ประสบการณ์มโนมยิทธิ กรรม และเรื่องยุ่งๆของผม

​

[FONT=&quot]เคยกันบ้างไหมครับ ที่ตอนเด็กๆเคยคิดว่าตัวเราเกิดมาทำไม เกิดมาเพื่ออะไร คิดซ้ำๆกันอยู่อย่างนี้บ่อยๆ ผมจะเล่าให้ฟัง นั้นคือตัวผมเอง แล้วผมก็ลองถามๆคนอื่นๆดูว่าตอนเด็กๆมีใครคิดแบบนี้บ้างไหม เอหรือเราเป็นพวกย้ำคิดย้ำทำรึเปล่าหว่า แต่จริงๆแล้วส่วนมากจะเป็นผู้ที่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนาจริงๆและเป็นผู้ที่ต้องการพระนิพพานเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งเมื่อก่อนผมก็ยังเป็นคนที่มืดบอด แค่คิดว่าใส่บาตรพระทุกอาทิตย์ตอนวันหยุดก็พอแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้ใจผมแนบสนิทกับคำสอนของหลวงพ่อก็คือตอนผมบวชประมาณปลายปี 2554

แต่ที่ผมจะเล่าประสบการณ์มโนมยิทธินั้น คือตอนปี 2555 ได้รู้จากญาติธรรมในเว็บว่ามีหลวงพ่ออยู่องค์นึงในจังหวัดเชียงใหม่ ท่านเป็นศิษย์สายหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ผมกับแฟน แล้วก็เพื่อนผมอีกคนเลยไปฝากตัวเป็นลูกศิษย์ท่านและขอเรียนมโนมยิทธิกับท่าน วันที่เรียนนั้นที่ได้ผลเลยก็คือแฟนผมไปกราบที่พระจุฬามณีที่ดาวดึงส์ แล้วก็ไปกราบหลวงพ่อที่พระนิพพาน แต่ของผมเห็นแค่อดีตชาติก่อนที่จะมาเกิดแว่บเดียว กับวิมานที่ดาวดึงส์แค่นั้นเอง แต่ยังได้จำติดตา หลังจากนั้นมาสำหรับของแฟนผมเค้าถ้ากำลังใจกลางๆในชีวิตประจำวัน แค่นึกถึงพระพุทธรูปเป็นแก้วใสประกายพรึก แล้วทูลถามพระพุทธองค์โดยไม่ต้องหลับตาก็ได้เลย แต่ของผมส่วนมากถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับตัวผม จะเป็นแค่ความรู้สึกที่จะเตือนหรือบอกเหตุเองล่วงหน้า แต่ถ้าเป็นกฏของกรรมแล้วเลี่ยงไม่ได้ครับ เวลาผมสงสัยอะไรก็อาศัยถามแฟนผมอีกทีเพื่อทูลถามองค์สมเด็จท่าน หรือถามหลวงพ่อ หรือเทพที่ท่านสงเคราะห์ได้ มโนมยิทธินั้นอาศัยพระพุทธบารมีเพื่อให้รู้เห็นในความเป็นไปของกฏแห่งกรรม และเกิดปัญญาเพื่อพิจารณาความเป็นไปของสัตว์โลก ในการเวียนว่ายตายเกิด เห็นภพภูมิอื่นๆที่พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ และได้เห็นพระนิพพานว่ามีอยู่จริง

แต่สุดท้ายแล้วการปฏิบัตินั้นก็เพื่อการหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด เวลาแฟนผมรวบรวมกำลังใจขึ้นไปพระนิพพานทีไร หลวงพ่อของพวกเราท่านนั่งยิ้มแฉ่งอยู่บนนั้นเป็นประจำครับ ก็แล้วลูกหลานอย่างพวกเรานั้นได้ทำตามที่ท่านสั่งสอนบ้างรึยัง

ทีแรกผมก็ยังนึกว่าจะโพสกระทู้นี้ดีมั๊ย กลัวคนที่เค้าไม่เชื่อจะมาติเอา แต่พอได้อ่านประสบการณ์จากญาติธรรมในหมวดห้องอภิญญา[/FONT]XP [FONT=&quot]โดยเฉพาะคุณ[/FONT] White Sage[FONT=&quot] แล้วก็เลยอยากจะแบ่งปันประสบการณ์ในทางธรรมกับลูกๆหลานๆของหลวงพ่อครับ ไว้ว่างๆจากหน้าที่ทางโลกแล้วมีกำลังใจจะมาปั่นให้อ่านใหม่นะครับ[/FONT] อนุโมทนาครับ

​

<!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]-->

 

สาธุ ขออนุโมทนากับคุณ softkid9 ด้วยนะคะ ส่วนตัวก็กลัวคนอื่นเค้าไม่เชื่อ และหาว่าเราบ้าเหมือนกันค่ะ (ก่อนจะตั้งกระทู้คิดแล้วคิดอีกค่ะ)

ทั้งนี้เพราะประสบการณ์เหล่านี้เป็นเรื่องส่วนตัว เป็นเรื่องที่รู้ได้เฉพาะตน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการไปพระนิพพาน หรือภพภูมิอื่นๆ แม้แต่การรู้ด้วยญาณต่างๆ เช่น ทิพจักขุญาณ เจโตปริยญาณ ฯลฯ ดังนั้นเรื่องที่นำมาเล่าสู่กันฟังจึงเลือกมาเฉพาะเรื่องที่มีเหตุการณ์และพยานบุคคลมาการันตีแล้ว ทั้งนี้เพราะคนส่วนใหญ่เน้นใช้สมองคิดแบบเหตุแบบผล และรับรู้สิ่งต่างๆด้วยประสาทสัมผัสทั้ง 5 จึงต้องมีพยานหลักฐานเป็นที่ประจักษ์ค่ะ)

