ธรรมะ สำหรับวัยรุ่นอกหัก

dhamaskidjai · 1 เมษายน 2011

ธรรมะ สำหรับวัยรุ่นอกหัก

ความรักความอาลัยเป็นสาเหตุแห่งทุกข์

เพราะฉะนั้นคนมีรักมากเท่าใด ก็มีทุกข์มากเท่านั้น

มีรักหนึ่งมีทุกข์หนึ่ง มีรักสิบมีทุกข์สิบ

มีรักร้อยมีทุกข์ร้อย

ความทุกข์ย่อมเพิ่มขึ้นตามปริมาณแห่งความรัก

เหมือนความร้อนที่เกิดแต่ไฟ

ย่อมเพิ่มขึ้นตามจำนวนเชื้อที่เพิ่มขึ้น

พุทธพจน์

ความพลาดหวังในรักไม่ได้หมายถึงความสิ้นสุดของทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต

มีเพียงบางอย่างที่หลุดมือคุณไป แต่ยังมีสิ่งที่ทรงคุณค่าอีกมากมายที่อยู่กับคุณ

ขณะเดียวกันการที่คุณถูกปฏิเสธความรักไม่ได้หมายความว่าตัวคุณไร้คุณค่า

ยังมีคนอีกมากมายที่รักคุณ เช่น พ่อแม่ ญาติพี่น้อง มิตรสหาย

หรือใครบางคนที่มีใจให้คุณ อย่าให้ใครคนเดียวมาตัดสินคุณค่าของตัวคุณ

หรือกุมชะตาชีวิตของคุณไว้

เมื่อชีวิตมาถึงจุดนี้แล้ว ไม่มีอะไรดีกว่าการเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง

คุณควรมองไปข้างหน้ายิ่งกว่าอาวรณ์ถึงอดีตอันหวานชื่น

หรือติดตรึงอยู๋กับวันวานอันเจ็บปวด อดีตคือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว

อย่างไม่มีวันกลับคืน จึงเปล่าประโยชน์ที่จะคิดถึง ตรงกันข้าม

การคิดถึงมันมีแต่จะทำให้คุณทุกข์มากขึ้น ยิ่งเป็นอดีตที่เจ็บปวด

การคิดถึงมันก็ไม่ต่างจากการเอามีดกรีดลงไปกลางใจคุณซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เขาอาจนอกใจคุณ ไม่ซื่อตรงต่อคุณ จนต้องแยกทางจากกัน

แต่มาถึงวันนี้แล้วเขาไม่มีทางทำให้คุณทุกข์ได้เลยหากคุณไม่แบกเขาเอาไว้ในใจ

หรือเฝ้านึกถึงการกระทำของเขาในอดีต สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจคุณว่าจะปล่อยวาง

เขาไปจากใจหรือไม่ เขาไม่สามารถบังคับใจคุณไห้ทุกข์ได้เลย

อย่าปล่อยให้ความโกรธเกลียดเผาลนจิตใจของคุณ เขาไปไกลจากชีวิตคุณแล้ว

แต่ไฟแห่งความโกรธเกลียดที่คุคั่งอยู่ในใจคุณต่างหากที่กำลังทำร้ายคุณอยู่

ดับไฟกลางใจคุณด้วยการให้อภัยเป็นดีที่สุด

ถ้าคุณรู้สึกผิดกับตัวเอง ควรให้อภัยตัวเองบ้าง ไม่ควรโทษตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หากที่แล้วมาคุณผิดพลาดไปจริงๆก็ควรถือเป็นบทเรียนเพื่อการปรับปรุงแก้ไข

