จะโยนิโสฯธรรมบทใดได้นั้น ผู้นั้นต้องมีความรอบรู้มาก่อนใช่หรือไม่!?!

เมื่อเราได้รับฟังธรรมหรืออ่านธรรมบทใด
จะเกิดโยนิโสมนสิการได้ เราจำเป็นต้องอา
ศัยองค์ความรู้
เกี่ยวกับเรื่องนั้นมาก่อนพอประมาณ
ไม่เช่นนั้นก็ไม่อาจจะพิจารณาอย่าง
โยนิโสมนสิการ
เพื่อทวีปัญญาได้ ใช่หรือไม่ครับ

 

ค่ะ เพราะมันเป็นงานที่ทำข้ามชาติภพ
ดิฉันชอบ "มหาปุริสวิตก 8" (พระอนุรุธ)
แต่ตอนนี้เห็นด้วยมากๆกับ
"หยุดคือสำเร็จ" (ลพ.สด)

เรื่องของพาหิยะก็เตือนใจได้มากเวลาท้อแท้
เพราะเขาเคยช้าที่สุดก่อนที่จะมาเร็วที่สุด

แต่ตอนนี้ดิฉันยังตัดใจเรื่องความตายไม่ได้
ทั้งที่วันนึงเราก็ต้องอยู่คนเดียวอยู่ดี
หวังวันนึงเมื่อปัญญามีมากขึ้น ดิฉันจะเห็น
ว่าเป็นธรรมดาได้จริงๆ

 

.......สำหรับผมคิดว่า ไม่จำเป็น และ อาจจะเป้นไปไม่ได้ ครับ ที่เรา จะต้องรู้ ทุกอย่างก่อนเสมอ....นั่นหมายถึง ว่า ถ้า เรา สามารถทรงจำ ได้ ระลึกได้ การ ทบทวนจะเกิดขึ้นและความเข้าใจจะเกิด ในภายหลัง ได้ เม่อระลึกได้ในภายหลัง หมายถึง ตอนนั้นอาจจะยังไม่สามารถโยนิโสมนสิการได้ครบถ้วน ...แต่ สามารถมีความเข้าใจได้ ค่อยค่อย มีความเข้าใจเพิ่มขึ้น ในภายหลัง ครับ.....เพราะ เสขะ คือ ผู้ ยังศึกษา อยู่ ตลอดไป ครับ

 

ฮะ สาธุชนที่ชำนาญ
ด้านความตายว่าที่แท้คืออะไร??
เป็นแค่เราจะรีฟอร์มร่างใหม่หรืออย่างไร
มันจึงเป็นเรื่องค่อนข้างน่าสยอง
ช่วยเสริมหน่อยนะฮะ

 

โยนิโสไม่เป็นเลยทำให้ไม่สามารถเข้าใจพระธรรม
หรือว่าไม่เข้าใจพระธรรมเลยโยนิโสไม่เป็น!?!

 

การเข้าใจธรรม น่าจะมีอะไรเป็นตัววัด เช่น เข้าใจแล้วตัดกิเลศได้จริง ไม่งั้นทุกคนอ่านธรรมบทไหนจบก็บอกได้หมดว่าเข้าใจธรรม การเข้าใจหมายถึงการรู้ความหมายของทุกคำ อธิบาย ได้ทุกคำหรือหมายถึงการนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ทำไมส่วนใหญ่ให้ความสำคัญกับอย่างแรกไม่เคยเป็นอย่างหลัง มันจึงต้องสมดุลกันระหว่างความรู้กับประสบการณ์จริง ความรู้ก็สำคัญ เพราะเราไม่สามารถมีประสบการณ์ถึงสิ่งที่เราไม่รู้ได้ ความรู้ที่ไม่มีประสบการณ์ ก็เป็นเพียงไอเดีย เป็นแนวคิดมีอยู่แต่ในโลกของความคิด ประสบการณ์นี่ก็คือบารมีที่ขาดไม่ได้

 

จะรับฟังไหวหรือเปล่า ก็ โน้มจิตโน้มใจเอาเอง ในธรรมของพระผู้มีพระภาค
ผ่านการประกาศผ่าน จาก ท้าวโฆษะ ทั้งหลาย

สัญญาขันธ์ มันเป็นกองขันธ์ห้า เป็น บ่วงของมาร

แน่นอนว่า ตราบใดเรายัง อุปทานว่าเราคือสัตว์ ก็ย่อมทำตัวเป็นทาสมาร อยู่อย่างนั้น

การโยนิโสมนิสิการ คือ การประกาศสึก ประกาศสงคราม โดยไม่ครั้นคร้าม แม้น
ว่า จะไม่เห็นทางออกจาก กรงขัง

เพราะอะไร เพราะ พระพุทธองค์ แสดงซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ซ้ำแล้ว ซ่ำเล่า ผ่าน สมมติ
บัญญัติที่ชื่อว่า ท้าวโฆษะทั้งหลาย ว่า

สัญญามันไม่เที่ยง ให้กำหนดรู้ไปตรงๆ และ ยอมรับ หรือศรัทธาตามพระพุทธองค์
ไปสิว่า สัญญาไม่เที่ยง

