, ศาสตร์แห่งปัญญาที่ล้ำเลิศ, ศาสนาและปรัชญา

 

ผมศึกษาพระธรรมจากท่านพระพุทธทาส ๓ เล่มครับ

อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคต้น
อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคปลาย
ปฏิจฺจสมุปฺบาทจากพระโอษฐ์

ผมเลือกศึกษาพระธรรมจากหนังสือที่ท่านพระพุทธทาสเขียน เพราะพระพุทธทาสตัดส่วนที่เป็นอรรถกถาออก เหลือแต่ "พุทธวัจนะ"

 

คุณได้อะไรจากพระธรรมที่ศึกษาของท่านพุทธทาสบ้าง (ปกิจจฯที่ท่านให้ผมไปอ่านที่ท่านอธิบายก็ไม่ใช่แล้ว)

 

555 มันไม่ได้สำคัญที่คุณเอาพระไตรมาลง
หรือเปล่า มันสำคํญที่ว่าคุณเข้าใจหรือเปล่า อย่าเถรวาทบ้านเราเราถือคัมภีร์บาลีใช่ไหม? แต่พระพุทธเจ้าสอนเป็นภาษาบาลีหรือเปล่าเล่า คำตอบก็เปล่า? ทุกวันนี้เรารู้แล้ว เมื่อก่อนชาวพุทธก็เชื่อแบบนี้ทุกนิกายนั้นแหละ ดังนั้นเถรวาทแบบบ้านเรา ลังกา พม่าจึ่งมักพูดว่าคำสอนของตนคือของแท้แน่นอน แต่ตอนนี้เรารู้แล้วว่า ไม่ใช่ของจริงร้อยเปอร์เซ็นส์ไม่ต่างจากคัมภีร์ของมหายานดอก ขนาดภาษายังไมใ่ใช่ของจริงเลยพระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสเป็นบาลี

นอกจากนี้พระไตรยังรจนาชำระรวบรวมขึ้นจริงๆ หลังจากท่านปรินิพพานไป 500 ปี ดังนั้นคนร่วมสมัยตายหมดแล้ัว นอกจากนี้ยังแก้ไขปรับปรุงกันมาอีกนับไม่ถ้วน ดังนั้นถ้าเหลือของแท้50 เปอร์เซ็นส์นะก็เก่งแล้ว

คุณยกขึ้นมาลอยๆๆๆ โดยที่คุณไม่เข้าใจนัยยะของมัน จริงไหม? ผมยังสงสัยว่าคุณอ่านมันจริงๆๆ หรือ แค่อวดว่ารู้ตำรากันแน่ นอกจากนี้ไอ้ข้อความของคุณนะคุณเคยศึกษาที่มาที่ไปของสูตรพวกนี้หรือเปล่า?

 

ผมอ่านความเห็นของคุณ ผมมาสะดุดเอาประโยคนี้ครับ เถรใบลานเปล่า คือผมมีความหลังฝังใจนะครับ เมื่อประมาณ ปี 2552 ผมมีโอกาสไปกราบปู่ฤาษีที่ จ.ชัยภูมิ(เพื่อนซึ่งเป็นศิษย์เก่าืท่านพาไป) ตอนกลางคืนท่านเทศน์เรื่องรูป-นาม และเรื่องของพระโปฐิละ บอกตามตรงผมอายท่านจริงๆครับ เหมือนท่านจงใจเทศน์ให้เราและเพื่อนฟังโดยตรง ซึ่งตอนนั้นผมกับเพื่อนยังคงหลงใหลในรสของสุราอยู่เลย อิอิ พระคัมภีร์เปล่า พระคัมภีร์เปล่า พระคัมภีร์เปล่า พอกันที ผมไม่อยากได้ฉายานี้อีกแล้ว ฮือ... ฮือ...:'( ผมจะสู้ให้ถึงที่สุด:VO

 

คุณบอกว่าคุณขอแค่ข้อ5ข้อเดียว คุณเข้าใจว่าอย่างไร อันใดคือผู้ปฏิบัติเพื่อความตั้งมั่นแห่งพระสัทธรรม และ ผู้บฏิบัตินั้นควรต้องทำอย่างไร? ได้ผลอย่างไร? และเพราะอะไรจึ่งต้องทำเช่นนั้น พระสัทธรรมที่ควรตั้งมั่นคือพระสัทธรรมใด?(มันกว้างมากนะครับ อย่างอธรรมะก็ยังถือว่าเป็นธรรมะเป็นพระสัทธรรมเหมือนกัน เพียงแต่ไม่ได้ก่อให้เกิดผลในทางกุศล) เพราะอะไร? นอกจากนี้เหตุใดคุณจึ่งพูดว่าขอแค่ข้อ5ข้อเดียว มีอานิสงส์ธรรมข้อห้าที่เป็นเอกเทศจากอีก4ข้อที่เหลือด้วยหรือ พระวินัยคืออะไร ทำไมต้องเรียนเพื่ออะไร?

จงอธิบายมาเถิด หวังว่าคุณคงไม่ตีฝีปากทำเป็นปริศนาธรรม ยอกย้อนนะครับ ผมต้องการคำตอบที่ตรง สดใหม่ และมาจากประสบการณ์ของคุณเอง ขอสดับหน่อย

 

ถึงทุกๆ ท่าน ยกเว้นคุณเจ้าของกระทู้

อย่าไปเถียงกับคนบ้าอย่างคุณเจ้าของกระทู้เลย ปล่อยให้เขารับกรรมไปคนเดียวดีละ

 

เขาไม่ได้บ้า หรอก เพียงแต่สับสนเท่านั้น


เดี๋ยวก็หาทางออกได้เอง ใช้เวลาสักพัก

 

พระพุทธองค์ท่านสอนให้ละ
แต่คนบางคน(ส่วนมาก) ก็ไปยึดเข้าให้
มีอะไรยังต้องเรียนรู้ก็เรียนรู้ไป กิจยังไม่จบก็ทำไป ถ้าคิดว่าพอแล้ว จบแล้ว ก็วาง
แต่ละคนมีกรรม มีหน้าที่ไม่เหมือนกัน
ไม่มีผิด.... ไม่มีถูก....
มีแต่อาการที่เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัย อิทัปปัจจยตา
ผู้เจริญแล้วพึงอย่าดูถูกวิถีของผู้อื่น
ยกตัวอย่าง องคุลีมารก็มีวิถีของท่าน ดูถูกได้ที่ไหน อิอิ สุดท้าย เราหยุดแล้ว ท่านหล่ะ หยุดหรือยัง แค่เนี๊ยยย บรรลุธรรมปึ๋งเลย ฮ่าๆๆ อย่าดูถูก

 

ท่านอิ่มสบาย พูดถูกใจตลอดอ่ะ อ่านโพสของท่านแล้ว เย็นๆ สบายใจดี กอดที({)(k)

 

วิชา ป.เอก พูดแล้วต้องทำด้วยนะ;ปรบมือ

 

ผู้ใดทรงจำธรรมแม้เพียงพระสูตรเดียว พิจารณาใคร่ครวญธรรมนั้น ผู้นั้นได้ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความตั้งมั่นแห่งพระสัทธรรม

 

นั้นไง ขนาดผมพุดแล้วว่าต้องการคำตอบที่ตรง สด ก็ยังๆไม่เห็นอะไรที่มันสดใหม่เลย อย่างที่ว่าพิจารณาใคร่ครวญนะใคร่ครวญอย่างไร วิธีคิดวิธีมองนะมันมีหลายวิธีนะในพระพุทธศาสนา นี่คือสิ่งที่ผมถาม แต่คุณคงตอบไม่ได้เพราะมันไม่ได้มาจากประสบการณของคุึณ คุณแค่ลอกเขามา แล้วผมยังถามว่าจะได้ผลอย่างไรบ้าง พระสัทธรรมที่ควรตั้งมั้นนั้นคือเรื่องอะไร เพราะมันมีหลายเรื่องนะที่ป็นกฎศีลรรมก็มี ที่ไปพ้นมันก็มี ปฏิบัติแล้วได้ผลอย่างไรนอกจากนี้เหตุใดคุณจึ่งพูดว่าขอแค่ข้อ5ข้อเดียว มีอานิสงส์ธรรมข้อห้าที่เป็นเอกเทศจากอีก4ข้อที่เหลือด้วยหรือ พระวินัยคืออะไร ทำไมต้องเรียนเพื่ออะไร?


อีกอย่างคุณตอบว่าผู้ใดทรงจำธรรมแม้เพียงพระสูตรเดียว พิจารณาใคร่ครวญธรรมนั้น ผู้นั้นได้ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความตั้งมั่นแห่งพระสัทธรรม

เห็นได้ชัดว่าคุณไม่เข้าใจเลยในสิ่งที่ตัวเองพูด เหมือนคนที่นอนละเมอ เพราะอะไรนะหรือผู้ปฏิบัติเพื่อความตั้งมั่นแห่งพระสัทธรรม คำๆๆนี้เกี่ยวโยงกับ ศรัทธา ซึ่งเป็นปฐมบทเริ่มต้นของทุกสิ่ง(ลองดูหลักพละห้าจะเห็นได้ชัดว่าเริ่มจากศรัทธาก่อนอีกอย่างคนเราจะศรัทธาในสิ่งหนึ่งก้ไม่ได้เริ่มต้นจากการจำมันหรือคิดใคร่ครวญถึงมันด้วย ตามหลักพุทธธรรม แต่อยู่ที่การลงมือทำแล้วเห็นเอง)

เรื่องนี้ยังไม่ใด้ชี้ชัดไปที่จิตมยปัญญา หรือ สุตมยปัญญา เลยมันเป็นคนล่ะเรื่อง อีกอย่างหนึ่งการจดจำและใคร่ครวญด้วยความคิดหาใช่การปฏิบัติที่แท้ในพระพุทธศาสนาไม่ ลองดูท่านอานนท์เป็นตัวอย่างเถิดท่านเป็นพหุสุตร แต่สุดท้ายเพราะไอ้ความเป็นพหูสูตรนี่แหละที่ทำให้ท่านไปได้ช้ากว่าคนอื่นในสังฆะ จนพระพุทธเจ้าปรินิพพานไป ท่านถึงจะเข้าใจตรงจุดนี้ แล้วกลายเป็นอรหันต์ืทั้งๆๆที่ท่านฉลาดมาก

ผมเคยเห็นคุณเอาสูตรนี้มาลงนี่ แต่ดูท่าคุณจะไม่เข้าใจว่าสูตรนี้บอกอะไรกับเรา คุณไม่เห็นหรอพระพุทธเจ้าไม่สนับสนุนปัญญาเช่นนี้ ไม่ใช่สาระสำคัญ พระพุทธเจ้าสอนกาลามสุตรมีข้อความความที่ชี้ชัดเลยว่าอย่าพึ่งเชื่อในการคิดวิเคราะห์ของคุณ สิ่งที่คุณไปไ้ด้ยินได้จดจำเขามา คุณเห็นไหมแค่ข้อความเล็กๆๆนะเราสมารถศึกษาได้มากมาย แต่การที่คุณเพียงไปเก็บมาโดยไม่เข้าใจนั้นแหละคือปัญหาของคุณ<!-- google_ad_section_end -->