ตนเอง อย่าล่ามตัวเองไว้กับอดีตที่ผิดพลาด เพราะอนาคตที่สดใสยังรอคุณอยู่

ค่ำคืนไม่เคยเป็นนิรันดร์ ไม่ช้าไม่นาน แสงเงินแสงทองก็จะปรากฎ

ขึ้นกับชีวิตของคุณ

เข็มทิศหัวใจ

คำพูด การกระทำ เหตุการณ์ที่เราไม่ชอบใจ

อาจจะจบลงไปตั้งนานแล้ว

แต่ตัวเรานี่แหละที่หยิบคำพูด การกระทำ เหตุการณ์นั้นๆ

มาเปิดดู เปิดฟัง ในหัวเราซ้ำแล้วซ้ำอีก

เหมือนกับคนอื่นเขาแทงเราได้แค่เพียงครั้งเดียว

แต่ตัวเรานี่แหละที่หยิบมีดด้ามนั้น

มาแทงตัวเองไม่ยอมจบไม่ยอมวาง

ถ้าเราเฝ้าสังเกตจิตใจตัวเอง เราจะรู้ทัน ทันทีที่ใจหยิบมีด

หยิบความคิดมาทิ่มแทงตัวเอง

เรากำลังแทงตัวเองอยู่หรือเปล่า

ถึงเวลาวางมีดลงหรือยัง

ฐิตินาถ ณ พัทลุง

ขอขอบคุณ oknation สำหรับข้อมูล
ที่มา : ธรรมะ สำหรับวัยรุ่นอกหัก - ห้องธรรมะ - ชมรมหวยบนดินแห่งประเทศไทย - Powered by Discuz!

วางใจ · 1 เมษายน 2011

ขอโมทนาบูญด้วยคะ รู้ทั้งรู้ว่าเอามีดมาทิ่มใจแต่ไม่วายยังหยิบมาทำร้ายตัวเองอยู่เรื่อยๆ เศร้า! pig_cryy

