การปราถนาพุทธภูมิ เพ้อฝันหรือน่าเลื่อมใส

การปรารถนาพุทธภูมิหรือการเป็นพระพุทธเจ้านั้น อาศัยองค์ธรรมหลายอย่างที่เรียกว่า พุทธการกธรรม (ธรรมที่ทำให้เป็นพระพุทธเจ้า)ท่านที่ปราถนาทั้งหลายย่อมรู้จักและทำความเข้าใจดีแล้ว
การกำเนิดปณิธาณก็ตามเหตุตามปัจจัยมีที่คล้ายกันบ้าง เช่นแช่มชื่นในพระมหาเมตตากรุณาธิคุณต่อหมู่สัตว์ของพระพทธเจ้าบ้าง ศรัทธาในปาฏิหารย์ที่พระองค์ทรงแสดงและคำสอนของพระองค์บ้าง อยากดีบ้าง อยากเก่งบ้าง อยากหลุดพ้นเช่นเดียวกับท่านบ้างจึงปราถนาเป็นเช่นเดียวกับพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น หรือบางจำพวกได้ยินได้ฟังอดีตหรืออนาคตยวงศ์แล้ว ปราถนาให้เป็นเช่นเดียวกับพระพุทธเจ้าพระองค์อื่นๆบ้าง
ซึ่งเป็นธรรมดาจริตของปุถุชน

มีผู้ถามว่าเป็นการปรามาสล่วงเกินพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
โดยอาศัยมานะยกตนให้เท่าเทียมท่านหรือไม่นั้น
จำเดิมแต่ไรมาผู้เอาแบบอย่างผู้ปฏิบัติดีย่อมถือเป็นการดี เพราะจะทำตนให้ดีด้วย
หากวางจิตให้ถูกต้อง พิจารณาโดยแยบคายดีแล้ว
เล็งเห็นซึ่งผลที่เกิดตามมานั้นแล้วยอมรับมุ่งมั่นผจญ เรียนรู้ด้วยอุสาหะ ไม่มีมานะและมีเมตตาต่อสัตว์ทั้งหลาย ย่อมเป็นไปโดยเร็ว
หากปราถนาไว้มากอธิฐานไว้มากย่อมต้องสร้างบารมีมาก ระยะเวลาในสังสารวัฏฏ์ก็มากหากยังไม่เป็นนิตยโพธิสัตว์ย่อมมีโอกาสพลาดพลั้งตกไปสู่โลกที่ชั่วได้ระยะเวลายิ่งจะยึดยาวไปโดยไม่มีกำหนด
แต่พุทธจริตนั้นหาได้ไหวหวั่นไม่ ยังมุ่งมั่นเรียนรู้และฝึกตนต่อไปจนได้รับคำพยากรณ์นั้นเป็นการดี

แต่หากผู้ที่ปราถนาเป็นพระพุทธเจ้าด้วยว่าเราจะเป็นเช่นนั้นๆ ย่อมเป็นการเสริมมานะอัตตา ว่าตนดี ว่าตนแน่ ว่าตนเก่ง
ถามว่าดีหรือไม่ แล้วคนแบบนี้ๆจะเป็นพระพุทธเจ้าได้หรือไม่
ก็ดีนะครับผู้มั่นใจในตนย่อมมุ่งมั่น
แต่การมุ่งมั่นที่ยึดมานะว่าตนดีตนเก่งย่อมมิใช่วิสัยของผู้ที่จะหลุดพ้นได้ง่าย
ผู้ใดมีเจตนาแนวคิดเช่นนั้น ย่อมต้องอาศัยเวลาในการละซึ่งอัตตา ย่อมต้องอบรมณ์ บ่มเพาะ เมตตาให้บริบูรณ์ดีเสียก่อน เพราะจำเดิมแต่ไรมาพระอริยะเจ้าทั้งหลายย่อมมีเมตตาต่อหมู่สัตว์มีจิตใจอ่อนโยน หากสัตว์ใดบ่มเพาะบารมีทั้งสามสิบทัศให้บริบูรณ์ ย่อมอยู่ในฐานะเสมอด้วยพระพุทธเจ้าทั้งหลายที่หาผู้เสมอเหมือนมิได้ เมื่อกล่าวเช่นนก็มิได้หมายเอาว่าให้ท่านที่มีมานะยึดตนไปเรื่อยๆเมื่อถึงที่จะวางเอง แต่ให้มองตนเองว่ารู้สึกไหมว่าเมื่อคิดถึงภูมิที่ตนปราถนาแล้วรู้สึกว่าตนดี ตนเก่ง ตนเลิศ ถ้าเป็นเช่นนั้นย่อมพอกพูนอัตตาให้ยิ่งขึ้น


