จะบาปไหมถ้าการบวชตลอดชีวิต ของเราต้องทำให้พ่อแม่ลำบาก ???

อยากสอบถามผู้รู้ครับว่า จะบาปไหมถ้าการบวชตลอดชีวิต ของเราต้องทำให้พ่อแม่ลต้องลำบาก ??? คือถ้าทางบ้านมีฐานะไม่ได้ร่ำรวย พ่อแม่หวังพึ่งเราในยามแก่เถ้า แต่เรากลับจะไปบวชไม่สึก ท่านจะต้องอยู่ลำบาก ไม่มีคนคอยเลี้ยงดูตอนแก่ เราจะทำอย่างไรครับ มีวิธีแก้ไขไหม

 

รับท่านมาอยู่วัดด้วยครับ.....ไม่ยาก....

เราต้องปฏิบัติดีนะครับ....

พระพุทธเจ้าไม่ทรงห้ามภิกษุที่เลี้ยงดูพ่อแม่....

 

ลองอ่านสุวรรณสามชาดกสิครับ

ตอบแทนคุณพ่อแม่ไม่ได้มีเฉพาะในโลกนี้นะครับ ต้องพิจารณาถึงโลกหน้าด้วย ทุกข์ใดๆในโลกนี้ก็แค่ไม่กี่ปี แต่ถ้าท่านไปสุคติได้เพราะการบวชของเรานี่ 32 กัปป์ เชียวนะครับ

 

ขอบคุณมากๆ ครับที่ให้ความรู้ เท่านี้ผมก็สบายใจมากขึ้นแล้วครับ เรื่องตอบแทนพระคุณพ่อแม่แ ก้ไม่ยากเท่าโ ซ่ตรวนของ บุตร ภรรยา และ ทรัพย์สิน จริงๆครับ

 

การบวชก็เป็นการตอบแทนคุณของพ่อแม่อย่างหนึ่ง
โดยเฉพาะบวชไม่สึกและปฏิบัติจริง
ไม่ใช่แค่พ่อแม่ครับที่ได้พึ่งบุญ ญาติพี่น้องทุกคนด้วย

ขออนุโมทนา ในผลบุญด้วยครับ

 

อนุโมทานกับความคิดที่ดี

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ


แค่คิดถึงการบวช... คุณพ่อคุณแม่ และตัวเจ้าของกระทู้ ก็ได้กุศลแล้ว

ธรรมะจัดสรร ... บวชได้นานแค่ไหน ก็แล้วแต่วาสนา

 

ว่ากันว่า

ไม่มีบุญใดของลูกจะยิ่งใหญ่เท่ากับ การให้พ่อแม่ถือศีล ปฏิบัติธรรมครับ

 

การให้ทรัพย์แก่บิดามารดานับว่าประเสริฐมากแล้ว..แต่ทรัพย์เหล่านั้นไม่อาจมีใครนำติดตัวไปในโลกหน้าได้...แล้วหากท่านได้ให้อริยะทรัพย์ที่สามารถนำไปได้แก่พ่อแม่..ไม่ยิ่งประเสริฐหรอกหรือ

ยามท่านแก่เฒ่า..พระภิกษุ..ก็ดูแลพ่อแม่ได้..อย่างที่ท่าน Phanudet แนะนำนั้นแหละครับ..ยิ่งดี..อยู่วัด..ตาเห็นพระ..ใจระลึกถึงพระรัตนตรัย..ตลอด..มีแต่ไปทางดีครับ

 

กตัญญูเลี้ยงดูพ่อแม่ด้วยบุญ-กุศลประเสริฐกว่า​

ภิกษุผู้เลี้ยงมารดา

บุตรของครอบครัวมีอันจะกินคนหนึ่ง เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ออกบวชเป็นพระสาวกของพระพุทธเจ้า บวชแล้วก็จากบ้านเกิดเมืองนอนไปปฏิบัติธรรมในป่าเป็นเวลา 5 ปี หารู้ไม่ว่าครอบครัวของตนเกิดวิกฤต ทรัพย์สินร่อยหรอลงไป บิดาตายพี่น้องแยกย้ายกันไป เหลือแต่โยมมารดาคนเดียว ต้องอยู่อย่างแร้นแค้น

ภิกษุหนุ่มทราบภายหลัง มีความวิตกกังวลถึงแม่ ตนเองปลีกเอาตัวรอดคนเดียวนั้นไม่สมควรอย่างยิ่ง ยิ่งคิดมาก การปฏิบัติธรรมก็ไม่ก้าวหน้า จึงตัดสินใจจะสึกเพื่อไปดูแลแม่

ก่อนไปหาแม่ได้เข้าไปกราบทูลลาพระพุทธเจ้า พระ พุทธเจ้าตรัสสอนว่า การเลี้ยงดูบิดามารดานั้น เป็นพระภิกษุก็เลี้ยงได้ไม่จำต้องลาสิกขาเป็นคฤหัสถ์ ภิกษุหนุ่มดีใจที่ไม่ต้องสึก เวลาไปบิณฑบาต ได้ข้าวปลาอาหารที่มีผู้ใส่บาตร ท่านก็เอาไปให้มารดาแล้วก็กลับวัด วันไหนได้ข้าวมากก็ให้โยมแม่มาก และตนเอาแต่น้อย แต่วันไหนได้น้อย ก็ให้โยมแม่หมด ตนเองก็อดฉัน