ddman · 2 เมษายน 2011

[FONT=&quot]ขออนุญาตแนะนำเป็นสองตอน คือ วิธีคิดหาเหตุผล ตามความเป็นจริง ให้ปัญญาเกิด ประการหนึ่ง .....และวิธีเจริญสติอีกประการหนึ่ง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ให้ไว้เสมือนหนึ่งเป็นยารักษาโรค ที่จำเป็นต้องใช้ยาที่มีกำลังสูงในการรักษา และยาที่จำเป็นต้องใช้ในการสมานรักษา เยียวยา ส่วนที่บกพร่อง ให้ฟื้นฟูขึ้น ดังนั้นถือว่ายาทั้งสองขนานนั้นจำเป็นเสมอกัน [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]พึงตอบตนเองให้ได้ว่า อะไรบ้างในโลกนี้ที่เราสามารถยึดถือหรือรักษาไว้ได้โดยไม่เปลี่ยนแปลง [/FONT][FONT=&quot]?....[/FONT][FONT=&quot]บ้านหรือ[/FONT][FONT=&quot]? ....[/FONT][FONT=&quot]รถหรือ[/FONT][FONT=&quot]? ....[/FONT][FONT=&quot]ทรัพย์สินเงินทองหรือ[/FONT][FONT=&quot]? ....[/FONT][FONT=&quot]บุคคลในครอบครัวอันเป็นที่รักหรือ[/FONT][FONT=&quot]?.... [/FONT][FONT=&quot]หรือแม้แต่ตัวเอง หรือ[/FONT][FONT=&quot]? [/FONT]
[FONT=&quot]ในบรรดาสิ่งที่กล่าวมานั้น เป็นเพียงตัวอย่างที่เห็นง่าย ๆ ...ขอให้ท่านลองพิจารณาดูเถิดว่า สิ่งเหล่านั้น คนเหล่านั้น หรือแม้ตัวท่านเอง มั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลงเลยด้วยประการใด ๆจริงหรือ[/FONT][FONT=&quot]? [/FONT]
[FONT=&quot]ท่านก็จะเห็นได้ว่า ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สมบัติ บริวารสมบัติ หรือแม้แต่ตนเอง ก็หาความยั่งยืนอะไร ๆ ไม่ได้เลย ล้วนเปลี่ยนแปลงไปตามอำนาจเหตุปัจจัย ที่เข้ามามีส่วนผลักดันให้เป็นไปทั้งสิ้น... ไม่อยากให้เก่า ไม่อยากให้ชำรุด.... เขาก็ยังเก่า เขาก็ยังชำรุดอยู่นั่นแหละ.... ไม่อยากให้เจ็บ ไม่อยากให้ตาย คนที่เรารักทั้งหลายอันเป็นญาติสาโลหิต ก็ต่างทยอยตายจากไป คนแล้วคนเล่านับตั้งแต่บรรพชนเป็นต้นมา [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนตกอยู่ภายใต้เงื่อนไขแห่ง ความทุกข์บีบคั้น ความไม่ยั่งยืน ความไม่เป็นตัวตน ที่เราหรือใครจะเข้าไปบังคับบัญชาไม่ได้เลย เขาเป็นธรรมนิยาม เป็นนิยามแห่งธรรม ที่ต้องเป็นไปอย่างนั้น โดยไม่เปลี่ยนแปลง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เขาต้องเป็นทุกข์ ต้องบีบคั้น ต้องแตกดับ ต้องเปลี่ยนแปลง...อย่างยั่งยืน.... คือความทุกข์ไม่เที่ยงทั้งหลายนั้น เป็นธรรมที่ไม่เปลี่ยนแปลงเลย เหมือนพระอาทิตย์ ที่ยังต้องขึ้นทางทิศตะวันออก และตกในทิศตะวันตก ฉันใด นี่ก็เป็นธรรมนิยามเหมือนกัน [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]หากเห็นความจริงอย่างนี้แล้ว ท่านผู้ถาม จะพึงยังยึดถืออะไร ๆ ในโลกนี้ได้เล่า[/FONT][FONT=&quot]? [/FONT][FONT=&quot]อย่าว่าแต่สิ่งที่กล่าวมาเลย ท่านผู้ถามกลับยึดถือเสียงที่เปล่งออกมาด้วยแรงลมภายใน และจิตของผู้กล่าวในคราวนั้นๆ นั่นคือคำมั่นสัญญา...