อยากจะบอกพี่ softkid9 ว่า ขอเป็นกำลังใจในการปั่นกระทู้นะคะ (ไว้จะช่วยปั่นด้วยอีกคนค่ะ ฮ่าๆๆ) และสุดท้ายนี้อยากจะบอกว่าลูกศิษย์หลวงพ่อต้องอย่างนี้ค่ะ ปฏิบัติได้จริง และรักษาไว้ซึ่งความดีค่ะ ^__^

ปล. ส่วนตัวยังมีความเลวอยู่มากค่ะพี่ ยังปฏิบัติได้เพียงแค่ศีล๕ เท่านั้น แต่จะพยายามค่ะ

 

ผมก็ยังเป็นคนที่มีกิเลสครบทุกกองเลยครับ ยังเห็นผู้หญิงสวย ยังรักยังชอบของที่ดูแล้วสวยงามตา แต่ก็พยายามให้อยู่ในขอบเขตของศีลอยู่ นึกอยู่ทุกวันว่าถ้าตายแล้วขอไปอยู่พระนิพพาน แต่มันจะถึงหรือไม่ถึงก็ช่างมัน แล้วแต่กำลังใจ ถ้าไม่ถึง จะไปอยู่สวรรค์ชั้นไหนก็แล้วแต่มัน เมื่อก่อนผมก็เคยปรารถนา พุทธภูมิเหมืิอนกับคุณWhite Sage ครับ ด้วยความเข้าใจว่าถ้าอยากอยู่พระนิพพานแล้วต้องปรารถนาพุทธภูมิเท่านั้น เวลาทำบุญก็เ่อยปากปรารถนาพุทธภูมิเป็นประจำเลย แต่ตอนนี้เข้าใจในความทุกข์แล้ว เลยลาเลยไม่เอาอะไรแล้ว หน่ายกับการตายแล้วก็เกิดอีก หวังในใจว่าลูกหลานหลวงพ่อทุกคน พวกเราถึงจะไม่เคยเจอกันก็ตาม แต่คงไปพบกันข้างบนนะครับ สาธุครับ

​

 

สาธุค่ะ หวังว่าเราจะไปเจอกันข้างบนค่ะ ^__^

ถ้าวันใดท่านทั้งหลายพ้นทุกข์แล้ว อย่าลืมมาสงเคราะห์ข้าพเจ้าด้วยนะคะ

 

วันนี้จะมาเล่าเรื่องที่แฟนผมเค้าเห็นในอดีตชาติที่แล้วที่ผมทำกรรมไว้เลยนำมาเล่าให้ญาติธรรมได้พิจารณาในกรรมของผมให้เป็นข้อธรรมะครับ

เนื่องจากครั้งหนึ่งผมถามแฟนว่าอดีตทำไมเราผูกพันกับจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือมาก เกิดที่นี่ เรียนก็เรียนที่นี่ ทำงานไม่ว่าย้ายไปทำที่ไหนสุดท้ายก็กลับมาอยู่ที่จังหวัดนี้ ไปอยู่ที่ไหนก็ตามก็ไม่เคยสบายใจและมีความสุขเท่ากับอยู่ที่จังหวัดนี้เลย แล้วตอนผมเจอกับแฟนก็เจอที่นี่เหมือนกัน ทั้งๆที่แฟนผมเค้าเป็นคนจังหวัดสมุทรปราการ แต่ย้ายมาอยู่กับแม่ที่จังหวัดนี้ แล้วก็มาเจอกับผม

​

แฟนผมเค้าบอกว่าภาพที่เห็นเป็นภาพในอดีตนานนับพันปีเลยครับ ชาติที่แล้วผมเป็นทหาร นัยว่าเป็นคนที่รองมาจากแม่ทัพอีกที แล้วไปรบที่ไหนก็ไปมีเมียไปเรื่อยๆ เสร็จจากเมืองนึงก็มีคนนึงต่อๆไป พอมาชาตินี้ผมมีปัญหาเรื่องผู้หญิงตั้งแต่วัยรุ่นมาเรื่อยๆเลยครับ พอผมคบและแต่งงานกับแฟนผมคนนี้ ผมก็หยุดหมดทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นกินเหล้า คบผู้หญิงทีละหลายคน ไม่อยากมีปัญหาครอบครัวและกลัวว่าทั้งแม่และครอบครัวเราจะเสียใจ ยิ่งพอมาศึกษาธรรมะที่หลวงพ่อพระราชพรหมยานเถระ(หลวงพ่อฤาษีลิงดำของพวกเรา) ผมยิ่งมีความกล้าและมั่นคงในคู่ของเราและไม่ต้องการที่จะนอกใจแฟนหรือภาษาวัยรุ่นเค้าเรียกว่ามีกิ๊กไปตลอดชีวิต เพราะเบื่อกับการตายแล้วเกิด เกิดแล้วก็ตาย หมุนเวียนไปอีกกี่แสนกี่ล้านชาติ แล้วยังไปมีเจ้าหนี้กรรมตามมาทวงอีก ปัจจุบันนี้แค่ลูกค้าที่ผมติดต่องานด้วยดูทีท่าว่าจะชอบๆผมก็มีหลายคน เพราะเรามันคนพูดเก่งซะด้วย ผมยังไม่สร้างความสัมพันธ์กับใครเลย เพราะเบื่อชีวิตมนุษย์นี่ละครับ

ช่วงปีที่แล้วแฟนผมบอกว่ามีเจ้ากรรมนายเวรเก่ามาทวง พอได้คุยกันถึงรู้ว่าเป็นเมียเก่าในอดีตที่เป็นทหาร ไปได้เค้าแล้วก็ทิ้งไปเพราะหน้าที่มันต้องไปตามนายสั่ง สภาพที่เค้ามา แฟนผมบอกว่าใส่ชุดดำๆมอๆโทรมมาเลย มาเป็นสภาพสัมพเวสี เลยทำบุญและขออโหสิกรรมกับไป ให้เค้าไปสู่ภพภูมิที่ดีกว่าเก่า พอเค้าแสดงภาพหลังจากได้รับบุญแล้วเป็นรุกเทวดาผู้หญิงไปแล้ว