ได้ผ้าที่เขาถวายมา ก็นำไปให้โยมแม่เย็บทำผ้านุ่งผ้าห่ม ส่วนตนเองก็ใช้จีวรเก่าขาด จนกระทั่งร่างกายซูบผอมไป

พระภิกษุทั้งหลายเห็นท่านซูบผอม ผิวพรรณไม่ผ่องใส จึงถามว่าเป็นอะไร ท่านก็เล่าให้ฟัง แทนที่ท่านเหล่านั้นจะยินดีด้วย กลับติเตียนท่านต่างๆ นานา หาว่าทำลายศรัทธาของชาวบ้าน ชาวบ้านเขาใส่บาตรให้พระฉัน กลับเอาไปให้แม่กิน

จึงพากันไปเฝ้าพระพุทธเจ้า กราบทูลให้ทรงทราบ พระพุทธเจ้ารับสั่งให้ภิกษุหนุ่มมาเฝ้า ตรัสถามว่า เธอบิณฑบาตเอาข้าวไปเลี้ยงมารดาหรือ ภิกษุหนุ่มกราบทูลว่า พระเจ้าข้า

พระพุทธองค์ประทานสาธุการ 3 ครั้งว่า "สาธุ สาธุ สาธุ" แล้วตรัสให้ได้ยินโดยทั่วกันว่า "ดีแล้ว ภิกษุเธอได้ดำเนินตามมรรคาที่ถูกต้องแล้ว ภิกษุทั้งหลาย การเลี้ยงมารดาบิดาเป็น "วงศ์" (ธรรมเนียมที่พึงปฏิบัติ) ของบัณฑิตทั้งหลาย...
พระคุณของพ่อแม่นั้นมีมากมาย

พระพุทธเจ้าตรัสว่า สมมติ ลูกยกพ่อนั่งบ่าขวา ยกแม่นั่งบ่าซ้าย ให้พ่อแม่ปัสสาวะรดจนเปรอะเหม็นตลอดเวลา 100 ปี ก็ยังไม่นับว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่

การกลับใจบิดามารดาผู้ไม่มีศรัทธาให้มีศรัทธา ไม่มีศีลให้มีศีล ฯลฯ เป็นต้น จึงจะเรียกว่า ตอบแทนบุญคุณที่แท้จริง

 

ถ้าบวชแล้วตั้งใจแสวงหาธรรมเพื่อความหลุดพ้น เป็นโคตรบุญ

ถ้าบวชแล้วไม่ตั้งใจไม่สนใจ แค่อยากหนีปัญหา หรืออยากเรียนฟรีเผื่อวันข้างหน้าจะได้ลาสิกขา หรือบวชเพราะหวังสบาย หวังลาภสักการะ อันนี้โคตรบาป

แนะนำบวชแล้ววิชาการทางโลกอย่าไปเรียนมันมากเลย ผมเห็นพระแถวเชียงใหม่เป็นกันแบบนี้ เป็นพระยังบ้าปริญญา กลุ่มนี้ยังไม่พ้นขอบนรกครับ

 

เมื่อรู้อยู่แล้วว่า ถ้าเราไปบวชพ่อแม่จะไม่มีคนเลี้ยงดูก็ไม่สมควรบวช แต่เรา
ก็สามารถปฏิบัติธรรมไปก่อน ควบคู่กับการเลี้ยงดูพ่อแม่ เมื่อมีโอกาสหมด
ภาระหน้าที่ทางโลกแล้วจึงค่อยไปบวช นี่เป็นกรณีไม่มีทรัพย์สิน
. . .ที่บอกว่าพระก็เลี้ยงดูพ่อแม่ได้นั้น มันเกิดหลังจากที่บวชเข้ามาเป็น
พระแล้ว ก่อนหน้าที่จะบวชพ่อแม่มีฐานะมีคนเลี้ยงดู แต่ถ้าเหตุการณ์แปร
เปลี่ยนในขณะที่เป็นพระ ก็อนุโลมให้ดูแลพ่อแม่ได้ ในกรณีของคุณ
รู้อยู่ก่อนแล้วฐานะทางบ้านไม่ดี พ่อแม่ไม่มีคนดูแลถ้ายังขื่นมาบวชมันอาจจะ
ทำให้ดูเหมือน บวชเพื่อหากินกับผ้าเหลือง นี่เป็นเพียงแค่ความเห็นของ
ผมถูกผิดใช้วิจารญานของคุณเอง

 