คนที่ตรึกอยู่อย่างนี้ว่า สัญญาไม่เที่ยง ย่อมมี มุมมองที่เปิดกว้างขึ้นได้ หากเพียร
เพ่งเผาอุปทาน ทีสำคัญว่า สัญญาเที่ยง หรือ สัตวย่อมมีสัญญา

เมื่อสามารถ สมาทานสิกขา ตามเห็นสัญญาไม่เที่ยงได้

คนๆนั้น จะอาศัย การฟัง การจำ การตีความ การพยักหน้าว่า รู้(โดยสัญญา) อยู่หรือ

คนๆนั้น จะค่อย พัฒนามุมมองที่เหนือโลก เหนือตรรก เหนือการตีความ กระทบสุญญตา

ด้วยอุบายการยกจิต ให้สัมผัส ให้กระทบ สุญญตา จิตจะเกิด สฬายตนะ ตาม
ปฏิจสมุปบาท เกิด อภิภายตนะ

หากภาวนาดีๆ แยกธาตุ แยกขันธ์ ได้นิดหน่อยๆ จนจิตตั้งมั่น เกิดธรรมเอก

ก็จะค่อยๆเห็น อยานตนะบางอย่าง ที่ไม่มีมา ไม่มีไป ไม่มีที่ตั้ง ไม่เกิดจาก
เหตุปัจจัย อยู่ตรงปากคอก ตลอดเวลา

เปลี่ยนจาก สัญญา( รู้แบบจำ รู้แบบพยักหน้าหงึก) เป็น เห็นตามความเป็นจริง
หรือ แจ้ง หรือ เห็นวิเศษ(บาลีเขียน วิปัสสนา)

 

ลุงแมวควรทำความเข้าใจความหมายคำว่า "โยนิโสมนสิการ" ให้ชัดก่อน

โยนิโสมนสิการนั่นแหละ คือ ปัญญา (รู้)

 

หาเวลาศึกษาความหมายของศัพท์แสงบาลีที่

พจนานุกรม พุทธศาสตร์ - นิพพานคืออะไร ? - Wunjun Group

 

ห๊า!!!?แน่ใจนะไอ้ทิด
ลุงแมวบ่องตง อ่านที่ไอ้ทิดพิมพ์มา
แล้วเวียนเฮด เพราะมันยาววววว
เยอะมากอ่านแล้วไม่บันเทิงธรรม

แต่ถ้าเป็นพระสูตรอ่านแล้วบรรเทิงธรรม
ได้ความเข้าใจในธรรม และสำนวนที่ไพเราะ
จากพระพุทธเจ้า
ทำให้เข้าใจเป็นเรื่องๆ ไม่วกวนยอกย้อน
เหมือนหนังสือแต่งใหม่ไม่รู้อะไรนัก!?!

อ่านหมดเล่มบางทีอาจโง่เหมือนเดิม
บางคนโง่กว่าเดิมอีกเพราะต้องมานั่งขายหนังสือ
อีกด้วย คริก คริก

 

ใครไม่รู้มาโพสต์ทีไรชอบถามว่า"จะอ่านไหวอ๊ะเปล่า
จะอ่านไหวอ๊ะเปล่า "
ไอ้ทิดอ่านดูแล้วไหวมะฮะ ไหวอ๊ะเปล่าล่ะไอ้ทิด!?!

 

ลุงแมวเหมาะกับเรื่องที่บอกแล้ว อย่าคิดไปไกลเลย คือ เอาเรื่องพื้นๆ ง่ายๆไปก่อน เช่น ทำบุญตักบาตรพระ ไหว้พระสวดมนต์ ช่วยงานสาธารณะกุศล ให้อภัยทาน เช่น ปล่อยนก ปล่อยปลา เป็นต้น ได้บุญเหมือนกัน ตามหลักบุญกิริยาวัตถุ 10

 

นั่นแหละครับไปอ่านเถอะ :d อ่านแล้วคิดว่าได้อ่านธรรมะ ก็สุขใจสบายใจ ตายไปก็ได้ขึ้นสวรรค์แล้วครับ

 

พูดเหมือนตาเห็นเมื่อเช้าไปร่วมงานบวช
เพื่อนบ้านบวชลูก รอที่วัดตั้งแต่75.30 น.
ตามระบุในการ์ดกว่าขบวนจะมีถึง เกือบ
8:30น. ได้ยินคนบ่นกันอุบว่าไม่ตรงเวลา
ส่วนเรื่องอื่นๆไม่คุยนะฮะ
ใครปฏิบัติใครก็ได้เอง ของใครของคนนั้นนะฮะ!?!

