ทำบุญครั้งไหนประทับใจที่สุด

เราๆท่านๆคงได้ทำบุญกันบ่อยๆอยู่แล้ว...แต่มันต้องมีสักครั้งที่ประทับใจสุดๆ...ไม่ว่าจะเป็นบุญเล็กหรือใหญ่....

ตัวเองก็มีครั้งนึงที่ประทับใจมากๆ คือวันนั้นกำลังจะกลับบ้าน ข้ามถนนจากฝั่งราชดำริไปฝั่งตรงข้ามก็เจอลุงคนหนึ่งแกนั่งอยู่กับกระเป๋าใบหนึ่งข้างตัว แต่งตัวมอมแมม...ดูแล้วไม่น่าจะเป็นขอทานนะ แต่ดูแกหิว...ก็เลยยื่นขนมที่จะเอาไปขายชิ้นละ 4-5 บาท แรกๆก็แค่รู้สึกสงสารเลยยื่นขนมให้...บอกแกว่า ....ลุงหนูให้ แกก็ยกมือไหว้แทบจะกราบเลย...เราก็เดินจากมาแต่ก็ทันได้เห็นน้ำตาแกคลอตา...ก้เลยทำให้เรารู้สึกว่า....โอ้โฮ!!! ขนมแค่ก้อนละ 4-5บาทเนี่ยนะที่ทำให้หัวใจเราพองโตได้มากอย่างที่ไม่เคยคิดมาก่อน...แล้วท่านทั้งหลายล่ะ....เล่าสู่กันฟังบ้างนะ....จะคอยอ่านและโมทนาด้วยน๊า!!!!!

 

ทำบุญบวชลูกชายค่ะ และทำที่วัดท่าซุงทุกครั้งค่ะ ชื่นใจมากๆเลย ขอบอก

 

งานบวชตัวเองครับ...เห็นน้ำตาพ่อกับแม่คลอเบ้าเลย..
ตั้งแต่นั้นมา เลยไม่คิดที่จะทำให้ท่านต้องมีเรื่องให้เสียใจอีก..

 

ประทับใจหลายครั้งเลย ยิ่งครั้งที่มีเหตุบอกให้รู้ว่า ผู้ที่เราอุทิศบุญให้นั้นเค้าได้รับก็ยิ่งสุขใจ

 

เคยตอนเด็กๆ ที่ตักบาตรกับแม่ น่าจะเป็นครั้งแรกเลยมั้งที่ได้เคยตักบาตร ตักเพียงแค่รูปเดียวด้วยตอนนั้น
แต่ความรู้สึกที่ได้จากตักบาตร เป็นความรู้สึกที่บรรยายไม่ถูก โดยเฉพาะตอนนั้นซึ่งยังเป็นเด็ก ตอนนั้นรู้สึก
เย็น อย่างบอกไม่ถูก เป็นความเย็นที่รู้สึกดีมากๆ เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นมาก่อน
จนปัจจุบันนี้ก็ไม่เคยรู้สึกแบบนั้นอีก เลยรู้สึกประทัปใจมาก

 

เดือนที่แล้วไปเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา เราซื้อขนมจาก ตา-ยายคู่หนึ่งถุงละยี่สิบบาท ห้าถุงบอกกับ ยายว่าเหลือไว้สองถุงให้คนอื่นบ้างนะยาย ยายดีใจมากและให้พรเราด้วย พอเราลุกออกมา มีคนใจดีเหมาของยายหมดเลย พอดีที่ใต้สะพานมียายคนหนึ่งนั่งพนมมือขอขนมหรืออาหาร ยายบอกหิว เรายื่นขนมให้ยาย สองถุง ยายดีใจมากให้พรเรายกใหญ่ พอเราเดินกลับมายายก็หายไปแล้ว ยายอาจจะหิวจริงๆ เราภูมิใจ และ ปลึ้มมาก ที่นี่มีอะไรมากมายให้เราวัดตัวเอง ในเรื่องความเมตตา กับการให้

 

ทำบุญวันตั้งนามสกุลใหม่ของผมอ่ะครับ วันนั้นกลับจากตั้งสกุลใหม่ที่อำเภอแล้ว กลับมาที่พัก ระหว่างทาง มีอะไรมาดลใจ ให้ไปไหว้พระบรมสารีริกธาตุ ที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน วันที่ 26 กย. 51 ที่ผ่านมาเอง ซึ่งวันนั้น เป็นวันที่เจ้าฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ มาเปิด วางศิลาฤกษ์ที่วัดพอดี เลยได้ทั้งเฝ้ารับเสด็จแบบไม่คาดฝันมาก่อน แถมได้กราบพระบรมสารีริกธาตุ เพื่อเป็นสิริมงคลแก่ สกุลใหม่ของผม เลยน่ะครับ ประทับใจและปลื้มใจสุดๆๆๆๆๆๆๆในวันนั้น

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยครับ

ส่วนผมมีความสุขที่ได้เห็นคนอื่นทำบุญครับ

 

ประทับใจทุกครั้งเลยอะ อิ่มบุญ อิ่มใจ สดชื่นๆๆๆๆๆ
โดยเฉพาะบวชให้พ่อแม่เนี่ย สุดยอดดดดดด

 

ตอนไปปฏิบัติธรรม แปดวันเจ็ดคืน ค่ะ เมื่อฤดูร้อนที่ผ่านมา
มันยังอยู่ในความทรงจำไม่เคยไม่นึกถึงสักวันเลย


เหมือนว่าเพิ่งจะผ่านไปเมื่อวานนี้ แป่ว
ไม่อยู่กะปัจจุบันอีกแระ ไปจมอยู่กับอดีต อิอิ

 

ทำผ้าคริตตัลล่าสุดเหนื่อยจริงๆๆแต่มันก็คุ้มค่ามากที่ได้ทำ

 

....

