ความสมดุลย์ตามธรรมชาติของจิต

ภาวนาตลอดทางเดินบิณฑบาตแบบนี้
ชาวบ้านที่ได้ใส่บาตรคงได้อานิสงส์กันล้นหลาม

 

จิต(เครื่องรู้อารมย์)มีธรรมชาติที่ต้อง
คิด
นึก ตรึกตรอง ปรุงแต่งและเกิดดับ
อยู่ในความว่างของใจที่ไม่
อาจคิดนึก
ปรุงแต่ง
ใจไม่มีการเกิดดับ แต่ใจทำหน้า
ที่รู้การเกิดดับของจิต(อาการของจิต)
ที่ผ่านเข้ามาแล้วก็หายไป
รู้ได้ด้วยปัญญาใจ แต่ไม่มีผู้
ยึดมั่นถือมั่นทั้งอาการของจิต
และความว่างของใจ

 

ช่วงนี้เงียบจังเลยค่ะคุณปราบ นึกว่าโดนบล็อคไปอีกคนซะแล้ว

 

ผลมันจะเห็นเหมือนกัน
มรรคก้จะทางเดียวกันฮับลุง

ถ้ามรรคไม่เหมือนกันก้ไปคนละทางฮับ

ว่างจากกิเลส จึงจะเรียกว่า
สูญตา
หรือสุญตะสมาธิ

 

ช่วงนี้ เทรดไบแน้น เลยมะค่อยมาเล่นพังจิตฮับ

 

ฮับคับฮับ
กิเลสมันก็คือจิตสังขารหรือเปล่าฮับ
ถ้าใช่ ลุงแมวใกล้ทะลุแล้วฮับ

 

กิเลส คือ ราคะ โทษะ โมหะ

รากเหง้าของกิเลส หรือ เชื้อ มันก็คือ จิตเดิมแท้ ของลุงนั่นละฮับ

ความมืดสีขาวที่หลงไหลกันนักหนา สว่าง สว่าง สว่างโผล่ง

 

ส่วน จิตตสังขาร ก็คือ สัญญาเวทนาตกแต่งจิต ผสมกิเลส เลย เรียกว่า จิตตสังขาร

จิตของกู จิตของเรา เป็นต้น เป็นนามธรรม ที่เรียกว่า รูปอารมณ์

เป็นกายก้เรียกว่า รูปกาย แยกมาได้อีก กายหยาบ
กายละเอียดหรือสุขุมรูป ภาษาบ้านๆก้เรียกกายทิพย์
ก็ยังจัดอยู่ในส่วนมหาภูตรูปที่มีธาตุ4ประกอบ

 

ทีนี้ หากลุงแมว มองไม่เห็นกายที่เป็นสุขุมรูป

ก็ตี กายหยาบ ให้แตก ด้วยอาการ 32 หรือ กรรมฐาน 5 หรือ อสุภะ

มันจะไปเชื่อมกันเอง ในของละเอียด

กาย เวทนา จิต ธัม มันเชื่อมกันหมด

ไม่ถนัดของละเอียด อย่างจิต อย่างธัม ก็ ตีกายหยาบ ให้แตก
หากถนัดของละเอียด อย่างจิตอย่างธัม ก็ตีของละเอียดไปสู่ของหยาบ

ทั้ง สี่ฐาน มันถึงกันหมด ขึ้นที่ตรงไหนก้ได้ ตามความถนัด ตามอินทรี ที่มีอยู่

หากยังเรียงลำดับ ต้องกายเป็นที่ 1ก่อนนะ แล้วไปเวทนาเป็นที่2 แล้วไปจิตลำดับที่3 แล้วไปธัมลำดับที่4ยังเรียกว่า ยังไปไม่ถึงไหน แต่ ก้ฝึกได้

เพียงแต่ ความรู้ยังไม่กว้างขวาง

 

" ถาม : ในมหาสติปัฏฐาน
บอกว่า ทางนี้เป็นทางสายเดียว
เพื่อ...ความพ้นทุกข์
ก็มี ต้องพิจารณากาย เวทนา จิต ธรรม
ผู้ที่จะพ้นทุกข์
จะต้องพิจารณาทั้ง ๔ อย่างทั้งหมด หรือเปล่าครับ ?
ตอบ : กาย เวทนา จิต ธรรม น่ะ
อันนี้ ! มัน ของอย่างเดียวกัน
รู้อันหนึ่ง ก็เหมือนรู้หมด เหมือนเรารู้คน คนหนึ่ง
ก็รู้...หมดทุกคนในโลก
เหมือนเรา รู้จักลิงตัวหนึ่ง ลิงตัวอื่นนอกนั้น
เหมือนลิงตัวนี้เหมือนกัน
นี่ ! จะพูดกันง่าย ๆ
หลักใหญ่ของสติปัฏฐาน มัน เป็นอย่างนี้
อันนั้น มันเป็นลักษณะของมัน
เมื่อรู้...กาย เวทนา จิต ธรรม
สักแต่ว่า กาย
สักแต่ว่า เวทนา
สักแต่ว่า จิต
สักแต่ว่า ธรรม
มันเป็น...สักแต่ว่า ทั้งนั้นแหละ ทั้ง ๔ นั่นน่ะ
มัน ก็พอแล้วนะ
ถึงแม้ว่า...
มันจะรู้ อันเดียว มัน ก็ได้."
__________________________________________
หลวงพ่อชา สุภัทโท วัดหนองป่าพง
ที่มา : จากมรดกธรรมเล่มที่ ๓๔ คำตอบหลวงพ่อชาหน้า ๕๑
ที่มา : fb วัดพระธาตุขุนบง