 

สาธุไปงานบวชนาคด้วยนะฮะ ช่วยเขาแห่เขารำไปโหม่งๆๆตุ้มโหม่ง :d

ไปงานบวชแล้วยังแวะไปไหนอีกฮะ ถึงว่าใครปฏิบัติแล้วได้เอง ปฏิบัติอะไรฮะ

 

ใช่ฮะ คนที่เล่นแตรวงกะคนรำวง
มีการกระดกขวดเบียร์
รอบโบสถ์ด้วยฮะ เขาคงคิดว่าดื่มตาม
ประเพณีงานบวชพระ
นะฮะ
คนแบกนาคอยู่บนบ่าเดินรอบโบสถ์
เต้นด้วยครับ นาคที่นั่งพนมมืออยู่บนบ่า
มีดอกไม่ธูปเทียนต้องโยกตามจังหวะ
กลองด้วยเป็นช่วงไปนะฮะ
ไม่ใช่เต้นไปทุกรอบโบสถ์

ลุงแมวมองแล้วใจไม่ค่อยดีเลย
คนอื่นเขาคงชอบกันมั๊ง
พวกเขากำลังจะสร้างพระขึ้นมาอีก
1 รูปแต่เขาโยนิโสแบบไหนกันนะฮะ

ไม่มีใครออกมาสกิดเตือนนะฮะ
เวียนโบสถ์ก็เอาแค่ 2 รอบ
จ๊าบไหมฮะ!?!

 

วันนี้เป็นอีกวันที่ลุงแมวจะต้องขับรถไต่เขา
ขึ้นไปใส่บาตรพระบนวัดซึ่งปฏิบัติเป็นวัตร
ในสไตล์ลุงแมวคืออธิษฐานกระจายส่วนบุญ
ไปยังบิดามารดา และผู้ล่วงลับไปแล้วทั้งที่เป็น
ญาติและไม่ใช่ญาติทั้งหลาย เจ้ากรรมนายเวร
ทั้งหลาย เทวดาทั้งหลาย เทวดาประจำตัว
เทวดาประจำบ้านฯ ท้าวจตุโลกบาล ท้าว
เวสสุวรรณ อมนุษย์ทั้งหลาย
ที่อยู่รอบบริเวรอาราม

อิทัง บุญญะพลัง นิพพานะ
ปัจจโยโหตุฯ

เสร็จแล้วขับไต่เขากลับเข้าบ้านเลยฮะ
ไม่ชอบร่วมพิธีกรรมครับ

 

บอกลุงแมวสองครั้งแล้วว่า ไปทำความเข้าใจความหมาย โยนิโสมนสิการให้ชัด (รู้จักคิด คิดเป็น คิดถูกวิธี คิดมีเหตุผล คิดเร้ากุศล นี่โยนิโสมนสิการ แต่ถ้าไม่รู้จักคิด คิดไม่เป็น คิดไม่ถูกวิธี คิดไม่มีเหตุผล คิดกระตุ้นบาปอกุศล นี่อโยนิโสมนสิการ)

 

ลุงแมวอ่านตำราคนละเล่ม
จะให้เข้าเหมือนกันเท่ากัน
ได้ไงล่ะ

ความหมายของโยนิโสมนสิการ
ว่าโดยรูปศัพท์ โยนิโสมนสิการ ประกอบด้วย โยนิโส กับ มนสิการ โยนิโส มาจาก โยนิ ซึ่งแปลว่า เหตุ ต้นเค้า แหล่งเกิด ปัญญา อุบาย วิธี ทาง ส่วนมนสิการ แปลว่า การทำในใจ การคิด คำนึง นึกถึง ใส่ใจ พิจารณา (ไวพจน์ของมนสิการ คือ อาวัชชนา อาโภค สมันนาหาร ปัจจเวกขณ์) เมื่อรวมเขาเป็นโยนิโสมนสิการ ท่านแปลสืบๆ กันมาว่า การทำในใจโดยแยบคาย การทำในใจโดยแยบคายนี้มีความหมายแค่ไหนเพียงใด คัมภีร์ชั้นอรรถกถาและฏีกาได้ไขความไว้โดยวิธีแสดงไวพจน์ให้เห็นความหมายแยกเป็นแง่ๆ ดังต่อไปนี้
1.อุบายมนสิการ แปลว่า คิดหรือพิจารณาโดยอุบาย คือคิดอย่างมีวิธี หรือคิดถูกวิธี หมายถึงคิดถูกวิธีที่จะให้เข้าถึงความจริง สอดคล้องเข้าแนวกับสัจจะ ทำให้หยั่งรู้สภาวลักษณะและสามัญลักษณะของสิ่งทั้งหลาย

ถึงกระนั้น การใช้คำโยนิโสมนสิการของลุงแมวก็
เป็นการใช้แบบบูรณาการไปแล้วนะฮะ
ไม่ได้ใช้เพื่อตอบข้อสอบเพื่อเอาคะแนน
หากแต่ใช้กับทุกเรื่องทุกเหตุการณ์
ที่ต้องการความแยบยลในการไตร่ตรอง
พิจารณาถึงความเหมาะความควรในแต่ละ
สถานการณ์ที่เราให้ความสนใจที่จะจับมาเป็น
ประเด็นสนทนานะฮะ

 

นั่งแหละ รู้จักคิด คิดเป็น คิดถูกวิธี คิดมีเหตุผล คิดเร้ากุศล (= โยนิโสมนสิการ) คิกๆๆ ถ้าตรงกันข้าม ก็เป็นอโยนิโสมนสิการ คือ ไม่รู้จักคิด คิดไม่เป็น (deejai)