ถวายสังฆทานพระพุทธรูป มา 200 กว่าวัดก็ดี...
สังฆทาน 20000 วัดก็ดี....
หล่อพระนับร้อย ๆองค์ก็ดี ...
ทอดกฐิน ร้อย ๆวัด ทุกปี ก็ดี...
ภาวนา รักษาศีลมาตลอดก็ดี...
แต่....ที่สุดของชีวิตคือ​

การระลึกถึง สมเด็จองค์ปฐม อิ่มบุญที่สุด ในชีวิต......
​

 

อนุโมทนากับทุกท่านนะคะ

จริงๆก็สุขใจทุกครั้งที่ทำนะคะ แต่ที่อยากจะเล่าคือ เมื่อหลายวันก่อน ได้ช่วยชีวิตมดหลายตัว ที่กำลังจะจมน้ำค่ะ รู้สึกดีมากมาย มันไต่ขึ้นมือเรา แล้วก็วิ่งไปค่ะ

ความสุขเล็กๆเกิดขึ้นได้เพียงแค่เราคิดที่จะให้

^^

 

บุญครั้งที่ประทับใจที่สุด ก็คงจะเป็นตอนที่เห็นนกตัวหนึ่งตกลงมาจากไหนก็ไม่รู้ลงไปนอนดิ้นอยู่บนถนนใกล้ๆฟุตบาท จังหวะนั้นเดินไปกะน้องก็คุยกันว่านกมันเป็นอะไรของมันนะ พอเดินไปถึงตรงที่มันนอนดิ้นอยู่มันติดกะสี่แยก แล้วตรงข้ามถนนมีรถเมล์และรถอื่นๆเตรียมจะข้ามฝั่งมา เรามองที่นก มองที่รถเมล์ มองไปมองมา คิดกลับไปมาว่าจะช่วยดีหรือไม่ ใจหนึ่งก็กลัวนกจะจิกเอา ใจหนึ่งก็อายคนในรถที่รอติดไฟแดงก็คงมองอยู่ ใจหนึ่งก็กลัวว่ารถจะทับนก และในที่สุดความกลัวที่ว่า รถเมล์จะทับนก ก็ชนะ และได้ตัดสินใจอุ้มมันขึ้นมาแล้วเดินข้ามถนนเอาไปวางไว้ในกระถางต้นไม้หน้าศาลพระพรหม เพราะไม่มีที่วางอื่นแล้ว (คนไป-มากราบไหว้พระพรหมเยอะมาก) แล้วก็เดินไปเรียนพิเศษต่อ

ไม่รู้หรอกนะว่ามันตายหรือเปล่า แต่ก็รู้สึกว่าเราได้ตัดสินใจถูกแล้วที่ได้อุ้มมันออกจากทางรถเมล์ ทั้งยังทำให้คิดได้ว่าทำไมเราต้องอายที่จะช่วยเหลือหรือทำความดี เพราะอย่างน้อยก็อุ่นใจว่ามันก็คงไม่ตายเพราะรถเมล์ทับ ถ้าไม่ได้อุ้มออกมาตอนนั้นเราคงจะคิดมากเกี่ยวกับนกตัวนั้นแล้วรู้สึกผิดว่าทำไมตัวเองไม่ช่วยมันไว้ทั้งที่มีโอกาส

 

ทำบุญกับพระอรหันต์ในบ้านค่ะ กับคุณพ่อคุณแม่นั่นเอง

ให้เงินท่านทุกเดือนค่ะ มีมากก็ให้มาก มีน้อยก็ให้น้อย อิ่มใจที่สุดแล้ว..

ถ้าไม่มีเงินให้ ก็คอยช่วยเหลือท่าในเรื่องต่างๆ ค่ะ

 

ทำบุญเกี่ยวกับสมเด็จองค์ปฐมครับ
อนุโมทนากับทุกท่านครับ สาธุ

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านค่ะ...ประทับใจในการทำบุญ
ทุกครั้งเพราะเต็มใจและสุขใจที่จะทำ
<!-- / message --><!-- / message -->

 

มีหลายอันเลยเช่น
-รอรถเมล์แล้วฝนตก พอดีมีแม่ชีคนจีนมาถามถึงสายรถเมล์ที่เค้าจะขึ้น เราก้อบอกไปแล้วทีนี้พอรถเมล์ที่เราจะขึ้นมาถึง เราก้อยื่นร่มที่เรากางอยู่ให้กับแม่ชีคนนั้นแล้ววิ่งขึ้นรถเมล์ไป ทั้งๆที่เรามีร่มนั้นแค่อันเดียวที่ติดตัวอยู่(ตอนคุยกันเราก้อกางร่มให้ท่าน)
-ไปทำบุญกระดูกให้คุณแม่โดยการถวายสังฆทาน พร้อมพระพุทธรูป(พระแก้วใส 9 นิ้ว บูชามาจากบ้านสายลม) หลายวันต่อมาอาอี๊โทรมาถามว่าเราเช่าพระจากที่ไหน เพราะหลวงพ่อที่วัดสนใจอยากบูชามั่ง(ตอนช่วงทำบุญก้อแอบเห็นพระท่านมองจ้องพระพุทธรูปด้วย) อันนี้พอได้ยินนี่ดีใจค่ะ มันนึกถึงบุญที่เราทำขึ้นมาทันทีเรย รุสึกดีมากค่ะ