[/FONT][FONT=&quot]?? .... [/FONT][FONT=&quot]เสียงนั้นดับไปตั้งนานแล้ว หมดไปแล้ว แต่ใจของท่านกลับยังไม่ยอมหมด ยึดถือไว้อย่างนั้น ทั้ง ๆ ที่ไม่มีความจริงอะไรเหลืออยู่รับรองแล้ว [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]หากใจยังยึดถืออยู่อย่างนี้ ชื่อว่าไม่ฉลาดเลย ...ท่านเองนั่นแหละย่อมเป็นทุกข์ย่อมบีบคั้นจิตใจตนเองเป็นยิ่งนัก ....เหมือนบุคคลที่พยายามตั้งความปรารถนาที่จะให้พระอาทิตย์หันมาขึ้นทางทิศเหนือดูเสียบ้าง หรือมิฉะนั้นก็ ให้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกดูที ....การตั้งความปรารถนาอย่างนี้ ชื่อว่าเขลานัก เพราะเป็นไปไม่ได้เลย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ท่านผู้ถามกำลังมีอาการอย่างนั้น คาดคั้น บังคับ จิตใจตนเอง โดยไม่รู้ตัว เพราะความคาดหวัง ต้องการความยั่งยืน จากคนอื่น ๆ รวมทั้งตัวเองซึ่งทั้งหลายทั้งปวงต้องตกอยู่ภายใต้ความเปลี่ยนแปลงทั้งสิ้น [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ลองคิดดูเถิด ความจริงต้องเปลี่ยน ความจริงต้องแตกดับ ความจริงต้องหมดไป ครั้งแล้วครั้งเล่า เรื่องแล้วเรื่องเล่า แต่ใจของเรากลับหมายมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น จะต้องเป็นอย่างนี้ ช่างขัดต่อความจริงของโลกเสียเหลือเกิน [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เอาล่ะ... เพราะเหตุแห่งความยึดถือของท่านนั้น เอื้อประโยชน์เกื้อกูลต่อกิเลสภายในที่เป็นความพอใจ นั่นเองใช่หรือไม่[/FONT][FONT=&quot]? [/FONT]
[FONT=&quot]หากมีคน ๆ หนึ่ง ช่างใจดำอำมหิต เป็นโจรผู้ร้าย ฆ่าไม่เลือกหน้า ปราศจากซึ่งความเมตตากรุณา น่าหวาดกลัวยิ่งนัก มากล่าวกับท่านว่า เอาล่ะ นับแต่นี้อีกหนึ่งเดือน เราจะฆ่าท่าน.... [/FONT][FONT=&quot]เรา[/FONT]
[FONT=&quot]ย่อมประหวั่นพรั่นพรึงอยู่อย่างนั้นด้วยความหวาดกลัว เพราะรู้ว่า โจรใจบาปนั้นช่างใจร้ายเสียเหลือเกิน เขาต้องมาฆ่าเราแน่ ๆ เราจะทำอย่างไรดี[/FONT][FONT=&quot]? [/FONT][FONT=&quot]แต่อยู่มาอีกหนึ่งอาทิตย์ โจรผู้นั้นกลับมาบอกว่า เอาล่ะ เราจะไว้ชีวิตท่าน เราไม่อยากฆ่าท่านเสียแล้ว เราจะไปจากที่นี่ ไม่กลับมาอีกเลย... [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ก็การไม่รักษาคำมั่นสัญญาของโจรนั้นกลับทำความยินดีปรีดาให้แก่[/FONT][FONT=&quot]เรา[/FONT][FONT=&quot]เป็นอย่างยิ่งมิใช่หรือ[/FONT][FONT=&quot]?
[/FONT]