ข้าแต่ท่านผู้เจริญ สังสารวัฎฎ์นี้ยิ่งยาวไกลนักถ้ายังเป็นผู้ไม่ถึงกระแส(พระโสดาบันขึ้นไป)ก็ยังถือว่าประมาทอยู่ เสี่ยงอยู่ต่อการตกไปสู่โลกที่ตำชั่ว
หากเห็นภัยในวัฏฏ์แล้วย่อมมุ่งมั่นจับเอาโอกาสแห่งการเกิดเป็นมนุษย์พบพุทธศาสนา ปฏิบัติเพื่อความรู้พร้อม เพื่อความหลุดพ้น ละวางอัตตาความปราถนานั้นๆ ในภพชาตินี้แม้มิได้บรรลุก็เป็นอุปนิสัยปัจจัยต่อไปในภายหน้า

ถ้าผู้ใดคิดว่าตนจะเป็นพระพุทธเจ้าแล้วปฏิบัติ อยู่รอบนอก เพียงแค่ศีล ทาน หาได้เจริญสติและศึกษาเรื่องจิตและเจตสิกไม่ เพราะเกรงว่าตนจะบรรลุ มิได้ปฏิบัติโดยยิ่งยวด คาดหวังว่าขอเราบรรลุในชาติโน้นๆ ย่อมเป็นผู้ประมาท
แต่ผู้ที่จะเป็นพระพุทธเจ้านั้นย่อมศึกษาและปฏิบัติให้เต็มชั้นเต็มภูมิ เมื่อเข้าใกล้จุดตัดภพย่อมถ่ายถอนออกมาโดยวิสัย แห่งการปราถนา ไม่เสียโอกาสในการเกิดเป็นมนุษย์และพบพระพุทธศาสนา ยอ่มน่าเลื่อมใส ข้าพเจ้าขออนุโมทนา
สมถะไม่มีพระพุทธเจ้าก็เกิดขึ้นได้ แม้ศีลห้าเองก็เช่นกัน แต่วิปัสสนา หรือการดู การรู้จิต และเห็นสภาวะเป็นไตรลักษณ์นั้นหากไม่มีพระพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นนั้นย่อมไม่มี

ข้าท่านที่ปราถนาพุทธภูมิเป็นที่ตั้งทั้งหลายเมื่อพิจารณาดีแล้ว ยินดีผจญซึ่งมารทั้งหลาย ไม่หวั่นไหวในกิเลส กรรมและวิบาก พิจารณาเห็นดีแล้วในธรรมอันนำไปสู่ความรู้แจ้งและนำผู้อื่นพ้นไปด้วยข้าพเจ้าขออนุโมทนา
แม้มีผู้อื่นกล่าววาทะ ทำลายกำลังใจ ข้าพเจ้าเชื่อว่าท่านทั้งหลายย่อมมิไหวหวั่น
แต่เนื่องจากจิตปุถุชนย่อมโดนล่อลวงโดยกิเลสได้ง่าย อาจพลั้งพลาดปรามาสท่าน
ด้วยเมตตาจิตของท่านทั้งหลายย่อมยังคงวามเอ็นดู งดโทษเขาเหล่านั้น
เเม้ท่านเหล่าใดที่บารมียังอ่อนอยู่ หากสติที่ตั้งมั่นยังไม่บังเกิดย่อมเห็นกิเลสที่มีรากเหง้า จากโทสะได้ง่าย
ขึ้นชื่อว่ากิเลสแม้ยังเชื้อเล็กน้อยย่อมนำจิตให้ก่อภพ ย่อมนำความทุกข์มา

ทั้งหมดที่ได้กล่าวไปนั้นเพื่อแสดงความคิดเห็น เพราะมีผู้ศรัทธาเห็นชอบศึกษาในพุทธภูมิมากขึ้น
เห็นมีหัวข้อกระทู้แปลกๆไม่เกี่ยวข้องจึงยกหัวข้อขึ้นมาพิจารณาและสทนาในหมู่ผู้สนใจ ปรารภการปฏิบัติและกล่าวเพื่อเป็นกำลังใจในผู้ปฏิบัติต่อไปครับ
กระผมเป็นผู้รู้น้อย หากกล่าวผิดพลาดประการใดโปรด อดโทษและขอให้ชี้แนะด้วย
ขอน้อมรับคำชี้แนะ
ขออนุโมทนาในความดีที่จะเกิดขึ้นในอนาคต สาธุ สาธุ สาธุ