ผมว่าถ้าคุณตั้งใจจริงก็บวชไปเถอะครับ มันอยู่ที่เจตนาครับพี่บุญพิชิต
แต่ต้องบอกกล่าวกับพ่อแม่ และทางพระอาจารณ์ที่เราจะบวชด้วยว่าจะนำพ่อแม่
มาอยู่ที่วัดได้หรือไม่(ไม่ได้เป็นการหากินกับผ้าเหลืองนะผมว่า)ทางวัดจะได้มีคน
ช่วยเพิ่มพ่อแม่อยู่ใกล้ท่านแล้วเห็นท่านปฏิบัติดีท่านก็อิ่มบุญครับ(แต่ทุกฝ่ายต้อง
เห็นชอบครับถึงดี พ่อแม่ พระอาจารย์)
ผมเองก็เคยคิดบวชไม่สึกขนาดแม่ผมมีลูกต้องหลายคน แต่เข้าฝังใจจะให้ผมดูแล
แกนะครับผมเคยบวชแล้วต้องสึก(อย่างนี้แม่ผมจะบาปไหม ฮือๆๆๆๆ)ผมสึกเพื่อรอเวลา
หมดภาระแล้วจะกลับไปใหม่ครับ เพราะทุกฝ่ายไม่เห็นชอบครับ(แม่)ผมจึงต้องคอย
เพื่อให้ทุกคนได้สบายใจถ้าบวชแล้วมีอะไรที่คาใจหรือไม่สบายใจอย่าบวชเลยครับ
คิดว่าพร้อมเมื่อไหร่แล้วค่อยบวชจะดีที่สุดครับ
สรุปถ้าทุกฝ่าย ok ลุยสุดตัวเลยครับผมเอาใจช่วย

 

หน้าที่ของลูกยังกระทำได้ไม่สมบูรณ์ ยังจะไปทำหน้าที่สมณะได้หรือ พระคุณพ่อแม่ล้ำลึกมหาศาล ตอบแทนท่านด้วยการมทำหน้าที่เป็นลูกที่ดีพร้อมแล้วหรือยัง ยามท่านเจ็บป่วยใครจะดูแลรักษา มองไปก็เหมือนเป็นการตัดช่องน้อยแต่พอตัว การเลี้ยงดูตอบแทนคุณท่านนั้นประเสริฐสุดแล้ว การบวชเป็นสิ่งดี สิ่งที่ชอบจริง แต่สมควรแก่กาละเทศะหรือไม่ แม่มีเราเป็นลูกคนเดียวหรือปล่าว บวชไปแล้วท่านจะหันไปพึ่งใคร พึงใช้ปัญญาตรองให้ถ่องแท้ คำถามนี้มีความขัดแย้งในตัวเอง ทั้งหมดนี้เป็นความคิดผม แรงไปก็ขออภัยครับ

 

คือตอนนี้บ้านผมก็มีฐานะพอสมควรแหละ ครับไม่เดือดร้อน แต่ที่กลัวจริงๆคือกลัวอนาคตว่าพอพ่อแม่แก่แล้วใครจะดูแลท่าน นี้แหละครับที่ผมกลัว ตอนนี้ทางบ้านผมสบายๆ ทางเรื่องเงินทองนะครับ ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ ส่วนตัวผมอยากแสวงหานิพพานครับ

 

ผมเป็นลูกคนเล็กครับ มีพี่น้อง 2 คน

 

ผมเป็นลูกคนเล็กครับ มีพี่น้อง 2 คน

 

ถ้ามีพี่คอยดูแลพ่อแม่ แบบนี้ก็น่าจะอุ่นใจได้น๊ะครับ ลองสอบถามพ่อแม่
ให้ท่านอณุญาติซะก่อนครับ.. แต่ถ้าแบบว่าไม่มีคนดูแลพ่อแม่ พอบวชแล้ว
ท่านต้องเดือนร้อน แบบนี้ไม่สมควรบวชดีครับ เพราะการปฎิบัติธรรม ถึงไม่
บวชก็สามารถปฎิบัติได้ ก่อนจะบวชก็ลองศึกษาแนวทางวิธีปฎิบัติลองไป
หาวัดที่สัปปายะดูซะก่อนน๊ะครับ ถ้ายังไม่มีแนวปฎิบัติอยากแนะนำแนว
ดูจิตของหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช น๊ะครับ ถ้าศึกษาแล้วปฎิบัติได้ถูกแนว
ก็จะก้าวหน้าได้รวดเร็ว ลองโหลดไปฟังดูก่อนครับ เตรียมตัวให้พร้อมก่อนบวช
จะได้ไม่เสียเวลาน๊ะครับ อย่าสักแต่หาวัดไหนก็ได้ ผมว่าหาวัดที่เราปฎิบัติให้ตรง
แนวทางที่เราต้องการ ไม่ใช่ไปบวชที่วัดรับแต่กิจนิมนต์แบบนี้เสียเวลาครับ อนุโมทนา
น๊ะครับ ......

ดูจิต...ด้วยความรู้สึกตัว

 

ถ้าคุณพ่อคุณแม่ของน้องมีจิตศรัทธาพระพุทธศาสนาอยู่แล้ว
หรือถ้ายังมีแต่ไม่มากน้องก็ค่อยนำให้ท่านศรัทธาก่อนก็ได้
ท่านย่อมเข้าใจ น้องก็บวชได้อย่างไม่มีห่วง ไม่มีหนี้ น้อ

ขอให้สมความมุ่งมาดปรารถนาอันเป็นกุศลนี้นะจ๊ะ