[FONT=&quot]ดังนั้น คำสัญญานั้น เป็นแค่การพูด... หากคำพูดนั้น เป็นประโยชน์แก่เรา เป็นที่ชอบใจแก่เรา เราก็อยากให้เป็นไปอย่างนั้นตลอดไป หากคำพูดนั้น เป็นโทษแก่เรา เราก็ไม่อยากให้เป็นไปตามคำพูดนั้นอย่างแน่นอน [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ปัญหาจึงไม่ได้อยู่ที่ "คำพูด".... ไม่ได้อยู่ที่คำมั่นสัญญาของใครที่กำลังก่อทุกข์ให้แก่บุคคลทั้งหลาย ....แต่จิตใจของคน ๆ นั้นนั่นแหละที่ยึดถือเอา ด้วยความพอใจบ้าง ด้วยความขัดใจบ้าง ด้วยความอาฆาตพยาบาทบ้าง.... พึงเห็นความจริงอย่างนี้จะได้เห็นโจรตัวจริงกันเสียที จะไม่เที่ยวก่นโทษผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา คาดคั้น คาดหวัง เอาผลดี ๆ จากคนอื่นตลอดเลย ....ซึ่งบางครั้งก็หารู้ไม่ว่า ที่คนอื่นที่เขาทำไม่ได้นั้นเพราะเขาเป็นทุกข์ เพราะเขาต้องแปรเปลี่ยน ไม่ยั่งยืนตามความเป็นไปของโลกเสมอกันหมดนั่นแหละ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]จะด้วยเหตุผลอะไร ๆ หากท่านเข้าใจความจริงอย่างนี้ ท่านก็จะยอมรับขึ้นมาได้ จึงจะเห็นความโง่เขลาของตัวเอง โจรในใจที่ตัวเองกอดรัดไว้นั่นแหละ ที่เฝ้าทำร้ายจิตใจตัวเองทุกค่ำทุกคืน หาความสุขอะไร ๆ ไม่ได้เลย เพราะหลงไป หลงไปคิดว่า คนอื่น ๆ จะมาทำให้ตนเองมีความสุข แต่ความจริงนั้นหาเป็นเช่นนั้นไม่ ใจของตัวเองนั่นแหละ ใจโง่หรือใจฉลาด[/FONT][FONT=&quot]?..... [/FONT][FONT=&quot]หากเป็นใจโง่ ก็ก่อทุกข์ให้ตนเอง ....หากเป็นใจฉลาด ก็สร้างความสุขสงบให้แก่ตนเอง... เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเหตุปัจจัยภายนอกโดยตรง เพราะหากเป็นใจฉลาด แม้เหตุปัจจัยจะเสีย เขาก็สามารถกอบกู้จิตใจให้อยู่ในบุญอันประกอบปัญญา ยอมรับความเป็นไปของโลกได้อย่างอาจหาญ ดังนั้น ความเดือดร้อนจึงมิระคายเคืองเขาผู้มีปัญญานั้นเลย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]นี่เป็นยาขนานแรกที่ท่านจะต้องใส่ใจ ดื่มกิน หมายถึงพิจารณาอย่างนั้นเนือง ๆ นับเป็นความจริงที่สุด หากท่านยอมรับความจริงได้ ใจของท่านก็จะคลายทุกข์ กลายเป็นความสุขที่เกิดขึ้น เพราะเหตุภายในนั้นเปลี่ยนแปลงไปด้วยการพิจารณาความจริงนั้นอย่างแยบคาย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ต่อไปเป็นยาขนานที่สอง คือวิธีการเจริญสติ รู้ตัวนั่นเอง นี่เป็นยาขนานเอกที่จะชำแหละจิตใจที่ไม่ฉลาด ให้ระงับยับยั้งด้วยความรู้ตัว ความรู้ตัวนั้น เกิดขึ้นพร้อมด้วยสติ และสัมปชัญญะ หากเกิดขึ้นบ่อย ๆ ผู้นั้นย่อมเห็นว่า ความเป็นจริงของนามธรรม และรูปธรรมทั้งหลายนั้น เขาก็ย่อมเป็นไปตามธรรมดาของโลกนั่นแหละ มีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา เพราะมีเหตุปัจจัยให้เกิด เขาก็ต้องเกิด ....และมีความดับไปเป็นธรรมดา เพราะเหตุปัจจัยที่ให้เกิดนั้นหมดลงไป [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]จโดยธรรมชาตินั้นไหลไปตลอดสายกับกิเลสทั้งวี่ทั้งวัน ทั้งเดือนทั้งปี ทั้งชาติหลายชาติ ยากเหลือเกินที่จะเกิดความรู้ตัวเกิดขึ้น ดังนั้น ความสำคัญผิดต่าง ๆ ก็เกิดขึ้นเพราะมองไม่เห็นความจริง ว่าแท้จริงแล้ว ก็เป็นแค่รูปธรรม และนามธรรมเท่านั้น ....