 

อ๊ะแถมๆๆ

 

เก๋าคือกัน
ลป.กะปราบนะ ไม่ใช่ลุงแมว

 

ดีแล้วครับ พยายามฟังพระ ที่ ท่านสอนตรงทาง ไม่เสียเวลา

 

เอิ่ม.. บ่อคือกั๋นหรอกฮับ

ลป. ท่านพ้นแล้ว

ป๋มยัง จานลายอยู่เรยยฮับ

 

ทำให้นึกถึงธรรม พระนาคเสน หากมีตัวตนจริงคงชี้ให้เห็นได้ทั้งรูปนาม ว่าตัวตนตั้งอยู่ตรงไหนในรูปนามนี้ เมื่อทุกสิ่งอาศัยกันและกันแล้ว (ไม่ควรถือเอาสิ่งที่เจ้าของไม่ให้) ส่วนมากเข้าไปถือเอาทั้งรูปนามเป็นตัวตนของตน

 

ความสมดุลย์คือการไม่เกิดอีก ที่ยังไหลเรื่อย(ปรุงแต่ง)เพราะกำลังหาความสมดุลย์ (ยิ่งปรุงแต่ง ยิ่งไม่พบสมดุลย์)

 

อาสวักขยญาณ มันมีลำดับเกิดดับ
เหตุปัจจัยที่ทำให้สิ้นไปโดยลำดับ
แบบไม่ถอยหลังหรือวกวนกลับมามีอีก
จนถึงขั้นสิ้นไปจนถึงการไม่เกิดไม่ดับ

การมาเล่าแบบโดดๆแบบลุง
ใจนึงเกิดดับ ใจนึงไม่เกิดไม่ดับ
วนไปวนมาแบบลุง มันเหมือนวนในอ่างหนะ



ทั้งที่ว่าเกิดดับ และ ไม่เกิดไม่ดับ
ก็อยู่ในชามเดียวกันนี้หละ
หากยังไม่รู้เห็นตามความเป็นจริง
แบบมีอาสวักขยญาณ
มันก็จะเห็นการ เกิด ดับ เกิด ดับ แบบวนๆ
แต่ยังไม่มีอะไรที่สิ้นขาดไปแล้วจริงๆ

 

วิญญาณอันหนึ่งเป็นท้องฟ้าไม่เกิดไม่ดับ
ไม่เปลี่ยนแปลงไปตามเมฆ

วิญญาณอันหนึ่งเป็นเมฆปรุงแต่งเกิดดับ
เปลี่ยนแปลงไปตามสภาพเหตุปัจจัย

ตัววิญญาณที่ว่าเป็นท้องฟ้านั้นหละ
มานะธรรม/ถือว่าเป็นเราที่ยิ่งกว่าเมฆ

ถือว่าสูงกว่า ถือว่าเสมอ ถือว่าอ่อนกว่า

ถือว่าเป็นอะไรที่ยิ่งกว่า
อะไรๆก็เข้ามาปรุงแต่ง
เปลี่ยนแปลงอะไรๆไม่ได้
หลงตัวเองไง

เห็นมานะ เห็นเรา เห็นธรรม
ธรรมทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

ณ ขณะนี้มีจิตที่ยิ่งกว่าจิตก็ให้รู้ชัด
ไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไรๆในจิต

ณ ขณะนี้มีวิญญาณที่ยิ่งกว่าวิญญาณก็ให้รู้ชัด
ไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไรๆในวิญญาณ

 

ไม่มีสิ่งใด ยึดเราได้
เราต่างหาก ที่ไปยึดแล้วติด
ไม่ยอมปล่อยไม่ยอมวาง

 

เหนือฟ้า ยังมีฟ้า คือ มานะธรรม(สำคัญตน) ละวางธงมานะได้แล้ว ย่อมสิ้นสงสัยในธรรมทั้งปวง สักแต่ว่าธาตุ ขันธ์ อายตนะ