 

โดยส่วนตัวแล้วผมก็ถือว่าตัวเองธรรมดาปกติ ไม่ได้ดีไปกว่าใครหรอก

 

รู้ปัจจุบัน เดินไปเรื่อยๆ

 

" ขึ้นชื่อว่า บัณฑิต ย่อมไม่ยกตนข่มผู้อื่น ไม่ว่าผู้นั้น จะเป็น ผู้โง่กว่าตน หรือฉลาดกว่าตน แต่บัณฑิต กลับเป็นผู้มองตน ฝึกตน อย่างไม่ประมาท ในชีวิต........"

อนุโมทนา สาธุการ

เมตตาวิหารี

 

น้ำในมหาสมุทรทั้งโลก มีกี่หยด สุดท้าย ๑หยดเท่านั้น พระสัมมาสัมพุทธ

 

การปราถนาพุทธภูมิ
สำหรับคนที่ยอมแพ้ ก็ได้ที่สาวก

 

ขอโอกาสกล่าวแสดงความคิดเห็นสักเล็กน้อยนะครับ
ที่กล่าวว่าผู้ยอมแพ้ก็จะลาพุทธภูมินั้น แพ้แก่อะไรเล่าผมเองกลับไม่คิดเช่นนั้นไม่
เพราะเรามิได้เเข่งกับใครจึงไม่มีแพ้หรือชนะ เรามองต่างมุม หากมองในมุมผู้ลาพุทธภูมิแล้ว ย่อมเป็นการมองว่าเรา ละทิฐิ ละเครื่องร้อยรัดละ ภาระที่ถือเอา เสียที
เพราะการลาพุทธภูมิแล้วตรัสรู้ตาม ก็ช่วยเหลือผู้อื่นได้เหมือนกัน และอนุโมทนาผู้ที่ปราถนาพุทธภูมิต่อไป

สาวกที่ลาพุทธภูมินั้น หากบำเพ็ญบารมีมามากกว่าสาวกภูมิแต่ไม่ถึงพุทธภูมิก็ย่อมเลิศกว่าสาวกทั้งหลาย
ในบารมีที่เกินมาตามเหตุตามปัจจัย เพราะทุกอย่างมีเหตุจึงเกิด หมดเหตุก็ดับ
ทุกคนมีแบบแผน แนวทางและความคิดแม้คล้ายกันบ้างแต่ไม่เป็นสิ่งเดียวกันซะทีเดียว

กระผมขออนุโมทนาทั้งผู้ลาและไม่ลาพุทธภูมิ เพราะถ้าท่านเหล่านั้นศึกษาเหตุและผลของการปราถนาแล้วไตร่ตรองดีแล้ว
ก็ถือว่า ท่านเหล่านั้นได้มีปณิธาณอันน่าเลื่อมใส
อนุโมทนาในความดีที่จะเกิดขึ้น สาธุ สาธุ

 

แพ้แก่มหาปณิธาน อันเกิดจาก มหากรุณา ของอนิยตโพธิสัตว์ มากมายหลายพระองค์ที่เราได้รู้มาว่า หลังจากละพุทธภูมินั้น ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นกับพระโพธิสัตว์ ที่ยังไม่ได้รับการพยากรณ์ในสำนักของพระพุทธเจ้าจะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตอย่างแน่นอน

ก็เป็นเหตุให้กลับคำได้ จิตก็จะเข้าสู่ความว่างได้โดยไม่ติดไม่ขัด
เพราะบำเพ็ญมาบารมี มามาก ก็สำเร็จได้เร็วโดยส่วนมากจะอยู่
เงียบไม่มีมานะแข่งดีแข่งเด่น ให้พระพุทธเจ้านำหน้าตนเองเดินตามหลังพระพุทธเจ้าพระองค์นั้น

 

เมื่อใดที่รู้ว่าตนนั้นยังไม่ลาพุทธภูมิ ก็จะมีงานเข้าตลอด ทำใจ สู้ๆๆๆ

 

แพ้ก็แค่ใจ ชนะก็แค่ใจ

 

อันนี้น่ะเห็นด้วย

 

ขอโมทนา สาธุการ กับผู้มีจิตตั้งมั่นดีแล้ว สาธุ สาธุ สาธุ