แถมผมยังมีโรคประจำตัวคือโรคกระเพาะ ปกติถ้าใครเป็นจะรู้ว่ามันเป็นๆหายๆ บทจะมามันก็มา บทจะหายก็หายไปพักนึง ยิ่งเวลาอาหารไม่ย่อย หรือมีกรดไหลย้อน กินอาหารมื้อหนักตอนกลางคืนก็ไม่ได้ กินยาก็ยังดีมั่งไม่ดีมั่ง บางทีนั่งเป็นครึ่งคืนไม่ให้กรดมันไหลย้อนมาที่คอตอนนอน แฟนบอกว่าไปแทงเค้าด้วยดาบไว้เยอะ เลยมีกรรมส่วนนี้ด้วย เลยเลิกหมดทุกอย่าง ก็เลยมีโอกาสมาเล่าให้ญาติธรรมได้อ่านกันนี่ละครับ แต่อย่าเข้าใจว่าผมเป็นคนดีที่ตัดกิเลสได้นะครับ เพราะผมยังเป็นคนที่ยังมีความอยากอยู่ ยังเห็นผู้หญิงสวยอยู่ ยังมีรัก โลภ โกรธ หลงอยู่ แต่ก็ไม่ให้เกินกว่าขอบเขตของศีล

ยังไงก็ฝากให้เป็นข้อคิดและธรรมะด้วยครับ สาธุสวัสดีและขอให้ญาติธรรมทุกท่านมีความสุขครับ

 

สาธุค่ะ ส่วนตัวมีกรรมเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ (มีพี่บางคนเคยทักอยู่เหมือนกันว่า พอไปเมืองนึงก็มีแฟนคนนึง เจ้าชู้มาก และอ.ฆราวาสเคยบอกว่าชาติที่แล้วเรามี 5 คนอยู่ในหลังคาเรือนเดียวกันค่ะ - -*)

ดังนั้นกรรมเรื่องความรักมีมาไม่น้อยค่ะ เหนื่อยเหมือนกันคะ T^T

ส่วนกรรมที่เคยไปฆ่าเค้ามา ชาตินี้ต้องผ่าตัดไส้ติ่งตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ (ถ้าจำไม่ผิดน่าจะตอน 4 ขวบ หมอบอกว่าถ้ามาช้าอีกนิดเดียวก็ไปสบายแน่นอนค่ะ 55+)

 

ใช่ครับคุณน้องWhite Sage ใช้หนี้กรรมนี้เหนื่อยทั้งกายและใจแต้ๆ ไอ้เหนื่อยกายนี่พักมันก็หาย แต่เหนื่อยใจนี่สุดยอดจริงๆ แล้ว เวลาหนี้กรรมเค้าตามมาให้ชดใช้เค้านี้ มักจะเกิดกับของที่เรารัก เราชอบ หรือสิ่งที่เป็นจุดอ่อนของเราทั้งนั้นเลย แหมช่างรู้ใจเราดีแท้ๆ ก็ไม่เป็นไรครับเข้าใจและเป็นกำลังใจให้ญาติธรรมทุกท่านผ่านสิ่งเหล่านี้ไปถึงพระนิพพานกันทุกคนครับ ช่วงนี้ผมก็เน้นวิหารทานเป็นปกติ แต่ที่ชอบทำจริงๆคือสร้างพระพุทธรูปโดยเฉพาะสมเด็จองค์ปฐม บุญโคมไฟในโบสถ์วิหาร บุญสร้างฉัตร บุญสร้างโบสถ์วิหาร บุญบูรณะโบสถ์วิหาร บุญสร้างระฆังถวายวัด บุญสร้างแท้งค์น้ำถวายวัดและสำนักสงฆ์ บุญสังฆทานก็ทำเรื่อยๆ แม้แต่เสื้อผ้าที่ยังสภาพดีอยู่ที่ใส่ไม่ได้แล้วก็แบ่งให้คนอื่นเค้า หยอดกระปุกบาตรวิระทะโยวันละบาทสองบาท พอมีงานบุญอะไรก็นับเหรียญไปแลกแบ๊งค์มาทำ หรือได้กำไรอะไรผมก็โอนไปทำแล้วแต่กำลังใจและกำลังทรัพย์ในขณะนั้น พอดีผมไม่เสียค่าโอนครับ ของTMB ธุรกรรมทำฟรี โอนฟรี 20 ครั้งต่อเดือน เลยโอนสนั่น(ประหยัดค่าโอนต่างแบ็งค์ไปตั้ง 500 ต่อเดือนอิๆ^_^)คือทำเรื่อยๆครับ ไม่ยึดติดกับที่ทำ คือทำแล้วก็ปล่อย ขอแค่กำลังใจเราสบาย บ้านใหม่ผมก็มีแล้ว ที่แฟนผมไปเห็นมาเป็นลักษณะคล้ายๆในรูปนี้ครับ จะคล้ายๆศาลาหรือวิหารจตุรมุขแบบนี้ เวลาจะนั่งหรือนอนก็จะมีตั่งหรือเตียงมารองรับทันทีเหมือนที่หลวงพ่อท่านกล่าวไว้ครับ ค่าแอร์ก็ไม่ต้องเสียเพราะอากาศข้างบนเค้าเย็นสบายอยู่แล้ว ค่าข้าวก็ไม่ต้องเสีย ไม่ต้องปวดหนักปวดเบาด้วย สบายจะตายไป แล้วหยั่งงี้ยังอยากจะเกิดเป็นมนุษย์อีกทำไมกันเนอะ

​

 

ดิฉันอยู่เชียงใหม่เหมือนกันค่ะ

วัดไหนบอกได้ไหมค่ะ อยู่ที่อำเภออะไรเหรอค่ะ
แล้วพระท่านที่สอนมโนมยิทธิ ท่านพระคุณเจ้าชื่ออะไร
ยังสอนอยู่ไหมค่ะ
เผื่อมีโอกาส ไปกราบท่านค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

 

อนุโมทนาครับ คุณ konomiko หลวงพ่อวิชัย วัดแม่สะลาบ อำเภอสารภี ครับ ท่านเป็นพระสงฆ์ที่กราบไหว้ได้สนิทใจ ชี้แนะแนวทางการทำกรรมฐานและวิปัสสนาได้อย่างง่ายๆและเข้าใจ ขอเรียนมโนยิทธิกับท่าน วิธีปฏิบัติเวลาเรียนกับท่านไม่มีผิดจากในตำราของหลวงพ่อฤาษีเลย วัดท่านเป็นวัดเล็กๆไม่ค่อยมีใครรู้จัก ผมเกิดเชียงใหม่ยังเพิ่งจะมารู้จักท่านเมื่อปีที่แล้วนี่เอง เวลาจะไปวัดท่านให้เข้าซอยข้าง TOT สารภี ติดถนนซุปเปอร์ไฮเวย์เชียงใหม่-ลำพูน พอเข้าซอยแล้วให้ตรงไปเรื่อยๆประมาณ 1 กม.พอไปเจอทางแยกที่มีสะพานเล็กๆให้เลี้ยวขวา เพราะถ้าข้ามสะพานไปจะไปเจอวัดครูบาน้อย พอเลี้ยวขวาแล้วตรงไปเรื่อยๆจะเจอสะพานอีกสะพานนึงไม่ต้องข้ามสะพานให้ตรง เข้าไปเลย เข้าไปสัก 100 เมตร จะเจอวัดท่านเป็นวัดเล็กๆมีโรงเรียนอยู่ข้างใน ที่วัดท่านเลี้ยงน้องหมาน้องแมวไว้หลายตัว

ถ้าจะไปเรียนมโนมยิทธิกับท่านวันที่จะมาฝึกให้เตรียมดอกไม้ ๓ สี ดอกอะไรสีอะไรก็ได้ ธูป ๓ ดอก เทียน ๑ เล่ม พร้อมเงินบูชาครู ๑ สลึงขึ้นไป (ถ้ามาหลายคนใช้เครื่องบูชาครู รวมกันได้) วัดเสาร์อาทิตย์นี้ท่านอยู่ครับยังไงโทรนัดท่านอีกทีนะครับ 086- 2891465

​

 

​

จะมาบ่นเรื่องยุ่งๆในใจที่เวลาจะเกาก็เกาไม่ถูกที่คันของผมให้ได้อ่านแล้วพิจารณาให้เป็นธรรมะกันนะครับ ต้องออกตัวไว้ก่อน ทุกวันนี้เคยเห็นกันบ้างไหมครับ เวลาที่เราไปเดินตามตลาด หรือตามท้องถนน หรือร้านขายของเก่า ถ้าสังเกตุให้ดี จะเห็นว่าเศษกระดาษที่เราๆท่านๆเดินเหยียบกันอยู่ บางทีจะมีภาพพระพุทธรูป หรือพระสงฆ์ที่เราเคารพนับถือเช่นหลวงปู่ทวด หลวงปู่เทพโลกอุดร หลวงปู่มั่น หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เป็นต้น ทั้งๆที่ประเทศไทยเป็นประเทศชาวพุทธ คนไทยส่วนใหญ่ก็ระบุไว้ในทะเบียนบ้าน บัตรประชาชน ว่านับถือศาสนาพุทธ แต่กลับเดินเหยียบภาพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือบางทีเอามารองนั่งกันก็มี เอาไปห่อของกันก็มี

ปกติผมมักจะไปแวะร้านขายของเก่าแถวๆบ้าน ไปหาซื้อกล่องกระดาษใส่สินค้าของผมบ้าง ไปเดินดูหนังสือเก่าๆที่ชอบอ่านบ้าง ผมเจอเป็นปกติเลยครับ เวลาที่คนเค้าโละเศษกระดาษและหนังสือเก่าๆรวมถึงหนังสือธรรมะ บางทีคนที่อ่านเช่นคุณพ่อ คุณแม่ที่เสียไปแล้ว ไม่มีลูกหลานอ่านก็เอามาขายเป็นเศษกระดาษของเก่า เห็นแล้วน่าเศร้าใจและพยายามมองให้เป็นเรื่องธรรมดาของโลก ศาสนาและธรรมะของพระพุทธเจ้าไม่ได้เสื่อม แต่ที่เสื่อมคือคนครับ ถ้าผมเจอภาพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ผมเก็บกลับบ้านครับ ถ้าเจอที่ร้านขายของเก่า ผมก็ขอซื้อกับร้าน เอากลับบ้านเหมือนกัน ผมเอาไปทำอะไรทราบกันไหมครับ ถ้าเป็นเศษกระดาษไม่ว่าจะเป็นกระดาษหนังสือพิมพ์ สื่อสิ่งพิมพ์ที่มีรูปพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ผมเก็บรวบรวมไว้ พอได้ซักจำนวนหนึ่งพอประมาณ ผมก็เอาไปลอยน้ำ แล้วก็ขอขมาพระรัตนตรัย บทที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำท่านได้นำสวดก่อนเจริญกรรมฐานบทนั้นละครับ ส่วนถ้าเป็นหนังสือธรรมะผมจะเก็บรวบรวมไว้เหมือนกัน พอได้จำนวนที่ใจเราต้องการแล้ว ผมนำไปบริจาคให้กับเรือนจำบ้าง ห้องสมุดบ้าง เพื่อเป็นบุญธรรมทานไปในตัวอีกอย่างนึงด้วย แล้วคนที่ไม่รู้ไม่ใส่ใจเค้าจะได้ไม่เกิดเป็นกรรมที่ได้ปรามาสพระรัตนตรัย

อย่างเมื่อซักสองสามอาทิตย์ก่อนไปเดินเล่นร้านขายของเก่าเจ้าประจำ เห็นหนังสือของหลวงพ่อฤาษีลิงดำเรื่องกฎแห่งกรรมเล่ม 1-3 และหนังสือศิวโมกข์เล่น 2,4 ธรรมะปฏิบัติเล่ม 16 พอผมเห็นก็ตาลุกเลย นึกในใจว่าหนังสือพ่อเรามาแล้ว ผมถามพี่เจ้าของร้านขายของเก่าว่าหนังสือทั้งหมดนี้ราคาเท่าไหร่ ผมเป็นลูกศิษย์ท่าน(กล่าวได้เต็มปากเต็มคำเลยครับ เป็นความรู้สึกภูมิใจมากที่ได้เป็นลูกศิษย์ท่าน แต่ผมคงเป็นศิษย์รุ่นจิ๋วท่านละครับ ประเภทศีลเว้าๆแหว่งๆ สมาธิก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง) เชื่อมั๊ยครับ หนังสือธรรมะ5-6เล่มนี้ราคาเท่าไหร่ ทั้งหมดนี้ 15 บาทครับ ที่ผมนำมาบ่นให้ญาติธรรมได้อ่านและรับรู้นี้ก็เพื่อถ้าผู้ใดที่เป็นพุทธศาสนิกชนและมีความเห็นตรงจริงๆแล้ว ถ้าเจออย่างผมก็คงจะทำเหมือนกับผมนะครับ

ถ้าผมจำไม่ผิด หลวงพ่อ หลวงปู่ หลวงตาที่ท่านปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบในสมัยก่อนท่านก็ทำแบบนี้ครับ อย่างเช่นหลวงพ่อเกษม เขมโก สุสานไตรลักษณ์ จังหวัดลำปาง นี่เศษกระดาษหนังสือพิมพ์อะไรท่านเก็บหมดนะครับ คนไปถามท่านว่า

“หลวงปู่เก็บทำไม ?”

“หนังสือทุกตัว สามารถเขียนเป็นพระธรรมได้ เพราะฉะนั้น...ไม่ควรเดินข้าม ไม่ควรเดินเหยียบ”ท่านบอก

ท่านไล่เก็บหมดทุกชิ้นเลย ถ้ามีตัวหนังสืออยู่เก็บแล้วก็เอาไปเผาซะ เป็นเศษขยะก็จริงนะ แต่ท่านเก็บหมดเลย ท่านยืนยันว่าหนังสือทุกตัวสามารถจารึกพระธรรมได้ ท่านทำขนาดนั้นนะ อันนั้นท่านละเอียดมาก ครูบาอาจารย์สมัยก่อนท่านเป็นกันแบบนี้นะครับ

ยังไงก็ฝากให้เป็นข้อคิดและธรรมะด้วยครับ สาธุสวัสดีและขอให้ญาติธรรมทุกท่านมีความสุขครับ

​

​

 

จริงๆ ความรู้สึกส่วนลึกในจิตใจนับถือพระพุทธเจ้าและหลวงพ่อฤาษีเป็นอย่างยิ่ง เพราะเราปฏิบัติตามคำสอนของท่านจนรู้ว่าพระที่ท่านปฏิบัติดีนั้นเป็นอย่างไร

ส่วนตัวเป็นเพียงศิษย์รุ่นจิ๋วของท่านเหมือนกันค่ะ ค่อยๆทำความดีไปเรื่อยๆ เลวบ้าง ผิดบ้าง แต่ใจยังมุ่งมั่นไปหาความดีเท่าที่จะทำได้ค่ะ

 

ทั้งนี้ อยากจะแชร์ในส่วนของการเคารพครูอาจารย์และหนังสือตำราต่างๆด้วยนะคะ


ตัวเองนั้น ตั้งแต่จำความได้ จิตตอนที่เรียนจะเคารพตั้งใจฟังครูอาจารย์เวลาท่านสอนเราใน

ห้องเรียนเสมอค่ะ เวลาฟังก็จะคิดตามไปด้วย จนเกิดคำถามใหม่ๆที่ได้จากการคิดนั้นแล้ว

จากนั้นเอาไปถามครูบาอาจารย์ ให้เกิดปัญญาความรู้ที่มากยิ่งขึ้นค่ะ เวลาเราเรียนเสร็จ

เวลาหัวหน้าห้องในชั้นเรียนให้ทำความเคารพครู ใจก็เคารพจริงๆค่ะ จิตมีอารมณ์เคารพและ

ขอบคุณครูที่สอนความรู้ให้แก่เรา หลังจากเคารพครูเสร็จ ก็กราบตำราเรียนด้วยจิตที่เคารพ

อีกเช่นกัน เชื่อมั้ยค่ะว่า เราเรียนอะไรก็สำเร็จจริงๆ คะแนนท๊อปเกือบทุกวิชา บางวิชาแค่

รองท๊อป กับอันดับสามเท่านั้น (อยู่ห้องคิง) ดังนั้นจึงเห็นด้วยที่จิตจะเคารพครูบาอาจารย์

และตำราเรียนค่ะ


และอีกเคล็ดลับหนึ่งที่ทำให้เราฉลาดขึ้นเรื่อยๆก็คือ การสอนให้คนที่ไม่รู้ได้รู้ค่ะ เพราะตัว

เอง ตอนเด็กๆเวลาเพื่อนไม่เข้าใจ เราก็จะเต็มใจอธิบายให้เค้าฟัง ให้เค้าทราบใน

สิ่งที่เรารู้ด้วย และจะสอนเพื่อนในเรื่องที่ดี สิ่งที่ดีเสมอๆ ซึ่งผลที่เราได้กับตัวเองเลยก็คือ

ได้เพื่อนที่ดี และรักกัน ทำให้เราฉลาดขึ้น เข้าใจอะไรมากขึ้นในสิ่งที่อธิบายให้เพื่อนฟัง

เกิดการต่อยอดใหม่ๆอยู่ตลอด


สุดท้ายนี้ สิ่งหนึ่งที่ได้จากการเรียนมหาวิทยาลัย และการปฏิบัติธรรมก็คือ อ.ในทางโลก

สอนว่า คนเราต้องรู้ว่าตัวเองรู้อะไร และไม่รู้อะไร และต้องรู้อะไรบ้าง และในทางธรรม ต้อง

รู้ว่าตัวเองยังมีความเลวอะไรซ่อนอยู่ เพราะถ้าเมื่อไหร่ทีเรามองไม่เห็นความเลวในตนเอง

แล้ว ความหายนะครั้งใหญ่จะมาเยือนเราค่ะ ^__^

 

เป็นดังที่คุณน้องWhite Sage กล่าวไว้เลยครับ ถ้าคนเรามีความเคารพพระรัตนตรัย พ่อแม่ ครูอาจารย์ด้วยใจจริง มีความกตัญญูรู้คุณแล้วจะมีแต่ความเจริญงอกงามครับ ด้วยความที่ผมโตมากับไม้เรียวทั้งของคุณพ่อคุณแม่ ครูอาจารย์ นั้นทำให้ชีวิตทั้งทางโลกและทางธรรมมีเข็มทิศชีวิตที่จะดำรงชีพอยู่ แต่เด็กสมัยนี้เค้าเห็นพ่อแม่เป็นคนที่ขอตังค์ไปกิน ไปเที่ยว ซื้อของที่เห่อตามโลกนิยม เห็นครูอาจารย์เป็นแค่คนที่กินเงินจากภาษีหรืือค่าเทอมที่พ่อแม่ได้จ่ายไป ครูอาจารย์จะตีเด็กก็ไม่ได้ เดี๋ยวเด็กมันไปฟ้องพ่อแม่ ฟ้องคุณสรยุทธ ฟ้องครูอังคณา ฟ้องๆๆๆ อะไรอีกเยอะแยะที่เราเห็นทางโทรทัศน์ หนังสือพิมพ์และอินเตอร์เน็ตนั้นละครับ ที่จริงแล้วคำว่าคน หลวงพ่อท่านให้คำจำกัดความว่า "ยุ่ง"คือนำเอาทุกสิ่งมาคนรวมๆกันนั้นละครับ

ก่อนจะหลุดคอนเซ็ปประสบการณ์มโนมยิทธิ ก็คือเวลาถ้าวันใดแฟนผมเค้าวางใจไม่ถูก หรือคิดจะละเมิิดศีลละก้อ จากภาพ[FONT=&quot]หลวงพ่อของพวกเราท่านนั่งยิ้มแฉ่งอยู่บนนั้นเป็นประจำ[/FONT] จะเห็นภาพหลวงพ่อในภาพที่ไม่ยิ้มไม่แย้มและถือไม้เ้ท้าเคาะกับพื้นแก๊กๆให้ทราบว่านั้นไม่ถูกต้องนะ ซาบซึ้งในสิ่งที่หลวงพ่อท่านมาเตืิอนมากครับ

"เข้าวัดตอนตาย น่าเสียดายไม่ได้บุญ ตอนมีโอกาสทำบุญ ชอบอ้างว่าไม่มีเวลา"



​

 

ฮ่าๆๆ ใกล้หลุดคอนเซ็ปประสบการณ์มโนมยิทธิจริงๆค่ะ อิอิ

สาธุค่ะ ^^

 

เข้ามารับฟังประสบการณ์และข้อธรรมครับ

ผมเองว่าจะไปฝึกมโนมยิทธิตั้งแต่ปีที่แล้วแล้ว แต่ความโง่มันฉุดรั้งผมไว้เหนียวแน่นเหลือเกิน จะโทษใครก็ไม่ได้ ต้องโทษที่ตัวเอง ไม่ยอมเอาชนะอำนาจมืดเสียที

ขออนุโมทนาในกุศลกรรมด้วยนะครับ

 

อนุโมทนาบุญกับคุณchotoและญาติธรรมทุกท่านครับ ถ้าถึงเวลาก็จะได้ฝึกมโนมยิทธิเองครับ ในหลายๆคนและหลายๆครั้งก็มักจะมีมารมาขัดขวางในการปฏิบัติธรรมของเรา ซึ่งธรรมะของพระพุทธเจ้านั้นเป็นของดี เป็นของจริง เป็นสิ่งที่เที่ยงแท้ เวลาเราจะทำความดีก็เป็นธรรมดาครับ ที่มักจะมีมาร มารในที่นี้ก็มีทั้งกิเลสมาร เช่น อาจจะติดธุระกับเพื่อน แฟน หรือกำลังทำงานสร้างฐานะ ก็คิดว่าเดี๋ยวถ้าฐานะอยู่ตัวหรือว่างแล้วค่อยทำก็ได้ หรือขันธมาร ก็พวกเวลาจะทำความดี ก็เจ็บโน้นปวดนี้

ซึ่งการทำความดีทำบุญนั้น เริ่มจากสิ่งเล็กๆก่อนก็ได้ครับ ลองพิจารณาสิ่งที่ผมแนะนำก่อนละกันครับ ว่าพอทำได้มั๊ย เช่นการเอาอาหารให้พ่อแม่ ให้เงินท่านใช้ ซื้อเสื้อผ้าให้ท่านใส่ หรือหาหนังสือธรรมะให้ท่านอ่าน หรือพาพ่อแม่ไปไหว้พระแถวๆบ้านที่ท่านอยู่ก็ได้ ส่วนตัวผมชอบพาแม่ไปกราบที่วัดพระธาตุดอยกิติ แล้วกะว่าจะพาท่านไปกราบวัดพระพุทธบาทสี่รอยอีกที่นึง หรือเริ่มจากการให้ทานก็ได้ครับ ผมชอบดูกระทู้วิหารทานในบอร์ดเรานี่ละ แล้วก็โอนเงินไปสร้างถาวรวัตถุในพระพุทธศาสนา

​

มโนมยิทธินี่หลังจากผมได้ฝึกพร้อมกับแฟนแล้ว เวลามีอะไรผมก็ต้องอาศัยถามแฟนผมเอาละครับ เพราะส่วนตัวผมแล้วมักจะเป็นความรู้สึกมากกว่า เช่นสิ่งนี้ทำได้ สิ่งนี้ทำไม่ได้ พอดีช่วงเมื่อสักสองถึงสามเดือนทีผ่านมา เห็นสมเด็จองค์ปฐมวัดโขงขาวในบอร์ดพลังจิตนี่ละครับ อยากได้มากๆๆๆ(ก็ผมยังตัดอะไรไม่ได้เลยง่ะT^T)แต่พอดีตอนนั้นเพิ่งจะจ่ายค่างวดรถยนต์ไปกระเป๋าแห้งเย้ย แต่ผมมีความรู้สึกว่าเดี๋ยวก็ได้เอง เหมือนข้างบนท่านบอกมาว่าถ้าเจอที่แผงพระที่ไหนถ้าไม่แพงก็ให้รวบรวมไว้นะลูกนะ เพราะคนที่ไม่รู้จักไม่เห็นค่ามีเยอะ

ไม่น่าเชื่อ หลังจากนั้นซักประมาณอาทิตย์กว่าๆผมไปเจอแผงพระแถวๆบ้านที่ผมพัก ผมไปยืนๆเมียงๆมองๆอยู่ เจอเลยครับ สมเด็จองค์ปฐมวัดโขงขาวพิมพ์ใหญ่ เชื่อไหมผมบูชามาราคาเท่าไหร่ 50 บาทครับ แล้วก็หลังจากนั้นอีกซักเกือบๆเดือน ผมก็ไปได้สมเด็จองค์ปฐมเนื้อผงจักรพรรดิ์ของหลวงตาม้าวัดถ้ำเมืิองนะซึ่งพิมพ์นี้ไม่ค่อยจะเห็นซักเท่าไหร่ แล้วคล้อยหลังซักเดือนผมก็ไปเจอแผงพระใต้สะพาน ไปยืนด้อมๆมองๆ เจออีกแล้วสมเด็จองค์ปฐมวัดโขงขาวพิมพ์เล็ก องค์นี้ผมบูชามา 30 บาท

ประเด็นคือเหมือนในความรู้สึกที่ข้างบนท่านบอกผมเลย ไม่น่าเชื่อ ผมเลยนำท่านไปใส่กรอบห้อยกับแฟนคนละองค์ แฟนผมบอกว่าหลังจากห้อยแล้วรู้สึกอุ่นใจเหมือนมีพ่ออยู่กับเราตลอดเวลาเลยครับ ก็ถือว่าเป็นพุทธานุสติได้เลยนะครับ สำหรับการห้อยพระ

ธรรมะของพระพุทธองค์ถ้าพิจารณาแล้วไม่ได้เกินกว่าในร่างกายตัวเราเองเลยครับ

ยังไงก็ฝากให้เป็นข้อคิดและธรรมะด้วยครับ สาธุสวัสดีและขอให้ญาติธรรมทุกท่านมีความสุขครับ
​

​

 

สาธุ

 

ตอนผมฝึกก็ใช้ความรู้สึกล้วนๆ แต่ครูบอกว่าผมตอบถูกก็ยิ่งมั่นใจยิ่งขึ้น พอให้ไปนิพพาน ไปพระจุฬามณีภาพไม่ชัดเลย พอให้ดูว่าเคยเกิดเป็นอะไรมามาก ทีนี้ภาพหมากับลิงมันดันชัดเหลือเกิน 555

 

555 สาธุค่ะ

ตอนตัวเองฝึกครั้งแรก ที่เห็นคุณพ่อที่เสียชีวิตไปแล้วเป็นเทวดาที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ก็ยังงงๆอยู่เลยค่ะ

แต่ครูฝึกพาไปนิพพาน ดันสงสัยซะงั้น เห็นนิพพานเป็นบ้านไม้หลังเล็กๆ คล้ายกุฏิค่ะ แถมต้นไม้รายล้อมเพียบเลย ตอนนั้นในใจงง ทำไม

นิพพานที่เห็นไม่เหมือนกับคนอื่นเลย

ปล. ฝึกครั้งแรกตอนนั้นฝึกห้องเดียวกับเด็กตัวน้อยๆทั้งนั้นเลยค่ะ เห็นกันแจ่มใสมาก อายเด็กเลย 5555

 

อนุโมทนาบุญกับญาติธรรมทุกท่านครับ วันนี้วันพระ ปกติแล้วทุกวันพระ ข้างบนท่านจะมีการฟังเทศน์ที่พระจุฬามณีโดยปกติแล้วพระใหญ่ท่านจะมาเทศน์ หรือบางครั้งก็จะเป็นพระโพธิสัตว์ หรือท่านปู่พระอินทร์ท่านจะมาเทศน์แทนที่เทวสภา บรรยากาศก็เงียบสงบ สบาย แม้เทวดา นางฟ้าจะเต็มไปหมด แสงสว่างจากกายของพวกท่านเปรียบเหมือนเอาแสงสว่างของสปอร์ตไลท์ไปวางเรียงๆกันเป็นจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน มีทั้งสว่างมากก็นั่งอยู่ข้างหน้า สว่างน้อยก็อยู่ข้างหลัง หน้าตาก็เป็นหนุ่มเป็นสาวเหมือนกันหมด มีทั้งท่านที่เคยอนุเคราะห์ช่วยเหลือ หรือเคยเป็นพ่อ แม่ ญาติ พี่ น้อง สามี ภรรยา ลูก หลานที่เคยร่วมภพร่วมชาติในอดีต