ใจจึงสำคัญผิด ยึดมั่นหมายมั่นเห็นเป็นตัวเป็นตน เห็นเป็นความยั่งยืน เห็นเป็นความสุข ล้วนเป็นความเห็นผิดทั้งสิ้น [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]คราใดที่สติเกิด จิตนั้นย่อมเป็นจิตกุศลแล้ว เมื่อกุศลเกิด อกุศลก็เกิดไม่ได้ ดังนั้น กระแสใจที่ไหลไปกับบาปตลอดเวลานั้นย่อมถูกบั่นทอนลงไป เกิดขึ้นไม่ได้ทีเดียวในขณะที่กุศลเกิด.... ดังนั้นหากกุศลเกิดบ่อย ๆ อกุศลก็ถูกทำลายลงไปบ่อยๆ.... ความจริงก็เป็นอย่างนี้ ...เมื่อสติเกิดสัมปชัญญะเกิด ก็ไปเห็นความจริง แม้จะไม่น่าดู ไม่น่ายึดถือ แต่นั่นก็คือความจริงที่ใจต้องยอมรับ หากเขาเกิดได้บ่อย ความสำคัญผิด ความยึดถือแบบผิด ๆ ก็ถูกทำลายไป เท่าที่สติและสัมปชัญญะสามารถเกิดได้นั่นแหละ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ดังนั้น หากใจคิดนึกไปด้วยความร้าวรานใจ เป็นทุกข์ ก็ให้รู้ตัวขึ้นมาว่า นี่เป็นนามโทสะที่เกิดขึ้นแล้ว ด้วยอำนาจเหตุปัจจัยปรุงแต่ง เพราะความคิดนึก เพราะจิตที่ชำนาญกับการคิดนึก ปรุงแต่งใจให้คิดไปในเรื่องอดีตบ้าง อนาคตบ้าง หาความจริงไม่ได้เลย เป็นแต่เรื่องที่คิดเอาเองทั้งนั้น อดีตก็จบไปแล้ว ใจก็ไม่ยอมจบ อนาคตก็ยังมาไม่ถึง ก็ไปเหนี่ยวเอามา สร้างภพสร้างชาติ โดยไม่รู้ตัวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทุกข์ทั้งหลายก็ติดตามไปตลอด เอาแค่รู้สึกตรงนั้นนิดเดียวเท่านั้นเอง แล้วก็ให้กลับมารู้ในอาการของกาย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]ขณะที่คิดนึกเอานั้น ก็ไม่รู้ความจริงในปัจจุบันนั้นเลย ความจริงที่ตนเองกำลังทำอะไรอยู่ กำลังยืนอยู่ กำลังเดินอยู่ กำลังนั่งอยู่ กำลังนอนอยู่.[/FONT][FONT=&quot]???... [/FONT][FONT=&quot]นี่เป็นความจริงที่ปรากฏขึ้นเฉพาะหน้า แต่ใจนั้นหาได้ใส่ใจไม่ ไม่รู้ตัวเลย รู้แต่เรื่องสร้างวิมานในอากาศบ้าง คิดไปกับความอาฆาตพยาบาทบ้าง.... เป็นไปกันอย่างนี้หาที่สุดไม่ได้ ความจริงในปัจจุบันก็หมดไปทุกขณะ ๆ ไม่เคยรู้เลย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]จึงพึงหมั่นระลึกรู้ความจริงที่ปรากฏเฉพาะหน้า ว่าตนกำลังทำอะไรอยู่ ใส่ใจเฉพาะการงานตรงนั้น หรือความรู้สึกที่ปรากฏจริง ๆ มีจริง พิสูจน์ได้ เช่น พิสูจน์ได้ว่ากำลังยืนอยู่ พิสูจน์ได้ว่ากำลังร้อน กำลังหนาว กำลังเจ็บ กำลังคัน.... พิสูจน์ได้ว่า นามกำลังนึกคิด... ขณะนั้นรู้ถึงนามที่คิด แต่ไม่รู้เรื่องที่คิด ...อย่างนี้ชื่อว่ารู้ตัว ....หรือรู้อาการในรูป ร่างกายที่กำลังยืน กำลังเดิน กำลังนั่ง เป็นต้น.... ใครจะมาเถียง เพราะความจริงนั้นปรากฏอยู่ หากเรากำลังนั่งอยู่นั้น มีเทวดาสักหมื่นองค์มาบอกว่า.... นี่แน่ะ ท่านผู้เจริญ.... ท่านกำลังนอนอยู่ท่านไม่ได้กำลังนั่งหรอกนะ ....ถามว่า เราจะเชื่อเทวดาเหล่านั้น หรือเราจะเชื่อความจริงที่ปรากฏอยู่เล่า[/FONT][FONT=&quot]? [/FONT]
[FONT=&quot]ความจริงนั่นแหละประกาศขึ้นมาให้ปัญญาได้รู้ และเขาก็จะตัดสินได้ ไม่จำเป็นต้องเชื่อใคร เพราะปัจจุบันนั้นกำลังแสดงความจริงอยู่ [/FONT][FONT=&quot]
[/FONT]
