บารมีแห่งพระอรหันต์ คัด คำสอน หลวงปู่ดู่

บารมีแห่งพระอรหันต์

หลวงปู่เคยกล่าวถึงบารมีของพระอรหันต์ว่า "แม้ ท่านจะมีความบริสุทธิ์จากกิเลสเหมือนกัน แต่ความสามารถของแต่ละท่านอาจไม่เหมือนกัน ถ้าพูดกันทางโลก อย่างผู้ที่เรียนจบปริญญาจากต่างมหาวิทยาลัย เมื่อสำเร็จแล้วก็มีศักดิ์และสิทธิ์แห่งปริญญาที่ได้ และในปริญญาที่จบนั้น ก็ยังแยกออกไปถึงความสามารถหรือความฉลาดในระดับคะแนนที่ต่างกัน พระอรหันต์ก็เช่นเดียวกัน มีทั้ง สุกขวิปัสสโก คือ สำเร็จพ้นทุกข์ แต่ความสามารถพิเศษในสิ่งลึกลับมีไม่เท่ากัน พระที่ได้วิชชา ๓ อภิญญา และพระปฏิสัมภิทาญาณ"

สำหรับ ในเรื่องนี้ ผู้เขียนได้รับความรู้ด้วยความบังเอิญ สาเหตุเกิดจากพระที่สร้างขึ้นโดยหลวงปู่ เป็นรูปหลวงปู่ใหญ่ติณณสุวัณโณ (พระโบราณคณิสสร) โดยมีลูกศิษย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ (มหาวีระ) เป็นผู้ที่ตรวจสอบ เห็นองค์พระมีฉัพพรรณรังสี คือ รัศมี ๖ ประการเกิดขึ้น จึงมาขอความเห็นจากผู้เขียน เมื่อได้ปรึกษากันจนเป็นที่เข้าใจแล้ว ผู้เขียนจึงมากราบเรียนถามหลวงปู่ดังนี้...

ผู้เขียน "หลวงปู่ครับ พระสงฆ์ที่มีรัศมี ๖ ประการนั้น มีหรือเปล่าครับ"


หลวงปู่ "มี พระอรหันต์ที่ได้ จตุปฏิสัมภิทาญาณ มีได้ ดูจากรูปหรือไง"


ผู้เขียน "ครับ ผมหลวงเข้าใจผิดเสียนานว่าพระสงฆ์มีไม่ถึง"


หลวงปู่ "มีได้ บางพวกสำเร็จไปแล้ว กิเลสเหี่ยวแห้งไปเฉยๆ บางองค์ก็มีสีไม่ครบ แล้วแต่บารมี"


ผู้เขียน "อย่างหลวงพ่อเกษม ผมว่าท่านมีครบนะครับ"


หลวงปู่ "มีครบ มีคนเขามาหาเพชรตาแมว ข้าบอกว่า ถ้าอยากหาคนตาเพชร ก็หลวงพ่อเกษมนั่นไง"


ผู้เขียน "การอธิษฐานเสกพระจนมีสีครบทั้ง ๖ ประการนั้น ทำยากไหมครับ"


หลวงปู่ "สมัยโบราณเขารำลึกถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่ตั้ง ต้องขอบารมีท่านมีบทหลายบทที่ต้องว่าอยู่เสมอ พระพุทธเจ้าใครจะไปเสกท่านได้ ต้องให้ท่านทำเอง พระอรหันต์นั้นท่านรู้ธรรม ทำให้ท่านได้ถึงพระพุทธเจ้า มีทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในจิต คือ มีพุทธัง ธัมมัง สังฆัง อยู่ในใจ ท่านจึงได้พบพระโบราณจริงๆ ไม่ใช่พระหรอก"


ผู้เขียน "พระจตุปฏิสัมภิทาญาณ ท่านได้ภูตพระพุทธเจ้าใช่ไหมครับ"


หลวงปู่ "ได้ ดูอย่างพระอรหันต์ ๑,๒๕๐ รูป ที่มาโดยไม่ได้นัดหมาย ถ้าท่านไม่ได้ จะมาพร้อมกันได้อย่างไร พระอรหันต์ท่านไม่จำเป็นต้องใช้แล้ว ภูตพระพุทธเจ้าน่ะ"


ผู้เขียน "หลวงปู่รู้จัก หลวงพ่อไวทย์ วัดบรมวงศ์ ไหมครับ"


หลวงปู่ "เคยได้ยินชื่อ ไม่เคยพบตัว"


ผู้เขียน "ท่านมรณภาพแล้ว เมื่อวันพุธที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ นี้เอง"


หลวงปู่ "ท่านเป็นพระอรหันต์นะ ข้าได้ยินกิตติคุณท่านว่าไม่เอาอะไรกับใคร"


ผู้เขียน "หรือครับ แสดงว่าอยุธยาคงจะมีหลายองค์"


หลวงปู่ "มี แต่ท่านหลบซ่อนกันอยู่"


ผู้เขียน "เขาถึงพูดกันว่า ศรีอยุธยาไม่สิ้นคนดี"


หลวงปู่ "ข้าก็ไม่รู้ ข้าไม่ใช่แน่พระอรหันต์ ยังกินอยู่ หันไม่ทัน ก็ดูกันเอาเอง"

หลวงปู่ท่านหันไปชี้พระที่ หลวงปู่บุดดา ถาวโร ฝากข้าพเจ้าให้มาถวายหลวงปู่ ท่านบอกว่าฝากพระทองไปถวายท่านด้วย แล้วหลวงปู่ท่านพูดว่า

หลวงปู่ "ที่ท่านถวายพระมาให้ข้านี้ก็คิดไม่ตกว่า ท่านมีจุดประสงค์อะไร เพราะเป็นของลึกซึ้ง เกินกว่าที่ปัญญาอย่างเราจะคิดตามได้ทัน"

ผู้เขียน "หลวงปู่มีความคิดเห็นอย่างไร เอแบบไม่ลึกก็ได้ ผมอยากฟังครับ"

หลวงปู่ "ข้าคิดว่าสักวันหนึ่ง ข้าคงได้กลับมาเป็นอย่างพระองค์นี้"หลวงปู่ชี้ไปที่พระพุทธรูปนาคปรกของหลวงปู่บุดดาผู้เขียนยกมือสาธุ โดยไม่ทันจะตอบอะไร

หลวงปู่ (ท่านตัดบทว่า) "แต่ตอนนี้ข้ายังไม่เปิด ยังไม่สว่างเลย ไม่รู้จะบอกอย่างไร"