ซึ่งพระพุทธองค์ทรงเคยอุปมาเปรียบเทียบไว้ว่าถ้าเราจะนำเอาโครงกระดูกที่เคยเกิดมาในชาติภพของมนุษย์มากองรวมกันก็จะได้เป็นภูเขาลูกหนึ่ง จะนับเอาน้ำตาที่เคยหลั่งไหลในชาติภพที่เคยเกิดมาก็มากมายมากกว่าน้ำในมหาสมุทรทั้งสี่รวมกัน ฉะนั้นแล้วทั้งตัวผมเองและญาติธรรมทุกท่านก็ต้องเคยเกิดมาเป็นทั้งผู้ชาย บางชาติก็เป็นผู้หญิง เคยเกิดมาเป็นพ่อแม่เค้า เป็นลูกเค้า เป็นสัตว์เดรัจฉาน สัมภเวสี เปรต อสุรกาย เทวดา พรหม แต่ที่ยังไม่เคยเป็นเลยนั้นคือพระอรหันต์

เวลาที่เราขึ้นไปข้างบนได้ ถ้าผู้ที่ขึ้นไปจากโลกมนุษย์ไม่ว่าจะเป็นพระอริยบุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่ หรือพวกศิษย์ของหลวงพ่อรุ่นจิ๋วอย่างพวกเราๆขึ้นไป ข้างบนท่านจะยิ้มแย้มยินดีกัน เพราะเทวดานางฟ้า พวกท่านที่เคยอนุเคราะห์พวกเรา ท่านยินดีที่ ลูกหลาน หรือบุคคลที่เคยเป็นคู่ครองกัน เป็นคนในปกครอง มีความเห็นตรง เป็นสัมมาทิฏฐิ สามารถปฏิบัติจนสามารถเห็นภพภูมิต่างๆที่พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสไว้ เห็นสิ่งที่คนสมัยใหม่เค้ามองไม่เห็นและไม่เชื่อว่ามีจริง

ท่านใดที่ยังไม่เคยปฏิบัติเลยก็อย่าเพิ่งเชื่อผม 100 เปอร์เซ็นต์นะครับ แค่ปลงใจเชื่อแค่ว่าพระพุทธองค์ได้ทรงตรัสไว้ หลวงพ่อยืนยันว่ามีอยู่จริง แล้วพยายามปฏิบัติเพื่อพิสูจน์ให้ได้รู้ได้เห็นเอง แบบที่ในธรรมะบทกาลามสูตรว่าด้วยหลักแห่งความเชื่อที่พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงแก่ไว้ชาวกาลามะ(ด้วยความเลวของผม เมื่อสมัยก่อนคิดว่าเป็นอันเดียวกับกามาสุตรา ลูกขอขมาพระรัตนตรัยพระพุทธเจ้าข้า)

พอฟังธรรมะจากเทวสภาแล้วก็ไปเดินเล่นที่บ้านของตัวเอง แหมรู้สึกปลื้มใจเหมือนกันเนอะ สิ่งใดที่ได้ทำไว้ก็เห็นชัดที่นั้นเลย คิดในใจบ้านเราก็สวยดีนิ (นี่ยังเป็นความเลวส่วนตัวนะครับ อย่าลอกเลียนแบบ อิๆ T^T) ดังนั้นพวกเราก็ตั้งใจปฏิบัติเพื่อพระนิพพานกันดีกว่าครับ

เพราะผมคิดว่าทุกวันนี้อะไรก็ต้องเสียเงินหมดทุกอย่าง ไม่เห็นเหมือนสมัยเมื่อ 60-70 ปีก่อนเลย แถวบ้านผมนี่เดินเข้าป่าหลังบ้าน ก็หาของกินได้แล้ว สมัยนี้ เสียเงินตั้งแต่ตื่นนอนกันเลยทีเดียวเชียว ต้องชำระล้างหน้าตาร่างกาย กินข้าว เดินทางไปทำงาน แล้วก็มีเรื่องกระทบใจทั้งวันทำให้อารมณ์ดีมั่ง ไม่ดีมั่ง ส่วนมากจะทำให้อารมณ์ไม่ดีเสียมากกว่า แล้วตอนเย็นก็ต้องทำหน้าที่ มีกิจกรรมในครอบครัว ทั้งไปรับลูก รับแฟน หาของกิน โอยยุ่งทั้งวันแหละครับ ขนาดก่อนจะนอนยังมีเรื่องยุ่งอีก ทั้งแปลงฟัน ล้างหน้า อาบน้ำ (แหะๆโปรดอย่าคิดลึกเน้อ) สวดมนต์ไหว้พระแล้วก็นอน คิดในใจถ้าได้ไปอยู่ที่บ้านใหม่เมื่อไหร่ละก้อ ฮึ่มๆ บ้านก็ไม่ต้องเช่า ข้าวก็ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องปวดหนัก ปวดเบา ไม่ต้องมีครอบครัวให้กลุ้ม แอร์ก็ไม่ต้องเปิด รถก็ไม่ต้องใช้

ญาติธรรมทุกท่านอย่าคิดมากนะครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้มโนมยิทธิ กรรม และเรื่องยุ่งๆของผม ผมก็บ่นไปตามเรื่องตามราว ท่านใดถูกใจก็ติดตามกันต่อไปนะครับ ถ้าอ่านแล้วกลุ้มมากก็โปรดหยุดอ่านเสียตั้งแต่ตอนนี้ ไม่งั้นก็ต้องได้กลุ้มกันไปเรื่อยๆแหละครับ เพราะยังมีเรื่องบ่นอีกเป็นกระบุงเลย

คำเตือนโปรดพิจารณาหลังอ่าน มิเช่นนั้นจะยุ่งเช่นผู้เขียน
​

ยังไงก็ฝากให้เป็นข้อคิดและธรรมะด้วยครับ สาธุสวัสดีและขอให้ญาติธรรมทุกท่านมีความสุขครับ

(รูปภาพข้างล่างนี้ตรงกับความคิดของผม คือถ้าเกิดตูตายไปแล้วครายจะทำบุญให้ตูว้า ลูกก็ไม่มี มีแต่หลาน พ่อแม่ก็แก่แล้ว ไม่เอาดีกว่าไม่อยากเดือดร้อนตอนตาย ทำบุญก่อนตายน่าจะสบายกว่า)

​