[FONT=&quot]ที่[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เป็นทุกข์เดือดร้อนอยู่ทุกวันนี้ เพราะไม่รู้ความจริง ไม่อยู่กับความจริง แต่อยู่ในโลกของความคิด ที่ไม่มีความจริงรับรอง เป็นเรื่องในอดีตบ้าง เป็นเรื่องอนาคตบ้าง อย่างนี้ก็ทุกข์ทั้งชาตินั่นแหละ แค่พลิกใจกลับมารู้ตัวบ่อย ๆ ไม่ต้องทำอะไรมากมายเลย ใจเขาเป็นทุกข์ เพราะความคิดปรุงแต่งก็แค่ให้รู้จักนามที่กำลังเป็นทุกข์ นามที่กำลังปรุงแต่งนั้น รู้ในอาการของเขา แม้เขาเป็นนามธรรม จับต้องไม่ได้ แต่สภาวะเขามี ก็ศึกษาอาการเหล่านั้นนั่นแหละ เรียนรู้ว่าอาการของเขาเป็นอย่างนี้นะ โทษเกิดอย่างนี้นะ ศึกษาอย่างนี้บ่อย ๆ ใจก็จะฉลาดขึ้น [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]คราใดคราหนึ่งที่ใจแบบนี้ปรากฏเกิดขึ้นอีก ใจย่อมรู้ตัวเร็ว เพราะรู้จักโจรเสียแล้ว ไม่ปล่อยให้เขาเข้ามาบ้าน มาเพ่นพ่านทั้งวันทั้งเดือนทั้งปีเหมือนเคย แค่การที่รู้จักจิตที่นึกคิดนั้น ย่อมห้ามปรามไม่ให้จิตที่ไม่ฉลาดนั้นเกิดขึ้น เขาทำของเขาเอง [/FONT] [FONT=&quot]ไม่ต้องไปกำกับ ไปบังคับ ว่าเขาต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ชอบเขา ไม่อยากให้เขามา อย่างนี้ก็ชื่อว่าไม่ฉลาดเหมือนกัน [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]เพียรรู้สึก เพียรรู้ตัว และยอมรับ การยอมรับนั้น เพราะรู้จักแล้ว เข้าใจแล้ว ไม่ใช่ว่า พอเขามาใจก็ไม่ชอบ ก็ผลักใสอยู่อย่างนั้น หรือหากใจที่ฉลาดเคยเกิดขึ้นมา ก็พออกพอใจ ก็หวังว่า ใจเป็นอย่างนั้นบ่อย ๆ พอไม่เป็นไปอย่างนั้น เหมือนเคย ก็ขัดเคืองขึ้นมาเสียอีก อย่างนี้ไม่ฉลาด ไม่แยบคาย ดังนั้น เรื่องที่บอกให้นั้นไม่เป็นเรื่องที่เดือดร้อน ไม่เป็นการงานที่ยุ่งเหยิงอะไรเลย ไม่ได้ให้ทำอะไร ...แต่ให้รู้และยอมรับเท่านั้นเอง [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]หากทำได้อย่างนี้ ไม่เกินหนึ่งเดือน ท่านก็ย่อมเป็นอิสระจากใจที่ไม่ฉลาดที่เคยครอบงำพื้นที่ใจมาโดยตลอด ถึงเวลาแล้วที่ท่านจะเอาความทุกข์ที่ผ่านมานั้นมาเป็นครู มาเป็นแบบฝึกหัด ให้จิตใจนั้นฉลาดขึ้น... สร้างกุศลไว้เป็นที่พึ่งอย่างประมาณค่ามิได้เลย [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]วันใดวันหนึ่งข้างหน้า ท่านจะต้องขอบคุณคนที่ทำให้ท่านเป็นทุกข์ เพราะมิฉะนั้นแล้ว ท่านนั้นจะไม่มีโอกาสหันหน้าเข้ามาพบพระธรรมคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้เลย ณ ตรงนั้นใจย่อมปราศจากความผูกโกรธ อาฆาตขัดเคือง คงเหลือแต่เพียง ร่องรอยของวิบากที่ให้ใจมาศึกษาเรียนรู้ และฉลาดขึ้น ๆ และท่านจะย่อมเห็นว่า ความทุกข์ที่ผ่านมานั้น เป็นเรื่องที่แสนดี ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของท่าน เพราะท่านสามารถนำมาเป็นอุปกรณ์สอนใจตนเองได้ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]หวังว่ายาทั้งสองขนานนี้ ท่านคงจะรับพิจารณาแล้วนำไปรักษาใจตนเองได้เป็นผลสำเร็จในเร็ววันนี้เทอญ [/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot][/FONT]

Vatairat · 9 เมษายน 2011

ขอบคุณสำหรับบทความมากๆค่ะ กำลังเข้ากับสถานการณ์เลยค่ะ

ไม่เน้นขาย · 9 เมษายน 2011

ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ ครับผม

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ธรรมะ สำหรับวัยรุ่นอกหัก

dhamaskidjai เป็นที่รู้จักกันดี

วางใจ สมาชิก

ddman เป็นที่รู้จักกันดี

Vatairat เป็นที่รู้จักกันดี

ไม่เน้นขาย Active Member

ไฟล์ที่แนบมา:

51999.gif

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ธรรมะ สำหรับวัยรุ่นอกหัก

ไฟล์ที่แนบมา:

51999.gif

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา